Back to Top
ΔΙΑΣΥΝΟΡΙΑΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΠΤΩΧΕΥΣΕΙΣ
Κανονισμός 1346/2000 περί των διαδικασιών αφερεγγυότητας
Κωδικός Προϊόντος:
11781
- Έκδοση: 2007
- Βιβλιοδεσία: Εύκαμπτη
- Σελίδες: 240
- ISBN: 978-960-272-452-1
- Black friday εκδόσεις: 30%
Θέμα της παρούσας μονογραφίας είναι το ρυθμιστικό σύστημα της ενδοκοινοτικής διασυνοριακής πτώχευσης. Κύρια ρύθμιση της κοινοτικής διαδικασίας αφερεγγυότητας είναι η περιεχόμενη στον Κανονισμό 1346/2000, το κείμενο του οποίου παρατίθεται αυτούσιο, όπως ισχύει. Μετά από μία ιστορική περιήγηση στον δύσβατο χώρο των διασυνοριακών πτωχεύσεων, ακολουθεί η οριοθέτηση του πεδίου εφαρμογής της κοινοτικής ρύθμισης (καθʼ ύλην, κατʼ έκταση, κατά τόπον και κατά χρόνο). Αναλύονται ζητήματα διεθνούς δικαιοδοσίας, με ειδικότερη αναφορά στη διάκριση μεταξύ κύριας και τοπικών διαδικασιών αφερεγγυότητας καθώς και στην έννοια του κέντρου των κυρίων συμφερόντων του οφειλέτη, με παράθεση πλούσιας νομολογίας του ΔΕΚ και των εθνικών δικαστηρίων. Εξετάζεται επίσης το ζήτημα της αναγνώρισης των διαδικασιών αφερεγγυότητας και των συνεπειών της. Η ανάλυση ολοκληρώνεται με τη μελέτη των μέτρων συντονισμού και εναρμόνισης των διαδικασιών αφερεγγυότητας. Την έκδοση συμπληρώνει η εξαντλητική ελληνική και αλλοδαπή βιβλιογραφία. Πρόκειται για ένα εύχρηστο θεωρητικό και πρακτικό εργαλείο για δικηγόρους και νομικούς, που συμβάλλει στην ενημέρωση για τα νέα δεδομένα του πτωχευτικού δικαίου σε εσωτερικό και ταυτόχρονα ευρωπαϊκό επίπεδο.
| Ι. Διάγραμμα | Σελ. 7 |
| II. H κοινοτική ρύθμιση: Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1346/2000 περί των διαδικασιών αφερεγγυότητας | Σελ. 13 |
| ΙΙΙ. Βιβλιογραφία | |
| Α. Ημεδαπή | Σελ. 47 |
| Β. Αλλοδαπή | Σελ. 50 |
| IV. Ιστορική περιήγηση στον δύσβατο χώρο των διασυνοριακών πτωχεύσεων | Σελ. 55 |
| Α. Εισαγωγικές παρατηρήσεις | Σελ. 55 |
| Β. Η Σύμβαση των Βρυξελλών του 1968 και ο αποκλεισμός των πτωχευτικών διαδικασιών από το πεδίο εφαρμογής της | Σελ. 60 |
| Γ. Η πρώτη περίοδος κύησης της κοινοτικής ρύθμισης (1960-1980) και τα πρώτα συμβατικά σχέδια | Σελ. 62 |
| 1. Το δύστροπο σχέδιο σύμβασης του 1970 | Σελ. 62 |
| 2. Η αναθεωρημένη εκδοχή του σχεδίου σύμβασης του 1980 | Σελ. 63 |
| 3. Η διακοπή της κύησης και το τέλος της πρώτης περιόδου | Σελ. 64 |
| Δ. Η παρεμβολή της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης επί ορισμένων διεθνών πτυχών της πτώχευσης (Σύμβαση Κωνσταντινουπόλεως, 1990) | Σελ. 64 |
| Ε. Η δεύτερη περίοδος κύησης της κοινοτικής ρύθμισης (1989-1995) και η δυστοκία του δεύτερου σχεδίου σύμβασης | Σελ. 68 |
| ΣΤ. Η παροχέτευση της κοινοτικής ρύθμισης στον Κανονισμό 1346/2000 περί των διαδικασιών αφερεγγυότητας | Σελ. 70 |
| Ζ. Η συντρέχουσα πρωτοβουλία εκπόνησης του Πρότυπου Νόμου της Uncitral | Σελ. 71 |
| Η. Τελικές παρατηρήσεις | Σελ. 74 |
| 1. Συσχετισμός των διεθνών νομοθετικών κειμένων | Σελ. 74 |
| 2. Η ένταξη του Κανονισμού 1346/2000 στο κοινοτικό σύστημα ρυθμίσεων για τη διασυνοριακή αφερεγγυότητα | Σελ. 79 |
| V. Οριοθέτηση του πεδίου εφαρμογής της κοινοτικής ρύθμισης | Σελ. 83 |
| Α. Η καθ' ύλην οριοθέτηση του πεδίου εφαρμογής του Κανονισμού: οι υπαγόμενες στη ρύθμιση διαδικασίες αφερεγγυότητας | Σελ. 83 |
| 1. Ο γενικός ορισμός της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του Κανονισμού | Σελ. 83 |
| 2. Η απαρίθμηση των εθνικών διαδικασιών αφερεγγυότητας σε παραρτήματα | Σελ. 87 |
| Β. Η κατ έκταση οριοθέτηση του πεδίου εφαρμογής του Κανονισμού: οι εξαιρούμενες από τη ρύθμιση επιχειρήσεις | Σελ. 93 |
| 1. Γενικές παρατηρήσεις | Σελ. 93 |
| 2. Η οδηγία 2001/17/19.3.2001 για την εξυγίανση και την εκκαθάριση των ασφαλιστικών επιχειρήσεων | Σελ. 95 |
| 3. Η οδηγία 2001/24/4.4.2001 για την εξυγίανση και την εκκαθάριση των πιστωτικών ιδρυμάτων | Σελ. 96 |
| 4. Οι ιδιαιτερότητες των ρυθμίσεων για την εξυγίανση και την εκκαθάριση ασφαλιστικών επιχειρήσεων και πιστωτικών ιδρυμάτων | Σελ. 97 |
| Γ. Η κατά τόπον οριοθέτηση του πεδίου εφαρμογής του Κανονισμού | Σελ. 100 |
| Δ. Η χρονική οριοθέτηση της εφαρμογής του Κανονισμού | Σελ. 100 |
| VΙ. Ο εντοπισμός της διεθνούς δικαιοδοσίας: κύρια και τοπικές διαδικασίες αφερεγγυότητας | Σελ. 105 |
| Α. Συνθετικές παρατηρήσεις | Σελ. 105 |
| B. Το κέντρο των κυρίων συμφερόντων του οφειλέτη και η κήρυξη κύριας διαδικασίας αφερεγγυότητας, εξυγίανσης ή εκκαθάρισης | Σελ. 107 |
| 1. Το κέντρο των κυρίων συμφερόντων ως κριτήριο απονομής της διεθνούς αποκλειστικής δικαιοδοσίας | Σελ. 107 |
| α. Η ρύθμιση της διεθνούς δικαιοδοσίας και η φυσιογνωμία της κύριας διαδικασίας αφερεγγυότητας | Σελ. 107 |
| β. Το κέντρο των κυρίων συμφερόντων φυσικού προσώπου | Σελ. 109 |
| γ. Το κέντρο των κυρίων συμφερόντων νομικού προσώπου: η υπεροχή της πραγματικής έδρας | Σελ. 110 |
| δ. Χρονικός καθορισμός του κέντρου των κυρίων συμφερόντων | Σελ. 112 |
| ε. Θετικές και αρνητικές συγκρούσεις διεθνούς δικαιοδοσίας | Σελ. 113 |
| 2. H έννοια του κέντρου των κυρίων συμφερόντων στη νομολογία | Σελ. 115 |
| α. Η θετική συνεισφορά της νομολογίας | Σελ. 115 |
| αα. Η νομολογιακή επιβεβαίωση του κανόνα της διεθνούς δικαιοδοσίας | Σελ. 115 |
| αβ. Επισκόπηση της νομολογίας | Σελ. 116 |
| i. Η απόφαση της 16.5.2003 του High Court of Justice του Leeds και η απόφαση της 4.9.2003 της Cour d Appel de Versailles | Σελ. 116 |
| ii. Η απόφαση της 8.4.2005 του High Court of Justice του Birmingham και η απόφαση της 19.5.2005 του Tribunal de commerce de Nanterre | Σελ. 118 |
| iii. Η ιρλανδική διαδικασία δικαστικής εκκαθάρισης και η ιταλική διαδικασία έκτακτης διαχείρισης της ιρλανδικής εταιρίας Eurofood IFSC Ltd. H απόφαση ΔΕΚ της 2.5.2006 | Σελ. 119 |
| iv. Συμπερασματική κατάληξη | Σελ. 121 |
| β. Η αρνητική πτυχή της νομολογίας | |
| βα. Η υπέρμετρη νομολογιακή διεύρυνση της έννοιας του κέντρου των κυρίων συμφερόντων οφειλέτη | Σελ. 121 |
| ββ. H διαφαινόμενη νομολογιακή τάση εκλογίκευσης της έννοιας του κέντρου των κυρίων συμφερόντων: η απόφαση ΔΕΚ της 2.5.2006 και οι επακολουθήσασες κατ εφαρμογήν της γαλλικές αποφάσεις | Σελ. 126 |
| βγ. Συμπερασματικές παρατηρήσεις | Σελ. 128 |
| Γ. Η εγκατάσταση του οφειλέτη και η δυνατότητα έναρξης τοπικής διαδικασίας αφερεγγυότητας | Σελ. 130 |
| 1. Η εγκατάσταση ως κριτήριο απονομής της διεθνούς δικαιοδοσίας | Σελ. 130 |
| α. Εισαγωγικές παρατηρήσεις | Σελ. 130 |
| β. Το ελάχιστο εννοιολογικό περιεχόμενο της εγκατάστασης | Σελ. 132 |
| γ. Το μέγιστο εννοιολογικό περιεχόμενο της εγκατάστασης | Σελ. 134 |
| δ. Συμπερασματικές παρατηρήσεις | Σελ. 139 |
| 2. Οι τοπικές διαδικασίες αφερεγγυότητας | Σελ. 140 |
| α. Τοπικές διαδικασίες μεταγενέστερες της έναρξης κύριας διαδικασίας αφερεγγυότητας: οι δευτερεύουσες διαδικασίες εκκαθάρισης | Σελ. 140 |
| αα. Η φυσιογνωμία των δευτερευουσών διαδικασιών αφερεγγυότητας | Σελ. 140 |
| αβ. Νομολογιακό παράδειγμα κήρυξης ελληνικής δευτερεύουσας διαδικασίας αφερεγγυότητας: η ΠΠρΑθ 693/2003 | Σελ. 143 |
| β. Τοπικές διαδικασίες προγενέστερες της έναρξης κύριας διαδικασίας αφερεγγυότητας: οι ανεξάρτητες διαδικασίες εξυγίανσης ή εκκαθάρισης | Σελ. 145 |
| βα. Προϋποθέσεις κήρυξης ανεξάρτητων διαδικασιών αφερεγγυότητας | Σελ. 145 |
| ββ. Η προσωρινότητα του ανεξάρτητου χαρακτήρα της τοπικής διαδικασίας | Σελ. 147 |
| Δ. Τελικές παρατηρήσεις: παρενέργειες της κοινοτικής ρύθμισης επί των εθνικών δικαίων | Σελ. 148 |
| VIΙ. Η αναγνώριση των διαδικασιών αφερεγγυότητας και οι συνέπειές της | Σελ. 153 |
| Α. Συνθετικές παρατηρήσεις | Σελ. 153 |
| Β. Η αναγνώριση της κύριας διαδικασίας αφερεγγυότητας και η εξαγωγή της στα κράτη μέλη | Σελ. 154 |
| 1. Η βασική αρχή της άμεσης αναγνώρισης | Σελ. 154 |
| 2. Η άνευ ετέρου αναγνώριση αποφάσεων | Σελ. 156 |
| α. Η εξαγωγή της εναρκτήριας απόφασης και των αποτελεσμάτων της | Σελ. 156 |
| β. Η αναγνώριση και το εκτελεστό άλλων αποφάσεων | Σελ. 157 |
| βα. Η αναγνώριση άλλων αποφάσεων | Σελ. 157 |
| ββ. Το εκτελεστό των αποφάσεων | Σελ. 159 |
| βγ. Εξαιρέσεις για λόγους δημόσιας τάξης | Σελ. 161 |
| γ. Η επιφύλαξη της δημόσιας τάξης | Σελ. 162 |
| γα. Το περιεχόμενο και η έκταση της επιφύλαξης | Σελ. 162 |
| γβ. Το ζήτημα στη νομολογία | Σελ. 164 |
| 3. Η εξαγωγή του (εφαρμοστέου) δικαίου του κράτους έναρξης | Σελ. 166 |
| α. Ο γενικός κανόνας σύγκρουσης | Σελ. 166 |
| αα. Ο κανόνας της lex fori concursus | Σελ. 166 |
| αβ. Η ενδεικτική περιπτωσιολογία | Σελ. 167 |
| β. Οι εξαιρέσεις | Σελ. 170 |
| βα. Ο δικαιολογητικός λόγος εισαγωγής εξαιρέσεων | Σελ. 170 |
| ββ. Συνθετικές κατηγοριοποιήσεις των εξαιρέσεων | Σελ. 171 |
| βγ. Η εξαντλητική απαρίθμηση των εξαιρέσεων | Σελ. 173 |
| i. Εμπράγματα δικαιώματα τρίτων | Σελ. 173 |
| ii. Συμψηφισμός | Σελ. 177 |
| iii. Επιφύλαξη κυριότητας | Σελ. 179 |
| iv. Σύμβαση με αντικείμενο ακίνητο | Σελ. 180 |
| v. Συστήματα πληρωμής και χρηματαγορές | Σελ. 180 |
| vi. Σύμβαση εργασίας | Σελ. 182 |
| vii. Αποτελέσματα επί των δικαιωμάτων που υπόκεινται σε καταχώρηση | Σελ. 182 |
| viii. Κοινοτικό δικαίωμα ευρεσιτεχνίας και κοινοτικό σήμα | Σελ. 183 |
| ix. Επιβλαβείς πράξεις | Σελ. 183 |
| x. Προστασία του αποκτώντος τρίτου | Σελ. 184 |
| xi. Αποτελέσματα της διαδικασίας αφερεγγυότητας επί εκκρεμών δικών | Σελ. 185 |
| 4. Η «εξαγωγή» του συνδίκου και τα όρια της ενδοκοινοτικής διάχυσης των εξουσιών του | Σελ. 185 |
| α. Διατυπώσεις νομιμοποίησης του συνδίκου | Σελ. 185 |
| β. Η άσκηση των εξουσιών του συνδίκου | Σελ. 186 |
| γ. Ειδικότερα, η επείγουσα λήψη ασφαλιστικών μέτρων για την διαφύλαξη της περιουσίας του οφειλέτη | Σελ. 187 |
| Γ. Το ζήτημα της αναγνώρισης και των συνεπειών της αναγόμενο στην κλίμακα τοπικής διαδικασίας αφερεγγυότητας | Σελ. 189 |
| 1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις | Σελ. 189 |
| 2. Κοινές ρυθμίσεις για την κύρια και τις τοπικές διαδικασίες αφερεγγυότητας | Σελ. 190 |
| 3. Ιδιαίτερες ρυθμίσεις για τις τοπικές (ανεξάρτητες και δευτερεύουσες) διαδικασίες αφερεγγυότητας | Σελ. 193 |
| α. Αποτελέσματα της αναγνώρισης | Σελ. 193 |
| β. Εξουσίες του συνδίκου | Σελ. 194 |
| Δ. Τελικές παρατηρήσεις | Σελ. 195 |
| VIII. Η διαλεκτική των διαδικασιών αφερεγγυότητας | Σελ. 197 |
| Α. Συνθετικές παρατηρήσεις | Σελ. 197 |
| Β. Μέτρα συντονισμού των διαδικασιών αφερεγγυότητας | Σελ. 200 |
| 1. Η συντονισμένη διαχείριση της αφερεγγυότητας του οφειλέτη: το καθήκον αμοιβαίας ενημέρωσης και συνεργασίας των συνδίκων | Σελ. 200 |
| 2. Η συντονισμένη ικανοποίηση των πιστωτών και το ζήτημα της αρχής της ισότητας | Σελ. 203 |
| α. Γενικώς, η σύλληψη της αρχής ως αρχής της διακοινοτικής ισότητας των πιστωτών | Σελ. 203 |
| β. Η άμεση επιδίωξη της αρχής της ισότητας των πιστωτών | Σελ. 204 |
| βα. Η ρύθμιση της απόδοσης | Σελ. 204 |
| ββ. Ο κανόνας του καταλογισμού | Σελ. 205 |
| βγ. Η μεταχείριση του πλεονάζοντος ενεργητικού δευτερεύουσας διαδικασίας αφερεγγυότητας | Σελ. 206 |
| γ. Η έμμεση ανάδειξη της αρχής της ισότητας των πιστωτών | Σελ. 207 |
| γα. Η άσκηση των δικαιωμάτων των πιστωτών | Σελ. 207 |
| γβ. Το καθεστώς δημοσιότητας των διαδικασιών αφερεγγυότητας | Σελ. 211 |
| i. Οι διατυπώσεις δημοσιότητας | Σελ. 211 |
| ii. Η μη αναγωγή της τήρησης των διατυπώσεων δημοσιότητας σε προϋπόθεση αναγνώρισης των διαδικασιών αφερεγγυότητας: η επιλογή του Κανονισμού και η ιστορική εξήγησή της | Σελ. 213 |
| iii. Η σημασία της τήρησης των διατυπώσεων δημοσιότητας | Σελ. 215 |
| Γ. Μέτρα εναρμόνισης των διαδικασιών αφερεγγυότητας | Σελ. 217 |
| 1. Συνθετικές παρατηρήσεις | Σελ. 217 |
| 2. Μέτρα εναρμόνισης των δευτερευουσών διαδικασιών προς την κύρια διαδικασία αφερεγγυότητας | Σελ. 219 |
| α. Η αναστολή της εκκαθάρισης στο πλαίσιο της δευτερεύουσας διαδικασίας αφερεγγυότητας | Σελ. 219 |
| αα. Η ρύθμιση του άρθρου 33 του Κανονισμού | Σελ. 219 |
| αβ. Η συμπλοκή της ρύθμισης του άρθρου 33 με τη διάταξη της παραγράφου 3 του άρθρου 34: μέτρα περάτωσης της δευτερεύουσας διαδικασίας διαρκούσης της αναστολής της εκκαθάρισης | Σελ. 220 |
| β. Μέτρα περάτωσης της δευτερεύουσας διαδικασίας | Σελ. 220 |
| 3. Μέτρα εναρμόνισης ανεξάρτητων διαδικασιών αφερεγγυότητας προς την μεταγενέστερη κύρια διαδικασία | Σελ. 223 |
| α. Μεταγενέστερη έναρξη της κύριας διαδικασίας αφερεγγυότητας | Σελ. 223 |
| β. Μετατροπή της προγενέστερης εξυγιαντικής διαδικασίας σε διαδικασία εκκαθάρισης | Σελ. 224 |
| Δ. Τελικές παρατηρήσεις | Σελ. 225 |