Back to Top
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
Κωδικός Προϊόντος:
14148
- Έκδοση: 2012
- Βιβλιοδεσία: Εύκαμπτη
- Σελίδες: 376
- ISBN: 978-960-272-976-2
- Δείτε ένα απόσπασμα
- Black friday εκδόσεις: 30%
Το έργο «Συνήγορος του Πολίτη» έχει ως θέμα την ανεξάρτητη αρχή του Συνηγόρου του Πολίτη η οποία ιδρύθηκε με το Ν 2477/1997. Το βιβλίο δομείται σε οκτώ κεφάλαια, τα δύο πρώτα εκ των οποίων είναι εισαγωγικά. Συγκεκριμένα στο πρώτο εξ αυτών παρουσιάζεται ο θεσμός των ανεξάρτητων αρχών και οι συνταγματικά κατοχυρωμένες ανεξάρτητες αρχές στην ελληνική έννομη τάξη καθώς και ο θεσμός του Ombundsman ενώ στο δεύτερο βασικές έννοιες του πλαισίου λειτουργίας του Συνηγόρου του Πολίτη (Οργανόγραμμα Συνηγόρου, διοικητική αναφορά ενώπιον του Συνηγόρου του Πολίτη, το πεδίο δράσης και η διαμεσολαβητική του δραστηριότητα καθώς και ο κοινοβουλευτικός έλεγχος στον οποίο υπόκεινται οι ανεξάρτητες αρχές και ο Συνήγορος του Πολίτη ειδικότερα). Ακολούθως, στα κεφάλαια 3, 4, 5 και 6 αναπτύσσεται το κύριο σώμα του βιβλίου. Στο τρίτο κεφάλαιο εμπεριέχεται η καθʼ ύλην αρμοδιότητα του Συνηγόρου του Πολίτη• παρουσιάζονται ζητήματα όπως η αποστολή του Συνηγόρου, η προστασία των δικαιωμάτων του πολίτη, η καταπολέμηση της κακοδιοίκησης, οι ελεγχόμενοι από τον Συνήγορο του Πολίτη φορείς, οι πράξεις της διοίκησης τις οποίες ερευνά ο Συνήγορος του Πολίτη κ.λπ. Το τέταρτο κεφάλαιο φέρει τον τίτλο «Η αναρμοδιότητα του Συνηγόρου του Πολίτη λόγω ειδικού αντικειμένου» και αναφέρεται μεταξύ άλλων στα κωλύματα ελέγχου από τον Συνήγορο του Πολίτη υπουργών και υφυπουργών ως προς τις πράξεις που ανάγονται στη διαχείριση της πολιτικής λειτουργίας, η αναρμοδιότητά του για έλεγχο Τραπεζών και του Χρηματιστηρίου Αθηνών, η αναρμοδιότητά του σε υποθέσεις δικαιωμάτων τρίτων κ.λπ., ενώ στο τέλος του κεφαλαίου συνοψίζεται σε πίνακα το σύνολο της αναρμοδιότητας του Συνηγόρου του Πολίτη λόγω αντικειμένου. Στη συνέχεια στο πέμπτο κεφάλαιο του έργου αναπτύσσεται η αναρμοδιότητα του Συνηγόρου του Πολίτη λόγω μη τήρησης της διαδικασίας με εξέταση ζητημάτων όπως της μη έγγραφης υποβολής αναφοράς στο Συνήγορο του Πολίτη, της υποβολής ανυπόγραφης αναφοράς ή με email, της αναφοράς από μη άμεσα ενδιαφερόμενο πρόσωπο ή μετά την παρέλευση εξαμήνου, η απλή κοινοποίηση εγγράφου στον Συνήγορο του Πολίτη η οποία δεν αποτελεί αναφορά, η μη πρότερη από τον πολίτη υποβολή του αιτήματός του σε δημόσια υπηρεσία κ.λπ. Στο τέλος του κεφαλαίου συνοψίζονται σε πίνακα όλες οι περιπτώσεις τυπικής αναρμοδιότητας του Συνηγόρου του Πολίτη. Στο έκτο κεφάλαιο του έργου παρουσιάζεται ενδελεχώς η έρευνα που διενεργείται από τον Συνήγορο του Πολίτη όταν λαμβάνει την αναφορά ενός πολίτη (διαδικασία καταχώρισης και χειρισμού εγγράφων, έλεγχος αρμοδιότητας από τον Ειδικό Επιστήμονα, έρευνα της ουσιαστικής και της νομικής βασιμότητας του αιτήματος της αναφοράς, διαμεσολάβηση προς υποστήριξη βάσιμου αιτήματος, άτυπη διαμεσολάβηση, διαμεσολαβητικά έγγραφα, υπομνηστική επιστολή, πόρισμα, ενημέρωση ενδιαφερομένου, αυτεπάγγελτη έρευνα, πραγματογνωμοσύνη, αυτοψία, εξέταση μαρτύρων, ετήσια έκθεση κ.λπ.). Στο έβδομο κεφάλαιο προτείνονται ουσιαστικές και οργανωτικές μεταρρυθμίσεις του θεσμού του Συνηγόρου του Πολίτη ενώ στο όγδοο συμπυκνώνονται τα σημαντικότερα σημεία του βιβλίου και παρατίθενται τα συμπεράσματα του συγγραφέα. Το έργο περιέχει επίσης πλούσια ελληνική και ξενόγλωσση Βιβλιογραφία καθώς και Παράρτημα Νομοθεσίας του Συνηγόρου του Πολίτη στο οποίο περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων ο Ν 3094/2003 («Συνήγορος του Πολίτη και άλλες διατάξεις»), το ΠΔ 273/1999 («Κανονισμός λειτουργίας του Συνηγόρου του Πολίτη») και ο Ν 3051/2002 («Συνταγματικά κατοχυρωμένες ανεξάρτητες αρχές, τροποποίηση και συμπλήρωση του συστήματος προσλήψεων στο δημόσιο τομέα και συναφείς ρυθμίσεις»). Το βιβλίο είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για κάθε δικηγόρο, διοικητικό επιστήμονα και φορέα δημόσιας υπηρεσίας.
| ΠΡΟΛΟΓΟΣ | Σελ. IX |
| Κεφάλαιο 1 | |
| Ανεξάρτητες Αρχές και Ombudsman | Σελ. 1 |
| 1.1. Ο θεσμός των Ανεξαρτήτων Αρχών | Σελ. 1 |
| 1.1.1. Χαρακτηριστικά και λειτουργία | Σελ. 1 |
| 1.1.2. Η ιστορία των Ανεξαρτήτων Αρχών | Σελ. 2 |
| 1.2. Οι Ανεξάρτητες Αρχές στην ελληνική έννομη τάξη | Σελ. 4 |
| 1.2.1. Εισαγωγή | Σελ. 4 |
| 1.2.2. Περί ανεξαρτησίας | Σελ. 6 |
| 1.2.3. Οι συνταγματικά κατοχυρωμένες Ανεξάρτητες Αρχές | Σελ. 7 |
| 1.2.4. Οι μη συνταγματικά κατοχυρωμένες Ανεξάρτητες Αρχές, ανεξάρτητες υπηρεσίες και εθνικές επιτροπές | Σελ. 9 |
| 1.2.5. Η τετραμερής κατηγοριοποίηση των Ανεξαρτήτων Αρχών με γνώμονα το αντικείμενο της αρμοδιότητάς τους | Σελ. 11 |
| 1.2.6. Η πρακτική σημασία των Ανεξαρτήτων Αρχών | Σελ. 13 |
| 1.2.7. Τα πλεονεκτήματα των Ανεξαρτήτων Αρχών | Σελ. 14 |
| 1.2.8. Τα προβληματικά σημεία των Ανεξαρτήτων Αρχών | Σελ. 16 |
| 1.2.9. Ανεξάρτητες Αρχές και Κράτος Δικαίου | Σελ. 20 |
| 1.2.10. Ανεξάρτητες Αρχές και ελλιπής δημοκρατική νομιμοποίηση | Σελ. 21 |
| 1.2.11. Ανεξάρτητες Αρχές και συμμετοχική δημοκρατία | Σελ. 23 |
| 1.2.12. Πρόταση συγχώνευσης Προέδρου της Δημοκρατίας και Ανεξαρτήτων Αρχών | Σελ. 23 |
| 1.2.13. Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της πρότασης συγχώνευσης | Σελ. 25 |
| 1.2.14. Ενδιάμεσα συμπεράσματα | Σελ. 27 |
| 1.3. O θεσμός του Ombudsman | Σελ. 27 |
| 1.3.1. Η ιστορία των Ombudsmen | Σελ. 27 |
| 1.3.2. Η διάκριση σε κλασικό και σε υβριδικό Ombudsman | Σελ. 29 |
| 1.3.3. Ombudsman και ανθρώπινα δικαιώματα | Σελ. 31 |
| 1.3.4. Τα essentialia του Ombudsman | Σελ. 32 |
| 1.3.5. Ο συνήθης Ombudsman | Σελ. 33 |
| 1.3.6. Ombudsmen με γενική και με ειδική αποστολή | Σελ. 34 |
| 1.3.7. Εθνικοί, περιφερειακοί και τοπικοί Ombudsmen | Σελ. 35 |
| 1.3.8. Το Διεθνές Ινστιτούτο Συνηγόρων του Πολίτη | Σελ. 36 |
| 1.3.9. Ο Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής | Σελ. 36 |
| 1.3.10. Ombudsman και επάλληλοι θεσμοί | Σελ. 39 |
| 1.3.11. Οι μελλοντικές προκλήσεις για τους Ombudsmen | Σελ. 40 |
| Κεφάλαιο 2 | |
| Συνήγορος του Πολίτη. Βασικές έννοιες: Οργανόγραμμα, αναφορά, πεδίο δράσης, διαμεσολάβηση, κοινοβουλευτικός έλεγχος | Σελ. 45 |
| 2.1. Εισαγωγή | Σελ. 45 |
| 2.2. Οργανόγραμμα Συνηγόρου του Πολίτη | Σελ. 46 |
| 2.2.1. Οργανωτική διάρθρωση | Σελ. 46 |
| 2.2.2. Το πρόσωπο του Συνηγόρου του Πολίτη | Σελ. 47 |
| 2.2.3. Η εκλογή του Συνηγόρου από την Διάσκεψη των Προέδρων | Σελ. 50 |
| 2.2.4. Παύση, έκπτωση, παραίτηση του Συνηγόρου του Πολίτη | Σελ. 53 |
| 2.2.5. Οι 6 Βοηθοί Συνήγοροι του Πολίτη | Σελ. 55 |
| 2.2.6. Οι 6 κύκλοι δράσης του Συνηγόρου του Πολίτη | Σελ. 57 |
| 2.2.7. Το επιστημονικό προσωπικό του Συνηγόρου του Πολίτη | Σελ. 60 |
| 2.2.8. Η γραμματεία | Σελ. 64 |
| 2.3. Η διοικητική αναφορά ενώπιον του Συνηγόρου του Πολίτη | Σελ. 64 |
| 2.3.1. Η αναφορά προς τον Συνήγορο του Πολίτη | Σελ. 64 |
| 2.3.2. Συνταγματική θεμελίωση και φύση της αναφοράς ενώπιον του Συνηγόρου του Πολίτη | Σελ. 66 |
| 2.3.3. Η ειδική νομική θεμελίωση της αναφοράς ενώπιον του Συνηγόρου του Πολίτη και η αντιπαραβολή της προς άλλα είδη διοικητικών αναφορών | Σελ. 69 |
| 2.4. Το πεδίο της δράσης του Συνηγόρου του Πολίτη | Σελ. 71 |
| 2.5. Η διαμεσολαβητική αρμοδιότητα του Συνηγόρου του Πολίτη | Σελ. 77 |
| 2.5.1. Η φύση και η φιλοσοφία της διαμεσολαβητικής αρμοδιότητας του Συνηγόρου του Πολίτη | Σελ. 77 |
| 2.5.2. Έλεγχος νομιμότητας και διαμεσολαβητική λειτουργία του Συνηγόρου του Πολίτη | Σελ. 78 |
| 2.5.3. Ουσιαστικές συντεταγμένες και βασικά χαρακτηριστικά της διαμεσολαβητικής λειτουργίας του Συνηγόρου του Πολίτη | Σελ. 82 |
| 2.5.4. Ενδιάμεσα συμπεράσματα | Σελ. 84 |
| 2.6. Συνήγορος του Πολίτη και κοινοβουλευτικός έλεγχος | Σελ. 85 |
| 2.6.1. Κοινοβουλευτικός έλεγχος και Ανεξάρτητες Αρχές | Σελ. 85 |
| 2.6.2. Τα ειδικά χαρακτηριστικά του κοινοβουλευτικού ελέγχου στις (σε συνεργασία με τις) Ανεξάρτητες Αρχές | Σελ. 87 |
| 2.6.3. Το «τρίγωνο» επιλογής αρμόδιας επιτροπής για τον κοινοβουλευτικό έλεγχο στις Ανεξάρτητες Αρχές | Σελ. 89 |
| 2.6.4. Η υποβολή ετήσιας έκθεσης και ειδικών εκθέσεων από το Συνήγορο του Πολίτη | Σελ. 91 |
| 2.6.5. Ακροάσεις του Συνηγόρου του Πολίτη στην Βουλή | Σελ. 94 |
| 2.6.6. Αναφορά του Συνηγόρου του Πολίτη στην Βουλή | Σελ. 97 |
| Κεφάλαιο 3 | |
| Η καθύλην αρμοδιότητα του Συνηγόρου του Πολίτη | Σελ. 99 |
| 3.1. Εισαγωγή. Το τρίγωνο της καθύλην αρμοδιότητας του Συνηγόρου | Σελ. 99 |
| 3.2. Η αδρή ρύθμιση της αποστολής του Συνηγόρου του Πολίτη στο άρθρο 1 παρ. 1 του Ν 3094/2003 | Σελ. 100 |
| 3.3. Προστασία των δικαιωμάτων του πολίτη | Σελ. 102 |
| 3.4. Καταπολέμηση της κακοδιοίκησης και Συνήγορος του Πολίτη | Σελ. 105 |
| 3.4.1. Παρανομία και κακοδιοίκηση | Σελ. 105 |
| 3.4.2. Δημόσια και ιδιωτική κακοδιοίκηση | Σελ. 105 |
| 3.4.3. Κακοδιοίκηση και διάκριση των εξουσιών | Σελ. 106 |
| 3.4.4. Νομική Επιστήμη και Διοικητική Επιστήμη | Σελ. 106 |
| 3.4.5. Ο Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής και η κακοδιοίκηση | Σελ. 107 |
| 3.4.6. Οι τρεις κατηγορίες διοικητικής δράσης ενόψει του διαμεσολαβητικού ρόλου του Συνηγόρου του Πολίτη | Σελ. 107 |
| 3.4.7. Χρηστή διοίκηση | Σελ. 109 |
| 3.4.8. Τα είδη της «σύννομης κακοδιοίκησης» | Σελ. 112 |
| 3.4.8.1. Συμπεριφορική κακοδιοίκηση | Σελ. 113 |
| 3.4.8.2. Καθεστωτική-γραφειοκρατική κακοδιοίκηση | Σελ. 113 |
| 3.4.8.3. Σύννομη κακοδιοίκηση επί διακριτικής ευχέρειας | Σελ. 114 |
| 3.4.8.4. Οικονομική σύννομη κακοδιοίκηση | Σελ. 115 |
| 3.4.8.5. Αντισυνταγματική σύννομη κακοδιοίκηση | Σελ. 116 |
| 3.4.9. Ενδιάμεσο συμπέρασμα | Σελ. 116 |
| 3.5. Οι ελεγχόμενοι από τον Συνήγορο του Πολίτη φορείς | Σελ. 117 |
| 3.5.1. Δημόσιο, Ο.Τ.Α., ΝΠΔΔ | Σελ. 118 |
| 3.5.2. Κρατικά νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου | Σελ. 118 |
| 3.5.3. Δημόσιες και δημοτικές επιχειρήσεις | Σελ. 118 |
| 3.5.4. ΝΠΙΔ με διοίκηση οριζόμενη από το δημόσιο | Σελ. 119 |
| 3.6. Ποιες πράξεις της διοίκησης ερευνά ο Συνήγορος | Σελ. 121 |
| 3.7. Η ερμηνεία του άρθρου 3 παρ. 3 του Ν 3094/2003 | Σελ. 121 |
| 3.8. Η ατομική διοικητική πράξη στο άρθρο 3 παρ. 3 του Ν 3094/2003 | Σελ. 123 |
| 3.9. Υλική ενέργεια | Σελ. 127 |
| 3.10. Παράλειψη | Σελ. 129 |
| 3.11. «Που παραβιάζουν δικαιώματα ή προσβάλλουν νόμιμα συμφέροντα φυσικών ή νομικών προσώπων» | Σελ. 130 |
| 3.12. Η ενδεικτική απαρίθμηση κατηγοριών νόμω βασίμων αιτημάτων | Σελ. 132 |
| Κεφάλαιο 4 | |
| Η αναρμοδιότητα του Συνηγόρου του Πολίτη λόγω ειδικού αντικειμένου | Σελ. 135 |
| 4.1. Περί αναρμοδιότητας του Συνηγόρου του Πολίτη | Σελ. 135 |
| 4.2. Κώλυμα ελέγχου υπουργών και υφυπουργών ως προς τις πράξεις που ανάγονται στη διαχείριση της πολιτικής λειτουργίας | Σελ. 136 |
| 4.3. Η υπηρεσιακή κατάσταση ως κώλυμα αρμοδιότητας του Συνηγόρου | Σελ. 138 |
| 4.3.1. Εισαγωγή | Σελ. 138 |
| 4.3.2. Η έννοια του όρου δημόσιες υπηρεσίες | Σελ. 139 |
| 4.3.3. Τι είναι υπηρεσιακή κατάσταση | Σελ. 140 |
| 4.3.4. Διαδικαστικά θέματα και κώλυμα υπηρεσιακής κατάστασης | Σελ. 141 |
| 4.3.5. Οι ρητές εξαιρέσεις από το κώλυμα της υπηρεσιακής κατάστασης | Σελ. 142 |
| 4.4. Αναρμοδιότητα για έλεγχο Τραπεζών και Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών | Σελ. 143 |
| 4.5. Τα θρησκευτικά νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου | Σελ. 145 |
| 4.6. Η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών | Σελ. 146 |
| 4.7. Οι υπηρεσίες του Υπουργείου Εξωτερικών για δραστηριότητες που ανάγονται στην εξωτερική πολιτική ή στις διεθνείς σχέσεις της Χώρας | Σελ. 147 |
| 4.8. Οι στρατιωτικές υπηρεσίες ως προς τα θέματα που αφορούν την εθνική άμυνα και ασφάλεια | Σελ. 147 |
| 4.9. Υποθέσεις που αφορούν την κρατική ασφάλεια | Σελ. 148 |
| 4.10. Η επικάλυψη των κριτηρίων | Σελ. 148 |
| 4.11. Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (ως προς την κύρια λειτουργία του) | Σελ. 148 |
| 4.12. Οι Ανεξάρτητες Αρχές ως προς την κύρια λειτουργία τους | Σελ. 149 |
| 4.13. Οι δικαστικές αρχές | Σελ. 150 |
| 4.14. Η αναρμοδιότητα του Συνηγόρου του Πολίτη σε υποθέσεις δικαιωμάτων τρίτων | Σελ. 151 |
| 4.14.1. Εισαγωγή | Σελ. 151 |
| 4.14.2. Ο τριπτέρυγος κανόνας | Σελ. 152 |
| 4.14.3. Οι διοικητικές ενέργειες | Σελ. 152 |
| 4.14.4. Γέννηση δικαιωμάτων ή δημιουργία ευνοϊκών καταστάσεων υπέρ τρίτων | Σελ. 154 |
| 4.14.5. «Που ανατρέπονται μόνο με δικαστική απόφαση». | Σελ. 155 |
| 4.14.6. Δεν ανατρέπονται μόνο με δικαστική απόφαση | Σελ. 157 |
| 4.14.7. Απώλεια προθεσμίας έναρξης δικαστικού αγώνα και τεκμήριο της νομιμότητας | Σελ. 160 |
| 4.14.8. «Ανατρέπονται μόνο με δικαστική απόφαση» σημαίνει «ανατρέπονται μόνο με απόφαση πολιτικού δικαστηρίου»; | Σελ. 164 |
| 4.14.9. Συμπέρασμα ως προς τον βασικό κανόνα | Σελ. 165 |
| 4.14.10. Και τέσσερις εναλλακτικές ερμηνείες | Σελ. 167 |
| 4.14.11. Οι δύο εξαιρέσεις του βασικού κανόνα | Σελ. 171 |
| 4.14.12. Ενδεικτικά παραδείγματα | Σελ. 174 |
| 4.14.13. Και παρεμπιπτόντως ως προς τις κανονιστικές διοικητικές πράξεις; | Σελ. 176 |
| 4.14.14. Από την ratio της ρύθμισης στην δικαιοπολιτική της αξιολόγηση | Σελ. 177 |
| 4.14.15. Δικαιοπολιτικές προτάσεις | Σελ. 179 |
| 4.15. Αναρμοδιότητα λόγω αντικειμένου. Σύνοψη σε πίνακα | Σελ. 182 |
| Κεφάλαιο 5 | Σελ. 183 |
| Αναρμοδιότητα του Συνηγόρου του Πολίτη λόγω μη τήρησης διαδικασίας | Σελ. 183 |
| 5.1. Εισαγωγή | Σελ. 183 |
| 5.2. Μη έγγραφη υποβολή αναφοράς στο Συνήγορο του Πολίτη | Σελ. 183 |
| 5.3. Υποβολή ανυπόγραφης αναφοράς | Σελ. 184 |
| 5.4. Υποβολή αναφοράς με email | Σελ. 185 |
| 5.5. Αναφορά από μη άμεσα ενδιαφερόμενο πρόσωπο | Σελ. 186 |
| 5.6. Υποβολή αναφοράς μετά την παρέλευση εξαμήνου | Σελ. 188 |
| 5.7. Κοινοποίηση | Σελ. 188 |
| 5.8. Μη υποβολή αιτήματος σε δημόσια υπηρεσία | Σελ. 189 |
| 5.9. Αίτημα νομοθετικής τροποποίησης | Σελ. 190 |
| 5.10. Αίτημα νομικής εκπροσώπησης | Σελ. 191 |
| 5.11. Αίτημα παροχής πληροφοριών | Σελ. 192 |
| 5.12. Η άσκηση ενδικοφανούς προσφυγής | Σελ. 193 |
| 5.13. Πρόδηλη αοριστία ή καταχρηστικότητα αναφοράς | Σελ. 196 |
| 5.14. 'Ασκηση διοικητικής προσφυγής από αναφερόμενο μετά από πρόταση του Συνηγόρου του Πολίτη | Σελ. 197 |
| 5.15. Εκκρεμοδικία υπόθεσης | Σελ. 198 |
| 5.16. Τυπική αναρμοδιότητα Συνηγόρου. Σύνοψη σε πίνακα | Σελ. 200 |
| Κεφάλαιο 6 | |
| Η έρευνα του Συνηγόρου του Πολίτη | Σελ. 201 |
| 6.1. Διαδικασία καταχώρισης και χειρισμού αναφορών | Σελ. 201 |
| 6.2. Ερευνητική αρμοδιότητα (έρευνα) του Συνηγόρου του Πολίτη σε ευρεία έννοια | Σελ. 203 |
| 6.3. Έλεγχος αρμοδιότητας από τον Ειδικό Επιστήμονα | Σελ. 204 |
| 6.4. Έρευνα της ουσιαστικής και της νομικής βασιμότητας του αιτήματος της αναφοράς | Σελ. 206 |
| 6.5. Διαμεσολάβηση προς υποστήριξη βάσιμου αιτήματος | Σελ. 207 |
| 6.6. Τα 21 μέσα της ερευνητικής αρμοδιότητας του Συνηγόρου στην πράξη | Σελ. 208 |
| 6.7. Η ερευνητική αρμοδιότητα σε στενή έννοια (διαμεσολαβητικές προτάσεις) | Σελ. 209 |
| 6.8. 'Ατυπη διαμεσολάβηση | Σελ. 210 |
| 6.9. Διαμεσολαβητικά έγγραφα | Σελ. 212 |
| 6.10. Υπομνηστική επιστολή | Σελ. 214 |
| 6.11. Πόρισμα | Σελ. 215 |
| 6.12. Πορισματικό έγγραφο (σημείωμα) | Σελ. 218 |
| 6.13. Αίτηση συνδρομής προς ελεγκτικά σώματα της διοίκησης | Σελ. 219 |
| 6.14. Η ενημέρωση του αναφερόμενου | Σελ. 220 |
| 6.15. Αυτεπάγγελτη έρευνα | Σελ. 222 |
| 6.16. Πραγματογνωμοσύνη | Σελ. 223 |
| 6.17. Αυτοψία | Σελ. 225 |
| 6.18. Εξέταση μαρτύρων | Σελ. 226 |
| 6.19. Απάντηση σε αίτηση επανεξέτασης αρχειοθετημένης υπόθεσης | Σελ. 227 |
| 6.20. Ετήσια Εκθεση | Σελ. 229 |
| 6.21. Ειδικές Εκθέσεις | Σελ. 230 |
| 6.22. Πειθαρχικός έλεγχος | Σελ. 231 |
| 6.23. Ποινική ευθύνη | Σελ. 232 |
| 6.24. Η ευρύτερη ερευνητική αρμοδιότητα για τα δικαιώματα του παιδιού | Σελ. 233 |
| 6.25. Η ιδιάζουσα ερευνητική αρμοδιότητα για την ισότητα των φύλων, την απαγόρευση των διακρίσεων λόγω φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων, ηλικίας, αναπηρίας ή γενετήσιου προσανατολισμού και την υγεία | Σελ. 235 |
| 6.26. Έλεγχος αντισυνταγματικότητας από τον Συνήγορο του Πολίτη | Σελ. 240 |
| 6.26.1. Η αρμοδιότητα του Συνηγόρου και ο έλεγχος της αντισυνταγματικότητας | Σελ. 240 |
| 6.26.2. Απλή έκθεση άποψης περί αντισυνταγματικότητας | Σελ. 243 |
| 6.26.3. Διαμεσολαβητικές προτάσεις μη εφαρμογής αντισυνταγματικής νομικής ρύθμισης | Σελ. 245 |
| 6.26.3.1. Μεθοδολογικά προλεγόμενα | Σελ. 245 |
| 6.26.3.2. Ο συνταγματικός «γρίφος» του ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων από την δημόσια διοίκηση | Σελ. 247 |
| 6.26.3.3. Το αποσιωπών γράμμα και το παραπέμπον στο νομοθέτη πνεύμα του Συντάγματος | Σελ. 249 |
| 6.26.4. Το άρθρο 25 παρ. 3 του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα | Σελ. 252 |
| 6.26.5. Έλεγχος αντισυνταγματικότητας των νόμων από τον Συνήγορο και νομοθετικές προτάσεις | Σελ. 256 |
| 6.26.6. Συγκεκριμένος και παρεμπίπτων έλεγχος της αντισυνταγματικότητας και της παρανομίας των κανονιστικών διοικητικών πράξεων από τον Συνήγορο | Σελ. 258 |
| 6.26.6.1. Πρόταση μη εφαρμογής αντισυνταγματικής κανονιστικής διοικητικής πράξης σε ελεγχόμενο φορέα | Σελ. 258 |
| 6.26.6.2. Παρεμπίπτων έλεγχος παράνομης (εκτός νομοθετικής εξουσιοδότησης) κανονιστικής διοικητικής πράξης | Σελ. 259 |
| 6.26.7. Ενδιάμεσo συμπεράσμα | Σελ. 261 |
| Κεφάλαιο 7 | |
| Η μεταρρύθμιση του Συνηγόρου του Πολίτη | Σελ. 265 |
| 7.1. Εισαγωγή | Σελ. 265 |
| 7.2. Η ανεξαρτησία και η αποτελεσματικότητα του Συνηγόρου του Πολίτη υπό πίεση | Σελ. 267 |
| 7.3. Οι άξονες των μεταρρυθμιστικών προτάσεων | Σελ. 270 |
| 7.4. Πρότυπη εγκύκλιος διαμεσoλάβηση | Σελ. 273 |
| 7.5. Πρότυπη διαμεσολάβηση για οργανωτικό πρόβλημα | Σελ. 276 |
| 7.6. Τροποποίηση του τρόπου ορισμού του Συνηγόρου του Πολίτη | Σελ. 278 |
| 7.7. Αποτροπή της απονομικοποίησης-τεχνοκρατικής απονομιμοποίησης του θεσμού | Σελ. 281 |
| 7.8. Ορθολογικές προθεσμίες στην έρευνα του Συνηγόρου του Πολίτη | Σελ. 282 |
| Κεφάλαιο 8 | |
| Σύνοψη - Συμπεράσματα | Σελ. 285 |
| ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΝΗΓΟΡΟΥ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ | Σελ. 295 |
| ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ | Σελ. 335 |
| ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ | Σελ. 353 |