ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ ΕΝΑΕΡΙΟΥ ΧΩΡΟΥ
- Έκδοση: 2013
- Βιβλιοδεσία: Εύκαμπτη
- Σελίδες: 424
- ISBN: 978-960-562-103-2
- Δείτε ένα απόσπασμα
- Black friday εκδόσεις: 30%
Το παρόν σύγγραμμα των Α. Γιόκαρη και Γ. Κυριακόπουλου «Διεθνές Δίκαιο Εναέριου Χώρου» που ανήκει στη σειρά του Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου (Διεύθυνση σειράς: Εμμ. Ρούκουνας) παρουσιάζει μία όσο το δυνατόν πληρέστερη εικόνα του θεσμικού πλαισίου που διέπει το Διεθνές Δίκαιο Εναέριου Χώρου και τις διεργασίες που λαμβάνουν χώρα στους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς, όπως ο ICAO, το Eurocontrol και ο ΙΜΟ, σε αμυντικά Σύμφωνα, όπως το ΝΑΤΟ, και σε Ενώσεις Κρατών, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση. Κυρίως, επιχειρείται να καταγραφεί το νομικό καθεστώς που διέπει τον εθνικό και διεθνή εναέριο χώρο και τις Περιοχές Πληροφόρησης Πτήσεων (FIRs).
Το βιβλίο χωρίζεται συστηματικά σε πέντε μέρη τα οποία με τη σειρά τους εξειδικεύονται σε επιμέρους κεφάλαια και πραγματεύεται όλα τα επίκαιρα και ακανθώδη ζητήματα που σχετίζονται με το Διεθνές Δίκαιο Εναέριου Χώρου. Έτσι, στο Πρώτο Μέρος εκτίθεται το Διεθνές και Ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο διαχείρισης του εναέριου χώρου και εξετάζονται ειδικότερα το νομικό καθεστώς του εναέριου χώρου, οι διεθνείς οργανισμοί για την πολιτική αεροπορία και η διασυνοριακή συνεργασία στα πλαίσια του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού. Κατόπιν, στο πλαίσιο του Δεύτερου Μέρους «Η Διεθνής διάσταση του εθνικού και εναέριου χώρου και των ʽʼATHINAIʼʼ και ʽʼNICOSIAʼʼ FIRs» αναλύονται ζητήματα όπως ο τρόπος με τον οποίο οριοθετείται ο εθνικός εναέριος χώρος και η άσκηση κυριαρχίας επʼ αυτού, τα δικαιώματα ελέγχου εκ της Συμβάσεως του Σικάγου, ο επιμερισμός και οι ρήτρες διαφύλαξης εθνικών αρμοδιοτήτων, οι Περιοχές Πληροφόρησης Πτήσεων και το FIR Αθηνών, οι εναέριες ζώνες «ειδικής δικαιοδοσίας», οι ζώνες περιορισμού ή ειδικών απαιτήσεων πτήσεως, η συνεργασία μεταξύ των «Αρμοδίων Αρχών» δύο γειτονικών περιοχών FIR και οι τουρκικές θέσεις για το Αιγαίο. Στο τρίτο μέρος «Στρατιωτικές χρήσεις του εναέριου χώρου» αναλύονται θέματα που αφορούν στο δικαίωμα στρατιωτικών χρήσεων του εναέριου χώρου, οι δικαιοδοσίες ενημέρωσης πολιτικών – στρατιωτικών χρήσεων, οι δικαιοδοσίες διασυνοριακής στρατιωτικής συνεργασίας, το νομικό καθεστώς των αεροσκαφών, οι περιορισμοί στην κίνηση των στρατιωτικών αεροσκαφών, θέματα αναχαίτισης, οι περιορισμοί χρήσεων στον εναέριο χώρο, η αποστρατικοποίηση των ζωνών του εναέριου χώρου και τα προβλήματα από τη διεξαγωγή τουρκικών αεροπορικών ασκήσεων. Εν συνεχεία, στο τέταρτο μέρος του βιβλίου παρουσιάζονται οι μηχανισμοί επίλυσης των οικείων διαφορών ενώπιον των αρμόδιων διεθνών οργανισμών (π.χ. ICAO, Eurocontrol). Τέλος, στο πέμπτο μέρος εξετάζονται τα επιμέρους θέματα που αφορούν στην προστασία του εναέριου χώρου και των αεροπορικών μεταφορών, όπως είναι η εποπτεία του ICAO στη διερεύνηση αεροπορικών ατυχημάτων και συμβάντων και το διεθνές θεσμικό πλαίσιο προστασίας της πολιτικής αεροπορίας.
Την έκδοση πλαισιώνουν και ενισχύουν αναλυτική ελληνική και ξενόγλωσση βιβλιογραφία, πίνακας διεθνών συμβάσεων και νομοθεσίας της ΕΕ, καθώς και ένα περιεκτικό αλφαβητικό ευρετήριο.
Πίνακας Συντομογραφιών και Επιθεωρήσεων | Σελ. XXIII |
Γενική εισαγωγή | Σελ. 1 |
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ | |
ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΕΝΑΕΡΙΟΥ ΧΩΡΟΥ | |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ | |
Το νομικό καθεστώς του εναερίου χώρου | |
Α. Η πρακτική των κρατών πριν από το 1919 | Σελ. 5 |
Β. Διεθνείς Πολυμερείς Συμβάσεις | Σελ. 6 |
1. Η Σύμβαση των Παρισίων (1919) | Σελ. 6 |
2. Το θεσμικό πλαίσιο στη Σύμβαση του Σικάγου (1944) | Σελ. 9 |
Γ. Κυριαρχία και δικαιοδοσίες στον εθνικό εναέριο χώρο | Σελ. 11 |
Δ. Ο διεθνής εναέριος χώρος | Σελ. 13 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ | |
Διεθνείς Οργανισμοί για την Πολιτική Αεροπορία | |
Α. Ο Οργανισμός Διεθνούς Πολιτικής Αεροπορίας | Σελ. 16 |
1. Αρμοδιότητες και όργανα | Σελ. 17 |
2. Οι κανόνες «διεθνούς τυποποίησης» (international standards) - οι «συνιστώμενες μέθοδοι και διαδικασίες» (recommended practices and procedures) | Σελ. 18 |
3. Προβλέψεις συντονισμού και εναρμόνισης με παράλληλα θεσμικά πλαίσια | Σελ. 22 |
4. Η δικαιοδοτική αρμοδιότητα του Συμβουλίου | Σελ. 23 |
B. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Πολιτικής Αεροπορίας (European Civil Aviation Conference, ECAC) | Σελ. 24 |
Γ. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την ασφάλεια της αεροπορίας (European Aviation Safety Agency, EASA) | Σελ. 26 |
Δ. Η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την ασφάλεια της εναέριας κυκλοφορίας | Σελ. 27 |
1. Εισαγωγικά | Σελ. 27 |
2. Η νέα Σύμβαση EUROCONTROL | Σελ. 28 |
3. Δεσμευτικότητα του θεσμικού πλαισίου του Οργανισμού | Σελ. 30 |
4. Civil - Military Interface Committee | Σελ. 31 |
E. Διεθνής συνεργασία για την τήρηση και εφαρμογή των διεθνών αεροναυτικών ρυθμίσεων | Σελ. 32 |
1. Συνεργασία EUROCONTROL με διεθνείς Οργανισμούς | Σελ. 32 |
2. Συνεργασία EUROCONTROL με ICAO | Σελ. 33 |
3. Συνεργασία EUROCONTROL με ΝΑΤΟ | Σελ. 34 |
4. Η συνεργασία Eυρωπαϊκής Κοινότητας και Ευρωπαϊκής Ένωσης με EUROCONTROL | Σελ. 34 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ | |
Η διασυνοριακή συνεργασία στα πλαίσια του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού | |
Α. Εισαγωγικά | Σελ. 37 |
B. Οι Κανονισμοί για τον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Ουρανό (ΕΕΟ) | Σελ. 38 |
Γ. Η Επιτροπή του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού (ΕΟ) | Σελ. 42 |
Δ. Επιμερισμός αρμοδιοτήτων και αρμοδιότητες που παραμένουν στα Κράτη μέλη | Σελ. 42 |
Ε. Ο Ευρωπαϊκός Κοινός Αεροπορικός Χώρος | Σελ. 44 |
ΣΤ. Τα λειτουργικά τμήματα του εναερίου χώρου | Σελ. 46 |
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ | |
Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΕΝΑΕΡΙΟΥ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ «ΑΤΗΙΝΑΙ» ΚΑΙ «NICOSIA» FIRs | |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ | |
Οριοθέτηση Εθνικού Εναερίου Χώρου και άσκηση κυριαρχίας | |
Α. Η οριοθέτηση του εθνικού εναερίου χώρου σε σχέση με τα κυριαρχικά δικαιώματα του παράκτιου κράτους | Σελ. 51 |
Β. Το δικαίωμα της διαφοροποιημένης οριοθέτησης του εθνικού εναερίου χώρου σε σχέση με τα θαλάσσια σύνορα. Επιστήριξη και εκ της Σύμβασης του 1982 για το δίκαιο της θάλασσας | Σελ. 55 |
Γ. Η σύμφωνα με τις προβλεπόμενες διεθνείς διαδικασίες γνωστοποίηση της οριοθέτησης του ελληνικού εναερίου χώρου σε δέκα ναυτικά μίλια | Σελ. 56 |
Δ. Διεθνείς έννομες συνέπειες της εκ της «γνωστοποίησης» έλλειψης διαμαρτυρίας | Σελ. 59 |
Ε. Ο εναέριος χώρος των υπό στρατιωτική κατοχή εδαφών | Σελ. 62 |
1. Προβλήματα κυριαρχίας και ελέγχου υπερπτήσεων | Σελ. 62 |
2. Διεθνές νομικό καθεστώς του Nicosia FIR | Σελ. 66 |
3. Ο έλεγχος της αεροπορικής διακίνησης από τις Αρχές της Δημοκρατίας της Κύπρου | Σελ. 68 |
4. Η λειτουργία του estoppel εις βάρος της Τουρκίας | Σελ. 70 |
5. Αναστολή λειτουργίας των αεροδρομίων στο βόρειο τμήμα με κοινοποίηση της σχετικής πράξης στο Συμβούλιο του ICAO και του EUROCONTROL και με επίκληση κατάστασης εθνικής κρίσεως | Σελ. 72 |
6. Ανεκχώρητο αρμοδιοτήτων συνδεόμενων με την άσκηση δημόσιας εξουσίας | Σελ. 73 |
7. Αδυναμία "λειτουργικής υποκατάστασης" Επιτροπής Ε.Κ. στις Αρχές της Δημοκρατίας | Σελ. 74 |
8. Η εκ της Αποφ. 550/1984 Συμβ. Ασφαλείας απαγόρευση "διευκόλυνσης" ή "υποβοήθησης" των "αρχών" της "ΤΔΒΚ" στις Κοινοτικές διεργασίες | Σελ. 75 |
9. Αδυναμία επίκλησης του Κανονισμού για την "Πράσινη γραμμή" | Σελ. 77 |
10. Η απαγόρευση παροχής «συνδρομής» | Σελ. 78 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ | |
Δικαιώματα ελέγχου εκ της Συμβάσεως Σικάγου | |
Α. Υποχρέωση προσγείωσης σε τελωνειακό αερολιμένα | Σελ. 79 |
Β. Εφαρμογή Κανονισμών Κράτους προσγειώσεως | Σελ. 80 |
Γ. Έλεγχος διακινουμένων φορτίων | Σελ. 80 |
Δ. Καθορισμός αεροδιαδρόμων και αεροδρομίων | Σελ. 81 |
Ε. Ευθύνη Κράτους προσγείωσης για εγκαταστάσεις αεροναυτιλίας επί του εδάφους | Σελ. 82 |
ΣΤ. Δικαιώματα Κράτους προσγείωσης εκ της Συμβάσεως EUROCONTROL | Σελ. 83 |
Ζ. Υποχρέωση επιβολής κυρώσεων | Σελ. 83 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ | |
Επιμερισμός και ρήτρες διαφύλαξης εθνικών αρμοδιοτήτων | |
Α. Εναρμονισμένη επέκταση εθνικών δικαιοδοσιών στο διεθνή εναέριο χώρο | Σελ. 86 |
B. Οι ρήτρες διαφύλαξης εθνικών αρμοδιοτήτων και διεθνών εκ του ICAO δικαιοδοσιών στη νέα Σύμβαση EUROCONTROL | Σελ. 88 |
1. Οι ρήτρες διαφυγής στο EUROCONTROL | Σελ. 88 |
2. Το τεκμήριο διατήρησης των εθνικών αρμοδιοτήτων στο Πρωτόκολλο προσχώρησης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας στη διεθνή Σύμβαση EUROCONTROL και το Μνημόνιο Συνεργασίας με την Ευρωπαϊκή Κοινότητα | Σελ. 90 |
α. Εθνικές δικαιοδοσίες και Κοινοτικές αρμοδιότητες στα πλαίσια ενός Διεθνούς Οργανισμού | Σελ. 90 |
β. Επιμερισμός - διακράτηση δικαιοδοσιών στο Πρωτόκολλο Προσχώρησης | Σελ. 91 |
γ. H διακράτηση των εθνικών δικαιοδοσιών στο Μνημόνιο Συνεργασίας του EUROCONTROL με την Ευρωπαϊκή Κοινότητα | Σελ. 92 |
δ. Αδυναμία "λειτουργικής" παράκαμψης προνομίων κυριαρχίας | Σελ. 93 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ | |
Οι Περιοχές Πληροφόρησης Πτήσεων και το FIR Αθηνών | |
Α. Εισαγωγικά: Το διεθνές θεσμικό πλαίσιο της εναερίου κυκλοφορίας | Σελ. 95 |
Β. Ο προσδιορισμός της «Αρμόδιας Αρχής» FIR | Σελ. 97 |
Γ. Διαδικασίες οριοθέτησης ή αναθεώρησης ορίων των FIRs | Σελ. 97 |
Δ. Αρμοδιότητες και δικαιοδοσίες της «Αρμόδιας Αρχής» ATS εντός της Περιοχής FIR ευθύνης της | Σελ. 101 |
Ε. Oι αεροδιάδρομοι στο FIR | Σελ. 102 |
1. Διαδικασία οριοθέτησης | Σελ. 102 |
2. Διεθνής αποδοκιμασία ελληνικών μονομερών ενεργειών - αποδοχή των ενστάσεων της Τουρκίας | Σελ. 104 |
3. Το δίκτυο αεροδιαδρόμων στον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Ουρανό | Σελ. 108 |
ΣΤ. Η οριοθέτηση του FIR Αθηνών | Σελ. 109 |
Ζ. Τουρκικές διεκδικήσεις και αμφισβήτηση των ορίων και αρμοδιοτήτων του FIR Αθηνών | Σελ. 113 |
Η. Αμφισβητήσεις οριοθετήσεων | Σελ. 115 |
Θ. Το πρόβλημα των «συμφωνημένων» ελληνοτουρκικών θαλασσίων συνόρων | Σελ. 119 |
1. Οι ρυθμίσεις περί θαλασσίων ορίων στη Συνθήκη της Λωζάννης περί ειρήνης - το Πρωτόκολλο των Αθηνών του 1926 | Σελ. 121 |
2. Η συμφωνία Ιταλίας - Τουρκίας του 1932 | Σελ. 122 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ | |
Εναέριες ζώνες «ειδικής δικαιοδοσίας» | |
Α. Το νομικό καθεστώς του εναερίου χώρου υπεράνω των θαλασσίων ζωνών | Σελ. 128 |
1. Εισαγωγικά | Σελ. 128 |
2. Ο εναέριος χώρος της συνορεύουσας ζώνης | Σελ. 129 |
3. Ο εναέριος χώρος υπεράνω της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) | Σελ. 130 |
4. Ο εναέριος χώρος υπεράνω της Υφαλοκρηπίδας | Σελ. 133 |
5. H «ελεύθερη» υπέρπτηση των στενών διεθνούς ναυσιπλοΐας | Σελ. 135 |
Β. Ζώνες για αεροναυτική έρευνα - διάσωση | Σελ. 139 |
1. Εισαγωγικά | Σελ. 139 |
2. Η παροχή υπηρεσιών «έρευνας και διάσωσης» από τις αρμόδιες αρχές Περιοχής FIR | Σελ. 141 |
3. Προσδιορισμός Περιοχών ευθύνης | Σελ. 142 |
4. Ο καθορισμός περιοχής ευθύνης για έρευνα και διάσωση εντός των ορίων του FIR Αθηνών | Σελ. 142 |
5. Διασυνοριακή συνεργασία | Σελ. 144 |
6. Οριοθέτηση περιοχής για ναυτική έρευνα- διάσωση | Σελ. 146 |
α. Αδυναμίες θεσμικού πλαισίου | Σελ. 146 |
β. Τα κριτήρια οριοθέτησης | Σελ. 146 |
7. Το κοινό ΙΜΟ-ICAO Παράρτημα 12 | Σελ. 148 |
8. Αμφισβήτηση από την Τουρκία ορίων και αρμοδιοτήτων στο SAR Αθηνών | Σελ. 149 |
α. Ο τουρκικός Κανονισμός 88/13559/1989 για έρευνα-διάσωση και η έμπρακτη αμφισβήτηση των ελληνικών σχετικών αρμοδιοτήτων στο θαλάσσιο και στον εναέριο χώρο του Αιγαίου εντός του FIR Αθηνών | Σελ. 149 |
β. Ο Τουρκικός Κανονισμός του 2001 για έρευνα - διάσωση (SAR) | Σελ. 151 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ | |
Ζώνες περιορισμού ή ειδικών απαιτήσεων πτήσεως | |
Α. 'Ασκηση δικαιοδοσίας συμβατή με τις διεθνείς ρυθμίσεις | Σελ. 153 |
1. Απαγορευμένες περιοχές | Σελ. 153 |
2. Επικίνδυνες περιοχές | Σελ. 155 |
3. Περιορισμένες περιοχές | Σελ. 157 |
4. Το θεσμικό πλαίσιο στον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Ουρανό (ΕΕΟ) | Σελ. 159 |
Β. 'Ασκηση δικαιοδοσίας μη συμβατή με τις διεθνείς ρυθμίσεις | Σελ. 160 |
1. Η ανακήρυξη «εναέριων αμυντικών ζωνών αναγνώρισης» (ADIZ) | Σελ. 160 |
2. Προβλήματα διεθνούς νομιμότητας | Σελ. 162 |
Γ. Ζώνες απαγόρευσης πτήσεων με αποφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας (No-Fly Zones) | Σελ. 163 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΒΔΟΜΟ | |
Προβλεπόμενες περιπτώσεις συνεργασίας μεταξύ των «Αρμοδίων Αρχών» δυο γειτονικών Περιοχών FIR | |
Α. Οι ρυθμίσεις του ICAO | Σελ. 165 |
Β. Οι προβλέψεις στον ΕΕΟ | Σελ. 168 |
Γ. Ανάθεση ευθύνης (Delegation of responsibility) | Σελ. 168 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΓΔΟΟ | |
Οι Τουρκικές θέσεις για το Αιγαίο | |
Α. Ζωτικά συμφέροντα Ελλάδας-Τουρκίας στο Αιγαίο | Σελ. 171 |
Β. Αιτιάσεις - διεκδικήσεις Τουρκίας κατά Ελλάδος | Σελ. 171 |
Γ. Αποδοχή από την Τουρκία του διεθνούς νομικού καθεστώτος του Αιγαίου; | Σελ. 173 |
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ | |
ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΝΑΕΡΙΟΥ ΧΩΡΟΥ | |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ | |
Δικαίωμα στρατιωτικών χρήσεων εναερίου χώρου | |
Α. Εισαγωγικά | Σελ. 179 |
B. Περιορισμοί του δικαιώματος στρατιωτικών χρήσεων της Θάλασσας | Σελ. 179 |
Γ. Περιορισμοί του δικαιώματος στρατιωτικών ασκήσεων από διεθνείς αεροναυτικούς κανονισμούς | Σελ. 180 |
Δ. Ο πολιτικο-στρατιωτικός συντονισμός ενόψει διεξαγωγής στρατιωτικών ασκήσεων | Σελ. 183 |
Ε. Ο προωθημένος πολιτικο-στρατιωτικός συντονισμός: Η δημιουργία κοινών Συντονιστικών Επιτροπών | Σελ. 185 |
ΣΤ. Η συντονισμένη και ευέλικτη στρατιωτική χρήση του εναερίου χώρου στα πλαίσια των Κανονισμών για τον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Ουρανό | Σελ. 186 |
1. Εισαγωγικά | Σελ. 186 |
2. Ο Κανονισμός ( Ε.Κ.) αριθ. 2150/2005 της Επιτροπής, της 23ης Δεκεμβρίου 2005 , σχετικά με τη θέσπιση κοινών κανόνων για την ευέλικτη χρήση εναερίου χώρου | Σελ. 187 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ | |
Δικαιοδοσίες ενημέρωσης πολιτικών - στρατιωτικών χρήσεων του εναερίου χώρου | |
Α. Εισαγωγικά | Σελ. 191 |
Β. Η διεθνής πρακτική | Σελ. 192 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ | |
Δικαιοδοσίες διασυνοριακής στρατιωτικής συνεργασίας | |
Α. Εισαγωγικά | Σελ. 194 |
Β. Η πρακτική στα πλαίσια του ICAO και του EUROCONTROL | Σελ. 195 |
Γ. Ο πολιτικο-στρατιωτικός συντονισμός στα πλαίσια του ΝΑΤΟ | Σελ. 195 |
Δ. Συνεργασία EUROCONTROL με ΝΑΤΟ | Σελ. 198 |
Ε. Η πολιτικο-στρατιωτική συνεργασία στα πλαίσια ΝΑΤΟ-Επιτροπής ΕΚ | Σελ. 199 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ | |
Νομικό καθεστώς αεροσκαφών | |
Α. Στοιχεία ορισμού του αεροσκάφους | Σελ. 201 |
Β. Η διάκριση μεταξύ «πολιτικών» και «κρατικών» αεροσκαφών | Σελ. 203 |
1. Εισαγωγικά | Σελ. 203 |
2. Το λειτουργικό κριτήριο διάκρισης πολιτικών-κρατικών αεροσκαφών | Σελ. 205 |
3. Η θέση της Νομικής Επιτροπής του ICAO | Σελ. 207 |
Γ. Κατηγορίες αεροσκαφών που καλύπτονται από το άρθρο 3(β) της Σύμβασης του Σικάγου περί κρατικών αεροσκαφών | Σελ. 208 |
1. Αεροσκάφη μεταφοράς διπλωματικών αποστολών | Σελ. 208 |
2. Αεροσκάφη εξυπηρέτησης και υποστήριξης στρατιωτικών σκοπών | Σελ. 209 |
3. Νοσοκομειακά αεροσκάφη-αεροσκάφη αποστολών διάσωσης - ανθρωπιστικών αποστολών | Σελ. 209 |
Δ. Αεροσκάφη άνευ χειριστού | Σελ. 210 |
Ε. Εθνικότης-νηολόγηση αεροσκαφών | Σελ. 212 |
Στ. Διατάξεις της Σύμβασης του Σικάγου και των Παραρτημάτων της που εφαρμόζονται και επί των στρατιωτικών αεροσκαφών | Σελ. 216 |
1. Το άρθρο 3 δις της Σύμβασης του Σικάγου περί απαγόρευσης χρήσης όπλων κατά πολιτικών αεροσκαφών | Σελ. 216 |
2. Το άρθρο 3(δ) της Σύμβασης του Σικάγου | Σελ. 219 |
3. Οι διατάξεις που αφορούν την υποβολή σχεδίων πτήσεως εκ μέρους των στρατιωτικών αεροσκαφών | Σελ. 219 |
4. Διατάξεις σχετικές με την αναγνώριση-αναχαίτιση αεροσκαφών | Σελ. 220 |
5. Η απαγόρευση χρησιμοποίησης πολιτικών αεροσκαφών για στρατιωτικούς σκοπούς | Σελ. 223 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ | |
Δικαιοδοσίες ελέγχου και περιορισμών στην κίνηση των στρατιωτικών αεροσκαφών | |
A. Το σχέδιο πτήσεως στον «ελεγχόμενο εναέριο χώρο» | Σελ. 225 |
B. Η «συστηματοποίηση» των ρυθμίσεων στον ΕΕΟ | Σελ. 226 |
Γ. Το σχέδιο πτήσεως στις επιχειρησιακές πτήσεις των στρατιωτικών αεροσκαφών | Σελ. 227 |
Δ. Οι πτήσεις GAT στα πλαίσια του ICAO | Σελ. 230 |
Ε. Η διάκριση πτήσεων GAT - OAT στα πλαίσια του EUROCONTROL και του ΝΑΤΟ | Σελ. 231 |
ΣΤ. Οι GAT - OAT πτήσεις στους Κανονισμούς για τον ΕΕΟ | Σελ. 233 |
Ζ. Η κατηγοριοποίηση του Εναερίου Χώρου στα πλαίσια του ICAO και του EUROCONTROL | Σελ. 234 |
Η. Η «κατηγοριοποίηση» στα πλαίσια του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού | Σελ. 236 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ | |
Δικαιοδοσίες κατοχύρωσης της άμυνας και ασφάλειας πτήσεων: διεθνείς και εθνικές ρυθμίσεις για την αναγνώριση - αναχαίτιση αεροσκαφών | |
Α. Έννοια παραβίασης - παράβασης | Σελ. 239 |
Β. Οι διαδικασίες αναγνώρισης - αναχαίτισης | Σελ. 241 |
1. Στον εθνικό εναέριο χώρο | Σελ. 241 |
2. Στο διεθνή εναέριο χώρο | Σελ. 246 |
3. Η επίκληση της κατάστασης ανάγκης ως ρήτρας επιφύλαξης δικαιωμάτων | Σελ. 248 |
4. Μέτρα άμυνας και ασφάλειας στα πλαίσια του EEO | Σελ. 252 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΒΔΟΜΟ | |
Δικαιώματα αναστολής ή περιορισμού χρήσεων του εναερίου χώρου λόγω αμυντικών αναγκαιοτήτων | |
Α. Εισαγωγικά | Σελ. 254 |
B. Επίκληση για διαφύλαξη εθνικών συμφερόντων | Σελ. 255 |
Γ. Η ρήτρα διαφυγής στο EUROCONTROL | Σελ. 255 |
Δ. Η επίκληση του δικαιώματος στα πλαίσια του ΕΕΟ | Σελ. 255 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΓΔΟΟ | |
Περιορισμοί και ελεγχόμενη χρήση - λόγω «αποστρατικοποίησης» (!) - ζωνών εναερίου χώρου | |
257 | |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΑΤΟ | |
Προβλήματα από τη διεξαγωγή τουρκικών αεροπορικών ασκήσεων | |
Α. Τουρκικές επιδιώξεις | Σελ. 263 |
Β. Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης | Σελ. 264 |
Γ. Θεσμικές δεσμεύσεις της Τουρκίας | Σελ. 266 |
ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ | |
ΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ | |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ | |
Η επίλυση διαφορών στα πλαίσια του ICAO | |
Α. Οι δικαιοδοτικές διαδικασίες των άρθρων 84 επ. της Σύμβασης του Σικάγου | Σελ. 271 |
Β. Διαδικασίες διαπίστωσης παραβάσεων: Οι ελεγκτικές αρμοδιότητες του Συμβουλίου του ICAO | Σελ. 276 |
Γ. Η διαδικασία της εφέσεως | Σελ. 279 |
Δ. Κυρώσεις επί μη εφαρμογής των αποφάσεων | Σελ. 280 |
Ε. Η διεθνής πρακτική της δικαιοδοτικής προσφυγής βάσει του άρθρου 84 | Σελ. 281 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ | |
Η επίλυση διαφορών από το Διαρκές Δικαστήριο Διαιτησίας και το EUROCONTROL | |
A. Το Διαρκές Δικαστήριο Διαιτησίας | Σελ. 289 |
B. Η επίλυση διαφορών στα πλαίσια του EUROCONTROL | Σελ. 292 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ | |
Συγκρτική αποτίμηση διαδικασιών επίλυσης διαφορών | |
Α. Ενώπιον του Συμβουλίου ICAO | Σελ. 296 |
Β. Ενώπιον του Διαρκούς Δικαστηρίου Διαιτησίας | Σελ. 297 |
ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ | |
ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΕΝΑΕΡΙΟΥ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ | |
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ | Σελ. 303 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ | |
Η εποπτεία του ICAO στη διερεύνηση αεροπορικών ατυχημάτων και συμβάντων (Aircraft Accident and Incident Investigation) | |
Α. Η Σύμβαση του Σικάγου και το Παράρτημα 13 | Σελ. 305 |
1. Εισαγωγικά | Σελ. 305 |
2. Το Παράρτημα 13 Σύμβασης Σικάγου | Σελ. 306 |
α. Εισαγωγικά | Σελ. 306 |
β. Διερεύνηση εκτός της επικράτειας οιουδήποτε Κράτους ή υπεράνω της ανοικτής θάλασσας | Σελ. 309 |
γ. Περιεχόμενο της διερεύνησης | Σελ. 310 |
δ. Υποχρεώσεις των άλλων Κρατών | Σελ. 312 |
ε. Συμμετοχή άλλων Κρατών στη διερεύνηση | Σελ. 312 |
στ. Το Τελικό Πόρισμα (Final Report) | Σελ. 313 |
ζ. Συστάσεις ασφαλείας | Σελ. 314 |
Β. Η Ευρωπαϊκή διάσταση της διερεύνησης αεροπορικών ατυχημάτων και συμβάντων | Σελ. 316 |
1. Η Οδηγία 94/56/ΕΚ | Σελ. 316 |
2. Η Οδηγία 2003/42/ΕΚ | Σελ. 318 |
3. Ο νέος Κανονισμός (EE) 996/2010 | Σελ. 320 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ | |
Το διεθνές θεσμικό πλαίσιο προστασίας της πολιτικής αεροπορίας | |
Α. Εισαγωγικά | Σελ. 327 |
Β. Η αντιμετώπιση του προβλήματος της «πειρατείας» στο διεθνές δίκαιο | Σελ. 328 |
Γ. Το ειδικό διεθνές συμβατικό πλαίσιο προστασίας της πολιτικής αεροπορίας | Σελ. 330 |
1. Η Σύμβαση του Τόκυο (1963) | Σελ. 332 |
2. Η Σύμβαση της Χάγης (1970) | Σελ. 335 |
3. Η Σύμβαση του Μόντρεαλ (1971) | Σελ. 338 |
Δ. Κριτική εκτίμηση των Συμβάσεων του Τόκυο, της Χάγης και του Μόντρεαλ και η ελληνική νομοθεσία | Σελ. 341 |
E. Η «Διακήρυξη» της Βόννης (1978) | Σελ. 347 |
ΣΤ. Αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων του ΟΗΕ και του ICAO | Σελ. 348 |
Ζ. Η Σύμβαση και το Πρωτόκολλο του Πεκίνου (2010) | Σελ. 349 |
Η. Η Πρόληψη | Σελ. 358 |
1. Η Σύμβαση του Μόντρεαλ (1991) | Σελ. 358 |
2. Το Παράρτημα 17 της Σύμβασης του Σικάγου | Σελ. 358 |
3. Η ευρωπαϊκή διάσταση της πρόληψης | Σελ. 360 |
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ - ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ | |
Α. ΕΛΛΗΝΙΚΗ | Σελ. 365 |
B. ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ | Σελ. 366 |
ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ | Σελ. 379 |
ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΔΗΓΙΕΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ | |
Α. ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ | Σελ. 382 |
Β. ΟΔΗΓΙΕΣ | Σελ. 385 |
ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ | Σελ. 387 |