ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ | Σελ. XIX |
ΕΙΣΑΓΩΓΗ | |
Η ΣΤΑΔΙΑΚΗ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΕΝΟΣ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥ ΕΠΟΠΤΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ | |
1. Ιστορικές εξελίξεις και μεταβολές στις αγορές του χρηματοπιστωτικού τομέα | Σελ. 1 |
2. Η αυξημένη ανάγκη εποπτείας των πιστωτικών ιδρυμάτων ως κινητήριος μοχλός των εξελίξεων | Σελ. 7 |
2.1. Ο ιδιαίτερος ρόλος των τραπεζών για την οικονομία και η αυξημένη ανάγκη εποπτείας τους λόγω της ευαισθησίας τους στο συστημικό κίνδυνο | Σελ. 7 |
2.2. Τραπεζικές και γενικότερες χρηματοπιστωτικές κρίσεις του παρελθόντος και τα προβλήματα εποπτείας που αποκάλυψαν | Σελ. 11 |
3. Προς τη δημιουργία ενός πλήρους ρυθμιστικού πλαισίου άσκησης της εποπτικής λειτουργίας | Σελ. 20 |
3.1. Η μεταστροφή της αντιμετώπισης των εποπτικών θεσμών σε διεθνές επίπεδο με αφορμή το έργο της Επιτροπής της Βασιλείας | Σελ. 20 |
3.2. Η πολύτιμη συμβολή του ευρωπαϊκού δικαίου στην εναρμόνιση του σύγχρονου ουσιαστικού εποπτικού πλαισίου | Σελ. 26 |
4. Οριοθέτηση του αντικειμένου της παρούσας μελέτης | Σελ. 29 |
ΜΕΡΟΣ Ι
| |
Η ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΡΟΛΟΥ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΕΠΟΠΤΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ
| |
Κεφάλαιο Α' | |
Η δυσχέρανση της εποπτικής λειτουργίας λόγω της διεύρυνσης της έννοιας και του αντικειμένου της | |
1. Η αύξηση της πολυπλοκότητας της εποπτικής λειτουργίας μέσα από τη διεύρυνση της έννοιας και του αντικειμένου της εποπτείας | Σελ. 35 |
1.1. Οι έννοιες της ρύθμισης και της εποπτείας και η μεταξύ τους σχέση | Σελ. 35 |
1.2. Η διεύρυνση του περιεχομένου της εποπτείας | Σελ. 38 |
1.2.1. Τα τέσσερα στάδια της εποπτείας και η αρχή της συνέχειας της εποπτικής λειτουργίας | Σελ. 39 |
1.2.2. Η πρόληψη κινδύνων στο επίκεντρο της εποπτείας | Σελ. 42 |
1.2.3. Εποπτεία της «οικονομικής ασφάλειας και της υγείας» και «εποπτεία της συναλλακτικής συμπεριφοράς» των παρόχων χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών | Σελ. 43 |
2. Η διεύρυνση των εξουσιών του επόπτη και τα προβλήματα που δημιουργεί | Σελ. 45 |
3. Η επίδραση της τάσης ιδιωτικοποίησης του δικαίου στο πεδίο της εποπτείας του χρηματοπιστωτικού τομέα | Σελ. 50 |
4. Η επίδραση της τελευταίας παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης στη θεώρηση της εποπτείας του χρηματοπιστωτικού τομέα και της αποστολής των εποπτικών αρχών | Σελ. 57 |
Κεφάλαιο Β' | |
Οι σύγχρονες οργανωτικές τάσεις του επόπτη | |
1. Η ανακατανομή των εποπτικών αρμοδιοτήτων | Σελ. 61 |
1.1.«Κλαδικά» (institutional), «λειτουργικά» (functional) και «τελολογικά» (objective-based) μοντέλα κατανομής των εποπτικών αρμοδιοτήτων | Σελ. 61 |
1.2. Η στροφή προς «συγκεντρωτικά» μοντέλα κατανομής αρμοδιοτήτων | Σελ. 64 |
1.3. Το ελληνικό μοντέλο κατανομής αρμοδιοτήτων | Σελ. 70 |
2. Η μεταβολή της σχέσης των εποπτικών αρχών με τη δημόσια εξουσία | Σελ. 73 |
2.1. Η τάση δημιουργίας εποπτικών αρχών εκτός του ν.π. του κράτους | Σελ. 73 |
2.2. Το ζήτημα του «διφυούς» χαρακτήρα της ΤτΕ | Σελ. 75 |
2.3. Η τάση παραχώρησης ευρείας ανεξαρτησίας στις εποπτικές αρχές του χρηματοπιστωτικού τομέα | Σελ. 78 |
2.3.1. Η σημασία της ανεξαρτησίας των εποπτικών αρχών του χρηματοπιστωτικού τομέα και οι τέσσερεις διαστάσεις της | Σελ. 78 |
2.3.2. Η ανεξαρτησία των ελληνικών εποπτικών αρχών | Σελ. 82 |
2.4. Οι ελληνικές εποπτικές αρχές του χρηματοπιστωτικού τομέα ως ανεξάρτητες (διοικητικές) αρχές | Σελ. 85 |
Κεφάλαιο Γ' | |
Το ουσιαστικό πρόβλημα της οριοθέτησης των στόχων του επόπτη και η ανάγκη θέσης προτεραιοτήτων | |
1. Ο «πολιτικός» χαρακτήρας της επιλογής των εποπτικών στόχων, η αρχή της πλειονότητάς τους και η σημασία του σαφούς προσδιορισμού τους | Σελ. 89 |
2. Η ανάγκη ρεαλιστικού προσδιορισμού των εποπτικών στόχων από τον εθνικό νομοθέτη: η αρχή ότι «η εποπτεία δεν αποσκοπεί στην εξάλειψη κάθε αποτυχίας» | Σελ. 92 |
3. Οι θεμελιώδεις στόχοι της εποπτείας του χρηματοπιστωτικού τομέα και | |
η μεταξύ τους σχέση | Σελ. 95 |
3.1. Η προστασία της οικονομικής ασφάλειας και υγείας των παρόχων χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών μέσω του περιορισμού των αναλαμβανόμενων κινδύνων | Σελ. 96 |
3.2. Η προστασία των τρίτων αποδεκτών χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και τα όριά της | Σελ. 98 |
3.2.1. Δικαιολογητικοί λόγοι της προστασίας τους | Σελ. 99 |
3.2.2. Τα όρια της προστασίας τους | Σελ. 101 |
3.3. Η προστασία του χρηματοπιστωτικού συστήματος και οι επιμέρους εκφάνσεις της | Σελ. 105 |
3.4. Η σχέση των εποπτικών στόχων μεταξύ τους | Σελ. 108 |
3.4.1. Η ατελής εποπτική στοχοθεσία του ελληνικού χρηματοπιστωτικού δικαίου: η σχέση της προστασίας του συστήματος με την προστασία μεμονωμένων ιδιωτικών συμφερόντων σε μία πρώτη προσέγγιση | Σελ. 109 |
4. Η προστασία του χρηματοπιστωτικού καταναλωτή stricto sensu ως εποπτικός στόχος; | Σελ. 113 |
4.1. Η δυνατότητα ένταξης των τρίτων αποδεκτών χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών στη στενή έννοια του καταναλωτή | Σελ. 113 |
4.2. Η προστασία των καταναλωτών stricto sensu εκτός των εποπτικών στόχων | Σελ. 118 |
4.3. Μελλοντικές προοπτικές ανάθεσης της εποπτείας της τήρησης του δικαίου του καταναλωτή στις εποπτικές αρχές του χρηματοπιστωτικού τομέα | Σελ. 121 |
Τελικά Συμπεράσματα Πρώτου Μέρους | Σελ. 123 |
ΜΕΡΟΣ ΙΙ
| |
Η ΕΠΟΠΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΩΣ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΕΠΟΠΤΙΚΗΣ ΛΟΓΟΔΟΣΙΑΣ - ΕΝΝΟΙΟΛΟΓΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗ
| |
Κεφάλαιο Α' | |
Εννοιολογικά χαρακτηριστικά και θεμελιώδεις διακρίσεις της εποπτικής λογοδοσίας και της εποπτικής ευθύνης | |
1. Η λογοδοσία (accountability) των εποπτικών αρχών | Σελ. 125 |
1.1. Σχέση με συναφείς έννοιες και θεμελιώδεις διακρίσεις της λογοδοσίας | Σελ. 127 |
1.2. Η διάκριση με βάση τον αποδέκτη της λογοδοσίας | Σελ. 129 |
1.2.1. Λογοδοσία προς το Κοινοβούλιο | Σελ. 130 |
1.2.2. Λογοδοσία προς τη Διοίκηση | Σελ. 131 |
1.2.3. Λογοδοσία προς την αγορά | Σελ. 134 |
1.2.4. Λογοδοσία προς τους εποπτευομένους και τους τρίτους αποδέκτες χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών ή λογοδοσία «μέσω της δικαστικής εξουσίας» | Σελ. 136 |
2. Η έννοια της ευθύνης των εποπτικών αρχών του χρηματοπιστωτικού τομέακαι οι βασικές της διακρίσεις | Σελ. 138 |
2.1. Δικαιοπολιτική και νομική έννοια της εποπτικής ευθύνης | Σελ. 138 |
2.2. Ποινική, πειθαρχική και αστική εποπτική ευθύνη και η μεταξύ τους σχέση | Σελ. 140 |
2.3. Η διπλή λειτουργία της αστικής εποπτικής ευθύνης και οι θεμελιώδεις διακρίσεις της | Σελ. 142 |
2.4. Η σχέση της εποπτικής ευθύνης προς αποζημίωση με τη δικαστική αναθεώρηση των εποπτικών αποφάσεων | Σελ. 144 |
Κεφάλαιο Β' | |
Δικαιοπολιτικά επιχειρήματα υπέρ και κατά της αποζημιωτικής ευθύνης των εποπτικών αρχών | |
1. Επιχειρήματα υπέρ της ευθύνης | Σελ. 149 |
1.1. Η ευθύνη ως απάντηση στο έλλειμμα δημοκρατικής νομιμοποίησης του επόπτη | Σελ. 149 |
1.2. Η λειτουργία της ευθύνης ως κινήτρου επιμελούς εποπτείας και βελτίωσης της εποπτικής αποτελεσματικότητας | Σελ. 150 |
1.3. Η προστασία της «δικαιολογημένης» εμπιστοσύνης στην επιμελή άσκηση της εποπτείας | Σελ. 153 |
1.4. 'Αλλα επιχειρήματα | Σελ. 157 |
2. Επιχειρήματα κατά της ευθύνης | Σελ. 159 |
2.1. Διατάραξη της ορθής κατανομής των επιχειρηματικών κινδύνων: ο «περιφερειακός αδικοπραγήσας» (peripheral tortfeasor) | Σελ. 159 |
2.2. Η θεωρία της «οικονομικής ανάλυσης του δικαίου» και η προτεραιότητα της προστασίας του μηχανισμού της αγοράς | Σελ. 162 |
2.3. Η ιδιαίτερη φύση της εποπτείας ως λειτουργίας πολύπλοκης και με αβέβαιο αποτέλεσμα | Σελ. 166 |
2.4. Η αποφυγή υποκατάστασης της διακριτικής ευχέρειας του εξειδικευμένου επόπτη από τη δικανική κρίση | Σελ. 168 |
2.5. Η καταλληλότητα του «ανειδίκευτου» δικαστή να ελέγξει τις εξειδικευμένες εποπτικές αποφάσεις | Σελ. 170 |
2.6. Ο κίνδυνος κατάχρησης της παρεχόμενης έννομης προστασίας | Σελ. 172 |
2.7. Η έλλειψη ασφάλισης του επόπτη κατά της αστικής του ευθύνης | Σελ. 174 |
2.8. Η επάρκεια της υπάρχουσας προστασίας των ζημιωθέντων από πλημμελή εποπτεία | Σελ. 175 |
2.8.1. Η δυνατότητα δικαστικής αναθεώρησης των εποπτικών αποφάσεων και η ύπαρξη εναλλακτικών μηχανισμών εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών | Σελ. 175 |
2.8.2. Ειδικά η επάρκεια της προστασίας τρίτων αποδεκτών χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών | Σελ. 177 |
3. Ενδιάμεσο συμπέρασμα: η αναγκαιότητα της ευθύνης και το αίτημα περιορισμούτης στο εύλογο μέτρο | Σελ. 181 |
Κεφάλαιο Γ' | |
Η νομική θεμελίωση της ευθύνης του επόπτη προς αποζημίωση | |
1. Έλλειψη ρύθμισης στο διεθνές και το ευρωπαϊκό δίκαιο | Σελ. 184 |
2. Η νομική βάση της αστικής εποπτικής ευθύνης στο ελληνικό δίκαιο | Σελ. 187 |
2.1. Η θεμελίωση της γνήσιας εποπτικής ευθύνης προς αποζημίωση στα άρθρα 105-106 του ΕισΝΑΚ και η εξωδικαιοπρακτική της φύση | Σελ. 187 |
2.2. Σχέση εποπτικής και αδικοπρακτικής ευθύνης: η εποπτική ευθύνη στο μεταίχμιο μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου | Σελ. 189 |
2.3. Η συνταγματική θεμελίωση της αστικής εποπτικής ευθύνης | Σελ. 191 |
2.4. Οι συνέπειες της συνταγματικής θεμελίωσης της εποπτικής ευθύνης | Σελ. 196 |
3. 'Αλλες πιθανές νομικές βάσεις της αστικής εποπτικής ευθύνης | Σελ. 199 |
3.1. Η απόρριψη της εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 8 του ν. 2251/1994 για την ευθύνη του παρέχοντος υπηρεσίες | Σελ. 199 |
3.2. Η δυνατότητα εφαρμογής του άρθρου 729 του ΑΚ. Ευθύνη του επόπτη για παροχή συμβουλής ή σύστασης | Σελ. 204 |
Τελικά Συμπεράσματα Δεύτερου Μέρους | Σελ. 207 |
ΜΕΡΟΣ ΙΙI
| |
ΟΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΟΥ ΕΠΟΠΤΗ ΠΡΟΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ
| |
Κεφάλαιο Α' | |
Τα αντικειμενικά όρια της αστικής εποπτικής ευθύνης μέσα από τις προϋποθέσεις των άρθρων 105 και 106 του ΕισΝΑΚ | |
1. Πράξη, παράλειψη ή υλική ενέργεια από όργανο της εποπτικής αρχής ως δημόσιουνομικού προσώπου | Σελ. 210 |
2. Εσωτερική και άμεση συνάφεια της ζημιογόνου συμπεριφοράς με την άσκησηδημόσιας εξουσίας | Σελ. 213 |
3. Η προϋπόθεση του παρανόμου | Σελ. 217 |
3.1. Η διεύρυνση της έννοιας του παρανόμου σε θεωρία και νομολογία | Σελ. 217 |
3.2. Ο προσδιορισμός της παράβασης του οφειλόμενου υπηρεσιακού καθήκοντος ως παράνομης σε ευρεία έννοια συμπεριφοράς μέσω της γαλλικής θεωρίας των υποχρεώσεων μέσου (obligations de moyen) | Σελ. 221 |
3.3. Έλεγχος νομιμότητας και όχι σκοπιμότητας: αρχές και κριτήρια ελέγχου της νομιμότητας των εποπτικών αποφάσεων | Σελ. 223 |
3.4. Δέσμια αρμοδιότητα και διακριτική ευχέρεια. Το πρόβλημα του ελέγχου των ορίων της διακριτικής ευχέρειας του επόπτη | Σελ. 229 |
3.5. Το χρονικό σημείο της κρίσης του παρανόμου και η έναρξη της υποχρέωσης εποπτείας | Σελ. 233 |
3.5.1. Τα πραγματικά περιστατικά και η κρίση της απόφασης ΔΕφΑθ 1367/2008 και της πρωτόδικης ΤρΔΠρΑθ 15526/2003 | Σελ. 233 |
3.5.2. Η γνώση ή η δυνατότητα γνώσης της παρανομίας ως εναρκτήριο χρονικό σημείο διερεύνησης παράνομων εποπτικών παραλείψεων | Σελ. 236 |
3.6. Το παράνομο ως στοιχείο των ενεργειών των εποπτικών οργάνων στην πράξη | Σελ. 242 |
3.6.1. Παρανομία κατά το στάδιο της αδειοδότησης | Σελ. 242 |
3.6.2. Παρανομία κατά την εποπτεία της λειτουργίας των εποπτευομένων: πλημμελής διενέργεια ή παράλειψή εποπτικού ελέγχου | Σελ. 244 |
3.6.3. Πλημμελής άσκηση κατασταλτικού ελέγχου | Σελ. 248 |
3.6.4. Ειδικές περιπτώσεις ευθύνης | Σελ. 251 |
3.6.4.1. Ευθύνη για πράξεις επιτρόπου παρόχων χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών | Σελ. 251 |
3.6.4.2. Ευθύνη από πλημμελή έλεγχο της «ακρίβειας και της πληρότητας» του ενημερωτικού ή του πληροφοριακού δελτίου | Σελ. 254 |
3.6.4.3. Ευθύνη έναντι του εποπτευομένου για παραπλανητικές συμβουλές | Σελ. 258 |
4. Η έλλειψη υπαιτιότητας: ζήτημα ακαταλληλότητας των ελληνικών διατάξεων | Σελ. 261 |
5. Ο αιτιώδης σύνδεσμος ως προϋπόθεση της εποπτικής ευθύνης | Σελ. 266 |
6. Ζημία και επιμέτρησή της: η δυνατότητα κάμψης της αρχής της πλήρουςαποζημίωσης | Σελ. 269 |
7. Οι αποδεικτικές δυσχέρειες του ζημιωθέντος και η συνυπαιτιότηταως μέσα περιορισμού της εποπτικής ευθύνης | Σελ. 277 |
7.1. Το πρόβλημα της πρόσβασης του ζημιωθέντος σε αποδεικτικά στοιχεία θεμελιωτικά της ευθύνης | Σελ. 277 |
7.2. Η συνυπαιτιότητα του ζημιωθέντος ως παράγοντας που αποκλείει ή περιορίζει την ευθύνη | Σελ. 278 |
8. Η αρνητική προϋπόθεση της μη παραβίασης διάταξης που έχει τεθεί χάριντου γενικού συμφέροντος | Σελ. 281 |
8.1. Η ερμηνευτική προσέγγιση της προϋπόθεσης από την ελληνική θεωρία και νομολογία | Σελ. 281 |
8.2. Η σύνδεση της αρνητικής προϋπόθεσης του άρθρου 105 ΕισΝΑΚ με τη θεωρία του «προστατευτικού σκοπού του κανόνα δικαίου» (Normzwecklehre) | Σελ. 287 |
Κεφάλαιο Β' | |
Το θεμελιώδες ζήτημα των υποκειμενικών ορίων της αστικής εποπτικής ευθύνης | |
1. Η διάκριση της αστικής εποπτικής ευθύνης ανάλογα με τα παθητικώςνομιμοποιούμενα πρόσωπα | Σελ. 293 |
1.1. Αστική ευθύνη του κράτους ή της ίδιας της εποπτικής αρχής; | Σελ. 293 |
1.2. Η ανάγκη προστασίας των φυσικών προσώπων που στελεχώνουν την εποπτική αρχή από την καταβολή υπέρογκων αποζημιώσεων | Σελ. 297 |
2. Η θεμελιώδης διάκριση της αστικής εποπτικής ευθύνης ανάλογα μετα ενεργητικώς νομιμοποιούμενα πρόσωπα | Σελ. 302 |
2.1. Η ευθύνη έναντι των άμεσα εποπτευόμενων παρόχων χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών | Σελ. 302 |
2.2. Η ευθύνη έναντι «τρίτων» (μη άμεσα εποπτευομένων) | Σελ. 307 |
2.2.1. Η αναγκαιότητα της τελολογικής συστολής της έννοιας του «τρίτου»: προτεινόμενα κριτήρια | Σελ. 308 |
2.2.2. Το ζήτημα της ενεργητικής νομιμοποίησης των προσώπων που ελέγχουν τη δραστηριότητα του παρόχου χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών ως τρίτων | Σελ. 311 |
2.2.3. Η αβέβαιη σχέση του εταιρικού δικαίου με το δίκαιο της κεφαλαιαγοράς και η επίδρασή της στην αντιμετώπιση της ευθύνης έναντι μετόχων-επενδυτών | Σελ. 317 |
2.2.4. Η ευθύνη έναντι τρίτων αποδεκτών των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών (καταθετών-επενδυτών-ασφαλισμένων) | Σελ. 319 |
2.2.4.1. Η θεωρητική διαμάχη: «αντανακλαστική» ή «αυτοτελής» προστασία των οικονομικών συμφερόντων τρίτων αποδεκτών χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών; | Σελ. 320 |
2.2.4.2. Κριτική επισκόπηση των σημαντικότερων εκατέρωθεν επιχειρημάτων | Σελ. 325 |
2.3. Η απόπειρα έμμεσου νομοθετικού αποκλεισμού της εποπτικής ευθύνης έναντι τρίτων στον κλάδο της κεφαλαιαγοράς | Σελ. 329 |
2.3.1. Η λογική ανακολουθία του άρθρου 76Α ν. 1969/1991: εσωτερική αντίφαση του νομοθέτη και δυσαρμονία με το σύστημα των επιμέρους εποπτικών διατάξεων του χρηματοπιστωτικού τομέα | Σελ. 330 |
2.3.2. Ζητήματα συνταγματικότητας | Σελ. 333 |
2.3.3. Η νομιμότητα του άρθρου 76Α του ν. 1969/1991 από τη σκοπιά του ευρωπαϊκού δικαίου | Σελ. 340 |
2.3.4. Η νομιμότητα του αποκλεισμού της εποπτικής ευθύνης έναντι τρίτων σε σχέση με το δικαίωμα της δίκαιη δίκης (άρ. 6 ΕΣΔΑ) | Σελ. 341 |
2.4. Η ανάγκη περιπτωσιολογικής προσέγγισης του προστατευτικού πεδίου της εκάστοτε παραβιαζόμενης διάταξης βάσει της «θεωρίας του σκοπού του κανόνα δικαίου» ως προκριτέα de lege lata λύση | Σελ. 343 |
Τελικά Συμπεράσματα Τρίτου Μέρους | Σελ. 344 |
ΜΕΡΟΣ ΙV
| |
ΟΙ ΑΠΟΠΕΙΡΕΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΚΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΟΥ ΕΠΟΠΤΗ ΠΡΟΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΣΕ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ - ΤΕΛΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
| |
Κεφάλαιο Α' | |
Ο περιορισμένος ρόλος του ευρωπαϊκού δικαίου στο ζήτημα της αστικής εποπτικής ευθύνης | |
1. Η έμμεση επίδραση της αρχής της αποτελεσματικότητας του ευρωπαϊκού δικαίουστο εθνικό δίκαιο της εποπτικής ευθύνης των κρατών μελών | Σελ. 347 |
2. Η ευθύνη των εποπτικών αρχών του χρηματοπιστωτικού τομέα βάσειτου ευρωπαϊκού δικαίου ως μη γνήσια εποπτική ευθύνη | Σελ. 354 |
3. Οι δύο ευρωπαϊκές νομικές οδοί προστασίας των ιδιωτών που ζημιώνονταιαπό πλημμελείς εποπτικές αποφάσεις | Σελ. 357 |
3.1. Το άμεσο αποτέλεσμα των διατάξεων των οδηγιών του χρηματοπιστωτικού τομέα | Σελ. 357 |
3.2. Η εξωσυμβατική ευθύνη των κρατών μελών προς αποζημίωση ιδιωτών για παράβαση του ευρωπαϊκού δικαίου ή ευθύνη Francovich | Σελ. 360 |
3.3. Η σχέση μεταξύ των δύο ευρωπαϊκών νομικών βάσεων προστασίας των ιδιωτών | Σελ. 365 |
4. Η χρήση των παραπάνω νομικών βάσεων στην πράξη | Σελ. 366 |
4.1. Η αγγλική υπόθεση Three Rivers District Council κατά Bank of England: η ευρωπαϊκή βάση της αγωγής και η απόφαση της Βουλής των Λόρδων | Σελ. 367 |
4.2. Κριτική της απόφασης | Σελ. 369 |
5. Η απόφαση Peter Paul | Σελ. 371 |
5.1. Τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης | Σελ. 372 |
5.2. Η αρνητική απάντηση του ΔΕΚ ως προς τη δυνατότητα χρήσης του ευρωπαϊκού δικαίου ως μέσου διαμόρφωσης της εποπτικής ευθύνης έναντι τρίτων καταθετών | Σελ. 375 |
5.3. Η στενή ερμηνεία της έννοιας της απονομής δικαιωμάτων σε ιδιώτες | Σελ. 378 |
5.4. Η προοπτική μεταβολής της στάσης του ΔΕΚ ενόψει των σύγχρονων εξελίξεων του ευρωπαϊκού δικαίου | Σελ. 383 |
6. Η προοπτική εξέλιξής του ευρωπαϊκού δικαίου σε εναρμονιστικό παράγοντατων εθνικών καθεστώτων της εποπτικής ευθύνης και η ανασχετικήλειτουργία της απόφασης Peter Paul | Σελ. 387 |
Κεφάλαιο Β' | |
Οι προσπάθειες περιορισμού της έκτασης της εποπτικής ευθύνης στις κυριότερες εθνικές έννομες τάξεις | |
1. Δίκαια του common law | Σελ. 390 |
1.1. Το εποπτικό καθήκον επιμέλειας (duty of care) και η συντηρητική αντίληψη του αγγλικού δικαίου | Σελ. 390 |
1.2. Η εξαίρεση από την ευθύνη της λειτουργίας σε καθεστώς διακριτικής ευχέρειας (discretionary function exception) του αμερικανικού δικαίου | Σελ. 399 |
2. Ηπειρωτικά δίκαια | Σελ. 402 |
2.1. Η προσπάθεια νομοθετικού αποκλεισμού της ευθύνης από το γερμανικό δίκαιο με βάση τη θεωρία του «σκοπού του κανόνα δικαίου» | Σελ. 402 |
2.2. Η λιγότερο ευθυνόφοβη θέση του γαλλικού δικαίου και ο περιορισμός της ευθύνης στο εύλογο μέτρο μέσα από την ερμηνεία και εφαρμογή του συνόλου των νόμιμων προϋποθέσεών της | Σελ. 407 |
2.3. Η ευνοϊκή για τα συμφέροντα των τρίτων μεταστροφή του ιταλικού δικαίου | Σελ. 412 |
3. Η ανάγκη και οι προοπτικές σύγκλισης των εθνικών δικαίων της εποπτικήςευθύνης | Σελ. 413 |
Κεφάλαιο Γ' | |
Τελικές προτάσεις συστηματοποίησης του ελληνικού δικαίου με αναφορά στις διεθνείς εξελίξεις | |
1. Η ανάγκη ανεύρεσης της κατάλληλης ισορροπίας μεταξύ του υπέρμετρουπεριορισμού και της υπερβολικής διεύρυνσης της εποπτικής ευθύνηςστο ελληνικό δίκαιο | Σελ. 416 |
2. Προτάσεις εκλογίκευσης του ελληνικού καθεστώτος της εποπτικής ευθύνηςμε αναφορά στα ξένα δίκαια | Σελ. 418 |
2.1. Η «εσωτερική πληρότητα» του ελληνικού δικαίου της εποπτικής ευθύνης | Σελ. 419 |
2.2. Τα νομοθετικά «κενά» του ελληνικού δικαίου της εποπτικής ευθύνης και η ανάγκη ειδικής νομοθετικής παρέμβασης προς πλήρωσή τους | Σελ. 421 |
2.3. Η ανάγκη αποδεικτικής διευκόλυνσης των ζημιωθέντων από πλημμελή εποπτεία ως αντιστάθμισμα στους προτεινόμενους νομοθετικούς περιορισμούς της ευθύνης | Σελ. 423 |
2.4. Η de lege ferenda νομολογιακή αξιοποίηση του «γενικού καθήκοντος επιμέλειας» (duty of care) του αγγλοσαξονικού δικαίου | Σελ. 425 |
2.4.1. Θεμελίωση, χαρακτηριστικά και πλεονεκτήματα ενός «γενικού καθήκοντος επιμελούς εποπτείας» στο ελληνικό δίκαιο | Σελ. 425 |
2.4.2. Πιθανές αντιρρήσεις και αντίκρουσή τους: τα μέσα περιορισμού του καθήκοντος επιμελούς εποπτείας | Σελ. 429 |
3. Η ομαλή ένταξη της εποπτικής ευθύνης στο συνολικό εποπτικό πλαίσιο | Σελ. 431 |
ΕΠΙΛΟΓΟΣ | Σελ. 435 |
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ | Σελ. 439 |
Α. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ | Σελ. 439 |
α) Συγγράμματα - Μονογραφίες - Μελέτες - Πρακτικά Συνεδρίων | Σελ. 439 |
β) Αρθρογραφία | Σελ. 446 |
Β. ΞΕΝΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ | Σελ. 463 |
α) Συγγράμματα - Μονογραφίες - Μελέτες | Σελ. 463 |
β) Αρθρογραφία | Σελ. 472 |
ΠΙΝΑΚΕΣ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΣ | Σελ. 489 |
Α. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ | Σελ. 489 |
α) ΑΕΔ - ΕιδΔικ 88Σ - ΕλΣυν | Σελ. 489 |
β) Πολιτικά Δικαστήρια | Σελ. 489 |
γ) Διοικητικά Δικαστήρια | Σελ. 492 |
Β. ΞΕΝΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ | Σελ. 498 |
α) Νομολογία common law | Σελ. 498 |
β) Γαλλική Νομολογία | Σελ. 500 |
γ) Γερμανική Νομολογία | Σελ. 500 |
δ) Ιταλική Νομολογία | Σελ. 501 |
Γ. Νομολογία ΔΕΚ και Διεθνών Δικαστηρίων | Σελ. 502 |
ΠΙΝΑΚΕΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ | Σελ. 506 |
Α. ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ | Σελ. 506 |
α) Νόμοι - π.δ. - ν.δ. | Σελ. 506 |
β) Υπουργικές κ.ά αποφάσεις | Σελ. 506 |
Β. ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ | Σελ. 507 |
ΘΕΜΑΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ | Σελ. 511 |