Back to Top
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Ερμηνευτική προσέγγιση του άρθρου 19 του Συντάγματος της Ελλάδας
Κωδικός Προϊόντος:
12156
- Έκδοση: 2008
- Βιβλιοδεσία: Εύκαμπτη
- Σελίδες: 544
- ISBN: 978-960-272-549-8
Κύριος σκοπός του έργου αυτού είναι η ερμηνεία του άρθρου 19 του Συντάγματος της Ελλάδας, με το οποίο κατοχυρώνεται το απόρρητο της επικοινωνίας. Ειδικότερα η παρούσα μελέτη ασχολείται με το απόρρητο της stricto sensu επικοινωνίας. Στο Κεφάλαιο Α΄ αποσαφηνίζεται το περιεχόμενο του όρου «επικοινωνία» ως αναγκαίος αυτοπεριορισμός της εργασίας. Το Κεφάλαιο Β΄ αναφέρεται στην ιστορία του απορρήτου της επικοινωνίας και θέτει παράλληλα τους προβληματισμούς για την ανάγκη κατοχύρωσής του και τους κινδύνους που αντιμετωπίζει στη σύγχρονη κοινωνία. Η κατάταξη των συνταγματικών διατάξεων που αφορούν στην προστασία του απορρήτου των επικοινωνιών σε τέσσερις ιστορικές γενεές, αποτελεί ερμηνευτικό πόρισμα που ξεκινά από το κεφάλαιο Β΄, συμπληρώνεται στο Κεφάλαιο Ε΄ και χρησιμοποιείται εργαλειακώς σε όλο το έργο. Στο Κεφάλαιο Γ΄ παρουσιάζονται οι διατάξεις του διεθνούς δικαίου, ενώ στο Κεφάλαιο Δ΄ αναλύεται η νομολογία του άρθρου 8 της ΕΣΔΑ. Στο Κεφάλαιο Ε΄ ερευνώνται οι αντίστοιχες ισχύουσες διατάξεις αλλοδαπών Συνταγμάτων. Στην ερμηνεία καθεαυτή του άρθρου 19 παρ. 1 του Συντάγματος επικεντρώνονται τα κεφάλαια Η΄, Θ΄, Ι΄, ΙΑ΄, ΙΒ΄, εξηγώντας τους χρησιμοποιούμενους όρους, το περιεχόμενό τους και αναλύοντας ποιοι είναι οι φορείς και οι αποδέκτες του δικαιώματος. Αντικείμενο του Κεφαλαίου ΙΓ΄ αποτελεί η συνταγματική πρόβλεψη περιορισμών στο απόρρητο της επικοινωνίας. Ανάλυση των διατάξεων του Ν 3115/2003 που αφορούν στην ανεξάρτητη Αρχή της Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών γίνεται στο Κεφάλαιο ΙΖ΄. Οι διαδικαστικές κυρώσεις της παρ. 3 του άρθρου 19 Συντ., οι σχετικές ποινικές κυρώσεις και η αστική ευθύνη που δημιουργείται από τις παραβιάσεις του απορρήτου της επικοινωνίας παρουσιάζονται στα Κεφάλαια ΙΘ΄, Κ΄ και ΚΑ΄ αντίστοιχα. Το έργο εμπλουτίζεται από ελληνική και ξενόγλωσση βιβλιογραφία και αναλυτικό ευρετήριο. Επιπλέον γίνεται μνεία σε αριθμούς δικαστικών αποφάσεων που σχετίζονται με το δικαίωμα.
| ΚEΦΑΛΑΙΟ Α' | |
| Η ΕΝΝΟΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: ΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ | |
| 1. Προσδιορισμός της έννοιας «επικοινωνία» | Σελ. 1 |
| 2. Τα στοιχεία της επικοινωνίας | Σελ. 1 |
| 2.1. Τα βασικά στοιχεία της επικοινωνίας | Σελ. 2 |
| 2.2. Tα δευτερεύοντα στοιχεία της επικοινωνίας | Σελ. 2 |
| 3. Εννοιολογικές διαιρέσεις της επικοινωνίας | Σελ. 3 |
| 3.1. 'Αμεση και έμμεση επικοινωνία | Σελ. 3 |
| 3.2. Απόρρητη (μυστική) επικοινωνία, μη απόρρητη επικοινωνία και δημόσια επικοινωνία | Σελ. 5 |
| 3.3. Μονόδρομη επικοινωνία και αμφίδρομη επικοινωνία | Σελ. 6 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β' | |
| H ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ - ΓΕΝΙΚΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ | |
| 1. Ο σεβασμός του απορρήτου της επικοινωνίας (επιστολών) από τους πρώιμους ιστορικούς χρόνους ως τη Γαλλική Επανάσταση | Σελ. 7 |
| 2. Η διαμόρφωση του απορρήτου των επιστολών ως ατομικού δικαιώματος στα τέλη του 18ου αιώνα | Σελ. 11 |
| 3. Η θεώρηση τεσσάρων «γενεών» συνταγματικών διατάξεων προστασίας του απορρήτου της επικοινωνίας | Σελ. 13 |
| 4. Η θέση του απορρήτου της επικοινωνίας μεταξύ περισσότερων ελευθεριών και η αναγκαιότητά της κατοχύρωσής του στη σύγχρονη κοινωνία | Σελ. 16 |
| 5. Οι κίνδυνοι κατά του απορρήτου των επικοινωνιών στις αρχές του 21ου αιώνα | Σελ. 20 |
| 5.1. Γενικά | Σελ. 20 |
| 5.2. H ανάδειξη νέας διεθνούς πολιτικής παρακολούθησης των επικοινωνιών | Σελ. 20 |
| 5.3. «Μαύρα κουτιά» (black boxes) και «καταγραφείς κτυπημάτων πλήκτρων» (key logers) | Σελ. 22 |
| 5.4. Ωτακουστικές συσκευές («μικροπομποί») και κλειστά κυκλώματα τηλεόρασης (CCTV) | Σελ. 23 |
| 5.5. Παρακολούθηση μέσω δορυφόρων | Σελ. 23 |
| 5.6. Διεθνή συστήματα κατασκοπευτικής παρακολούθησης- Το σύστημα «Εchelon» | Σελ. 23 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ' | |
| Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ | |
| 1. Το άρθρο 12 της Οικουμενικής Διακηρύξεως Δικαιωμάτων του Ανθρώπου | Σελ. 27 |
| 2. Το άρθρο 17 του Διεθνούς Συμφώνου Ατομικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων | Σελ. 29 |
| 3. Το άρθρο 16 της Διεθνούς Συμβάσεως για τα Δικαιώματα του Παιδιού | Σελ. 34 |
| 4. Η προστασία του απορρήτου των επικοινωνιών στα πλαίσια του άρθρου 8 ΕΣΔΑ | Σελ. 34 |
| 5. Η προστασία του απορρήτου της επικοινωνίας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση | Σελ. 38 |
| 6. Η προστασία του απορρήτου της επικοινωνίας στο αμερικανικό σύστημα προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου | Σελ. 43 |
| 7. Το ζήτημα προστασίας του απορρήτου της επικοινωνίας σε διεθνή κείμενα Αφρικανικών και Ισλαμικών Κρατών. Η αφρικανική και ισλαμική «ιδιαιτερότητα» | Σελ. 44 |
| 8. Η προστασία του απορρήτου της επικοινωνίας σε διεθνείς τηλεπικοινωνιακές συμβάσεις | Σελ. 46 |
| 9. Eθιμικοί κανόνες διεθνούς δικαίου σχετικά με την προστασία του απορρήτου των επικοινωνιών | Σελ. 47 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ' | |
| Η ΣΧΕΤΙΚΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ | |
| 1. Η σημασία της νομολογίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και ο εφαρμοζόμενος δικανικός συλλογισμός | Σελ. 49 |
| 2. Εξελικτική παρουσίαση της σχετικής νομολογίας του ΕΔΔA | Σελ. 52 |
| 2.1. Η εγκατάλειψη της θεωρίας των «εγγενών περιορισμών» και η εξέταση του θεμιτού της επεμβάσεως με βάση τις προϋποθέσεις του άρθρου 8§2 ΕΣΔΑ | Σελ. 52 |
| 2.2. H νομοθεσία καθεαυτή ως «επέμβαση» - έλεγχος της γερμανικής νομοθεσίας (G10) που επέτρεπε τη μυστική παρακολούθηση των επικοινωνιών | Σελ. 53 |
| 2.3. Ο σεβασμός της αλληλογραφίας των κρατουμένων σε βρετανικές φυλακές | Σελ. 54 |
| 2.4. Η πρώτη διάγνωση της παραβίασης του τηλεφωνικού απορρήτου και το «metering» ως επέμβαση | Σελ. 57 |
| 2.5. Ο σεβασμός της αλληλογραφίας προσωρινώς κρατουμένου με δικηγόρο | Σελ. 58 |
| 2.6. Οι ελλείψεις της γαλλικής νομοθεσίας παγίδευσης των τηλεφωνικών επικοινωνιών | Σελ. 59 |
| 2.7. Η λογοκρισία επιστολών μεταξύ κρατουμένων | Σελ. 60 |
| 2.8. «Επέμβαση» δημόσιας αρχής με καθοδήγηση ιδιώτη-συμμετέχοντος στην επικοινωνία | Σελ. 60 |
| 2.9. Ο σεβασμός της αλληλογραφίας κρατουμένων σε ψυχιατρικά ιδρύματα | Σελ. 61 |
| 2.10. Η διεύρυνση του περιεχομένου των όρων της §1 του άρθρου 8 ΕΣΔΑ («ιδιωτική ζωή», «κατοικία», «αλληλογραφία») | Σελ. 62 |
| 2.11. Η αλληλογραφία των κρατουμένων στις ιταλικές φυλακές | Σελ. 63 |
| 2.12. Μη επάρκεια της συνταγματικής πρόβλεψης και έλλειψη «ποιότητας» της κοινής νομοθεσίας για κατ' εξαίρεση προσβολή του απορρήτου των επικοινωνιών στην Ισπανία | Σελ. 64 |
| 2.13. Επέμβαση στο τηλεφωνικό απόρρητο μέσω παγίδευσης τηλεφωνικής γραμμής τρίτου και χρησιμοποίηση προϊόντων τηλεφωνικής παρακολούθησης σε διαφορετική ποινική υπόθεση | Σελ. 65 |
| 2.14. H παρακολούθηση της αλληλογραφίας του πτωχού από τους συνδίκους | Σελ. 68 |
| 2.15. Η δημοσιοποίηση των παρακολουθούμενων τηλεφωνικών συνομιλιών του πρώην πρωθυπουργού της Ιταλίας | Σελ. 69 |
| 2.16. Έλλειψη νόμιμης βάσης στο Ηνωμένο Βασίλειο για παρακολούθηση ηλεκτρονικών επικοινωνιών σύγχρονου τύπου | Σελ. 71 |
| 2.17. Χρήση «κρυφών συσκευών» για την υποκλοπή προφορικών συνομιλιών | Σελ. 71 |
| 2.18. Επεμβάσεις στην αλληλογραφία κρατουμένων με τα όργανα του Στρασβούργου, δημόσιες αρχές και με συνηγόρους υπεράσπισης | Σελ. 73 |
| 2.19. Έλλειψη νόμιμης βάσης για την παρακολούθηση τηλεφωνικών επικοινωνιών στην Τουρκία | Σελ. 75 |
| 2.20. Έλλειψη «ποιότητας δικαίου» για την παρακολούθηση τηλεφωνικών συνδιαλέξεων στη Ρουμανία | Σελ. 76 |
| 2.21. Η βουλγαρική νομοθεσία για τα μέτρα μυστικής παρακολούθησης ως «επέμβαση» «μη προβλεπόμενη από τον νόμο» | Σελ. 76 |
| 3. Συμπέρασμα | Σελ. 78 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε' | |
| Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ ΤΩΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΣΤΑ ΑΛΛΟΔΑΠΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑ | |
| 1. Η προστασία του απορρήτου των επικοινωνιών στα Συντάγματα των χωρών της Ηπειρωτικής Δυτικής Ευρώπης | Σελ. 80 |
| 1.1. Χώρες με διατάξεις β' γενιάς για την προστασία του απορρήτου της έμμεσης επικοινωνίας και υπαγωγή του απορρήτου της άμεσης επικοινωνίας σε διάταξη με ευρύτερο περιεχόμενο | Σελ. 80 |
| 1.1.1. Γερμανία | Σελ. 80 |
| 1.1.2. Ισπανία | Σελ. 83 |
| 1.2. Φινλανδία- Ελβετία: διατάξεις γ' γενιάς | Σελ. 84 |
| 1.3. Χώρες με ενιαία συνταγματική προστασία του απορρήτου επικοινωνίας και της ελευθερίας της επικοινωνίας | Σελ. 85 |
| 1.3.1. Ιταλία | Σελ. 85 |
| 1.3.2. Πορτογαλία | Σελ. 86 |
| 1.4. Χώρες με συντηρητικές διατάξεις προστασίας του απορρήτου των επικοινωνιών | Σελ. 86 |
| 1.4.1. Κάτω Χώρες | Σελ. 86 |
| 1.4.2. Δανία | Σελ. 87 |
| 1.5. Χώρες χωρίς ρητή συνταγματική διάταξη προστασίας του απορρήτου της επικοινωνίας | Σελ. 88 |
| 1.5.1. Γαλλία | Σελ. 88 |
| 1.5.2. Αυστρία-Σουηδία-Νορβηγία | Σελ. 90 |
| 2. Η προστασία του απορρήτου της επικοινωνίας στη δικαιική οικογένεια του αγγλοαμερικανικού δικαίου (common law) | Σελ. 91 |
| 2.1. Μεγάλη Βρετανία | Σελ. 91 |
| 2.2. Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής | Σελ. 94 |
| 2.3. 'Αλλες χώρες του common law | Σελ. 98 |
| 2.4. Κύπρος | Σελ. 100 |
| 3. Η συνταγματική προστασία του απορρήτου των επικοινωνιών στις χώρες της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης | Σελ. 101 |
| 3.1. Συντάγματα χωρών κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης | Σελ. 101 |
| 3.2. Συντάγματα χωρών της πρώην ΕΣΣΔ | Σελ. 103 |
| 4. H προστασία του απορρήτου της επικοινωνίας στα Συντάγματα των χωρών της Λατινικής Αμερικής | Σελ. 105 |
| 5. H προστασία του απορρήτου της επικοινωνίας στα Συντάγματα των αφρικανικών χωρών | Σελ. 109 |
| 6. Η προστασία του απορρήτου της επικοινωνίας στα Συντάγματα των ισλαμικών χωρών (της Ασίας) | Σελ. 111 |
| 7. H προστασία του απορρήτου της επικοινωνίας στα Συντάγματα των κρατών της 'Απω Ανατολής | Σελ. 112 |
| 8. Συμπέρασμα | Σελ. 114 |
| KEΦΑΛΑΙΟ ΣΤ' | |
| Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (ΟΘΩΜΑΝΟΚΡΑΤΙΑ-1974) | |
| 1. Ανυπαρξία νομικής προστασίας του απορρήτου των επικοινωνιών κατά την περίοδο της Οθωμανοκρατίας | Σελ. 115 |
| 2. Η απουσία ρητής πρόβλεψης προστασίας του απορρήτου στα κείμενα του Ρήγα | Σελ. 116 |
| 3. Η απουσία διατάξεως προστασίας του απορρήτου στα τοπικά πολιτεύματα του Αγώνα και η (μόνον) ερμηνευτική συναγωγή της προστασίας του απορρήτου των επιστολών στα Συντάγματα της Επιδαύρου (1822) και του 'Αστρους (1823) | Σελ. 117 |
| 4. Η έμμεση προστασία του απορρήτου στο Σύνταγμα της Τροιζήνας (1827) και στο Ηγεμονικό Σύνταγμα (1832) | Σελ. 118 |
| 5. Η πρωτόλεια ρητή κατοχύρωση του απορρήτου της επικοινωνίας στο Σύνταγμα του 1844. Απαραβίαστο του απορρήτου των επιστολών (άρθρο 14) | Σελ. 119 |
| 6. Η πανηγυρική διακήρυξη της απόλυτης συνταγματικής προστασίας του απορρήτου των επιστολών στο Σύνταγμα του 1864 (άρθρο 20) | Σελ. 122 |
| 7. Οι προστατευτικές του απορρήτου των επιστολών διατάξεις των Συνταγμάτων της Κρητικής Πολιτείας | Σελ. 125 |
| 8. Η δυνατότητα αναστολής της ισχύος του άρθρου 20 του Συντάγματος ως αποτέλεσμα της συνταγματικής αναθεώρησης του 1911 | Σελ. 126 |
| 9. Προτάσεις αναθεώρησης του άρθρου 20 στα πλαίσια της «Γ' Εν Αθήναις Συντακτικής των Ελλήνων Συνελεύσεως» | Σελ. 127 |
| 10. Η επανάληψη της σχετικής με την προστασία του απορρήτου των επιστολών διατάξεως και η δυνατότητα αναστολής της στο Σύνταγμα του 1926 | Σελ. 128 |
| 11. Η επέκταση της συνταγματικής προστασίας στο απόρρητο των τηλεγραφημάτων και των τηλεφωνημάτων | Σελ. 130 |
| 12. H αναστολή του άρθρου 20 του Συντάγματος 1863/1911 από τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου 1936 | Σελ. 131 |
| 13. Η τυπική λήξη της δικτατορίας και η αναγνώριση ως άκυρου του ΒΔ της 4.8.1936 «περί αναστολής των διατάξεων των άρθρων 5, 6, 11, 12, 14, 20 και 95 του Συντάγματος καθ' όλον το Κράτος» | Σελ. 133 |
| 14. To απόρρητο των ανταποκρίσεων μετά την κατοχή | Σελ. 133 |
| 14.1. Οι πτυχές του «παρασυντάγματος» σχετικά με το απόρρητο των ανταποκρίσεων | Σελ. 133 |
| 14.2. Προτάσεις, στα πλαίσια της Δ' Αναθεωρητικής Εθνοσυνέλευσης για τη θέσπιση περιορισμών στο απόρρητο | Σελ. 135 |
| 14.3. Η προστασία του απορρήτου των ανταποκρίσεων στο Σύνταγμα του 1952 | Σελ. 139 |
| 15. To απόρρητο των ανταποκρίσεων στα συνταγματικά κείμενα του 1968 και 1973: εξαιρέσεις και «δαμόκλειος σπάθη» | Σελ. 140 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ' | |
| Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΘΕΣΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 19 ΤΟΥ ΙΣΧΥΟΝΤΟΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ | |
| 1. Η τροποποίηση του άρθρου 20 του Συντάγματος 1952 με την από 1.8.1974 συντακτική πράξη | Σελ. 146 |
| 2. Η επαναφορά της συνταγματικής προστασίας του απορρήτου των ανταποκρίσεων (άρση της αναστολής ισχύος της) | Σελ. 147 |
| 3. Η νομοπαρασκευαστική διαδικασία στα πλαίσια της Ε' Αναθεωρητικής Βουλής σχετικά με τη θέσπιση του άρθρου 19 του ισχύοντος Συντάγματος | Σελ. 148 |
| 3.1. Το άρθρο 13 του Κυβερνητικού Σχεδίου Συντάγματος | Σελ. 148 |
| 3.2. Οι τροπολογίες που υποβλήθηκαν σχετικά με το άρθρο 13 του Κυβερνητικού Σχεδίου Συντάγματος | Σελ. 148 |
| 3.3. Η επεξεργασία του άρθρου 13 του Κυβερνητικού Σχεδίου από τη Β' Υποεπιτροπή και την Ολομέλεια της Επιτροπής επί του Συντάγματος | Σελ. 149 |
| 3.4. Η συζήτηση και ψήφιση του άρθρου 19 του ισχύοντος Συντάγματος από την Ε'Αναθεωρητική Βουλή | Σελ. 152 |
| 3.5. Αποτίμηση- Συμπεράσματα | Σελ. 154 |
| 4. Το άρθρο 19Σ παρέμεινε αμετάβλητο κατά την αναθεώρηση του 1985/1986-Μεταφορά του κειμένου στη δημοτική | Σελ. 155 |
| 5. Η αναθεώρηση του άρθρου 19 από την Ζ' Αναθεωρητική Βουλή - προσθήκη δύο νέων παραγράφων | Σελ. 156 |
| 5.2. Η επανέναρξη της αναθεωρητικής διαδικασίας από τη Βουλή της Θ' Κοινοβουλευτικής Περιόδου | Σελ. 157 |
| 5.3. Η συζήτηση και ψήφιση των αναθεωρητέων διατάξεων του άρθρου 19Σ από την Ζ' Αναθεωρητική Βουλή | Σελ. 158 |
| KEΦΑΛΑΙΟ Η' | |
| ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 19 Σ | |
| 1. H γραμματική πρωτοτυπία του άρθρου 19 Σ | Σελ. 163 |
| 1.1. Βραχυλογία - λακωνικότητα και μετριασμός της ύστερα από την αναθεώρηση του 2001 | Σελ. 163 |
| 1.2. Χρήση μοναδικών στο κείμενο του Συντάγματος όρων | Σελ. 164 |
| 1.3. Η ιδιόρρυθμη σύνταξη και διατύπωση του 19§1 εδ. α' Σ | Σελ. 164 |
| 1.4. Η ιδιαίτερη φύση των παραγράφων §§2, 3 | Σελ. 165 |
| 1.5. Σκοπιμότητα διαπίστωσης της γραμματικής πρωτοτυπίας | Σελ. 165 |
| 2. Η γραμματική έννοια των όρων «απόρρητο(ν)» και «απαραβίαστο(ν)» και η σημασία αντιδιαστολής τους | Σελ. 165 |
| 3. Η έννοια των όρων «επιστολές», «ανταπόκριση», «επικοινωνία» | Σελ. 167 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ Θ' | |
| ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ ΤΟΥ «ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ» | |
| 1. Ο καταρχήν προσδιορισμός του απορρήτου με βάση τις πραγματικές συνθήκες | Σελ. 172 |
| 2. Kωδικοποίηση και κρυπτογράφηση της επικοινωνίας | Σελ. 175 |
| 3. Η διασφάλιση του απορρήτου της άμεσης επικοινωνίας στο άρθρο 19 Σ | Σελ. 176 |
| 4. Η συμβολή του κοινού νομοθέτη στο πρόβλημα προσδιορισμού του απορρήτου | Σελ. 179 |
| 5. Το τεκμήριο «υπέρ του απορρήτου (της επικοινωνίας)» | Σελ. 181 |
| 6. Το απόρρητο αφορά πρώτιστα το «μήνυμα» | Σελ. 183 |
| 7. Στο «απόρρητο» εμπίπτουν και τα «εξωτερικά στοιχεία» της επικοινωνίας | Σελ. 184 |
| 7.1. Αποσαφήνιση όρων | Σελ. 184 |
| 7. 2. Αιτιολόγηση της υπαγωγής των εξωτερικών στοιχείων στη συνταγματική προστασία | Σελ. 185 |
| 7.3. Η γνώση «εξωτερικών στοιχείων» από τους παρόχους της ταχυδρομικής ή τηλεπικοινωνιακής υπηρεσίας και τα χρονικά όρια διατήρησής τους | Σελ. 188 |
| 7.4. Η προστασία των εξωτερικών στοιχείων από το Κοινοτικό Δίκαιο και την κοινή νομοθεσία | Σελ. 188 |
| 8. Χρονικό σημείο έναρξης και λήξης του απορρήτου | Σελ. 189 |
| 9. Αντιδιαστολή ταχυδρομικού και επιστολικού απορρήτου | Σελ. 193 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι' | |
| ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ «ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΑΡΑΒΙΑΣΤΟΥ» | |
| 1. Ο όρος «απολύτως» στο κείμενο του άρθρου 19 του Συντάγματος | Σελ. 195 |
| 1.1. Υπενθύμιση της ιστορίας του «απολύτως» | Σελ. 195 |
| 1.2. Ερμηνευτικές συνέπειες της παρουσίας του όρου «απολύτως» στο άρθρο 19Σ | Σελ. 196 |
| 1.3. Ο όρος «απολύτως» ως κριτήριο κατά τη στάθμιση αγαθών και την επίλυση της συγκρούσεως θεμελιωδών δικαιωμάτων | Σελ. 197 |
| 2. Η έννοια της παραβιάσεως του απορρήτου- Η «αρνητική» (αμυντική) διάσταση της συνταγματικής προστασίας | Σελ. 200 |
| 2.1. Ορισμός (γενικός) της παραβιάσεως του απορρήτου της επικοινωνίας | Σελ. 200 |
| 2.2. Η «επέμβαση» στο κανάλι επικοινωνίας (καθεαυτή) ως «παραβίαση» | Σελ. 201 |
| 2.3. Η προσβολή των «εξωτερικών στοιχείων» της επικοινωνίας ως παραβίαση | Σελ. 201 |
| 2.4. Η απαγόρευση της χρήσης κρυπτογραφίας | Σελ. 202 |
| 2.5. Η απαγόρευση παράνομης ανταπόκρισης, με έλεγχο του περιεχομένου της, ως παραβίαση | Σελ. 202 |
| 2.6. Η ύπαρξη αντισυνταγματικής νομοθεσίας (καθεαυτή) ως παραβίαση | Σελ. 203 |
| 2.7. Η κατά το άρθρο 19Σ ερμηνεία κανόνων που προβλέπουν ενέργειες εθνικών και κοινοτικών αρχών | Σελ. 203 |
| 2.8. Η παραβίαση δεν μπορεί να καταστεί συνταγματικώς ανεκτή από διατάξεις που αίρουν το ποινικό άδικό της ή τον καταλογισμό | Σελ. 206 |
| 2.9. Διάφορες σύγχρονες τεχνικές παραβιάσεων | Σελ. 207 |
| 2.9.1. Αναρίθμητες οι τεχνικές παραβίασης | Σελ. 207 |
| 2.9.2. Παραβίαση απόρρητων επιστολών | Σελ. 207 |
| 2.9.3. Παραβίαση προφορικών επικοινωνιών με τη χρήση «μικροπομπών» | Σελ. 207 |
| 2.9.4. Παρακολούθηση συνδιαλέξεων με κινητά τηλέφωνα | Σελ. 208 |
| 2.9.5. Παρακολούθηση από παγκόσμια κατασκοπευτικά συστήματα | Σελ. 209 |
| 2.9.6. «Ενεργητικές» επιθέσεις | Σελ. 209 |
| 2.9.7. Ανάλυση τηλεπικοινωνιακού φορτίου | Σελ. 210 |
| 2.9.8. Βιντεοσκόπηση-Παρακολούθηση μέσω κλειστών κυκλωμάτων τηλεόρασης (CCTV) | Σελ. 210 |
| 2.9.9. Η προώθηση ανεπίκλητων μηνυμάτων (spam) δεν συνιστά καθεαυτή παραβίαση αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τέλεση παραβιάσεων του απορρήτου των επικοινωνιών | Σελ. 211 |
| 2.9.10. Πράξεις που δεν συνιστούν παραβίαση | Σελ. 211 |
| 3. «Παραίτηση» από το δικαίωμα του απορρήτου της επικοινωνίας και «συναίνεση» στην προσβολή του | Σελ. 216 |
| 4. Η υποχρέωση της Πολιτείας να προστατεύει με θετικά μέτρα το απόρρητο της επικοινωνίας-H «θετική» διάσταση της συνταγματικής προστασίας | Σελ. 218 |
| 4.1. Η υπέρβαση της ένταξης των θεμελιωδών δικαιωμάτων σε «status» | Σελ. 218 |
| 4.2. Το ζήτημα της κρατικής υποχρέωσης για θετική προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων και ειδικότερα του απορρήτου της επικοινωνίας, στη διεθνή διάστασή του | Σελ. 218 |
| 4.3. H γενική θεμελίωση της υποχρέωσης θετικής προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων στο ισχύον Σύνταγμα | Σελ. 220 |
| 4.4. Μια τελική απάντηση ως προς τη θετική διάσταση του απορρήτου της επικοινωνίας | Σελ. 221 |
| 5. Η «ενεργητική» (πολιτική) διάσταση του απορρήτου της επικοινωνίας | Σελ. 224 |
| 5.1. Η μαζική παρακολούθηση-παραβίαση του απορρήτου των επικοινωνιών ως υπονόμευση του δημοκρατικού πολιτεύματος | Σελ. 224 |
| 5.2. Η διασφάλιση του απορρήτου της επικοινωνίας ως αναγκαία προϋπόθεση για την εφαρμογή μορφών ηλεκτρονικής δημοκρατίας (εκλογικές διαδικασίες, δημοψηφίσματα) | Σελ. 225 |
| 5.3. Η μυστικότητα των διασκέψεων συλλογικών οργάνων ως πολιτική πτυχή του απορρήτου της επικοινωνίας | Σελ. 226 |
| 6. Τελικό συμπέρασμα | Σελ. 226 |
| 1396927554 | |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΑ' | |
| ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ ΤΩΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΜΕ ΑΛΛΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ | |
| 1. Η σχέση των ρυθμίσεων του άρθρου 9§1εδ. β'Σ και του άρθρου 19Σ | Σελ. 227 |
| 2. Η κατοχύρωση της ελευθερίας της επικοινωνίας (ελεύθερη διεξαγωγή των επικοινωνιών)- η σύνδεση του άρθρου 19Σ με τα άρθρα 14, 5 και 5Α Σ | Σελ. 229 |
| 3. Ζητήματα συρροής ή σύγκρουσης άλλων δικαιωμάτων με το απόρρητο της επικοινωνίας (άσυλο κατοικίας, δικαίωμα πληροφόρησης, ελευθερία τύπου) | Σελ. 236 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΒ' | |
| ΦΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 19 Σ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ | |
| 1. Oι φορείς του δικαιώματος απορρήτου της επικοινωνίας | Σελ. 238 |
| 2. Η προστασία του απορρήτου επικοινωνίας των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου και του Κράτους, κατά την άσκηση κρατικής δράσης- το απόρρητο της επικοινωνίας ως θεσμική εγγύηση | Σελ. 243 |
| 3. Οι αποδέκτες του ατομικού δικαιώματος του απορρήτου της επικοινωνίας | Σελ. 246 |
| 3.1. Η νέα διάταξη του άρθρου 25§1 του Συντάγματος | Σελ. 246 |
| 3.2. Η γερμανική θεωρία της «τριτενέργειας» και σύγχρονες θεωρήσεις για την προστασία των προσβολών των ανθρώπινων δικαιωμάτων από ιδιώτες | Σελ. 247 |
| 3.3. Η θεώρηση της δέσμευσης των ιδιωτών από τα θεμελιώδη δικαιώματα στην Ελλάδα | Σελ. 249 |
| 3.4. Οι αποδέκτες του δικαιώματος απορρήτου των επικοινωνιών | Σελ. 252 |
| 3.4.1. Η σχετική αυτονομία του ζητήματος ως προς το δικαίωμα απορρήτου της επικοινωνίας | Σελ. 252 |
| 3.4.2. Η δεσμευτικότητα έναντι των ιδιωτών του δικαιώματος απορρήτου της επικοινωνίας κατά την ελληνική νομολογία | Σελ. 253 |
| 3.4.3. Οι ειδικές κοινωνικές συνθήκες | Σελ. 256 |
| 3.4.3.1. Η άρση του Κρατικού Μονοπωλίου | Σελ. 256 |
| 3.4.3.2. H ευχέρεια του ιδιώτη να παραβιάσει το απόρρητο των επικοινωνιών | Σελ. 257 |
| 3.5. Η «απόλυτη ισχύς» του άρθρου 19Σ και εφαρμογές της | Σελ. 260 |
| 4. Tελικό συμπέρασμα: Η συνταγματική εγγύηση του άρθρου 19Σ ισχύει υπέρ όλων και έναντι όλων | Σελ. 262 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΓ' | |
| Η ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΩΝ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ | |
| 1. Το εδάφιο β' του άρθρου 19§1 Σ | Σελ. 263 |
| 1.1. Ένταξη του 19§1εδ. β' Σ στις κατηγορίες περιορισμών των θεμελιωδών δικαιωμάτων | Σελ. 264 |
| 1.2. Η ρυθμιστική λειτουργία της επιφυλάξεως | Σελ. 265 |
| 1.3. "Νόμος ορίζει ": Ερμηνεία του όρου «νόμος» (νόμος τυπικός ή νόμος ουσιαστικός;) | Σελ. 266 |
| 1.4. " τας εγγυήσεις υπό τας οποίας ": Ερμηνεία του όρου «εγγυήσεις» | Σελ. 271 |
| 1.5. "... η δικαστική αρχή... ": Ερμηνεία του όρου | Σελ. 274 |
| 1.6. " δεν δεσμεύεται εκ του απορρήτου ": η έννοια «της μη δεσμεύσεως (της δικαστικής αρχής) από το απόρρητο» | Σελ. 278 |
| 1.7. "... διά λόγους εθνικής ασφαλείας ή προς διακρίβωσιν ιδιαιτέρως σοβαρών εγκλημάτων": Οι σκοποί του περιορισμού | Σελ. 280 |
| 1.7.1. Λόγοι εθνικής ασφάλειας | Σελ. 281 |
| 1.7.2. Διακρίβωση ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων | Σελ. 282 |
| 2. Η επίδραση του συσ
|