Back to Top
ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ
Κωδικός Προϊόντος:
17397
- Εκδοση: 3η 2019
- Σχήμα: 17x24
- Σελίδες: 624
- ISBN: 978-960-622-835-3
- Δείτε ένα απόσπασμα
Η τρίτη έκδοση του έργου «Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο» αποτελεί μια εμπλουτισμένη και αναθεωρημένη καταγραφή του κανονιστικού πλαισίου των σύγχρονων διεθνών σχέσεων.
Το έργο πραγματεύεται ζητήματα που αποτελούν τον κορμό του διεθνούς δικαίου, όπως:
- τα βασικά στοιχεία του συστήματος (υποκείμενα και πηγές διεθνούς δικαίου, διεθνείς συνθήκες κ.λπ.)
- τις περιοχές εφαρμογής του (εδαφικά ζητήματα, δίκαιο της θάλασσας, νέοι θεσμοί)
- τις διεθνείς δραστηριότητες των κρατών (διπλωματικές σχέσεις, διαδοχή, απόσχιση, διεθνής ευθύνη, προστασία περιβάλλοντος και πολιτιστικής κληρονομιάς κ.λπ.)
- την οργάνωση της διεθνούς κοινότητας (Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, Διεθνής Οργάνωση Εργασίας)
- την αντιμετώπιση διεθνών κρίσεων (ειρηνική επίλυση διαφορών, συμβολή του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης).
Το βιβλίο περιέχει πλήθος παραδειγμάτων υποθέσεων της σύγχρονης ιστορίας, επεξηγηματικούς χάρτες για το δίκαιο της θάλασσας, ενώ συνοδεύεται από πλούσια βιβλιογραφία και αναλυτικό αλφαβητικό ευρετήριο.
Το παρόν έργο απευθύνεται σε κάθε μελετητή, ερευνητή ή εφαρμοστή του διεθνούς δικαίου και σε κάθε ενεργό πολίτη που επιθυμεί να εξερευνήσει τα ισχύοντα στις σύγχρονες διεθνείς σχέσεις.
| Σημείωμα στην τρίτη έκδοση | Σελ. VII |
| Σημείωμα στη δεύτερη έκδοση | Σελ. VII |
| Πρόλογος της αναθεωρημένης εκδόσεως | Σελ. VII |
| Πρόλογος της πρώτης εκδόσεως του βιβλίου «Διεθνές Δίκαιο» | Σελ. VIII |
| ΒΑΣΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ | Σελ. XXXVII |
| ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΤΗΣ ΧΑΓΗΣ (ΓΕΝΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ) ΕΠΙΛΟΓΗ | Σελ. XL |
| ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΚΑΔΗΜΙΑ TOY ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΤΗΣ ΧΑΓΗΣ ΠΟΥ ΔΙΔΑΞΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ | Σελ. XLII |
| ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΕΙΣ ΔΙΕΘΝΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ | Σελ. XLIII |
| ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ TOY ΚΛΑΔΟΥ | Σελ. XLV |
| ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ | |
| ΒΑΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ | |
| ΤΜΗΜΑ Ι | |
| ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ | |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι | |
| ΣΤΟΧΟΙ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ | |
| Το διεθνές δίκαιο | Σελ. 4 |
| Κωδικοποίηση του διεθνούς δικαίου και προοδευτική εξέλιξη | Σελ. 4 |
| Η διεθνής κοινότητα | Σελ. 6 |
| Διαμόρφωση του διεθνούς δικαίου | Σελ. 7 |
| Θεωρητικές ενατενίσεις από την Αναγέννηση (17ος αιώνας) | Σελ. 7 |
| Συνάρτηση προς συγκεκριμένες πολιτικές μεταβολές από την Αναγέννηση ως τις αρχές του 20ού αιώνα | Σελ. 9 |
| Θεμελιακή αλλαγή με τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο (1914-1918) | Σελ. 10 |
| Πολιτικές ρήξεις που επηρέασαν το διεθνές δίκαιο | Σελ. 11 |
| Σύνοψη των φάσεων εξελίξεως του διεθνούς δικαίου | Σελ. 13 |
| Σύγχρονος ρόλος του διεθνούς δικαίου | Σελ. 14 |
| Αβροφροσύνη και δίκαιο | Σελ. 15 |
| Ποικιλία νομικής εντάσεως των διεθνών κανόνων | Σελ. 16 |
| Επιτεύγματα και ανατροπές στο ζήτημα της απαγορεύσεως χρήσεως βίας (βλ. Μέρος Τέταρτο, Τμήμα ΙΙ, Κεφ. Ι και ΙΙ ) | Σελ. 16 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ IΙ | |
| ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΚΑΙ «ΧΡΗΣΤΕΣ» ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ | |
| Γενικά | Σελ. 19 |
| §1. ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΩΣ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ | Σελ. 21 |
| Κυριαρχία του κράτους (State Sovereignty) | Σελ. 21 |
| Κράτος και Δημοκρατία | Σελ. 23 |
| Κράτος και παγκοσμιοποίηση (globalization) | Σελ. 24 |
| Ανεξαρτησία του κράτους (State Independence) | Σελ. 25 |
| Αρχή της ισότητας μεταξύ των κρατών | Σελ. 26 |
| Αυτοδιάθεση των λαών | Σελ. 26 |
| §2. ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ (βλ. αναλυτικά το Μέρος Τέταρτο, Τμήμα Ι, Κεφάλαια Ι-ΙΙΙ) | Σελ. 29 |
| §3. ΤΑ ΑΤΟΜΑ, ΟΙ ΙΔΙΩΤΕΣ | Σελ. 30 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ IIΙ | |
| ΣΧΕΣΕΙΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ | |
| Γενικά | Σελ. 34 |
| Δυαδισμός και μονισμός | Σελ. 35 |
| Α. Δυαδισμός ή δυϊσμός (dualism) | Σελ. 35 |
| Β. Μονισμός (monism) | Σελ. 36 |
| Διεθνής νομολογία | Σελ. 37 |
| Α. Σχέσεις διεθνούς και εσωτερικού δικαίου από την άποψη του διεθνούς δικαίου. Υποχρέωση των κρατών να συμμορφώνονται προς τα διεθνή νόμιμα ανεξαρτήτως δεσμεύσεων του εσωτερικού δικαίου | Σελ. 37 |
| Σχέσεις διεθνούς και εσωτερικού δικαίου κατά το Σύνταγμα της Ελλάδος του 1975/1986/2001 | Σελ. 40 |
| Α. Άμεσες διατάξεις στο Σύνταγμα της Ελλάδος | Σελ. 41 |
| Β. Έμμεσες διατάξεις στο Σύνταγμα | Σελ. 48 |
| ΤΜΗΜΑ ΙΙ | |
| ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ (ΠΗΓΕΣ) | |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι | |
| Η ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΠΗΓΩΝ | |
| Γενικά | Σελ. 49 |
| Η σημασία της νομολογίας των διεθνών δικαστηρίων | Σελ. 51 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ IΙ | |
| ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΘΙΜΟ | |
| §1. ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΘΙΜΟΥ | Σελ. 52 |
| Ορισμός | Σελ. 52 |
| Θέση του εθίμου στο διεθνές δίκαιο | Σελ. 53 |
| Θεωρητική θεμελίωση της υποχρεωτικότητας του εθίμου | Σελ. 53 |
| Διαμόρφωση του διεθνούς εθίμου | Σελ. 54 |
| Α. Πρακτική | Σελ. 54 |
| Β. Νομική πεποίθηση | Σελ. 57 |
| Διαπίστωση, απόδειξη του διεθνούς εθίμου | Σελ. 60 |
| Γενικό και περιφερειακό ή τοπικό έθιμο | Σελ. 60 |
| Ο επίμονος αντιρρησίας (Persistent Objector) | Σελ. 62 |
| §2. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΘΙΜΟΥ | Σελ. 64 |
| Παράλληλη ισχύς διεθνούς εθιμικού και συμβατικού κανόνα | Σελ. 64 |
| Ρόλος των διεθνών Οργανισμών στη διαμόρφωση και τη διαπίστωση του εθίμου | Σελ. 65 |
| Α. Διαμόρφωση από την πρακτική των οργάνων των Ηνωμένων Εθνών | Σελ. 66 |
| Β. Διαπίστωση και διαμόρφωση από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών | Σελ. 66 |
| Έθιμο μέσα από κωδικοποιητική συνθήκη: τρεις περιπτώσεις | Σελ. 66 |
| Κατάργηση του εθίμου από έλλειψη λειτουργικότητας | Σελ. 67 |
| Έθιμο και σύγχρονες αντιλήψεις | Σελ. 68 |
| Έθιμο που παράγεται και ισχύει από και για τη λειτουργία των διεθνών Οργανισμών | Σελ. 69 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ | |
| ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ Ή ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ (International Treaties, Conventions) | |
| §1. ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ | Σελ. 70 |
| Καταλυτικός ρόλος των διεθνών συνθηκών | Σελ. 70 |
| Κωδικοποίηση του δικαίου που διέπει τις συνθήκες | Σελ. 71 |
| Ορισμός | Σελ. 72 |
| Τύποι διεθνών συνθηκών | Σελ. 75 |
| §2. ΣΥΝΑΨΗ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ | Σελ. 76 |
| Έννοια | Σελ. 76 |
| Διαπραγμάτευση (Negotiation) στο γενικό πλαίσιο της διπλωματίας και ειδικότερα για τη σύναψη διεθνών συνθηκών | Σελ. 76 |
| Α. Γενικά περί της διαπραγματεύσεως | Σελ. 77 |
| Β. Τεχνικά ζητήματα της διαπραγματεύσεως | Σελ. 77 |
| Γ. Πολυμερής διαπραγμάτευση | Σελ. 78 |
| Υπογραφή (Signature) συνέπειες | Σελ. 80 |
| Επικύρωση (Ratification) | Σελ. 81 |
| Συστήματα επικυρώσεως | Σελ. 82 |
| Έναρξη ισχύος (Entry into Force) | Σελ. 84 |
| Προσχώρηση. Ανοικτές και κλειστές συνθήκες | Σελ. 84 |
| Πρωτοκόλληση και δημοσίευση (Registration-Publication) | Σελ. 85 |
| §3. ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΑΨΗ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ | Σελ. 86 |
| Αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας. Συγκατάθεση της Βουλής | Σελ. 86 |
| Πότε είναι απαραίτητη η συγκατάθεση της Βουλής | Σελ. 87 |
| Μυστικές και φανερές συνθήκες | Σελ. 88 |
| Έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικώς επειγούσης και απροβλέπτου ανάγκης. Το άρθρο 44 παρ. 1 Συντ. | Σελ. 89 |
| Σύνθεση της Βουλής και πλειοψηφίες για τη συγκατάθεση | Σελ. 89 |
| Συγκατάθεση της Βουλής για τη διέλευση ή παραμονή ξένης στρατιωτικής δυνάμεως | Σελ. 90 |
| §4. ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΑΠΛΟΠΟΙΗΜΕΝΗΣ ΜΟΡΦΗΣ (Accords en forme simplifiée, Treaties in Simplified Form) | Σελ. 92 |
| Δικαιολογητικοί λόγοι | Σελ. 92 |
| Αντικείμενο των συμφωνιών απλοποιημένης μορφής | Σελ. 93 |
| Αρμοδιότητα συνάψεως κατά το εσωτερικό δίκαιο | Σελ. 93 |
| Ελληνική πρακτική: Άρθρο 36 παρ. 4 του Συντάγματος 1975/1986/2001 | Σελ. 93 |
| §5. ΕΝΤΑΞΗ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ | Σελ. 95 |
| Η ένταξη του εθιμικού διεθνούς δικαίου | Σελ. 95 |
| Α. Τρόπος εντάξεως | Σελ. 95 |
| Β. Άρση αμφισβητήσεων ως προς το περιεχόμενο του εθιμικού διεθνούς δικαίου. Αρμοδιότητα του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου (άρθρ. 100 Συντ.) | Σελ. 96 |
| Η ένταξη του διεθνούς συμβατικού δικαίου | Σελ. 96 |
| Α. Οι έννοιες κύρωση και δημοσίευση | Σελ. 96 |
| Β. Δικαιολογητικές βάσεις της διαδικασίας της κυρώσεως | Σελ. 97 |
| Γ. Φύση του συμβατικού κανόνα που εντάσσεται στο εσωτερικό δίκαιο | Σελ. 98 |
| Κύρωση των συνθηκών κατά το ελληνικό δίκαιο | Σελ. 99 |
| Ένταξη στο εσωτερικό δίκαιο υποχρεωτικών πράξεων των διεθνών Οργανισμών (πλην των πράξεων της Ευρωπαϊκής Ενώσεως) | Σελ. 100 |
| Πραγμάτωση με τη δημοσίευση στο εσωτερικό του κράτους | Σελ. 101 |
| §6. ΕΠΙΦΥΛΑΞΕΙΣ ΣΤΙΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ (RESERVATIONS) | Σελ. 102 |
| Περιεχόμενο και δικαιολόγηση του θεσμού των επιφυλάξεων | Σελ. 102 |
| Θέση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης πριν από την κωδικοποίηση του 1969 | Σελ. 103 |
| Τι ισχύει σήμερα με τη Σύμβαση της Βιέννης περί των συνθηκών (1969) | Σελ. 103 |
| Ειδικότερα ζητήματα στις σχέσεις μεταξύ των συμβαλλομένων | Σελ. 104 |
| Έλεγχος νομιμότητας των επιφυλάξεων | Σελ. 105 |
| Τρόποι διατυπώσεως επιφυλάξεων | Σελ. 106 |
| Ερμηνευτικές δηλώσεις | Σελ. 106 |
| Επιφύλαξη σε διάταξη που αποκρυσταλλώνει έθιμο | Σελ. 107 |
| Αρμόδιο όργανο και ελληνική πρακτική στο θέμα των επιφυλάξεων | Σελ. 107 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV | |
| ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ | |
| §1. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΩΝ ΜΕΡΩΝ | Σελ. 109 |
| Ο υποχρεωτικός χαρακτήρας των συνθηκών. Ο θεμελιώδης κανόνας pacta sunt servanda | Σελ. 109 |
| Η αρχή της αμοιβαιότητας | Σελ. 110 |
| Α. Γενικά | Σελ. 110 |
| Β. Αμοιβαιότητα κατά το ελληνικό Σύνταγμα | Σελ. 111 |
| Γ. Διαπίστωση υπάρξεως αμοιβαιότητας | Σελ. 112 |
| Δ. Αμοιβαιότητα ως προς τους αλλοδαπούς | Σελ. 113 |
| Ε. Αμοιβαιότητα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως | Σελ. 114 |
| Διατάξεις αυτοδύναμης εφαρμογής (Self-Executing Provisions) | Σελ. 114 |
| Α. Γενικά | Σελ. 114 |
| Β. Προέλευση | Σελ. 115 |
| Γ. Αναζήτηση κριτηρίων | Σελ. 116 |
| Δ. Διατάξεις αυτοδύναμης εφαρμογής και Ευρωπαϊκή Ένωση | Σελ. 117 |
| §2. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΤΡΙΤΟΥΣ | Σελ. 118 |
| Ο κανόνας | Σελ. 118 |
| Οι εξαιρέσεις | Σελ. 119 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ V | |
| ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ | |
| Ποιος ερμηνεύει | Σελ. 121 |
| Τρεις κύριες μέθοδοι ερμηνείας | Σελ. 123 |
| Θέσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης στο ζήτημα της ερμηνείας | Σελ. 123 |
| Η ερμηνεία κατά τη Σύμβαση της Βιέννης περί των συνθηκών (1969) | Σελ. 124 |
| Α. Καλή πίστη, συνήθης έννοια των όρων υπό το φως του αντικειμένου και του σκοπού της συνθήκης (άρθρο 31) | Σελ. 124 |
| Β. Τα συμφραζόμενα | Σελ. 125 |
| Γ. Αντικείμενο | Σελ. 126 |
| Δ. Ζητήματα διαχρονικού δικαίου | Σελ. 126 |
| Συμπληρωματικά μέσα ερμηνείας. Προπαρασκευαστικές εργασίες (travaux préparatoires) (άρθρο 32 Συμβάσεως Βιέννης 1969) | Σελ. 128 |
| Θεωρία του σαφούς κειμένου | Σελ. 129 |
| Αυθεντικό κείμενο της συνθήκης. Γλώσσα (άρθρο 33 Συμβάσεως Βιέννης 1969) | Σελ. 129 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI | |
| ΛΗΞΗ Ή ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΙΣΧΥΟΣ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ | |
| Γενικά | Σελ. 132 |
| Συναινετική κατάργηση των συνθηκών (άρθρο 54 Συμβάσεως της Βιέννης του 1969) | Σελ. 132 |
| Σιωπηρή κατάργηση, αναστολή εφαρμογής | Σελ. 133 |
| Καταγγελία των συνθηκών | Σελ. 133 |
| Επέλευση εξωτερικών γεγονότων: Συνέπειες του πολέμου (διεθνούς ένοπλης συρράξεως) στην ισχύ των συνθηκών | Σελ. 135 |
| Ένοπλη σύρραξη | Σελ. 135 |
| Α. Διμερείς συνθήκες | Σελ. 135 |
| Β. Πολυμερείς συνθήκες | Σελ. 135 |
| Γ. Εξαιρέσεις | Σελ. 135 |
| Λήξη ή αναστολή εφαρμογής των συνθηκών που γίνεται από αδυναμία εκτελέσεως | Σελ. 136 |
| Ένσταση της μη εκπληρώσεως της παροχής (objectio non adimpleti contractus) | Σελ. 136 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ VII | |
| ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ, ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΚΑΙ ΑΚΥΡΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ | |
| §1. ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΗ ΚΑΙ ΡΙΖΙΚΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΩΝ (ο όρος rebus sic stantibus) Άρθρο 62 Συμβάσεως Βιέννης 1969 | Σελ. 139 |
| To ζήτημα | Σελ. 139 |
| Διεθνής πρακτική | Σελ. 139 |
| Σύμβαση της Βιέννης περί των συνθηκών 1969 (άρθρο 62) | Σελ. 141 |
| Α. Διαμόρφωση του άρθρου 62 και λειτουργία | Σελ. 141 |
| Β. Προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 62 | Σελ. 141 |
| Γ. Πότε δεν επιτρέπεται επίκληση ριζικής μεταβολής | Σελ. 142 |
| §2. ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ (άρθρα 39-41 Συμβάσεως Βιέννης 1969) | Σελ. 144 |
| Γενικά | Σελ. 144 |
| Διμερείς και πολυμερείς συνθήκες | Σελ. 144 |
| Παρέμβαση διεθνών Συνδιασκέψεων ή Οργανισμών στις διαδικασίες αναθεωρήσεως και αναθεώρηση του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών | Σελ. 146 |
| §3. ΛΟΓΟΙ ΑΚΥΡΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ (άρθρα 46-51 Συμβάσεως Βιέννης 1969) | Σελ. 148 |
| Γενικά | Σελ. 148 |
| Πλάνη (άρθρο 48 Συμβάσεως Βιέννης 1969) | Σελ. 148 |
| Απάτη (άρθρο 49 Συμβάσεως Βιέννης 1969) | Σελ. 149 |
| Δωροδοκία (άρθρο 50 Συμβάσεως Βιέννης 1969) | Σελ. 149 |
| Χρήση βίας (άρθρα 51-52 Συμβάσεως Βιέννης 1969) | Σελ. 150 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ VIII | |
| ΟΙ «ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΩΝ ΕΘΝΩΝ» | Σελ. 151 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ IX | |
| ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΝΟΜΙΚΩΣ ΜΗ ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΠΕΡΙΕΧΟΥΝ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ «Συμφωνίες καθαρώς πολιτικές μη δεσμευτικές» (Non-Binding Agreements) «Μνημόνια συννενοήσεως/κατανοήσεως» (Memoranda of Understanding) και «Συμφωνίες κυρίων» (Gentleman’s Agreements) | |
| «Συμφωνίες καθαρώς πολιτικές» (Accords purement politiques) ή «Συμφωνίες μη δεσμευτικές» (Non-Binding Agreements) | Σελ. 154 |
| «Μνημόνια συνεννοήσεως/κατανοήσεως» (Memoranda of Understanding - MOU) | Σελ. 155 |
| «Συμφωνίες κυρίων» (Gentleman’s Agreements) | Σελ. 156 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ X | |
| ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ | |
| §1. ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ, ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ (JUS COGENS) ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ERGA OMNES | Σελ. 158 |
| Γενικά | Σελ. 158 |
| Το πρόβλημα του αναγκαστικού δικαίου (jus cogens ή ius cogens) | Σελ. 159 |
| Προτάσεις της Επιτροπής του Διεθνούς Δικαίου των Ηνωμένων Εθνών (1965-1969) | Σελ. 160 |
| Η Σύμβαση της Βιέννης περί των συνθηκών (1969) και το jus cogens | Σελ. 160 |
| Θέσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης (1970, 1995, 1996, 2006, 2007) | Σελ. 162 |
| Κανόνες αναγκαστικού δικαίου (jus cogens) και υποχρεώσεις και δικαιώματα erga omnes (έναντι πάντων) | Σελ. 163 |
| §2. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΕΝΝΟΙΩΝ «ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ» ΚΑΙ «ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ» | Σελ. 165 |
| «Αρχές» και «κανόνες» του διεθνούς δικαίου | Σελ. 165 |
| Τα άρθρα 2 παρ. 2 και 28 παρ. 1 του Συντάγματος ως προς τo υπό κρίση ζήτημα | Σελ. 166 |
| Επικουρικά μέσα για τη διαμόρφωση και διαπίστωση του διεθνούς δικαίου | Σελ. 167 |
| A. Οι διεθνείς δικαστικές αποφάσεις | Σελ. 167 |
| B. Η επιστήμη του διεθνούς δικαίου | Σελ. 168 |
| §4. Ο ΝΟΜΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ | Σελ. 170 |
| Πράξεις απαραίτητες για τη λειτουργία των διεθνών Οργανισμών | Σελ. 170 |
| Κατάταξη πράξεων ανάλογα με τις νομικές τους συνέπειες | Σελ. 171 |
| Υπέρβαση προς τη νομικοποίηση (juridisation κατά τον P. Weil) | Σελ. 174 |
| §5. Το πρoβλημα του Soft Law | Σελ. 176 |
| §6. ΑΛΛΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ | Σελ. 178 |
| Μονομερείς δικαιοπραξίες των κρατών (Unilateral Acts of States) | Σελ. 178 |
| Η επιείκεια ή ευθυδικία (Equity) ως παράγοντας ολοκληρώσεως του διεθνούς δικαίου | Σελ. 179 |
| ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ | |
| ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ | |
| ΤΜΗΜΑ Ι | |
| ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ. ΑΛΛΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ | |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ I | |
| ΤΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ | |
| §1. ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ | Σελ. 184 |
| Απόπειρες ορισμού του κράτους από το διεθνές δίκαιο | Σελ. 184 |
| Ο Λαός | Σελ. 186 |
| Το έδαφος (territorium, territory, territoire) | Σελ. 187 |
| Η αυθυπόστατη πολιτική εξουσία | Σελ. 189 |
| §2. Η ΕΔΑΦΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ | Σελ. 191 |
| Η εδαφική κυριαρχία (Territorial Sovereignty, souveraineté territoriale) | Σελ. 191 |
| Η εδαφική ακεραιότητα (Territorial Integrity, intégrité territoriale) | Σελ. 191 |
| Τα σύνορα | Σελ. 192 |
| Το απαραβίαστο των συνόρων | Σελ. 193 |
| Η αρχή uti possidetis juris | Σελ. 194 |
| §3. Η ΝΟΜΙΚΗ ΦΥΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΤΟΥ | Σελ. 196 |
| Θεωρία της ιδιοκτησίας της πολιτικής εξουσίας | Σελ. 196 |
| Θεωρία της εκφράσεως της πολιτικής εξουσίας | Σελ. 197 |
| Θεωρία των αρμοδιοτήτων της πολιτικής εξουσίας | Σελ. 197 |
| Έδαφος (Territory) και χώρος (Space) | Σελ. 198 |
| §4. ΤΡΟΠΟΙ ΚΤΗΣΕΩΣ ΕΔΑΦΟΥΣ | Σελ. 199 |
| Αντιμετώπιση των προβλημάτων από τη θεωρία και την πρακτική | Σελ. 199 |
| Ειδικότερα ως προς τους τρόπους κτήσεως | Σελ. 200 |
| Αρμοδιότητα για την κτήση εδάφους | Σελ. 201 |
| Νομολογιακές θέσεις σε εδαφικά ζητήματα | Σελ. 201 |
| Κτητική παραγραφή | Σελ. 208 |
| Εδαφικές διεκδικήσεις στις πολικές ζώνες | Σελ. 208 |
| Α. Αρκτική | Σελ. 208 |
| Β. Ανταρκτική | Σελ. 209 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ | |
| ΑΛΛΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ | |
| Το κράτος του Βατικανού | Σελ. 211 |
| Τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα | Σελ. 212 |
| Συγκυριαρχία (Codominium) | Σελ. 213 |
| Καθεστώς εντολών (Mandates) | Σελ. 213 |
| Καθεστώς Κηδεμονίας (Trusteeship) | Σελ. 214 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ | |
| ΟΡΙΑ ΕΔΑΦΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ | |
| §1. ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΑΒΛΑΠΤΟΝΤΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΡΙΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ | Σελ. 216 |
| §2. ΑΛΛΟΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ | Σελ. 217 |
| Διεθνείς δουλείες (International Servitudes) | Σελ. 217 |
| Εδάφη υπό εκμίσθωση (Lease) | Σελ. 217 |
| Αποστρατιωτικοποίηση (Demilitarization) | Σελ. 218 |
| Στρατιωτικές βάσεις σε ξένο έδαφος | Σελ. 221 |
| Στρατιωτικές Δυνάμεις του NATO | Σελ. 222 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙV | |
| ΧΩΡΟΙ ΚΑΙ ΕΔΑΦΗ ΓΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΟΝΗ Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ | |
| Χώροι που αποτελούν «κοινό κτήμα της ανθρωπότητας» (Common Heritage of Mankind) και «πάνδημοι χώροι» (Global Commons) | Σελ. 224 |
| Κοινό κτήμα της ανθρωπότητας (Common Heritage of Mankind) | Σελ. 224 |
| Οι πάνδημοι χώροι (Global Commons) | Σελ. 225 |
| Εδάφη υπό τη διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών | Σελ. 226 |
| Α. Παραδείγματα διοικήσεως εδαφών απευθείας από τα Ηνωμένα Έθνη | Σελ. 226 |
| Β. Νομική βάση και φύση των αρμοδιοτήτων διοικήσεως εδαφών από τα Ηνωμένα Έθνη | Σελ. 227 |
| TMHMA II | |
| Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΝΟΜΙΚΩΝ ΡΥΘΜΙΣΕΩΝ | |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ I | |
| ΓΕΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΘΑΛΑΣΣΙΟΥ ΧΩΡΟΥ | |
| Τέσσερις αιώνες εθιμικού δικαίου | Σελ. 231 |
| Πρώτη και Δεύτερη Συνδιάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τo δίκαιο της θάλασσας (1958, 1960). Οι τέσσερις Συμβάσεις του 1958 | Σελ. 232 |
| Η Τρίτη Συνδιάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας (1973-1982). Η νέα Σύμβαση του 1982 των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας | Σελ. 233 |
| Εξελίξεις μετά την υιοθέτηση της Συμβάσεως ΔΘ 1982 | Σελ. 234 |
| Σχέση προς άλλες Συμβάσεις και νέα έξοδος προς τo έθιμο | Σελ. 235 |
| Επικύρωση της Συμβάσεως ΔΘ 1982 από την Ελλάδα | Σελ. 235 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ II | |
| Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ | |
| §1. ΓΕΝΙΚΑ | Σελ. 237 |
| Ορισμός | Σελ. 237 |
| Δράση διεθνών Οργανισμών και ιδίως του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ) | Σελ. 238 |
| Θαλάσσιες ζώνες | Σελ. 239 |
| §2. Ο ΒΑΣΙΚΟΣ ΧΡΗΣΤΗΣ (User): ΤΟ ΠΛΟΙΟ | Σελ. 240 |
| Ορισμός του πλοίου | Σελ. 240 |
| Ιθαγένεια του πλοίου (Nationality of the Ship) | Σελ. 241 |
| Απονομή της ιθαγένειας του πλοίου κατά το ελληνικό δίκαιο | Σελ. 241 |
| Αποτελέσματα της ιθαγένειας: Ρόλος του κράτους της σημαίας (Flag State) | Σελ. 242 |
| Γνήσιος δεσμός (Genuine Link) | Σελ. 243 |
Πλοία «ανοικτού νηολογίου», «σημαίες ευκαιρίας» (Ships of Open
Registry, Flags
Free
Από 30,00 € Έως 60,00 € 
Free
Από 43,00 € Έως 86,00 € 
Free
Από 35,00 € Έως 70,00 € 
Free
Από 40,00 € Έως 80,00 € 
Free
35,00 €
Free
Από 30,00 € Έως 60,00 € 
Free
Από 35,00 € Έως 70,00 € 
Free
50,00 €
Free
50,00 €
Free
60,00 €
|