Back to Top
ΝΕΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
Πολιτικές Σύγκλισης και Πεδία Εφαρμογής
Κωδικός Προϊόντος:
12470
- Έκδοση: 2010
- Βιβλιοδεσία: Εύκαμπτη
- Σελίδες: 320
- ISBN: 978-960-272-669-3
- Black friday εκδόσεις: 30%
Το σύγγραμμα "Νέες Μορφές Διακυβέρνησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης" αποτελεί μια μελέτη σχετικά με την Ευρωπαϊκή Πολιτική και ειδικότερα την Ευρωπαϊκή Διακυβέρνηση. Το έργο είναι πολύ επίκαιρο, καθώς επισημαίνει τα αιτήματα που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση στην τρέχουσα φάση της Ενοποιητικής Πορείας, προκειμένου να υπάρξει αντιστάθμιση στις μαζικές μεταβιβάσεις αρμοδιοτήτων από τα Κράτη Μέλη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μάλιστα σε πολιτικά ευαίσθητους τομείς, που επηρέασαν οι Συνθήκες του Μάαστριχτ και του Άμστερνταμ.
Στο Βιβλίο συσχετίζονται με ιδιαίτερη επιτυχία οι παραδοσιακές με τις Νέες Μορφές Διακυβέρνησης, τα παραδοσιακά με τα νέα εργαλεία Διακυβέρνησης που εφαρμόζονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και επισημαίνεται μετά από συστηματική περιπτωσιολογική μελέτη, ότι οι καινοτομίες της λεγόμενης Νέας Διακυβέρνησης κατέστησαν πιο ευέλικτες τις παραδοσιακές μορφές και εργαλεία Διακυβέρνησης. Σε μια μόνο περίπτωση, αυτή της Ανοιχτής Μεθόδου Συντονισμού (ΑΜΣ), η καινοτομία απέβλεπε στην υπέρβαση θεσμικών περιορισμών προκειμένου να υλοποιηθούν οι στόχοι που τέθηκαν στο πλαίσιο της Στρατηγικής της Λισσαβόνας ώστε να καταστεί η Ευρωπαϊκή Ένωση η πιο ανταγωνιστική οικονομία γνώσης διεθνώς.
Η ύλη αναπτύσσεται σε δύο διακριτά μέρη: το πρώτο μέρος τιτλοφορείται Νέες Μορφές Διακυβέρνησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το δεύτερο μέρος Πεδία Πολιτικής και Εφαρμογές των Νέων Μορφών Διακυβέρνησης. Στις Νέες Μορφές Διακυβέρνησης αναπτύσσεται η Ευρωπαϊκή Διακυβέρνηση με έμφαση στα Όρια και στις Προοπτικές της, στην Τυπολογία και στην Οργάνωση των Συμφερόντων και στην Αυτορύθμιση και στη Συρρύθμιση της. Στα Πεδία Πολιτικής αναπτύσσεται η Ευρωπαϊκή Πολιτική και οι διάφορες εκφάνσεις της, όπως η Ευρωπαϊκή Οικονομική Πολιτική, η Ευρωπαϊκή Φορολογική Πολιτική, η Ευρωπαϊκή Κοινωνική Πολιτική και η Ευρωπαϊκή Περιβαλλοντική Πολιτική. Η ύλη ολοκληρώνεται με Αξιολογικές Παρατηρήσεις για τις Νέες Μορφές Διακυβέρνησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην επίδρασή της στις Εθνικές Αρμοδιότητες των Κρατών Μελών.
Βασικό αντικείμενο του συγγράμματος είναι η κατανόηση της Διακυβέρνησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η πολιτική Σύγκλιση ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στα Κράτη Μέλη συνιστά ένα ιδιαίτερο φαινόμενο, η ερμηνεία του οποίου εδράζεται σε έναν συνδυασμό εθνικών και υπερεθνικών παραγόντων. Στο πλαίσιο αυτό αναλύονται οι διαφορετικοί βαθμοί πολιτικής σύγκλισης των Νέων Μορφών Διακυβέρνησης καθώς και οι προϋποθέσεις για τους πολιτικούς δρώντες να αποδεχθούν τις συγκεκριμένες μεταφορές πολιτικών των νέων μορφών διακυβέρνησης. Ο συγγραφέας αναπτύσσει θέματα σχετικά με την επιρροή που έχει στην Ευρωπαϊκή Πολιτική η συνύπαρξη Ευέλικτων Μορφών Διακυβέρνησης. Οι ανωτέρω παρατηρήσεις παρέχουν στον αναγνώστη, Πολιτικό Επιστήμονα ή Νομικό, το έναυσμα για να διαβάσει αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα συμβολή στη συζήτηση για τη Νέα Ευρωπαϊκή Διακυβέρνηση.
Στο Βιβλίο συσχετίζονται με ιδιαίτερη επιτυχία οι παραδοσιακές με τις Νέες Μορφές Διακυβέρνησης, τα παραδοσιακά με τα νέα εργαλεία Διακυβέρνησης που εφαρμόζονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και επισημαίνεται μετά από συστηματική περιπτωσιολογική μελέτη, ότι οι καινοτομίες της λεγόμενης Νέας Διακυβέρνησης κατέστησαν πιο ευέλικτες τις παραδοσιακές μορφές και εργαλεία Διακυβέρνησης. Σε μια μόνο περίπτωση, αυτή της Ανοιχτής Μεθόδου Συντονισμού (ΑΜΣ), η καινοτομία απέβλεπε στην υπέρβαση θεσμικών περιορισμών προκειμένου να υλοποιηθούν οι στόχοι που τέθηκαν στο πλαίσιο της Στρατηγικής της Λισσαβόνας ώστε να καταστεί η Ευρωπαϊκή Ένωση η πιο ανταγωνιστική οικονομία γνώσης διεθνώς.
Η ύλη αναπτύσσεται σε δύο διακριτά μέρη: το πρώτο μέρος τιτλοφορείται Νέες Μορφές Διακυβέρνησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το δεύτερο μέρος Πεδία Πολιτικής και Εφαρμογές των Νέων Μορφών Διακυβέρνησης. Στις Νέες Μορφές Διακυβέρνησης αναπτύσσεται η Ευρωπαϊκή Διακυβέρνηση με έμφαση στα Όρια και στις Προοπτικές της, στην Τυπολογία και στην Οργάνωση των Συμφερόντων και στην Αυτορύθμιση και στη Συρρύθμιση της. Στα Πεδία Πολιτικής αναπτύσσεται η Ευρωπαϊκή Πολιτική και οι διάφορες εκφάνσεις της, όπως η Ευρωπαϊκή Οικονομική Πολιτική, η Ευρωπαϊκή Φορολογική Πολιτική, η Ευρωπαϊκή Κοινωνική Πολιτική και η Ευρωπαϊκή Περιβαλλοντική Πολιτική. Η ύλη ολοκληρώνεται με Αξιολογικές Παρατηρήσεις για τις Νέες Μορφές Διακυβέρνησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην επίδρασή της στις Εθνικές Αρμοδιότητες των Κρατών Μελών.
Βασικό αντικείμενο του συγγράμματος είναι η κατανόηση της Διακυβέρνησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η πολιτική Σύγκλιση ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στα Κράτη Μέλη συνιστά ένα ιδιαίτερο φαινόμενο, η ερμηνεία του οποίου εδράζεται σε έναν συνδυασμό εθνικών και υπερεθνικών παραγόντων. Στο πλαίσιο αυτό αναλύονται οι διαφορετικοί βαθμοί πολιτικής σύγκλισης των Νέων Μορφών Διακυβέρνησης καθώς και οι προϋποθέσεις για τους πολιτικούς δρώντες να αποδεχθούν τις συγκεκριμένες μεταφορές πολιτικών των νέων μορφών διακυβέρνησης. Ο συγγραφέας αναπτύσσει θέματα σχετικά με την επιρροή που έχει στην Ευρωπαϊκή Πολιτική η συνύπαρξη Ευέλικτων Μορφών Διακυβέρνησης. Οι ανωτέρω παρατηρήσεις παρέχουν στον αναγνώστη, Πολιτικό Επιστήμονα ή Νομικό, το έναυσμα για να διαβάσει αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα συμβολή στη συζήτηση για τη Νέα Ευρωπαϊκή Διακυβέρνηση.
| Πρώτο Μέρος | |
| Νέες Μορφές Διακυβέρνησης στην ΕΕ | |
| 1. Νέες Μορφές Διακυβέρνησης στην ΕΕ: Τάσεις, Όρια και Προοπτικές | Σελ. 3 |
| 1.1 Εισαγωγή | Σελ. 3 |
| 1.2 Ορίζοντας τις νέες μορφές διακυβέρνησης | Σελ. 3 |
| 1.3 Χαρακτηριστικά των νέων μορφών διακυβέρνησης | Σελ. 9 |
| 1.4 Παράγοντες ανάδειξης των νέων μορφών διακυβέρνησης | Σελ. 11 |
| 1.5 Σύγκριση των νέων μορφών διακυβέρνησης με το κοινοτικό soft law | Σελ. 14 |
| 1.6 Η Ανοιχτή Μέθοδος Συντονισμού: Αποτελεσματικότητα και δημοκρατικό έλλειμμα | Σελ. 17 |
| 1.7 Η ενδιάμεση επανεξέταση της Στρατηγικής της Λισσαβόνας: Προς αναζήτηση οικονομικής ανάπτυξης & απασχόλησης | Σελ. 23 |
| 1.8 Συμπεράσματα | Σελ. 26 |
| 2. Προς μια τυπολογία των μορφών διακυβέρνησης στην ΕΕ | Σελ. 28 |
| 2.1 Ευρωπαϊκή Διακυβέρνηση και Ολοκλήρωση: Επιπτώσεις στη συνοχή των εθνικών πολιτικών συστημάτων | Σελ. 28 |
| 2.2 Από - εθνικοποίηση του πολιτικού χώρου | Σελ. 29 |
| 2.3 Ζητήματα από την παρέμβαση της ευρωπαϊκής διακυβέρνησης στις εθνικές πολιτικές δομές και αρμοδιότητες | Σελ. 31 |
| 2.4 Προσεγγίσεις των μορφών διακυβέρνησης στην ΕΕ | Σελ. 32 |
| 2.4.1 Διαμόρφωση πολιτικής: συμμετοχή δημοσίων και ιδιωτικών δρώντων | Σελ. 36 |
| 2.4.2 'Ασκηση πολιτικής: δεσμευτικότητα και εφαρμογή πολιτικής | Σελ. 36 |
| 2.4.3 Θεσμική προσέγγιση: ιεραρχικό ή αποκεντρωμένο πλαίσιο; | Σελ. 39 |
| 2.5 Αμφισβητώντας την καινοτομία των νέων μορφών διακυβέρνησης | Σελ. 41 |
| 2.6 Τυπολογίες των μορφών διακυβέρνησης της ΕΕ | Σελ. 42 |
| 2.7 Συμπεράσματα | Σελ. 49 |
| 3. Οργάνωση συμφερόντων στην Ευρωπαϊκή διακυβέρνηση και εθνικές αρμοδιότητες | Σελ. 51 |
| 3.1 Οι Ευρωπαϊκές Ομάδες Συμφερόντων | Σελ. 52 |
| 3.1.1 Εργοδοτικές οργανώσεις: ισχυρές λόγω αρνητικής ολοκλήρωσης | Σελ. 54 |
| 3.1.2 Εργατικές οργανώσεις: ανομοιογένεια σε εθνικό επίπεδο | Σελ. 55 |
| 3.1.3 Αγροτικές οργανώσεις: με την ορμή της ΚΑΠ | Σελ. 56 |
| 3.1.4 Περιβαλλοντικές οργανώσεις: ανάπτυξη σε υπερεθνικό και διεθνές επίπεδο | Σελ. 57 |
| 3.1.5 Οργανώσεις καταναλωτών: η πιο ωφελημένη ομάδα της ενιαίας αγοράς | Σελ. 58 |
| 3.2 Η επιρροή των ομάδων συμφερόντων στα κοινοτικά όργανα | Σελ. 59 |
| 3.2.1 Επιτροπή: ο κυριότερος στόχος των οργανωμένων συμφερόντων | Σελ. 60 |
| 3.2.2 Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο: στο επίκεντρο μετά τη διαδικασία της συναπόφασης | Σελ. 63 |
| 3.2.3 Συμβούλιο Υπουργών: επιρροή μέσω των κρατών - μελών | Σελ. 64 |
| 3.2.4 Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή: υποβαθμισμένος και συμβολικός χαρακτήρας | Σελ. 66 |
| 3.3 Οι αρμοδιότητες της ΕΚ/ΕΕ έναντι των εθνικών αρμοδιοτήτων: Σύγκρουση εξουσιών και αρμοδιοτήτων ή συμμετοχική κυριαρχία; | Σελ. 67 |
| 3.4 Συμπεράσματα | Σελ. 72 |
| 4. Αυτορρύθμιση: ο δρόμος προς τη διακυβέρνηση μέσα από το ρυθμιστικό κράτος | Σελ. 73 |
| 4.1 Η εμφάνιση του νεοβολονταρισμού και των ευέλικτων μεθόδων διακυβέρνησης | Σελ. 75 |
| 4.2 Η έννοια της αυτορρύθμισης: Από την τεχνική εναρμόνιση και την τυποποίηση στους κώδικες συμπεριφοράς και τις τομεακές συμφωνίες | Σελ. 78 |
| 4.3 Εθελοντικός χαρακτήρας και ρυθμιστική ευελιξία: Δούρειος ίππος των εθνικών αρμοδιοτήτων έναντι της ενιαίας αγοράς; | Σελ. 80 |
| 4.4 Η διοργανική συμφωνία για τη βελτίωση της νομοθεσίας | Σελ. 82 |
| 4.4.1 Ο εθελοντικός χαρακτήρας των συμφωνιών. | Σελ. 82 |
| 4.4.2 Οι φορείς σε ευρωπαϊκό επίπεδο | Σελ. 84 |
| 4.4.3 Πεδίο εφαρμογής του εργαλείου της αυτορρύθμισης | Σελ. 85 |
| 4.4.4 Ο Ρόλος της Επιτροπής στο πεδίο της αυτορρύθμισης. | Σελ. 87 |
| 4.4.5 Θέση του εργαλείου της αυτορρύθμισης στην ιεραρχία των πηγών του κοινοτικού δικαίου | Σελ. 89 |
| 4.4.6 Κανονιστικά κριτήρια για την υιοθέτηση εργαλείων αυτορρύθμισης | Σελ. 89 |
| 4.4.7 Η περίπτωση της αυτορρύθμισης στον τομέα της διαφήμισης | Σελ. 90 |
| 4.5 Σύγκριση της αυτορρύθμισης με τη συρρύθμιση | Σελ. 92 |
| 4.6 Σύγκριση της αυτορρύθμισης με την ανοιχτή μέθοδο συντονισμού | Σελ. 92 |
| 4.7 Συμπεράσματα | Σελ. 94 |
| 5. Κοινωνικός διάλογος | Σελ. 96 |
| 5.1 Συμμετοχή επαγγελματικών και κοινωνικών ομάδων στην εκπόνηση της κοινοτικής νομοθεσίας | Σελ. 98 |
| 5.2 Ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου | Σελ. 100 |
| 5.3 Σχέση του κοινωνικού διαλόγου με τις αρχές της «διακυβέρνησης δια της διαβούλευσης» | Σελ. 101 |
| 5.4 Νομολογιακό κεκτημένο στο πεδίο της αντιπροσωπευτικότητας | Σελ. 102 |
| 5.5 Ο κοινωνικός διάλογος ως μορφή αυτορρύθμισης | Σελ. 103 |
| 5.5.1 Υποβολή από την Επιτροπή πρότασης - απόφασης του Συμβουλίου για τα ζητήματα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 137 | Σελ. 104 |
| 5.5.2 Η μεταφορά της ευρωπαϊκής συμφωνίας ανάλογα με τις διαδικασίες και πρακτικές των κοινωνικών εταίρων και των κρατών - μελών | Σελ. 105 |
| 5.6 Αποτίμηση της διαδικασίας του κοινωνικού διαλόγου ως μορφής αυτορρύθμισης | Σελ. 107 |
| 5.7 Το παράδειγμα της τηλεργασίας | Σελ. 108 |
| 5.8 Συμπεράσματα: Η αυτορρύθμιση και ο κοινωνικός διάλογος ως εργαλεία νέων μορφών διακυβέρνησης | Σελ. 110 |
| 6. Συρρύθμιση | Σελ. 114 |
| 6.1 Η Συρρύθμιση σύμφωνα με τη Διοργανική Συμφωνία για τη βελτίωση της νομοθεσίας | Σελ. 118 |
| 6.2 Αναλύοντας τη συρρύθμιση: Συμπληρωματική της κλασικής κοινοτικής μεθόδου | Σελ. 121 |
| 6.3 Η στάση θεσμικών οργάνων και πολιτικών δρώντων απέναντι στη συρρύθμιση | Σελ. 123 |
| 6.4 Εφαρμογές της συρρύθμισης: τεχνική εναρμόνιση και τυποποίηση, περιβαλλοντικές συμφωνίες, οργάνωση χρόνου εργασίας, κώδικες συμπεριφοράς | Σελ. 125 |
| 6.5 Συμπεράσματα | Σελ. 130 |
| 7. Ανεξάρτητες ρυθμιστικές αρχές και οργανισμοί παροχής επιστημονικής στήριξης | Σελ. 132 |
| 7.1 Διακυβέρνηση διά της εμπειρογνωμοσύνης | Σελ. 132 |
| 7.2 Οι ευρωπαϊκές ανεξάρτητες ρυθμιστικές αρχές | Σελ. 135 |
| 7.2.1 Αίτια δημιουργίας | Σελ. 139 |
| 7.2.2 Νομική Φύση | Σελ. 142 |
| 7.2.3 Πλαίσιο λειτουργίας | Σελ. 143 |
| 7.2.4 Λογοδοσία και Έλεγχος | Σελ. 144 |
| 7.2.5 Δικτύωση των Ευρωπαϊκών Ανεξάρτητων Ρυθμιστικών Αρχών: Συνεργασία με τις αντίστοιχες εθνικές επιτροπές και αρχές | Σελ. 145 |
| 7.3 Οι εθνικές ανεξάρτητες αρχές | Σελ. 146 |
| 7.3.1 Συνεργασία μεταξύ των Ανεξάρτητων Εθνικών Αρχών | Σελ. 147 |
| 7.3.2 Οι Ελληνικές Ανεξάρτητες Διοικητικές Αρχές | Σελ. 149 |
| 7.4 Οι οργανισμοί παροχής επιστημονικής στήριξης | Σελ. 151 |
| 7.4.1 O Ευρωπαϊκός Οργανισμός Αξιολόγησης Φαρμάκων (EMEA) | Σελ. 151 |
| 7.4.2 H Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) | Σελ. 152 |
| 7.5 Συμπεράσματα: τριγμοί στο κάθετο μονοπώλιο του κράτους | Σελ. 154 |
| Δεύτερο Μέρος | |
| Πεδία Πολιτικής και Εφαρμογές των Νέων Μορφών Διακυβέρνησης | |
| 8. Οικονομική και νομισματική πολιτική: Ιεραρχική πολιτική και πολιτική κινήτρων | Σελ. 159 |
| 8.1 Η Δέσμη Ολοκληρωμένων Κατευθυντήριων Γραμμών | Σελ. 159 |
| 8.2 Κριτήρια ένταξης στην Ευρωζώνη | Σελ. 160 |
| 8.3 Το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης | Σελ. 161 |
| 8.4 Εξασφάλιση της συνοχής της οικονομικής πολιτικής | Σελ. 162 |
| 8.5 Συμπεράσματα: Προς μια νέα ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση | Σελ. 163 |
| 9. Φορολογική πολιτική: Ανελαστική συνεργασία | Σελ. 165 |
| 9.1 Ομοιομορφία των κανόνων για τον ΦΠΑ | Σελ. 166 |
| 9.2 Ελαστικοί ελάχιστοι συντελεστές | Σελ. 167 |
| 9.3 Φορολογικός ανταγωνισμός: race to the bottom; | Σελ. 169 |
| 9.4 Αποτίμηση της δημιουργίας ενός ενιαίου ευρωπαϊκού φορολογικού χώρου | Σελ. 170 |
| 10. Περιβαλλοντική πολιτική: Κλασική κοινοτική μέθοδος | Σελ. 174 |
| 10.1 Αμφισβήτηση κοινοτικής αρμοδιότητας | Σελ. 175 |
| 10.2 Ορια της κλασικής κοινοτικής μεθόδου | Σελ. 177 |
| 10.3 Η νέα προσέγγιση | Σελ. 179 |
| 10.4 Στρατηγική της Λισσαβόνας: Περιβαλλοντική διάσταση της αειφορίας & Ανοιχτή Μέθοδος Συντονισμού | Σελ. 182 |
| 10.5 Αποτίμηση των νέων μορφών διακυβέρνησης στην περιβαλλοντική πολιτική | Σελ. 185 |
| 11. Απασχόληση και κοινωνική πολιτική: Ανοιχτή Μέθοδος Συντονισμού και Κλασική Κοινοτική Μέθοδος | Σελ. 188 |
| 11.1 Η Ευρωπαϊκή στρατηγική για την απασχόληση | Σελ. 191 |
| 11.2 Η ατζέντα κοινωνικής πολιτικής | Σελ. 192 |
| 11.3 Ελάχιστα πρότυπα για όλους | Σελ. 193 |
| 11.4 Κοινωνική ενσωμάτωση και κοινωνική προστασία | Σελ. 195 |
| 11.5 Αποτίμηση των νέων μορφών διακυβέρνησης στην κοινωνική πολιτική | Σελ. 195 |
| 12. Πολιτική Ερευνας και Καινοτομίας: Ανοιχτή Μέθοδος Συντονισμού | Σελ. 199 |
| 12.1 Ευρωπαϊκός Χώρος Ερευνας | Σελ. 201 |
| 12.2 Χρηματοδότηση και ερευνητικές προτεραιότητες για το 2007-2013 | Σελ. 201 |
| 12.3 Αποτίμηση της Ανοιχτής Μεθόδου Συντονισμού στην Πολιτική Ερευνας και Καινοτομίας | Σελ. 204 |
| 13. Εκπαίδευση: Αποκλειστική αρμοδιότητα στα κράτη - μέλη; | Σελ. 207 |
| 13.1 Ανάπτυξη υπερεθνικής εκπαιδευτικής πολιτικής | Σελ. 207 |
| 13.2 Ανεπάρκεια των εθνικών στρατηγικών | Σελ. 210 |
| 13.3 Σημεία τριβής κοινοτικών - εθνικών αρμοδιοτήτων: Αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων διπλωμάτων κολεγίων | Σελ. 213 |
| 13.4 Συμπεράσματα: Διάβρωση των εθνικών αρμοδιοτήτων στο πεδίο της εκπαίδευσης | Σελ. 216 |
| 14. Πολιτική Υγείας: Όταν η ΕΕ ζητάει μερίδιο αρμοδιότητας από τα κράτη - μέλη | Σελ. 220 |
| 14.1 Βασικές αρχές πολιτικής στο πεδίο της υγείας | Σελ. 220 |
| 14.2 Βασικοί στόχοι πολιτικής | Σελ. 222 |
| 14.3 Κινητικότητα των ασθενών στην ΕΕ | Σελ. 224 |
| 14.3.1 Η νομολογία του ΔΕΚ απέναντι στις εθνικές αρμοδιότητες | Σελ. 226 |
| 14.3.2 Διαφορετικά είδη διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης | Σελ. 229 |
| 14.3.3 Σχέση της κοινοτικής δράσης με τους γενικούς στόχους των συστημάτων υγείας | Σελ. 230 |
| 14.3.4 Φύση και αντίκτυπος της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης | Σελ. 232 |
| 14.3.4.1. Ελάχιστες απαιτήσεις ενημέρωσης και αποσαφήνισης ώστε να καταστεί δυνατή η διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη | Σελ. 233 |
| 14.3.4.2 Προσδιορισμός των αρμόδιων αρχών και των αρμοδιοτήτων τους | Σελ. 234 |
| 14.3.4.3. Αξιώσεις αποζημίωσης που απορρέουν από διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη | Σελ. 234 |
| 14.3.4.4 Εξασφάλιση μιας ισόρροπης υγειονομικής περίθαλψης με πρόσβαση για όλους | Σελ. 235 |
| 14.3.4.5. Παροχή στήριξης στα κράτη - μέλη | Σελ. 236 |
| 14.4 Συμπεράσματα: Με ποιους τρόπους επιδρά η ευρωπαϊκή δράση στα συστήματα υγείας των κρατών - μελών | Σελ. 238 |
| Επιλογικό Μέρος | |
| Αξιολογικές Παρατηρήσεις | |
| 15. Ο δρόμος από το ρυθμιστικό κράτος στις νέες μορφές διακυβέρνησης | Σελ. 241 |
| 16. Πώς επηρεάζονται οι εθνικές αρμοδιότητες στο πλαίσιο των νέων μορφών διακυβέρνησης; | Σελ. 251 |
| 16.1 Κοινοί στόχοι ή Εθνικές προτιμήσεις; Ποιες είναι οι προϋποθέσεις συμβιβασμού; | Σελ. 251 |
| 16.2 Εκτίμηση της δυνατότητας πολιτικής σύγκλισης των νέων μορφών διακυβέρνησης | Σελ. 253 |
| 16.2.1 Απλό benchmarking και/ή συστάσεις | Σελ. 255 |
| 16.2.2 Εθελοντικά δεσμευτικοί πολιτικοί στόχοι & benchmarking και πίεση μεταξύ των κρατών - μελών | Σελ. 257 |
| 16.2.3 Εθελοντικά δεσμευτικοί πολιτικοί στόχοι & benchmarking και πίεση μεταξύ των κρατών - μελών & διαρθρωτική διαδικασία συνεργασίας | Σελ. 258 |
| 16.2.4 Νομικά δεσμευτικοί πολιτικοί στόχοι (πρόστιμα μη - συμμόρφωσης) & benchmarking και πίεση μεταξύ των κρατών - μελών & διαρθρωτική διαδικασία συνεργασίας | Σελ. 259 |
| 16.2.5 Νομικά δεσμευτικοί κανονισμοί | Σελ. 261 |
| 16.3 Οι εθνικές αρμοδιότητες κάτω από το φως των νέων μορφών διακυβέρνησης: η λογική της πολιτικής σύγκλισης και η διαδικασία μάθησης | Σελ. 262 |
| 16.4 Συμπεράσματα | Σελ. 268 |
| 17. Πηγές | Σελ. 273 |
| 17.1 Πρωτογενείς Πηγές | Σελ. 273 |
| 17.1.1 Κανονισμοί - Οδηγίες | Σελ. 273 |
| 17.1.2 Ανακοινώσεις | Σελ. 273 |
| 17.1.3 Ψηφίσματα | Σελ. 275 |
| 17.1.4 Λοιπά Έγγραφα | Σελ. 275 |
| 17.2 Ελληνική Βιβλιογραφία - Αρθρογραφία | Σελ. 276 |
| 17.3 Ξενόγλωσση Βιβλιογραφία - Αρθρογραφία | Σελ. 279 |
| 17.4 Διαδικτυακοί τόποι | Σελ. 296 |