ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ & ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ

Συνδυάστε Βιβλίο (έντυπο) + e-book και κερδίστε 20€
Δωρεάν μεταφορικά σε όλη την Ελλάδα για αγορές άνω των 30€
credit-card

Πληρώστε σε έως άτοκες δόσεις των /μήνα με πιστωτική κάρτα.

Σε απόθεμα

Τιμή: 53,00 €

* Απαιτούμενα πεδία

Κωδικός Προϊόντος: 14380
Κοτσαλής Λ.
  • Εκδοση: 2η 2013
  • Βιβλιοδεσία: Εύκαμπτη
  • Σελίδες: 440
  • ISBN: 978-960-562-081-3
  • ISBN: 978-960-562-081-3
  • Δείτε ένα απόσπασμα
  • Black friday εκδόσεις: 30%

Η δεύτερη έκδοση του έργου «Δικαστική Ψυχολογία & Ψυχιατρική» περιλαμβάνει τα πανεπιστημιακά συγγράμματα «Δικαστική Ψυχιατρική» και «Δικαστική Ψυχολογία» σε ενημερωμένη μορφή. Καλύπτονται έτσι οι διδακτικές και εξεταστικές ανάγκες των φοιτητών και ικανοποιείται επίσης ένα συχνό αίτημα της πράξης (νομικοί, ψυχίατροι, ψυχολόγοι).

Συγκεκριμένα, στο κεφάλαιο της «Δικαστικής Ψυχιατρικής» εξετάζονται η έννοια και η αποστολή της Δικαστικής Ψυχιατρικής, η σχέση της με τις νευροεπιστήμες, οι αρμοδιότητες του ψυχίατρου-πραγματογνώμονα, ο ακούσιος εγκλεισμός, η ρύθμιση της ανικανότητας για καταλογισμό και της ελαττωμένης ικανότητας για καταλογισμό στον ΠΚ, τα βιολογικά και ψυχολογικά κριτήρια των άρθρων 34 και 36 ΠΚ, η κωφαλαλία του άρθρου 33 ΠΚ, η διάγνωση της ανικανότητας για καταλογισμό και της ελαττωμένης ικανότητας για καταλογισμό και, τέλος, η συνεργασία δικαστή και πραγματογνώμονα.

Στο κεφάλαιο της «Δικαστικής Ψυχολογίας» εξετάζονται η Δικαστική Ψυχολογία ως κλάδος της Ψυχολογίας του Δικαίου, ο ρόλος του δικαστικού ψυχολόγου-πραγματογνώμονα, η ψυχολογική γνωμοδότηση της ικανότητας για καταλογισμό κατά την έννοια των άρθρων 34 και 36 ΠΚ, καθώς και η ψυχολογία των μαρτύρων.

Το έργο συμπληρώνεται με πλούσια βιβλιογραφία (αυτοτελή για κάθε κλάδο) και ενιαίο αλφαβητικό ευρετήριο. Αποτελεί ένα εγχειρίδιο ιδιαίτερα εύχρηστο που συμβάλλει στη διαχείριση επιμέρους θεμάτων και προσφέρει γρήγορη και πλήρη ενημέρωση στην ποινική διαδικασία.

ΠΡΟΛΟΓΟΣ Σελ. XI
ΚΥΡΙΟΤΕΡΕΣ ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣΣελ. XXI
 
ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ  
1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ 
1.1.Έννοια και αποστολή της Δικαστικής Ψυχιατρικής. Υπευθυνότητα του ατόμου. Νευροεπιστήμες και Δικαστική ΨυχιατρικήΣελ. 3
1.1.1.Έννοια και αποστολή της Δικαστικής Ψυχιατρικής. Υπευθυνότητα του ατόμουΣελ. 3
1.1.2.Δικαστική Ψυχιατρική και νευροεπιστήμεςΣελ. 5
1.2.Οι αρμοδιότητες του ψυχίατρου-πραγματογνώμονα και η συνεργασία του με το δικαστήριο της ουσίαςΣελ. 7
1.3.Ακούσιος εγκλεισμός (ν. 2071/1992)Σελ. 10
1.4.Διάγραμμα ύλης. Βασική βιβλιογραφίαΣελ. 16
2. Η ΡΥΘΜΙΣΗ THΣ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΑΤΤΩΜΕΝΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟ ΣΤΟΝ Π.Κ. 
2.1.Ποινική ανηλικότηταΣελ. 21
2.2.Σημείο αναφοράς της ανικανότητας για καταλογισμό και της ελαττωμένης ικανότητας για καταλογισμό: η συγκεκριμένη πράξηΣελ. 24
2.3.Μερική ανικανότητα για καταλογισμό και μερικώς ελαττωμένη ικανότητα για καταλογισμόΣελ. 29
2.4.Actio libera in causa (άρθρο 35 Π.K.)Σελ. 30
2.5.Η δικονομική αρχή «in dubio pro reo» και τα άρθρα 34 και 36 Π.Κ.Σελ. 35
2.6.Έγκλημα σε κατάσταση υπαιτίου και πλήρους μέθης (άρθρο 193 Π.Κ.)Σελ. 37
2.7.Πλάνη περί τον άδικο χαρακτήρα της πράξεως (άρθρο 31 § 2 Π.Κ.)Σελ. 43
2.8.Δυνητική ή υποχρεωτική μείωση της ποινής σε περίπτωση ελαττωμένης ικανότητας για καταλογισμό;Σελ. 47
2.8.1.Οριοθέτηση της προβληματικήςΣελ. 47
2.8.2.Απόρριψη της δυνητικής μείωσης και πρόκριση της υποχρεωτικής μείωσης της ποινήςΣελ. 51
2.9.Έννομες συνέπειεςΣελ. 63
2.9.1.Ανικανότητα για καταλογισμόΣελ. 66
2.9.2.Ελαττωμένη ικανότητα για καταλογισμόΣελ. 71
3. ΔΥΝΑΤΕΣ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ. Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ Π.Κ. 
3.1.Οι νομοθετικές δυνατότητες: βιολογική, ψυχολογική και μικτή (σύνθετη) μέθοδοςΣελ. 77
3.2.Η επιλογή του Π.Κ.Σελ. 82
4. ΤΑ ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 34 ΚΑΙ 36 Π.Κ. ΚΩΦΑΛΑΛΙΑ ΚΑΤ' ΑΡΘΡΟ 33 Π.K. 
4.1.Τα βιολογικά και ψυχολογικά κριτήρια των άρθρων 34 και 36 Π.Κ.Σελ. 85
4.1.1.Τα βιολογικά (εισαγωγικά ή περιγραφικά) κριτήριαΣελ. 88
4.1.1.1.Η διατάραξη της συνειδήσεωςΣελ. 90
4.1.1 2.Η νοσηρή διατάραξη των πνευματικών λειτουργιώνΣελ. 104
4.1.1.3.Ταξινόμηση ψυχικών διαταραχών (ψυχικών ασθενειών και ψυχικών παραλλαγών) και η (πιθανή) ποινική τους εκτίμησηΣελ. 117
4.1.2.Τα ψυχολογικά κριτήριαΣελ. 122
4.1.3.ΣυμπεράσματαΣελ. 133
4.2.Η κωφαλαλία του άρθρου 33 Π.Κ.Σελ. 134
5. ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΑΤΤΩΜΕΝΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟ 
5.1.Ικανότητα για καταλογισμό και ελευθερία της βουλήσεως ως δικαιοθεωρητικό πρόβλημαΣελ. 139
5.2.Το αξιολογικό πρόβλημα της διαπίστωσης in foro της ανικανότητας για καταλογισμόΣελ. 150
5.3.Η αξιολογική διάγνωση in foro της ελαττωμένης ικανότητας για καταλογισμόΣελ. 158
6. ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΔΙΚΑΣΤΗ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΝΑ 
6.1.Ιστορική θεώρησηΣελ. 173
6.2.Συσχέτιση ψυχικής ασθενείας και εγκληματικής πράξης (ειδική αρμοδιότητα του πραγματογνώμονα-ψυχιάτρου)Σελ. 179
6.3.Κατανομή αρμοδιοτήτων ανάμεσα στο δικαστή ουσίας και τον ψυχίατρο-πραγματογνώμοναΣελ. 186
6.3.1.Το νομικό ζήτημα της αξιολόγησης της ικανότητας για καταλογισμόΣελ. 191
6.3.2.Η εκτίμηση των αποδείξεωνΣελ. 206
6.3.3.Η ενημέρωση τον πραγματογνώμονα από το δικαστήΣελ. 212
 
ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ  
1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ 
1.1.Δικαστική Ψυχολογία και ΨυχολογίαΣελ. 219
1.2.Ιδιαίτερη προβληματική της Δικαστικής ΨυχολογίαςΣελ. 221
1.3.Δυνατότητες και όρια της Δικαστικής Ψυχολογίας ως κλάδος της Ψυχολογίας του ΔικαίουΣελ. 223
2. Ο ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ - ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΝΑΣ 
2.1.Νομικές βάσεις και γενικά ερωτήματα για τη λειτουργία του ψυχολόγου-πραγματογνώμοναΣελ. 225
2.2.Συγκρούσεις ρόλων του ψυχολόγου - πραγματογνώμοναΣελ. 234
2.2.1.Εμπιστοσύνη και αντικειμενικότηταΣελ. 234
2.2.2.Διεξοδική έρευνα της προσωπικότητας και προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειαςΣελ. 236
2.2.3.Ναρκοανάλυση, «ανιχνευτής του ψεύδους», προβολικά «τεστ» (δοκιμασίες)Σελ. 239
2.2.4.Υποκειμενική αντίληψη και αντικειμενική έκδοση γνωμοδοτήσεωνΣελ. 244
2.2.5.Ευθύνες για τις συνέπειες της γνωμοδότησηςΣελ. 245
2.2.6.Πίστη στην επιστημονική άποψη και αναγκαία «ευελιξία»Σελ. 247
2.2.7.Επιστήμονες πραγματογνώμονες και χρήσιμος δικαστικός βοηθόςΣελ. 247
2.3.Γενικά μεθοδολογικά προβλήματα της δικαστικής - ψυχολογικής γνωμοδότησηςΣελ. 249
2.3.1.Η έλλειψη μιας συνολικής θεωρίαςΣελ. 249
2.3.2.Νομοθετική γνώση και «ιδιογραφική» εφαρμογήΣελ. 253
2.3.3.Διαφορετική θέση δικαστών και πραγματογνωμόνωνΣελ. 254
2.4.Η διενέργεια της δικαστικής-ψυχολογικής γνωμοδότησης Σελ. 255
2.4.1.Η διαδρομή της γνωμοδότησηςΣελ. 255
2.4.2.Η ψυχοδιαγνωστική συνομιλία και η δικαστική - ψυχολογική διερεύνησηΣελ. 262
2.4.3.Η εφαρμογή ψυχολογικών τεστΣελ. 267
2.4.4.Διαδικασίες ερωτηματολογίου και τεστ αντίληψηςΣελ. 269
2.4.5.Η παρατήρηση συμπεριφοράςΣελ. 270
2.4.6.Status praesens, αναδρομή και πρόγνωσηΣελ. 271
3. Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 34 ΚΑΙ 36 Π.Κ. 
3.1.Το κείμενο του νόμουΣελ. 275
3.2.Επεξηγήσεις στις νομικές διατάξειςΣελ. 275
3.2.1.Τα όρια ηλικίαςΣελ. 275
3.2.2.Η «διώροφη» διαδικασίαΣελ. 277
3.2.3.Η ικανότητα για διάκριση και συμμόρφωσηΣελ. 278
3.2.4.Οι διαφορές ανάμεσα στα άρθρα 34 και 36 Π.Κ. και η δικα­στική απόφασηΣελ. 282
3.3.Η ικανότητα του δράστη για καταλογισμό (ενοχή) ως γενι­κή προϋπόθεσηΣελ. 283
3.4.Τα στοιχεία που αποκλείουν την ενοχή (ικανότητα για καταλογισμό) και αντίστοιχα μειώνουν την ενοχή (ικανότητα για καταλογισμό)Σελ. 292
3.4.1. Η δυνατότητα της αναλογίαςΣελ. 292
3.4.2.Η «νοσηρή διατάραξη των πνευματικών (ψυχικών) λειτουργιών»Σελ. 293
3.4.3.Η «διατάραξη της συνείδησης»Σελ. 295
3.4.3.1.Η «μεταφορά» του μοντέλου των στρωμάτωνΣελ. 295
3.4.3.2.Το φαινόμενο της εξαρτώμενης από πάθος «διατάραξης της συνείδησης»Σελ. 299
3.4.3.3.Η απουσία παθολογικών αιτίωνΣελ. 302
3.4.3.4.Το πρόβλημα του εννοιολογικού καθορισμού: «βαθιά» (βλ §§ 20 και 21 γερμ. Π.Κ.) διατάραξη της συνείδησηςΣελ. 304
3.4.3.5.Η γνωμοδότηση της (βαθιάς) διατάραξης της συνείδησηςΣελ. 306
3.5.Η αγνωστικιστική συζήτησηΣελ. 311
3.6.Ειδικά προβλήματα σε σχέση με γνωμοδοτήσεις ως προς τα άρθρα 34 και 36 Π.Κ.Σελ. 311
3.6.1.Πραγματογνώμονας και δικαστήςΣελ. 311
3.6.2.Τάσεις για «αποψυχολογικοποίηση»Σελ. 315
4. Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ 
4.1.ΕισαγωγήΣελ. 319
4.1.1.Ο μάρτυρας και το αντικείμενο της κατάθεσής τουΣελ. 319
4.1.2.Κριτήριο «αλήθειας» στη μαρτυρική κατάθεσηΣελ. 320
4.2.Η μη ηθελημένη ανακριβής μαρτυρίαΣελ. 321
4.2.1.ΓενικάΣελ. 321
4.2.2.Οι τρεις φάσεις της διαδρομής της κατάθεσηςΣελ. 323
4.2.2.1.ΓενικάΣελ. 323
4.2.2.2.1η φάση: η αντίληψηΣελ. 323
4.2.2.3.2η φάση: η μνήμηΣελ. 327
4.2.2.4.3η φάση: η ανάπλαση (αναπαραγωγή) του συμβάντοςΣελ. 332
4.3.Η εκ προθέσεως ψευδής κατάθεση Σελ. 337
4.3.1.ΓενικάΣελ. 337
4.3.2.Κίνητρα ψευδών καταθέσεωνΣελ. 339
4.4.Προβλήματα της προσφορότητας των καταθέσεων Σελ. 343
4.4.1.ΓενικάΣελ. 343
4.4.2.Η ηλικία του μάρτυραΣελ. 343
4.4.2.1.Οι ανήλικοι μάρτυρεςΣελ. 343
4.2.2.2.Οι υπερήλικες μάρτυρεςΣελ. 345
4.4.3. Το φύλο του μάρτυραΣελ. 346
4.4.4.Το επάγγελμα και η μόρφωση του μάρτυραΣελ. 348
4.4.5.Η ιδιαίτερη σχέση του μάρτυρα με τον κατηγορούμενοΣελ. 348
4.4.6.Η ειδική μαρτυρική προσφορότητα Σελ. 349
4.4.6.1.ΓενικάΣελ. 349
4.4.6.2.Οι χαρακτηρολογικοί τύποι μαρτύρωνΣελ. 349
4.4.7.Οι μάρτυρες εξ ακοήςΣελ. 352
4.4.7.Ειδικά οι μάρτυρες - «θύματα» στα εγκλήματα της γενετή­σιας σφαίραςΣελ. 353
4.4.9.Ειδικά: οι αναγνωρίσεις προσώπωνΣελ. 354
4.5.Οι μέθοδοι της αξιολόγησης καταθέσεων Σελ. 358
4.5.1.ΓενικάΣελ. 358
4.5.2.Τα εμπειρικά κριτήρια του δικαστήΣελ. 358
4.5.3.Η ψυχολογική πραγματογνωμοσύνηΣελ. 359
4.5.3.1.Η ανάγκη ψυχολογικής πραγματογνωμοσύνηςΣελ. 359
4.5.3.2.Η επιστημονική βάση της ψυχολογικής πραγματογνωμοσύνηςΣελ. 360
4.5.3.3.Οι διάφορες μέθοδοι αξιολόγησης των καταθέσεωνΣελ. 362
4.5.3.4.Η πρακτική της γνωμοδότησης επί της κατάθεσηςΣελ. 368
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣΣελ. 373
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣΣελ. 400
ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟΣελ. 409
Back to Top