Back to Top
ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ
Κωδικός Προϊόντος:
14584
- Εκδοση: 4η 2013
- Σχήμα: 17X24
- Σελίδες: 592
- ISBN: 978-960-562-203-9
- Δείτε ένα απόσπασμα
Η παρούσα 4η έκδοση του έργου «Δίκαιο της Θάλασσας», εμπλουτισμένη και αναθεωρημένη, αποτελεί αφενός τη συνέχεια του κλασικού έργου των Κ. Ιωάννου και Α. Στρατή και αφετέρου την πλέον ολοκληρωμένη και συστηματική καταγραφή στην χώρα μας του διεθνούς δικαίου της θάλασσας.
Από την άποψη της κατάταξης της ύλης το έργο χωρίζεται συστηματικά σε 16 κεφάλαια, δύο Επίμετρα, ένα Παράρτημα, ενώ περιλαμβάνει κατά σειρά 26 πίνακες με χάρτες, αναλυτικό πίνακα με τις Συνθήκες του δικαίου της θάλασσας, κατάσταση της Σύμβασης των ΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας και των Συμφωνιών εφαρμογής της.
Ειδικότερα, στην αρχή του έργου γίνεται μία γενική εισαγωγή στο διεθνές δίκαιο της θάλασσας (ιστορική εξέλιξη, νομοτεχνική μορφολογία της Σύμβασης ΔΘ κ.ο.κ.), ακολούθως δε αναλύονται και παρουσιάζονται βασικές και κρίσιμες έννοιες του δικαίου της θάλασσας, όπως οι γραμμές βάσης, τα εσωτερικά ύδατα, η αιγιαλίτιδα ζώνη (επισημαίνεται ότι υπάρχει ιδιαίτερη αναφορά στην αιγιαλίτιδα ζώνη της Ελλάδας), καθώς και η συνορεύουσα – αρχαιολογική ζώνη. Εξίσου και σε επόμενα κεφάλαια, αντικείμενο του παρόντος έργου αποτελούν τα ζητήματα των στενών διεθνούς ναυσιπλοΐας, τα αρχιπελαγικά κράτη, το μείζον ζήτημα της υφαλοκρηπίδας με όλες τις νομικές διαστάσεις του (ωσαύτως περιλαμβάνονται χαρακτηριστικές αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου Δικαίου της Θάλασσας, καθώς και το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας της Ελλάδας) και η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), που ως έννοια έχει απασχολήσει ιδιαιτέρως το τελευταίο διάστημα την Ελλάδα (υπάρχει ξεχωριστή αναφορά στην υιοθέτηση ΑΟΖ από την Ελλάδα). Περαιτέρω, αναλύονται σε επιμέρους κεφάλαια τα θέματα του καθεστώτος των νήσων, της ανοικτής θάλασσας, της Περιοχής («Διεθνής Βυθός»), της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών, των περίκλειστων και γεωγραφικώς μειονεκτούντων κρατών, της προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος, ενώ στο καταληκτικό κεφάλαιο εκτίθεται το σύστημα επίλυσης των σχετικών διαφορών σύμφωνα με τη Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας.
Στα δύο Επίμετρα παρουσιάζονται αφενός μεν η ελληνοτουρκική διαφορά για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου και αφετέρου το επεισόδιο των Ιμίων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας (η τουρκική θεωρία περί «γκρίζων ζωνών»), ενώ στο Παράρτημα περιλαμβάνεται η Διάταξη του Διεθνούς Δικαστηρίου περί Προσωρινών Μέτρων στην υπόθεση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου.
Την έκδοση πλαισιώνει και ενισχύει αναλυτικό αλφαβητικό ευρετήριο με όλους του κρίσιμους όρους, που διευκολύνει τον αναγνώστη στην ευχερέστερη αναζήτηση του θέματος που τον ενδιαφέρει.
Συμπερασματικά, φιλοδοξία και της παρούσας 4ης έκδοσης του κλασικού έργου «Δίκαιο της Θάλασσας» είναι να δώσει στον νομικό, ερευνητή, φοιτητή και σε όποιον ασχολείται ή ενδιαφέρεται να ασχοληθεί με το οικείο αντικείμενο την πληρέστερη και πλέον αξιόπιστη ενημέρωση για όλα τα σχετικά ζητήματα και τις πρόσφατες εξελίξεις σε επίπεδο διεθνούς πρακτικής και νομολογίας.
| Πρόλογος | Σελ. IX |
| Κυριότερες συντομογραφίες | Σελ. XI |
| 1 Γενική εισαγωγή στο διεθνές δίκαιο της θάλασσας | Σελ. 1 |
| 1. Η ιστορική εξέλιξη του δικαίου της θάλασσας | Σελ. 2 |
| 1.1. Η γεωγραφική έννοια της θάλασσας | Σελ. 2 |
| 1.2. Στοιχεία από την ιστορία του δικαίου της θάλασσας | Σελ. 3 |
| 1.3. Η εποχή των Συνδιασκέψεων Κωδικοποίησης | Σελ. 5 |
| 1.3.1. Οι πρώτες κωδικοποιητικές προσπάθειες | Σελ. 5 |
| 1.3.2. Η Τρίτη Συνδιάσκεψη των Η.Ε. για το Δίκαιο της Θάλασσας | Σελ. 6 |
| 1.4. Η Σύμβαση των Η.Ε. για το Δίκαιο της Θάλασσας (1982) | Σελ. 8 |
| 1.5. Η Συμφωνία για την Εφαρμογή του Μέρους XI της Σύμβασης ΔΘ («Συμφωνία της Νέας Υόρκης») | Σελ. 9 |
| 1.5.1. Σχέση της Συμφωνίας της Νέας Υόρκης με τη Σύμβαση ΔΘ | Σελ. 10 |
| 1.5.2. Θέση σε ισχύ της Συμφωνίας της Νέας Υόρκης | Σελ. 10 |
| 2. Νομοτεχνική μορφολογία της Σύμβασης ΔΘ | Σελ. 11 |
| 2.1. Η δομή της Σύμβασης ΔΘ | Σελ. 11 |
| 2.2. Οι κανόνες που περιέχει η Σύμβαση ΔΘ | Σελ. 12 |
| 2.2.1. Οι θεμελιώδεις κανόνες εφαρμογής και ερμηνείας της Σύμβασης ΔΘ | Σελ. 12 |
| 2.2.1.1. Η αρχή της ισόρροπης άσκησης δικαιωμάτων και υποχρεώσεων | Σελ. 13 |
| 2.2.1.2. Η αρχή της καλής πίστης | Σελ. 13 |
| 2.2.1.3. Η απαγόρευση κατάχρησης δικαιώματος | Σελ. 14 |
| 2.2.1.4. Η αρχή της χρήσης των θαλασσών κατά τρόπο ειρηνικό και συμβατό με τον Χάρτη των Η.Ε. | Σελ. 14 |
| 2.2.1.5. Η αρχή ότι το έδαφος δεσπόζει την θάλασσα | Σελ. 15 |
| 2.3. Οι τελικές διατάξεις | Σελ. 15 |
| 2.3.1. Η απαγόρευση των επιφυλάξεων | Σελ. 15 |
| 2.3.2. Η ανοχή των ερμηνευτικών δηλώσεων | Σελ. 16 |
| 2.3.3. Σχέση της Σύμβασης ΔΘ με άλλες συμβάσεις και διεθνείς συμφωνίες | Σελ. 17 |
| 2.3.4. Τροποποίηση της Σύμβασης ΔΘ | Σελ. 19 |
| 2.3.4.1. Κοινή διαδικασία τροποποίησης | Σελ. 19 |
| 2.3.4.2. Απλοποιημένη διαδικασία τροποποίησης | Σελ. 19 |
| 2.3.4.3. Τροποποίηση διατάξεων που αφορούν αποκλειστικά την Περιοχή | Σελ. 19 |
| 2.3.4.4. Θέση σε ισχύ των τροποποιήσεων | Σελ. 20 |
| 2.3.5. Καταγγελία | Σελ. 20 |
| 3. Η κύρωση και επικύρωση από την Ελλάδα της Σύμβασης ΔΘ | Σελ. 21 |
| 3.1. Η δήλωση της Ελλάδας κατά την επικύρωση | Σελ. 21 |
| 3.2. Η αντίδραση της Τουρκίας στη δήλωση της Ελλάδας | Σελ. 23 |
| 3.3. Η ελληνική απάντηση στην τουρκική δήλωση | Σελ. 25 |
| 4. Το διεθνές δίκαιο της θάλασσας και οι πηγές του | Σελ. 26 |
| 4.1. Διεθνείς συνθήκες | Σελ. 26 |
| 4.2. Διεθνές έθιμο | Σελ. 26 |
| 4.3. Γενικές αρχές του δικαίου | Σελ. 28 |
| 4.4. Νομολογία διεθνών δικαστηρίων | Σελ. 28 |
| 4.4.1. Οι αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου | Σελ. 29 |
| 4.4.2. Οι αποφάσεις διεθνών διαιτητικών δικαστηρίων | Σελ. 31 |
| 4.4.3. Οι αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου Δικαίου της Θάλασσας | Σελ. 32 |
| 4.5. Αποφάσεις διεθνών οργανισμών | Σελ. 34 |
| 4.6. Ευθυδικία - Επιείκεια | Σελ. 34 |
| 4.7. Εσωτερικό δίκαιο | Σελ. 34 |
| 4.8. Κοινοτικό/ενωσιακό δίκαιο | Σελ. 35 |
| 5. Το υποκειμενικό πεδίο εφαρμογής του διεθνούς δικαίου της θάλασσας | Σελ. 36 |
| 6. Το αντικειμενικό πεδίο εφαρμογής του διεθνούς δικαίου της θάλασσας - Οι θαλάσσιες και υποθαλάσσιες ζώνες | Σελ. 37 |
| 7. Διάγραμμα του παρόντος έργου | Σελ. 39 |
| 2 Οι γραμμές βάσης | Σελ. 41 |
| 1. Εισαγωγή - Εξωτερικά και εσωτερικά όρια θαλασσίων ζωνών | Σελ. 41 |
| 1.1. Η έννοια των εσωτερικών και εξωτερικών ορίων | Σελ. 41 |
| 1.2. Το εξωτερικό όριο της αιγιαλίτιδας ζώνης | Σελ. 42 |
| 2. Η χάραξη της γραμμής βάσης | Σελ. 43 |
| 2.1. Η κανονική γραμμή βάσης | Σελ. 43 |
| 2.2. Οι ευθείες γραμμές βάσης | Σελ. 44 |
| 2.2.1. Έννοια | Σελ. 44 |
| 2.2.2. Τρόπος χάραξης | Σελ. 44 |
| 2.2.3. Η διεθνής πρακτική σε θέματα χάραξης ευθειών γραμμών βάσης | Σελ. 45 |
| 2.2.4. Οι γραμμές βάσης της Ελλάδας | Σελ. 46 |
| 2.2.5. Η διεθνής νομολογία | Σελ. 48 |
| 3. Ειδικές περιπτώσεις χάραξης γραμμών βάσης | Σελ. 49 |
| 3.1. Κόλποι | Σελ. 49 |
| 3.1.1. Η νομική έννοια του κόλπου | Σελ. 49 |
| 3.1.2. Οι εξαιρέσεις από τον κανόνα | Σελ. 51 |
| 3.1.2.1. Κόλποι με ακτές που ανήκουν σε περισσότερα από ένα κράτη | Σελ. 51 |
| 3.1.2.2. Ιστορικοί κόλποι | Σελ. 52 |
| 3.2. Στόμια ποταμών | Σελ. 53 |
| 3.3. Λιμενικά έργα και αγκυροβόλια | Σελ. 53 |
| 3.4. Σκόπελοι | Σελ. 53 |
| 3.5. Ύφαλοι | Σελ. 54 |
| 4. Ναυτικοί χάρτες και πίνακες γεωγραφικών συντεταγμένων | Σελ. 55 |
| 3 Εσωτερικά ύδατα | Σελ. 57 |
| 1. Εισαγωγή - Έννοια | Σελ. 57 |
| 2. Νομικό καθεστώς | Σελ. 58 |
| 3. Λιμένες | Σελ. 58 |
| 3.1. Η πρόσβαση των αλλοδαπών πλοίων στους λιμένες | Σελ. 59 |
| 3.1.1. Ο γενικός κανόνας | Σελ. 59 |
| 3.1.2. Οι εξαιρέσεις από τον γενικό κανόνα | Σελ. 60 |
| 3.2. Η δικαιοδοσία επί των αλλοδαπών πλοίων στους λιμένες | Σελ. 62 |
| 3.2.1. Ιδιωτικά πλοία | Σελ. 62 |
| 3.2.2. Κρατικά πλοία | Σελ. 63 |
| 4. Το εθνικό προνόμιο της ακτοπλοΐας | Σελ. 64 |
| 4 Αιγιαλίτιδα ζώνη | Σελ. 65 |
| 1. Εισαγωγή - Έννοια | Σελ. 66 |
| 2. Η κυριαρχία του παράκτιου κράτους στην αιγιαλίτιδα ζώνη | Σελ. 67 |
| 3. Δικαιώματα τρίτων κρατών στην αιγιαλίτιδα ζώνη: το δικαίωμα της αβλαβούς διέλευσης | Σελ. 67 |
| 3.1. Έννοια της αβλαβούς διέλευσης | Σελ. 67 |
| 3.1.1. Διέλευση | Σελ. 68 |
| 3.1.2. «Αβλαβής» διέλευση | Σελ. 68 |
| 3.1.3. Απαγορευμένες δραστηριότητες κατά την αβλαβή διέλευση | Σελ. 68 |
| 3.1.4. Αναστολή του δικαιώματος αβλαβούς διέλευσης | Σελ. 71 |
| 3.2. Φορείς του δικαιώματος της αβλαβούς διέλευσης | Σελ. 71 |
| 3.2.1. Ο γενικός κανόνας | Σελ. 71 |
| 3.2.2. Πολεμικά πλοία | Σελ. 71 |
| 3.3. Ειδικές κατηγορίες πλοίων | Σελ. 73 |
| 4. Δικαιοδοσία του παράκτιου κράτους σε σχέση με τα πλοία που ασκούν το δικαίωμα της αβλαβούς διέλευσης | Σελ. 73 |
| 4.1. Νομοθετική αρμοδιότητα του παράκτιου κράτους | Σελ. 73 |
| 4.1.1. Περιορισμοί της νομοθετικής αρμοδιότητας του παράκτιου κράτους | Σελ. 74 |
| 4.1.2. Κυρώσεις σε βάρος πλοίων που παραβιάζουν τη νομοθεσία του παράκτιου κράτους | Σελ. 75 |
| 4.2. Άσκηση της ποινικής και αστικής δικαιοδοσίας του παράκτιου κράτους | Σελ. 77 |
| 4.2.1. Ποινική δικαιοδοσία επί αλλοδαπού πλοίου | Σελ. 77 |
| 4.2.2. Αστική δικαιοδοσία επί αλλοδαπού πλοίου | Σελ. 78 |
| 5. Οριοθέτηση της αιγιαλίτιδας ζώνης | Σελ. 79 |
| 6. Η αιγιαλίτιδα ζώνη της Ελλάδας | Σελ. 79 |
| 6.1. Ισχύον καθεστώς | Σελ. 79 |
| 6.1.1. Τα ανατολικά και δυτικά θαλάσσια σύνορα της χώρας | Σελ. 81 |
| 6.2. Το ζήτημα της επέκτασης του εύρους της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 μίλια | Σελ. 83 |
| 6.2.1. Από την άποψη του διεθνούς δικαίου | Σελ. 83 |
| 6.2.1.1. Οι απειλές της Τουρκίας | Σελ. 83 |
| 6.2.1.2. Τα επιχειρήματα της Τουρκίας | Σελ. 83 |
| 6.2.2. Η διεθνής νομολογία | Σελ. 86 |
| 6.2.3. Από την άποψη του εσωτερικού ελληνικού δικαίου | Σελ. 87 |
| 5 Συνορεύουσα ζώνη - Αρχαιολογική ζώνη | Σελ. 89 |
| 1. Συνορεύουσα ζώνη | Σελ. 90 |
| 1.1. Έννοια - Ιστορική εξέλιξη | Σελ. 90 |
| 1.2. Οι ρυθμίσεις της Σύμβασης ΔΘ | Σελ. 91 |
| 1.2.1. Δικαιώματα του παράκτιου κράτους στη συνορεύουσα ζώνη | Σελ. 91 |
| 1.3. Οριοθέτηση της συνορεύουσας ζώνης | Σελ. 93 |
| 2. Αρχαιολογική ζώνη | Σελ. 93 |
| 2.1. Νομοθετική προέλευση του θεσμού | Σελ. 93 |
| 2.2. Ο όρος «αρχαιολογικά και ιστορικά αντικείμενα» | Σελ. 95 |
| 2.3. Ο γενικός κανόνας | Σελ. 96 |
| 2.4. Οι κανόνες κατά θαλάσσιες ζώνες | Σελ. 96 |
| 2.5. Έννοια της «αρχαιολογικής ζώνης» | Σελ. 97 |
| 2.5.1. Αρμοδιότητες του παράκτιου κράτους | Σελ. 97 |
| 2.5.2. Αρχαιολογική έρευνα | Σελ. 98 |
| 2.6. Οριοθέτηση της αρχαιολογικής ζώνης | Σελ. 99 |
| 3. Υιοθέτηση συνορεύουσας-αρχαιολογικής ζώνης από την Ελλάδα | Σελ. 99 |
| 4. Η Σύμβαση της ΟΥΝΕΣΚΟ για την Προστασία της Υποβρύχιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς (2001) | Σελ. 100 |
| 6 Στενά διεθνούς ναυσιπλοΐας | Σελ. 103 |
| 1. Έννοια - Ιστορική εξέλιξη | Σελ. 103 |
| 1.1. Γεωγραφική και νομική έννοια | Σελ. 103 |
| 1.2. Ιστορική διαμόρφωση των κανόνων για τα διεθνή στενά | Σελ. 104 |
| 1.2.1. Η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου για τα Στενά της Κέρκυρας | Σελ. 105 |
| 1.2.2. Η οριστική ρύθμιση | Σελ. 106 |
| 2. Οι γενικοί κανόνες | Σελ. 107 |
| 2.1. Κατηγορίες διεθνών στενών ανάλογα με το νομικό καθεστώς που τα διέπει | Σελ. 107 |
| 2.2. Τμήματα θαλασσών που δεν υπάγονται στο καθεστώς των διεθνών στενών | Σελ. 108 |
| 3. Το δικαίωμα του πλου διέλευσης | Σελ. 108 |
| 3.1. Έννοια του πλου διέλευσης | Σελ. 108 |
| 3.2. Υποκειμενική έκταση του δικαιώματος πλου διέλευσης | Σελ. 109 |
| 3.3. Δικαιοδοσία των παράκτιων κρατών σε σχέση με τα πλοία και αεροσκάφη που ασκούν το δικαίωμα του πλου διέλευσης | Σελ. 110 |
| 3.3.1. Νομοθετική αρμοδιότητα | Σελ. 110 |
| 3.3.2. Άσκηση ποινικής και αστικής δικαιοδοσίας | Σελ. 110 |
| 3.4. Υποχρεώσεις πλοίων και αεροσκαφών κατά την άσκηση του δικαιώματος πλου διέλευσης | Σελ. 110 |
| 3.5. Το δικαίωμα των παράκτιων κρατών να προσδιορίζουν θαλάσσιους διαδρόμους | Σελ. 111 |
| 3.6. Ειδικές υποχρεώσεις των παράκτιων κρατών | Σελ. 112 |
| 3.7. Το δικαίωμα του πλου διέλευσης ως εθιμικός κανόνας | Σελ. 112 |
| 4. Στενά που διέπονται από το καθεστώς της αβλαβούς διέλευσης | Σελ. 112 |
| 5. Στενά που διέπονται από ειδικό συμβατικό καθεστώς | Σελ. 113 |
| 5.1. Τα στενά των Δαρδανελίων | Σελ. 113 |
| 5.2. Άλλα στενά υπό ειδικό καθεστώς | Σελ. 114 |
| 6. Η εφαρμογή του καθεστώτος των στενών διεθνούς ναυσιπλοΐας στις ελληνικές θάλασσες | Σελ. 115 |
| 7. Διεθνείς διώρυγες | Σελ. 117 |
| 7.1. Η διώρυγα του Σουέζ | Σελ. 117 |
| 7.2. Η διώρυγα του Παναμά | Σελ. 117 |
| 7.3. Η διώρυγα του Κίελου | Σελ. 118 |
| 7 Αρχιπελαγικά κράτη | Σελ. 119 |
| 1. Εισαγωγή - Αρχιπέλαγος και Αρχιπελαγικό Κράτος | Σελ. 119 |
| 2. Αρχιπελαγικές γραμμές βάσης | Σελ. 120 |
| 3. Νομικό καθεστώς των αρχιπελαγικών υδάτων | Σελ. 122 |
| 4. Δικαιώματα τρίτων κρατών στα αρχιπελαγικά ύδατα | Σελ. 123 |
| 4.1. Αβλαβής διέλευση | Σελ. 123 |
| 4.2. Αρχιπελαγική διέλευση | Σελ. 123 |
| 4.2.1. Ο καθορισμός των θαλασσίων διαδρόμων και αεροδιαδρόμων | Σελ. 124 |
| 5. Η διεθνής πρακτική | Σελ. 125 |
| 8 Υφαλοκρηπίδα | Σελ. 127 |
| 1. Εισαγωγή | Σελ. 128 |
| 1.1. Η γεωλογική έννοια της υφαλοκρηπίδας | Σελ. 128 |
| 1.2. Η υφαλοκρηπίδα ως αντικείμενο διεκδίκησης των παράκτιων κρατών | Σελ. 129 |
| 1.2.1. Από την γεωλογική έννοια στη νομική έννοια | Σελ. 129 |
| 1.2.2. Από τη Διακήρυξη Τρούμαν στην Πρώτη Συνδιάσκεψη των Η.Ε. για το Δίκαιο της Θάλασσας | Σελ. 132 |
| 1.2.3. Από την Πρώτη Συνδιάσκεψη των Η.Ε. για το Δίκαιο της Θάλασσας στη Σύμβαση ΔΘ | Σελ. 133 |
| 1.2.3.1. Η Σύμβαση της Γενεύης για την Υφαλοκρηπίδα (1958) | Σελ. 133 |
| 1.2.3.2. Η νομολογία του Διεθνούς Δικαστηρίου | Σελ. 134 |
| 1.2.3.3. Η Σύμβαση ΔΘ | Σελ. 136 |
| 2. Νομικός ορισμός της υφαλοκρηπίδας | Σελ. 136 |
| 2.1. Το εσωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας | Σελ. 137 |
| 2.2. Το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας | Σελ. 138 |
| 2.2.1. Το εξωτερικό όριο βάσει του κριτηρίου της απόστασης | Σελ. 138 |
| 2.2.1.1. Σχέση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ στο πλαίσιο του κριτηρίου της απόστασης | Σελ. 138 |
| 2.2.1.2. Σχέση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ με βάση τη νομολογία | Σελ. 139 |
| 2.2.1.3. Το κριτήριο της απόστασης ως εθιμικός κανόνας | Σελ. 140 |
| 2.2.2. Το εξωτερικό όριο βάσει του γεωμορφολογικού κριτηρίου | Σελ. 142 |
| 2.2.2.1. Θεσμικές ρυθμίσεις σε σχέση με το εξωτερικό όριο πέραν των 200 ν.μ. από τις γραμμές βάσης | Σελ. 143 |
| 2.2.2.2. Η απόφαση του ΔΔΔΘ στην υπόθεση Οριοθέτησης του Θαλασσίου Συνόρου στον κόλπο της Βεγγάλης | Σελ. 145 |
| 2.2.2.3. Το γεωμορφολογικό κριτήριο ως κανόνας του εθιμικού δικαίου | Σελ. 146 |
| 2.3. Ανακεφαλαίωση - Ιστορική εξέλιξη του νόμιμου τίτλου στην υφαλοκρηπίδα | Σελ. 148 |
| 3. Νομική φύση των δικαιωμάτων του παράκτιου κράτους στην υφαλοκρηπίδα | Σελ. 148 |
| 3.1. Η έννοια του κυριαρχικού δικαιώματος και η διάκρισή του από την κυριαρχία | Σελ. 148 |
| 3.2. Ο χαρακτήρας των κυριαρχικών δικαιωμάτων | Σελ. 149 |
| 4. Περιεχόμενο των δικαιωμάτων του παράκτιου κράτους στην υφαλοκρηπίδα | Σελ. 149 |
| 4.1. Γενικός περιορισμός των κυριαρχικών δικαιωμάτων | Σελ. 150 |
| 4.2. Έκταση των κυριαρχικών δικαιωμάτων | Σελ. 150 |
| 4.2.1. Κυριαρχικό δικαίωμα για την εξερεύνηση της υφαλοκρηπίδας | Σελ. 150 |
| 4.2.2. Κυριαρχικό δικαίωμα για την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της υφαλοκρηπίδας | Σελ. 151 |
| 4.2.3. Αρχαιολογικά και ιστορικά αντικείμενα | Σελ. 153 |
| 4.3. Άλλα συναφή δικαιώματα | Σελ. 154 |
| 4.3.1. Το δικαίωμα γεωτρήσεων | Σελ. 154 |
| 4.3.2. Το δικαίωμα τοποθέτησης τεχνητών νήσων, εγκαταστάσεων και κατασκευών | Σελ. 154 |
| 4.3.3. Το δικαίωμα κατασκευής σηράγγων | Σελ. 155 |
| 5. Δικαίωμα τρίτων κρατών για τοποθέτηση υποβρύχιων καλωδίων και αγωγών | Σελ. 155 |
| 6. Διενέργεια θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας επί της υφαλοκρηπίδας | Σελ. 157 |
| 7. Προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος από τη ρύπανση που προέρχεται από δραστηριότητες στην υφαλοκρηπίδα | Σελ. 159 |
| 8. Η υφαλοκρηπίδα των νησιών | Σελ. 159 |
| 9. Οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας | Σελ. 159 |
| 10. Η υφαλοκρηπίδα της Ελλάδας | Σελ. 159 |
| 10.1. Προσδιορισμός του εξωτερικού ορίου | Σελ. 159 |
| 10.2. Υφιστάμενες συμφωνίες οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας | Σελ. 162 |
| 9 Αποκλειστική οικονομική ζώνη | Σελ. 163 |
| 1. Ιστορική εξέλιξη του θεσμού | Σελ. 164 |
| 1.1. Η Διακήρυξη Τρούμαν | Σελ. 164 |
| 1.2. Η Πρώτη και η Δεύτερη Συνδιάσκεψη των Η.Ε. για το Δίκαιο της Θάλασσας | Σελ. 165 |
| 1.3. Η πορεία προς τη Σύμβαση ΔΘ | Σελ. 166 |
| 1.4. Σύγκριση αποκλειστικής αλιευτικής ζώνης και ΑΟΖ | Σελ. 167 |
| 2. Έννοια - Νομικό καθεστώς | Σελ. 168 |
| 2.1. Η ΑΟΖ ως θαλάσσια ζώνη sui generis | Σελ. 168 |
| 2.2. Νομική φύση των δικαιωμάτων του παράκτιου κράτους | Σελ. 169 |
| 3. Περιεχόμενο των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων του παράκτιου κράτους | Σελ. 170 |
| 3.1. Κυριαρχικά δικαιώματα για την εξερεύνηση και εκμετάλλευση των φυσικών πόρων | Σελ. 170 |
| 3.1.1. Μη ζώντες φυσικοί πόροι | Σελ. 170 |
| 3.1.2. Ζώντες φυσικοί πόροι | Σελ. 170 |
| 3.1.2.1. Διατήρηση των ζώντων πόρων | Σελ. 171 |
| 3.1.2.2. Εκμετάλλευση (utilization) των ζώντων πόρων | Σελ. 171 |
| 3.1.2.3. Προστασία των ζώντων πόρων | Σελ. 171 |
| 3.2. Κυριαρχικά δικαιώματα για άλλους οικονομικούς σκοπούς | Σελ. 172 |
| 3.3. Δικαιοδοσία του παράκτιου κράτους | Σελ. 173 |
| 3.3.1. Τεχνητές νήσοι, εγκαταστάσεις και κατασκευές | Σελ. 173 |
| 3.3.1.1. Νομοθετική και εκτελεστική αρμοδιότητα | Σελ. 174 |
| 3.3.1.2. Ζώνες Ασφαλείας | Σελ. 174 |
| 3.3.1.3. Απομάκρυνση των εγκαταστάσεων | Σελ. 175 |
| 3.3.1.4. Νομικό καθεστώς | Σελ. 175 |
| 3.3.1.5. Ελληνική νομοθεσία | Σελ. 175 |
| 3.3.2. Θαλάσσια επιστημονική έρευνα | Σελ. 176 |
| 3.3.3. Προστασία και διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος | Σελ. 176 |
| 3.4. Άλλα δικαιώματα και υποχρεώσεις | Σελ. 176 |
| 3.5. Εφαρμογή των νόμων και κανονισμών του παράκτιου κράτους | Σελ. 176 |
| 4. Δικαιώματα και υποχρεώσεις τρίτων κρατών στην ΑΟΖ | Σελ. 177 |
| 4.1. Ελευθερίες και δικαιώματα τρίτων κρατών | Σελ. 177 |
| 4.1.1. Συμμετοχή τρίτων κρατών στην αλιεία | Σελ. 178 |
| 4.2. Υποχρεώσεις τρίτων κρατών στην ΑΟΖ | Σελ. 179 |
| 4.3. Υπολειπόμενα δικαιώματα ("residual rights") | Σελ. 179 |
| 5. Υιοθέτηση ΑΟΖ από την Ελλάδα | Σελ. 180 |
| 5.1. Τρόπος κήρυξης | Σελ. 180 |
| 5.2. Σημασία της ΑΟΖ για την Ελλάδα | Σελ. 181 |
| 5.3. Ενσωμάτωση των διατάξεων της Σύμβασης ΔΘ στην ελληνική έννομη τάξη | Σελ. 183 |
| 6. Η εφαρμογή της ΑΟΖ στη Μεσόγειο | Σελ. 184 |
| 6.1. Το διεθνές νομικό καθεστώς της Μεσογείου | Σελ. 184 |
| 6.1.1. Εμφάνιση νέων ζωνών δικαιοδοσίας: η «ζώνη προστασίας της αλιείας» και η «ζώνη οικολογικής προστασίας» | Σελ. 185 |
| 6.1.2. Οι συμφωνίες οριοθέτησης της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης της Κύπρου με την Αίγυπτο, τον Λίβανο και το Ισραήλ | Σελ. 187 |
| 6.1.3. Συμπερασματικές εκτιμήσεις | Σελ. 188 |
| 6.2. Η κοινοτική διάσταση | Σελ. 189 |
| 6.2.1. Κοινή αλιευτική πολιτική και ΑΟΖ | Σελ. 189 |
| 6.2.2. Δυνατότητα θέσπισης αλιευτικής ζώνης 12 ν.μ. από την Ελλάδα στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής | Σελ. 190 |
| 10 Το καθεστώς των νήσων | Σελ. 193 |
| 1. Έννοια | Σελ. 193 |
| 2. Το καθεστώς των νήσων στο πλαίσιο της Σύμβασης ΔΘ | Σελ. 195 |
| 2.1. Ο γενικός κανόνας: όλα τα νησιά διαθέτουν όλες τις θαλάσσιες ζώνες | Σελ. 195 |
| 2.1.1. Ο γενικός κανόνας ως κανόνας του εθιμικού δικαίου | Σελ. 195 |
| 2.2. Η εξαίρεση των βράχων | Σελ. 196 |
| 2.2.1. Έννοια του βράχου | Σελ. 196 |
| 2.2.1.1. Το κριτήριο του μεγέθους στις προπαρασκευαστικές εργασίες της Σύμβασης ΔΘ | Σελ. 196 |
| 2.2.1.2. Αδυναμία συντήρησης ανθρώπινης διαβίωσης ή οικονομικής ζωής | Σελ. 197 |
| 2.2.1.3. Η νορβηγική νήσος Jan Mayen | Σελ. 198 |
| 2.2.2. Συμπερασματικά σχόλια στην έννοια του βράχου | Σελ. 198 |
| 2.3. Σημασία των ρυθμίσεων του άρθρου 121 Σύμβασης ΔΘ για την Ελλάδα |
|