Η ΑΙΤΗΣΗ ΔΙΚΑΙΗΣ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ Ν 4055/2012
- Έκδοση: 2013
- Βιβλιοδεσία: Εύκαμπτη
- Σελίδες: 200
- ISBN: 978-960-562-110-0
- Δείτε ένα απόσπασμα
- Black friday εκδόσεις: 30%
Με το παρόν έργο προσεγγίζεται και ερμηνεύεται για πρώτη φορά η προβληματική της αποζημίωσης των ιδιωτών διαδίκων για ζημίες τις οποίες υφίστανται λόγω υπέρβασης της εύλογης διάρκειας της δίκης.
Η «Αίτηση δίκαιης ικανοποίησης του Ν 4055/2012» αποτελεί τμήμα μίας ευρύτερης μονογραφίας με αντικείμενο την ταχύτητα της διοικητικής δίκης και τις νομοθετικές απόπειρες για την επιτάχυνση της Διοικητικής Δικαιοσύνης.
Το ζήτημα της δίκαιης ικανοποίησης των διαδίκων σε περιπτώσεις υπέρβασης της εύλογης διάρκειας της δίκης, όπως αναδείχθηκε ιδίως από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) και οδήγησε στην πιλοτική καταδίκη της Ελλάδας με την απόφαση Αθανασίου του 2010, ώθησε τον Έλληνα νομοθέτη να καταπιαστεί με τα διαρθρωτικά προβλήματα της Διοικητικής Δικαιοσύνης, θέτοντας για πρώτη φορά ως στόχο την επίσπευση των δικών. Με την αίτηση δίκαιης ικανοποίησης του Ν 4055/2012, «Δίκαιη δίκη και εύλογη διάρκεια αυτής» (ΦΕΚ Α 51/2012), δημιουργείται στο εσωτερικό δίκαιο, μηχανισμός δίκαιης ικανοποίησης των διαδίκων σε περίπτωση υπέρβασης της εύλογης διάρκειας της δίκης.
Το έργο διακρίνεται σε δύο ενότητες. Στην πρώτη ενότητα (Ι), εξετάζεται η νομολογία του ΕΔΔΑ για την εύλογη διάρκεια των δικών, όπως αυτή συνδέθηκε σταδιακά με τα άρθρα 6§1 και 13 ΕΣΔΑ. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στα κριτήρια υπολογισμού της εύλογης διάρκειας καθώς και στον τρόπο με τον οποίο η σχετική νομολογία εστίασε στα κακώς κείμενα των ελληνικών διοικητικών δικαστηρίων, οδηγώντας στην παραδειγματική καταδίκη του εθνικού μηχανισμού επίλυσης των διοικητικών διαφορών. Τα πορίσματα της παραπάνω εξέτασης χρησιμοποιούνται στη δεύτερη ενότητα (ΙΙ), στην οποία αναλύονται οι επί μέρους διαδικαστικές και δικονομικές ρυθμίσεις των άρθρων 53 επ. για την αίτηση δίκαιης ικανοποίησης του Ν 4055/2012. Επιχειρείται από τον συγγραφέα μία συνολική πρώτη ερμηνευτική προσέγγιση για τις διατάξεις αυτές, υπό το φως της ευρωπαϊκής εμπειρίας και των πρώτων αποφάσεων με τις οποίες εφαρμόστηκαν από τα ελληνικά δικαστήρια.
Η συγκεκριμένη προσέγγιση είναι ενδεχομένως πρώιμη, ελλείψει νομολογιακού προηγούμενου σε ικανό αριθμό. Παρά ταύτα φιλοδοξεί να συμβάλει στην ερμηνεία των σχετικών διατάξεων, επικουρώντας τον εφαρμοστή τους -δικηγόρο ή δικαστή- στα πρακτικά αλλά και θεωρητικά προβλήματα τα οποία είναι σίγουρο ότι θα συναντήσει στην πορεία. Εξάλλου, η αίτηση δίκαιης ικανοποίησης του Ν 4055/2012 χαρακτηρίζεται από καινοτόμες αλλά και αμφιλεγόμενες όψεις, καθώς ορισμένες επιλογές του νομοθέτη αφίστανται τόσο των οργανωτικών λύσεων που έχουν υιοθετήσει άλλα εθνικά συστήματα όσο και των προτάσεων της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής για τον Ν 4055/2012.
Το έργο συνοδεύεται από εύχρηστο αναλυτικό ευρετήριο καθώς επίσης και από σχετικό Παράρτημα με αναλυτικό πίνακα παραπεμπόμενων αποφάσεων ΕΔΔΑ/ΕΕΔΑ, ενδεικτικές αποφάσεις του ΕΔΔΑ για παραβίαση του άρθρου 6 παρ. 1 ΕΣΔΑ από την ελληνική διοικητική δικαιοσύνη και εθνική νομολογία.
ΠΡΟΛΟΓΟΣ | Σελ. IX |
Ι. Η εύλογη διάρκεια της δίκης και η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου | Σελ. 1 |
Α. Ο χρόνος απονομής της Δικαιοσύνης, προτεραιότητα για τα όργανα του Συμβουλίου της Ευρώπης | Σελ. 1 |
α) Η ταχύτητα ως συνιστώσα της δίκαιης δίκης κατά το άρθρο 6§1 ΕΣΔΑ | Σελ. 1 |
β) Οι αδυναμίες στην αποκατάσταση του παραβιαζόμενου δικαιώματος και η ενεργοποίηση του άρθρου 13 ΕΣΔΑ | Σελ. 11 |
γ) Η παρέμβαση του Στρασβούργου στα εθνικά δικονομικά συστήματα: από την Επιτροπή Υπουργών, στις «πιλοτικές» αποφάσεις του ΕΔΔΑ | Σελ. 14 |
Β. Η ελληνική διοικητική Δικαιοσύνη στο μικροσκόπιο του Στρασβούργου | Σελ. 19 |
α) Η ανάδειξη του προβλήματος | Σελ. 19 |
β) Η απόφαση Αθανασίου/Ελλάδα (2010) | Σελ. 22 |
γ) Η επόμενη μέρα μετά την απόφαση Αθανασίου | Σελ. 25 |
ΙI. Ο ελληνικός μηχανισμός «δίκαιης ικανοποίησης» για καθυστέρηση της διοικητικής δίκης | Σελ. 29 |
Α. Τα οργανωτικά και διαδικαστικά χαρακτηριστικά της αίτησης για δίκαιη ικανοποίηση | Σελ. 32 |
α) Ένα ειδικό ένδικο βοήθημα ενώπιον του δικαστηρίου στο οποίο καταγράφεται η καθυστέρηση | Σελ. 32 |
ι) Η δικονομική αυτοτέλεια της αίτησης για δίκαιη ικανοποίηση | Σελ. 33 |
ιι) Το δικαστήριο και ο δικαστής της αίτησης για δίκαιη ικανοποίηση | Σελ. 41 |
β) Το δικονομικό πλαίσιο της αίτησης για δίκαιη ικανοποίηση | Σελ. 46 |
ι) Τα μέρη της διαδικασίας | Σελ. 46 |
ιι) Οι προϋποθέσεις του παραδεκτού | Σελ. 50 |
ιιι) Τα στάδια και η διάρκεια της διαδικασίας | Σελ. 59 |
ιν) Η απόφαση και η εκτέλεσή της | Σελ. 62 |
Β. Οι ουσιαστικές προϋποθέσεις και ο προσδιορισμός της δίκαιης ικανοποίησης | Σελ. 64 |
α) Αναζητώντας την εύλογη διάρκεια της διοικητικής δίκης | Σελ. 64 |
ι) Μία εκτίμηση ad hoc αλλά σε ένα, γενικά αποδεκτό, χρονικό πλαίσιο... | Σελ. 65 |
ιι) ... στη βάση συγκεκριμένων κριτηρίων | Σελ. 68 |
αα) Η συμπεριφορά του αιτούντος τη δίκαιη ικανοποίηση | Σελ. 69 |
ββ) Η πολυπλοκότητα της υπόθεσης | Σελ. 71 |
γγ) Η στάση των αρμόδιων κρατικών αρχών | Σελ. 74 |
δδ) Το διακύβευμα της δίκης | Σελ. 78 |
β) Η επιδίκαση δίκαιης ικανοποίησης | Σελ. 81 |
ι) Η φύση της ζημίας και η έκταση της αποκατάστασής της | Σελ. 82 |
αα) Ηθική και υλική ζημία | Σελ. 82 |
ββ) «Δίκαιη» και «πλήρης» χρηματική αποκατάσταση | Σελ. 86 |
ιι) Η μέθοδος για τον επί μέρους υπολογισμό της δίκαιης ικανοποίησης | Σελ. 89 |
αα) Η τιμή βάσης, ειδικά για την ηθική βλάβη | Σελ. 89 |
ββ) Η χρονική συνιστώσα | Σελ. 92 |
γγ) Τα κριτήρια της εύλογης διάρκειας ως κριτήρια επιμέτρησης | Σελ. 93 |
δδ) Τα εναλλακτικά μέσα αποκατάστασης | Σελ. 96 |
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ | |
Ξενόγλωσση | Σελ. 101 |
Ελληνική | Σελ. 103 |
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ | |
Πίνακας παραπεμπόμενων αποφάσεων του ΕΔΔΑ/ΕΕΔΑ | |
Α. Αποφάσεις κατά Ελλάδας | Σελ. 111 |
Β. Αποφάσεις κατά άλλων κρατών | Σελ. 117 |
Ενδεικτικές αποφάσεις του ΕΔΔΑ για παραβίαση του άρθρου 6§1 ΕΣΔΑ από την ελληνική διοικητική Δικαιοσύνη | Σελ. 123 |
Εθνική Νομολογία | |
ΣτΕ 4467/2012 Τμήμα Γ' (Μονομελές) | Σελ. 143 |
ΣτΕ 1/2013 Τμήμα Δ' (Μονομελές) | Σελ. 155 |
ΔΕφΑθ 1/2013 | Σελ. 162 |
ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ | Σελ. 173 |