ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΩΝ ΑΔΙΚΟΠΡΑΞΙΩΝ
- Έκδοση: 2014
- Σχήμα: 17Χ24
- Βιβλιοδεσία: Εύκαμπτη
- Σελίδες: 508
- ISBN: 978-960-562-263-3
- Δείτε ένα απόσπασμα
- Black friday εκδόσεις: 30%
Η μακρόχρονη πορεία του δικαίου των αδικοπραξιών, όπως διανθίζεται και εμπλουτίζεται από την αδιάπτωτη αλληλουχία των κοινωνικο-ιστορικών δεδομένων, διαλέγεται με την επιστήμη και αντανακλάται στο θετικό δίκαιο και στη νομολογία, είναι το κυρίαρχο αντικείμενο του παρόντος έργου, στο οποίο ο συγγραφέας αποδίδει το ζωντανό δίκαιο της αδικοπρακτικής ευθύνης των άρθρων 914-938 ΑΚ.
«Το δίκαιο των αδικοπραξιών» επιμερίζεται από τον συγγραφέα σε τέσσερις μεγάλες ενότητες, πολύ διαφωτιστικές για την καλύτερη κατανόηση του αντικειμένου: στις προϋποθέσεις αδικοπρακτικής ευθύνης, στους ειδικούς λόγους αδικοπρακτικής ευθύνης, στην ευθύνη από περισσότερους και τέλος στην έννομη προστασία από αδικοπραξία. Αναλύονται ζητήματα όπως η αδικοπραξία από δυσφημηστικές, από παραμέληση εποπτείας, η ευθύνη κατόχου ζώου, η ευθύνη από πτώση κτίσματος ή άλλου έργου, η ευθύνη από πρόστηση κ.ά. Τέλος, λόγω της πρακτικής αξίας του θέματος, μεγάλη βαρύτητα έχουν τα κεφάλαια περί αξίωσης αποζημίωσης λόγω θανάτωσης προσώπου ή βλάβης του σώματος ή της υγείας και περί αξίωσης χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης.
ΠΡΟΛΟΓΟΣ-ΑΦΙΕΡΩΜΑ | Σελ. XI |
ΕΙΣΑΓΩΓΗ | Σελ. 1 |
§ 1. Η αδικοπραξία γενικά | |
Ι. Έννοια | Σελ. 1 |
ΙΙ. Αδικοπραξία και παραβίαση σύμβασης | Σελ. 3 |
ΙΙΙ. Αποκαταστατικός ή κυρωτικός χαρακτήρας; | Σελ. 18 |
IV. Γενική ρήτρα | Σελ. 23 |
ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΔΙΚΟΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ | |
§ 2. Ανθρώπινη συμπεριφορά | |
Ι. Εισαγωγικά | Σελ. 29 |
ΙΙ. Η ανθρώπινη συμπεριφορά ως στοιχείο του πραγματικού της ΑΚ 914 | Σελ. 29 |
ΙΙΙ. Ανθρώπινη πράξη | Σελ. 31 |
IV. Ανθρώπινη παράλειψη | Σελ. 34 |
§ 3. Παράνομη συμπεριφορά | |
Ι. Οριοθέτηση της αδικοπρακτικής ευθύνης | Σελ. 62 |
ΙΙ. Έννοια «παρανόμου» | Σελ. 63 |
ΙΙΙ. Μορφές «παρανόμου» | Σελ. 80 |
IV. Άρση του παρανόμου | Σελ. 113 |
§ 4. Υπαιτιότητα και ικανότητα για καταλογισμό | |
I. Έννοια υπαιτιότητας | Σελ. 125 |
II. Ο δόλος ως μορφή υπαιτιότητας | Σελ. 126 |
III. Η αμέλεια ως μορφή υπαιτιότητας | Σελ. 129 |
IV. Τυχηρά και ανωτέρα βία | Σελ. 146 |
V. Απαλλακτικές ρήτρες | Σελ. 153 |
VI. Ικανότητα προς καταλογισμό | Σελ. 156 |
§ 5. Αιτιώδης σύνδεσμος | |
I. Ο αιτιώδης σύνδεσμος ως νόμιμη προϋπόθεση της αδικοπρακτικής ευθύνης | Σελ. 165 |
ΙΙ. Οι θεωρίες για τη θεμελίωση της αιτιότητας | Σελ. 168 |
ΙΙΙ. Προβληματικές περιπτώσεις αιτιότητας | Σελ. 186 |
IV. Πρόκληση ζημίας από περισσότερους | Σελ. 213 |
§ 6. Ζημία | |
I. Έννοια και αποκατάσταση της ζημίας | Σελ. 220 |
ΙΙ. Διακρίσεις | Σελ. 225 |
ΙΙΙ. Συνυπολογισμός ζημίας και κέρδους | Σελ. 237 |
IV. Ζημία από συντρέχον πταίσμα (ΑΚ 300) | Σελ. 243 |
ΕΙΔΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ΑΔΙΚΟΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ | |
§ 7. Προσβολή των χρηστών ηθών | |
Ι. Η ρύθμιση της ΑΚ 919 | Σελ. 253 |
ΙΙ. Αντίθεση στα χρηστά ήθη | Σελ. 257 |
ΙΙΙ. Πρόθεση για την πρόκληση ζημίας | Σελ. 268 |
IV. Περιπτωσιολογία | Σελ. 269 |
§ 8. Δυσφημητικές διαδόσεις | |
Ι. Η ρύθμιση της ΑΚ 920 | Σελ. 282 |
ΙΙ. Προϋποθέσεις εφαρμογής της ΑΚ 920 | Σελ. 287 |
ΙΙΙ. Η ζημία που αποκαθίσταται | Σελ. 295 |
§ 9. Παραμέληση εποπτείας | |
Ι. Η ρύθμιση της ΑΚ 923 | Σελ. 297 |
ΙΙ. Εποπτεία του προσώπου | Σελ. 300 |
ΙΙΙ. Φορείς εποπτείας | Σελ. 304 |
IV. Προϋποθέσεις ευθύνης κατʼ ΑΚ 923 | Σελ. 310 |
V. Ευθύνη του εποπτευόμενου | Σελ. 313 |
§ 10. Ευθύνη του κατόχου ζώου | |
Ι. Η ρύθμιση της ΑΚ 924 | Σελ. 315 |
ΙΙ. Ο γενικός κανόνας | Σελ. 317 |
ΙΙΙ. Η εξαίρεση των κατοικίδιων ζώων | Σελ. 327 |
§ 11. Ευθύνη από πτώση κτίσματος ή άλλου έργου | |
Ι. Η ρύθμιση της ΑΚ 925 | Σελ. 334 |
ΙΙ. Προϋποθέσεις θεμελίωσης της ευθύνης κατʼ ΑΚ 925 | Σελ. 336 |
ΕΥΘΥΝΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ | |
§ 12. Η ευθύνη από πρόστηση | |
Ι. Εισαγωγικές παρατηρήσεις | Σελ. 347 |
ΙΙ. Η έννοια της πρόστησης | Σελ. 351 |
ΙΙΙ. Πρόκληση ζημίας κατά την υπηρεσία | Σελ. 363 |
IV. Εις ολόκληρον ευθύνη | Σελ. 368 |
V. Συγγενείς μορφές ευθύνης | Σελ. 369 |
§ 13. Εις ολόκληρον και εξ αναγωγής ευθύνη | |
Ι. Εισαγωγή | Σελ. 372 |
ΙΙ. Εις ολόκληρον ευθύνη | Σελ. 372 |
ΙΙΙ. Αναγωγική ευθύνη | Σελ. 377 |
ΕΝΝΟΜΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ | |
§ 14. Η αξίωση αποζημίωσης | |
Ι. Εισαγωγικές παρατηρήσεις για την έννομη προστασία | Σελ. 381 |
ΙΙ. Γενικά χαρακτηριστικά της αξίωσης αποζημίωσης | Σελ. 383 |
ΙΙΙ. Θανάτωση προσώπου | Σελ. 385 |
IV. Βλάβη του σώματος ή της υγείας | Σελ. 396 |
V. Ειδικότερα ζητήματα σχετικά με την αξίωση αποζημίωσης λόγω θανάτωσης ή βλάβης του σώματος ή της υγείας | Σελ. 400 |
VI. Αφαίρεση ή βλάβη πράγματος | Σελ. 415 |
VII. Παραγραφή της απαίτησης από αδικοπραξία | Σελ. 418 |
§ 15. Η αξίωση για άρση ή παράλειψη της προσβολής | |
Ι. Ουσιαστικές προϋποθέσεις | Σελ. 434 |
§ 16. Η αξίωση χρηματικής ικανοποίησης της ηθικής βλάβης ή ψυχικής οδύνης | |
Ι. Ο σκοπός της χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης | Σελ. 444 |
ΙΙ. Η αξίωση χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης | Σελ. 446 |
ΙΙΙ. Ενάγων και εναγόμενος | Σελ. 449 |
IV. Ουσιαστικές προϋποθέσεις | Σελ. 451 |
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ | Σελ. 463 |
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ | Σελ. 485 |