ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑ
Ερμηνεία κατ’ άρθρο ( 2 ΤΟΜΟΙ )
1ος Τόμος
- Εκδοση: 4η 2023
- Σχήμα: 17x24
- Βιβλιοδεσία: Σκληρόδετη
- Σελίδες: 1088
- ISBN: 978-618-08-0074-6 | 978-618-08-0075-3
Η τέταρτη έκδοση του έργου Διοικητική Δικονοµία - Ερµηνεία κατ’ άρθρο», η οποία κυκλοφορεί για πρώτη φορά σε 2 Τόμους, συνιστά ένα προϊόν συλλογικής εργασίας έγκριτων δικαστών και δικηγόρων, που αποβλέπει αφενός στην υποβοήθηση και εµπέδωση της επιστηµονικής γνώσης της Διοικητικής Δικονοµίας και αφετέρου στην αποτελεσµατικότερη µετουσίωσή της σε πράξη.
Πρόκειται για συστηματική, αναλυτική και σύγχρονη ερμηνεία των βασικών νομοθετικών διατάξεων που διέπουν την διοικητική δίκη (ακυρωτική και ουσίας) και επιδιώκει να ικανοποιεί τις πρακτικές ανάγκες του δικηγόρου, εμβαθύνοντας όμως και θεωρητικά, όπου απαιτείται, για την εξεύρεση των ορθότερων και λυσιτελέστερων λύσεων στα νομικά ζητήματα που γεννώνται.
Σε κάθε άρθρο της Ερμηνείας του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας η σχετική ύλη παρουσιάζεται κατηγοριοποιηµένη κατά τις ουσιώδεις έννοιες του υπό εξέταση άρθρου, υποβοηθούµενη σηµαντικά από τη χρήση πλαγιαρίθµων, συνοδευόµενη από (γενική και ειδική) βιβλιογραφία και αρθρογραφία. Προς διευκόλυνση των αναγνωστών, εκτός από το εκτενές και χρηστικό αλφαβητικό ευρετήριο στο τέλος του τόµου, στα επιµέρους άρθρα παρατίθενται περιεχόµενα και ξεχωριστό αλφαβητικό ευρετήριο κατά περίπτωση.
Στον πρώτο τόμο της τέταρτης επικαιροποιηµένης έκδοσης του έργου παρουσιάζονται:
- ο Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας (Ν 2717/1999) πλήρως ενηµερωµένος µε όλες τις νοµοθετικές και νοµολογιακές εξελίξεις έως και την ηµέρα της κυκλοφορίας του. Στην παρούσα τέταρτη επικαιροποιηµένη έκδοση ελήφθησαν υπόψη νόµοι που µετέβαλαν τον Ν 2717/1999 μετά την Τρίτη έκδοση. Συγκεκριμένα οι: Ν 4635/2019 (44, 45, 48, 56, 126, 129, 130,133, 195, 204, 252), οι διορθώσεις σφαλμάτων ΦΕΚ Α΄ 171/4.11.2019 (126, 129, 130), Ν 4689/2020 (6, 272Α), Ν 4700/2020 (128), Ν 4727/2020 (171, 173), Ν 4804/2021 (245, 246, 247, 248, 249, 250, 252, 258, 259), Ν 4816/2021 (7, 218, 224), Ν 4938/2022 (30, 190), Ν 4963/2022 (28), Ν 4990/2022 (44, 48), Ν 5001/2022 (115), Ν 5023/2023 (137) και Ν 5028/2023 (7, 45, 126, 127, 132, 133, 133Α, 133Β, 133Γ, 133Δ, 133Ε, 135, 204).
- το Παράρτηµα βασικών νοµοθετικών κειµένων, που περιλαμβάνει πλήρως ενηµερωµένους τους Ν 702/1977 (άρθρο 7) και Ν 1406/1983.
Στον δεύτερο τόμο περιλαμβάνονται η ερμηνεία του ΠΔ 18/1989 που αφορά στις ακυρωτικές διαφορές και του Ν 4412/2016 άρθρα 360-363,372 τα οποία αφορούν στην εκδίκαση των διαφορών από δημόσιες συμβάσεις, καθώς και Παράρτημα βασικών νομοθετικών κειμένων στο οποίο περιλαμβάνονται ο Ν 3900/2010 σχετικά με τον Εξορθολογισμό των διαδικασιών και την επιτάχυνση της διοικητικής δίκης, ο Ν 4055/2012 σχετικά με την δίκαιη δίκη και την εύλογη διάρκεια αυτής, ο Ν 702/1977 άρθρα 1-5Α, σχετικά με την εκδίκαση ακυρωτικών διαφορών που υπάγονται στο Διοικητικό Εφετείο, καθώς και ο Κώδικας Διοικητικής Διαδικασίας (Ν 2690/1999).
Το ανά χείρας έργο αποτελεί ένα ολοκληρωµένο από κάθε άποψη βοήθηµα για τον νοµικό και τον ενασχολούµενο γενικότερα µε την εφαρµογή του διοικητικού δικαίου, καθώς διευρύνει τους ορίζοντες της γνώσης, προσφέροντας ταυτόχρονα πρακτικές λύσεις στους δικηγόρους της πράξης.
Συνεργάτες 1ου τόμου καθ’ ύλη VII
Συνεργάτες δίτομου έργου IX
Πρόλογος XI
I. ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΟΥΣΙΑΣ
[1] Ν 2717/1999
Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας
(ΦΕΚ Α΄ 97/17.5.1999)
Άρθρο Πρώτο 3
ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ
ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
ΠΡΩΤΟ ΤΜΗΜΑ – ΕΚΤΑΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΟΥ ΚΩΔΙΚΑ [Άρθρο 1] 3
ΔΕΥΤΕΡΟ ΤΜΗΜΑ – ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΚΑΙ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ – Δικαιοδοσία [Άρθρα 2-5] 9
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ – Αρμοδιότητα [Άρθρα 6-11] 81
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ – Έλλειψη δικαιοδοσίας ή αρμοδιότητας [Άρθρο 12] 96
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄ – Διαδικαστικές πράξεις εκτός έδρας [Άρθρο 13] 97
ΤΡΙΤΟ ΤΜΗΜΑ – ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ - ΑΠΟΧΗ - ΕΞΑΙΡΕΣΗ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ – Αποκλεισμός Δικαστών [Άρθρο 14] 98
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ – Αποχή Δικαστών [Άρθρα 15-16] 99
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ – Εξαίρεση Δικαστών [Άρθρα 17-19] 100
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄ – Κοινές Διατάξεις [Άρθρα 20-21] 104
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε΄ – Δικαστικοί Υπάλληλοι [Άρθρο 22] 105
ΤΕΤΑΡΤΟ ΤΜΗΜΑ – ΔΙΑΔΙΚΟΙ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ – Ικανότητα Διαδίκου [Άρθρο 23] 105
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ – Δικανική ικανότητα [Άρθρα 24-26] 106
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ – Δικολογική ικανότητα [Άρθρα 27-32] 112
ΠΕΜΠΤΟ ΤΜΗΜΑ – ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ [Άρθρα 33-43] 129
ΕΚΤΟ ΤΜΗΜΑ – ΓΕΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ – Εκθέσεις [Άρθρο 44] 139
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ – Δικόγραφα [Άρθρα 45-46] 140
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ – Επιδόσεις [Άρθρα 47-57] 146
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄ – Αντίκλητος [Άρθρα 58-59] 164
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε΄ – Προθεσμίες [Άρθρα 60-61] 165
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ΄ – Δικονομικές ακυρότητες [Άρθρο 62] 169
ΕΒΔΟΜΟ ΤΜΗΜΑ – ΕΝΔΙΚΑ ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ – Προσφυγή [Άρθρα 63-70] 171
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ – Αγωγή [Άρθρα 71-78] 222
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ – Εξουσία του Δικαστηρίου [Άρθρα 79-80] 267
ΟΓΔΟΟ ΤΜΗΜΑ – ΕΝΔΙΚΑ ΜΕΣΑ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ – Γενικές διατάξεις [Άρθρα 81-88] 299
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ – Ανακοπή ερημοδικίας [Άρθρα 89-91] 315
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ – Έφεση [Άρθρα 92-100] 320
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄ – Αίτηση αναθεώρησης [Άρθρα 101-105Α] 367
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε΄ – Τριτανακοπή [Άρθρα 106-108] 385
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ΄ – Αίτηση διόρθωσης ή ερμηνείας [Άρθρα 109-111] 390
ΕΝΑΤΟ ΤΜΗΜΑ – ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ [Άρθρα 112-114] 396
ΔΕΚΑΤΟ ΤΜΗΜΑ – ΟΜΟΔΙΚΙΑ- ΣΥΝΑΦΕΙΑ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ – Ομοδικία [Άρθρα 115-121] 409
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ – Συνάφεια [Άρθρο 122] 418
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ – Ομοδικία και συνάφεια [Άρθρο 123] 422
ΕΝΔΕΚΑΤΟ ΤΜΗΜΑ – ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΣΩΡΕΥΣΗ-ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΣΗ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ – Αντικειμενική σώρευση [Άρθρο 124] 423
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ – Συνεκδίκαση [Άρθρο 125] 426
ΔΩΔΕΚΑΤΟ ΤΜΗΜΑ – ΠΡΟΔΙΚΑΣΙΑ [Άρθρα 126-131] 429
ΔΕΚΑΤΟ ΤΡΙΤΟ ΤΜΗΜΑ – ΚΥΡΙΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ – Η συζήτηση στο ακροατήριο [Άρθρα 132-139Α] 463
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ – Διακοπή και επανάληψη της δίκης [Άρθρα 140-141] 491
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ – Κατάργηση της δίκης [Άρθρα 142-143] 497
ΔΕΚΑΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΤΜΗΜΑ – ΑΠΟΔΕΙΞΗ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ – Γενικές διατάξεις [Άρθρα 144-148] 507
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ – Διοικητικός φάκελος [Άρθρο 149] 525
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ – Αποδεικτική διαδικασία [Άρθρα 150-155] 527
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄ – Αυτοψία [Άρθρα 156-158] 537
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε΄ – Πραγματογνωμοσύνη [Άρθρα 159-168] 541
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ΄ – Έγγραφα [Άρθρα 169-176] 556
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ΄ – Ομολογία [Άρθρο 177] 571
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η΄ – Εξηγήσεις των διαδίκων [Άρθρο 178] 573
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Θ΄ – Μάρτυρες [Άρθρα 179-185] 574
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι΄ – Δικαστικά τεκμήρια [Άρθρο 186] 586
ΔΕΚΑΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΤΜΗΜΑ – ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΑ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ – Απόφαση [Άρθρο 187-192] 591
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ – Πρακτικά [Άρθρο 193] 600
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ – Υπηρεσιακές μεταβολές [Άρθρο 194] 601
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄ – Επίδοση αποφάσεων και πρακτικών [Άρθρο 195] 603
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε΄ – Συνέπειες των αποφάσεων [Άρθρα 196-199] 604
ΔΕΚΑΤΟ ΕΚΤΟ ΤΜΗΜΑ – ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ – Αναστολή εκτέλεσης διοικητικών πράξεων [Άρθρο 200-205Α] 633
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ – Αναστολή εκτέλεσης δικαστικών αποφάσεων [Άρθρα 206-209Α] 713
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ – Προσωρινή ρύθμιση κατάστασης [Άρθρο 210] 719
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄ – Προσωρινή επιδίκαση απαίτησης [Άρθρα 211-215] 726
ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ
ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
ΠΡΩΤΟ ΤΜΗΜΑ – ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ
ΠΡΩΤΟΣ ΤΙΤΛΟΣ – ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΥΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑ
ΤΗΝ ΕΙΣΠΡΑΞΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ – Διαφορές υπαγόμενες στις ρυθμίσεις [Άρθρο 216] 736
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ – Ανακοπή [Άρθρα 217-225] 755
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ – Ένδικα μέσα [Άρθρο 226] 902
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄ – Ομοδικία - Συνάφεια - Αντικειμενική σώρευση - Συνεκδίκαση [Άρθρο 227] 906
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε΄ – Προσωρινή δικαστική προστασία [Άρθρο 228] 909
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ΄ – Αιτήσεις λήψης μέτρων σχετικών με τη διαδικασία [Άρθρο 229] 926
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ΄ – Ανάλογη εφαρμογή διατάξεων [Άρθρο 230] 928
ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΙΤΛΟΣ – ΕΠΙΒΟΛΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΚΡΑΤΗΣΗΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ – Αίτηση για προσωπική κράτηση [Άρθρα 231-243Γ] 928
ΔΕΥΤΕΡΟ ΤΜΗΜΑ – ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΛΟΓΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
ΠΡΩΤΟΣ ΤΙΤΛΟΣ – ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΥΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
ΣΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’ – Διαφορές υπαγόμενες στις ρυθμίσεις [Άρθρο 244] 929
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ – Αρμόδιο δικαστήριο [Άρθρο 245] 935
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ – Ένσταση [Άρθρα 246-252] 936
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄ – Εκδίκαση της ένστασης [Άρθρα 253-260] 957
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε` – Ένδικα μέσα [Άρθρο 261] 974
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ΄ – Ομοδικία - Συνάφεια - Αντικειμενική Σώρευση - Συνεκδίκαση [Άρθρο 262] 983
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ΄ – Δικολογική ικανότητα των διαδίκων [Άρθρο 263] 983
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η΄ – Κατάργηση της δίκης [Άρθρο 264] 984
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Θ΄ – Προσωρινή δικαστική προστασία [Άρθρο 265] 984
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι΄ – Ανάλογη εφαρμογή διατάξεων [Άρθρο 266] 984
ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΙΤΛΟΣ – ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΥΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
ΣΤΑ ΝΟΜΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ – Διαφορές υπαγόμενες στις ρυθμίσεις [Άρθρο 267] 985
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ – Αρμόδιο δικαστήριο [Άρθρο 268] 986
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ – Ένσταση [Άρθρα 269-271] 986
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄ – Ανάλογη εφαρμογή διατάξεων [Άρθρο 272] 987
ΤΡΙΤΟ ΤΜΗΜΑ – ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΔΙΑΤΑΓΗΣ ΠΛΗΡΩΜΗΣ 988
ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ
ΔΑΠΑΝΕΣ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ – Δικαστικά έξοδα [Άρθρα 273-276Α] 1000
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ – Παράβολα [Άρθρο 277] 1013
ΤΕΤΑΡΤΟ ΜΕΡΟΣ
ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
ΠΡΩΤΟ ΤΜΗΜΑ – ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ – Εκκρεμείς δίκες [Άρθρο 278] 1020
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ – Άσκηση ενδίκων μέσων [Άρθρο 279] 1021
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ – Προθεσμίες [Άρθρα 280-282] 1023
ΔΕΥΤΕΡΟ ΤΜΗΜΑ – ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ – Αναφορά σε διατάξεις [Άρθρο 283] 1025
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ – Παραπομπές [Άρθρο 284] 1025
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ – Καταργούμενες διατάξεις [Άρθρο 285, Δεύτερο] 1026
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
ΒΑΣΙΚΩΝ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ
[2] Ν 1406/1983
Ολοκλήρωση της δικαιοδοσίας των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, συγκρότηση Γενικής Επιτροπείας της Επικρατείας των τακτικών
διοικητικών δικαστηρίων και ρύθμιση μερικών άλλων θεμάτων
(ΦΕΚ Α΄ 182/14.12.1983)
Άρθρα 1-11, 31-32, 38, 40 1029
[3] Ν 702/1977
Περί υπαγωγής υποθέσεων εις τα διοικητικά δικαστήρια, αντικαταστάσεως, τροποποιήσεως και καταργήσεως διατάξεων του ΝΔ 170/1973 περί του Συμβουλίου της Επικρατείας
(ΦΕΚ Α΄ 268/19.9.1977)
Άρθρα 7, 37 1039
Ευρετήριο 1041
Σελ. 1
I. ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΟΥΣΙΑΣ
Σελ. 3
[1] Ν 2717/1999
Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας
(ΦΕΚ Α΄ 97/17.5.1999)
Πρώτο Κυρώνεται ως Κώδικας, σύμφωνα με το άρθρο 76 παρ. 6 του Συντάγματος, το άρθρο 12 παρ. 3 του Ν 1406/1983, το άρθρο 21 παρ. 1 του Ν 1968/1991, το άρθρο 50 παρ. 1 του Ν 2172/1993 και το άρθρο 16 παρ. 10 του Ν 2298/1995, το ακόλουθο σχέδιο νόμου, το οποίο συντάχθηκε από Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή, η οποία συστάθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις των παραπάνω νόμων και συγκροτήθηκε με τις αποφάσεις 44292/26.6.1984, 377/22.1.1992, 5277/17.1.1994, 66616/23.6.1995, 133076/26.11.1996, 150718/22.12.1996 και 98939/6.7.1998 των Υπουργών Δικαιοσύνης.
ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ
ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
ΠΡΩΤΟ ΤΜΗΜΑ
ΕΚΤΑΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΟΥ ΚΩΔΙΚΑ
1 Οι διατάξεις του Κώδικα αυτού διέπουν την εκδίκαση των διοικητικών διαφορών ουσίας από τα τακτικά διοικητικά δικαστήρια.
Σχετικές διατάξεις: άρθρα 94, 95 Συντ.
Βιβλιογραφία - Αρθρογραφία: – Βεγλερής Φ.: Η διοικητική δικαιοσύνη και τα προβλήματά της, 2η έκδοση, 1977.– Δαγτόγλου Πρ.: Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο, 6η έκδοση, 2014. – Καράκωστας Β.: Η διάκριση σε διοικητικές διαφορές ουσίας και ακύρωσης και η εξαίρεσή της, Δ 1985,201. – Λαζαράτος Π.: Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο, 4η έκδοση, 2021. – Παπαχατζής Γ.: Η έννοια και οι διακρίσεις των διοικητικών διαφορών, Μελέται διοικητικών διαφορών, 1961, 148. – Σαρμάς Ι.: Συνταγματική και διοικητική νομολογία του ΣτΕ, 1990. – Σπηλιωτόπουλος Επ.: Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου, 16η έκδοση, 2022, τόμος ΙΙ. – Φορτσάκης Θ./Πανταζόπουλος Π.: Διοικητική Δικονομία, 16η έκδοση, 2023. – Χρυσανθάκης Χ.: Συνταγματική κατοχύρωση της διάκρισης των δικαιοδοσιών, 1992. – Ο ίδιος: Εισηγήσεις Διοικητικού Δικονομικού Δικαίου, 3η έκδοση, 2021.
1 Διοικητική διαφορά ουσίας. Έννοια. Από το Σύνταγμα (άρθρο 94) ανατίθεται στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια η γενική αρμοδιότητα επί των διοικητικών διαφορών που αναφύονται είτε από διοικητικές συμβάσεις είτε από ενέργειες διοικητικών οργάνων, οι οποίες δεν συνιστούν αναγκαίως εκτελεστές διοικητικές πράξεις και εφόσον, στην τελευταία αυτή περίπτω-
Σελ. 4
ση, ο νόμος προβαίνει σε τέτοια οργάνωση της δικονομικής προστασίας του πολίτη ώστε το αίτημά του ενώπιον του δικαστηρίου να είναι η καταψήφιση σε παροχή ή η αναγνώριση δικαιώματος ή έννομης σχέσης που ανάγονται στο δημόσιο δίκαιο. Κατ’ εξαίρεση, σε ειδικές περιπτώσεις και προκειμένου να επιτυγχάνεται η ενιαία εφαρμογή της ίδιας νομοθεσίας μπορεί να ανατεθεί με νόμο η εκδίκαση κατηγοριών ιδιωτικών διαφορών στα διοικητικά δικαστήρια ή κατηγοριών διοικητικών διαφορών στα πολιτικά δικαστήρια. Εξάλλου, ο νόμος δύναται να αναθέτει στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια, όταν η διαφορά γεννάται από εκτελεστή διοικητική πράξη, μόνον ειδική, που να αφορά, δηλαδή, συγκεκριμένη κατηγορία υποθέσεων, αρμοδιότητα με κατάλληλη οργάνωση της δικονομικής προστασίας των διαδίκων. Η αρμοδιότητα αυτή μπορεί να οργανωθεί από τον νόμο κατά τρόπο ώστε είτε να είναι ακυρωτική, ήτοι να περιορίζεται στην εξαφάνιση διοικητικής εκτελεστής πράξης ή στην καταψήφιση σε έκδοση εκτελεστής διοικητικής πράξης, αν η διοίκηση, παρά τον νόμο, παρέλειψε να εκδώσει τέτοια πράξη, είτε να εκτείνεται σε άσκηση πλήρους δικαιοδοσίας, στις περιπτώσεις κατά τις οποίες το ενώπιον του δικαστηρίου αίτημα δύναται, κατά τον νόμο, να είναι η καταψήφιση σε χρηματική ή άλλη παροχή ή η αναγνώριση ή η αποκατάσταση δικαιωμάτων ή νομικών καταστάσεων, οι οποίες αναφέρονται στο δημόσιο δίκαιο και το δικαστήριο έχει την εξουσία να διαμορφώσει το ουσιαστικό περιεχόμενο του δικαιώματος ή της νομικής κατάστασης. Οι διοικητικές πράξεις, κατά των οποίων δεν έχει προβλεφθεί ή δεν θα έχει προβλεφθεί ειδικά, με τη μνεία δηλαδή του ειδικού αντικειμένου τους, ένδικο βοήθημα προσβολής ενώπιον των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, εξακολουθούν να εμπίπτουν στη γενική ακυρωτική δικαιοδοσία του Συμβουλίου της Επικρατείας, υπό τους όρους κατά τους οποίους είναι τυπικά δεκτή και εξετάζεται κατ’ ουσίαν η αίτηση ακυρώσεως [βλ. ΣτΕ Ολ 1315/1992 ΔιΔικ 5, 78)].
2 Διοικητική διαφορά. Διοικητική διαφορά (ακυρωτική ή, κατά περίπτωση, ουσίας) δεν προκαλεί κάθε πράξη, που φέρει τα εξωτερικά γνωρίσματα μονομερούς πράξης της διοίκησης, από την οποία παράγονται έννομα αποτελέσματα, αλλά μόνον εκείνη, η οποία, στο πλαίσιο των διατάξεων που διέπουν την διοικητική δράση, εκδίδεται κατ’ ενάσκηση δημοσίας εξουσίας και αποβλέπει αμέσως στην επίτευξη δημοσίου σκοπού. Οι λοιπές μονομερείς πράξεις της διοίκησης, όσες δηλαδή στερούνται του λειτουργικού τούτου στοιχείου και κινούνται σε κύκλο σχέσεων του ιδιωτικού δικαίου, δημιουργούν διαφορές, οι οποίες ανήκουν στη δικαιοδοσία που έχουν τα πολιτικά δικαστήρια στις περιπτώσεις προσβολής ιδιωτικών δικαιωμάτων, εκτός εάν ανήκουν σε κατηγορία ιδιωτικών διαφορών, η εκδίκαση των οποίων, κατά την παρ. 3 του ανωτέρω άρθρου 94, έχει ανατεθεί στα διοικητικά δικαστήρια [βλ. ΣτΕ Ολ 896-99, 3032-33/2008, 1562-3/1986, καθώς επίσης και ΣτΕ 4246/2009, 349/2007, 3144/2006, 1422/2002, 3118/2001, 1941, 3187/2000, 2000, 2556/1999, 2329, 6322/1996, 1969, 2895/1993, 2272/1986, 2424/1984, 924, 927/1982] [βλ. ΣτΕ Ολ 3776/2012 ΤΝΠ QUALEX].
3 Διοικητική διαφορά. Διαπίστωση ύπαρξης εμπράγματου δικαιώματος. Δεν δημιουργείται διοικητική διαφορά από πράξη, με την οποία η διοίκηση γνωστοποιεί σε ταμείο ότι από τα προσκομισθέντα στοιχεία δεν προκύπτει δικαίωμα κυριότητος τούτου επί ακινήτου, εφόσον αποσκοπεί στην διαπίστωση υπάρξεως εμπραγμάτου δικαιώματος [ΣτΕ 4067/2013 ΤΝΠ QUALEX].
4 Φορολογική διαφορά (ακυρωτική). Φορολογική διαφορά υπαγομένη στην αρμοδιότητα των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων γεννάται από ατομικές διοικητικές πράξεις, με τις οποίες είτε επιβάλλεται αμέσως φορολογικό βάρος ή φορολογική κύρωση είτε κρίνεται αντικείμενο ευθέ
Σελ. 5
ως συναπτόμενο προς συγκεκριμένη φορολογική ή συναφή υποχρέωση συνδεομένη προς φορολογητέα- ύλη, ατομικώς ορισμένη [βλ. ΣτΕ 2972/2008, 368/2007, 44/2006, 1272/2005, πρβλ. και ΣτΕ Ολ 2062/1968]. Δεν υπόκεινται αντιθέτως σε προσφυγή ενώπιον των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων οι διοικητικές πράξεις οι σχετιζόμενες μεν με την καθ’ όλου εφαρμογή της φορολογικής νομοθεσίας, μη συνδεόμενες, όμως, αμέσως προς συγκεκριμένο φορολογικό βάρος ή κύρωση, ατομικώς καθ’ υποκείμενο και αντικείμενο προσδιοριζόμενη [ΣτΕ 236/1998, πρβλ. και ΣτΕ Ολ 2062/1968] [ΣτΕ 64/2016 ΤΝΠ QUALEX].
5 Φορολογική διαφορά (ακυρωτική). Η διαφορά που γεννάται από την προσβολή εκ μέρους του αιτούντος της απόρριψης της αιτήσεώς του περί υποβολής χωριστής ηλεκτρονικής δήλωσης για το δικό του εισόδημα και όχι και για εκείνο της συζύγου του για το χρονικό διάστημα από την υποβολή της αίτησής του και εφεξής, είναι ακυρωτική, καθόσον αποβλέπει στην τακτοποίηση της καταστάσεώς του ως φορολογουμένου και δεν συνάπτεται στενώς και αναγκαίως με σχετική ατομική φορολογική υποχρέωσή του, δηλαδή με την υποχρέωση υποβολής φόρου εισοδήματος συγκεκριμένου έτους [ΣτΕ 1215/2017, πρβλ. ΣτΕ 1032/2016, 3829, 4603/2012, 2106/2015, πρβλ. ΣτΕ Ολ 2062/1968, 236/1998, Ολ 834/2010, 1185/2010, καθώς και ΣτΕ 2560, 3617/2004, 582/2011], ούτε, κατ’ επέκταση, με την επιβάρυνση από την άθροιση των οφειλών των συζύγων ή την ελάφρυνση από τον συμψηφισμό των οφειλών και των έναντι του Δημοσίου απαιτήσεών τους συγκεκριμένου έτους [ΣτΕ 330/2018 7μ. ΤΝΠ QUALEX].
6 Υπαγωγή στη διαιτησία. Το άρθρο 94 παρ. 1 του Συντάγματος δεν απαγορεύει την υπαγωγή σε διαιτησία συγκεκριμένης φορολογικής διαφοράς ή φορολογικών διαφορών που προέρχονται από ορισμένη έννομη σχέση [βλ. ΑΕΔ 24/1993 ΔιΔικ 6, 47]. Είναι συνεπώς νόμιμη η υπαγωγή διοικητικών διαφορών σε διαιτησία, η δε δικαιοδοσία που δημιουργείται με τη σχετική σύμβαση είναι αποκλειστική. Το διοικητικό δικαστήριο δεσμεύεται από την κρίση της διαιτητικής απόφασης, εφόσον αυτή βρίσκεται στα όρια της εξουσίας του διαιτητικού δικαστηρίου [βλ. ΣτΕ 3291/2002 ΔιΔικ 17, 308]. Εφόσον όμως με διαιτητική ρήτρα που έχει περιληφθεί σε σύμβαση προβλέπεται ότι κάθε διένεξη μεταξύ των συμβαλλομένων σχετική με την ερμηνεία και την εφαρμογή των όρων της σύμβασης θα εκτελείται με διαιτησία, η κατά το στάδιο της αναγκαστικής εκτέλεσης προς ικανοποίηση απαίτησης που απορρέει από την ως άνω σύμβαση, δημιουργούμενη διαφορά από την προβολή με την ανακοπή αντιρρήσεων (π.χ. ενστάσεων, γνήσιων ή καταχρηστικών) κατά της απαίτησης υπάγεται προς τούτο, όσον αφορά δηλαδή τις απαιτήσεις, στη δικαιοδοσία των διαιτητών. Το αρμόδιο όμως τακτικό δικαστήριο διατηρεί τη δικαιοδοσία του αφενός μεν ως προς τους άλλους τυχόν λόγους της ανακοπής, οι οποίοι αφορούν στην εγκυρότητα του εκτελεστού τίτλου ή στη διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης και αφετέρου προς ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης εκτέλεσης σε κάθε περίπτωση [βλ. ΑΠ Ολ 16/2002 ΔΦΝ 57,104]. Όταν, κατά την εκδίκαση διαφοράς ενώπιον διοικητικού δικαστηρίου, προσκομίζεται απόφαση του προβλεπόμενου από την πιο πάνω σύμβαση διαιτητικού δικαστηρίου επιλύουσα μεταξύ των ίδιων διαδίκων ζήτημα που τίθεται και ενώπιον του διοικητικού δικαστηρίου και αφορά στην ερμηνεία όρων της ανωτέρω σύμβασης και την έκταση των εξ αυτής δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, το διοικητικό δικαστήριο δεν έχει την εξουσία να ελέγξει το ζήτημα της λήξης της ισχύος της ανωτέρω σύμβασης, διότι το ζήτημα αυτό συνεπάγεται ακυρωσία της διαιτητικής αυτής απόφασης, απαγγελλόμενη μόνον με δικαστική απόφαση από το αρμόδιο πολιτικό δικαστήριο κατόπιν άσκησης αγωγής ακυρώσε
Σελ. 6
ως κατά το άρθρο 897 παρ. 3 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας [πρβλ. ΣτΕ 2132/2000 επταμ., 1337-9/2007], ελλείψει της οποίας παρεμπίπτουσα κρίση του δεν είναι επιτρεπτή [πρβλ. ΣτΕ Ολ 1544/1992] [βλ. ΣτΕ 2623/2013 επταμ. ΘΠΔΔ 6, 736].
7 Ανακοπή του τρίτου κατά πράξης με την οποία επισπεύδεται αναγκαστική κατάσχεση εκ μέρους του Ελληνικού Δημοσίου σε βάρος οφειλέτη του τελευταίου, την οποία ο τρίτος έχει έννομο συμφέρον να προσβάλλει διότι θίγονται έννομα συμφέροντά του, εκδικάζεται από τα πολιτικά δικαστήρια εφόσον η οφειλή-υποχρέωση του τρίτου προς τον οφειλέτη του Δημοσίου διέπεται από το ιδιωτικό δίκαιο. Τούτο δε, διότι αντικείμενο της ανωτέρω ανακοπής είναι η ύπαρξη και η έκταση της οφειλής-υποχρέωσης του τρίτου προς τον οφειλέτη του Δημοσίου, δηλαδή η ύπαρξη και η έκταση απαιτήσεως ιδιωτικού δικαίου, ενώ δεν ασκεί επιρροή στη δίκη επί της ανακοπής αυτής αν η απώτερη υποκείμενη σχέση ή αιτία, εκείνη, δηλαδή, στην οποία ερείδεται ο μη κρίσιμος εν προκειμένω, τίτλος του άρθρου 2 παρ. 2 του ΝΔ 356/1974 (ΚΕΔΕ), συνιστά σχέση δημοσίου δικαίου [βλ. ΣτΕ 48/2014 επταμ., 1490/1993 επταμ., ΑΠ 161/2011, 884/2010, 1182/2009, 10/1995] [ΣτΕ 2391/2014 ΔΕΕ 21, 760].
8 Φορολογική διαφορά (ακυρωτική). Επειδή, όπως έχει γίνει παγίως δεκτό [ΣτΕ Ολομέλεια 834/2010, 2062/1968, ΣτΕ 330/2018, 3416/2017, 1215/2017, 1445/2016, 4603/2012, 3829/2012, 1802/2012, 2613-16/2009, 2972-80/2008, 368/2007, 1625/2001, 236/1998 κ.ά.], κατά την έννοια των άρθρων 1, 2, 63 παρ. 1 και 285 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (Ν 2717/1999, Α΄ 97), 1 και 73 του Κώδικα Φορολογικής Δικονομίας (ΠΔ/γμα 331/1985, Α΄ 116) και 8 παρ. 4 του ΝΔ/τος 4486/1965 (Α΄ 131), φορολογική διαφορά υπαγόμενη στην αρμοδιότητα των διοικητικών δικαστηρίων γεννάται από ατομικές διοικητικές πράξεις, με τις οποίες είτε επιβάλλεται αμέσως φορολογικό βάρος ή φορολογική κύρωση είτε κρίνεται αντικείμενο ευθέως συναπτόμενο με συγκεκριμένη φορολογική ή συναφή υποχρέωση συνδεόμενη με φορολογητέα ύλη ατομικώς ορισμένη, η οποία αμφισβητείται εν όλω ή εν μέρει με την προσφυγή. Δεν υπόκεινται, αντιθέτως, σε προσφυγή ενώπιον των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων οι διοικητικές πράξεις οι σχετιζόμενες μεν με την καθ’ όλου εφαρμογή της φορολογικής νομοθεσίας, μη συνδεόμενες, όμως, αμέσως προς συγκεκριμένο φορολογικό βάρος, ατομικώς καθ’ υποκείμενο και αντικείμενο προσδιοριζόμενο. Επειδή, η παρούσα διαφορά, η οποία αφορά στην απόρριψη αιτήματος περί μεταβολής της φορολογικής κατοικίας του αιτούντος από το έτος 2015 και εφεξής, είναι ακυρωτική, καθόσον αποβλέπει στην τακτοποίηση της καταστάσεώς του ως φορολογουμένου και δεν συνάπτεται στενώς και αναγκαίως με σχετική ατομική φορολογική υποχρέωσή του, ήτοι με την υποχρέωση υποβολής δήλωσης φόρου εισοδήματος για το κτηθέν εντός συγκεκριμένου έτους παγκόσμιο εισόδημά του [πρβλ. ΣτΕ 330/2018 και 1215/2017, βλ. εξ αντιδιαστολής και τη ΣτΕ 1445/2016]. [ΣτΕ 2105/2018 ΤΝΠ QUALEX, 1627-8/2020 ΤΝΠ QUALEX] [ομοίως επί διαγραφής ή μεταβολής του μητρώου ΣτΕ 1762/2019 ΤΝΠ QUALEX, 1721/2019, 1665/2019 ΤΝΠ QUALEX, 1212/2019 ΤΝΠ QUALEX].
9 Τέλη κτηματογράφησης βεβαιούμενα από τον Ο.Κ.Χ.Ε. Όπως προκύπτει από το άρθρο 10 παρ. 2 του Ν 3481/2006, τα προβλεπόμενα στη διάταξη αυτή τέλη κτηματογράφησης βεβαιούμενα από τον Ο.Κ.Χ.Ε. αποτελούν έσοδο αυτού, ήτοι έσοδο νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου, μη υπαγόμενο στην κατηγορία των κατ’ άρθρο 1 του Κώδικα Φορολογικής Δικονομίας (όπως αντικαταστάθηκε) φόρων, τελών και συναφών δικαιωμάτων του Δημοσίου, για την επίλυση δε των διαφορών που αναφύονται από την αμφισβήτηση της νομιμότητας πρά
Σελ. 7
ξης οργάνου του (Διοικητικό Συμβούλιο) δεν προβλέπεται από διάταξη νόμου η άσκηση προσφυγής ουσίας. Εξάλλου, ο ως άνω χρηματικός κατάλογος, αποτελώντας νόμιμο τίτλο για την είσπραξη του ένδικου ποσού, κατά τις διατάξεις του Κώδικα Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων [Κ.Ε.Δ.Ε., ΝΔ 356/1974, Α΄ 90], δεν υπόκειται, κατά τα παγίως κριθέντα, ως εκδοθείς μετά τη θέση σε ισχύ του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, στο ένδικο βοήθημα της ανακοπής [ΣτΕ 3842/2009 Ολ, κ.α.]. Στο ένδικο δε αυτό βοήθημα δεν υπόκειται ούτε η προβλεπόμενη από το άρθρο 4 της ως άνω 9427/1.3.2007 αποφάσεως του Υπουργού Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, προκειμένου για νομικά πρόσωπα με αριθμό εγγραπτέων δικαιωμάτων άνω των 28, ατομική ειδοποίηση, δοθέντος ότι αυτή συνιστά απλώς «απόσπασμα» του ανωτέρω χρηματικού καταλόγου. Συνεπώς, το κρινόμενο ένδικο βοήθημα έχει χαρακτήρα αιτήσεως ακυρώσεως που στρέφεται κατά του Ο.Κ.Χ.Ε, για την εκδίκαση της οποίας αρμόδιο είναι το Συμβούλιο Επικρατείας [πρβλ. ΣτΕ 2973/2013, 2126/2013] [ΣτΕ 2987/2019].
10 Ανακοπή του τρίτου. Επειδή, στην περίπτωση της κατάσχεσης εις χείρας τρίτου, αντικείμενο της δίκης που ανοίγεται από την άσκηση ανακοπής κατά της δήλωσης του τρίτου, σύμφωνα με το άρθρο 986 ΚΠολΔ, είναι η εκδίκαση της απαίτησης του καθού η εκτέλεση κατά του τρίτου, ώστε να διαπιστωθεί αν ο τρίτος είναι ή όχι και με ποιούς περιορισμούς οφειλέτης του οφειλέτη του κατασχόντος. Επομένως, στο δικόγραφο της ανακοπής, που αποτελεί μορφή της γενικής ανακοπής του άρθρου 583 ΚΠολΔ, πρέπει να προσδιορίζεται κατά τα ουσιώδη στοιχεία η απαίτηση, δηλαδή η αιτία της οφειλής του τρίτου προς τον καθού η εκτέλεση κατά τα πραγματικά περιστατικά που τη στηρίζουν [Α.Π. 663/2017, 480/2012, 1065/2009, 73/1995]. Εξάλλου, το αντικείμενο της ανακοπής και της σχετικής δίκης οριοθετείται από το περιεχόμενο του κατασχετηρίου και τη δήλωση του τρίτου, και -συνεπώς- δεν είναι δυνατή η επέκταση της κατάσχεσης σε απαίτηση ή έννομη σχέση που δεν περιέχεται στο κατασχετήριο. Έτσι, σε περίπτωση κατάσχεσης εις χείρας τρίτου, όπου τρίτος είναι το Δημόσιο, κρίσιμο στοιχείο, για τον καθορισμό της προσήκουσας δικαιοδοσίας, είναι όχι η τυχόν αστική φύση της απαίτησης του επισπεύδοντος δανειστή κατά του οφειλέτη του, της οποίας τελικά επιδιώκεται η ικανοποίηση μέσω της κατάσχεσης στα χέρια τρίτου, αφού αυτή δεν είναι η επίδικη, αλλά η φύση της απαίτησης που κατασχέθηκε, δηλαδή η φύση της υποκείμενης σχέσης μεταξύ τρίτου και καθού η εκτέλεση (αρχικού οφειλέτη του επισπεύδοντος την εκτέλεση), εφόσον αυτή τίθεται σε αμφισβήτηση με την άσκηση της ανακοπής, δεδομένου ότι η ανακοπή κατά της δήλωσης του τρίτου που ασκήθηκε δυνάμει του άρθρου 986 ΚΠολΔ επέχει κατ’ ουσίαν θέση αγωγής του αρχικού οφειλέτη (και δανειστή του τρίτου) κατά του τρίτου [βλ. Α.Π. 325/2008, πρβλ. Α.Ε.Δ. 1/1991, ΣτΕ 48/2014 7μ, 1490/1993 7μ, 2391/2014, 3778/2015, Α.Π. 161/2011, 884/2010, 1182/2009, 73, 10/1995]. [ΑΕΔ 1/2019 ΤΝΠ QUALEX]
11 Ανακοπή του τρίτου. Στην ανακοπή τρίτου κατά της διοικητικής εκτέλεσης αντικείμενο της δίκης είναι το δικαίωμα της κυριότητας του ανακόπτοντα, η αναγνώριση του οποίου θα έχει ως αποτέλεσμα την ακυρότητα της κατάσχεσης. Η σχετική διαφορά είναι γι’ αυτό ιδιωτική, ανεξάρτητα από το αντικείμενο της απαίτησης, για την οποία επισπεύδεται η εκτέλεση, και ως τέτοια υπάγεται στη δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων [ΑΕΔ 1/1991 Δ 22,628=ΔιΔικ 3,1065, ΣτΕ 759/2018 Ολ ΘΠΔΔ ΙΑ’,426=ΔιΔικ 2018,424 με σχόλια Ι. Κατρά].
12 Μεταγωγή ποινικών κρατουμένων. Κατά την ειδικότερη έννοια του άρθρου 96 παρ. 1 του Συντάγματος, τα ποινικά δικαστήρια, στη δικαιοδοσία των οποίων ανήκει η τιμωρία των εγκλημάτων και η λήψη όλων των μέτρων που προβλέπουν οι ποινικοί νόμοι, είναι αρμόδια για
Σελ. 8
την εκδίκαση των ποινικών υποθέσεων τόσο κατά το στάδιο της προδικασίας και της κύριας ενώπιόν τους διαδικασίας όσο και κατά το στάδιο της εκτέλεσης των ποινικών αποφάσεων και της έκτισης των ποινών που επιβάλλονται με αυτές, κατά το οποίο ολοκληρώνεται η απονομή της ποινικής δικαιοσύνης από την άποψη της πραγματοποίησης της ποινικής αξίωσης της πολιτείας, καθώς και από την άποψη της ειδικής πρόληψης των εγκλημάτων στο πρόσωπο του καταδίκου. Από την κατά ανωτέρω δικαιοδοσία των ποινικών δικαστηρίων δεν εξαιρούνται οι πράξεις ή ενέργειες που επιχειρούνται, σύμφωνα με το νόμο, από όργανα της εκτελεστικής εξουσίας, ανεξαρτήτως του υπουργείου, στο οποίο ανήκουν, και οι οποίες εντάσσονται από λειτουργική άποψη σε οποιοδήποτε από τα ανωτέρω στάδια απονομής της ποινικής δικαιοσύνης. Τούτο ισχύει ιδίως για τις πράξεις που αφορούν την έκτιση των στερητικών της ελευθερίας ποινών, συμπεριλαμβανομένων των πάσης φύσεως πράξεων ή παραλείψεων μεταγωγής κρατουμένων σε καταστήματα κράτησης, όπως οι προσβαλλόμενες εν προκειμένω [βλ. ΣτΕ 1160/1989 Ολ, 1359/1970 Ολ, 1093/1955 Ολ, 1486/1950 Ολ, πρβλ. ΣτΕ 1762/2020 επτ., 4427-8/2014 επτ., 2574/2006 επτ., 540/1995 επτ., 168/1956 Ολ, ΑΠ 918/2008). (ΕπΑνΣτΕ 53/21 ΔιΔικ 2021,865].
13 Μεταφορά της φορολογικής κατοικίας αλλοδαπού φυσικού προσώπου. Επειδή, κατά την έννοια των διατάξεων που παρατέθηκαν στη σκέψη 3, με τις διατάξεις του άρθρου 5Γ ΚΦΕ δεν εισάγεται γενικώς ισχύουσα φοροαπαλλαγή, αλλά ειδικό φορολογικό κίνητρο που αποσκοπεί, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του Ν 4758/2020, στην προσέλκυση αλλοδαπών φυσικών προσώπων προκειμένου για τη μεταφορά της φορολογικής τους κατοικίας στην Ελλάδα, δηλαδή στη διεύρυνση των υποκειμενικών ορίων της φορολογικής εξουσίας του Κράτους. Περαιτέρω, για την υπαγωγή στο ευνοϊκό καθεστώς του άρθρου 5Γ ΚΦΕ επιβάλλεται η διακρίβωση από την πλευρά των εθνικών φορολογικών αρχών, στη βάση των καθορισθέντων από τον κανονιστικό νομοθέτη δικαιολογητικών, της τελευταίας φορολογικής κατοικίας του ενδιαφερομένου, εφόσον κατά τον νόμο δεν νοείται μεταφορά φορολογικής κατοικίας εάν αυτή δεν ήταν εκτός Ελλάδας. Η δε μεταφορά της φορολογικής κατοικίας αλλοδαπού φυσικού προσώπου στην Ελλάδα διαπιστώνεται, κατά τις ίδιες διατάξεις, με την έκδοση σχετικής πράξης από τις αρμόδιες φορολογικές αρχές, η οποία εκδίδεται κατόπιν «αίτησης μεταφοράς κατοικίας» από πλευράς ενδιαφερομένου και αποτελεί τον αναγκαίο όρο για την υπαγωγή στο εν λόγω ειδικό φορολογικό καθεστώς. Εξάλλου, η προβλεπόμενη στο άρθρο 5Γ ΚΦΕ απαλλαγή δεν συνιστά αυτόθροη συνέπεια της έκδοσης της ανωτέρω πράξης, αλλά αναγνωρίζεται με την πράξη διοικητικού προσδιορισμού του φόρου στη βάση της οικείας φορολογικής δήλωσης που έπεται της υπαγωγής στο ειδικό φορολογικό καθεστώς, προκειμένου η αρμόδια φορολογική αρχή να ελέγξει εάν ο ενδιαφερόμενος τήρησε τους όρους υπαγωγής κατά το κρίσιμο φορολογικό έτος. Από τα ανωτέρω παρέπεται, ότι από τη δικαστική αμφισβήτηση των πράξεων των φορολογικών αρχών, με τις οποίες απορρίπτονται αιτήσεις μεταφοράς φορολογικής κατοικίας κατ’ άρθρο 5Γ ΚΦΕ, προκαλούνται ακυρωτικές διαφορές, για τις οποίες αρμόδια είναι τα διοικητικά δικαστήρια, κατ’ ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 362 του Ν 4700/2020. [ΣτΕ 2362/2022].
Σελ. 9
ΔΕΥΤΕΡΟ ΤΜΗΜΑ
ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΚΑΙ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄
Δικαιοδοσία
2 Αντικειμενικά όρια
Η εκδίκαση των διοικητικών διαφορών ουσίας ανήκει στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια, εκτός εκείνων που η εκδίκασή τους έχει ανατεθεί, με ειδική διάταξη νόμου, σε άλλα διοικητικά δικαστήρια.
Σχετικές διατάξεις: Βλ. και άρθρα 94, 95, 103 Συντ., 13 παρ. 9 Ν 2523/1997 (ΦΕΚ Α΄ 79), 1 Ν 1406/1983 (ΦΕΚ Α΄ 182), 7 παρ. 1, 2 Ν 702/1977 (ΦΕΚ Α΄ 268).
Βιβλιογραφία - Αρθρογραφία: – Δαγτόγλου Πρ.: Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο, 6η έκδοση, 2014. – Καράκωστας Β.: Η διάκριση σε διοικητικές διαφορές ουσίας και ακύρωσης και η εξαίρεσή της, Δ 1985,201. – Λαζαράτος Π.: Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο, 4η έκδοση, 2021. – Λεκέας Σ.: Τα τακτικά διοικητικά δικαστήρια, ιστορική διαδρομή, οργάνωση και λειτουργία (1962-2006). – Μαρίνος Α.: Λίγα περί της έννοιας της διοικητικής διαφοράς, ΝοΒ 1960,1163. – Σκουρής Β.: Αποχωρισμός των δικαιοδοσιών κατά την πρόσφατη νομολογία του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου, ΕλλΔνη 1988,1277. – Σπηλιωτόπουλος Επ.: Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου, 16η έκδοση, 2022, τόμος ΙΙ. – Σταυριανίδης Ν.: Διοικητική Δικονομία, 1998. – Φορτσάκης Θ./Πανταζόπουλος Π.: Διοικητική Δικονομία, 16η έκδοση, 2023. – Χιώλος Κ.: Η ολοκλήρωση της δικαιοδοσίας των διοικητικών δικαστηρίων, ΔιΔικ 1996,48. – Χρυσανθάκης Χ.: Συνταγματική κατοχύρωση της διάκρισης των δικαιοδοσιών, 1992. – Χρυσανθάκης Χ.: Εισηγήσεις Διοικητικού Δικονομικού Δικαίου, 3η έκδοση, 2021.
Σελ. 10
I. Αντικειμενικά όρια άσκησης δικαιοδοσίας
1 Άσκηση πλήρους δικαιοδοσίας. Δεν επιτρέπεται να οργανώνεται η αρμοδιότητα των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων ως εκτεινόμενη σε άσκηση πλήρους δικαιοδοσίας για την εκδίκαση των κατηγοριών υποθέσεων που, κατ΄ εκτίμηση της φύσης και της σπουδαιότητάς τους, επιτρεπτώς μεταφέρονται σε αυτά, αφαιρούμενα από την ακυρωτική αρμοδιότητα του Συμβουλίου της Επικρατείας, εφόσον η άσκηση πλήρους δικαιοδοσίας στις συγκεκριμένες κατηγορίες υποθέσεων συνεπάγεται την υπεισέλευση της δικαστικής λειτουργίας στην εκτελεστική επί θεμάτων, για τα οποία είναι αυτή αποκλειστικώς αρμόδια: Α) λόγω ρητής συνταγματικής πρόβλεψης, όπως στην περίπτωση της προσβολής κανονιστικών διοικητικών πράξεων, δεδομένου ότι με αυτές αναγνωρίζονται δικαιώματα ή επιβάλλονται υποχρεώσεις ή ρυθμίζονται καταστάσεις απροσώπως και, συνεπώς, η μεταρρύθμισή τους από τον δικαστή, συνεπαγόμενη τη διαμόρφωση των ρυθμιζόμενων δικαιωμάτων, υποχρεώσεων ή καταστάσεων από το δικαστή, η οποία μόνον απροσώπως θα ήταν δυνατή, θα συνιστούσε θέσπιση νέας κανονιστικής διοικητικής πράξης, για την οποία όμως αρμόδια είναι μόνο τα προβλεπόμενα από το άρθρο 43 του Συντάγματος όργανα της εκτελεστικής εξουσίας. Τούτου έπεται ότι η μετατροπή των διαφορών αυτών σε ουσιαστικές θα προσέκρουε στις συνταγματικές αυτές διατάξεις, διότι θα είχε ως αποτέλεσμα την άσκηση της κανονιστικής αρμοδιότητας των ανωτέρω διοικητικών οργάνων από τα διοικητικά δικαστήρια. Ο έλεγχος, συνεπώς, των διοικητικών πράξεων, όταν προσβάλλονται ευθέως, είναι δυνατός μόνον ακυρωτικώς, κατ΄ αυτόν δε εξετάζεται αν α) η εξουσιοδοτική διάταξη είναι σύμφωνη με συνταγματικές ή υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεις, β) τηρήθηκε η προβλεπόμενη από την εξουσιοδοτική διάταξη διαδικασία έκδοσης της κανονιστικής πράξης, γ) το περιεχόμενο της κανονιστικής ρύθμισης ευρίσκεται εντός των ορίων της εξουσιοδοτικής διάταξης και δ) η κανονιστική ρύθμιση είναι σύμφωνη προς συνταγματικές ή υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεις, και Β) όταν ενόψει του κατά το νόμο αντικειμένου της προσβαλλομένης ατομικής διοικητικής πράξης, των προϋποθέσεων που απαιτούνται για την
Σελ. 11
έκδοσή της και του χαρακτήρα της έρευνας βάσει της οποίας μπορεί να διαπιστωθεί η συνδρομή των προϋποθέσεων αυτών και των συνεπειών, τις οποίες θα επέφερε η μεταρρύθμιση της πράξης, η άσκηση πλήρους δικαιοδοσίας θα παραβίαζε τα όρια της ανατιθέμενης αποκλειστικώς στα διοικητικά όργανα εκτελεστικής λειτουργίας, βάσει της αρχής της διάκρισης των λειτουργιών [βλ. ΣτΕ Ολ 3919/2010 ΘΠΔΔ 4,40].
ΙΙ. Διοικητικές διαφορές ουσίας που έχουν υπαχθεί στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια
2 Διοικητικές διαφορές ουσίας υπαγόμενες στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια με ειδικές διατάξεις νόμου
• ΝΔ 86/1969 [άρθρο 288α] (ΦΕΚ Α΄ 7) Δασικός Κώδικας
• ΝΔ 420 της 24/31-1-1970 [άρθρο 11] (ΦΕΚ Α΄ 27) Αλιευτικός Κώδικας
• Ν 25/1975 [άρθρο 1] (ΦΕΚ Α΄ 74) Διαφορές από τέλη δημοτικών και κοινοτικών τελών καθαριότητας και φωτισμού
• Ν 314/1976 [άρθρο πέμπτο] (ΦΕΚ Α΄ 106) Πρόστιμο σε πλοίαρχο / πλοιοκτήτη
• Ν 505/1976 [άρθρο 1] (ΦΕΚ Α΄ 353) Περί Δημοτικής Φορολογίας
• Ν 702/1977 [άρθρο 7] (ΦΕΚ Α΄ 268) Περί Κοινωνικής Ασφάλισης
• Ν 720/1977 [άρθρο 2] (ΦΕΚ Α΄ 297) Διαφορές που αφορούν στην επιβολή και στο ύψος της εισφοράς των κυρίων ή συγκυρίων αυθαίρετων οικοδομών ή τμημάτων αυτών
• Ν 855/1978 [άρθρο έκτο] (ΦΕΚ Α΄ 235) Παραβάσεις προς επιβολή διοικητικών κυρώσεων
• Ν 947/1979 [άρθρο 21] (ΦΕΚ Α΄ 169) Διαφορές από επιβολή εισφοράς για την κατασκευή κοινόχρηστων πολεοδομικών έργων
• Ν 960/1979 [άρθρο 1, 5] (ΦΕΚ Α΄ 194) Επίλυση διαφορών από τον προσδιορισμό της εισφοράς χώρων στάθμευσης αυτοκινήτων
• Ν 998/1979 [άρθρο 77] (ΦΕΚ Α΄ 289) Προσφυγή κατά πράξης επιβολής χρηματικής εισφοράς ή καταλογισμού χρηματικής οφειλής λόγω παραβάσεων της νομοθεσίας περί προστασίας δασικών εκτάσεων
• N 1026/1980 [Άρθρο 71] «Περί των Οδοντιατρικών Συλλόγων, της Ελληνικής Οδοντιατρικής Ομοσπονδίας (Ε.Ο.Ο.), ως και λοιπών συναφών διατάξεων» (ΦΕΚ Α΄ 48)
• ΠΔ 1050/1980 «Περί της ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων διαδικασίας επί των υπαγομένων εις αυτά διοικητικών διαφορών δυνάμει του άρθρου 77 του Ν 998/79 «περί προστασίας των δασών και των δασικών εν γένει εκτάσεων της χώρας»» [Άρθρο 1 και 2 έως 15] (ΦΕΚ Α΄ 266)
• Ν 1147/1981 «Περί κυρώσεως της υπογραφείσης εις Λονδίνον, Πόλιν του Μεξικού, Μόσχαν και Ουάσιγκτων, το 1972 Διεθνούς Συμβάσεως «περί προλήψεως ρυπάνσεως της θαλάσσης εξ απορρίψεως καταλοίπων και άλλων υλών και άλλων τινών διατάξεων»» [Άρθρο έκτο παρ. 10] (ΦΕΚ Α’ 110)
Σελ. 12
• ΠΔ 251/1981 «Περί της διαδικασίας επιβολής του κατά το άρθρον 60 του Ν 947/1979 προστίμου και επιλύσεως των σχετικών διαφορών» [Άρθρο 4] (ΦΕΚ Α΄ 67)
• Ν 1269/1982 [άρθρο ένατο] (ΦΕΚ Α΄ 89) Προσφυγή κατά της πράξης επιβολής κυρώσεων λόγω παράβασης της Διεθνούς Σύμβασης περί προλήψεως της ρύπανσης της θάλασσας από πλοία
• Ν 1386/1983 [άρθρο 13] (ΦΕΚ Α΄ 107) Προβληματικές επιχειρήσεις ΟΟΑΕ
• Ν 1406/1983 [άρθρο 1] (ΦΕΚ Α΄ 182) Περί Ολοκλήρωσης Δικαιοδοσίας Τακτικών Διοικητικών Δικαστηρίων
• Ν 1418/1984 [Άρθρο 13] (ΦΕΚ Α΄ 23)
• Ν 1483/1984 [άρθρο 17] (ΦΕΚ Α΄ 153) Διοικητικές κυρώσεις επί παραβάσεων εργατικής νομοθεσίας (εργαζόμενοι με οικογενειακές υποχρεώσεις)
• Ν 1540/1985 [άρθρο 4] (ΦΕΚ Α΄ 67) Αίτηση για απόδοση ιδιοκτησίας/κλήρου
• Ν 1564/1985 [άρθρο 25] (ΦΕΚ Α΄ 164) Δραστηριότητες παραγωγής για εμπορία πολλαπλασιαστικού υλικού, χωρίς άδεια λειτουργίας επιχείρησης
• Ν 1565/1985 [άρθρο 11] (ΦΕΚ Α΄ 164) Περί λιπασμάτων
• Ν 1638/1986 [άρθρο πέμπτο] (ΦΕΚ Α΄ 108) Προσφυγή κατά επιβολής προστίμου λόγω άρνησης ή καθυστέρησης καταβολής εισφοράς στο Κεφάλαιο αποζημίωσης λόγω ζημιών από ρύπανση πετρελαιοειδών
• Ν 1644/1986 [άρθρο 18] (ΦΕΚ Α΄ 131) Επίλυση διαφορών από την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αναδασμού γαιών
• Ν 1650/1986 [άρθρο 30] (ΦΕΚ Α΄ 160) Προσφυγή κατά της πράξης επιβολής προστίμων λόγω πρόκλησης ρύπανσης ή υποβάθμισης του περιβάλλοντος ή άλλης παράβασης του Ν 1650/1986
• Ν 1700/1987 [άρθρο 4] (ΦΕΚ Α΄ 61) Προσφυγή κατά πρωτοκόλλου διοικητικής αποβολής από ακίνητο που ανήκει σε Ιερά Μονή
• Ν 1732/1987 «Τροποποίηση του ν.δ. 136/1946 «περί κυρώσεως, τροποποιήσεως και συμπληρώσεως του από 10/11.5.1946 ν.δ. «περί Αγορανομικού Κώδικος»» [Άρθρο 3 παρ. 7 και 4 παρ. 10] (ΦΕΚ Α΄ 164)
• Ν 1734/1987 [άρθρο 5] (ΦΕΚ Α΄ 189) Επίλυση διαφορών από την εφαρμογή της νομοθεσίας περί δικαιώματος χρήσης και δικαιώματος βοσκής
• Ν 1739/1987 [άρθρο 17] (ΦΕΚ Α΄ 201) Επίλυση διαφορών από την εφαρμογή της νομοθεσίας περί υδάτινων πόρων
• Ν 1740/1987 [άρθρο 2, 4] (ΦΕΚ Α΄ 221) Προσφυγή κατά απόφασης του Συμβουλίου Αλιείας. Προσφυγή κατά πράξης επιβολής κυρώσεων λόγω παράβασης της νομοθεσίας περί αλιείας με δυναμίτιδα
• • Ν 1767/1988 [άρθρο 19] (ΦΕΚ Α΄ 63) Υγιεινή και ασφάλεια εργαζομένων
• Ν 1811/1988 [άρθρο 10] (ΦΕΚ Α΄ 231) Επίλυση διαφορών από ερμηνεία της σύμβασης μεταξύ Ελληνικού Δημοσίου και Εκκλησίας της Ελλάδος περί μοναστηριακής περιουσίας
Σελ. 13
• Ν 1815/1988 [άρθρο 153] (ΦΕΚ Α΄ 250) Προσφυγή κατά πράξης επιβολής κυρώσεων λόγω παράβασης των διατάξεων του Αεροπορικού Κώδικα σχετικά με την αεροπορική εκμετάλλευση, την εναέρια κυκλοφορία και την ασφάλεια αεροσκαφών, καθώς και για τα πτυχία και τις άδειες
• Ν 1589/1986 «Κύρωση της από 21 Δεκεμβρίου 1985 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου του Προέδρου της Δημοκρατίας “Συμπλήρωση της από 18.10.85 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου - Μέτρα προστασίας της Εθνικής Οικονομίας”» [Άρθρο δεύτερο] (ΦΕΚ Α΄ 45)
• Ν 1819/1988 «Σύσταση οργάνων εφαρμογής της λογιστικής τυποποίησης και άλλες διατάξεις» [Άρθρο 5 παρ. 8 εδ. β΄] (ΦΕΚ Α’ 256)
• Ν 1836/1989 «Προώθηση της απασχόλησης και της επαγγελματικής κατάρτισης και άλλες διατάξεις» [Άρθρο 33] (ΦΕΚ Α΄ 79)
• Ν 1892/1990 [άρθρο 42] (ΦΕΚ Α΄ 101) Προσφυγή κατά της πράξης επιβολής προστίμου λόγω παράβασης της νομοθεσίας περί ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων και εργασίας του προσωπικού τους
• άρθρο 40 παρ. 3 του Ν 1902/1990 (ΦΕΚ Α 138), που αντικατέστησε το άρθρο 37 του Ν 4491/1966 (ασφάλιση του προσωπικού της ΔΕΗ)
• Ν 1966/1991 [άρθρο 16] (ΦΕΚ Α΄ 147) Προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου λόγω παράβασης της νομοθεσίας περί επωνυμίας των εργαστηρίων ελευθέρων σπουδών
• Ν 2040/1992 [άρθρο 9] (ΦΕΚ Α΄ 70) Αλιευτικές Παραβάσεις
• ΠΔ 372/1992 [άρθρο 14] (ΦΕΚ Α΄ 187) Περί εκλογών των Επιμελητηρίων
• Ν 2130/1993 [Άρθρο 18] (ΦΕΚ Α΄ 62) Διαφημίσεις
• ΚΥΑ οικ. 11535/1993 [άρθρο 3, 5] (ΦΕΚ Β΄ 328) Επίλυση διαφορών από πράξεις επιβολής κυρώσεων λόγω παράβασης της παρούσας υπουργικής απόφασης περί προστασίας της ατμόσφαιρας από την ανεξέλεγκτη χρήση καυσίμων στις βιομηχανικές, βιοτεχνικές και συναφείς εγκαταστάσεις καύσης στους αποτεφρωτήρες νοσηλευτικών μονάδων και από τις ανοικτές εστίες καύσης
• Ν 2224/1994 [άρθρο 24] (ΦΕΚ Α΄ 112) Ασφάλεια και υγιεινή εργαζομένων
• Ν 2239/1994 (ΦΕΚ Α΄152) Περί σημάτων
• Ν 2242/1994 [Άρθρο 3 παρ. 23] (ΦΕΚ Α’ 162)(πρόστιμο για αλλοίωση αιγιαλού)
• Ν 2244/1994 [άρθρο 4] (ΦΕΚ Α΄ 168) Προσφυγή κατά της πράξης επιβολής κυρώσεων λόγω εγκατάστασης και λειτουργίας σταθμών ηλεκτροπαραγωγής χωρίς άδεια
• Ν 2252/1994 [άρθρο ένατο] (ΦΕΚ Α΄ 192) Προσφυγή κατά της πράξης επιβολής κυρώσεων λόγω παράβασης της Διεθνούς Σύμβασης για την ετοιμότητα, συνεργασία και αντιμετώπιση της ρύπανσης της θάλασσας από πετρέλαιο
• ΠΔ 156/1994 [άρθρο 7] (ΦΕΚ Α΄ 102) Προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου λόγω παραβίασης της νομοθεσίας περί υποχρέωσης ενημέρωσης των εργαζομένων για τους όρους που διέπουν τη σύμβαση ή τη σχέση εργασίας
• Καν (ΕΚ) 40/1994 [άρθρο 90, 92-104] (L 11/1994) Περί Κοινοτικού Σήματος
Σελ. 14
• Ν 2289/1995 [άρθρο 10] (ΦΕΚ Α΄ 27) Επίλυση διαφορών από την εκτέλεση των συμβάσεων που συνάπτονται σχετικά με την αναζήτηση, έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων
• Ν 2318/1995 [άρθρο 127] (ΦΕΚ Α΄ 126) Κώδικας Δικαστικών Επιμελητών
• Ν 2520/1997 [άρθρο 28] (ΦΕΚ Α΄ 173) Προσφυγή κατά της απόφασης που διατάσσει την επιστροφή ως αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών εκ μέρους του Ειδικού Λογαριασμού Εγγυήσεων Γεωργικών Προϊόντων [ΕΛΕΓΕΠ)
• Ν 2523/1997 [άρθρο 13, 14] (ΦΕΚ Α΄ 179) Αναστολή λειτουργίας επαγγελματικών εγκαταστάσεων επιτηδευματιών - αφαίρεση πινακίδων κ.λπ. - Διασφάλιση συμφερόντων Δημοσίου επί φοροδιαφυγής
• Ν 2538/1997 [άρθρο 1, 44, 48] (ΦΕΚ Α΄ 242) Προσφυγή κατά της πράξης επιβολής προστίμου λόγω παράβασης της νομοθεσίας περί παραγωγής γεωργικών και κτηνιατρικών φαρμακευτικών προϊόντων
• Άρθρο 8 της ΥΑ 1090085/97 (πρόστιμο για παιγνιομηχανήματα)
• ΠΔ 55/1998 [άρθρο 14] (ΦΕΚ Α΄ 58) Προσφυγή κατά της πράξης επιβολής προστίμου λόγω παραβίασης της νομοθεσίας περί προστασίας του θαλασσίου περιβάλλοντος
• ΠΔ 78/1998 [Άρθρο 43] (ΦΕΚ Α’ 72) (Καταστατικό Ασφάλισης και Συνταξιοδότησης Αγροτών)
• ΠΔ 187/1998 [άρθρο 5] (ΦΕΚ Α΄ 140) Προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου λόγω παράβασης της νομοθεσίας περί προστασίας από τις συνέπειες της εξωεδαφικής εφαρμογής ορισμένων νόμων που θεσπίσθηκαν από μία τρίτη χώρα και των μέτρων που βασίζονται σ’ αυτούς ή απορρέουν από αυτούς
• Ν 2833/2000 [άρθρο 2] (ΦΕΚ Α΄ 150) Υπαίθριες διαφημίσεις. Βλ. και άρθρο 2 Ν 3254/2004 (ΦΕΚ Α΄ 137/2004)
• ΥΑ οικ.Γ5/52182/3729/25.8.2000 (ΦΕΚ Β΄ 1136) Αρμόδια όργανα, διαδικασία επιβολής και είσπραξης προστίμων και συναφή θέματα για την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρο 8 του Ν 2465/97, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 37 του Ν 2800/2000 Προσφυγή κατά πράξεων επιβολής προστίμου για παραβάσεις της κείμενης νομοθεσίας για την κυκλοφορία των ελληνικών και αλλοδαπών φορτηγών αυτοκινήτων ιδιωτικής και δημόσιας χρήσης και τις διενεργούμενες με αυτά μεταφορές – Έλεγχος νομιμότητας κυκλοφορίας ΦΔΧ και ΦΙΧ αυτοκινήτων
• ΥΑ Γ5/29480/2304/10.4.2001 (ΦΕΚ Β΄ 614) Έλεγχοι της νομιμότητας και ασφάλειας της κυκλοφορίας και των εκπομπών καυσαερίων όλων των οχημάτων, ελληνικών και αλλοδαπών που κυκλοφορούν στην χώρα, Αρμόδια Όργανα, Διαδικασία είσπραξης προστίμων και συναφή θέματα, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 5, παρ. 4. και άρθ. 8 παρ. 5 του Ν 2801/2000 Προσφυγή κατά πράξεων επιβολής προστίμου
• ΥΑ Φ.2123/14/01/24.5.2001 (ΦΕΚ Β΄ 775) Αρμόδια όργανα για τον έλεγχο της εφαρμογής των διατάξεων και βεβαίωση παραβάσεων του άρθρου 20 του Ν 2842/2000 «Λήψη συμπληρωματικών μέτρων για την εφαρμογή των κανονισμών (Ε.Κ.) 1103/97, 974/98 και 2866/98 του Συμβουλίου, όπως ισχύουν σχετικά με την εισαγωγή του ευρώ» στην περιοχή αρμοδιότητας του Υ.Ε.Ν Προσφυγή κατά προστίμων που βεβαιώνονται από τις λιμενι
Σελ. 15
κές αρχές και τις κεντρικές και περιφερειακές Υπηρεσίες του ΥΕΝ για παραβάσεις του άρθρου 20 του Ν 2842/2000
• Ν 2882/2001 Κώδικας Αναγκαστικών Απαλλοτριώσεων Ακινήτων (ΦΕΚ Α΄ 17) [Άρθρα 11 και 12] (Προσφυγή στο ΤρΔΠρ για ανάκληση και άρση μη συντελεσμένων απαλλοτριώσεων, αλλά και για την ανάκληση συντελεσμένων απαλλοτριώσεων υπέρ ιδιωτών ή νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου)
• Ν 2912/2001 Προσαρμογή στις διατάξεις της οδηγίας 94/56/Ε.Κ. του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τη θέσπιση βασικών αρχών που διέπουν τις έρευνες ατυχημάτων και συμβάντων Πολιτικής Αεροπορίας - Ενίσχυση της κρατικής εποπτείας επί των Προτύπων Ασφάλειας Πτήσεων, ρύθμιση συναφών οργανωτικών θεμάτων Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (Υ.Π.Α.) και άλλες διατάξεις (ΦΕΚ Α΄ 94) [Άρθρο 23] (Προσφυγή στο Διοικητικό Πρωτοδικείο σε περίπτωση που απορριφθεί αίτηση αναθεώρησης κατά πορίσματος διερεύνησης ατυχήματος ή συμβάντος σε αεροσκάφος της πολιτικής αεροπορίας)
• Ν 2944/2001 Τροποποίηση της νομοθεσίας του Συμβουλίου της Επικρατείας και των διοικητικών δικαστηρίων (ΦΕΚ Α΄ 222) [Άρθρο 4] (Υπαλληλικές προσφυγές στο ΔΕφ)
• Ν 2947/2001 [άρθρο 9] (ΦΕΚ Α΄ 228) Προσφυγή κατά της πράξης επιβολής προστίμου εξαιτίας πρόκλησης ρύπανσης ή υποβάθμισης του περιβάλλοντος ή άλλης παράβασης του Ν 1650/1986. Βλ. και άρθρο 21 του Ν 4014/2011 (ΦΕΚ Α΄ 209/21.9.2011)
• Ν 2960/2001 (ΦΕΚ Α΄ 265) Εθνικός Τελωνειακός Κώδικας
• Ν 2969/2001 [Άρθρο 14] (ΦΕΚ Α΄ 281) Αιθυλική αλκοόλη και αλκοολούχα προϊόντα Προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου
• Ν 2971/2001 [Άρθρο 29] (ΦΕΚ Α΄ 285) Αιγιαλός, παραλία και άλλες διατάξεις Προσφυγή κατά προστίμων για αυθαίρετη χρήση χώρων ζώνης λιμένα και υδάτινου στοιχείου θάλασσας
• ΠΔ 164/2001 [Άρθρο 6] (ΦΕΚ Α’ 148) Τροποποίηση των ΠΔ 372/92, 193/97 και 309/97 «Τρόπος διενέργειας εκλογών για την ανάδειξη των μελών των Διοικητικών Συμβουλίων των Επιμελητηρίων»
• Ν 2990/2002 Κύρωση της από 21 Δεκεμβρίου 2001 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου «Αρμοδιότητα των δικαστηρίων σε υποθέσεις αναγκαστικών απαλλοτριώσεων, φορολογικές και τελωνειακές ρυθμίσεις» [Άρθρο 1] (ΦΕΚ Α΄ 30)
(Προσφυγή στο ΤρΔΠρ για ανάκληση μη συντελεσμένων ρυμοτομικών απαλλοτριώσεων)
• Ν 3023/2002 [άρθρο 23] (ΦΕΚ Α΄ 146) Η άσκηση ενδίκων βοηθημάτων από κόμματα, συνασπισμούς και υποψήφιους βουλευτές κατά των αποφάσεων επιβολής προστίμων που αφορούν κυρώσεις, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του Ν 3023/2002 δημιουργεί διοικητικές διαφορές ουσίας που εκδικάζονται από το Συμβούλιο της Επικρατείας
• Ν 3027/2002 [άρθρο 1] (ΦΕΚ Α΄ 152) Προσφυγή κατά της απόφασης της αρμόδιας Επιτροπής για τον προσωρινό καθορισμό της αποζημίωσης και την αναγνώριση δικαιούχου λόγω αναγκαστικής απαλλοτρίωσης υπέρ της ΟΣΚ ΑΕ
• Ν 3054/2002 (ΦΕΚ Α΄ 230) Οργάνωση της αγοράς πετρελαιοειδών και άλλες διατάξεις
Σελ. 16
• Ν 3057/2002 Τροποποίηση και συμπλήρωση του Ν 2725/1999, ρύθμιση θεμάτων Υπουργείου Πολιτισμού και άλλες διατάξεις (ΦΕΚ Α΄ 239) [Άρθρο 83] («Προσφυγή» ενώπιον ΔΕφΑθ εντός 15 ημερών κατά αποφάσεων για υπαίθριες διαφημίσεις – κατ’ έφεση αρμόδιο το ΣτΕ)
• Ν 3068/2002 (ΦΕΚ Α΄ 274) Συμμόρφωση της Διοίκησης προς τις δικαστικές αποφάσεις, προαγωγή των δικαστών των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων στο βαθμό του συμβούλου Επικρατείας και άλλες διατάξεις
• ΠΔ 178/2002 [άρθρο 9] (ΦΕΚ Α΄ 162) Προσφυγή κατά της πράξης επιβολής προστίμου λόγω παραβίασης της νομοθεσίας περί προστασίας των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβίβασης επιχειρήσεων, εγκαταστάσεων ή τμημάτων εγκαταστάσεων ή επιχειρήσεων
• ΥΑ 90364/25.1.2002 [Άρθρο 7] (ΦΕΚ Β’ 110) Πρόγραμμα ενημέρωσης και παροχής πληροφοριών προς τους καταναλωτές σχετικά με την οικονομία καυσίμου και τις εκπομπές CO2 των προς εμπορία νέων επιβατηγών αυτοκινήτων
• Ν 3164/2003 [Άρθρο 35] (ΦΕΚ Α΄ 176) Μητρώα Μελετητών, ανάθεση και εκπόνηση μελετών και παροχή συναφών υπηρεσιών και άλλες διατάξεις
• Ν 3172/2003 [Άρθρο 20] (ΦΕΚ Α΄ 197/6.8.2003) Οργάνωση και εκσυγχρονισμός των Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας και άλλες διατάξεις (Αντιρρήσεις στον Πρόεδρο του ΔΠρ όπου λαμβάνεται μέτρο για αποτροπή διάδοσης μεταδοτικού νοσήματος κατά διαδικασία άρ. 243 ΚΔΔ)
• Ν 3175/2003 [άρθρο 5] (ΦΕΚ Α΄ 207) Προσφυγή κατά πράξεων του Υπουργού Ανάπτυξης σχετικά με εκμίσθωση και διαχείριση μη ερευνημένων χώρων και γεωθερμικών πεδίων
• ΚΥΑ 1107414/1491/2003 [άρθρο 5] (ΦΕΚ Β΄ 1827) Προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου λόγω εγκατάστασης ειδικά διασκευασμένων τραπεζιών για τη διενέργεια ψυχαγωγικών τεχνικών παιγνίων με παιγνιόχαρτα, χωρίς την καταβολή του νόμιμου τέλους
• ΥΑ Δ3/Β/17799/3561/6.5.2004 (ΦΕΚ Β΄ 665) Καθορισμός ύψους προστίμων & διαδικασία επιβολής αυτών επί παραβάσεων της Αερολιμενικής Διάταξης 3
• Ν 3329/2005 (ΦΕΚ Α΄ 81) Εθνικό Σύστημα Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και λοιπές διατάξεις [Άρθρο 11]
• Ν 3340/2005 [άρθρο 25] (ΦΕΚ Α΄ 112) Προσφυγή κατά πράξεων της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς που επιβάλλουν πρόστιμα και άλλες διοικητικές κυρώσεις
• Ν 3371/2005 (ΦΕΚ Α΄ 178) «Θέματα Κεφαλαιαγοράς και άλλες διατάξεις»
• ΥΑ Δ1/Δ/13770/980/2005 (ΦΕΚ Β΄ 529) «Καθορισμός κυρώσεων και διαδικασία επιβολής αυτών επί παραβάσεων του Κοινοτικού Κανονισμού 261/2004 «για την θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης»»
• Ν 3446/2006 [Άρθρο 1] (ΦΕΚ Α΄ 49) «Οργάνωση και λειτουργία αρχών ελέγχου κυκλοφορίας των οχημάτων - Ρυθμίσεις για τις επιβατικές μεταφορές και άλλες διατάξεις»
Σελ. 17
• Ν 3463/2006 [άρθρο 141] (ΦΕΚ Α΄ 114) Διαφορές από την εφαρμογή της νομοθεσίας καθορισμού ορίων της εδαφικής περιφέρειας των Δήμων και Κοινοτήτων
• Ν 3728/2008 [Άρθρο 5] (ΦΕΚ Α΄ 258) «Υπηρεσία Εποπτείας Αγοράς και άλλες διατάξεις»
• ΠΔ 53/2008 [Άρθρο 8] (ΦΕΚ Α΄ 84) «Προσαρμογή της Ελληνικής νομοθεσίας προς τις διατάξεις της Οδηγίας 2004/82/ΕΚ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 29ης Απριλίου 2004 (EEL 261/24 της 6.8.2004), σχετικά με την υποχρέωση των αερομεταφορέων να κοινοποιούν τα στοιχεία των επιβατών»
• Ν 3811/2009 [Άρθρο 12] (ΦΕΚ Α΄ 231) «Αποζημίωση των θυμάτων εγκλημάτων βίας από πρόθεση (Εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με την Οδηγία 2004/80/ΕΚ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 29ης Απριλίου 2004) και άλλες διατάξεις»
• Ν 4002/2011 [άρθρο 51] (ΦΕΚ Α’ 180) Προσφυγή ενώπιον των ΤΔΔ κατά απόφασης της Επιτροπής Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων (Ε.Ε.Ε.Π.), με την οποία επιβάλλονται κυρώσεις για παράβαση της νομοθεσίας περί παιγνίων ή των όρων των αδειών
• Ν 4055/2012 [Άρθρο 66] (ΦΕΚ Α’ 51) Γενική αρμοδιότητα του διοικητικού πρωτοδικείου επί των διαφορών που ανακύπτουν από την αμφισβήτηση της νομιμότητας πράξεων επιβολής κυρώσεων
• Ν 4072/2012 [άρθρα 121-196 και 330] (ΦΕΚ Α΄ 82) Περί Σημάτων. Προσφυγή κατά της απόφασης της Επιτροπής Ελληνικού Σήματος επί ένστασης κατά απόφασης σχετικά με την απονομή/μεταβίβαση/διαγραφή σήματος
• Ν 4075/2012 [άρθρο 53] (ΦΕΚ Α΄ 89) Διαφορές από την επιβολή κυρώσεων λόγω παραβίασης της εργατικής νομοθεσίας για τη γονική άδεια
• N 4097/2012 [άρθρο 8] (ΦΕΚ Α΄ 235) Προσφυγή για την προάσπιση των δικαιωμάτων του θιγόμενου από παραβάσεις της νομοθεσίας υπέρ της ίσης μεταχείρισης κατά την άσκηση αυτοτελούς επαγγελματικής δραστηριότητας
• N 4111/2013 [άρθρο 44 παρ. 1δ΄] (ΦΕΚ Α΄ 18) Προσφυγή κατά του εκκαθαριστικού σημειώματος επιβολής φόρου πολυτελούς διαβίωσης
• N 4138/2013 [άρθρο 13] (ΦΕΚ Α΄ 72) Προσφυγή για την αμφισβήτηση από τον δικαιούχο της αξίας που προσδιορίστηκε για κατασχεμένο μέσο και για το οποίο διατάχθηκε η απόδοσή του
• N 4144/2013 [άρθρο 19] (ΦΕΚ Α΄ 89) Προσφυγή κατά της πράξης επιβολής προστίμου λόγω παράνομης απασχόλησης επιδοτούμενου άνεργου
• N 4146/2013 [άρθρο 53] (ΦΕΚ Α΄ 90) Προσφυγή κατά της πράξης επιβολής προστίμου λόγω παραβίασης της νομοθεσίας περί λειτουργίας υδατοδρομίου
• N 4152/2013 [άρθρο Πρώτο § Γ.10 υποπαρ. 2] (ΦΕΚ Α΄ 107) Προσφυγή κατά της απόφασης του Πειθαρχικού Συμβουλίου πιστοποιημένων εκτιμητών
• N 4170/2013 [άρθρο 29] (ΦΕΚ Α΄ 163) Προσφυγή κατά πράξεων του ΔΣ της ΕΛΤΕ περί παραβίασης της ελεγκτικής νομοθεσίας
Σελ. 18
• N 4174/2013 [άρθρο 63 § 8] (ΦΕΚ Α΄ 170) Προσφυγή κατά της απόφασης της Επιτροπής Εσωτερικής Επανεξέτασης επί ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης της φορολογικής διοίκησης
• N 4177/2013 [άρθρο 26] (ΦΕΚ Α΄ 173) Προσφυγή κατά της πράξης επιβολής προστίμου λόγω παραβίασης αγορανομικών διατάξεων
• ΑΥπΥΦΕργΚοινΑσφΠρόνοιας 27397/122/1.8.2013 [άρθρο 3] (ΦΕΚ Β΄ 2062) Προσφυγή κατά της πράξης επιβολής προστίμου λόγω παραβίασης της εργατικής νομοθεσίας
• N 4194/2013 [άρθρο 121] (ΦΕΚ Α΄ 208) Ένσταση κατά του κύρους των εκλογών δικηγορικού συλλόγου
• Ν 4199/2013 [άρθρο 69 § 3] (ΦΕΚ Α΄ 216) Προσφυγή κατά αποφάσεων της Ρυθμιστικής Αρχής Επιβατικών Μεταφορών
• [άρθρο 85 § 7] Προσφυγή κατά αποφάσεων της Ρυθμιστικής Αρχής Σιδηροδρόμων
• N 4235/2014 [άρθρο 31] (ΦΕΚ Α΄ 32) Προσφυγή κατά των αποφάσεων επιβολής κυρώσεως λόγω παράβασης της ενωσιακής και εθνικής νομοθεσίας στους τομείς των τροφίμων, των ζωοτροφών και της υγείας και προστασίας των ζώων
• Ν 4262/2014 [άρθρο 28 § 4] (ΦΕΚ Α΄ 114) Προσφυγή κατά των κυρώσεων σε βάρος οργανισμών αξιολόγησης συμμόρφωσης και όσων ασκούν οικονομική δραστηριότητα
• Ν 4264/2014 [άρθρο 34 § 2] (ΦΕΚ Α΄ 118) Προσφυγή κατά της πράξης επιβολής προστίμου λόγω παράβασης της νομοθεσίας περί άσκησης εμπορικής δραστηριότητας εκτός καταστήματος
• Ν 4273/2014 [άρθρο 13 § 8] (ΦΕΚ Α΄ 146) Προσφυγή κατά της απόφασης του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης επί της ένστασης κατά της απόφασης της Επιτροπής Θεμάτων Γης και Επίλυσης Διαφορών του άρθρου 14 του Ν 4061/2012 περί μετεγκατάστασης ή μεταφοράς οικισμού σε νέα θέση για λόγους κοινής ωφέλειας, που αφορούν στην παραγωγή του δημόσιου αγαθού της ηλεκτρικής ενέργειας.
• Ν 4326/2015 [άρθρο 1 § 7] (ΦΕΚ Α΄49). Προσφυγή κατά της απόφασης επιβολής προστίμου λόγω παραβίασης της νομοθεσίας για την πρόληψη των φαινομένων βίας στον αθλητισμό.
• Ν 4354/2015 [άρθρα 1 §§ 24, 13] (ΦΕΚ Α΄ 176). Προσφυγή κατά των αποφάσεων της Τράπεζας της Ελλάδος περί επιβολής προστίμου σε βάρος Εταιρειών Διαχείρισης Απαιτήσεων από Δάνεια και Πιστώσεις και Εταιρειών Απόκτησης Απαιτήσεων από Δάνεια και Πιστώσεις.
• ΠΔ 28/2015 [άρθρο 47 § 5] (ΦΕΚ Α΄ 34). Προσφυγή κατά της απόφασης επί της ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων ή παραλείψεων σχετικά με την παροχή πληροφοριών για το περιβάλλον.
• Ν 4442/2016 [άρθρο 8 § 3] (ΦΕΚ Α΄ 230). Προσφυγή κατά της απόρριψης χορήγησης έγκρισης ορισμένης δραστηριότητας.
• άρθρο 15 § 5. Προσφυγή κατά της πράξης επιβολής προστίμου λόγω παραβίασης της νομοθεσίας περί άσκησης οικονομικής δραστηριότητας
Σελ. 19
• Ν 4443/2016 [άρθρο 37 § 8] (ΦΕΚ Α΄ 232). Προσφυγή κατά πράξεων της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς που επιβάλλουν χρηματικά πρόστιμα και κυρώσεις λόγω κατάχρησης της αγοράς.
• Ν 4389/2016 [άρθρο 122] (ΦΕΚ Α΄ 94). Προσφυγή κατά των αποφάσεων της Ρυθμιστικής Αρχής Λιμένων.
• ΚΥΑ 45231/2017 [άρθρο 4 § 5] (ΦΕΚ Β΄ 1445). Προσφυγή κατά της πράξης επιβολής προστίμου λόγω παραβίασης της νομοθεσίας περί αποδοχής μέσων πληρωμής με κάρτα.
• Ν 4470/2017 [άρθρο Δωδέκατο] (ΦΕΚ Α΄ 65). Προσφυγή κατά της απόφασης επιβολής προστίμου λόγω παραβίασης της νομοθεσίας για τον Έλεγχο και Διαχείριση του Έρματος και των Ιζημάτων που προέρχονται από τα Πλοία.
• Ν 4472/2017 [άρθρο 55 § 9] (ΦΕΚ Α΄ 74). Προσφυγή κατά της απόφασης του Διευθυντή Εκπαίδευσης σχετικά με την καταγγελία σύμβασης εργασίας εκπαιδευτικού σε ιδιωτικό σχολείο.
• Ν 4479/2017 [άρθρο 35 § 10] (ΦΕΚ Α΄ 24). Προσφυγή κατά της απόφασης της ΕΛΤΕ που επιβάλλει πειθαρχικές κυρώσεις.
• Ν 4514/2018 [άρθρο 72 § 1] (ΦΕΚ Α΄ 14). Προσφυγή κατά των αποφάσεων επιβολής προστίμου από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς που εκδίδονται, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν 4514/2018, του Κανονισμού (ΕΕ) 600/2014, καθώς και κατ΄ εξουσιοδότηση αυτών και της Οδηγίας 2014/65/ΕΕ. άρθ. 103. Προσφυγή κατά των αποφάσεων για τις διοικητικές κυρώσεις και τα μέτρα που λαμβάνονται από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς σύμφωνα με τις διατάξεις του Κανονισμού (ΕΕ) 2015/2365. LXVI
• Ν 4537/2018 [άρθρο 130 § 2] (ΦΕΚ Α΄ 84). Προσφυγή κατά αποφάσεων της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, με τις οποίες επιβάλλονται τα πρόστιμα της παρ. 1 του άρ. 130 και οποιοδήποτε μέτρο ή κύρωση στο πλαίσιο της άσκησης των αρμοδιοτήτων της από τον Κανονισμό (ΕΕ) 1286/2014.
• Ν 4540/2018 [άρθρο 24 § 1] (ΦΕΚ Α΄ 91). Προσφυγή κατά της απόφασης της αρμόδιας Αρχής υποδοχής που διακόπτει ή περιορίζει την παροχή των συνθηκών υποδοχής των αιτούντων διεθνή προστασία.
• Ν 4557/2018 [άρθρο 50 § 11] (ΦΕΚ Α΄ 139). Προσφυγή κατά της απόφασης της Αρχής νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες σχετικά με την επιβολή κυρώσεων κατά υπόπτων τρομοκρατίας (δέσμευση περιουσιακών στοιχείων κλπ.)
• Ν 4569/2018 [άρθρο 28] (ΦΕΚ Α΄ 179). Προσφυγή κατά των αποφάσεων της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς που εκδίδονται, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν 4569/2018 και του Κανονισμού (ΕΕ) 909/2014, καθώς και κατ’ εξουσιοδότηση αυτών.
• Ν 4679/2020 [άρθρο 32] (ΦΕΚ Α’ 71) Προσφυγή ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων κατά αποφάσεων της Διοικητικής Επιτροπής Σημάτων
• Ν 4682/2020 κύρωση της από 25.2.2020 ΠΝΠ [άρθρο 1ο παρ. 5] (ΦΕΚ Α’ 76) Αντιρρήσεις ενώπιον Προέδρου Πρωτοδικών ΔΔ για μέτρα κατά του κορωνοϊού
Σελ. 20
• Ν 4715/2020 [άρθρο 11] (ΦΕΚ Α’ 149) Προσφυγή ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών κατά αποφάσεων του Οργανισμού Διασφάλισης της Ποιότητας στην Υγεία Α.Ε. (Ο.ΔΙ.Π.Υ. Α.Ε.), οι οποίες εκδίδονται βάσει του άρθρου 10 του ανωτέρω νόμου
• Ν 4727/2020 (Άρθρα 139 και 231 παρ. 1) (ΦΕΚ Α’ 184) Προσφυγή ουσίας ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών κατά των ατομικών διοικητικών αποφάσεων της Ε.Ε.Τ.Τ.
• Ν 4757/2020 [Άρθρο 34] (ΦΕΚ Α’ 240) Προσφυγή ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών κατά αποφάσεων της Αρχής Πολιτικής Αεροπορίας (Α.Π.Α.)
• Ν 4819/2021 [άρθρο 70] (ΦΕΚ Α’ 129) Προσφυγή ενώπιον του διοικητικού πρωτοδικείου κατά περιβαλλοντικών προστίμων, λόγω παράνομης διαχείρισης αποβλήτων
• Ν 4824/2021 [Άρθρο 1] (ΦΕΚ Α’ 156) Πρόστιμα κατ’ εφαρμογή έκτακτων μέτρων για την αντιμετώπιση του κινδύνου πυρκαγιών
• Ν 4830/2021 [Άρθρο 35] (ΦΕΚ Α’ 169) Επιβολή κυρώσεων για παράβαση των διατάξεων περί προστασίας της ευζωίας των ζώων συντροφιάς
• Ν 4849/2021 (ΦΕΚ Α’ 207): Επιβολή κυρώσεων για παράβαση των διατάξεων που διέπουν τη λειτουργία του υπαίθριου εμπορίου
• Ν 4850/2021 (ΦΕΚ Α’ 208): Επιβολή κυρώσεων για παραβάσεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (Ν 2696/1999, Α` 57).
• Ν 4865/2021 [Άρθρο 24 παρ. 4A όπως προστέθηκε με το άρθρο 63 παρ. 2 Ν 4886/2022] (ΦΕΚ Α΄ 238) Επιβολή κυρώσεων για παράβαση υποχρεωτικού εμβολιασμού κατά του COVID
• Ν 4871/2021 [Άρθρο 55 ΚΣΤ παρ. 7 όπως προστέθηκε με το άρθρο 38 Ν 5001/2022] (ΦΕΚ Α΄ 246) Επιβολή πειθαρχικής ποινής διαγραφής από ΕΣΔΙ εκπαιδευόμενου δικαστικού υπαλλήλου
• Ν 4926/2022 [Άρθρο 20 παρ. 3] (ΦΕΚ Α΄ 82) Επιβολή κυρώσεων σε πλοία αναψυχής και τουριστικά ημερόπλοια
• ΥΑ 80016/31.8.2022 [Άρθο 9] (ΦΕΚ Β΄ 4629) Επιβολή κυρώσεων από Επιθεώρηση Εργασίας
• Ν 4939/2022 [Άρθρο 118 παρ. 2] (ΦΕΚ Α΄ 111) Επιβολή περιορισμού ή διακοπής παροχής συνθηκών υποδοχής πολιτών τρίτων χωρών και ανιθαγενών
• Ν 4955/2022 [Άρθρο 39 παρ. 8] (ΦΕΚ Α΄ 139) Επιβολή πειθαρχικών ποινών από το ΠΕΙ.Σ.Ε.Τ.Α. σε βάρος επαγγελματιών τελωνειακών αντιπροσώπων.
• Ν 4957/2022 [Άρθρο 188] (ΦΕΚ Α’ 141) Επιβολή πειθαρχικών ποινών από το πειθαρχικό Συμβούλιο των μελών Δ.Ε.Π. των Α.Ε.Ι.
• Ν 4963/2022 [Άρθρο 43 παρ. 4] (ΦΕΚ Α΄ 181) Επιβολή πειθαρχικών ποινών στο προσωπικό του αστυνομικού τομέα της Δικαστικής Αστυνομίας
• Ν 4972/2022 [Άρθρο 59] (ΦΕΚ Α΄ 149) Χορήγηση πιστοληπτικής βαθμολόγησης σε υποκείμενο δεδομένων οικονομικής συμπεριφοράς