Η ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΝΑΨΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ

Οι ρυθμίσεις των άρθρων 345-374 του Ν 4412/2016
(όπως ισχύουν μετά τους Ν 4782/2021 και 4912/2022)

Συνδυάστε Βιβλίο (έντυπο) + e-book και κερδίστε 9.6€
Δωρεάν μεταφορικά σε όλη την Ελλάδα για αγορές άνω των 30€
credit-card

Πληρώστε σε έως άτοκες δόσεις των /μήνα με πιστωτική κάρτα.

Σε απόθεμα

Τιμή: 21,60 €

* Απαιτούμενα πεδία

Κωδικός Προϊόντος: 18709
Κυβέλος Σ.
Συμεωνίδης Ι.
  • Εκδοση: 2η 2022
  • Σχήμα: 17x24
  • Βιβλιοδεσία: Εύκαμπτη
  • Σελίδες: 136
  • ISBN: 978-960-654-018-9

Στην παρούσα 2η έκδοση του έργου «Η Διοικητική & Δικαστική Προστασία κατά τη Σύναψη των Δημοσίων Συμβάσεων» μελετώνται διεξοδικά οι ρυθμίσεις των άρθρων 345-374 του Βιβλίου IV του Ν 4412/2016, όπως ισχύουν μετά τους Ν 4782/2021 και 4912/2022, υπό το πρίσμα της πρόσφατης νομολογίας των διοικητικών δικαστηρίων και των αποφάσεων της νεοσύστατης ΕΑΔΗΣΥ (πρώην ΑΕΠΠ). Στο βιβλίο παρατίθεται αναλυτική κατ’ άρθρο ερμηνεία των παραπάνω διατάξεων που ρυθμίζουν την άσκηση προδικαστικής προσφυγής ενώπιον της ΕΑΔΗΣΥ και εν συνεχεία την άσκηση αίτησης ακύρωσης-αναστολής ενώπιον του αρμόδιου Διοικητικού Δικαστηρίου από τους οικονομικούς φορείς που μετέχουν σε διαγωνισμούς για τη σύναψη δημόσιων συμβάσεων, με πλούσιες παραπομπές στη νομολογία και τη θεωρία.

Στο βιβλίο δίνονται χρηστικές κατευθύνσεις για τα παρακάτω θέματα:

-Είδη δημοσίων συμβάσεων που εμπίπτουν στην έννομη προστασία του Βιβλίου IV του Ν 4412/2016

-Προστασία κατά την ανάθεση των δημοσίων συμβάσεων

-Ειδικές περιπτώσεις εννόμου συμφέροντος για την επιδίωξη έννομης προστασίας κατά το προσυμβατικό στάδιο

-Προσφυγή ενώπιον της Ενιαίας Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων

-Διοίκηση και λειτουργία της νέας αρχής ΕΑΔΗΣΥ

-Προδικαστική προσφυγή κατά πράξεων που εκδίδονται πριν από την σύναψη της σύμβασης

-Τήρηση διοικητικής προδικασίας και πράξεις υποκείμενες στην τηρητέα διοικητική προδικασία

-Προθεσμία άσκησης προσφυγής

-Άσκηση παρέμβασης

-Προσωρινά μέτρα

-Δικαστική προστασία στο στάδιο που προηγείται της σύναψης της σύμβασης

-Άσκηση αίτησης ακύρωσης/αναστολής

-Αξίωση αποζημίωσης  

Πρόκειται για ένα πολύτιμο  εγχειρίδιο για τον νομικό  που ενδιαφέρεται να ενημερωθεί και να εμβαθύνει επί του ισχύοντος νομοθετικού και νομολογιακού πλαισίου όσον αφορά την επιδιωκόμενη έννομη προστασία κατά το προσυμβατικό στάδιο σύναψης μίας δημόσιας σύμβασης, και ένα χρηστικό εργαλείο για τον δικηγόρο ή τον δικαστή που ασχολείται στην πράξη με υποθέσεις δημοσίων συμβάσεων. 

 

Πρόλογος vii

Α. Εισαγωγή 1

Β. Κατ’ άρθρο ερμηνεία των άρθρων 345-374 Ν 4412/2016 5

ΤΙΤΛΟΣ 1
ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ 5

Άρθρο 345
Πεδίο εφαρμογής 5

Άρθρο 346
Προστασία κατά την ανάθεση δημοσίων συμβάσεων 9

ΤΙΤΛΟΣ 2
ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΗΣ ΕΝΙΑΙΑΣ ΑΡΧΗΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ 16

Άρθρο 347
Σύσταση, αρμοδιότητες, έδρα, και νομική φύση της Ενιαίας Αρχής Δημόσιων Συμβάσεων 16

ΤΜΗΜΑ Ι
ΕΝΙΑΙΑ ΑΡΧΗ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ 16

Άρθρο 348
Συγκρότηση της Αρχής 22

Άρθρο 349
Λειτουργική ανεξαρτησία 24

Άρθρο 350
Οικονομική Αυτοτέλεια 26

Άρθρο 351
Πειθαρχικός Έλεγχος 27

Άρθρο 352
Πειθαρχική Διαδικασία 28

Άρθρο 353
Όργανα διοίκησης και λειτουργία της Αρχής 30

Άρθρο 354
Οργάνωση της Αρχής 32

Άρθρο 355
Κανονισμός Λειτουργίας της Αρχής 33

Άρθρο 356
Αρμοδιότητες Προέδρου και Συμβούλων της Αρχής 33

Άρθρο 357
Προσωπικό - Οργανισμός της Αρχής - Εξουσιοδοτική διάταξη 34

Άρθρο 358
Γραφείο Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και Νομική Υπηρεσία -
Εξουσιοδοτική διάταξη 36

Άρθρο 359
Έκθεση πεπραγμένων 37

ΤΜΗΜΑ ΙΙ
ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΗΣ ΕΝΙΑΙΑΣ ΑΡΧΗΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ 38

ΜΕΡΟΣ Α΄
ΠΡΟΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΚΑΤΑ ΠΡΑΞΕΩΝ ΠΟΥ ΕΚΔΙΔΟΝΤΑΙ
ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΑΨΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ 38

Άρθρο 360
Δικαίωμα άσκησης προσφυγής 39

Ι. Τήρηση διοικητικής προδικασίας - Προδικαστική προσφυγή 40

ΙΙ. Πράξεις υποκείμενες στην τηρητέα διοικητική προδικασία 42

Άρθρο 361
Προθεσμία άσκησης της προσφυγής 45

Άρθρο 362
Άσκηση προσφυγής - Άσκηση παρέμβασης 48

Ι. Άσκηση Προσφυγής 48

ΙΙ. Άσκηση Παρέμβασης 51

Άρθρο 363
Παράβολο - Εξουσιοδοτική διάταξη 52

Άρθρο 364
Ανασταλτικό αποτέλεσμα 56

Άρθρο 365
Διαδικασία εξέτασης της προσφυγής-Εξουσιοδοτική διάταξη 57

Άρθρο 366
Προσωρινά μέτρα 63

Άρθρο 367
Διαδικασία λήψης απόφασης - συνέπειες αποφάσεων ΑΕΠΠ 67

ΜΕΡΟΣ Β΄
ΠΡΟΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΗΡΥΞΗ ΑΚΥΡΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ 71

Άρθρο 368
Κήρυξη ακυρότητας της σύμβασης 71

Άρθρο 369
Κήρυξη ακυρότητας - Διαδικασία 71

Άρθρο 370
Δυνατότητα μη κήρυξης ακυρότητας της σύμβασης. Επιτακτικοί λόγοι
δημοσίου συμφέροντος - Εναλλακτικές κυρώσεις 73

Άρθρο 371
Συνέπειες κήρυξης ακυρότητας της σύμβασης 75

ΤΙΤΛΟΣ 3
ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΣΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΠΟΥ ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ
ΤΗΣ ΣΥΝΑΨΗΣ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ 76

Άρθρο 372
Δικαστική προστασία στο πεδίο που προηγείται της σύναψης της σύμβασης 76

I. Άσκηση αίτησης ακύρωσης - αναστολής / Προϋποθέσεις
παραδεκτού - Περιεχόμενο - Συνέπειες άσκησης 79

ΙΙ. Αρμοδιότητα 87

ΙΙΙ. Διαδικασία πριν από τη συζήτηση της αίτησης ακύρωσης-αναστολής 89

IV. Συζήτηση της αίτησης ακύρωσης και αναστολής 94

A. Ενέργειες διαδίκων 94

B. Δικαστική απόφαση 96

V. Μετά την έκδοση της δικαστικής απόφασης 100

Άρθρο 373
Αξίωση αποζημίωσης 103

ΤΙΤΛΟΣ 4
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ 105

Άρθρο 374
Συνεργασία των ελληνικών αρχών με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή 105

Βιβλιογραφία - Αρθρογραφία 113

Αλφαβητικό Ευρετήριο 115

1


Α. Εισαγωγή

Με τον Ν 3886/2010[1] (ο οποίος αντικατέστησε τον προϊσχύοντα Ν 2522/1997) ο νομοθέτης επιδίωξε τη διασφάλιση της διαφάνειας και του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας όσων συμμετέχουν σε διαδικασίες για τη σύναψη συμβάσεων σημαντικού οικονομικού αντικειμένου. Βασική καινοτομία του Ν 3886/2010 ήταν η ενοποίηση της δικαιοδοσίας για την εκδίκαση των διαφορών του νόμου και η ανάθεσή τους στα κατά τόπον αρμόδια διοικητικά εφετεία και στο ΣτΕ, καθώς και η καθιέρωση αυτοδίκαιης αναστολής σύναψης της σύμβασης, εφόσον είχαν ασκηθεί τα διοικητικά και ένδικα βοηθήματα που προβλέπονται στις διατάξεις του νόμου αυτού. Η επί 15ετία εφαρμογή στην ελληνική έννομη τάξη του ήδη καταργηθέντος Ν 2522/1997 και στη συνέχεια του Ν 3886/2010 διαμόρφωσαν ένα πλούσιο νομολογιακό προηγούμενο που αποτέλεσε αυτοτελή κλάδο του διοικητικού δικονομικού δικαίου.

Ο Ν 3886/2010 καταργήθηκε δυνάμει της περ. 27 της παρ. 1 του άρθρου 377 Ν 4412/2016 (όπως η περίπτωση αυτή αντικαταστάθηκε με την παρ. 3 άρθρου 87 Ν 4478/2017), με την επιφύλαξη της παρ. 7 του άρθρου 379 του αυτού νόμου, η οποία (αντικατασταθείσα με την παρ. 3 άρθρου 43 Ν 4487/2017) όρισε ότι: «Οι διατάξεις του Βιβλίου IV (άρθρα 345 έως 374) διέπουν τις διαφορές που αναφύονται από πράξεις ή παραλείψεις, οι οποίες εκδίδονται ή συντελούνται από αναθέτουσες αρχές/ αναθέτοντες φορείς, στο πλαίσιο διαδικασίας σύναψης σύμβασης, η οποία εκκινεί, κατά τα οριζόμενα στα άρθρα 61,120, 290 και 330 του παρόντος: α) για τις δημόσιες συμβάσεις γενικών υπηρεσιών και τις δημόσιες συμβάσεις προμηθειών, μετά την 26η Ιουνίου 2017, β) για τις δημόσιες συμβάσεις έργων και τις δημόσιες συμβάσεις εκπόνησης μελετών και παροχής τεχνικών και λοιπών συναφών επιστημονικών υπηρεσιών, με εκτιμώμενη αξία σύμβασης (χωρίς ΦΠΑ) ίση ή ανώτερη από τα κατώτατα όρια των άρθρων 5 και 235 του παρόντος, όπως ισχύουν κάθε φορά, μετά την 1η Ιανουαρίου 2018. Μέχρι τότε οι ως άνω διαφορές συνέχιζαν να διέπονται από τις διατάξεις του Ν 3886/2010. Τα προηγούμενα εδάφια της παρούσας περίπτωσης εφαρμόζονται και στις διαδικασίες σύναψης συμβάσεων παραχώρησης έργων και υπηρεσιών με εκτιμώμενη αξία σύμβασης ίση ή ανώτερη από το κατώτατο όριο του άρθρου 1 παρ. 2 περ. α΄ του Ν 4413/2016, όπως ισχύει κάθε φορά, γ) για τις δημόσιες συμβάσεις έργων και τις δημόσιες συμβάσεις εκπόνησης μελετών και παροχής τεχνικών και λοιπών συναφών επιστημονικών υπηρεσιών, με εκτιμώμενη αξία σύμβασης (χωρίς ΦΠΑ) ανώτερη των εξήντα χιλιάδων (60.000) ευρώ και κατώτερη από τα όρια των άρθρων 5 και 235 του παρόντος, όπως ισχύουν κάθε φορά, μετά την 1η Μαρτίου 2018. Μέχρι τότε για τις ως

2

άνω διαφορές εφαρμόζεται το άρθρο 127, σε συνδυασμό με το άρθρο 376 παράγραφος 12 του παρόντος. Τα προηγούμενα εδάφια της παρούσας περίπτωσης εφαρμόζονται και στις διαδικασίες σύναψης συμβάσεων παραχώρησης έργων και υπηρεσιών με εκτιμώμενη αξία κατώτερη από το όριο του άρθρου 1 παρ. 2 περ. α΄ του Ν 4413/2016, όπως ισχύει κάθε φορά. Η παρούσα παράγραφος ισχύει αναδρομικά από την 26η Ιουνίου 2017» [ΣτΕ 1719/2020].

Με τον Ν 4412/2016[2] αναμορφώθηκε ριζικά το εθνικό σύστημα παροχής έννομης προστασίας κατά τη σύναψη δημοσίων συμβάσεων περιλαμβάνοντας το Βιβλίο IV με τίτλο «Έννομη προστασία κατά τη σύναψη δημοσίων συμβάσεων» που εκτείνεται στα άρθρα 345-374.

Πρώτη καινοτομία του νέου νομοθετήματος ήταν η ίδρυση με το άρθρο 347 της Αρχής Εξέτασης Προδικαστικών Προσφυγών (ΑΕΠΠ), ως ενός κεντρικού διοικητικού οργάνου, το οποίο περιβάλλεται με όλα τα εχέγγυα ανεξαρτησίας τόσο σε επίπεδο του οργάνου καθ’ αυτού όσο και στο επίπεδο των μελών που το απαρτίζουν, με στόχο να συμβάλει στην επαύξηση της «αποτελεσματικότητας» των διαδικασιών ανάθεσης. Έτσι, σε αντίθεση με τον προϊσχύοντα Ν 3886/2010, οι προδικαστικές προσφυγές δεν θα κρίνονταν από την αναθέτουσα αρχή που εξέδωσε την αμφισβητούμενη πράξη και διενεργεί τον διαγωνισμό, αλλά από την Αρχή Εξέτασης Προδικαστικών Προσφυγών (ΑΕΠΠ) που εδρεύει στην Αθήνα, ως ανεξάρτητη αρχή και «κεντρικό όργανο» αποκλειστικώς αρμόδιογια την άσκηση του διοικητικού ελέγχου των πράξεων που εκδίδονται από τις αναθέτουσες αρχές και τους αναθέτοντες φορείς, οι οποίες εντάσσονται στην προσυμβατική διαδικασία, με σκοπό την ταχεία επίλυση των σχετικών διαφορών, και άρα την ενίσχυση της «ασφάλειας δικαίου επί ζητημάτων που αφορούν τις διαδικασίες ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων»[3].

Δεύτερη καινοτομία του νέου νομοθετήματος ήταν ότι στο πεδίο έννομης προστασίας του δεν υπάγονται μόνον «Οι διαφορές που αναφύονται κατά τη διαδικασία που προηγείται της σύναψης συμβάσεων δημοσίων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών … εφόσον η σύμβαση εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής των οδηγιών 2004/17/ΕΚ (L 134) και 2004/18/ΕΚ (L 134) ή στις διατάξεις, με τις οποίες οι εν λόγω Οδηγίες μεταφέρονται στην εσωτερική έννομη τάξη.... και οι διαφορές που προκύπτουν από τις διαδικασίες ανάθεσης συμφωνιών-πλαισίων, συμβάσεων παραχώρησης δημοσίων έργων και δυναμικών συστημάτων αγορών», όπως προέβλεπε το άρθρο 1 του προϊσχύοντος Ν

3

3886/2010, αλλά, αντιθέτως, με βάση την αρχική ρύθμιση του Ν 4412/2016 θα υπάγονταν στο πεδίο εφαρμογής του όλες «οι διαφορές που προκύπτουν κατά τη διαδικασία ανάθεσης συμβάσεων του παρόντος νόμου, καθώς και τροποποίησης αυτών, με εκτιμώμενη αξία ανώτερη των εξήντα χιλιάδων (60.000) ευρώ, χωρίς να συμπεριλαμβάνεται ο ΦΠΑ και ανεξάρτητα από τη φύση τους» καθώς και οι διαφορές που προκύπτουν «κατά τη διαδικασία ανάθεσης συμφωνιών-πλαίσιο, συμβάσεων παραχώρησης και δυναμικών συστημάτων αγορών, καθώς των τροποποιήσεων αυτών». Μετά την τροποποίηση που επήλθε με τον Ν 4782/2021[4] από 01-03-2022 υπάγονται πλέον στον Ν 4412/2016 όλες οι δημόσιες συμβάσεις με εκτιμώμενη αξία ανώτερη των ορίων των άρθρων 118 και 328 περί απευθείας ανάθεσης, ήτοι των τριάντα χιλιάδων (30.000) ευρώ και των εξήντα χιλιάδων (60.000) ευρώ για τις συμβάσεις ενεργειών τεχνικής βοήθειας των άρθρων 119 και 329. Επομένως, στο πεδίο έννομης προστασίας του νέου νόμου υπάγονται όλες οι διαφορές που αναφύονται κατά τη σύναψη συμβάσεων άνω των 30.000 ή 60.000 ευρώ (χωρίς ΦΠΑ), ανεξάρτητα από τη φύση των συμβάσεων αυτών ή από το εάν οι συμβάσεις αυτές εμπίπτουν στα χρηματικά κατώφλια των ενωσιακών οδηγιών 2014/24/ΕΕ και 2014/25/ΕΕ. Με άλλες λέξεις, ο νομοθέτης του Ν 4412/2016 «επαύξησε», σε σχέση με το προγενέστερο καθεστώς του Ν 3886/2010, την έννομη προστασία των ενδιαφερομένων στο συγκεκριμένο πεδίο κρατικής δραστηριότητας προς όφελος της διαφάνειας και της αντικειμενικότητας των αναθέσεων.

Τρίτη καινοτομία ήταν ότι για πρώτη φορά με τον Ν 4412/2016 παρασχέθηκε δυνατότητα έννομης προστασίας και στην αναθέτουσα αρχή, η οποία απέκτησε την ευχέρεια να προσβάλλει τις αποφάσεις της ΑΕΠΠ που αποδεχόταν (εν όλω ή εν μέρει) προδικαστική προσφυγή διαγωνιζομένου, ακυρώνοντας απόφαση της αναθέτουσας αρχής.

Τέταρτη καινοτομία ήταν ότι αν και ο Ν 4412/2016 στην αρχική του εκδοχή διατήρησε το σύστημα της ενιαίας δικαιοδοσίας των διοικητικών δικαστηρίων που υιοθετήθηκε με τον Ν 3886/2010 για την εκδίκαση όλων των διαφορών που θα αναφύονταν κατά το προσυμβατικό στάδιο, προβλέποντας ότι η εκδίκασή τους θα γίνεται στο κατά τόπον αρμόδιο διοικητικό εφετείο και κατ’ εξαίρεση στο Συμβούλιο της Επικρατείας, μετά από άσκηση «αίτησης αναστολής» και «αίτησης ακύρωσης», κατ’ ανάλογη εφαρμογή του ΠΔ 18/1989, εντούτοις, στη συνέχεια, μετά την τροποποίησή που επήλθε με τον Ν 4782/2021, εισήχθη από 01-09-2021 το νέο ενιαίο ένδικο βοήθημα της «αίτησης ακύρωσης-αναστολής», γεγονός που αποτελούσε πάγιο αίτημα για την επίτευξη ταχύτερης έννομης προστασίας κατά το προσυμβατικό στάδιο[5].

4

Πλέον, με τις διατάξεις των άρθρων 1, 2, 3 παρ. 1 και 3 και 17 του Ν 4912/2022[6], ο οποίος ισχύει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης (άρθρο 30), προβλέφθηκε η συγκρότηση της Ενιαίας Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων (ΕΑΔΗΣΥ) ως ενιαίας ανεξάρτητης αρχής για το σύνολο των δημοσίων συμβάσεων. Σύμφωνα με τις ανωτέρω διατάξεις, η Αρχή Εξέτασης Προδικαστικών Προσφυγών (ΑΕΠΠ) μετονομάσθηκε σε «Ενιαία Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων» (ΕΑΔΗΣΥ) και συγχωνεύθηκε με την Ενιαία Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων (ΕΑΑΔΗΣΥ), η οποία είχε συσταθεί με τον Ν 4013/2011 και έτσι όπου στην κείμενη νομοθεσία γίνεται αναφορά στην ΑΕΠΠ ή την καταργούμενη ΕΑΑΔΗΣΥ, νοείται εφεξής η Ενιαία Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων (ΕΑΔΗΣΥ). Κατόπιν των ανωτέρω, η ΑΕΠΠ μετέχει στις δίκες υπό τη νέα επωνυμία της, ως Ενιαία Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων (ΕΑΔΗΣΥ)[7] [ΣτΕ 900/2022].

Συμπερασματικά, με τον Ν 4412/2016 επιχειρήθηκε να εξασφαλισθούν τα εχέγγυα μιας αντικειμενικής κρίσης και ο εξορθολογισμός της διαδικασίας παροχής έννομης προστασίας. Η παροχή έννομης προστασίας κατά το προσυμβατικό στάδιο από ένα ανεξάρτητο διοικητικό όργανο με υψηλά εχέγγυα θεσμικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας («ΑΕΠΠ» και ήδη «ΕΑΔΗΣΥ») και στελέχωσής του από καταρτισμένους εμπειρογνώμονες, αντί της αναθέτουσας αρχής, εκτιμήθηκε ότι σταδιακά θα συμβάλει στην επιτάχυνση της διαδικασίας επίλυσης διαφορών που αναφύονται κατά το στάδιο της ανάθεσης, στη βελτίωση της αποτελεσματικότητας του συστήματος έννομης προστασίας, θα περιβάλει με εμπιστοσύνη τον θεσμό και θα ελαφρύνει τον φόρτο των δικαστηρίων που κατακλύζονται με πλήθος σχετικών υποθέσεων[8]. Ωστόσο, από μια πρώτη εκτίμηση από την 5ετή λειτουργία της διαπιστώνεται ότι πρόκειται για μια ανεξάρτητη Αρχή με φιλόδοξους στόχους και ευρείες εξουσίες, που ξεκίνησε μεν δυναμικά, αλλά δεν δικαίωσε πλήρως τις προσδοκίες ούτε ως προς την αποσυμφόρηση των δικαστηρίων ούτε καν ως προς την πλήρη εκκαθάριση των διαφορών[9].

Το Βιβλίο IV του Ν 4412/2016, με τίτλο «Έννομη προστασία κατά τη σύναψη δημοσίων συμβάσεων» (άρθ. 345-374), υποδιαιρείται σε τέσσερα κεφάλαια: 1) Τίτλος 1 «Πεδίο εφαρμογής» (άρθ. 345-346), 2) Τίτλος 2 «Προσφυγή ενώπιον της Ενιαίας Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων» (άρθ. 347-371) που αποτελείται από 2 Τμήματα α) Τμήμα Ι «Ενιαίας Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων» (άρθ. 347-359) και Τμήμα ΙΙ «Προσφυγή ενώπιον Ενιαίας Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων» (άρθ. 360-371), αποτελούμενο από δύο Μέρη, ήτοι το Μέρος Α΄ «Προδικαστική Προσφυγή κατά πράξεων που εκδίδονται πριν από την σύναψη της σύμβασης» (άρθ. 360-367) και το Μέρος Β΄ «Προδικαστική Προσφυγή για την κήρυξη ακυρότητας της σύμβασης» (άρθ. 368-371), 3) Τίτλος 3 «Δικαστική προστασία στο στάδιο που προηγείται της σύναψης της σύμβασης» (άρθ. 372-373), 4) Τίτλος 4 «Συνεργασία των ελληνικών αρχών με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή» (άρθ. 374).

5


Β. Κατ’ άρθρο
ερμηνεία
των άρθρων 345-374 Ν 4412/2016

ΤΙΤΛΟΣ 1

ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Άρθρο 345

Πεδίο εφαρμογής

1. Οι διατάξεις του παρόντος Βιβλίου (άρθρα 345 έως 374) εφαρμόζονται στις διαφορές που προκύπτουν κατά τη διαδικασία ανάθεσης και τροποποίησης συμβάσεων του παρόντος νόμου, με εκτιμώμενη αξία ανώτερη των ορίων των άρθρων 118 και 328 περί απευθείας ανάθεσης, και των εξήντα χιλιάδων (60.000) ευρώ για τις συμβάσεις ενεργειών τεχνικής βοήθειας των άρθρων 119 και 329.

2. Οι διατάξεις του παρόντος Βιβλίου εφαρμόζονται και στις διαφορές που προκύπτουν κατά τη διαδικασία ανάθεσης συμφωνιών - πλαίσιο, συμβάσεων παραχώρησης και δυναμικών συστημάτων αγορών, καθώς των τροποποιήσεων αυτών.

3. Ως «αναθέτουσες αρχές» κατά τις διατάξεις του παρόντος βιβλίου νοούνται οι αναθέτουσες αρχές και οι αναθέτοντες φορείς της περ. 1 της παρ. 1 του άρθρου 2.

 

  1. 1

Δημόσιες συμβάσεις που εμπίπτουν στην έννομη προστασία του Βιβλίου IV. Στο άρθρο 345 προσδιορίζεται το πεδίο εφαρμογής των διατάξεων του Βιβλίου IV, οι οποίες, μετά τη θέση σε ισχύ του άρθρου 134 του Ν 4782/2021, ήτοι από 01-03-2022 προβλέπεται ότι εφαρμόζονται στις διαφορές που προκύπτουν κατά τις διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων με αντικείμενο την εκτέλεση έργων, την εκπόνηση μελετών, την προμήθεια αγαθών ή την παροχή υπηρεσιών, κατά την έννοια του Ν 4412/2016 και εμπίπτουν σε αυτόν, με εκτιμώμενη αξία (χωρίς να συμπεριλαμβάνεται ο εκάστοτε ισχύων ΦΠΑ) ανώτερη από το ποσό των ορίων των άρθρων 118 και 329 του Ν 4412/2016 περί απευθείας ανάθεσης, ήτοι τριάντα χιλιάδες (30.000) ευρώ, και εξήντα χιλιάδες (60.000) ευρώ για τις συμβάσεις ενεργειών τεχνικής βοήθειας των άρθρων 119 και 329 του Ν 4412/2016, ανεξάρτητα από τη φύση των συμβάσεων, ως διοικητικού ή ιδιωτικού δικαίου, καθώς και στις διαφορές που προκύπτουν κατά την ανάθεση συμφωνιών-πλαίσιο, συμβάσεων παραχώρησης και δυναμικών συστημάτων αγορών, καθώς και των τροποποιήσεων αυτών [ΕΑΔΗΣΥ 677/2022]. Ο υπολογισμός της εκτιμώμενης αξίας της σύμβασης γίνεται σύμφωνα με τα άρθρα 6 και 236 του Ν 4412/2016. Σημειώνεται ότι οι διαφορές που αναφύονται στο πλαίσιο σύναψης δημοσίων συμβάσεων με προϋπολογισμό ανωτέρω των ορίων που προβλέπει το άρθρο 345 εμπίπτουν

6

στις διατάξεις του Βιβλίου IV, ανεξαρτήτως της φύσης τους, του τύπου τους και του εάν εμπίπτουν στα χρηματικά κατώφλια των οδηγιών 2014/24/ΕΕ και 2014/25/ΕΕ.

  1. 2

Έννοια δημόσιας σύμβασης. Σύμβαση εξ επαχθούς αιτίας που συνάπτεται γραπτώς μεταξύ οικονομικού φορέα [φυσικό ή νομικό πρόσωπο κ.λπ. που προσφέρει στην αγορά εκτέλεση εργασιών (ή έργου), προμήθεια προϊόντων ή παροχή υπηρεσιών - αρ. 2 περ. 11] και αναθέτουσας αρχής [κράτος, ΟΤΑ, οργανισμοί δημοσίου δικαίου αρ. 2 παρ.1α] ή αναθέτοντα φορέα [δημόσιες επιχειρήσεις με αντικείμενο τις δραστηριότητες των αρ. 228-334 του Ν 4412/2016 π.χ. φυσικό αέριο, υπηρεσίες μεταφορών κ.λπ.], με σκοπό την εκτέλεση έργου, προμήθεια αγαθών ή παροχή υπηρεσιών. Η σύμβαση μπορεί να είναι διοικητική ή ιδιωτικού δικαίου, με βάση τα κριτήρια της ελληνικής νομολογίας, λόγω των εξαιρετικών ρητρών που περιλαμβάνονται είτε στη διακήρυξη είτε ακόμα και στη σύμβαση [ΑΕΔ 7/2019].

  1. 3

ΝΠΙΔ που δραστηριοποιείται στον εθνικό χώρο, αλλά κατέχεται από αλλοδαπό Δημόσιο που συνιστά στο άλλο κράτος «αναθέτουσα αρχή» δεν υπάγεται στον Ν 4412/2016. Η ΕΕΣΤΥ ΑΕ, παρότι κατέχεται από εταιρία ανήκουσα στο Ιταλικό Δημόσιο (συνιστώντας άρα η αλλοδαπή εταιρία «αναθέτουσα αρχή» στο Ιταλικό έδαφος) δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής των ανωτέρω Οδηγιών και του Ν 4412/2016 και άρα η υπό σύναψη σύμβαση δεν είναι «δημόσια», ώστε να είναι εφαρμοστέες κατά τη σύναψή της οι παραπάνω ουσιαστικές και δικονομικές ρυθμίσεις του Ν 4412/2016. Σύμφωνα με τη ΣτΕ ΕΑ 33/2020 ο χαρακτηρισμός ενός ΝΠΙΔ ως «αναθέτοντος φορέα» νοείται μόνο στο πλαίσιο της άσκησης δημόσιας υπηρεσίας από τις εθνικές αρχές, εν προκειμένω το Ελληνικό Δημόσιο καθώς και αρχές ή νομικά πρόσωπα συνδεδεμένα με αυτό με τους προβλεπόμενους από την οδηγία τρόπους. Αντίθετη ερμηνεία, που θα καταργούσε την κάθετη εφαρμογή της οδηγίας σε διαγωνιστικές διαδικασίες σε ένα κράτος μέλος και θα απαιτούσε την παραδοχή της άσκησης εξουσίας από άλλο κράτος μέλος στο εσωτερικό αυτού, και συνακόλουθα την πρόσδοση διακρατικών χαρακτηριστικών στην έννοια της δημόσιας υπηρεσίας, δεν μπορεί να στηριχθεί στο πνεύμα ή στο γράμμα των διατάξεων της οδηγίας 2014/25/ΕΕ[10].

  1. 4

Δημόσιες συμβάσεις που δεν εμπίπτουν στην έννομη προστασία του Βιβλίου IV του Ν 4412/2016 λόγω του περιεχομένου τους. Συμβάσεις που δεν εμπίπτουν στον Ν 4412/2016, αλλά περιλαμβάνονται στις εξαιρέσεις του, όπως π.χ. οι ατομικές συμβάσεις εργασίας, εξαιρούνται του πεδίου εφαρμογής του Βιβλίου IV [ΣτΕ επταμ. 2297/2019, ΣτΕ ΕΑ 171/2017 - ΑΕΠΠ 67/2017], καθόσον η αρμοδιότητα αυτή καθαυτή της ΕΑΔΗΣΥ, όπως ορίζεται καθ’ ύλην από το ως άνω μνημονευόμενο πλέγμα διατάξεων, αφορά αποκλειστικά πράξεις ή παραλείψεις του «προσυμβατικού σταδίου» και όχι εν γένει πράξεις ή εικαζόμενες παραλείψεις, οι οποίες ενδέχεται να σχετίζονται έμμεσα με ζητήματα ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων.

  1. 5

Κριτήριο για το εάν εμπίπτει μια σύμβαση στο Βιβλίο IV του Ν 4412/2016. Για τη θεμελίωση ή μη της αρμοδιότητας της ΕΑΔΗΣΥ κρίσιμη είναι η νομοθεσία την οποία επικαλέστηκε η διοίκηση για να εκδώσει την προσβαλλόμενη πράξη, χωρίς να ενδιαφέρει

7

αν τελικά η διοίκηση εφάρμοσε εσφαλμένα τον νόμο σε σχέση με την υπό σύναψη σύμβαση [ΣτΕ ΕΑ 397/2014, 89/2012]. Επομένως, η ΕΑΔΗΣΥ δεν μπορεί να εξετάσει πράξεις που δεν εμπίπτουν σε αυτή καθαυτή τη διαδικασία ανάθεσης δημόσιας σύμβασης[11] [ΑΕΠΠ 150, 170/2018].

  1. 6

Δημόσιες συμβάσεις του Ν 4412/2016 με εκτιμώμενη αξία κατώτερη από τα χρηματικά όρια του άρθρου 345. Δημόσιες συμβάσεις με εκτιμώμενη αξία κατώτερη από τα χρηματικά όρια του άρθρου 345 [στα οποία δεν συμπεριλαμβάνεται ο ΦΠΑ], ως προς την έννομη προστασία, δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Βιβλίου IV, αλλά στις κατ’ ιδίαν διατάξεις του Ν 4412/2016 που ρυθμίζουν τη διοικητική ή δικαστική προστασία κατά το προσυμβατικό στάδιο και συγκεκριμένα στα άρθρα 127 και 333Α στα οποία μετά τη θέση σε ισχύ του άρθρου 55 του Ν 4782/2021 από 01-03-2022, προβλέπεται η απευθείας άσκηση αίτησης ακύρωσης και αίτησης αναστολής, σύμφωνα με τις ρυθμίσεις 45 έως 56 του ΠΔ 18/1989, κατά των πράξεων του προσυμβατικού σταδίου.

  1. 7

Έννοια «Αναθέτουσας Αρχής». Ως «Αναθέτουσα Αρχή», κατά τις διατάξεις του Βιβλίου IV, νοείται τόσο η «αναθέτουσα αρχή» του Βιβλίου Ι, όσο και ο «αναθέτων φορέας» του Βιβλίου ΙΙ.

  1. 8

Κατά χρόνον αρμοδιότητα της ΕΑΔΗΣΥ [πρώην ΑΕΠΠ] ως προς την εφαρμογή του Βιβλίου IV του Ν 4412/2016. Η κατά χρόνον αρμοδιότητα της ΕΑΔΗΣΥ, ως προς την εφαρμογή του Βιβλίου IV, σύμφωνα με τις μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 379 παρ. 7 του Ν 4412/2016 [όπως τροποποιήθηκε η διάταξη δυνάμει του άρθρου 87 παρ. 4 Ν 4478/2017], αφορούσε διαγωνιστικές διαδικασίες για δημόσιες συμβάσεις γενικών υπηρεσιών και δημόσιες συμβάσεις προμηθειών που ξεκινούσαν, με την έκδοση της διακήρυξής τους, μετά τις 26-06-2017 [ΣτΕ 1719/2020]. Για τις δημόσιες συμβάσεις έργων και τις δημόσιες συμβάσεις εκπόνησης μελετών και παροχής τεχνικών και λοιπών συναφών επιστημονικών υπηρεσιών, με εκτιμώμενη αξία σύμβασης (χωρίς ΦΠΑ) ίση ή ανώτερη από τα κατώτατα όρια των άρθρων 5 και 235 του Ν 4412/2016, όπως ισχύουν κάθε φορά, η αρμοδιότητα της ΕΑΔΗΣΥ ξεκίνησε, με την έκδοση της διακήρυξής τους, μετά την 1η Ιανουαρίου 2018, ενώ μέχρι τότε οι ως άνω διαφορές συνέχιζαν να διέπονται από τις διατάξεις του Ν 3886/2010. Τέλος, για τις δημόσιες συμβάσεις έργων και τις δημόσιες συμβάσεις εκπόνησης μελετών και παροχής τεχνικών και λοιπών συναφών επιστημονικών υπηρεσιών, με εκτιμώμενη αξία σύμβασης (χωρίς ΦΠΑ) ανώτερη των εξήντα χιλιάδων (60.000) ευρώ και κατώτερη από τα όρια των άρθρων 5 και 235 του παρόντος, όπως ισχύουν κάθε φορά, η αρμοδιότητα της ΕΑΔΗΣΥ ξεκίνησε, με την έκδοση της διακήρυξής τους, μετά την 1η Μαρτίου 2018[12].

  1. 9

Η προσφυγή στα διοικητικά δικαστήρια για συμβάσεις ανώτερες των ορίων του άρθρου 345. Πριν την προσφυγή στα διοικητικά δικαστήρια για την προσβολή πράξεων του προσυμβατικού σταδίου (για την άσκηση αίτησης αναστολής και ακύρωσης)

8

για συμβάσεις αξίας ανώτερης των ορίων που ορίζονται στο άρθρο 345, οι υποψήφιοι ανάδοχοι πρέπει να ασκήσουν επί ποινή απαραδέκτου προδικαστική προσφυγή στην ΕΑΔΗΣΥ (άρθρο 360 επ.),

  1. 10

Προσφυγή στα διοικητικά δικαστήρια για συμβάσεις κατώτερες των ορίων του άρθρου 345. Για την προσβολή πράξεων που αφορούν συμβάσεις αξίας κατώτερης ή ίσης των ορίων που αναφέρονται στο άρθρο 345, ασκείται απευθείας (χωρίς προδικαστική προσφυγή ή άλλη ένσταση) αίτηση αναστολής και εκτέλεσης στο αρμόδιο Διοικητικό Εφετείο, κατά τα άρθρα 45 έως 56 του ΠΔ 18/1989 και σύμφωνα με το άρθρο 127 Ν 4412/2016 με καταβολή παραβόλου 5% επί του προϋπολογισμού για το παραδεκτό κάθε ενδίκου βοηθήματος [ΔΕφΘεσ/νίκης 47/2022]. Σημειώνεται ότι υπό την προηγούμενη μορφή του άρθρου 127 του Ν 4412/2016, ως ίσχυε μέχρι 28-2-2022, για πράξεις που εκδίδονταν μέχρι τότε, προβλεπόταν ενδικοφανής διαδικασία, με την υποβολή «ένστασης» ενώπιον της αναθέτουσας αρχής, προτού ασκηθεί αίτηση ακύρωσης και αίτηση αναστολής στο αρμόδιο Διοικητικό Εφετείο [ΔΕφΑθ 1116/2022]. Σε σχέση με τη δικαιοδοσία εκδίκασης των διαφορών αυτών επισημαίνεται ότι μετά την προσθήκη της παρ. 5 στο άρθρο 127 Ν.4412/2016 [με τη διάταξη του άρθρου 43 παρ. 20 Ν.4605/2019] μεταβλήθηκε η δικαιοδοσία για την εκδίκαση των διαφορών που ανέκυπταν κατά τη διαδικασία που προηγείται της σύναψης συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών, με εκτιμώμενη αξία κατώτερη ή ίση των ορίων του άρθρου 345, ώστε να υπάγονται πλέον στη δικαιοδοσία των Διοικητικών Εφετείων και όχι των πολιτικών δικαστηρίων και στις περιπτώσεις που η αναθέτουσα αρχή ήταν νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου [ΔΕφΑθ 1116/2022, ΔΕφΑθ συμβ. 172/2019[13]]. Η ίδια ρύθμιση ως προς τη δικαιοδοσία παρέμεινε σε ισχύ και μετά τις ρυθμίσεις του Ν 4782/2021.

  1. 11

Παρεκκλίσεις από την υπαγωγή στο Βιβλίο IV για ορισμένες αναθέτουσες αρχές με βάση ειδικότερες ρυθμίσεις. Παρεκκλίσεις από ρυθμίσεις ουσιαστικού δικαίου του Ν 4412/2016, οι οποίες προβλέπονται από τους Κανονισμούς Έργων, Προμηθειών κλπ. ορισμένων αναθετουσών αρχών, δύνανται να εφαρμόζονται, κατά περίπτωση, με βάση και τις ειδικότερες προβλέψεις κάθε διακήρυξης, στο μέτρο που δεν αντιτίθενται σε αναγκαστικού δικαίου διατάξεις της ανωτέρω ενωσιακής και εθνικής νομοθεσίας ή, πάντως, δεν αμφισβητούνται παραδεκτώς από τους ενδιαφερομένους. Όσον αφορά, ειδικότερα, τις περί εννόμου προστασίας διατάξεις που θεσπίζονται με τον Ν 4412/2016, όπως ισχύει κάθε φορά, αυτές εξακολουθούν να εφαρμόζονται πλήρως, εφόσον ο φορέας που διεξάγει τη διαδικασία ανάθεσης εξακολουθεί να υπάγεται λόγω της ιδιότητάς του στον ανωτέρω νόμο και δεν έχει ορισθεί διαφορετικά με νεότερες ειδικές διατάξεις, οι οποίες οφείλουν να τηρούν, όπου απαιτείται, και τις δεσμεύσεις που επιβάλλονται από τις δικονομικές οδηγίες 89/665/ΕΟΚ και 92/13/ΕΟΚ, όπως ισχύουν [ΣτΕ 900/2022 και ΣτΕ ΕΑ 132/2021].

9

Άρθρο 346

Προστασία κατά την ανάθεση δημοσίων συμβάσεων

1. Κάθε ενδιαφερόμενος, ο οποίος έχει ή είχε συμφέρον να του ανατεθεί σύμβαση των περ. α΄ και β΄ της παρ. 2 του άρθρου 1 και έχει υποστεί ή ενδέχεται να υποστεί ζημία από εκτελεστή πράξη ή παράλειψη της αναθέτουσας αρχής κατά παράβαση της ευρωπαϊκής ή εσωτερικής νομοθεσίας, έχει δικαίωμα να προσφύγει στην Αρχή Εξέτασης Προδικαστικών Προσφυγών (ΑΕΠΠ), σύμφωνα με τα ειδικότερα οριζόμενα στο άρθρο 360 και να ζητήσει προσωρινή προστασία, σύμφωνα με το άρθρο 366, ακύρωση παράνομης πράξης ή παράλειψης της αναθέτουσας αρχής, σύμφωνα με το άρθρο 367 ή ακύρωση σύμβασης η οποία έχει συναφθεί παράνομα, σύμφωνα με το άρθρο 368.

2. Κάθε ενδιαφερόμενος, ο οποίος έχει υποστεί ή ενδέχεται να υποστεί ζημία από απόφαση της ΑΕΠΠ επί της προδικαστικής προσφυγής του άρθρου 360, μπορεί να ασκήσει αίτηση για την αναστολή εκτέλεσης και αίτηση για την ακύρωση της απόφασής της ενώπιον των αρμόδιων δικαστηρίων, σύμφωνα με το άρθρο 372. Δικαίωμα άσκησης των ίδιων ενδίκων βοηθημάτων έχει και η αναθέτουσα αρχή αν η ΑΕΠΠ δεχθεί την προδικαστική προσφυγή.

3. Διαφορές που προκύπτουν από την ανάθεση δημοσίων συμβάσεων του παρόντος νόμου και αφορούν αξιώσεις αποζημίωσης εκδικάζονται από τα αρμόδια δικαστήρια, σύμφωνα με τις γενικές διατάξεις κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 373.

 

  1. 12

Είδη έννομης προστασίας Βιβλίου IV του Ν 4412/2016. Ο «ενδιαφερόμενος» διαγωνιζόμενος μπορεί να τύχει έννομης προστασίας, ασκώντας: 1) Προδικαστική προσφυγή στην Ενιαία Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων (ΕΑΔΗΣΥ), σύμφωνα με το άρθρο 360, και να ζητήσει: α) Προσωρινή προστασία, σύμφωνα με το άρθρο 366, β) Ακύρωση παράνομης πράξης ή παράλειψης της αναθέτουσας αρχής, σύμφωνα με το άρθρο 367, γ) Ακύρωση σύμβασης η οποία έχει συναφθεί παράνομα, σύμφωνα με το άρθρο 368 [διοικητική προστασία], 2) Αίτηση αναστολής εκτέλεσης και ακύρωσης της απόφασης της ΕΑΔΗΣΥ ενώπιον των αρμόδιων διοικητικών δικαστηρίων, σύμφωνα με το άρθρο 372, 3) Αγωγή για την αναζήτηση ευθύνης από διαπραγματεύσεις κατά τα 197 και 198 ΑΚ ή διαφυγόντος κέρδους κατά τις γενικές διατάξεις, σύμφωνα με το άρθρο 373 [δικαστική προστασία].

  1. 13

Έννοια «ενδιαφερόμενου» για την επιδίωξη διοικητικής ή δικαστικής προστασίας. Η έννομη προστασία του Βιβλίου IV [διοικητική και δικαστική] του Ν 4412/2016 αφορά τους συμμετέχοντες ή εν δυνάμει συμμετέχοντες στη διαγωνιστική διαδικασία, οι οποίοι αμφισβητούν είτε τη διακήρυξη είτε πράξεις της διαγωνιστικής διαδικασίας μέχρι και την κατακύρωση του διαγωνισμού. Στην έννοια του «ενδιαφερομένου» που μπορεί να ζητήσει έννομη προστασία, κατά τις διατάξεις του Βιβλίου IV, δεν εμπίπτουν οι «τρίτοι», οι οποίοι αμφισβητούν πράξεις της διαγωνιστικής διαδικασίας για άλλους λόγους, εφόσον εκ των πράξεων αυτών δημιουργείται αντικειμενικό δίκαιο και θίγονται δικαιώματά τους, όπως επί κοινοχρήστων χώρων κ.λπ. [ΣτΕ 129/2020, ΣτΕ Ολομ. 892/2008, Ολομ. 1212/2010, ΣτΕ επταμ. 506/2016 – ΔΕφΘεσ συμβ 39/2020].

10

  1. 14

Προϋποθέσεις έννομης προστασίας της Αναθέτουσας Αρχής. Η αναθέτουσα αρχή μπορεί να τύχει δικαστικής προστασίας, έχοντας το δικαίωμα να προσβάλλει με αίτηση ακύρωσης - αναστολής την απόφαση της ΕΑΔΗΣΥ, με την οποία έγινε δεκτή (εν όλω ή εν μέρει) η προδικαστική προσφυγή που ασκήθηκε κατά των πράξεων της [ΣτΕ 827/2019, ΣτΕ ΕΑ 203/2018, ΔΕφΚομοτ. συμβ. 39/2017]. Ειδικώς σε περιπτώσεις που ασκείται εποπτικός έλεγχος νομιμότητας επί πράξεων της αναθέτουσας αρχής που αφορούν τη διαδικασία πριν τη σύναψη σύμβασης, κατ’ άρθρο 225επ. του Ν 3852/2010, η αναθέτουσα αρχή μπορεί να προσβάλει ευθέως τις αποφάσεις του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης ασκώντας αίτηση ακύρωσης – αναστολής κατ’ άρθρο 372 Ν 4412/2016, χωρίς να έχει υποχρέωση να ασκήσει προηγουμένως προδικαστική προσφυγή [ΣτΕ επταμ. 770/2021[14]].

  1. 15

Προϋποθέσεις έννομης προστασία του «ενδιαφερομένου». Για να τύχει ο κάθε «ενδιαφερόμενος» της έννομης (διοικητικής ή δικαστικής) προστασίας του Βιβλίου IV του Ν 4412/2016, θα πρέπει: α) Να έχει ή είχε έννομο συμφέρον να του ανατεθεί «συγκεκριμένη» σύμβαση δημοσίων έργων, προμηθειών ή υπηρεσιών, β) Να έχει υποστεί ή ενδέχεται να υποστεί «ζημία» από παράβαση της νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή της εσωτερικής νομοθεσίας [ΣτΕ ΕΑ 465/2006, 586/2005].

Back to Top