ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΗ ΕΠΙΛΥΣΗ ΔΙΕΘΝΩΝ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΝΩΣΙΑΚΗ ΈΝΝΟΜΗ ΤΑΞΗ
Διαφορές Κρατών Μελών / Ε.Ε. και Επενδυτών
- Έκδοση: 2020
- Σχήμα: 17x24
- Βιβλιοδεσία: Εύκαμπτη
- Σελίδες: 336
- ISBN: 978-960-622-995-4
- Δείτε ένα απόσπασμα
- Black friday εκδόσεις: 10%
Η μελέτη «Διαιτητική Επίλυση Διεθνών Επενδυτικών Διαφορών και Ενωσιακή Έννομη Τάξη» καλύπτει ένα σύνθετο αντικείμενο, το οποίο εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής διαφορετικών συστημάτων δικαίου, ήτοι του διεθνούς δικαίου, του δικαίου της διεθνούς επενδυτικής διαιτησίας και του ενωσιακού δικαίου. Σκιαγραφεί τους ισχύοντες μηχανισμούς επίλυσης παρόμοιων διαφορών που απορρέουν από την παράβαση διεθνών συνθηκών, ad hoc συμφωνιών ή του εθνικού δικαίου που αφορούν στην προστασία των αλλοδαπών επενδύσεων. Εστιάζει δε στην οπτική της ενωσιακής έννομης τάξης, η οποία θέτει εν αμφιβόλω πάγιες αρχές της διεθνούς επενδυτικής διαιτησίας.
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στο μηχανισμό επίλυσης των επενδυτικών διαφορών της CETA, που αποτελεί τον πρόδρομο των επενδυτικών δικαστηρίων. Ο μηχανισμός αυτός φαίνεται να εγγυάται την αυτονομία του ενωσιακού δικαιοδοτικού συστήματος. Δεν αποκλείεται όμως ο κίνδυνος προσβολής της ενωσιακής δημόσιας τάξης και της αποτελεσματικότητας του ενωσιακού δικαίου από τις αποφάσεις του.
Το έργο απευθύνεται κυρίως σε ερευνητές του ενωσιακού δικαίου και της διεθνούς επενδυτικής διαιτησίας, αλλά και σε νομικούς της πράξης (δικηγόρους-διαιτητές). Αποτελεί συμπλήρωμα της σχετικής βιβλιογραφίας, καθώς πραγματεύεται τον σύνδεσμο διεθνούς και ενωσιακού δικαίου στο πεδίο της διεθνούς επενδυτικής διαιτησίας. Είναι επίσης ένας οδηγός, ως προς την επίδραση που ασκεί το ενωσιακό δίκαιο στη διαιτητική δίκη και συγκεκριμένα στη δικαιοδοσία, αλλά και στην επί της ουσίας κρίση των διαιτητών.
Πρόλογος | Σελ. IX |
Ευχαριστίες | Σελ. XIII |
Συντομογραφίες | Σελ. XXV |
ΕΙΣΑΓΩΓΗ | |
Οριοθέτηση του θέματος | Σελ. 1 |
ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ | |
Σχέση ενωσιακού δικαίου με τις διεθνείς «επενδυτικές» συνθήκες | |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ I | |
Διμερείς «ενδοενωσιακές» επενδυτικές συνθήκες (ΔΕΣ ή “intra-EU BITs”) και ενωσιακό δίκαιο | |
1. Κίνδυνος συγκρούσεων-αποκλίσεων των ουσιαστικών ρυθμίσεων των ΔΕΣ με τις περί θεμελιωδών ελευθεριών και δικαιωμάτων ρυθμίσεις του ενωσιακού δικαίου | Σελ. 18 |
2. Κίνδυνος σύγκρουσης ουσιαστικών ρυθμίσεων των ΔΕΣ με τους κανόνες περί κρατικών ενισχύσεων και ανταγωνισμού εν ευρεία εννοία | Σελ. 26 |
3. Κανόνες άρσης των συγκρούσεων | |
3.1 Προσέγγιση διεθνούς δικαίου | |
α) Εφαρμογή του κανόνα του άρθρου 59 της Συνθήκης της Βιέννης περί διαδοχής των διεθνών συνθηκών: Τερματισμός ή αναστολή ισχύος της προγενέστερης ΔΕΣ; | Σελ. 28 |
β) Εφαρμογή του κανόνα του άρθρου 30 της Συνθήκης της Βιέννης: “Lex posterior derogat legi priori”; | Σελ. 32 |
3.2 Η οπτική της ενωσιακής έννομης τάξης | |
α) Εφαρμοστέες διατάξεις και αρχές | Σελ. 34 |
β) Η εφαρμογή των αρχών της υπεροχής και της αποτελεσματικότητας του ενωσιακού δικαίου, καθώς και της αμοιβαίας εμπιστοσύνης | Σελ. 36 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ | |
«Εξωενωσιακές» διμερείς επενδυτικές συνθήκες (“extra-EU BITs”) και ενωσιακό δίκαιο | |
1. Η εξωτερική αρμοδιότητα της Ένωσης στο πεδίο (προστασίας) των αλλοδαπών επενδύσεων | Σελ. 43 |
1.1 Πριν την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας | Σελ. 43 |
1.2 Μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας | |
α) Εύρος της (αποκλειστικής) αρμοδιότητας της Ένωσης, ως προς τη σύναψη παρόμοιων συνθηκών | Σελ. 45 |
β) Ειδικά ως προς την αρμοδιότητα της Ένωσης για συνομολόγηση διαιτητικής ρήτρας επίλυσης των διαφορών στο πλαίσιο μιας συνθήκης προστασίας επενδύσεων μεταξύ αυτής και τρίτων χωρών | Σελ. 50 |
2. Το καθεστώς των υφιστάμενων “extra-EU BITs” στην ενωσιακή έννομη τάξη | Σελ. 51 |
2.1 Οπτική ενωσιακού δικαίου - Το μεταβατικό καθεστώς του κανονισμού 1219/2012 | Σελ. 51 |
2.2 Oπτική διεθνούς δικαίου | Σελ. 57 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ III | |
Οι επενδυτικές συνθήκες στις οποίες μετέχει (και) η Ένωση και το ενωσιακό δίκαιο | |
1. Το παράδειγμα της Συνθήκης για τον Χάρτη Ενέργειας | |
1.1 Σύνοψη αρχών που διέπουν τη σχέση του Χάρτη με το ενωσιακό δίκαιο | Σελ. 59 |
1.2 Πεδίο πιθανών συγκρούσεων-αποκλίσεων των ουσιαστικών ρυθμίσεων του Χάρτη με το πρωτογενές ενωσιακό δίκαιο | Σελ. 61 |
α) Διαφοροποιημένο καθεστώς (υπό τον Χάρτη και στο πλαίσιο του ενωσιακού δικαίου) των κρατικών ή ενωσιακών μέτρων προάσπισης στόχων γενικού συμφέροντος (“public policy measures”) | Σελ. 64 |
β) Η κατά το άρθρο 14 του Χάρτη ελευθερία κυκλοφορίας κεφαλαίων και πληρωμών σχετικών με την επένδυση και οι διασφαλιστικές ρήτρες της ΣΛΕΕ | Σελ. 66 |
γ) Κανόνες περί κρατικών ενισχύσεων και Χάρτης Ενέργειας | Σελ. 67 |
γ.1 Η οπτική του διεθνούς δικαίου στο πλαίσιο της νομολογίας των διαιτητικών δικαστηρίων | Σελ. 67 |
γ.2 Η οπτική της ενωσιακής έννομης τάξης - Η αρχή της υπεροχής του ενωσιακού δικαίου έναντι του Χάρτη ως κανόνας άρσης των συγκρούσεων στις ενδοενωσιακές σχέσεις | Σελ. 74 |
2. Το παράδειγμα της ΣΟΕΣ (CETA) - Σύγκλιση των ουσιαστικών ρυθμίσεων του κεφαλαίου οκτώ της ΣΟΕΣ περί προστασίας των επενδύσεων με τις συναφείς διατάξεις του ενωσιακού δικαίου | Σελ. 76 |
Συμπέρασμα Πρώτου Μέρους | Σελ. 82 |
ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ | |
Επίδραση του ενωσιακού δικαίου στη δικαιοδοσία των διαιτητικών δικαστηρίων για την επίλυση διεθνών επενδυτικών διαφορών κρατών μελών / Ε.Ε. με επενδυτές | |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ I | |
Ρήτρα διαιτησίας σε διμερείς επενδυτικές συνθήκες (ενδοενωσιακές και εξωενωσιακές) και ενωσιακό δικαιοδοτικό σύστημα | |
1. Η αυτονομία της ενωσιακής έννομης τάξης έναντι της διεθνούς έννομης τάξης και η δυσπιστία προς «εξωενωσιακούς» μηχανισμούς επίλυσης διαφορών | Σελ. 86 |
2. Εξέταση της συμβατότητας με τις αρχές του ενωσιακού δικαιοδοτικού συστήματος της διαιτητικής ρήτρας σε διμερείς επενδυτικές συνθήκες κρατών μελών με άλλα κράτη μέλη ή με τρίτες χώρες | |
2.1 Το καθεστώς της διαιτητικής ρήτρας σε διμερείς «ενδοενωσιακές» επενδυτικές συνθήκες (“intra-EU BITs”) | Σελ. 92 |
2.1.1 Το νομολογιακό πόρισμα της απόφασης “Achmea”- Επιβεβαίωση της αρχής της αυτονομίας της ενωσιακής έννομης τάξης και των αρχών του ενωσιακού δικαιοδοτικού συστήματος | Σελ. 92 |
2.1.2 Ανάλυση των επιμέρους πτυχών-σκέψεων της απόφασης “Achmea” | Σελ. 95 |
α) Υπαγωγή της διαφοράς μεταξύ κράτους μέλους και επενδυτή από διμερή «ενδοενωσιακή» επενδυτική συνθήκη (“intra-EU BITs”) στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 344 ΣΛΕΕ; | Σελ. 95 |
α.1 Η θέση της “Achmea” | Σελ. 96 |
i. Το άρθρο 344 ΣΛΕΕ καλύπτει και διαφορά μεταξύ κράτους μέλους και επενδυτή απορρέουσα από διμερή «ενδοενωσιακή» συνθήκη (ΔΕΣ) | Σελ. 96 |
ii. Η αρχή της αμοιβαίας εμπιστοσύνης βασικό θεμέλιο της νομολογίας “Achmea” | Σελ. 98 |
iii. Ο σύνδεσμος της υπό κρίση διαφοράς με το ενωσιακό δίκαιο αναγκαία προϋπόθεση για υπαγωγή της διαφοράς στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 344 ΣΛΕΕ | Σελ. 100 |
α.2 Η νομολογία των διαιτητικών δικαστηρίων | Σελ. 103 |
β) Τα διαιτητικά δικαστήρια που συγκροτούνται δυνάμει των ενδοενωσιακών (και των επενδυτικών εν γένει) συνθηκών αποτελούν δικαστήρια κράτους μέλους, με την έννοια του άρθρου 267 ΣΛΕΕ; | Σελ. 105 |
β.1 Κριτήρια της ενωσιακής νομολογίας για τον χαρακτηρισμό ενός οργάνου, ως δικαστηρίου, με την έννοια του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, και η εφαρμογή τους στην περίπτωση των διαιτητικών δικαστηρίων των ενδοενωσιακών (και των επενδυτικών εν γένει) συνθηκών | Σελ. 106 |
β.2 Τα διαιτητικά δικαστήρια των ενδοενωσιακών (και των επενδυτικών εν γένει) συνθηκών δεν συνιστούν δικαστήρια «κράτους μέλους», κατά την έννοια του άρθρου 267 ΣΛΕΕ | Σελ. 112 |
γ) Οι αποφάσεις των διαιτητικών δικαστηρίων των ενδοενωσιακών (και των επενδυτικών εν γένει) συνθηκών δεν υπόκεινται σε δικαστικό έλεγχο εκ μέρους των τακτικών δικαστηρίων κράτους μέλους που να διασφαλίζει την πλήρη αποτελεσματικότητα του ενωσιακού δικαίου | Σελ. 115 |
2.1.3 Εύρος εφαρμογής και συνέπειες της “Achmea” | Σελ. 119 |
α) Η “Achmea” καταλαμβάνει το σύνολο των “intra-EU” επενδυτικών διαιτησιών; | Σελ. 119 |
β) Συνέπειες για τη διαιτητική επίλυση επενδυτικών διαφορών από “intra-EU” «επενδυτικές» συνθήκες | Σελ. 120 |
2.2 Διαιτητική ρήτρα σε “extra–EU” επενδυτικές συνθήκες: Ανάλογη εφαρμογή της “Achmea”; | Σελ. 123 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ II | |
Διαδικασία επίλυσης επενδυτικών διαφορών που προβλέπεται σε διεθνείς εμπορικές -επενδυτικές συνθήκες της Ένωσης ή της Ένωσης και των κρατών μελών με τρίτες χώρες και ενωσιακό δικαιοδοτικό σύστημα | |
1. Η επίδραση της αρχής της αυτονομίας του ενωσιακού δικαίου στο μηχανισμό επίλυσης επενδυτικών διαφορών των εν λόγω διεθνών συνθηκών | Σελ. 128 |
2. Παραδείγματα μηχανισμών επίλυσης επενδυτικών διαφορών μεταξύ επενδυτών και κρατών μελών ή/και της Ένωσης από μικτές συνθήκες Ένωσης-κρατών μελών και τρίτων χωρών υπό το φως της αρχής της αυτονομίας της ενωσιακής έννομης τάξης | |
2.1 Διαιτητική ρήτρα του άρθρου 26 της Συνθήκης για τον Χάρτη Ενέργειας | Σελ. 135 |
α) Πεδίο εφαρμογής της ρήτρας | Σελ. 135 |
β) Η συμβατότητα της διαιτητικής ρήτρας του άρθρου 26 του Χάρτη με τις αρχές του ενωσιακού δικαιοδοτικού συστήματος | Σελ. 138 |
β.1 Διαιτητική επίλυση επενδυτικών διαφορών επενδυτών κράτους μέλους κατά άλλου κράτους μέλους ή/και κατά της Ένωσης | Σελ. 138 |
β.2 Διαιτητική επίλυση επενδυτικών διαφορών από τον Χάρτη Ενέργειας επενδυτών τρίτων κρατών κατά κρατών μελών ή/και της Ένωσης | Σελ. 143 |
2.2 Σύστημα της ΣΟΕΣ- CETA για την επίλυση επενδυτικών διαφορών μεταξύ επενδυτών και κρατών μελών/Ε.Ε. και οι αρχές του ενωσιακού δικαιοδοτικού συστήματος | Σελ. 147 |
2.2.1 Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του συστήματος επίλυσης διαφορών | Σελ. 147 |
2.2.2 Ο μηχανισμός επίλυσης επενδυτικών διαφορών της ΣΟΕΣ και το δικαίωμα πρόσβασης σε ανεξάρτητο δικαστήριο κατά το άρθρο 47 του Χάρτη | Σελ. 151 |
2.2.3 Σεβασμός της αυτονομίας της ενωσιακής έννομης τάξης | Σελ. 153 |
α) Μηχανισμός επίλυσης επενδυτικών διαφορών της ΣΟΕΣ και σεβασμός της αποκλειστικής αρμοδιότητας του Δικαστηρίου για την οριστική ερμηνεία του δικαίου της Ε.Ε. | Σελ. 154 |
β) Επί των συνεπειών του μηχανισμού επίλυσης των επενδυτικών διαφορών για τη λειτουργία των θεσμικών οργάνων της Ένωσης σύμφωνα με το συνταγματικό της πλαίσιο | Σελ. 162 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ | |
Ρήτρα διαιτητικής επίλυσης διεθνών επενδυτικών διαφορών που απορρέουν από ad hoc επενδυτικές συμφωνίες κράτους μέλους ή άλλων ελεγχόμενων από το κράτος φορέων με αλλοδαπούς επενδυτές | |
1. Η επίδραση της “Achmea” στη συμβατότητα με τις αρχές του ενωσιακού δικαιοδοτικού συστήματος της διαιτητικής επίλυσης κατά τους κανόνες UNCITRAL διεθνών επενδυτικών διαφορών κράτους μέλους ή κρατικής οντότητας με αλλοδαπό επενδυτή που απορρέουν από ad hoc επενδυτικές συμφωνίες | Σελ. 165 |
2. Συμβατότητα με το ενωσιακό δίκαιο της υπαγωγής των διεθνών επενδυτικών διαφορών κράτους μέλους με αλλοδαπό επενδυτή που απορρέουν από ad hoc επενδυτική συμφωνία στη διαιτητική διαδικασία της Σύμβασης της Ουάσινγκτον | Σελ. 172 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV | |
Το κύρος της διαιτητικής ρήτρας επίλυσης διεθνών επενδυτικών διαφορών υπό το φως θεμελιωδών ουσιαστικών διατάξεων και αρχών του ενωσιακού δικαίου | |
1. Διαιτητεύσιμο των διεθνών επενδυτικών διαφορών κράτους μέλους / επενδυτή που επισύρουν την εφαρμογή ενωσιακών κανόνων δημόσιας τάξης | Σελ. 176 |
1.1 Επίδραση των ενωσιακών κανόνων του ανταγωνισμού στο διαιτητεύσιμο των διεθνών επενδυτικών διαφορών | Σελ. 178 |
1.2 Επίδραση των ενωσιακών κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων στο διαιτητεύσιμο των διεθνών επενδυτικών διαφορών | Σελ. 180 |
2. Διαιτητική ρήτρα και αρχή της μη διάκρισης /της ίσης μεταχείρισης | Σελ. 182 |
2.1 Ρήτρα διαιτησίας σε ενδοενωσιακές επενδυτικές συνθήκες και αρχή της μη διάκρισης, λόγω ιθαγένειας | Σελ. 182 |
2.2 Γενική αρχή της ίσης μεταχείρισης και διαιτητική ρήτρα επίλυσης επενδυτικών διαφορών σε Συμφωνίες Ε.Ε. ή/και κρατών μελών με τρίτες χώρες:Το παράδειγμα της ΣΟΕΣ | Σελ. 190 |
Συμπέρασμα Δευτέρου Μέρους | Σελ. 193 |
ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ | |
Επίδραση του ενωσιακού δικαίου στην επί της ουσίας κρίση του διαιτητικού δικαστηρίου | |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ I | |
Επί της εξουσίας ή/και της υποχρέωσης του διαιτητικού δικαστηρίου να εφαρμόσει το ενωσιακό δίκαιο | |
1. Το ενωσιακό δίκαιο ως εφαρμοστέο δίκαιο στην υπό διαιτητική επίλυση διαφορά | Σελ. 201 |
1.1 Το ενωσιακό δίκαιο εφαρμοστέο δίκαιο, δυνάμει της «επενδυτικής συνθήκης» | Σελ. 201 |
1.2 Το ενωσιακό δίκαιο εφαρμοστέο δίκαιο, δυνάμει της “lex arbitri” | Σελ. 204 |
1.3 Το ενωσιακό δίκαιο υποχρεωτικά εφαρμοστέο δίκαιο από τους διαιτητές ανεξάρτητα από τη βούληση των διαδίκων μερών; Τα ισχύοντα επί διεθνούς εμπορικής διαιτησίας και η προσήκουσα προσέγγιση του ενωσιακού δικαίου | Σελ. 205 |
2. Εξουσία (υποχρέωση) των διαιτητών για αυτεπάγγελτη εφαρμογή των ενωσιακών κανόνων δημόσιας τάξης (ήτοι των κανόνων περί ανταγωνισμού και κρατικών ενισχύσεων) | Σελ. 207 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ II | |
Υποστηρικτικοί μηχανισμοί για τη διασφάλιση της ορθής ερμηνείας και εφαρμογής του ενωσιακού δικαίου από το διαιτητικό δικαστήριο | |
1. Η συμμετοχή της Επιτροπής στη διαιτητική διαδικασία, ως “amicus curiae” | Σελ. 211 |
2. Η οπτική του ενωσιακού δικαίου-Υπάρχει ενωσιακό πλαίσιο συνεργασίας των διαιτητικών δικαστηρίων με την Επιτροπή; | Σελ. 215 |
3. Δέσμευση του διαιτητικού δικαστηρίου από αποφάσεις της Επιτροπής; | Σελ. 216 |
3.1 Δέσμευση από αποφάσεις εφαρμογής των άρθρων 101, 102 ΣΛΕΕ; | Σελ. 216 |
3.2 Δέσμευση από αποφάσεις στο πεδίο των κρατικών ενισχύσεων; | Σελ. 218 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ III | |
Διαιτητική απόφαση επί διεθνών επενδυτικών διαφορών μεταξύ κράτους μέλους / Ε.Ε. και (αλλοδαπού) επενδυτή και ενωσιακή δημόσια τάξη | |
1. «Ενωσιακή δημόσια τάξη» | |
1.1 Έννοια και λειτουργία | Σελ. 226 |
1.2 Η «ενωσιακή δημόσια τάξη», ως στοιχείο της «διεθνούς δημόσιας τάξης» στο πεδίο της διεθνούς εμπορικής διαιτησίας | Σελ. 227 |
1.3 Κριτήρια οριοθέτησης της ενωσιακής δημόσιας τάξης, ως μέτρου ελέγχου της διαιτητικής απόφασης στο πεδίο της διεθνούς (εμπορικής) διαιτησίας (ή αντιστοίχως της επενδυτικής διαιτησίας με τους κανόνες UNCITRAL) | Σελ. 231 |
1.4 Η εφαρμογή των ανωτέρω κριτηρίων στα άρθρα 107 και 108 ΣΛΕΕ | Σελ. 235 |
1.4.1 Άρθρο 107 ΣΛΕΕ | Σελ. 235 |
1.4.2 Άρθρο 108 παρ. 3 ΣΛΕΕ | Σελ. 236 |
2. Δικαστικός έλεγχος (σε διαδικασίες ακύρωσης, αναγνώρισης ή/και εκτέλεσης) των διαιτητικών αποφάσεων για παράβαση των ενωσιακών κανόνων περί ανταγωνισμού και κρατικών ενισχύσεων | Σελ. 239 |
2.1 Το «μέτρο» του δικαστικού ελέγχου κατά τη νομολογία “Eco Swiss” υπό το φως της γενικής αρχής της πλήρους αποτελεσματικότητας των ενωσιακών κανόνων δημόσιας τάξης | Σελ. 239 |
2.2 “Minimalist approach” vs “Maximalist approach”: Το προσήκον μέτρο δικαστικού ελέγχου των διαιτητικών αποφάσεων επί επενδυτικής φύσης διαφορών που επιλύονται με τους κανόνες UNCITRAL ή τους κανόνες της διεθνούς εμπορικής διαιτησίας | Σελ. 241 |
2.2 “Minimalist approach” vs “Maximalist approach”: Το προσήκον μέτρο δικαστικού ελέγχου των διαιτητικών αποφάσεων επί επενδυτικής φύσης διαφορών που επιλύονται με τους κανόνες UNCITRAL ή τους κανόνες της διεθνούς εμπορικής διαιτησίας | Σελ. 241 |
2.3 Η νομολογία περί της αντίθεσης στη δημόσια τάξη του “forum”, ως λόγου μη αναγνώρισης αλλοδαπής δικαστικής απόφασης, συνιστά πρόσφορο επιχείρημα υπέρ της “minimalist approach”; | Σελ. 248 |
2.4 Υπέρ της “maximalist approach” κατά τον έλεγχο της ορθής εφαρμογής των ενωσιακών κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων | Σελ. 250 |
2.5 Η πλήρης αδυναμία δικαστικού ελέγχου αντιστρατεύεται τόσο τις αρχές του ενωσιακού δικαιοδοτικού συστήματος, όσο και την αρχή της πλήρους αποτελεσματικότητας του ενωσιακού δικαίου | Σελ. 252 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV | |
Η διαιτητική απόφαση που επιδικάζει αποζημίωση υπέρ επενδυτή σε βάρος κράτους μέλους και η συμμόρφωση με αυτήν ως όχημα κρατικής ενίσχυσης | |
1. Χαρακτηρισμός της συμμόρφωσης κράτους μέλους σε διαιτητική απόφαση που επιδικάζει αποζημίωση, ως κρατικής ενίσχυσης, με την έννοια του άρθρου 107 παρ. 1 ΣΛΕΕ | Σελ. 255 |
α) Η επιδικαζόμενη από διαιτητική απόφαση αποζημίωση συνιστά παροχή επιλεκτικού ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος στον δικαιούχο αυτής; | Σελ. 255 |
β) Το ζήτημα του καταλογισμού της επιδικαζόμενης αποζημίωσης (και της καταβολής της) στο οικείο κράτος μέλος | Σελ. 260 |
γ) Η επιδικαζόμενη αποζημίωση συνιστά νόθευση του ανταγωνισμού και επηρεάζει τις ενδοκοινοτικές συναλλαγές | Σελ. 268 |
2. Η συμμόρφωση στη διαιτητική απόφαση συνιστά νέα ή υφιστάμενη κρατική ενίσχυση; | Σελ. 268 |
3. Το δεδικασμένο της διαιτητικής απόφασης αποκλείει τον έλεγχο από την Επιτροπή της επιδικαζόμενης αποζημίωσης ως κρατικής ενίσχυσης; | Σελ. 273 |
Συμπέρασμα Τρίτου Μέρους | Σελ. 276 |
ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ | Σελ. 279 |
Βιβλιογραφία | Σελ. 285 |
Αλφαβητικο ευρετήριο | Σελ. 303 |