Back to Top
ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΗ ΣΥΡΡΟΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ
Η σχέση της ειδικότητας με την απορρόφηση
Κωδικός Προϊόντος:
11834
- Έκδοση: 2007
- Βιβλιοδεσία: Εύκαμπτη
- Σελίδες: 552
- ISBN: 978-960-272-470-5
- ISBN: 978-960-272-470-5
- Black friday εκδόσεις: 30%
Το παρόν έργο είναι μία μονογραφία σε δυσχερές πεδίο του ουσιαστικού ποινικού δικαίου με σοβαρά δογματικά ζητήματα. Αποτελεί μία προσπάθεια ανάλυσης και αναστοχασμού ζητημάτων της φαινομένης συρροής. Ο συγγραφέας, στηριζόμενος στα διδάγματα της λογικής και της γλωσσολογίας, προέβη σε ανάλυση των εννοιών και της λειτουργίας της ειδικότητας και της απορρόφησης, τόσο στο ελληνικό όσο και σε αλλοδαπά δίκαια, με άμεσο διάλογο, τόσο με τη νομολογία πλειόνων κρατών, όσο και με τη φιλοσοφία του δικαίου. Η εργασία αναπτύσσεται σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος περιλαμβάνει στοιχεία λογικής και μεθοδολογίας, που αποσκοπούν στη διευκρίνιση των κρίσιμων εννοιών, προκειμένου να διευχερανθεί η δογματική ανάλυση που ακολουθεί. Στο δεύτερος μέρος παρουσιάζεται η ανάλυση των αρχών της ειδικότητας και της απορρόφησης στο ελληνικό, το γερμανικό και το ιταλικό ποινικό δίκαιο, καθώς και η σύγκρουση νομικών χαρακτηρισμών στο γαλλικό ποινικό δίκαιο. Η μελέτη ολοκληρώνεται με τα συμπεράσματα και την παράθεση της βιβλιογραφίας, ελληνικής και αλλοδαπής.
| ΠΡΟΛΟΓΟΣ | Σελ. IX |
| ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΥΛΗΣ | Σελ. XI |
| ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ | Σελ. XV |
| ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ | Σελ. XXIX |
| ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ - ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΡΩΤΗ | |
| ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΛΟΓΙΚΗΣ | |
| 1. Έννοιες | Σελ. 3 |
| 1.1. Βάθος των εννοιών | Σελ. 7 |
| 1.1.1. Ενάντιες και αντιφατικές έννοιες | Σελ. 9 |
| 1.2. Πλάτος των εννοιών και διάκρισή τους κατά το πλήθος των αντικειμένων που συγκροτούν το πλάτος τους | Σελ. 10 |
| 1.2.1. Σχέση επαλληλίας | Σελ. 11 |
| 1.2.2. Σχέση υπαλληλίας | Σελ. 11 |
| 1.2.3. Σχέση επαλλαγής | Σελ. 13 |
| 1.2.4. Σχέση συναλληλίας | Σελ. 13 |
| 1.3. Διαίρεση | Σελ. 13 |
| 1.3.1. Ταξινόμηση ή Ταξινομία | Σελ. 14 |
| 1.3.2. Μερισμός - Διάταξη | Σελ. 15 |
| 1.3.3. Ορισμός | Σελ. 15 |
| 1.4. Ακρίβεια των εννοιών | Σελ. 16 |
| 2. Πρόταση - Κρίση | Σελ. 18 |
| 2.1. Κατηγορική πρόταση | Σελ. 21 |
| 2.1.1. Αντιστροφή | Σελ. 22 |
| 2.2. Τροπική πρόταση | Σελ. 23 |
| 2.3. Υποθετική πρόταση | Σελ. 24 |
| 2.4. Διαζευκτική πρόταση - Συζευκτική πρόταση | Σελ. 25 |
| 2.5. Αναλυτική πρόταση - Συνθετική πρόταση - Αναγκαία πρόταση - Βέβαιη ή αποδεικτική πρόταση Προβληματική πρόταση-Οντολογική πρόταση - Αξιολογική ή δεοντική πρόταση | Σελ. 26 |
| 3. Διαλογισμός | Σελ. 27 |
| 3.1. Κατηγορικός διαλογισμός ή συλλογισμός | Σελ. 31 |
| 3.2. Έγκυροι συλλογιστικοί τρόποι | Σελ. 31 |
| 3.2.1. Οι κανόνες που διέπουν αναγκαία αλλά όχι και επαρκώς την δομή του συλλογισμού | Σελ. 38 |
| 3.3. Υποθετικός διαλογισμός | Σελ. 39 |
| 3.4. Διαζευκτικός διαλογισμός | Σελ. 40 |
| 3.5. Δίλημμα | Σελ. 41 |
| 3.6. Παραγωγικός διαλογισμός | Σελ. 41 |
| 3.7. Επαγωγικός διαλογισμός (Αναλογικός διαλογισμός - Μαθηματική επαγωγή) | Σελ. 42 |
| 4. Λογικές αρχές | Σελ. 43 |
| 4.1. Αρχή της ταυτότητας | Σελ. 43 |
| 4.1.1. - 4.1.2. Κανόνες που διέπουν την αρχή της ταυτότητας | Σελ. 44 |
| 4.1.3. Διάκριση ταυτότητας - ομοιότητας | Σελ. 44 |
| 4.1.4. Ο Wittgenstein για την ταυτότητα | Σελ. 45 |
| 4.2. Η αρχή της μη αντίφασης | Σελ. 45 |
| 4.3. Η αρχή του αποκλειόμενου μέσου ή τρίτου | Σελ. 47 |
| 4.4. Η αρχή του αποχρώντος ή επαρκούς λόγου | Σελ. 48 |
| 5. Ο νόμος της απορρόφησης | Σελ. 49 |
| 5.1. Το αξίωμα της έκτασης και το αξίωμα της εξειδίκευσης ή του διαχωρισμού στη συνολοθεωρία | Σελ. 50 |
| 5.2. Συσχετικοί τύποι που αποδίδουν τον νόμο της απορρόφησης | Σελ. 51 |
| ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ - ΕΝΟΤΗΤΑ ΔΕΥΤΕΡΗ | |
| ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ | |
| 1.Ερμηνεία | Σελ. 55 |
| 1.1. Το «δυνατό γλωσσικό νόημα» του ποινικού κανόνα ως απώτατο όριο της ερμηνείας του | Σελ. 64 |
| 2. Κανόνας δικαίου και νομική διάταξη | Σελ. 65 |
| 2.1. Τα ουσιώδη στοιχεία της έννοιας του κανόνα δικαίου | Σελ. 69 |
| 2.2. Η λογική δομή του κανόνα δικαίου | Σελ. 70 |
| 2.3. Η αξιολογική δομή του θετικού δικαίου | Σελ. 73 |
| 2.4. Η (νομική) έννοια ως στοιχείο του κανόνα δικαίου | Σελ. 74 |
| 3. Ταύτιση πράξης και κανόνα και τελολογικός τους συνδυασμός με την ιδέα του δικαίου | Σελ. 74 |
| 3.1. Η κοινωνική πράξη ως φορέας νοήματος | Σελ. 75 |
| 3.1.1. Σχέση κοινωνικής πράξης και ιδέας του δικαίου και διαμόρφωση της αξιολογικής κρίσης | Σελ. 76 |
| 3.1.2. Διάκριση τελολογίας και αιτιότητας | Σελ. 77 |
| 3.1.3. Διάγνωση των νοημάτων βάσει της λογικής τους θεμελίωσης (σχέση μέσου προς σκοπό) | Σελ. 78 |
| 4. - 4.1. Οι κανόνες δικαίου ως «σύστημα» κανόνων συμπεριφοράς | Σελ. 79 |
| 4.2. Συρροή κανόνων δικαίου | Σελ. 80 |
| 4.3. Η έννοια της «κατάργησης» (derogation) | Σελ. 81 |
| 4.3.1. Lex posterior derogat legi priori | Σελ. 82 |
| 4.3.2. Lex superior derogat legi inferiori | Σελ. 82 |
| 4.3.3. Lex specialis derogat legi generali | Σελ. 83 |
| 4.3.4. Ειδικότερα για τα θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα | Σελ. 84 |
| 4.3.5. - 4.3.7. Περιορισμοί στην υπεροχή του ειδικού νόμου | Σελ. 84 |
| 4.3.8. - 4.3.9. Η ειδικότητα στις συμβατικές απαιτήσεις | Σελ. 86 |
| 4.3.10. Η αρχή «Lex specialis derogat legi generali» ως μετακανόνας | Σελ. 87 |
| 4.4. - 4.4.4. Συνδυασμός των αρχών «Lex specialis derogat legi generali», «Lex superior derogat legi inferiori» και «Lex posterior derogat legi priori» | Σελ. 88 |
| 5. [Φαινομενική] συρροή κανόνων δικαίου | Σελ. 92 |
| 5.1. - 5.1.3. Σωρευτική συρροή | Σελ. 93 |
| 5.2. - 5.3.3. Απόψεις Zippelius | Σελ. 95 |
| 5.4. Απόψεις Wank: Διάκριση της ειδικότητας σε τυπική και ουσιαστική. Τυπική ειδικότητα | Σελ. 97 |
| 5.4.1 Ουσιαστική ειδικότητα: Επικουρικότητα | Σελ. 97 |
| 5.4.2. Απορρόφηση -Συντιμωρητή συνοδευτική πράξη- Συντιμωρητή πρότερη πράξη -Συντιμωρητή ύστερη πράξη | Σελ. 98 |
| 5.5. Απόψεις Joerden | Σελ. 99 |
| 5.5.1. Ταυτότητα | Σελ. 99 |
| 5.5.2. Ετερογένεια | Σελ. 100 |
| 5.5.3. Υπαλληλία | Σελ. 100 |
| 5.5.4. Διασταύρωση | Σελ. 101 |
| 5.5.5. Συντιμωρητή πρότερη πράξη-Συντιμωρητή μεταγενέστερη πράξη-Συντιμωρητή συνοδευτική πράξη | Σελ. 102 |
| 5.6. Το άρθρο 8 του ισπανικού Ποινικού Κώδικα | Σελ. 102 |
| 5.6.1. - 5.6.1.6. Η διδασκαλία του Olivares | Σελ. 104 |
| 5.6.2. - 5.6.2.11. Η διδασκαλία των Del Rosal- Ant?n | Σελ. 106 |
| 5.7. Η φαινομενική συρροή στο αγγλοαμερικανικό δίκαιο | Σελ. 111 |
| 5.7.1. Ο Lex specialis σε Αγγλία και Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής | Σελ. 112 |
| 5.7.2. Lesser included offense | Σελ. 115 |
| 5.7.3. - 5.7.4. Double Jeopardy | Σελ. 115 |
| 6. John Rawls και θεωρία της δικαιοσύνης | Σελ. 117 |
| 6.1. Η εύτακτη κοινωνία | Σελ. 117 |
| 6.1.1. Οι δύο βασικές αρχές που διέπουν την δικαιοσύνη σε μια εύτακτη κοινωνία | Σελ. 118 |
| 6.2. Η ιδέα της δημόσιας λογικής | Σελ. 118 |
| 6.3. Η ισχνή θεωρία του αγαθού | Σελ. 122 |
| 6.3.1. Τα είδη των πρωταρχικών αγαθών | Σελ. 122 |
| 6.3.2. - 6.3.3. Ορισμός του αγαθού σε τρία στάδια | Σελ. 122 |
| 6.4. - 6.4.2.Οι αρχές που διέπουν την ορθολογική επίλογη | Σελ. 123 |
| 6.5. Η αριστοτελική αρχή | Σελ. 125 |
| 7. Η σοβαρότητα του εγκλήματος είναι μια κοινωνική κρίση | Σελ. 126 |
| 7.1. Η σχετικότητα του εγκληματικού χαρακτήρα της πράξης | Σελ. 126 |
| 7.2. Οι αρχές που δικαιολογούν την ποινική νομοθεσία κατά τον Feinberg | Σελ. 127 |
| ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ - ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΡΩΤΗ | |
| Η ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ | |
| 1. Η έννοια του εννόμου αγαθού | Σελ. 131 |
| 1.2. - 1.2.4.1. Η θεωρία της λειτουργικής ενότητας του Σπινέλλη | Σελ. 131 |
| 1.3. - 1.3.3. Η θεωρία του Μανωλεδάκη για τη διαλεκτική έννοια του εννόμου αγαθού | Σελ. 137 |
| 1.4. Επισημάνσεις της Καϊάφα- Γκμπάντι | Σελ. 141 |
| 1.5. Επισημάνσεις του Παρασκευόπουλου | Σελ. 142 |
| 1.6. Τα πορίσματα του Συλίκου για την υλικότητα του εννόμου αγαθού | Σελ. 142 |
| 2. Η εξέλιξη της συρροής νόμων ή φαινομενικής συρροής | Σελ. 144 |
| 2.1. Η διδασκαλία του Βορρέ για την συρροή αδικημάτων | Σελ. 145 |
| 2.2. - 2.2.1. Η διδασκαλία του Ηλιόπουλου για την συρροή νόμων | Σελ. 146 |
| 2.3. Η διδασκαλία του Κωστή για την συρροή αδικημάτων | Σελ. 147 |
| 2.4. - 2.4.6. Η διδασκαλία του Βερροιόπουλου περί εικονικής συρροής | Σελ. 148 |
| 2.5. Η αναφορά του Σχεδίου του ελληνικού Ποινικού Κώδικα στην συρροή νόμων | Σελ. 151 |
| 2.6. - 2.6.8. Η διδασκαλία του Τζωρτζόπουλου για την συρροή νόμων | Σελ. 152 |
| 2.7. - 2.7.7. Η διδασκαλία του Γάφου για την συρροή νόμων | Σελ. 155 |
| 2.8. - 2.8.5. Οι απόψεις του Στάικου για την συρροή νόμων | Σελ. 158 |
| 2.9. - 2.9.4. Οι απόψεις των Τούση- Γεωργίου για την φαινομένη συρροή εγκλημάτων ή συρροή νόμων | Σελ. 159 |
| 2.10. - 2.10.3. Η άποψη του Μπουρόπουλου για την συρροή νόμων ή συρροή κατά το φαινόμενον | Σελ. 161 |
| 2.11. Η άποψη του Καρανίκα για το πότε υπάρχει πλειονότητα πράξεων και πότε ενιαία πράξη | Σελ. 163 |
| 2.12. - 2.12.7. Η διδασκαλία του Ζησιάδη για την συρροή νόμων ή φαινομενική συρροή | Σελ. 164 |
| 3. - 3.1. Η σύγχρονη διδασκαλία για την φαινομένη ή μη γνήσια συρροή εγκλημάτων ή συρροή νόμων | Σελ. 167 |
| 3.2. Η αξιολογική σχέση των προσβαλλομένων εννόμων αγαθών ως κριτήριο για την ύπαρξη αληθινής ή φαινομένης συρροής | Σελ. 168 |
| 3.2.1. Η αντίθετη άποψη του Κωστάρα και η πρόταξη του κριτηρίου της κοινωνικής απαξίας της πράξης | Σελ. 170 |
| 3.2.2. Τονισμός του κριτηρίου της κοινωνικής απαξίας της πράξης από τον Μαγκάκη | Σελ. 172 |
| 4. - 4.8.2. Ο κανόνας της απαγόρευσης της διπλής αξιολόγησης | Σελ. 173 |
| 5. Ο λογικός και αξιολογικός χαρακτήρας της φαινομένης συρροής | Σελ. 179 |
| 6. Η αρχή της ειδικότητας | Σελ. 180 |
| 6.1. Βασικά- Διακεκριμένα και Προνομιούχα εγκλήματα | Σελ. 196 |
| 6.1.2. Συρροή προνομιούχων και διακεκριμένων εγκλημάτων | Σελ. 198 |
| 6.1.3. Το ιδιώνυμο έγκλημα | Σελ. 200 |
| 6.2. Εξαιρέσεις από την αρχή της ειδικότητας | Σελ. 204 |
| 6.2.1. Διασταύρωση ειδικότητας και επικουρικότητας | Σελ. 205 |
| 6.3. - 6.3.1. Εφαρμογή της ειδικότητας και στις περιπτώσεις συρροής λόγων άρσεως του αδίκου | Σελ. 206 |
| 7. Ειδικοί Ποινικοί Νόμοι | Σελ. 208 |
| 7.1. Σχέση του Γενικού Μέρους του Ποινικού Κώδικα με τους Ειδικούς Ποινικούς Νόμους | Σελ. 209 |
| 7.2. - 7.2.2. Σχέση του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας με τους Ειδικούς Ποινικούς Νόμους | Σελ. 209 |
| 7.3. - 7.3.5. Ο ειδικός ποινικός νόμος δεν περιέχει πάντοτε ειδική διάταξη | Σελ. 210 |
| 7.4. Στρατιωτικό Ποινικό Δίκαιο | Σελ. 214 |
| 7.5. - 7.5.3. Φορολογικό Ποινικό Δίκαιο - Η αρχή της ρυθμιστικής αποκλειστικότητας | Σελ. 215 |
| 8. Η αρχή της απορρόφησης στην φαινομένη κατ' ιδέαν συρροή | Σελ. 218 |
| 8.1. - 8.1.3. Περίπτωση διπλής ποινικής κύρωσης για την ίδια αξιόποινη πράξη | Σελ. 218 |
| 8.2. Ρητή απορρόφηση | Σελ. 219 |
| 8.2.1. Σύνθετα εγκλήματα | Σελ. 227 |
| 8.2.2. Εγκλήματα χαρακτηριζόμενα από το αποτέλεσμα | Σελ. 231 |
| 8.2.2.1. Η άποψη της Καϊάφα Γκμπάντι | Σελ. 235 |
| 8.2.3. Διακεκριμένη απόπειρα | Σελ. 236 |
| 8.2.4. Εγκλήματα βλάβης - Εγκλήματα διακινδύνευσης | Σελ. 237 |
| 8.3. Η έννοια του κινδύνου | Σελ. 238 |
| 8.3.1. Αφηρημένη διακινδύνευση | Σελ. 240 |
| 8.3.2. Αφηρημένα συγκεκριμένη διακινδύνευση | Σελ. 242 |
| 8.3.3. Διευκρινιστικά παραδείγματα | Σελ. 243 |
| 8.3.4. Συγκεκριμένη διακινδύνευση | Σελ. 244 |
| 8.3.5. Κοινό γνώρισμα και διαφορά των μορφών διακινδύνευσης | Σελ. 245 |
| 8.3.6. Εγκλήματα θεμελίωσης ή συντήρησης της πηγής κινδύνου - Εγκλήματα απόπειρας πρόκλησης κινδύνου - Εγκλήματα συγκεκριμένου κινδύνου | Σελ. 246 |
| 8.3.7. - 8.3.8. Εγκλήματα κοινού κινδύνου | Σελ. 247 |
| 8.3.9. Η θεωρία του Hirsch για τον κίνδυνο και την επικινδυνότητα | Σελ. 250 |
| 9. Η αρχή της απορρόφησης στη φαινομένη πραγματική συρροή | Σελ. 251 |
| 9.1. Η σιωπηρή απορρόφηση και οι προϋποθέσεις της | Σελ. 255 |
| 9.2. Ατιμώρητη πρότερη πράξη - Ατιμώρητη ύστερη πράξη | Σελ. 258 |
| 9.3. Συντιμωρητή μερική πράξη | Σελ. 258 |
| 9.4. - 9.4.1. Ταυτίζεται ή όχι το ατιμώρητο με το συντιμωρητο | Σελ. 259 |
| 9.5. Το ατιμώρητο ισχύει μόνον για τον δράστη της κύριας πράξης | Σελ. 261 |
| 9.6. Η μη τιμωρητή ύστερη πράξη ως πράξη εξασφάλισης ή αξιοποίησης | Σελ. 268 |
| 10. Γενικός ορισμός της απορρόφησης από τον Σταμάτη | Σελ. 273 |
| 11. - 11.1. Η διδασκαλία του Ανδρουλάκη | Σελ. 274 |
| 12. Η άποψη του Γεωργάκη για την απορρόφηση | Σελ. 277 |
| 13. Η άποψη του Σπινέλλη για την απορρόφηση | Σελ. 277 |
| 14. Η διδασκαλία του Κατσαντώνη για την ειδικότητα και την απορρόφηση | Σελ. 278 |
| 15. Η σχέση της ληστείας με τα συστατικά της κατά τον Μπιτζιλέκη | Σελ. 278 |
| 16. Η σχέση της ληστείας με τα συστατικά της κατά τον Μυλωνόπουλο | Σελ. 280 |
| 16.1. Η σχέση της διακεκριμένης κλοπής του άρθρου 374δ' ΠΚ. με το έγκλημα της σύστασης και συμμορίας του άρθρου 187 ΠΚ. (πριν από την τροποποίησή του) κατά τον Μυλωνόπουλο | Σελ. 283 |
| 16.2. Η σχέση πλαστογραφίας και χρήσης πλαστού κατά τον Μυλωνόπουλο | Σελ. 284 |
| 17. Η θεωρητική κατασκευή της αναγκαστικής ή αναγκαίας συρροής του Μανωλεδάκη | Σελ. 285 |
| 18. Η αναβίωση του απωθηθέντος νόμου | Σελ. 287 |
| 18.1. Η θέση του Μαγκάκη | Σελ. 287 |
| 18.2. Η θέση του Κωστάρα | Σελ. 288 |
| 18.3. - 18.3.1. Η θέση του Λίβου | Σελ. 289 |
| 18.4. Η θέση του Μαργαρίτη σε σχέση με την πρώτη περίπτωση της διάταξης του άρθρου 129α Κ.Π.Δ | Σελ. 290 |
| 18.4.1. Ακριβέστερη διευκρίνιση από τον Φελουτζή | Σελ. 291 |
| 18.5. Η θέση του Σταμάτη | Σελ. 291 |
| 19. Δικονομικά ζητήματα | Σελ. 296 |
| 19.1. Δεγαΐτης | Σελ. 296 |
| 19.2. Καϊάφα - Γκμπάντι | Σελ. 298 |
| 19.3. Συμεωνίδου- Καστανίδου | Σελ. 299 |
| 19.4. - 19.4.2. Σταμάτης | Σελ. 300 |
| 20. Νομολογία | Σελ. 303 |
| 20.1. - 20.2. Αληθινή συρροή - Φαινομένη ή απλή συρροή νόμων | Σελ. 303 |
| 20.3. - 20.3.1. Δεδικασμένο σε περίπτωση φαινομένης κατ' ιδέαν συρροής | Σελ. 307 |
| 20.4. Αναβίωση του απωθηθέντος νόμου στο πλαίσιο της φαινομένης κατ' ιδέαν συρροής | Σελ. 308 |
| 20.5. Φαινομένη πραγματική συρροή: Μη τιμωρητή προηγούμενη πράξη | Σελ. 308 |
| 20.5.1. Μη τιμωρητή (συντιμωρητή) ύστερη πράξη | Σελ. 308 |
| 20.6. Ποινική δίωξη στην φαινομένη πραγματική συρροή | Σελ. 310 |
| ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ - ΕΝΟΤΗΤΑ ΔΕΥΤΕΡΗ | |
| Η ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗ ΣΤΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ | |
| 1. Συρροή νόμων | Σελ. 315 |
| 1.1. Ρήτρα επικουρικότητας | Σελ. 317 |
| 1.1.2. Διευθέτηση των ζητημάτων συρροής νόμων βάσει της ερμηνείας της κρίσιμης ποινικής υπόστασης | Σελ. 317 |
| 1.1.3. Ο όρος «συρροή νόμων» δεν είναι απολύτως εύστοχος | Σελ. 318 |
| 1.1.4. Η συρροή νόμων κατά την νομολογία | Σελ. 319 |
| 1.1.5. - 1.1.6. Οι τρεις μορφές εμφάνισης της συρροής νόμων κατά την κρατούσα γνώμη | Σελ. 320 |
| 2. Η ειδικότητα | Σελ. 321 |
| 2.1. Η δικαιολόγηση της απωθητικής ενέργειας του ειδικού ποινικού νόμου | Σελ. 323 |
| 2.1.1. Η ειδική ποινική υπόσταση περιγράφει ένα βαρύτερο έγκλημα | Σελ. 323 |
| 2.1.2. Η ειδική ποινική υπόσταση περιγράφει ένα ελαφρύτερο έγκλημα | Σελ. 324 |
| 2.2. Η ειδικότητα δεν ταυτίζεται με την υπαλληλία | Σελ. 325 |
| 2.3. Ειδικότητα μεταξύ περισσοτέρων ποινικών υποστάσεων | Σελ. 325 |
| 2.4. Διακεκριμένες παραλλαγές - Προνομιούχες παραλλαγές - Ιδιώνυμο έγκλημα | Σελ. 326 |
| 2.4.1. Μεθοδολογική κατεύθυνση για την εξέταση της σχέσης μεταξύ βασικής ποινικής υπόστασης και αυτοτελών και μη αυτοτελών παραλλαγών της | Σελ. 328 |
| 2.5. Τα σύνθετα εγκλήματα ως πλειονότητα φυσικών πράξεων | Σελ. 329 |
| 2.6. Εγκλήματα χαρακτηριζόμενα από το αποτέλεσμα | Σελ. 330 |
| 2.6.1. Απόπειρα του εκ του αποτελέσματος χαρακτηριζόμενου εγκλήματος | Σελ. 331 |
| 2.6.2. Η διάκριση του Krey | Σελ. 331 |
| 2.7. - 2.7.3. H ειδικότητα τεκμηριώνεται με τελολογικές - συστηματικές σκέψεις | Σελ. 333 |
| 3. Η ανάλωση (απορρόφηση) | Σελ. 335 |
| 3.1. Απόρριψη της ανάλωσης | Σελ. 340 |
| 3.1.1. - 3.1.1.1. Η διδασκαλία του Klug | Σελ. 341 |
| 3.1.2. Η διδασκαλία της Puppe | Σελ. 344 |
| 3.1.3. - 3.1.3.8. Η διδασκαλία του Jakobs | Σελ. 345 |
| 3.1.4. Η διδασκαλία της Jurg - Beat Ackerman στο ελβετικό Ποινικό Δίκαιο | Σελ. 350 |
| 4. - 4.4. Ο Roxin συνηγορεί υπέρ της ανάλωσης | Σελ. 352 |
| 5. - 5.5. Συνέπειες της φαινομενικής συρροής | Σελ. 356 |
| ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ - ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΡΙΤΗ | |
| Η ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗ ΣΤΟ ΙΤΑΛΙΚΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ | |
| 1. Η αρχή της προσβολής | Σελ. 369 |
| 2. Η αρχή της ενοχής | Σελ. 370 |
| 3. Συρροή νόμων | Σελ. 370 |
| 4. Η αρχή της ειδικότητας (άρθρο 15 C.P) | Σελ. 373 |
| 4.1. Η έννοια της «ίδιας περίπτωσης» | Σελ. 376 |
| 4.1.1. - 4.1.1.3. Ο ρόλος του εννόμου αγαθού στην ερμηνεία της διάταξης του άρθρου 15 C.P. | Σελ. 377 |
| 4.1.2. Η βούληση του ιταλού νομοθέτη να δώσει απόλυτη ισχύ στην διάταξη του άρθρου 15 C.P. | Σελ. 380 |
| 5. Η αρχή της ειδικότητας δεν εξαντλεί το φαινόμενο της συρροής νόμων | Σελ. 381 |
| 5.1. Η ίδια η διάταξη του άρθρου 15 C.P. αφήνει περιθώριο ύπαρξης και άλλων κριτηρίων στο χώρο της συρροής νόμων | Σελ. 384 |
| 5.1.1. Το σχέδιο της Επιτροπής Grosso | Σελ. 387 |
| 5.1.2. Η πρόταση του Garofoli για νομοθετική καθιέρωση της επικουρικότητας και της απορρόφησης | Σελ. 387 |
| 5.1.3. Η σχέση της απόσβεσης προβλέπεται από αρκετές ειδικές ποινικές διατάξεις | Σελ. 387 |
| 5.1.4. Η αρχή ne bis in idem συνηγορεί υπέρ της αναζήτησης και άλλων κριτηρίων, πέραν της ειδικότητας, για την επίλυση των ζητημάτων της συρροής νόμων | Σελ. 388 |
| 5.1.5. Η ειδικότητα in concreto | Σελ. 389 |
| 5.1.6. Η αμοιβαία ειδικότητα | Σελ. 391 |
| 5.1.7. Ειδικότητα δι'εξειδικεύσεως και ειδικότητα δια προσθήκης | Σελ. 393 |
| 5.1.8. Η συμβιβαστική άποψη του Maurizio Musco | Σελ. 394 |
| 5.1.9. Η άποψη Pagliaro | Σελ. 394 |
| 5.1.10. Η άποψη Frosali | Σελ. 395 |
| 6. - 6.2. Ειδικοί Ποινικοί Νόμοι | Σελ. 396 |
| 7. Η αρχή της απόσβεσης ή της απορρόφησης | Σελ. 400 |
| 7.1. Το σύνθετο έγκλημα (άρθρο 84C.P) | Σελ. 407 |
| 7.2. Η διάταξη του άρθρου 216 ν. 1 του ιταλικού Πτωχευτικού Νόμου | Σελ. 412 |
| 7.3. Διαφορές απόσβεσης και ειδικότητας | Σελ. 413 |
| 7.4. Η άποψη του Bartolomeo Romano | Σελ. 416 |
| 8. Η διάταξη του άρθρου 68 C.P. | Σελ. 416 |
| 9. Η διάταξη του άρθρου 69 C.P. | Σελ. 417 |
| 10. Η διάταξη του άρθρου 70 C.P. | Σελ. 420 |
| ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ - ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΕΤΑΡΤΗ | |
| Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΩΝ ΣΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ | |
| 1. Νομικός χαρακτηρισμός και ερμηνεία | Σελ. 425 |
| 1.1. Η έννοια του νομικού χαρακτηρισμού | Σελ. 426 |
| 1.2. Η σημασία του εννόμου αγαθού στην διαμόρφωση του νομικού χαρακτηρισμού | Σελ. 430 |
| 1.3. Οι αλλαγές του νομικού χαρακτηρισμού κατά την εξέλιξη της ποινικής διαδικασίας | Σελ. 433 |
| 1.4. Η αλλαγή του νομικού χαρακτηρισμού δεν μπορεί να οδηγήσει στην αλλαγή της κατηγορίας - Εξαιρέσεις | Σελ. 434 |
| 1.5. - 1.5.3. Αποκλίσεις από την αρχή της νομιμότητας | Σελ. 435 |
| 2. Περισσότεροι νομικοί χαρακτηρισμοί | Σελ. 438 |
| 2.1. - 2.1.1. Ασυμβίβαστοι ή αδιάλλακτοι ή αποκλειστικοί νομικοί χαρακτηρισμοί | Σελ. 438 |
| 2.2. Εξ' επιλογής ή εναλλακτικοί νομικοί χαρακτηρισμοί | Σελ. 441 |
| 2.3. Νομικοί χαρακτηρισμοί σε συρροή ή σε σύγκρουση | Σελ. 445 |
| 2.3.1. - 2.3.1.5. Η αρχή του αυστηρότερου ποινικού χαρακτηρισμού | Σελ. 450 |
| 2.3.2. Η αρχή της ειδικότητας | Σελ. 453 |
| 2.3.2.1. - 2.3.2.3. Εφαρμογή της αρχής της ειδικότητας και στις διατάξεις για την ποινική ευθύνη νομικών προσώπων | Σελ. 456 |
| 3. - 3.4. Αληθινή και κατ'ιδέαν συρροή | Σελ. 458 |
| 4. - 4.3. Η στάση της νομολογίας | Σελ. 463 |
| ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ | Σελ. 469 |
| ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ | Σελ. 483 |
| Ελληνική | Σελ. 485 |
| Αγγλική - Αμερικανική | Σελ. 496 |
| Γαλλική | Σελ. 497 |
| Γερμανική | Σελ. 499 |
| Ιταλική | Σελ. 505 |
| Ισπανική | Σελ. 507 |
| ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ | Σελ. 509 |