Back to Top
ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
Κωδικός Προϊόντος:
12831
- Έκδοση: 2011
- Βιβλιοδεσία: Εύκαμπτη
- Σελίδες: 328
- ISBN: 978-960-272-879-6
- Δείτε ένα απόσπασμα
- Black friday εκδόσεις: 30%
Η έκδοση αυτή η οποία ανήκει στη σειρά Ανοικτή Βιβλιοθήκη έχει ως αντικείμενο το έργο και το ρόλο των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως διαμορφώνονται μετά τη Συνθήκη της Λισαβόνας, στον τομέα του τουρισμού καθώς και την παρουσίαση των επιμέρους τουριστικών πολιτικών και δράσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Με την Συνθήκη της Λισαβόνας ο τουρισμός αποτελεί επίσημο αντικείμενο ενδιαφέροντος της Ένωσης και εντάσσεται στις υποστηρικτικές της αρμοδιότητες. O τουρισμός ως οικονομική δραστηριότητα μπορεί να δημιουργήσει ανάπτυξη και απασχόληση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, συνεισφέροντας ταυτόχρονα στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
Το έργο αυτό, μετά από μια πλήρη αναφορά στην ιστορία, στα όργανα, στο ρόλο και στους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, απαντά μεταξύ άλλων στα ερωτήματα: τι σημαίνει ότι ο τουρισμός ανήκει στις υποστηρικτικές αρμοδιότητες της Ε.Ε.; μπορεί ευρωπαίος πολίτης να ασκήσει ελεύθερα το επάγγελμα του ξεναγού σε οποιοδήποτε κράτος-μέλος της Ε.Ε.; είναι ελεύθερη η παροχή θαλάσσιων ενδομεταφορών στα κράτη-μέλη της Ε.Ε.; ποια δικαιώματα έχει ο επιβάτης αεροπορικής εταιρείας σε περίπτωση ματαίωσης ή καθυστέρησης πτήσης, ή άρνησης επιβίβασης; τι είναι και σε ποιες περιπτώσεις απονέμεται το οικολογικό σήμα της Ε.Ε. στις τουριστικές επιχειρήσεις φιλοξενίας; ποια δικαιώματα και υποχρεώσεις απορρέουν από τα οργανωμένα ταξίδια; πώς λειτουργούν οι στατιστικές του τουρισμού στην Ε.Ε.;
Ειδικότερα, το βιβλίο διαρθρώνεται σε έξι Μέρη. Στο Μέρος Ι παρουσιάζεται το ιστορικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι Ιδρυτικές Συνθήκες, η Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη και οι μετέπειτα Συνθήκες του Μάαστριχτ, του Άμστερνταμ, της Νίκαιας και της Λισαβόνας με ανάλυση των θεσμικών δομών τους, των πολιτικών τους και των πεδίων δράσης τους. Το Μέρος ΙΙ αναφέρεται στο θεσμικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκτίθενται κατά τρόπο εύληπτο και συνοπτικό τα νομοθετικά όργανα που έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως είναι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το Συμβούλιο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα δικαιοδοτικά όργανα της Ένωσης, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, καθώς και τα λοιπά όργανα, συμβουλευτικά και ανεξάρτητα, της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο Μέρος ΙΙΙ εξετάζεται η λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ερευνώνται θέματα που αφορούν στο πλαίσιο αρχών, τις αρμοδιότητες, τη νομοθετική διαδικασία, την ελεύθερη κυκλοφορία και τον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο Μέρος ΙV εκτίθενται εκτενώς όλα τα στοιχεία που αφορούν στην βασική θεματική του βιβλίου, ήτοι το τουριστικό φαινόμενο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ειδικότερα, αναλύεται διεξοδικά το θεσμικό πλαίσιο του τουρισμού, η δράση των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τουρισμό ανά χρονική περίοδο έως σήμερα, καθώς και οι ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες και πολιτικές στον τουρισμό. Το Μέρος V αφορά την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών στον τομέα του τουρισμού και ειδικότερα ερευνώνται η παροχή υπηρεσιών ξενάγησης και η ελεύθερη παροχή θαλάσσιων ενδομεταφορών. Τέλος, στο Μέρος VI παρουσιάζονται ειδικά θέματα του τουρισμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως το οικολογικό σήμα, τα οργανωμένα ταξίδια, η αποζημίωση επιβατών αεροπορικής μεταφοράς και οι στατιστικές του τουρισμού στην ΕΕ.
Το έργο πλαισιώνεται από πλούσια ελληνική και ξενόγλωσση βιβλιογραφία, καθώς και ευρετήριο των κυριότερων όρων που συναντά ο αναγνώστης στο βιβλίο. Είναι ένα εργαλείο χρήσιμο για τον φοιτητή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς και για οποιονδήποτε ασχολείται επαγγελματικά στο χώρο του τουρισμού.
Με την Συνθήκη της Λισαβόνας ο τουρισμός αποτελεί επίσημο αντικείμενο ενδιαφέροντος της Ένωσης και εντάσσεται στις υποστηρικτικές της αρμοδιότητες. O τουρισμός ως οικονομική δραστηριότητα μπορεί να δημιουργήσει ανάπτυξη και απασχόληση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, συνεισφέροντας ταυτόχρονα στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
Το έργο αυτό, μετά από μια πλήρη αναφορά στην ιστορία, στα όργανα, στο ρόλο και στους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, απαντά μεταξύ άλλων στα ερωτήματα: τι σημαίνει ότι ο τουρισμός ανήκει στις υποστηρικτικές αρμοδιότητες της Ε.Ε.; μπορεί ευρωπαίος πολίτης να ασκήσει ελεύθερα το επάγγελμα του ξεναγού σε οποιοδήποτε κράτος-μέλος της Ε.Ε.; είναι ελεύθερη η παροχή θαλάσσιων ενδομεταφορών στα κράτη-μέλη της Ε.Ε.; ποια δικαιώματα έχει ο επιβάτης αεροπορικής εταιρείας σε περίπτωση ματαίωσης ή καθυστέρησης πτήσης, ή άρνησης επιβίβασης; τι είναι και σε ποιες περιπτώσεις απονέμεται το οικολογικό σήμα της Ε.Ε. στις τουριστικές επιχειρήσεις φιλοξενίας; ποια δικαιώματα και υποχρεώσεις απορρέουν από τα οργανωμένα ταξίδια; πώς λειτουργούν οι στατιστικές του τουρισμού στην Ε.Ε.;
Ειδικότερα, το βιβλίο διαρθρώνεται σε έξι Μέρη. Στο Μέρος Ι παρουσιάζεται το ιστορικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι Ιδρυτικές Συνθήκες, η Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη και οι μετέπειτα Συνθήκες του Μάαστριχτ, του Άμστερνταμ, της Νίκαιας και της Λισαβόνας με ανάλυση των θεσμικών δομών τους, των πολιτικών τους και των πεδίων δράσης τους. Το Μέρος ΙΙ αναφέρεται στο θεσμικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκτίθενται κατά τρόπο εύληπτο και συνοπτικό τα νομοθετικά όργανα που έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως είναι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το Συμβούλιο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα δικαιοδοτικά όργανα της Ένωσης, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, καθώς και τα λοιπά όργανα, συμβουλευτικά και ανεξάρτητα, της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο Μέρος ΙΙΙ εξετάζεται η λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ερευνώνται θέματα που αφορούν στο πλαίσιο αρχών, τις αρμοδιότητες, τη νομοθετική διαδικασία, την ελεύθερη κυκλοφορία και τον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο Μέρος ΙV εκτίθενται εκτενώς όλα τα στοιχεία που αφορούν στην βασική θεματική του βιβλίου, ήτοι το τουριστικό φαινόμενο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ειδικότερα, αναλύεται διεξοδικά το θεσμικό πλαίσιο του τουρισμού, η δράση των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τουρισμό ανά χρονική περίοδο έως σήμερα, καθώς και οι ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες και πολιτικές στον τουρισμό. Το Μέρος V αφορά την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών στον τομέα του τουρισμού και ειδικότερα ερευνώνται η παροχή υπηρεσιών ξενάγησης και η ελεύθερη παροχή θαλάσσιων ενδομεταφορών. Τέλος, στο Μέρος VI παρουσιάζονται ειδικά θέματα του τουρισμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως το οικολογικό σήμα, τα οργανωμένα ταξίδια, η αποζημίωση επιβατών αεροπορικής μεταφοράς και οι στατιστικές του τουρισμού στην ΕΕ.
Το έργο πλαισιώνεται από πλούσια ελληνική και ξενόγλωσση βιβλιογραφία, καθώς και ευρετήριο των κυριότερων όρων που συναντά ο αναγνώστης στο βιβλίο. Είναι ένα εργαλείο χρήσιμο για τον φοιτητή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς και για οποιονδήποτε ασχολείται επαγγελματικά στο χώρο του τουρισμού.
| ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ | |
| ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ | |
| ΕΙΣΑΓΩΓΗ | |
| ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ | Σελ. 1 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 | |
| ΟΙ ΙΔΡΥΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ | Σελ. 4 |
| 1.1. Ευρωπαϊκή Κοινότητα 'Ανθρακα και Χάλυβα | Σελ. 4 |
| 1.1.1. Θεσμική δομή | Σελ. 4 |
| 1.1.2. Πολιτικές | Σελ. 5 |
| 1.2. Συνθήκες της Ρώμης | Σελ. 5 |
| 1.2.1. Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα | Σελ. 5 |
| 1.2.2. Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας | Σελ. 6 |
| 1.2.3. Θεσμική δομή | Σελ. 6 |
| 1.3. Η Συνθήκη Συγχώνευσης | Σελ. 7 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 | |
| ΕΝΙΑΙΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΡΑΞΗ | Σελ. 8 |
| 2.1. Διακυβερνητική Διάσκεψη | Σελ. 8 |
| 2.2. Περιεχόμενο | Σελ. 8 |
| 2.2.1. Θεσμική δομή | Σελ. 8 |
| 2.2.2. Πολιτικές | Σελ. 9 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 | |
| Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ ΜΑΑΣΤΡΙΧΤ | Σελ. 10 |
| 3.1. Διαπραγματευτική Διάσκεψη | Σελ. 10 |
| 3.2. Περιεχόμενο της Συνθήκης | Σελ. 10 |
| 3.2.1. Ευρωπαϊκή Ένωση | Σελ. 11 |
| 3.2.2. Θεσμική δομή | Σελ. 12 |
| 3.2.3. Οικονομική και Νομισματική Ένωση | Σελ. 14 |
| 3.2.4. Νέα πεδία δράσης | Σελ. 15 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 | |
| Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ | Σελ. 16 |
| 4.1. Διακυβερνητική Διάσκεψη | Σελ. 16 |
| 4.2. Περιεχόμενο | Σελ. 16 |
| 4.2.1. Θεσμική δομή | Σελ. 17 |
| 4.2.2. Σχέσεις Ένωσης - πολιτών | Σελ. 18 |
| 4.2.3. Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας | Σελ. 19 |
| 4.2.4. Συνεργασία στους τομείς δικαιοσύνης και εσωτερικών υποθέσεων | Σελ. 19 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5 | |
| Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΝΙΚΑΙΑΣ | Σελ. 21 |
| 5.1. Διαπραγματευτική Διάσκεψη | Σελ. 21 |
| 5.2. Περιεχόμενο της Συνθήκης | Σελ. 21 |
| 5.2.1. Θεσμική δομή | Σελ. 22 |
| 5.2.2. Διαδικασία λήψης αποφάσεων | Σελ. 23 |
| 5.2.3. 'Αλλες μεταρρυθμίσεις | Σελ. 23 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6 | |
| Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΛΙΣΣΑΒΟΝΑΣ | Σελ. 24 |
| 6.1. Διακυβερνητική διάσκεψη | Σελ. 24 |
| 6.2. Περιεχόμενο | Σελ. 24 |
| 6.2.1. Θεσμική δομή | Σελ. 25 |
| 6.2.2. Πολιτικές | Σελ. 26 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7 | |
| Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ | Σελ. 27 |
| ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ | |
| ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ | |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 | |
| ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ | Σελ. 31 |
| 1.1. Λειτουργία του Κοινοβουλίου | Σελ. 31 |
| 1.2. Πολιτικά όργανα | Σελ. 33 |
| 1.3. Αρμοδιότητες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου | Σελ. 34 |
| 1.4. Δημοσιονομική αρμοδιότητα | Σελ. 35 |
| 1.5. Εξουσία Ελέγχου | Σελ. 35 |
| 1.6. Πολιτικός ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου | Σελ. 36 |
| 1.7. Προϋπολογισμός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου | Σελ. 37 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 | |
| ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ | Σελ. 38 |
| 2.1. Λειτουργία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου | Σελ. 38 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 | |
| ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ | Σελ. 39 |
| 3.1. Συνθέσεις του Συμβουλίου | Σελ. 39 |
| 3.2. Λειτουργία του Συμβουλίου | Σελ. 40 |
| 3.3. Αρμοδιότητες του Συμβουλίου | Σελ. 40 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 | |
| Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ | Σελ. 42 |
| 4.1. Αρμοδιότητες | Σελ. 42 |
| 4.2. Σύνθεση | Σελ. 43 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5 | |
| ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ | Σελ. 45 |
| 5.1. Το Δικαστήριο | Σελ. 45 |
| 5.2. Το Γενικό Δικαστήριο | Σελ. 47 |
| 5.3. Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης | Σελ. 48 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6 | |
| Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ | Σελ. 50 |
| 6.1. Λειτουργία της Ε.Κ.Τ. | Σελ. 50 |
| 6.2. Αρμοδιότητες της Ε.Κ.Τ. | Σελ. 52 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7 | |
| ΤΟ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ | Σελ. 53 |
| 7.1. Λειτουργία του Ελεγκτικού Συνεδρίου | Σελ. 53 |
| 7.2. Αρμοδιότητες του Ελεγκτικού Συνεδρίου | Σελ. 54 |
| 7.3. Ελεγκτικές εργασίες του Ελεγκτικού Συνεδρίου | Σελ. 55 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8 | |
| ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ | Σελ. 57 |
| 8.1. Η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή | Σελ. 57 |
| 8.2. Η Επιτροπή των Περιφερειών | Σελ. 59 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9 | |
| Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ | Σελ. 61 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10 | |
| ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΟΡΓΑΝΑ | Σελ. 64 |
| 10.1. Ο Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής | Σελ. 64 |
| 10.2. Ο Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας Δεδομένων | Σελ. 65 |
| ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ | |
| Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ | |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 | |
| ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΡΧΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ | Σελ. 69 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 | |
| ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ | Σελ. 72 |
| 2.1. Οι αρχές της επικουρικότητας και αναλογικότητας | Σελ. 72 |
| 2.1.1. Η διαδικασία εφαρμογής των αρχών | Σελ. 72 |
| 2.2. Κατηγορίες αρμοδιοτήτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης | Σελ. 74 |
| 2.2.1. Αποκλειστική αρμοδιότητα | Σελ. 75 |
| 2.2.2. Συντρέχουσα αρμοδιότητα | Σελ. 75 |
| 2.2.3. Υποστηρικτικές αρμοδιότητες | Σελ. 76 |
| 2.3. Ενισχυμένη συνεργασία | Σελ. 76 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 | |
| ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ | Σελ. 77 |
| 3.1. Συνήθης νομοθετική διαδικασία | Σελ. 77 |
| 3.2. Ειδική νομοθετική διαδικασία | Σελ. 78 |
| 3.3. Νομικές πράξεις | Σελ. 78 |
| 3.4. Νομοθετικές πράξεις | Σελ. 80 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 | |
| ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ | Σελ. 82 |
| 4.1. Η ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων | Σελ. 82 |
| 4.2. Η ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων | Σελ. 82 |
| 4.3. Η ελεύθερη κυκλοφορία των υπηρεσιών | Σελ. 84 |
| 4.4. Η ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων | Σελ. 85 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5 | |
| ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ | Σελ. 86 |
| ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ | |
| ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ | |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 | |
| ΤΟ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ | Σελ. 89 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 | |
| ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ | Σελ. 91 |
| 2.1. Νομικό Πλαίσιο | Σελ. 91 |
| 2.2. Θεσμικά Όργανα | Σελ. 92 |
| 2.2.1. Η Επιτροπή | Σελ. 92 |
| 2.2.2. Το Συμβούλιο | Σελ. 93 |
| 2.2.3. Το Κοινοβούλιο | Σελ. 94 |
| 2.2.4. Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης | Σελ. 95 |
| 2.3. Συμβουλευτικά όργανα | Σελ. 95 |
| 2.3.1. Η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή | Σελ. 95 |
| 2.3.2. Η Επιτροπή Περιφερειών | Σελ. 96 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 | |
| Η ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΘΕΣΜΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΣΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ | Σελ. 97 |
| 3.1. Η περίοδος 1980-1989 | Σελ. 97 |
| 3.2. Η περίοδος 1990-1999 | Σελ. 98 |
| 3.3. Η περίοδος 2000-2009 | Σελ. 103 |
| 3.4. Η περίοδος μετά τη Συνθήκη της Λισαβόνας | Σελ. 105 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 | |
| ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ | Σελ. 107 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5 | |
| ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΣΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ | Σελ. 112 |
| 5.1. Πρόγραμμα «Καλυψώ» | Σελ. 112 |
| 5.2. Δράση Ευρωπαϊκοί Προορισμοί Αριστείας | Σελ. 114 |
| 5.3. Η πρωτοβουλία «50.000 τουρίστες» | Σελ. 115 |
| ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ | |
| Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ | |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 | |
| Η ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΞΕΝΑΓΗΣΗΣ | Σελ. 117 |
| 1.1. Το επάγγελμα του ξεναγού | Σελ. 117 |
| 1.2. Το νομικό πλαίσιο της παροχής υπηρεσιών ξεναγού στην Ελλάδα | Σελ. 118 |
| 1.2.1. Ο Ν 710/1977 | Σελ. 118 |
| 1.2.2. Το ΠΔ 309/1987 | Σελ. 120 |
| 1.2.3. Το ΠΔ 273/93 | Σελ. 120 |
| 1.2.4. Το ΠΔ 340/96 | Σελ. 121 |
| 1.2.5. Ο Ν 3766/2009 | Σελ. 121 |
| 1.2.6. Η ΚΥΑ 165255/ΙΑ/2010 | Σελ. 123 |
| 1.3. Το ελληνικό εκπαιδευτικό πλαίσιο των ξεναγών | Σελ. 123 |
| 1.4. Το κοινοτικό πλαίσιο | Σελ. 125 |
| 1.4.1. Οδηγία 2005/36/ΕΚ | Σελ. 125 |
| 1.4.2. Οδηγία 2006/123/ΕΚ | Σελ. 126 |
| 1.5. Η προσφυγή της Επιτροπής κατά κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης | Σελ. 126 |
| 1.5.1. Υπόθεση C-198/89 Επιτροπή κατά Ελλάδας | Σελ. 127 |
| 1.5.2. Υπόθεση C-154/89 Επιτροπή κατά Γαλλίας | Σελ. 130 |
| 1.5.3. Υπόθεση C-180/89 Επιτροπή κατά Ιταλίας | Σελ. 131 |
| 1.5.4. Υπόθεση C-375/92 Επιτροπή κατά Ισπανίας | Σελ. 132 |
| 1.5.5. Υπόθεση C-398/95 ΣΕΤΕ κατά Υπουργού Εργασίας | Σελ. 135 |
| 1.6. Κοινοβουλευτικές Ερωτήσεις για την άσκηση του επαγγέλματος του ξεναγού | Σελ. 140 |
| 1.6.1. Γραπτή ερώτηση της 18ης Μαρτίου 1998 | Σελ. 141 |
| 1.6.2. Γραπτή ερώτηση της 21ης Μαρτίου 2000 | Σελ. 142 |
| 1.6.3. Γραπτή ερώτηση της 31ης Μαρτίου 2002 | Σελ. 142 |
| 1.6.4. Γραπτή ερώτηση της 26ης Σεπτεμβρίου 2000 | Σελ. 143 |
| 1.6.5. Γραπτή ερώτηση της 13ης Δεκεμβρίου 2000 | Σελ. 145 |
| 1.6.6. Γραπτή ερώτηση της 8ης Φεβρουαρίου 2001 | Σελ. 146 |
| 1.6.7. Γραπτή ερώτηση της 3ης Ιουλίου 2001 | Σελ. 146 |
| 1.6.8. Γραπτή ερώτηση της 23ης Νοεμβρίου 2004 | Σελ. 147 |
| 1.6.9. Γραπτή ερώτηση της 24ης Μαΐου 2005 | Σελ. 148 |
| 1.6.10. Γραπτή ερώτηση της 9ης Μαΐου 2006 | Σελ. 149 |
| 1.6.11. Προφορική ερώτηση της 17ης Δεκεμβρίου 2007 | Σελ. 149 |
| 1.6.12. Γραπτή ερώτηση της 4ης Αυγούστου 2008 | Σελ. 151 |
| 1.6.13. Αναφορά ξεναγού υπηκόου κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο | Σελ. 152 |
| 1.7. Κριτική προσέγγιση | Σελ. 153 |
| 1.8. Συμπέρασμα | Σελ. 154 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 | |
| Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΑΡΟΧΗ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΕΝΔΟΜΕΤΑΦΟΡΩΝ | Σελ. 156 |
| 2.1. Το ακτοπλοϊκό ζήτημα | Σελ. 156 |
| 2.2. Ιστορική εξέλιξη του θεσμικού πλαισίου της ακτοπλοΐας | Σελ. 157 |
| 2.3. Η πρώτη περίοδος εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου | Σελ. 160 |
| 2.4. Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών στις θαλάσσιες ενδομεταφορές | Σελ. 162 |
| 2.5. Θαλάσσια μεταφορά επιβατών και εμπορευμάτων | Σελ. 172 |
| 2.6. Δραστηριοποίηση επιβατηγών-τουριστικών, κρουαζιερόπλοιων και φορτηγών δεξαμενοπλοίων | Σελ. 175 |
| 2.7. Ενωσιακό δικαιικό σύστημα | Σελ. 180 |
| 2.7.1. Κανονισμοί του έτους 1986 | Σελ. 182 |
| 2.7.2. Κανονισμός 3577/1992 | Σελ. 183 |
| 2.8. Νομολογία Δικαστηρίου Ευρωπαϊκής Ένωσης | Σελ. 187 |
| 2.8.1. Η υπόθεση C-288/02 | Σελ. 187 |
| 2.8.2. Η απόφαση C-435/00 του ΔΕΚ | Σελ. 189 |
| 2.8.3. Η υπόθεση C-122/09 | Σελ. 191 |
| 2.8.4. Οι υποθέσεις C-128/10 και C-129/10 | Σελ. 193 |
| 2.9. Κοινοβουλευτικές ερωτήσεις | Σελ. 201 |
| 2.9.1. Κοινοβουλευτική ερώτηση για άγονες γραμμές στις θαλάσσιες μεταφορές | Σελ. 202 |
| 2.9.2. Κοινοβουλευτική ερώτηση για την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών λιμανιών | Σελ. 203 |
| 2.10. Κριτική προσέγγιση | Σελ. 204 |
| ΜΕΡΟΣ ΕΚΤΟ | |
| ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ | |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 | |
| ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΣΗΜΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ | Σελ. 207 |
| 1.1. Εισαγωγή | Σελ. 207 |
| 1.2. Κανονισμός | Σελ. 209 |
| 1.2.1. Κριτήρια απονομής οικολογικού σήματος | Σελ. 212 |
| 1.2.2. Χρήση του οικολογικού σήματος | Σελ. 215 |
| 1.2.3. Προαγωγή του οικολογικού σήματος | Σελ. 216 |
| 1.3. Συμβούλιο Οικολογικής Σήμανσης Ευρωπαϊκής Ένωσης | Σελ. 217 |
| 1.4. Μορφή του οικολογικού σήματος | Σελ. 218 |
| 1.5. Ο ιστότοπος | Σελ. 220 |
| 1.6. Κοινοτικό οικολογικό σήμα για τα τουριστικά καταλύματα | Σελ. 221 |
| 1.7. Κοινοτικό οικολογικό σήμα σε υπηρεσίες κατασκηνώσεων | Σελ. 227 |
| 1.8. Δράσεις και ενέργειες προώθησης και προβολής του οικολογικού σήματος | Σελ. 234 |
| 1.8.1. EU Ecolabel Communication Award | Σελ. 234 |
| 1.8.2. Μήνας «λουλουδιού» | Σελ. 235 |
| 1.8.3. Το διαδικτυακό κατάστημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για προϊόντα με οικολογικό σήμα | Σελ. 235 |
| 1.9. Ανώτατο Συμβούλιο Απονομής Οικολογικού Σήματος στην Ελλάδα | Σελ. 236 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 | |
| ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙΑ | Σελ. 240 |
| 2.1. Εισαγωγή | Σελ. 240 |
| 2.2. Η Οδηγία | Σελ. 241 |
| 2.2.1. Προσυμβατικές υποχρεώσεις | Σελ. 243 |
| 2.2.2. Εκχώρηση κράτησης | Σελ. 243 |
| 2.2.3. Καταγγελία της σύμβασης | Σελ. 244 |
| 2.2.4. Υποχρεώσεις κρατών-μελών | Σελ. 245 |
| 2.3. Ενσωμάτωση της οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο | Σελ. 246 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 | |
| ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΕΠΙΒΑΤΩΝ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ | Σελ. 248 |
| 3.1. Εισαγωγή | Σελ. 248 |
| 3.2. Ο Κανονισμός 261/2004 ΕΚ | Σελ. 249 |
| 3.2.1. Εννοιολογικοί προσδιορισμοί | Σελ. 249 |
| 3.2.2. Δικαιώματα επιβατών σε αρνητικές καταστάσεις | Σελ. 251 |
| 3.2.2.1. 'Αρνηση επιβίβασης | Σελ. 252 |
| 3.2.2.2. Ματαίωση πτήσης | Σελ. 253 |
| 3.2.2.3. Καθυστέρηση πτήσης | Σελ. 254 |
| 3.2.2.4. Αλλαγή θέσης | Σελ. 254 |
| 3.2.3. Υποχρεώσεις κρατών-μελών | Σελ. 255 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 | |
| ΟΙ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΕΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ | Σελ. 256 |
| 4.1. Εισαγωγή στη Στατιστική | Σελ. 256 |
| 4.1.1. Ιστορική εξέλιξη | Σελ. 256 |
| 4.1.2. Η Κοινοτική Στατιστική Αρχή [Επιτροπή (Eurostat)] | Σελ. 258 |
| 4.1.3. Κώδικας ορθής πρακτικής για τις ευρωπαϊκές στατιστικές | Σελ. 259 |
| 4.1.4. Στατιστική ποιότητα | Σελ. 261 |
| 4.1.5. Ευρωπαϊκό στατιστικό πρόγραμμα | Σελ. 262 |
| 4.1.6. Το Στατιστικό απόρρητο | Σελ. 262 |
| 4.1.7. Πρότυπο της ονοματολογίας εδαφικών στατιστικών μονάδων | Σελ. 263 |
| 4.2. Οι στατιστικές του τουρισμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση | Σελ. 268 |
| 4.2.1. Ιστορική εξέλιξη | Σελ. 268 |
| 4.2.2. Η Οδηγία 95/57/ΕΚ σχετικά με τη συλλογή στατιστικών στοιχείων στον τομέα του τουρισμού | Σελ. 270 |
| 4.2.3. Τουριστικοί ορισμοί της απόφασης της Επιτροπής | Σελ. 272 |
| 4.2.3.1. Τουρισμός | Σελ. 272 |
| 4.2.3.2. Τουριστικά καταλύματα | Σελ. 276 |
| 4.2.3.3. Όγκος Τουρισμού | Σελ. 280 |
| 4.2.3.4. Χαρακτηριστικά των ταξιδιών | Σελ. 280 |
| 4.2.3.5. Χαρακτηριστικά των τουριστών | Σελ. 280 |
| 4.2.3.6. Στοιχεία για τις τουριστικές δαπάνες | Σελ. 280 |
| ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ | Σελ. 283 |
| ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ | Σελ. 297 |
| ΒΙΟΓΡΑΦΙΚA | Σελ. 305 |