Back to Top
ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Κωδικός Προϊόντος:
10515
- Έκδοση: 2000
- Βιβλιοδεσία: Εύκαμπτη
- Σελίδες: 408
- ISBN: 960-272-065-4
- Black friday εκδόσεις: 30%
Το έργο αυτό ανήκει στη σειρά «Βιβλιοθήκη Εγκληματολογίας». Θέτοντας το αέναο ερώτημα της Φιλοσοφίας και των Κοινωνικών Επιστημών περί της αυτονομίας ή ετερονομίας της ηθικής συνείδησης, καθώς και της σχέσης της αντίληψης του «καλού» με την κοινωνική οργάνωση και την κοινωνικοποίηση, η συγγραφέας προβαίνει στην παράθεση των απόψεων ορισμένων από τους πιο βαθείς και έγκριτους θεωρητικούς των Κοινωνικών Επιστημών. Συνθέτοντας και συναιρώντας θέσεις και κατευθύνσεις αντιτιθέμενων προσεγγίσεων κατασκευάζει ένα θεωρητικό πρότυπο που οικοδομεί μία νέα ερμηνεία της εγκληματικής συμπεριφοράς, ορίζοντας το υποκείμενο ως κοινωνικό φορέα δράσης.
ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ: Ετερονομία ή αυτονομία της ηθικής συνείδησης: Δύο κώδικες ερμηνείας | Σελ. 19 |
Εισαγωγή | Σελ. 19 |
Κεφάλαιο I. Η οπτική του Durkheim | Σελ. 41 |
Ι. H γέννηση ενός σχεδίου ή η έμφυτη κλίση του E. Durkheim | Σελ. 41 |
ΙΙ. Ηθική και κοινωνία: ο καταμερισμός της κοινωνικής εργασίας | Σελ. 47 |
ΙIΙ. Ηθική και υποκείμενο: η ηθική διαπαιδαγώγηση | Σελ. 60 |
Α. Το πνεύμα πειθαρχίας και η ηθική του καθήκοντος | Σελ. 62 |
Β. Η προσκόλληση στην ομάδα και η ηθική του καλού | Σελ. 65 |
Γ. Η κοινωνία ως πηγή και σκοπός της ηθικότητας | Σελ. 69 |
Δ. Το απεριόριστο των επιθυμιών και η "ανθρώπινη φύση" | Σελ. 75 |
ΙV. Ο άνθρωπος και το ιερό. Οι στοιχειώδεις μορφές της θρησκευτικής ζωής | Σελ. 80 |
Α. Ο homo duplex | Σελ. 84 |
Β. Το ιερό και το βέβηλο | Σελ. 87 |
Γ. Ηθική συνείδηση και ανθρώπινος δυϊσμός | Σελ. 89 |
Δ. Ατομική συνείδηση και συλλογική συνείδηση | Σελ. 92 |
V. Συμπεράσματα | Σελ. 98 |
Κεφάλαιο IΙ. Η οπτική του Piaget | Σελ. 105 |
Ι. O Piaget | Σελ. 105 |
Α. Ζητήματα μεθόδου | Σελ. 105 |
1. Το παιδί και οι κανόνες του παιχνιδιού | Σελ. 106 |
2. Η μελέτη της ηθικής κρίσης: η μέθοδος του Σωκράτη | Σελ. 108 |
Β. Η ηθική εξέλιξη και η αίσθηση της αυτονομίας | Σελ. 112 |
1. Ο σεβασμός | Σελ. 113 |
2. Η παράσταση των ηθικών κανόνων. Οι στιγμές της εξέλιξης | Σελ. 115 |
α) Ο μονόπλευρος σεβασμός ή η δημιουργία του ιερού και απαραβίαστου χαρακτήρα του κανόνα. Ο ηθικός ρεαλισμός | Σελ. 116 |
β) Η υπακοή στον κανόνα ανεξάρτητα από τον σεβασμό προς τον ενήλικα. Η έναρξη της διαδικασίας αυτονόμησης | Σελ. 118 |
γ) Η κατάργηση του ιερού και απαραβίαστου χαρακτήρα του κανόνα. Το πέρασμα από τον μονόπλευρο σεβασμό στον αμοιβαίο σεβασμό | Σελ. 120 |
Γ. Οι δύο πηγές της ηθικής | Σελ. 123 |
1. Σχέσεις "ισότητας" | Σελ. 124 |
2. Οι ενυπάρχουσες επιταγές και οι θεσπισμένοι κανόνες | Σελ. 126 |
3. Η ηθική και το δίκαιο | Σελ. 130 |
Δ. Συμπεράσματα | Σελ. 133 |
ΙΙ. Οι πραγματοποιηθείσες έρευνες όσον αφορά την προέκταση της οπτικής του Piaget | Σελ. 138 |
Α. Η κατά τον Kohlberg οπτική του Piaget | Σελ. 139 |
1. Θεωρητική προσέγγιση | Σελ. 139 |
2. Μεθοδολογική προσέγγιση | Σελ. 144 |
Β. Εμπειρικές μελέτες | Σελ. 147 |
Γ. Δύο ορισμοί της ηθικής | Σελ. 153 |
1. Η ηθική της δικαιοσύνης και η ηθική της ευθύνης | Σελ. 153 |
2. Η οικουμενική ανάπτυξη της ηθικής κρίσης ή ο δομικός σχετικισμός | Σελ. 158 |
3. Η παρέμβαση του J. Habermas στην διαμάχη ανάμεσα στον Kohlberg και στην C. Gilligan | Σελ. 162 |
Δ. Συμπεράσματα | Σελ. 171 |
Συμπεράσματα του πρώτου μέρους | Σελ. 175 |
ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ: Προσεγγίσεις της εγκληματικότητας αντιμετωπιζόμενης ως τρόπου διαχείρισης της ζωής μας | Σελ. 184 |
Εισαγωγή | Σελ. 184 |
Κεφάλαιο III. O De Greeff και η κλινική Εγκληματολογία | Σελ. 201 |
Ι. H κοινωνικοποίηση ή το ανθρώπινο δράμα | Σελ. 201 |
Α. Η κοινωνικοποίηση ως αντίδοτο στην οδύνη | Σελ. 203 |
Β. Η κοινωνικοποίηση, επίκεντρο του πολιτικού και του συναισθηματικού | Σελ. 212 |
1. Πρόσωπο και κοινωνικοποίηση. Η διφορούμενη στάση του De Greeff απέναντι στην κοινωνικοποίηση | Σελ. 213 |
2. Κοινωνικοποίηση και συναισθηματική δομή | Σελ. 217 |
Γ. Τρόποι ενστικτώδους προσκόλλησης και κοινωνικοποίηση | Σελ. 219 |
1. Η ομάδα των ενστίκτων συμπάθειας | Σελ. 220 |
2. Η ομάδα των ενστίκτων άμυνας | Σελ. 222 |
Δ. Κοινωνικοποίηση και ηθική ζωή | Σελ. 225 |
1. Ηθική ζωή και ένστικτα άμυνας | Σελ. 228 |
2. Η ηθική ζωή και η μετουσίωση στις σχέσεις της με το βιολογικό | Σελ. 230 |
ΙI. Η κλινική στάση, τα προϋποτιθέμενα της και τα αποτελέσματά της | Σελ. 234 |
Α. Τα θεμελιώδη αξιώματα της κλινικής στάσης | Σελ. 235 |
Β. Η προσέγγιση του αποκλίνοντος βιώματος | Σελ. 241 |
1. Το βίωμα, το "εγώ", το συνειδητό και το ασυνείδητο | Σελ. 243 |
2. Το βίωμα και η εγγραφή του μέσα στην διάρκεια. Η έννοια της διαδικασίας | Σελ. 251 |
ΙII. Συμπέρασμα. Η κλινική μέθοδος ως προσέγγιση της σημασίας της παράβασης | Σελ. 260 |
Κεφάλαιο IV. Η διαχείριση της ζωής μας και η σχέση με τους κανόνες δια μέσου της βιογραφικής προσέγγισης | Σελ. 269 |
Ι. H σχολή του Σικάγου: Η κοινωνική αποδιοργάνωση | Σελ. 269 |
ΙΙ. Οι Thomas και Znaniecki: ο καθορισμός της σημασίας των βιωμένων καταστάσεων | Σελ. 276 |
Α. Κοινωνιολογική έρευνα και σχέδιο κοινωνικής μεταρρύθμισης | Σελ. 276 |
Β. Κοινωνική οργάνωση, αξίες και στάσεις. Ένας ορισμένος τρόπος ορισμού του φορέα κοινωνικής δράσης | Σελ. 281 |
Γ. Κοινωνική αλλαγή και μετασχηματισμός των αξιών | Σελ. 286 |
Δ. Οι "ορισμοί της στάσης" | Σελ. 289 |
Ε. Η βιογραφική αφήγηση ως μέσον πρόσβασης στους "ορισμούς της κατάστασης" | Σελ. 292 |
ΙΙI. Η βιογραφική προσέγγιση στην εγκληματολογία. Η σημασία της σχέσης με τους κανόνες | Σελ. 297 |
Α. Η συμβολή του Shaw στην κατανόηση των εγκληματικών συμπεριφορών | Σελ. 297 |
1. Οι σημασίες της κλοπής | Σελ. 298 |
2. Συνθήκες ζωής και επεξεργασία του ηθικού κώδικα | Σελ. 300 |
3. Ηθική κρίση και εγκληματική σταδιοδρομία | Σελ. 303 |
4. Κλινική στάση και βιογραφική προσέγγιση | Σελ. 311 |
Β. Κοινωνιολογικο-κλινική έρευνα και βιογραφική μέθοδος | Σελ. 313 |
ΙV. Αφήγηση ζωής και σαφήνεια της ανθρώπινης δράσης | Σελ. 322 |
Α. Εξήγηση και κατανόηση | Σελ. 323 |
Β. Αφήγηση ζωής, αλληλεπίδραση και εκπαίδευση | Σελ. 329 |
1. Η αφήγηση αντιμετωπισμένη ως πράξη | Σελ. 329 |
2. Η αφήγηση ζωής ως πράξη εκπαίδευσης | Σελ. 332 |
α) Οι συνέπειες της αλληλεπιδρασιακής κατάστασης | Σελ. 333 |
β) Εκπαίδευση και διαχείριση της ζωής μας | Σελ. 339 |
V. Συμπέρασμα | Σελ. 343 |
ΓΕΝΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ | Σελ. 347 |