Back to Top
ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΜΜΕ
Κωδικός Προϊόντος:
12720
- Έκδοση: 2011
- Βιβλιοδεσία: Εύκαμπτη
- Σελίδες: 520
- ISBN: 978-960-272-812-3
- ISBN: 978-960-272-812-3
- Δείτε ένα απόσπασμα
- Black friday εκδόσεις: 30%
Το έργο Εγκληματικότητα και ΜΜΕ έχει ως αντικείμενο το ζήτημα της προβολής της εγκληματικότητας από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ) και συγκεκριμένα μέσα από τις ειδησεογραφικές εκπομπές, τις εκπομπές κοινωνικού περιεχομένου και τον Τύπο.
Διαρθρώνεται σε τέσσερα Μέρη: ΜΜΕ και θεωρίες για το έγκλημα, Προβολή της εγκληματικότητας από τα ΜΜΕ και οι επιπτώσεις της στους δικαιικούς κλάδους της Νομικής Επιστήμης, Έρευνα, Αξιοποίηση ευρημάτων.
Ειδικότερα, στο Πρώτο μέρος εξετάζονται θέματα, όπως αυτά της προβολής του εγκλήματος στον Τύπο, το ραδιόφωνο, τον κινηματογράφο, την τηλεόραση και το διαδίκτυο (internet), οι θεωρίες για το έγκλημα και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, η έννοια της είδησης, η παρουσίαση της είδησης από τους δημοσιογράφους, το αστυνομικό και δικαστικό ρεπορτάζ, οι πηγές πληροφόρησης των δημοσιογράφων, ο ρόλος της Αστυνομίας στην πληροφόρηση, τα reality shows και τα talk shows.
Στο δεύτερο Μέρος, μετά την παρουσίαση του συνταγματικού πλαισίου σχετικά με τον τρόπο προβολής των εγκλημάτων από τα ΜΜΕ (δικαίωμα στην πληροφορία, προσωπικά δεδομένα, συνταγματικό καθεστώς ραδιοτηλεόρασης, απόρρητο επικοινωνιών), γίνεται εκτενής αναφορά στις Ανεξάρτητες Αρχές και ειδικά στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ), όπου παρατίθενται σχετικές αποφάσεις του, που αφορούν στην επιβολή προστίμου σε τηλεοπτικούς σταθμούς λόγω παραβίασης του τεκμηρίου της αθωότητας, προσβολής του ιδιωτικού βίου, παραβίασης της νομοθεσίας περί ανηλίκων, κ.ά.
Τα εγκλήματα Τύπου (εγκλήματα κατά της τιμής, παραβίαση απορρήτων, άσεμνα δημοσιεύματα, πορνογραφία ανηλίκων) και τα εγκλήματα διά του Τύπου, εξετάζονται στη συνέχεια και το δεύτερο Μέρος ολοκληρώνεται με την επίδραση των ΜΜΕ στην ποινική δικαιοσύνη και συγκεκριμένα στα ζητήματα που δημιουργούνται από την τηλεοπτική μετάδοση της ποινικής δίκης, τη μυστικότητα της προανάκρισης και την κρυφή κάμερα. Χαρακτηριστικά, όπως το αξιόποινο της πράξης, ο Τύπος ως μέσο, η δημοσίευση της είδησης, ο ειδικός δόλος του συντάκτη της είδησης κατά τη δημοσίευσή της, αποτελούν επίσης αντικείμενα επεξεργασίας στο αντίστοιχο Κεφάλαιο.
Η έρευνα και η μεθοδολογία της αποτελούν αντικείμενο του Τρίτου Μέρους, όπου εκτός από κάποιες θεωρητικές επισημάνσεις και αναλύσεις παρατίθενται στατιστικά στοιχεία σχετικά με την προβολή της εγκληματικότητας από τα τοπικά ΜΜΕ και τον τοπικό Τύπο.
Το έργο ολοκληρώνεται με την παρουσίαση των συμπερασμάτων σχετικά με την προβολή του εγκλήματος από τα ΜΜΕ και την παράθεση κάποιων προτάσεων σχετικά με τη συμμετοχή των ΜΜΕ στην άσκηση της αντεγκληματικής πολιτικής.
Συμπληρώνεται με χρηστικές υποσημειώσεις, βιβλιογραφία (ελληνική - διεθνή), καθώς και δημοσιεύματα εφημερίδων και περιοδικών.
Διαρθρώνεται σε τέσσερα Μέρη: ΜΜΕ και θεωρίες για το έγκλημα, Προβολή της εγκληματικότητας από τα ΜΜΕ και οι επιπτώσεις της στους δικαιικούς κλάδους της Νομικής Επιστήμης, Έρευνα, Αξιοποίηση ευρημάτων.
Ειδικότερα, στο Πρώτο μέρος εξετάζονται θέματα, όπως αυτά της προβολής του εγκλήματος στον Τύπο, το ραδιόφωνο, τον κινηματογράφο, την τηλεόραση και το διαδίκτυο (internet), οι θεωρίες για το έγκλημα και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, η έννοια της είδησης, η παρουσίαση της είδησης από τους δημοσιογράφους, το αστυνομικό και δικαστικό ρεπορτάζ, οι πηγές πληροφόρησης των δημοσιογράφων, ο ρόλος της Αστυνομίας στην πληροφόρηση, τα reality shows και τα talk shows.
Στο δεύτερο Μέρος, μετά την παρουσίαση του συνταγματικού πλαισίου σχετικά με τον τρόπο προβολής των εγκλημάτων από τα ΜΜΕ (δικαίωμα στην πληροφορία, προσωπικά δεδομένα, συνταγματικό καθεστώς ραδιοτηλεόρασης, απόρρητο επικοινωνιών), γίνεται εκτενής αναφορά στις Ανεξάρτητες Αρχές και ειδικά στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ), όπου παρατίθενται σχετικές αποφάσεις του, που αφορούν στην επιβολή προστίμου σε τηλεοπτικούς σταθμούς λόγω παραβίασης του τεκμηρίου της αθωότητας, προσβολής του ιδιωτικού βίου, παραβίασης της νομοθεσίας περί ανηλίκων, κ.ά.
Τα εγκλήματα Τύπου (εγκλήματα κατά της τιμής, παραβίαση απορρήτων, άσεμνα δημοσιεύματα, πορνογραφία ανηλίκων) και τα εγκλήματα διά του Τύπου, εξετάζονται στη συνέχεια και το δεύτερο Μέρος ολοκληρώνεται με την επίδραση των ΜΜΕ στην ποινική δικαιοσύνη και συγκεκριμένα στα ζητήματα που δημιουργούνται από την τηλεοπτική μετάδοση της ποινικής δίκης, τη μυστικότητα της προανάκρισης και την κρυφή κάμερα. Χαρακτηριστικά, όπως το αξιόποινο της πράξης, ο Τύπος ως μέσο, η δημοσίευση της είδησης, ο ειδικός δόλος του συντάκτη της είδησης κατά τη δημοσίευσή της, αποτελούν επίσης αντικείμενα επεξεργασίας στο αντίστοιχο Κεφάλαιο.
Η έρευνα και η μεθοδολογία της αποτελούν αντικείμενο του Τρίτου Μέρους, όπου εκτός από κάποιες θεωρητικές επισημάνσεις και αναλύσεις παρατίθενται στατιστικά στοιχεία σχετικά με την προβολή της εγκληματικότητας από τα τοπικά ΜΜΕ και τον τοπικό Τύπο.
Το έργο ολοκληρώνεται με την παρουσίαση των συμπερασμάτων σχετικά με την προβολή του εγκλήματος από τα ΜΜΕ και την παράθεση κάποιων προτάσεων σχετικά με τη συμμετοχή των ΜΜΕ στην άσκηση της αντεγκληματικής πολιτικής.
Συμπληρώνεται με χρηστικές υποσημειώσεις, βιβλιογραφία (ελληνική - διεθνή), καθώς και δημοσιεύματα εφημερίδων και περιοδικών.
| Πρόλογος Χ. Δημόπουλου | Σελ. VII |
| Πρόλογος Συγγραφέα | Σελ. IX |
| Εισαγωγή | Σελ. 1 |
| ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ | |
| ΜΜΕ - Θεωρίες για το έγκλημα - Κατασκευή των ειδήσεων | |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ | |
| Η προβολή της εγκληματικότητας από τα ΜΜΕ | |
| 1.1. Ιστορικά | Σελ. 9 |
| 1.2. Το εγκληματικό επεισόδιο στον Τύπο | Σελ. 10 |
| 1.3. Το εγκληματικό επεισόδιο στο ραδιόφωνο | Σελ. 12 |
| 1.4. Το εγκληματικό επεισόδιο στον κινηματογράφο | Σελ. 13 |
| 1.5. Το εγκληματικό επεισόδιο στην τηλεόραση | Σελ. 17 |
| 1.6. Το εγκληματικό επεισόδιο στο Διαδίκτυο (Internet) | Σελ. 20 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ | |
| Θεωρίες για το έγκλημα και τα μέσα ενημέρωσης | |
| 2.1 Εισαγωγή | Σελ. 23 |
| 2.1.1. Η επονομαζόμενη «Εγκληματολογία της Ειδησεογραφίας» | Σελ. 25 |
| 2.1.2. Η εγκληματογένεση και τα MME | Σελ. 26 |
| 2.2. Θεωρίες για την επιθετικότητα | Σελ. 30 |
| 2.2.1. Ηθικός πανικός | Σελ. 34 |
| 2.2.2. Συμπέρασμα | Σελ. 35 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ | |
| Η κατασκευή της κοινωνικής πραγματικότητας από τα ΜΜΕ στα πλαίσια της επονομαζόμενης «Εγκληματολογίας της Κοινωνικής Αντίδρασης» | |
| 3.1. Η προβληματική | Σελ. 37 |
| 3.1.1. Η θεωρία της διαφοροποιημένης συναναστροφής, του διαφορικού συγχρωτισμού | Σελ. 37 |
| 3.1.2. Η θεωρία της πολιτιστικής σύγκρουσης ή σύγκρουσης των κανόνων συμπεριφοράς | Σελ. 40 |
| 3.1.3. Η θεωρία της ουδετεροποίησης | Σελ. 41 |
| 3.1.4. Η θεωρία της ανομίας | Σελ. 42 |
| 3.1.5. Η θεωρία της δυσκοινωνικότητας | Σελ. 43 |
| 3.1.6. Η θεωρία της αποβολής του αποδιοπομπαίου τράγου | Σελ. 44 |
| 3.1.7. Η θεωρία της ετικέτας | Σελ. 46 |
| 3.2. Τελικές παρατηρήσεις | Σελ. 49 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ | |
| Ειδήσεις για (τα) εγκλήματα ή εγκλήματα για τις ειδήσεις; Η επιλογή και η παρουσίαση των ειδήσεων για το έγκλημα και την εγκληματικότητα | |
| 4.1. Η έννοια της είδησης | Σελ. 50 |
| 4.1.1. Η επιλογή του μέσου πληροφόρησης από το κοινό | Σελ. 53 |
| 4.1.1.1. Η επιλογή των εγκλημάτων (crime news) ως θεματική ενότητα στις ειδήσεις | Σελ. 59 |
| 4.1.1.2. Η επιλογή των ειδήσεων για το έγκλημα και την εγκληματικότητα από το κοινό | Σελ. 66 |
| 4.1.1.3. Η επιλογή των ειδήσεων για το έγκλημα και την εγκληματικότητα από τη διεύθυνση των ειδήσεων | Σελ. 72 |
| 4.1.1.4. Η επιλογή των ειδήσεων για το έγκλημα και την εγκληματικότητα από τους δημοσιογράφους | Σελ. 74 |
| 4.2. Η παραγωγή των ειδήσεων για το έγκλημα και την εγκληματικότητα | |
| 4.2.1. Οι ειδήσεις για το έγκλημα και την εγκληματικότητα (το αστυνομικό και δικαστικό ρεπορτάζ) και η πληροφόρηση του κοινού | Σελ. 80 |
| 4.2.2. Οι ειδήσεις για τo έγκλημα και την εγκληματικότητα ως αποτρεπτικός παράγοντας εγκληματικής δράσης | Σελ. 82 |
| 4.2.3. Η διαδικασία παραγωγής των ειδήσεων για το έγκλημα και την εγκληματικότητα | Σελ. 83 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ | |
| Η κατασκευή των ειδήσεων που αναφέρονται στο έγκλημα. Η έννοια της «κατασκευής» των ειδήσεων που αναφέρονται στο έγκλημα | Σελ. 87 |
| 5.1. Το αστυνομικό ρεπορτάζ και οι πηγές πληροφόρησης των δημοσιογράφων | Σελ. 89 |
| 5.1.1. Η Αστυνομία | Σελ. 90 |
| 5.1.2. Η στρατηγική που υιοθετεί η Αστυνομία | Σελ. 94 |
| 5.1.3. Η σχέση της Αστυνομίας με τα περιφερειακά και τα εθνικής εμβέλειας ΜΜΕ | Σελ. 95 |
| 5.1.4. Τα αποτελέσματα της συνεργασίας θεσμικής πηγής δημοσιογράφου | Σελ. 96 |
| 5.1.5. Κριτική-Συμπέρασμα | Σελ. 97 |
| 5.2. Το Δικαστικό ρεπορτάζ | Σελ. 98 |
| 5.2.1. Η μέθοδος που υιοθετείται | Σελ. 98 |
| 5.2.2. Τα αποτελέσματα της συνεργασίας δημοσιογράφου-θεσμικής πηγής | Σελ. 100 |
| 5.2.3. Κριτική-Συμπέρασμα | Σελ. 104 |
| 5.3. Η αναφορά της είδησης σε κρατούμενους (Καταστήματα Κράτησης και ΜΜΕ) | Σελ. 105 |
| 5.3.1. Η μέθοδος που υιοθετείται | Σελ. 106 |
| 5.3.2. Τα αποτελέσματα της συνεργασίας δημοσιογράφου-θεσμικής πηγής | Σελ. 107 |
| 5.3.3. Οι εναλλακτικές πηγές πληροφόρησης | Σελ. 109 |
| 5.3.4. Κριτική - Συμπέρασμα | Σελ. 111 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ | |
| Οι εκπομπές για το έγκλημα και την εγκληματικότητα | |
| 6.1. Εισαγωγή | Σελ. 113 |
| 6.1.1. Η συνήθης δομή των εκπομπών | Σελ. 118 |
| 6.1.2. Κριτική-συμπέρασμα | Σελ. 120 |
| 6.2. Η προβολή της εγκληματικότητας και τα Reality shows | Σελ. 123 |
| 6.2.1. Η δομή των Reality shows | Σελ. 125 |
| 6.2.2.Το κοινό των Reality Shows | Σελ. 126 |
| 6.2.3. Reality shows , talk shows και σκάνδαλα | Σελ. 128 |
| 6.2.4. Η εμπειρική έρευνα | Σελ. 131 |
| 6.2.5. Κριτική - Συμπέρασμα | Σελ. 135 |
| 6.3. Η πολιτική παράμετρος για συζήτηση | Σελ. 135 |
| ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ | |
| Η προβολή της εγκληματικότητας από τα ΜΜΕ και οι επιπτώσεις της στους δικαϊκούς κλάδους της Νομικής Επιστήμης | |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΒΔΟΜΟ | |
| Το κανονιστικό πλαίσιο παρουσίασης των εγκλημάτων από τα ΜΜΕ | Σελ. 141 |
| 7.1 Η συνταγματική θεμελίωση της ελευθερίας του τύπου και των οπτικοακουστικών μέσων | Σελ. 141 |
| 7.1.1. Εισαγωγή | Σελ. 141 |
| 7.1.2. Το προϊσχύσαν δίκαιο. Τα άρθρα 14 και 15, στο προηγούμενο Σύνταγμα του ʼ75/1986 | Σελ. 144 |
| 7.2. Η αναθεώρηση του 2001 | Σελ. 147 |
| 7.2.1. Το Δικαίωμα στην πληροφορία. 'Αρθρο 5Α του Συντ. 2001 | Σελ. 148 |
| 7.2.2. Το δικαίωμα συμμετοχής στην κοινωνία της πληροφορίας (άρθρο 5Α παρ. 2) | Σελ. 149 |
| 7.2.3. Η προστασία προσωπικών δεδομένων κατά το άρθρο 9Α | Σελ. 149 |
| 7.2.4. Το δικαίωμα απάντησης στα ΜΜΕ και η υποχρέωση επανόρθωσης (άρθρο 14 παρ. 5) | Σελ. 151 |
| 7.2.5. Η αστική και ποινική ευθύνη του τύπου (άρθρο 14 παρ. 7) | Σελ. 152 |
| 7.2.6. Η θεσμική εγγύηση της διαφάνειας στο χώρο της ενημέρωσης (άρθρο 14 παρ. 9 εδ. Α΄ και Β΄) | Σελ. 153 |
| 7.2.7. Η πολυφωνία στο χώρο της ενημέρωσης (άρθρο 14 παρ. 9 εδ. Γ΄ και Δ΄) | Σελ. 154 |
| 7.2.8. Οι ασυμβίβαστες ιδιότητες (άρθρο 14 παρ. 9, εδ. Ε΄ και Στ΄) | Σελ. 154 |
| 7.2.9. Η επιφύλαξη του νόμου και η απαγόρευση καταστρατηγήσεων (άρθρο 14 παρ. 9 εδ. Ζ΄) | Σελ. 156 |
| 7.2.10. Το ειδικότερο συνταγματικό καθεστώς της ραδιοτηλεόρασης (άρθρο 15 παρ. 2) | Σελ. 156 |
| 7.2.11. Η αυστηρότερη προστασία του απορρήτου των τηλεπικοινωνιών και γενικά των ανταποκρίσεων (άρθρο 19 παρ. 2 και 3) | Σελ. 158 |
| 7.2.12. Οι εγγυήσεις του άρθρου 101Α | Σελ. 159 |
| 7.2.13. Οι ανεξάρτητες αρχές που προβλέπονται από το Σύνταγμα | Σελ. 160 |
| 7.3. Η ελευθερία των οπτικοακουστικών μέσων και η προστασία της προσωπικότητας. | Σελ. 165 |
| 7.3.1. Σύγκρουση συμφερόντων | Σελ. 170 |
| 7.3.2. Ελευθερία των ΜΜΕ, και δημοσιογραφική δεοντολογία: σχέση αλληλοσυμπλήρωσης ή «επαγγελματική ομηρία;» | Σελ. 173 |
| 7.4. Η πρακτική όψη των Ανεξάρτητων Αρχών | Σελ. 178 |
| 7.4.1. Το ΕΣΡ ως τελικός αποδέκτης καταγγελιών | Σελ. 178 |
| 7.4.1.1. Οι εκπομπές κοινωνικού περιεχομένου | Σελ. 178 |
| 7.4.1.2. Οι νόμοι που δεν τηρήθηκαν | Σελ. 182 |
| 7.4.2. Χαρακτηριστικές αποφάσεις του ΕΣΡ | Σελ. 184 |
| 7.4.3. Αποφάσεις που αφορούν στην προβολή του εγκληματικού επεισοδίου από την τηλεόραση | Σελ. 191 |
| 7.5. Κριτικές παρατηρήσεις | Σελ. 195 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΓΔΟΟ | |
| Η προβολή της εγκληματικότητας από τα ΜΜΕ και το Ποινικό Δίκαιο | |
| 8.1. Εγκλήματα Τύπου | Σελ. 197 |
| 8.1.1. Εγκλήματα κατά της τιμής (άρθρα 361-369) ΠΚ | Σελ. 198 |
| 8.1.1.1. Η υποκειμενική και αντικειμενική υπόσταση | Σελ. 199 |
| 8.1.1.2. Η Εξύβριση (άρθρο 361) ΠΚ | Σελ. 200 |
| 8.1.1.3. Η Απρόκλητη με έργα εξύβριση (άρθρο 361Α1) | Σελ. 201 |
| 8.1.1.4. Η δυσφήμηση (άρθρο 362 ΠΚ). | Σελ. 202 |
| 8.1.1.5. Η συκοφαντική δυσφήμηση (άρθρο 363 ΠΚ) | Σελ. 203 |
| 8.1.1.6. Η δυσφήμηση ανώνυμης εταιρείας. (άρθρο 364 ΠΚ) | Σελ. 204 |
| 8.1.1.7. Η έννοια του δικαιολογημένου ενδιαφέροντος (άρθρο 367 ΠΚ) | Σελ. 206 |
| 8.1.2. Η παραβίαση των απορρήτων (άρθρα 370α-371) ΠΚ | Σελ. 209 |
| 8.1.2.1. Η παραβίαση της επαγγελματικής εχεμύθειας (άρθρο 371 ΠΚ) | Σελ. 215 |
| 8.1.3. Η παραβίαση της μυστικότητας των δικαστικών συνεδριάσεων (άρθρο 234 ΠΚ) | Σελ. 217 |
| 8.1.4. Η παραβίαση του δικαστικού απορρήτου (άρθρο 251 ΠΚ) | Σελ. 218 |
| 8.1.5. Τα άσεμνα δημοσιεύματα | Σελ. 218 |
| 8.1.6. Η πορνογραφία ανηλίκων (άρθρο 348Α) | Σελ. 219 |
| 8.1.7. Η παραβίαση μυστικών της πολιτείας (άρθρο 146) | Σελ. 220 |
| 8.2. Δια του τύπου τελούμενα εγκλήματα | Σελ. 222 |
| 8.3. Κριτικές επισημάνσεις | Σελ. 222 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΑΤΟ | |
| Η προβολή της εγκληματικότητας από τα ΜΜΕ και η ποινική δικαιοσύνη | |
| 9.1. Το δικαστικό ρεπορτάζ | Σελ. 224 |
| 9.2. Η επίδραση των ΜΜΕ στην ποινική διαδικασία | Σελ. 227 |
| 9.2.1. Η μυστικότητα της προανακριτικής διαδικασίας και τα ΜΜΕ | Σελ. 230 |
| 9.2.2. Η τηλεοπτική μετάδοση της Ποινικής Δίκης | Σελ. 232 |
| 9.2.3. Η τηλεοπτική μετάδοση της ποινικής δίκης στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης | Σελ. 242 |
| 9.3. Η (κατά)χρήση της κρυφής κάμερας | Σελ. 252 |
| 9.4. Κριτικές επισημάνσεις | Σελ. 258 |
| ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ | |
| Η έρευνα | Σελ. 261 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟ | |
| Μεθοδολογία της έρευνας | |
| 10.1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις | Σελ. 263 |
| 10.1.1. Στόχος της έρευνας - Ερευνητικές υποθέσεις | Σελ. 263 |
| 10.1.2. Ειδικότερες ερευνητικές υποθέσεις | Σελ. 263 |
| 10.2. Ερευνητικό πεδίο και χρονική περίοδος | Σελ. 265 |
| 10.2.1. Ερευνητικό πεδίο | Σελ. 265 |
| 10.2.1.1. Η επιλογή των εφημερίδων - των τηλεοπτικών σταθμών | Σελ. 266 |
| 10.2.1.2. Περιορισμός ερευνητικού αντικειμένου | Σελ. 270 |
| 10.2.2. Εξεταζόμενη χρονική περίοδος | Σελ. 271 |
| 10.3. Επιλογή μεθόδου ανάλυσης: Ποσοτική - Ποιοτική ανάλυση | Σελ. 272 |
| 10.4. Ποσοτική ανάλυση περιεχομένου | Σελ. 273 |
| 10.4.1. Η ποσοτική ανάλυση των ερωτηματολόγιων | Σελ. 273 |
| 10.4.2. Η συμπλήρωση | Σελ. 276 |
| 10.5. Βασικές κατηγορίες και άξονες ανάλυσης | Σελ. 276 |
| 10.5.1. Βασικές κατηγορίες ανάλυσης | Σελ. 277 |
| 10.5.2. Οι επιμέρους πτυχές του δημοσιεύματος-ρεπορτάζ | Σελ. 278 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΔΕΚΑΤΟ | |
| Τα δεδομένα και η επεξεργασία των ευρημάτων | |
| 11.1. Τα δεδομένα και η επεξεργασία των ευρημάτων | Σελ. 279 |
| 11.1.1. Η εικόνα των αριθμών | Σελ. 280 |
| 11.1.2. Τα επίσημα στατιστικά στοιχεία της αστυνομίας | Σελ. 281 |
| 11.1.3. Το σύνολο των εγκλημάτων στην περιφέρεια ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης | Σελ. 281 |
| 11.1.4. Η επίσημη εκδοχή της εγκληματικότητας κατά τα έτη 2000-2001-2002. Σύγκριση και ερμηνεία | Σελ. 283 |
| 11.2. Ανάλυση δημοσιευμάτων | Σελ. 288 |
| 11.2.1 Εισαγωγή | Σελ. 288 |
| 11.2.2. Σύγκριση και ερμηνεία | Σελ. 289 |
| 11.2.2.1. Ο τύπος της Κομοτηνής | Σελ. 293 |
| 11.2.2.2. Ο μειονοτικός τύπος της Θράκης | Σελ. 296 |
| 11.2.2.3. Ο τύπος της Αλεξανδρούπολης | Σελ. 299 |
| 11.2.2.4. Ο τύπος της Καβάλας | Σελ. 301 |
| 11.2.2.5. Ο τύπος της Καρδίτσας | Σελ. 304 |
| 11.2.3. Συνοπτικές παρατηρήσεις | Σελ. 307 |
| 11.2.3.1. Η θέση του τίτλου έναντι του δράστη | Σελ. 311 |
| 11.2.3.2. Η θέση του τίτλου έναντι του θύματος | Σελ. 314 |
| 11.2.3.3. Συνοπτικές παρατηρήσεις | Σελ. 315 |
| 11.2.4. Οι φωτογραφίες | Σελ. 315 |
| 11.2.5. Συνοπτικές παρατηρήσεις | Σελ. 316 |
| 11.3. Τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων στα τοπικά μέσα ενημέρωσης | Σελ. 316 |
| 11.3.1. Τα τηλεοπτικά πλάνα - Η αναπαράσταση της είδησης | Σελ. 322 |
| 11.3.2. Συμπεράσματα | Σελ. 338 |
| ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ | |
| Αξιοποίηση ευρημάτων | Σελ. 343 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΩΔΕΚΑΤΟ | |
| Συμπεράσματα - Προτάσεις | |
| 12.1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις | Σελ. 345 |
| 12.1.1. Έλεγχος των ερευνητικών υποθέσεων | Σελ. 346 |
| 12.1.2. Επαλήθευση της βασικής ερευνητικής υπόθεσης: υπερπροβολή των εγκλημάτων βίας από τα ΜΜΕ | Σελ. 347 |
| 12.1.3. Επαλήθευση της βασικής ερευνητικής υπόθεσης ότι ο τοπικός τύπος στην πλειοψηφία του, δεν ακολουθεί τη «μητρόπολη» στην προβολή της είδησης | Σελ. 351 |
| 12.1.4. Επαλήθευση της βασικής ερευνητικής υπόθεσης ότι η τοπική τηλεόραση στην πλειοψηφία της ακολουθεί τη «μητρόπολη» στην προβολή της είδησης | Σελ. 355 |
| 12.1.5. Επαλήθευση της ερευνητικής υπόθεσης ότι ι δημοσιογράφοι δεσμεύονται από ηθικούς κανόνες στην παρουσίαση της είδησης | Σελ. 365 |
| 12.2. Προτάσεις | Σελ. 370 |
| ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ | |
| Εμπειρική έρευνα | |
| Ο ρόλος των περιφερειακών ΜΜΕ στην αναπαραγωγή των κυρίαρχων ιδεολογιών για το έγκλημα, τον κοινωνικό έλεγχο και την αντεγκληματική πολιτική που ασκείται | Σελ. 375 |
| Ερωτηματολόγιο φοιτητών | Σελ. 375 |
| Ερωτηματολόγιο δόκιμων φοιτητών | Σελ. 382 |
| Survey American student | Σελ. 390 |
| Περιεχόμενα (Πίνακες - Εγκληματικότητα και Μέσα μαζικής | |
| ενημέρωσης σε σχέση με τη χώρα προέλευσης) | Σελ. 397 |
| Περιεχόμενα (Πίνακες - Εγκληματικότητα και | |
| Μέσα μαζικής ενημέρωσης σε σχέση με χρόνια εργασίας) | Σελ. 427 |
| ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ | |
| Ι. Ελληνική | Σελ. 459 |
| ΙΙ. Διεθνής | Σελ. 471 |
| ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ | |
| Εφημερίδων | Σελ. 492 |
| Περιοδικών | Σελ. 493 |