ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ - ΤΙΜΗΤΙΚΟΣ ΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΙΑΚΩΒΟ ΦΑΡΣΕΔΑΚΗ

Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου Νομική Σχολή

Δωρεάν μεταφορικά σε όλη την Ελλάδα για αγορές άνω των 30€
credit-card

Πληρώστε σε έως άτοκες δόσεις των /μήνα με πιστωτική κάρτα.

Σε απόθεμα

Τιμή: 85,00 €

e-book   + 85,00 €

* Απαιτούμενα πεδία

Κωδικός Προϊόντος: 16038
Σατλάνης Χρ.

Το έργο «ΤΙΜΗΤΙΚΟΣ ΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΙΑΚΩΒΟ ΦΑΡΣΕΔΑΚΗ - Δίκαιο και Εγκληματολογία» αποτελεί  συλλογή 21 επιστημονικών συμβολών για το συνολικό έργο και την προσφορά του Καθηγητή κ Ιακώβου Φαρσεδάκη στην εξέλιξη της επιστήμης της Εγκληματολογίας σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ο Ιάκωβος Φαρσεδάκης γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης. Εισήχθη στη Φιλοσοφική Σχολή και τρίτος με υποτροφία στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου αποφοίτησε. Στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, εκτός από τα Νομικά, παρακολούθησε και τα μαθήματα των Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών και μαθήματα διακεκριμένων καθηγητών της Φιλοσοφικής Σχολής. Μετέβη για μεταπτυχιακές σπουδές στο Στρασβούργο της Γαλλίας, όπου παρακολούθησε τα μαθήματα και έλαβε μέρος στις πρακτικές ασκήσεις και εξετάσεις του Centre Universitaire des Hautes Études Européennes, του Institut de Criminologie, των μεταπτυχιακών προγραμμάτων των Sciences criminelles και Histoire du Droit et des faits sociaux της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου και της Association Internationale pour l΄ Enseignement du Droit Comparé των Πανεπιστημίων του Στρασβούργου και του Άμστερνταμ (Νομική Σχολή του εκεί Ελευθέρου Πανεπιστημίου).

Συμπλήρωσε τις σπουδές του ως επισκέπτης ερευνητής στο Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ στο Φράιμπουργκ, στη Σχολή Εγκληματολογίας και στο Διεθνές Κέντρο Συγκριτικής Εγκληματολογίας του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ. Μετεκπαιδεύτηκε στην Εγκληματολογία και στις Ποινικές Επιστήμες, στην Ιστορία του Δικαίου και των θεσμών, στις Ευρωπαϊκές σπουδές, στους Διεθνείς Οργανισμούς, στο Συγκριτικό Δίκαιο, στη Φιλοσοφία του Δικαίου και στην Κοινωνιολογία του Δικαίου.

Για τις ανάγκες της διατριβής του παρακολούθησε στη Φιλοσοφική Σχολή του Στρασβούργου τα προπτυχιακά μαθήματα της Επιγραφικής και της Παπυρολογίας. Έλαβε τρία Μεταπτυχιακά Διπλώματα επιπέδου Master - Diplôme des Hautes Études Européennes (με άριστα), Diplôme d΄ Études Supérieures en Histoire du Droit et des faits sociaux και Diplôme des Études Supérieures de Droit Comparé (με λίαν καλώς), καθώς και τέσσερα ήσσονος τυπικής σημασίας ενδιάμεσα Διπλώματα και Πιστοποιητικά Σπουδών. Υποστήριξε την Κρατική Διδακτορική του Διατριβή στο Δίκαιο στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου, όπου του απενεμήθη ο ανώτατος βαθμός «Très Honorable avec Éloge Spécial du Jury». Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα ασχολήθηκε με τη δικηγορία και παράλληλα ξεκίνησε την ακαδημαϊκή του σταδιοδρομία. Εξελίχθηκε σε Επιμελητή, Επίκουρο Καθηγητή, Αναπληρωτή και Τακτικό Καθηγητή Εγκληματολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Σημαντική ήταν η συμβολή του στην ίδρυση του Τομέα Εγκληματολογίας, του Μεταπτυχιακού Σεμιναρίου Εγκληματολογίας, του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών Εγκληματολογίας και του Ευρω-Αμερικανικού μεταπτυχιακού Προγράμματος Εγκληματολογίας.

Για το διδακτικό του έργο, την εν γένει προσφορά του στο Πανεπιστήμιο και για τη συμβολή του στη διεθνή ακτινοβολία του Πανεπιστημίου, του απενεμήθη, με ομόφωνη απόφαση της Συγκλήτου, ο τίτλος του Ομοτίμου Καθηγητή καθώς και Τιμητικό Δίπλωμα, ενώ οργανώθηκε στην Αθήνα τριήμερο Διεθνές Συνέδριο. Ακολούθησε η έκδοση Τιμητικού Τόμου με 136 επιστημονικές συμβολές. Παράλληλα δίδαξε για πολλά χρόνια διάφορα εγκληματολογικά μαθήματα στις Αστυνομικές Ακαδημίες της Ελλάδας και της Κύπρου. Για τη συμβολή του αυτή στην εκπαίδευση των αστυνομικών του απονεμήθηκαν ειδικό βραβείο από τον αρμόδιο Υπουργό και πέντε τιμητικές πλακέτες από τις διάφορες Αστυνομικές Σχολές Ελλάδας και Κύπρου. Η ερευνητική του δραστηριότητα επεκτάθηκε με την πάροδο του χρόνου σε πολλούς τομείς. Κυριολεκτικά αφιερώθηκε στην Επιστήμη της Εγκληματολογίας, στην οποία δεν άφησε ανεξερεύνητο σχεδόν κανένα κύριο τομέα της. Εκείνο που τον χαρακτηρίζει είναι η ιστορική και συγκριτική προσέγγιση όλων των ζητημάτων που απασχολούν την Εγκληματολογία. Η σύνθεσή του για την εξέλιξη της εγκληματολογικής σκέψης είναι κλασική.

Η συνεχής συμμετοχή του Ιάκωβου Φαρσεδάκη σε διεθνή συνέδρια και επιστημονικές οργανώσεις, κατά τα τελευταία σαράντα χρόνια, μαζί με τις σημαντικές προσωπικές του έρευνες και τη συστηματική μελέτη της διεθνούς βιβλιογραφίας, τον οδήγησαν στην αποκρυστάλλωση μιας δικής του, συγκεκριμένης και απλής, άποψης πάνω στο εγκληματικό φαινόμενο, όπως αναπτύσσεται στη διδασκαλία του και εκτίθεται, κατά τρόπο υποδειγματικά συνθετικό και λιτό, στα συγγράμματά του. Κατά τον Ιάκωβο Φαρσεδάκη, αντικείμενο της επιστήμης της Εγκληματολογίας είναι η μελέτη του συνόλου εγκληματικού φαινομένου. Ως εγκληματικού φαινομένου νοουμένου αυτού που παρατηρείται σε κάθε οργανωμένη κοινωνία διαχρονικά, της θέσπισης, δηλαδή, κανόνων δικαίου απαγορευτικών συγκεκριμένων θεωρούμενων ως βλαπτικών για την κοινότητα ανθρωπίνων συμπεριφορών, την παραβίαση από ορισμένους αυτών των απαγορεύσεων και την τιμώρησή τους γι΄ αυτό. Το περιεχόμενο αυτών των τριών στοιχείων που συνθέτουν το εγκληματικό φαινόμενο -κανόνας δικαίου, παράβαση, κύρωση- μπορεί να διαφέρει από τόπο σε τόπο και από χρόνο σε χρόνο -και πράγματι διαφέρει, ανάλογα με τις πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές και πολιτισμικές συνθήκες- όμως, το φαινόμενο ως τέτοιο παραμένει. Ο ορισμός κατ΄ αυτόν τον τρόπο του αντικειμένου της Εγκληματολογίας επιλύει τη σύγκρουση μεταξύ της Εγκληματολογίας του περάσματος στην πράξη και της Εγκληματολογίας της κοινωνικής αντίδρασης, αφού δεν πρόκειται, για τον Ιάκωβο Φαρσεδάκη, παρά για τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος και αίρονται τα γνωστά αδιέξοδα που ταλανίζουν χρόνια την εγκληματολογική θεωρία και παρεμποδίζουν τη σωστή σχεδίαση των εμπειρικών ερευνών.

Συνεπής προς τη διδασκαλία του αναμίχθηκε ενεργά στην πρόληψη του εγκλήματος, ως Πρόεδρος Τοπικού Συμβουλίου Πρόληψης της παραβατικότητας των ανηλίκων και ως οργανωτής και Πρόεδρος της πρώτης στη χώρα μας Υπηρεσίας Κοινωνικής Διαμεσολάβησης σε τοπικό επίπεδο. Ανυπολόγιστη είναι η συμβολή του Ιάκωβου Φαρσεδάκη και στη μελέτη του αρχαίου ελληνικού ποινικού δικαίου και των ποινικών θεσμών γενικότερα, όπως τα παρουσίασε στα συγγράμματά του, αλλά και τα δίδαξε τόσο στην Ελλάδα, όσο και σε πολλά και σπουδαία Πανεπιστήμια του εξωτερικού, σε Αμερική και Ευρώπη. Αυτή η συνοπτική αναφορά στην επιστημονική πορεία του Ιάκωβου Φαρσεδάκη μας επιτρέπει να κατανοήσουμε τη συμβολή του στην εξέλιξη της εγκληματολογικής σκέψης, αλλά και τη μεγάλη απήχησή του στους νέους εγκληματολόγους. Δώδεκα από τους διδάκτορές του κοσμούν ως διδάσκοντες διαφόρων βαθμίδων γνωστά Πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού. Αλλά και τη διεθνή του αναγνώριση: από τον Επίτιμο Πρόεδρο της Διεθνούς Εταιρείας Εγκληματολογίας και ιδρυτή της μεγαλύτερης Σχολής Εγκληματολογίας στον κόσμο, αυτής του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ Ομότιμο Καθηγητή Denis Szabo, χαρακτηρίσθηκε ως «ο μεγαλύτερος σύγχρονος Έλληνας εγκληματολόγος, ο νέος Γαρδίκας», ενώ ο Πρόεδρος του Διεθνούς Ποινικού και Σωφρονιστικού Ιδρύματος των Ηνωμένων Εθνών, Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Λιέγης, Georges Kellens αναγνωρίζει πως «ο Ιάκωβος Φαρσεδάκης αποτελεί ένα μεγάλο όνομα στην Εγκληματολογία».

Πραγματογνώμων, για θέματα της κύριας επιστημονικής του αρμοδιότητας, του ΟΗΕ, του Συμβουλίου της Ευρώπης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ελληνικής Βουλής και ελληνικών και κυπριακών κυβερνήσεων, Πρόεδρος και Μέλος Νομοπαρασκευαστικών Επιτροπών, Μέλος πολλών Διοικητικών Συμβουλίων επιστημονικών εταιριών ελληνικών και ξένων επί σειράν ετών, Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας Εγκληματολογίας, ιδρυτής και διευθυντής των επιστημονικών περιοδικών «Ελληνική Επιθεώρηση Εγκληματολογίας», «Ποινική Δικαιοσύνη» και «Εγκληματολογία» και μέλος των συντακτικών επιτροπών άλλων επτά ελληνικών και ξένων επιστημονικών περιοδικών, διευθυντής των επιστημονικών σειρών «Βιβλιοθήκη Εγκληματολογίας», «Βιβλιοθήκη Ποινικής Δικαιοσύνης», «Τετράδια Εγκληματολογίας», συντάκτης των Εγκυκλοπαιδειών «Πάπυρος - Larousse - Brittanica» και «Ελληνική Εκπαιδευτική Εγκυκλοπαίδεια», της «Ελληνικής Νομολογίας» και διευθυντής της «Ποινικής Νομολογίας του Αρείου Πάγου», συγγραφέας, είτε μόνος, είτε σε συνεργασία, 23 βιβλίων και άνω των 100 επιστημονικών άρθρων, σε ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά και ιταλικά επιστημονικά περιοδικά, σε τιμητικούς τόμους και σε εκδόσεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και του Συμβουλίου της Ευρώπης, έχει λάβει, κατά καιρούς πολλές τιμητικές διακρίσεις. Μεταξύ αυτών και του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου, διότι ο Ιάκωβος Φαρσεδάκης ολοκλήρωσε την Πανεπιστημιακή του Σταδιοδρομία, αναλαμβάνοντας ως Πρόεδρος το 2010 να μεριμνήσει, με βάση τις εμπειρίες που ήδη διέθετε, για την ίδρυση, οργάνωση και στελέχωση με Διδακτικό Ερευνητικό Προσωπικό του Νομικού Τμήματος του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου και για τη μετεξέλιξή του, με απόφαση του Υπουργείου Παιδείας Κύπρου, σε μονοτμηματική Νομική Σχολή, στην οποία ο Τιμώμενος διετέλεσε πρώτος Κοσμήτορας.

Το Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου του απένειμε στις 30 Ιουνίου 2016 «Special Honorary Award» και, μετά από ομόφωνη απόφαση της Νομικής Σχολής, αποφάσισε να τιμήσει τον αποχωρήσαντα Κοσμήτορα με την οργάνωση μιας επιστημονικής Διημερίδας, με συμμετοχή αποκλειστικώς των διδασκόντων της, και την έκδοση των Πρακτικών της υπό τη μορφή του ανά χείρας Τιμητικού Τόμου. Κατ΄ ευτυχή συγκυρία, κατά τον χρόνο της αποχώρησής του το 2016, του απονεμήθηκε από την εδρεύουσα στη Γενεύη Διεθνή Ένωση Εγκληματολόγων AICLF η κορυφαία παγκοσμίως διάκριση στις κοινωνικές επιστήμες, το «Βραβείο Beaumont - Tocqueville», για τη συνολική συμβολή του σε παγκόσμιο επίπεδο στην εξέλιξη της επιστήμης της Εγκληματολογίας.

 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ Σελ. IX
ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ Σελ. XVII
Ζητήματα Ελληνικού, Κυπριακού και Αυστραλιανού Ποινικού Δικαίου Σελ. 1
Χρηστος Νικ. Σατλανης
Ανακριτική και Εγκληματολογία Σελ. 231
Χριστινα Ζαραφωνιτου
Ο Δημόσιος έλεγχος των Αξιωματούχων στην αρχαία Αθήνα: ένα παράδειγμα προς μίμηση για τις σύγχρονες δημοκρατίες Σελ. 238
Σοφια Αδαμ - Μαγνησαλη
Το ζήτημα της κοινωνικής επανένταξης των κρατουμένων ανάμεσα στην ποινική στοχοθεσία και την εγκληματολογική πρακτική Σελ. 247
Γιωργος Π. Νικολοπουλος
Η παραπληροφόρηση στην ψηφιακή εποχή Σελ. 255
Philippe Jougleux
Metamorphosis of ethos and praxis in EU recruitment competitions: The European Ombudsman’s contribution Σελ. 269
Alexandros Tsadiras
Η αστική ευθύνη του διεθνούς σιδηροδρομικού μεταφορέα εμπορευμάτων Σελ. 308
Mιχαλησ Α. Πατερακης
Η αδειοδότηση των ραδιοτηλεοπτικών σταθμών και ο ρόλος του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης Σελ. 337
Νικολαος Δ. Κουλουρης
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ως ενσαρκωτής ενός οιονεί ύπατου βαθμού διοικητικής δικαιοδοσίας στην Ελλάδα μετά την ψήφιση του Ν 4446/2016 Σελ. 347
Νικολαος Δ. Κουλουρης
Ζητήματα αστικής ευθύνης του εργοδότη λόγω παραβίασης θεμελιωδών δικαιωμάτων του ενωσιακού δικαίου Σελ. 352
Σταματινα Γιαννακουρου
Απολογισμός της εφαρμογής του Κανονισμού 2157/2001 για την Ευρωπαϊκή Εταιρία (Societas Europaea-SE) Σελ. 372
Θωμας Γρ. Παπαδοπουλος
Τυπολογική προσέγγιση του μη κρατικού χρήματος Σελ. 419
Ευριπιδης Α. Ριζος
Συναίνεση σε μεταθανάτια γονιμοποίηση με ιδιόγραφη διαθήκη. Με αφορμή τη ΜΠρΘεσ 4318/2014 Σελ. 438
Θεοδωρος Τροκανας
Advanced Automated Contracting and the Problem with the Pre-Contractual Information Duty of the Consumer Rights Directive Σελ. 447
Christiana Markou
Implementing municipal waste legislation in Cyprus in theory and in practice: A long way to go until 2020? Σελ. 480
Thalia Prastitou Merdi
Ποινικές και εγκληματολογικές πτυχές επανδρωμένων αποστολών στον Άρη Σελ. 498
Μιχαηλ Χατζηπαναγιωτης
Διακανονισμοί αφερεγγυότητας Σελ. 506
Λεμονια Καουτζανη
Η κατάχρηση των Συμβάσεων Αποφυγής Διπλής Φορολογίας και τρόποι αντιμετώπισής της Σελ. 513
Βενετια Αργυροπουλου
Η ποινική δίωξη ανήλικων παραβατών στην Κύπρο: νομοθετικά κενά, πρακτική και προκλήσεις Σελ. 524
Μαργαριτα Παπαντωνιου
Το δικαίωμα του κατηγορουμένου για μια ενεργό και αποτελεσματική υπεράσπιση υπό το πρίσμα της νομολογίας του ΕΔΔΑ Σελ. 539
Χρηστος Σατλανης
Η εξουσία και η υποχρέωση του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κύπρου για διεξαγωγή μιας δικαιοκρατικής ή δίκαιης ποινικής δίκης Σελ. 602
Χρηστος Σατλανης
Back to Top