ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΜΕΤΡΩΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Κρατική ρύθμιση και αυτορρύθμιση
Δωρεάν μεταφορικά σε όλη την Ελλάδα για αγορές άνω των 30€
credit-card

Πληρώστε σε έως άτοκες δόσεις των /μήνα με πιστωτική κάρτα.

Σε απόθεμα

Τιμή: 48,00 €

Βιβλίο (έντυπο)   + 48,00 €

* Απαιτούμενα πεδία

Κωδικός Προϊόντος: 12741
Σμπώκος Γ.
Μαυρόπουλος Α.
Στο βιβλίο «Εφαρμογές μέτρων περιβαλλοντικής προστασίας - Κρατική ρύθμιση και αυτορρύθμιση» επιδιώκεται η κατά το δυνατόν πληρέστερη συστηματική ταξινόμηση των νομικών και θεσμικών μέτρων που αφορούν το Δίκαιο του Περιβάλλοντος.

Τα μέτρα που εφαρμόζονται με σκοπό την περιβαλλοντική προστασία καταγράφονται σε δύο βασικές ενότητες, την κρατική ρύθμιση και την αυτορρύθμιση, που περιέχουν αντιστοίχως:

α) στο Μέρος Α τα μέτρα κρατικής παρέμβασης, που κατηγοριοποιούνται σε άμεσα και έμμεσα μέτρα, δηλαδή κατασταλτικά και κινήτρων. Η παράθεση των μέτρων ακολουθεί συγκεκριμένο πρότυπο, που αναλύεται σε α) παράθεση των σχετικών ορισμών, β) αναφορά παραδειγμάτων εφαρμογής, γ) είδη, δ) θεσμική θεμελίωση και ε) αξιολόγηση. Άμεσα μέτρα είναι τα κανονιστικά μέτρα εκείνα, που αποσκοπούν στον περιορισμό της παραβατικής δραστηριότητας και παραδοσιακά προβλέπουν υποχρεώσεις, ή απαγορεύσεις.  Έμμεσα μέτρα είναι τα θεσμικά εργαλεία που αποσκοπούν στον επηρεασμό της συμπεριφοράς και προβλέπουν κίνητρα ή επιλογές.

β) στο Μέρος Β παρουσιάζονται οι εξωρρυθμιστικοί μηχανισμοί, που κατηγοριοποιούνται στην αυτορρύθμιση των φυσικών προσώπων, την αυτορρύθμιση της αγοράς και το κρατικό πλαίσιο αυτορρύθμισης. Σύμφωνα με τη μελέτη, το άτυπο κανονιστικό σύστημα της αυτορρύθμισης εδράζεται σε στοιχεία κοινωνικής πραγματικότητας, οικονομικά δεδομένα, αρχές και ελευθερίες και αυτοθεσμιστικές δυναμικές της κοινωνίας.

Πολύ σημαντική είναι η επιστημονική συμβολή της μελέτης στο μέτρο που παρουσιάζονται εποπτικά και συχνά για πρώτη φορά διατυπώνονται οι εξωρρυθμιστικοί μηχανισμοί. Διακρίνονται, κατηγοριοποιούνται και θεμελιώνονται νομικά οι μορφές, με τις οποίες εμφανίζεται σήμερα η αυτορρύθμιση. Η παράθεση των μηχανισμών προκύπτει από την επισκόπηση της εθνικής, Ευρωπαϊκής της διεθνούς νομοθεσίας. Το πρότυπο που ακολουθείται στη μελέτη των μηχανισμών αναλύεται σε α) νομική θεμελίωση, β) προϋποθέσεις εφαρμογής, γ) είδη και δ) αξιολόγηση.

Υποστηρίζεται ότι ως μέτρα αυτορρύθμισης νοούνται εκείνα, που υιοθετούνται είτε από το κράτος και την υπό ρύθμιση κοινότητα μαζί, είτε μόνο από την υπό ρύθμιση κοινότητα, ως πλήρωση των επιταγών μιας περιβαλλοντικής πολιτικής. Η αυτορρύθμιση είναι μια μίξη στοιχείων αφενός αυτό - υποχρεώσεων και αφετέρου κρατικών επιταγών.

Κατά τη συστηματική ταξινόμηση των μέτρων που αφορούν στην περιβαλλοντική προστασία υπογραμμίζεται ότι το de lege δικαιικό σύστημα συνυπάρχει, συγκρούεται και συνδιαμορφώνει το παράλληλο de facto αξιακό σύστημα που συνθέτουν η κοινωνία, η οικονομία και η περιβαλλοντική ζημία.

γ) Το Μέρος Γ του βιβλίου αποτελείται από δύο Κεφάλαια, την «αξιολόγηση και επιλογή των μέτρων» και τις «προοπτικές θεσμικής μεταρρύθμισης». Το πρώτο Κεφάλαιο αναφέρεται στα κριτήρια επιλογής των μέτρων προστασίας, που χωρίζονται σε θεσμικά, κοινωνικά και οικονομικά. Αναλύεται η έννοια της «καλύτερης ρύθμισης» για την οποία γίνεται αυτή τη στιγμή ιδιαίτερος λόγος εξαιτίας της παγκοσμιοποιημένης χρηματοπιστωτικής κρίσης και το ρόλο των εθνικών κρατών.

Το βιβλίο «Εφαρμογές μέτρων περιβαλλοντικής προστασίας – Κρατική ρύθμιση και αυτορρύθμιση» προωθεί μια σύγχρονη αντίληψη διοικητικής πρακτικής και προάγει το σχεδιασμό κατά την επιλογή των νομοθετικών μέτρων των εθνικών κρατών και της Ε.Ε. Είναι σύμφωνη με τις πλέον πρόσφατες νομοθετικές εξελίξεις σε Ευρωπαϊκό επίπεδο και αποφάσεις του πέμπτου τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας. Η σχετική βιβλιογραφία και αρθρογραφία είναι εκτενής και περιλαμβάνει πονήματα από τον Ευρωπαϊκό και διεθνή χώρο, ενώ στο τέλος παρατίθεται ευρετήριο νομολογίας του ΣτΕ και ενιαίο αγγλογερμανικό αλφαβητικό ευρετήριο όρων.

Το έργο απευθύνεται σε κάθε επιστήμονα, νομικό ή μη, που ασχολείται με τη μελέτη και εφαρμογή του δικαίου του περιβάλλοντος στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ  
A. Η διαμόρφωση του δικαίου περιβάλλοντοςΣελ. 2
Ι. Το διεθνές δίκαιο περιβάλλοντοςΣελ. 3
1. Η πορεία προς τη χάραξη διεθνούς στρατηγικής για το περιβάλλονΣελ. 5
2. Οι αρχές του διεθνούς δικαίου περιβάλλοντος Σελ. 7
ΙΙ. To δίκαιο περιβάλλοντος στην Eυρωπαϊκή ΈνωσηΣελ. 8
1. Οι βασικές αρχές της Ευρωπαϊκής περιβαλλοντικής πολιτικήςΣελ. 10
2. Τα προγράμματα δράσης της ΕΕ Σελ. 11
3. Το δίκαιο περιβάλλοντος στη ΓερμανίαΣελ. 13
ΙΙΙ. To δίκαιο περιβάλλοντος στην ΕλλάδαΣελ. 15
1. Τα πρώτα σύνολα ειδικών κανόνων στην ΕλλάδαΣελ. 15
2. Η επίδραση του πρωτοκόλλου του Κιότο στην ελληνική έννομη τάξηΣελ. 17
3. Η επιλογή των μέτρων προστασίας του περιβάλλοντος στην ΕλλάδαΣελ. 19
B. Η ορολογία των μέτρων περιβαλλοντικής προστασίαςΣελ. 19
Ι. ΤυποποίησηΣελ. 21
1. Γενικές έννοιεςΣελ. 21
2. Ειδικές έννοιεςΣελ. 23
α. Τα άμεσα μέτραΣελ. 23
β. Τα έμμεσα μέτραΣελ. 23
γ. Η αυτορρύθμισηΣελ. 24
ΙΙ. Κατηγοριοποίηση Σελ. 26
1. Τα μέτρα κρατικής ρύθμισηςΣελ. 26
2. Η αυτορρύθμισηΣελ. 26
3. Σχέδιο ανάπτυξηςΣελ. 27
ΜΕΡΟΣ Α ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ  
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α  
'Αμεσα μέτρα  
Α. Νομοθετικά μέτραΣελ. 34
Ι. ΣκοπόςΣελ. 34
ΙΙ. ΕίδηΣελ. 34
1. Προσταγές Σελ. 34
α. Καταβολή αποζημίωσηςΣελ. 35
β. Επαναφορά στην πρότερη κατάστασηΣελ. 35
γ. 'Αμεσος εξαναγκασμόςΣελ. 35
δ. ΑξιολόγησηΣελ. 35
2. Απαγορεύσεις Σελ. 35
α. Συνθήκες εφαρμογής των απαγορεύσεων Σελ. 36
β. Προσβολή συνταγματικών δικαιωμάτων τρίτωνΣελ. 36
γ. Συμβατότητα με την αρχή της αναλογικότηταςΣελ. 37
δ. ΤοποθέτησηΣελ. 37
3. ΥποχρεώσειςΣελ. 38
α. Υποχρεώσεις σχετιζόμενες με την κοινοποίηση πληροφοριώνΣελ. 38
β. Υποχρεώσεις σχετιζόμενες με την περιβαλλοντική παρακολούθησηΣελ. 39
γ. Υποχρεώσεις σχετιζόμενες με την οργάνωση της επιχείρησης Σελ. 39
4. Kαθορισμός περιβαλλοντικών προτύπων Σελ. 39
α. ΕίδηΣελ. 39
αα. Οριακές τιμές ρύπωνΣελ. 39
ββ. Καθορισμός προδιαγραφών προϊόντωνΣελ. 40
β. ΑξιολόγησηΣελ. 41
5. Χωροταξικός σχεδιασμόςΣελ. 41
α. Διαμόρφωση οικιστικού περιβάλλοντοςΣελ. 42
β. Χαρακτηρισμός εκτάσεωνΣελ. 45
αα. Σκοπός Σελ. 45
ββ. Επιλογή περιοχών Σελ. 46
γγ. Διοίκηση και λειτουργίαΣελ. 46
δδ. Προστατευόμενες περιοχές σε ΕΕ και ΕλλάδαΣελ. 47
εε. Μοντέλο ανάπτυξης προστατευόμενων περιοχώνΣελ. 47
Β. Διοικητικά μέτραΣελ. 48
Ι. ΣκοπόςΣελ. 49
ΙΙ. ΕίδηΣελ. 49
1. ΠροσταγέςΣελ. 49
α. Διοικητικές πράξειςΣελ. 49
β. Διοικητικά πρόστιμαΣελ. 50
ααα. Χαρακτηριστικά Σελ. 51
αααα. Διαφοροποίηση από την επιβολή τελώνΣελ. 52
ββββ. Διαφοροποίηση από την εφαρμογή πλαισίου ευθύνηςΣελ. 53
βββ. Αποτελεσματικότητα Σελ. 53
αααα. Πρώτη άποψηΣελ. 53
ββββ. Δεύτερη άποψηΣελ. 54
γγγγ. ΤοποθέτησηΣελ. 54
2. Απαγορεύσεις Σελ. 54
3. ΠεριορισμοίΣελ. 55
4. ΑδειοδοτήσειςΣελ. 55
α. ΠεριεχόμενοΣελ. 57
αα. Διαφοροποίηση από τις βεβαιώσειςΣελ. 57
ββ. Διαφοροποίηση περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων και ΜΠΕ Σελ. 57
β. Σκοπός Σελ. 58
γ. ΕίδηΣελ. 58
δ. ΑξιολόγησηΣελ. 58
5. ΒεβαιώσειςΣελ. 59
α. Αξιολόγηση Σελ. 59
β. Έννομη προστασία Σελ. 59
αα. Πρώτη άποψηΣελ. 60
ββ. Δεύτερη άποψηΣελ. 60
γγ. ΤοποθέτησηΣελ. 60
6. Προέγκριση χωροθέτησηςΣελ. 60
α. Συμβατότητα με το Ευρωπαϊκό δίκαιοΣελ. 61
β. Συμβατότητα με το Σύνταγμα Σελ. 61
αα. Η απόφαση 304/93 του ΣτΕΣελ. 61
ββ. Η απόφαση 769/05 του ΣτΕΣελ. 61
γγ. Σχολιασμός Σελ. 61
ΙΙΙ. Νομική θεμελίωση διοικητικών μέτρωνΣελ. 62
IV. Αξιολόγηση διοικητικών μέτρωνΣελ. 63
Γ. Κριτική αξιολόγηση των άμεσων μέτρων Σελ. 63
Ι. Νομοθετικός πληθωρισμόςΣελ. 63
ΙΙ. Ανεπάρκεια συστημάτων εκτίμησης της ζημίαςΣελ. 64
ΙΙΙ. Έλλειμμα κινήτρωνΣελ. 64
IV. ΣχολιασμόςΣελ. 65
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β  
Έμμεσα μέτρα  
Α. ΧαρακτηριστικάΣελ. 67
Β. EίδηΣελ. 68
Ι. Οριοθέτηση πλαισίου ευθύνης για περιβαλλοντικές ζημίεςΣελ. 68
1. Είδη ευθύνης Σελ. 69
α. Αστική ευθύνη Σελ. 70
β. Ποινική ευθύνηΣελ. 71
γ. Περιβαλλοντική ευθύνηΣελ. 72
αα. Η πορεία προς την θεσμοθέτηση της περιβαλλοντικής ευθύνης Σελ. 72
ααα. Η Σύμβαση του ΛουγκάνοΣελ. 72
βββ. Η Πράσινη Βίβλος Σελ. 72
γγγ. Η Λευκή ΒίβλοςΣελ. 72
δδδ. Η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» ως θεωρητική βάση Σελ. 73
εεε. Η αρχή της προφύλαξης και της πρόληψης ως θεωρητική βάση Σελ. 73
ββ. Η Οδηγία 2004/35 του Ευρωπαϊκού ΚοινοβουλίουΣελ. 74
ααα. Έννοια της περιβαλλοντικής ευθύνης Σελ. 74
βββ. Περιεχόμενο της ΟδηγίαςΣελ. 75
γγγ. Σκοπός της ΟδηγίαςΣελ. 77
2. Σκοπός διαμόρφωσης θεσμικού πλαισίουΣελ. 78
3. ΑξιολόγησηΣελ. 78
II. Περιβαλλοντικές εισφορές Σελ. 79
1. Φορολογικά συστήματαΣελ. 79
α. ΣκοπόςΣελ. 80
β. Είδη Σελ. 80
αα. Επιβολή φόρουΣελ. 81
ββ. Φορολογική διαφοροποίησηΣελ. 81
γ. Κριτική αξιολόγηση φορολογικού συστήματοςΣελ. 81
αα. Φορολόγηση χρήσης των φυσικών πόρων Σελ. 82
ββ. Παραδείγματα περιβαλλοντικής φορολόγησης στα κράτη μέληΣελ. 82
γγ. Προσβολή της αρχής «της μη διακρίσεως»Σελ. 83
δδ. Αρχή της αναλογικότηταςΣελ. 84
εε. ΣχολιασμόςΣελ. 84
2. Σύστημα τελών Σελ. 86
α. ΣκοπόςΣελ. 86
β. Οριοθέτηση μεταξύ τελών κινήτρων και οικονομικών τελώνΣελ. 87
αα. Τα τέλη κινήτρων Σελ. 87
ααα. Τέλος παραγωγής Σελ. 87
βββ. Τέλη ρύπανσηςΣελ. 88
ββ. Οικονομικά τέληΣελ. 89
ααα. Τέλη χρήσης Σελ. 89
βββ. Τέλη αποβλήτων ή εκροώνΣελ. 90
γ. Συνολική αξιολόγηση τελών Σελ. 91
3. ΣυνδρομέςΣελ. 92
4. Χρεώσεις διοικητικών εξόδωνΣελ. 92
α. Χρεώσεις παροχής πληροφοριώνΣελ. 92
β. Χρεώσεις χρήσης κρατικών υποδομώνΣελ. 92
γ. Χρεώσεις αδειοδότησηςΣελ. 93
5. Δασμοί και τελωνειακές διαφοροποιήσεις Σελ. 93
IΙΙ. Συστήματα κινήτρωνΣελ. 94
1. Δημιουργία αγοράς εμπορίας ρύπων Σελ. 95
α. ΣκοπόςΣελ. 97
β. Νομικό πλαίσιο Σελ. 98
αα. Πιστώσεις μείωσης των εκπομπώνΣελ. 98
ββ. Πολιτική αντιστάθμισηςΣελ. 98
γγ. Πολιτική σφαιρώνΣελ. 99
δδ. Πολιτική συμψηφισμούΣελ. 99
εε. Πολιτική αποταμίευσης πιστώσεωνΣελ. 99
γ. ΑξιολόγησηΣελ. 100
αα. Ratio προγράμματος ανταλλαγής δικαιωμάτων ρύπανσηςΣελ. 100
ββ. Έλλειμμα αξιοπιστίας Σελ. 101
γγ. ΤοποθέτησηΣελ. 101
2. Μεταβίβαση αδειώνΣελ. 102
3. Σύστημα επιστροφής παρακατάθεσης Σελ. 103
α. ΣκοπόςΣελ. 103
β. Νομικό πλαίσιοΣελ. 104
γ. ΑξιολόγησηΣελ. 104
ΙV. Μηχανισμοί οικονομικής στήριξηςΣελ. 106
1. Θεσμική θεμελίωση Σελ. 106
2. Mέτρα διαμόρφωσης κοινωνικών επιλογώνΣελ. 106
α. Κρατικές μεσεγγυήσειςΣελ. 106
β. Φορολογικές απαλλαγέςΣελ. 107
γ. Ειδικές αποζημιώσειςΣελ. 108
δ. Κρατικές προμήθειες Σελ. 109
3. Χρηματοδοτικά μέτραΣελ. 109
α. Η κατηγοριοποίηση σύμφωνα με το Κοινοτικό δίκαιοΣελ. 111
αα. Επενδυτικές ενισχύσεις Σελ. 111
ββ. Ενισχύσεις λειτουργίαςΣελ. 112
β. Η κατηγοριοποίηση σύμφωνα με εναλλακτική πρότασηΣελ. 112
αα. Επιχορηγήσεις Σελ. 112
ββ. ΕπιδοτήσειςΣελ. 113
γγ. Χορήγηση δανείων Σελ. 114
δδ. ΧορηγίεςΣελ. 114
γ. Νομική βάση χρηματοδοτικών μέτρωνΣελ. 114
δ. ΑξιολόγησηΣελ. 115
V. Περιβαλλοντική πληροφόρησηΣελ. 115
1. Νομική βάση Σελ. 116
2. Το «πράσινο ξέπλυμα»Σελ. 118
3. Η συμβολή της ΕΕ στη διάχυση της πληροφορίαςΣελ. 120
4. Η συμβολή των διοικητικών αρχών στη διάχυση της πληροφορίας Σελ. 122
5. Η συμβολή των ΜΠΕ στη διάχυση της πληροφορίαςΣελ. 122
6. Η συμβολή του ΣτΕ στη διάχυση της πληροφορίαςΣελ. 123
7. Η συμβολή του διαδικτύου στη διάχυση της πληροφορίαςΣελ. 124
α. Πρώτη άποψηΣελ. 125
β. Δεύτερη άποψη Σελ. 125
γ. ΤοποθέτησηΣελ. 126
VI. Δημόσιες συμβάσεις Σελ. 127
1. ΣκοπόςΣελ. 128
2. Περιεχόμενο των συμβάσεωνΣελ. 128
α. Ρήτρες μη συμμόρφωσηςΣελ. 129
β. Πρωτοβουλίες εφαρμογής Σελ. 129
γ. Η κατάπτωση των εγγυήσεων καλής εκτέλεσης έργου Σελ. 129
4. ΑξιολόγησηΣελ. 129
α. Έλεγχος συμβατότητας με το Ευρωπαϊκό δίκαιοΣελ. 129
β. Έλεγχος συμβατότητας με το Σύνταγμα Σελ. 130
αα. Η αρχή της διάκρισης των λειτουργιώνΣελ. 130
ββ. Η δημοκρατική αρχή Σελ. 131
γγ. Η αρχή της ισότητας Σελ. 132
δδ. Η αρχή της νομιμότηταςΣελ. 133
γ. ΣχολιασμόςΣελ. 134
VII. Διαχείριση κρατικής περιουσίαςΣελ. 134
1. Διαφοροποίηση από τη διαχείριση κρατικών εσόδων Σελ. 135
2. Διαφοροποίηση από την επιβολή διοικητικών τελώνΣελ. 136
VIII. Εκπόνηση Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ)Σελ. 136
1. Νομική βάσηΣελ. 136
2. ΠεριεχόμενοΣελ. 137
3. Η συμβολή της ΜΠΕ στον προληπτικό και τον κατασταλτικό έλεγχο της διοίκησης Σελ. 137
Γ. Κριτική αξιολόγηση των έμμεσων μέτρωνΣελ. 137
Ι. Η συμβολή των έμμεσων μέτρων στην ενσωμάτωση εξωτερικοτήτωνΣελ. 138
ΙΙ. Η συμβολή των έμμεσων μέτρων στην αποτροπή της περιβαλλοντικής ζημίαςΣελ. 138
ΙΙΙ. ΣχολιασμόςΣελ. 138
ΜΕΡΟΣ Β Η ΑΥΤΟΡΡΥΘΜΙΣΗ  
Α. Η έννοια της αυτορρύθμισηςΣελ. 144
Ι. Πρωτότυπη ρύθμιση Σελ. 144
ΙΙ. Πρόκληση μιας κρατικής ρύθμισης Σελ. 144
Β. Θεώρηση της αυτορρύθμισης υπό το πρίσμα της επικουρικότηταςΣελ. 145
Γ. Νομική θεμελίωσηΣελ. 146
Ι. Θεσμικό θεμέλιο αυτορρύθμισης των φυσικών προσώπωνΣελ. 147
ΙΙ. Θεσμικό θεμέλιο αυτορρύθμισης της αγοράςΣελ. 148
ΙΙΙ. Θεσμικό θεμέλιο κρατικού πλαισίου αυτορρύθμισης Σελ. 148
1. Θεμελίωση του κρατικού πλαισίου αυτορρύθμισης στο ΣύνταγμαΣελ. 148
α. Η σιωπή του ΣυντάγματοςΣελ. 148
β. Συνταγματική θεμελίωση στο άρθρο 5 § 1 ΣΣελ. 149
γ. Συνταγματική θεμελίωση στο άρθρο 106 § 1 ΣΣελ. 150
δ. Συνταγματική θεμελίωση στο Ευρωπαϊκό δίκαιο σ.σ. με το άρθρο 28 ΣΣελ. 150
αα. Το Ευρωπαϊκό δίκαιο για το κρατικό πλαίσιο αυτορρύθμισηςΣελ. 151
ββ. Η ενσωμάτωση του Ευρωπαϊκού δικαίου μέσω του άρθρου 28 § Ι ΣΣελ. 153
Δ. ΕίδηΣελ. 154
Ι. Αυτορρύθμιση των φυσικών προσώπωνΣελ. 155
1. ΑγωγέςΣελ. 155
α. Νομική βάσηΣελ. 155
αα. Το δικαίωμα στο περιβάλλονΣελ. 156
ββ. Η προσφυγή στον Ευρωπαίο δικαστήΣελ. 157
γγ. Η προσφυγή στον εθνικό δικαστήΣελ. 158
β. Προϋποθέσεις παροχής προστασίαςΣελ. 159
αα. Έννομο συμφέρον άμεσα προσβαλλόμενου προσώπουΣελ. 159
ββ. Έννομο συμφέρον τρίτουΣελ. 159
γγ. Αρμοδιότητες κρατικής εποπτείαςΣελ. 161
γ. ΑξιολόγησηΣελ. 162
2. Εθελοντική δράσηΣελ. 163
α. Οι παράγοντες που επηρεάζουν την φιλοπεριβαλλοντική συμπεριφοράΣελ. 164
β. Ατομική δράσηΣελ. 166
γ. Συλλογική δράσηΣελ. 167
αα. Λειτουργία ΜΚΟ στην ΕλλάδαΣελ. 167
ββ. Νομική βάση Σελ. 167
γγ. Ενεργητική νομιμοποίηση ΜΚΟ Σελ. 168
δ. ΑξιολόγησηΣελ. 169
αα. Ατομική εθελοντική δράσηΣελ. 169
ββ. Συλλογική εθελοντική δράσηΣελ. 169
ααα. Ο ρόλος των ΜΚΟΣελ. 169
βββ. Η δράση των ΜΚΟ υπό το πρίσμα της αυτοδικίας Σελ. 170
γγγ. Ο εθελοντισμός ως φορέας πολιτικής διακυβέρνησηςΣελ. 170
ΙΙ. Αυτορρύθμιση της αγοράςΣελ. 171
1. Χαρακτηριστικά Σελ. 171
2. ΕίδηΣελ. 172
α. Οικολογική σήμανση Σελ. 172
αα. Το σύστημα οικολογικής σήμανσης στην ΕΕΣελ. 173
ββ. Ο «μπλε άγγελος» της ΓερμανίαςΣελ. 176
γγ. ΣκοπόςΣελ. 177
δδ. Αποτελεσματικότητα της οικολογικής σήμανσης Σελ. 178
ααα. Θετικές επιπτώσειςΣελ. 178
βββ. Αρνητικές επιπτώσεις Σελ. 178
β. ΤιμολόγησηΣελ. 179
αα. Εξωρρυθμιστικό εργαλείοΣελ. 179
ββ. Σημειακό τέχνασμα Σελ. 180
γγ. ΤοποθέτησηΣελ. 180
γ. Εκτίμηση κύκλου ζωής των προϊόντωνΣελ. 180
δ. Διαφήμιση Σελ. 181
ε. Καθορισμός εθελοντικών προδιαγραφών προϊόντωνΣελ. 182
ΙΙΙ. Κρατικό πλαίσιο αυτορρύθμισηςΣελ. 182
1. Εθελοντικά Περιβαλλοντικά Προγράμματα (ΕΠΠ)Σελ. 183
α. Συστηματοποίηση εθελοντικών περιβαλλοντικών προγραμμάτωνΣελ. 185
αα. Το κράτος ως παράγοντας προώθησης των ΕΠΠΣελ. 186
ββ. Η αγορά ως παράγοντας προώθησης των ΕΠΠΣελ. 186
γγ. ΤοποθέτησηΣελ. 186
β. Είδη Σελ. 188
αα. Ανάπτυξη ενδοεταιρικών συστημάτων Σελ. 188
ααα. Θεσμοί αυτοελέγχου Σελ. 189
αααα. Θέσπιση θεσμού διευθυντή περιβαλλοντικής προστασίας Σελ. 190
ββββ. Θέσπιση θεσμού περιβαλλοντικού εντεταλμένου εκπροσώπουΣελ. 190
ββ. Συμμετοχή σε υφιστάμενα συστήματαΣελ. 190
ααα. Το σύστημα ΕΜΑS της ΕΚΣελ. 190
βββ. Το πρότυπο ISOΣελ. 191
γγγ. Το πρόγραμμα παρακολούθησης επιδόσεων της EPAΣελ. 192
γ. Κριτική αξιολόγησηΣελ. 193
αα. ΑποτελεσματικότηταΣελ. 193
ααα. Πρώτη άποψηΣελ. 194
βββ. Δεύτερη άποψηΣελ. 194
γγγ. ΤοποθέτησηΣελ. 194
ββ. Κρίσιμες επιλογές στη ρυθμιστική εξέλιξη του ΕΜΑS στο άμεσο μέλλονΣελ. 195
ααα. Η λειτουργία του ΕΜΑS ως αυτορρυθμιστικό μέτροΣελ. 196
βββ. Η χρήση του ΕΜΑS ως μέτρο κρατικής παρέμβασηςΣελ. 196
γγγ. ΣχολιασμόςΣελ. 196
2. Εσωτερίκευση εξωτερικοτήτωνΣελ. 197
3. Ασφάλιση ευθύνηςΣελ. 199
α. Οριοθέτηση της περιβαλλοντικής ευθύνηςΣελ. 199
αα. Η αστική ευθύνη για πρόκληση περιβαλλοντικής ζημίαςΣελ. 199
ββ. Η αντικειμενική ευθύνη του ν. 1650/1986Σελ. 200
γγ. Η ευθύνη σύμφωνα με τον ασφαλιστικό νόμο 2496/1997 Σελ. 200
δδ. Η ευθύνη σύμφωνα με την ΥΑ Η.Π. 13588/725 Σελ. 200
εε. ΣχολιασμόςΣελ. 201
β. Η εργαλειακή διάσταση της ασφάλισης της περιβαλλοντικής ευθύνηςΣελ. 201
αα. ΣκοπόςΣελ. 201
ββ. Εφαρμογές ασφαλιστικής κάλυψης σε εξέλιξη Σελ. 201
γ. ΑξιολόγησηΣελ. 202
αα. Ως προς την εργαλειακή διάσταση της ασφάλισης Σελ. 202
ββ. Ως προς την ενσωμάτωση της Οδηγίας 2004/35/ΕΚΣελ. 203
Ε. Κριτική αξιολόγηση αυτορρύθμισης Σελ. 204
Ι. Αυτορρύθμιση αγοράςΣελ. 204
1. Πρώτη άποψη Σελ. 204
2. Δεύτερη άποψηΣελ. 205
ΙΙ. Κρατικό πλαίσιο αυτορρύθμισηςΣελ. 205
1. Πρώτη άποψηΣελ. 205
2. Δεύτερη άποψηΣελ. 206
ΙΙΙ. ΣυμπεράσματαΣελ. 207
Ι. Η αρχή της αειφορίαςΣελ. 207
ΙΙ. Η δημοκρατική αρχήΣελ. 208
ΙΙΙ. Η κοινοβουλευτική ευθύνη Σελ. 209
ΜΕΡΟΣ Γ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ  
Α. Η Ευρωπαϊκή προσέγγισηΣελ. 213
Β. Η ελληνική ευκαιρίαΣελ. 214
Ι. Αξιοποίηση φυσικών πόρων με γνώμονα τη βιώσιμη ανάπτυξηΣελ. 215
ΙΙ. Πληροφόρηση και περιβάλλονΣελ. 216
ΙΙΙ. Περιφερειακή ανάπτυξη και περιβάλλονΣελ. 216
IV. Ο ρόλος του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα Σελ. 217
Γ. Η ερμηνεία της «καλύτερης ρύθμισης» Σελ. 218
Ι. Πρώτη άποψηΣελ. 219
ΙΙ. Δεύτερη άποψηΣελ. 219
ΙΙΙ. ΤοποθέτησηΣελ. 220
Δ. Τα κριτήρια επιλογήςΣελ. 223
Ι. Νομικά κριτήριαΣελ. 223
1. Συμβατότητα με αρχή της βιώσιμης ανάπτυξηςΣελ. 223
2. Εφαρμογή με γνώμονα την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει»Σελ. 224
3. Εφαρμογή με γνώμονα την αρχή της αναλογικότηταςΣελ. 225
4. Απαγόρευση της αυθαιρεσίαςΣελ. 226
ΙΙ. Οικονομικά κριτήριαΣελ. 226
1. Κόστος εφαρμογήςΣελ. 226
α. Διοικητικό κόστος Σελ. 227
β. Αποδοχή από την αγοράΣελ. 227
2. Αποτελεσματικότητα του μέτρουΣελ. 227
ΙΙΙ. Κοινωνικά κριτήριαΣελ. 228
1. Κοινωνική συνοχήΣελ. 228
2. Απονομή δικαιοσύνηςΣελ. 229
Ε. ΣυμπεράσματαΣελ. 230
ΕΠΙΛΟΓΟΣΣελ. 233
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣελ. 235
ΓΛΩΣΣΑΡΙΟ - ΕΥΡΕΤΗΡΙΟΣελ. 265
Back to Top