Back to Top
Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΕΠΟΠΤΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ ΣΤΟ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ
Η αστική ευθύνη του επόπτη προς αποζημίωση λόγω πλημμελούς εποπτείας
Κωδικός Προϊόντος:
12953
- Έκδοση: 2012
- Βιβλιοδεσία: Εύκαμπτη
- Σελίδες: 544
- ISBN: 978-960-272-941-0
- Δείτε ένα απόσπασμα
- Black friday εκδόσεις: 30%
Η μονογραφία «Η ευθύνη των εποπτικών αρχών στο χρηματοπιστωτικό τομέα – Η αστική ευθύνη του επόπτη προς αποζημίωση λόγω πλημμελούς εποπτείας», συνιστά μια επίκαιρη και στιβαρή συνεισφορά σε ένα ιδιαιτέρως κρίσιμο ζήτημα του χρηματοπιστωτικού δικαίου. Η μονογραφία, μετά από το εισαγωγικό κεφάλαιο για την σταδιακή διαμόρφωση ενός οργανωμένου εποπτικού πλαισίου στον χρηματοπιστωτικό τομέα, διαρθρώνεται σε τέσσερα μείζονα μέρη: i) στο πρώτο μέρος εξετάζεται η μεταβολή του ρόλου των σύγχρονων εποπτικών αρχών του χρηματοπιστωτικού τομέα, όπου μεταξύ άλλων τίθεται και το ζήτημα της οριοθέτησης των στόχων του επόπτη και η ανάγκη θέσης προτεραιοτήτων, ii) το δεύτερο μέρος αφορά στην εποπτική ευθύνη ως μέρος της εποπτικής λογοδοσίας, με έμφαση στο εννοιολογικό περιεχόμενο και τη νομικοπολιτική θεμελίωση, iii) το τρίτο μέρος πραγματεύεται τις προϋποθέσεις και τα προβλήματα της ελληνικής ρύθμισης της ευθύνης του επόπτη προς αποζημίωση, ειδικότερα δε σε σχέση με τα άρθρα 105-105 του ΕισΝΑΚ, και iv) στο τέταρτο και τελευταίο μέρος επιχειρείται η κατάστρωση των τελικών προτάσεων συστηματοποίησης του ελληνικού δικαίου, αφού πρώτα έχουν παρουσιαστεί οι αντίστοιχες απόπειρες περιορισμού της έκτασης της ευθύνης του επόπτη προς αποζημίωση σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο. Η μονογραφία εμπλουτίζεται από πίνακες βιβλιογραφίας, νομολογίας, νομοθεσίας, καθώς και θεματικό ευρετήριο.
| ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ | Σελ. XIX |
| ΕΙΣΑΓΩΓΗ | |
| Η ΣΤΑΔΙΑΚΗ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΕΝΟΣ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥ ΕΠΟΠΤΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ | |
| 1. Ιστορικές εξελίξεις και μεταβολές στις αγορές του χρηματοπιστωτικού τομέα | Σελ. 1 |
| 2. Η αυξημένη ανάγκη εποπτείας των πιστωτικών ιδρυμάτων ως κινητήριος μοχλός των εξελίξεων | Σελ. 7 |
| 2.1. Ο ιδιαίτερος ρόλος των τραπεζών για την οικονομία και η αυξημένη ανάγκη εποπτείας τους λόγω της ευαισθησίας τους στο συστημικό κίνδυνο | Σελ. 7 |
| 2.2. Τραπεζικές και γενικότερες χρηματοπιστωτικές κρίσεις του παρελθόντος και τα προβλήματα εποπτείας που αποκάλυψαν | Σελ. 11 |
| 3. Προς τη δημιουργία ενός πλήρους ρυθμιστικού πλαισίου άσκησης της εποπτικής λειτουργίας | Σελ. 20 |
| 3.1. Η μεταστροφή της αντιμετώπισης των εποπτικών θεσμών σε διεθνές επίπεδο με αφορμή το έργο της Επιτροπής της Βασιλείας | Σελ. 20 |
| 3.2. Η πολύτιμη συμβολή του ευρωπαϊκού δικαίου στην εναρμόνιση του σύγχρονου ουσιαστικού εποπτικού πλαισίου | Σελ. 26 |
| 4. Οριοθέτηση του αντικειμένου της παρούσας μελέτης | Σελ. 29 |
| ΜΕΡΟΣ Ι | |
| Η ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΡΟΛΟΥ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΕΠΟΠΤΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ | |
| Κεφάλαιο Α' | |
| Η δυσχέρανση της εποπτικής λειτουργίας λόγω της διεύρυνσης της έννοιας και του αντικειμένου της | |
| 1. Η αύξηση της πολυπλοκότητας της εποπτικής λειτουργίας μέσα από τη διεύρυνση της έννοιας και του αντικειμένου της εποπτείας | Σελ. 35 |
| 1.1. Οι έννοιες της ρύθμισης και της εποπτείας και η μεταξύ τους σχέση | Σελ. 35 |
| 1.2. Η διεύρυνση του περιεχομένου της εποπτείας | Σελ. 38 |
| 1.2.1. Τα τέσσερα στάδια της εποπτείας και η αρχή της συνέχειας της εποπτικής λειτουργίας | Σελ. 39 |
| 1.2.2. Η πρόληψη κινδύνων στο επίκεντρο της εποπτείας | Σελ. 42 |
| 1.2.3. Εποπτεία της «οικονομικής ασφάλειας και της υγείας» και «εποπτεία της συναλλακτικής συμπεριφοράς» των παρόχων χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών | Σελ. 43 |
| 2. Η διεύρυνση των εξουσιών του επόπτη και τα προβλήματα που δημιουργεί | Σελ. 45 |
| 3. Η επίδραση της τάσης ιδιωτικοποίησης του δικαίου στο πεδίο της εποπτείας του χρηματοπιστωτικού τομέα | Σελ. 50 |
| 4. Η επίδραση της τελευταίας παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης στη θεώρηση της εποπτείας του χρηματοπιστωτικού τομέα και της αποστολής των εποπτικών αρχών | Σελ. 57 |
| Κεφάλαιο Β' | |
| Οι σύγχρονες οργανωτικές τάσεις του επόπτη | |
| 1. Η ανακατανομή των εποπτικών αρμοδιοτήτων | Σελ. 61 |
| 1.1.«Κλαδικά» (institutional), «λειτουργικά» (functional) και «τελολογικά» (objective-based) μοντέλα κατανομής των εποπτικών αρμοδιοτήτων | Σελ. 61 |
| 1.2. Η στροφή προς «συγκεντρωτικά» μοντέλα κατανομής αρμοδιοτήτων | Σελ. 64 |
| 1.3. Το ελληνικό μοντέλο κατανομής αρμοδιοτήτων | Σελ. 70 |
| 2. Η μεταβολή της σχέσης των εποπτικών αρχών με τη δημόσια εξουσία | Σελ. 73 |
| 2.1. Η τάση δημιουργίας εποπτικών αρχών εκτός του ν.π. του κράτους | Σελ. 73 |
| 2.2. Το ζήτημα του «διφυούς» χαρακτήρα της ΤτΕ | Σελ. 75 |
| 2.3. Η τάση παραχώρησης ευρείας ανεξαρτησίας στις εποπτικές αρχές του χρηματοπιστωτικού τομέα | Σελ. 78 |
| 2.3.1. Η σημασία της ανεξαρτησίας των εποπτικών αρχών του χρηματοπιστωτικού τομέα και οι τέσσερεις διαστάσεις της | Σελ. 78 |
| 2.3.2. Η ανεξαρτησία των ελληνικών εποπτικών αρχών | Σελ. 82 |
| 2.4. Οι ελληνικές εποπτικές αρχές του χρηματοπιστωτικού τομέα ως ανεξάρτητες (διοικητικές) αρχές | Σελ. 85 |
| Κεφάλαιο Γ' | |
| Το ουσιαστικό πρόβλημα της οριοθέτησης των στόχων του επόπτη και η ανάγκη θέσης προτεραιοτήτων | |
| 1. Ο «πολιτικός» χαρακτήρας της επιλογής των εποπτικών στόχων, η αρχή της πλειονότητάς τους και η σημασία του σαφούς προσδιορισμού τους | Σελ. 89 |
| 2. Η ανάγκη ρεαλιστικού προσδιορισμού των εποπτικών στόχων από τον εθνικό νομοθέτη: η αρχή ότι «η εποπτεία δεν αποσκοπεί στην εξάλειψη κάθε αποτυχίας» | Σελ. 92 |
| 3. Οι θεμελιώδεις στόχοι της εποπτείας του χρηματοπιστωτικού τομέα και | |
| η μεταξύ τους σχέση | Σελ. 95 |
| 3.1. Η προστασία της οικονομικής ασφάλειας και υγείας των παρόχων χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών μέσω του περιορισμού των αναλαμβανόμενων κινδύνων | Σελ. 96 |
| 3.2. Η προστασία των τρίτων αποδεκτών χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και τα όριά της | Σελ. 98 |
| 3.2.1. Δικαιολογητικοί λόγοι της προστασίας τους | Σελ. 99 |
| 3.2.2. Τα όρια της προστασίας τους | Σελ. 101 |
| 3.3. Η προστασία του χρηματοπιστωτικού συστήματος και οι επιμέρους εκφάνσεις της | Σελ. 105 |
| 3.4. Η σχέση των εποπτικών στόχων μεταξύ τους | Σελ. 108 |
| 3.4.1. Η ατελής εποπτική στοχοθεσία του ελληνικού χρηματοπιστωτικού δικαίου: η σχέση της προστασίας του συστήματος με την προστασία μεμονωμένων ιδιωτικών συμφερόντων σε μία πρώτη προσέγγιση | Σελ. 109 |
| 4. Η προστασία του χρηματοπιστωτικού καταναλωτή stricto sensu ως εποπτικός στόχος; | Σελ. 113 |
| 4.1. Η δυνατότητα ένταξης των τρίτων αποδεκτών χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών στη στενή έννοια του καταναλωτή | Σελ. 113 |
| 4.2. Η προστασία των καταναλωτών stricto sensu εκτός των εποπτικών στόχων | Σελ. 118 |
| 4.3. Μελλοντικές προοπτικές ανάθεσης της εποπτείας της τήρησης του δικαίου του καταναλωτή στις εποπτικές αρχές του χρηματοπιστωτικού τομέα | Σελ. 121 |
| Τελικά Συμπεράσματα Πρώτου Μέρους | Σελ. 123 |
| ΜΕΡΟΣ ΙΙ | |
| Η ΕΠΟΠΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΩΣ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΕΠΟΠΤΙΚΗΣ ΛΟΓΟΔΟΣΙΑΣ - ΕΝΝΟΙΟΛΟΓΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗ | |
| Κεφάλαιο Α' | |
| Εννοιολογικά χαρακτηριστικά και θεμελιώδεις διακρίσεις της εποπτικής λογοδοσίας και της εποπτικής ευθύνης | |
| 1. Η λογοδοσία (accountability) των εποπτικών αρχών | Σελ. 125 |
| 1.1. Σχέση με συναφείς έννοιες και θεμελιώδεις διακρίσεις της λογοδοσίας | Σελ. 127 |
| 1.2. Η διάκριση με βάση τον αποδέκτη της λογοδοσίας | Σελ. 129 |
| 1.2.1. Λογοδοσία προς το Κοινοβούλιο | Σελ. 130 |
| 1.2.2. Λογοδοσία προς τη Διοίκηση | Σελ. 131 |
| 1.2.3. Λογοδοσία προς την αγορά | Σελ. 134 |
| 1.2.4. Λογοδοσία προς τους εποπτευομένους και τους τρίτους αποδέκτες χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών ή λογοδοσία «μέσω της δικαστικής εξουσίας» | Σελ. 136 |
| 2. Η έννοια της ευθύνης των εποπτικών αρχών του χρηματοπιστωτικού τομέακαι οι βασικές της διακρίσεις | Σελ. 138 |
| 2.1. Δικαιοπολιτική και νομική έννοια της εποπτικής ευθύνης | Σελ. 138 |
| 2.2. Ποινική, πειθαρχική και αστική εποπτική ευθύνη και η μεταξύ τους σχέση | Σελ. 140 |
| 2.3. Η διπλή λειτουργία της αστικής εποπτικής ευθύνης και οι θεμελιώδεις διακρίσεις της | Σελ. 142 |
| 2.4. Η σχέση της εποπτικής ευθύνης προς αποζημίωση με τη δικαστική αναθεώρηση των εποπτικών αποφάσεων | Σελ. 144 |
| Κεφάλαιο Β' | |
| Δικαιοπολιτικά επιχειρήματα υπέρ και κατά της αποζημιωτικής ευθύνης των εποπτικών αρχών | |
| 1. Επιχειρήματα υπέρ της ευθύνης | Σελ. 149 |
| 1.1. Η ευθύνη ως απάντηση στο έλλειμμα δημοκρατικής νομιμοποίησης του επόπτη | Σελ. 149 |
| 1.2. Η λειτουργία της ευθύνης ως κινήτρου επιμελούς εποπτείας και βελτίωσης της εποπτικής αποτελεσματικότητας | Σελ. 150 |
| 1.3. Η προστασία της «δικαιολογημένης» εμπιστοσύνης στην επιμελή άσκηση της εποπτείας | Σελ. 153 |
| 1.4. 'Αλλα επιχειρήματα | Σελ. 157 |
| 2. Επιχειρήματα κατά της ευθύνης | Σελ. 159 |
| 2.1. Διατάραξη της ορθής κατανομής των επιχειρηματικών κινδύνων: ο «περιφερειακός αδικοπραγήσας» (peripheral tortfeasor) | Σελ. 159 |
| 2.2. Η θεωρία της «οικονομικής ανάλυσης του δικαίου» και η προτεραιότητα της προστασίας του μηχανισμού της αγοράς | Σελ. 162 |
| 2.3. Η ιδιαίτερη φύση της εποπτείας ως λειτουργίας πολύπλοκης και με αβέβαιο αποτέλεσμα | Σελ. 166 |
| 2.4. Η αποφυγή υποκατάστασης της διακριτικής ευχέρειας του εξειδικευμένου επόπτη από τη δικανική κρίση | Σελ. 168 |
| 2.5. Η καταλληλότητα του «ανειδίκευτου» δικαστή να ελέγξει τις εξειδικευμένες εποπτικές αποφάσεις | Σελ. 170 |
| 2.6. Ο κίνδυνος κατάχρησης της παρεχόμενης έννομης προστασίας | Σελ. 172 |
| 2.7. Η έλλειψη ασφάλισης του επόπτη κατά της αστικής του ευθύνης | Σελ. 174 |
| 2.8. Η επάρκεια της υπάρχουσας προστασίας των ζημιωθέντων από πλημμελή εποπτεία | Σελ. 175 |
| 2.8.1. Η δυνατότητα δικαστικής αναθεώρησης των εποπτικών αποφάσεων και η ύπαρξη εναλλακτικών μηχανισμών εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών | Σελ. 175 |
| 2.8.2. Ειδικά η επάρκεια της προστασίας τρίτων αποδεκτών χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών | Σελ. 177 |
| 3. Ενδιάμεσο συμπέρασμα: η αναγκαιότητα της ευθύνης και το αίτημα περιορισμούτης στο εύλογο μέτρο | Σελ. 181 |
| Κεφάλαιο Γ' | |
| Η νομική θεμελίωση της ευθύνης του επόπτη προς αποζημίωση | |
| 1. Έλλειψη ρύθμισης στο διεθνές και το ευρωπαϊκό δίκαιο | Σελ. 184 |
| 2. Η νομική βάση της αστικής εποπτικής ευθύνης στο ελληνικό δίκαιο | Σελ. 187 |
| 2.1. Η θεμελίωση της γνήσιας εποπτικής ευθύνης προς αποζημίωση στα άρθρα 105-106 του ΕισΝΑΚ και η εξωδικαιοπρακτική της φύση | Σελ. 187 |
| 2.2. Σχέση εποπτικής και αδικοπρακτικής ευθύνης: η εποπτική ευθύνη στο μεταίχμιο μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου | Σελ. 189 |
| 2.3. Η συνταγματική θεμελίωση της αστικής εποπτικής ευθύνης | Σελ. 191 |
| 2.4. Οι συνέπειες της συνταγματικής θεμελίωσης της εποπτικής ευθύνης | Σελ. 196 |
| 3. 'Αλλες πιθανές νομικές βάσεις της αστικής εποπτικής ευθύνης | Σελ. 199 |
| 3.1. Η απόρριψη της εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 8 του ν. 2251/1994 για την ευθύνη του παρέχοντος υπηρεσίες | Σελ. 199 |
| 3.2. Η δυνατότητα εφαρμογής του άρθρου 729 του ΑΚ. Ευθύνη του επόπτη για παροχή συμβουλής ή σύστασης | Σελ. 204 |
| Τελικά Συμπεράσματα Δεύτερου Μέρους | Σελ. 207 |
| ΜΕΡΟΣ ΙΙI | |
| ΟΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΟΥ ΕΠΟΠΤΗ ΠΡΟΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ | |
| Κεφάλαιο Α' | |
| Τα αντικειμενικά όρια της αστικής εποπτικής ευθύνης μέσα από τις προϋποθέσεις των άρθρων 105 και 106 του ΕισΝΑΚ | |
| 1. Πράξη, παράλειψη ή υλική ενέργεια από όργανο της εποπτικής αρχής ως δημόσιουνομικού προσώπου | Σελ. 210 |
| 2. Εσωτερική και άμεση συνάφεια της ζημιογόνου συμπεριφοράς με την άσκησηδημόσιας εξουσίας | Σελ. 213 |
| 3. Η προϋπόθεση του παρανόμου | Σελ. 217 |
| 3.1. Η διεύρυνση της έννοιας του παρανόμου σε θεωρία και νομολογία | Σελ. 217 |
| 3.2. Ο προσδιορισμός της παράβασης του οφειλόμενου υπηρεσιακού καθήκοντος ως παράνομης σε ευρεία έννοια συμπεριφοράς μέσω της γαλλικής θεωρίας των υποχρεώσεων μέσου (obligations de moyen) | Σελ. 221 |
| 3.3. Έλεγχος νομιμότητας και όχι σκοπιμότητας: αρχές και κριτήρια ελέγχου της νομιμότητας των εποπτικών αποφάσεων | Σελ. 223 |
| 3.4. Δέσμια αρμοδιότητα και διακριτική ευχέρεια. Το πρόβλημα του ελέγχου των ορίων της διακριτικής ευχέρειας του επόπτη | Σελ. 229 |
| 3.5. Το χρονικό σημείο της κρίσης του παρανόμου και η έναρξη της υποχρέωσης εποπτείας | Σελ. 233 |
| 3.5.1. Τα πραγματικά περιστατικά και η κρίση της απόφασης ΔΕφΑθ 1367/2008 και της πρωτόδικης ΤρΔΠρΑθ 15526/2003 | Σελ. 233 |
| 3.5.2. Η γνώση ή η δυνατότητα γνώσης της παρανομίας ως εναρκτήριο χρονικό σημείο διερεύνησης παράνομων εποπτικών παραλείψεων | Σελ. 236 |
| 3.6. Το παράνομο ως στοιχείο των ενεργειών των εποπτικών οργάνων στην πράξη | Σελ. 242 |
| 3.6.1. Παρανομία κατά το στάδιο της αδειοδότησης | Σελ. 242 |
| 3.6.2. Παρανομία κατά την εποπτεία της λειτουργίας των εποπτευομένων: πλημμελής διενέργεια ή παράλειψή εποπτικού ελέγχου | Σελ. 244 |
| 3.6.3. Πλημμελής άσκηση κατασταλτικού ελέγχου | Σελ. 248 |
| 3.6.4. Ειδικές περιπτώσεις ευθύνης | Σελ. 251 |
| 3.6.4.1. Ευθύνη για πράξεις επιτρόπου παρόχων χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών | Σελ. 251 |
| 3.6.4.2. Ευθύνη από πλημμελή έλεγχο της «ακρίβειας και της πληρότητας» του ενημερωτικού ή του πληροφοριακού δελτίου | Σελ. 254 |
| 3.6.4.3. Ευθύνη έναντι του εποπτευομένου για παραπλανητικές συμβουλές | Σελ. 258 |
| 4. Η έλλειψη υπαιτιότητας: ζήτημα ακαταλληλότητας των ελληνικών διατάξεων | Σελ. 261 |
| 5. Ο αιτιώδης σύνδεσμος ως προϋπόθεση της εποπτικής ευθύνης | Σελ. 266 |
| 6. Ζημία και επιμέτρησή της: η δυνατότητα κάμψης της αρχής της πλήρουςαποζημίωσης | Σελ. 269 |
| 7. Οι αποδεικτικές δυσχέρειες του ζημιωθέντος και η συνυπαιτιότηταως μέσα περιορισμού της εποπτικής ευθύνης | Σελ. 277 |
| 7.1. Το πρόβλημα της πρόσβασης του ζημιωθέντος σε αποδεικτικά στοιχεία θεμελιωτικά της ευθύνης | Σελ. 277 |
| 7.2. Η συνυπαιτιότητα του ζημιωθέντος ως παράγοντας που αποκλείει ή περιορίζει την ευθύνη | Σελ. 278 |
| 8. Η αρνητική προϋπόθεση της μη παραβίασης διάταξης που έχει τεθεί χάριντου γενικού συμφέροντος | Σελ. 281 |
| 8.1. Η ερμηνευτική προσέγγιση της προϋπόθεσης από την ελληνική θεωρία και νομολογία | Σελ. 281 |
| 8.2. Η σύνδεση της αρνητικής προϋπόθεσης του άρθρου 105 ΕισΝΑΚ με τη θεωρία του «προστατευτικού σκοπού του κανόνα δικαίου» (Normzwecklehre) | Σελ. 287 |
| Κεφάλαιο Β' | |
| Το θεμελιώδες ζήτημα των υποκειμενικών ορίων της αστικής εποπτικής ευθύνης | |
| 1. Η διάκριση της αστικής εποπτικής ευθύνης ανάλογα με τα παθητικώςνομιμοποιούμενα πρόσωπα | Σελ. 293 |
| 1.1. Αστική ευθύνη του κράτους ή της ίδιας της εποπτικής αρχής; | Σελ. 293 |
| 1.2. Η ανάγκη προστασίας των φυσικών προσώπων που στελεχώνουν την εποπτική αρχή από την καταβολή υπέρογκων αποζημιώσεων | Σελ. 297 |
| 2. Η θεμελιώδης διάκριση της αστικής εποπτικής ευθύνης ανάλογα μετα ενεργητικώς νομιμοποιούμενα πρόσωπα | Σελ. 302 |
| 2.1. Η ευθύνη έναντι των άμεσα εποπτευόμενων παρόχων χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών | Σελ. 302 |
| 2.2. Η ευθύνη έναντι «τρίτων» (μη άμεσα εποπτευομένων) | Σελ. 307 |
| 2.2.1. Η αναγκαιότητα της τελολογικής συστολής της έννοιας του «τρίτου»: προτεινόμενα κριτήρια | Σελ. 308 |
| 2.2.2. Το ζήτημα της ενεργητικής νομιμοποίησης των προσώπων που ελέγχουν τη δραστηριότητα του παρόχου χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών ως τρίτων | Σελ. 311 |
| 2.2.3. Η αβέβαιη σχέση του εταιρικού δικαίου με το δίκαιο της κεφαλαιαγοράς και η επίδρασή της στην αντιμετώπιση της ευθύνης έναντι μετόχων-επενδυτών | Σελ. 317 |
| 2.2.4. Η ευθύνη έναντι τρίτων αποδεκτών των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών (καταθετών-επενδυτών-ασφαλισμένων) | Σελ. 319 |
| 2.2.4.1. Η θεωρητική διαμάχη: «αντανακλαστική» ή «αυτοτελής» προστασία των οικονομικών συμφερόντων τρίτων αποδεκτών χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών; | Σελ. 320 |
| 2.2.4.2. Κριτική επισκόπηση των σημαντικότερων εκατέρωθεν επιχειρημάτων | Σελ. 325 |
| 2.3. Η απόπειρα έμμεσου νομοθετικού αποκλεισμού της εποπτικής ευθύνης έναντι τρίτων στον κλάδο της κεφαλαιαγοράς | Σελ. 329 |
| 2.3.1. Η λογική ανακολουθία του άρθρου 76Α ν. 1969/1991: εσωτερική αντίφαση του νομοθέτη και δυσαρμονία με το σύστημα των επιμέρους εποπτικών διατάξεων του χρηματοπιστωτικού τομέα | Σελ. 330 |
| 2.3.2. Ζητήματα συνταγματικότητας | Σελ. 333 |
| 2.3.3. Η νομιμότητα του άρθρου 76Α του ν. 1969/1991 από τη σκοπιά του ευρωπαϊκού δικαίου | Σελ. 340 |
| 2.3.4. Η νομιμότητα του αποκλεισμού της εποπτικής ευθύνης έναντι τρίτων σε σχέση με το δικαίωμα της δίκαιη δίκης (άρ. 6 ΕΣΔΑ) | Σελ. 341 |
| 2.4. Η ανάγκη περιπτωσιολογικής προσέγγισης του προστατευτικού πεδίου της εκάστοτε παραβιαζόμενης διάταξης βάσει της «θεωρίας του σκοπού του κανόνα δικαίου» ως προκριτέα de lege lata λύση | Σελ. 343 |
| Τελικά Συμπεράσματα Τρίτου Μέρους | Σελ. 344 |
| ΜΕΡΟΣ ΙV | |
| ΟΙ ΑΠΟΠΕΙΡΕΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΚΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΟΥ ΕΠΟΠΤΗ ΠΡΟΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΣΕ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ - ΤΕΛΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ | |
| Κεφάλαιο Α' | |
| Ο περιορισμένος ρόλος του ευρωπαϊκού δικαίου στο ζήτημα της αστικής εποπτικής ευθύνης | |
| 1. Η έμμεση επίδραση της αρχής της αποτελεσματικότητας του ευρωπαϊκού δικαίουστο εθνικό δίκαιο της εποπτικής ευθύνης των κρατών μελών | Σελ. 347 |
| 2. Η ευθύνη των εποπτικών αρχών του χρηματοπιστωτικού τομέα βάσειτου ευρωπαϊκού δικαίου ως μη γνήσια εποπτική ευθύνη | Σελ. 354 |
| 3. Οι δύο ευρωπαϊκές νομικές οδοί προστασίας των ιδιωτών που ζημιώνονταιαπό πλημμελείς εποπτικές αποφάσεις | Σελ. 357 |
| 3.1. Το άμεσο αποτέλεσμα των διατάξεων των οδηγιών του χρηματοπιστωτικού τομέα | Σελ. 357 |
| 3.2. Η εξωσυμβατική ευθύνη των κρατών μελών προς αποζημίωση ιδιωτών για παράβαση του ευρωπαϊκού δικαίου ή ευθύνη Francovich | Σελ. 360 |
| 3.3. Η σχέση μεταξύ των δύο ευρωπαϊκών νομικών βάσεων προστασίας των ιδιωτών | Σελ. 365 |
| 4. Η χρήση των παραπάνω νομικών βάσεων στην πράξη | Σελ. 366 |
| 4.1. Η αγγλική υπόθεση Three Rivers District Council κατά Bank of England: η ευρωπαϊκή βάση της αγωγής και η απόφαση της Βουλής των Λόρδων | Σελ. 367 |
| 4.2. Κριτική της απόφασης | Σελ. 369 |
| 5. Η απόφαση Peter Paul | Σελ. 371 |
| 5.1. Τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης | Σελ. 372 |
| 5.2. Η αρνητική απάντηση του ΔΕΚ ως προς τη δυνατότητα χρήσης του ευρωπαϊκού δικαίου ως μέσου διαμόρφωσης της εποπτικής ευθύνης έναντι τρίτων καταθετών | Σελ. 375 |
| 5.3. Η στενή ερμηνεία της έννοιας της απονομής δικαιωμάτων σε ιδιώτες | Σελ. 378 |
| 5.4. Η προοπτική μεταβολής της στάσης του ΔΕΚ ενόψει των σύγχρονων εξελίξεων του ευρωπαϊκού δικαίου | Σελ. 383 |
| 6. Η προοπτική εξέλιξής του ευρωπαϊκού δικαίου σε εναρμονιστικό παράγοντατων εθνικών καθεστώτων της εποπτικής ευθύνης και η ανασχετικήλειτουργία της απόφασης Peter Paul | Σελ. 387 |
| Κεφάλαιο Β' | |
| Οι προσπάθειες περιορισμού της έκτασης της εποπτικής ευθύνης στις κυριότερες εθνικές έννομες τάξεις | |
| 1. Δίκαια του common law | Σελ. 390 |
| 1.1. Το εποπτικό καθήκον επιμέλειας (duty of care) και η συντηρητική αντίληψη του αγγλικού δικαίου | Σελ. 390 |
| 1.2. Η εξαίρεση από την ευθύνη της λειτουργίας σε καθεστώς διακριτικής ευχέρειας (discretionary function exception) του αμερικανικού δικαίου | Σελ. 399 |
| 2. Ηπειρωτικά δίκαια | Σελ. 402 |
| 2.1. Η προσπάθεια νομοθετικού αποκλεισμού της ευθύνης από το γερμανικό δίκαιο με βάση τη θεωρία του «σκοπού του κανόνα δικαίου» | Σελ. 402 |
| 2.2. Η λιγότερο ευθυνόφοβη θέση του γαλλικού δικαίου και ο περιορισμός της ευθύνης στο εύλογο μέτρο μέσα από την ερμηνεία και εφαρμογή του συνόλου των νόμιμων προϋποθέσεών της | Σελ. 407 |
| 2.3. Η ευνοϊκή για τα συμφέροντα των τρίτων μεταστροφή του ιταλικού δικαίου | Σελ. 412 |
| 3. Η ανάγκη και οι προοπτικές σύγκλισης των εθνικών δικαίων της εποπτικήςευθύνης | Σελ. 413 |
| Κεφάλαιο Γ' | |
| Τελικές προτάσεις συστηματοποίησης του ελληνικού δικαίου με αναφορά στις διεθνείς εξελίξεις | |
| 1. Η ανάγκη ανεύρεσης της κατάλληλης ισορροπίας μεταξύ του υπέρμετρουπεριορισμού και της υπερβολικής διεύρυνσης της εποπτικής ευθύνηςστο ελληνικό δίκαιο | Σελ. 416 |
| 2. Προτάσεις εκλογίκευσης του ελληνικού καθεστώτος της εποπτικής ευθύνηςμε αναφορά στα ξένα δίκαια | Σελ. 418 |
| 2.1. Η «εσωτερική πληρότητα» του ελληνικού δικαίου της εποπτικής ευθύνης | Σελ. 419 |
| 2.2. Τα νομοθετικά «κενά» του ελληνικού δικαίου της εποπτικής ευθύνης και η ανάγκη ειδικής νομοθετικής παρέμβασης προς πλήρωσή τους | Σελ. 421 |
| 2.3. Η ανάγκη αποδεικτικής διευκόλυνσης των ζημιωθέντων από πλημμελή εποπτεία ως αντιστάθμισμα στους προτεινόμενους νομοθετικούς περιορισμούς της ευθύνης | Σελ. 423 |
| 2.4. Η de lege ferenda νομολογιακή αξιοποίηση του «γενικού καθήκοντος επιμέλειας» (duty of care) του αγγλοσαξονικού δικαίου | Σελ. 425 |
| 2.4.1. Θεμελίωση, χαρακτηριστικά και πλεονεκτήματα ενός «γενικού καθήκοντος επιμελούς εποπτείας» στο ελληνικό δίκαιο | Σελ. 425 |
| 2.4.2. Πιθανές αντιρρήσεις και αντίκρουσή τους: τα μέσα περιορισμού του καθήκοντος επιμελούς εποπτείας | Σελ. 429 |
| 3. Η ομαλή ένταξη της εποπτικής ευθύνης στο συνολικό εποπτικό πλαίσιο | Σελ. 431 |
| ΕΠΙΛΟΓΟΣ | Σελ. 435 |
| ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ | Σελ. 439 |
| Α. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ | Σελ. 439 |
| α) Συγγράμματα - Μονογραφίες - Μελέτες - Πρακτικά Συνεδρίων | Σελ. 439 |
| β) Αρθρογραφία | Σελ. 446 |
| Β. ΞΕΝΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ | Σελ. 463 |
| α) Συγγράμματα - Μονογραφίες - Μελέτες | Σελ. 463 |
| β) Αρθρογραφία | Σελ. 472 |
| ΠΙΝΑΚΕΣ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΣ | Σελ. 489 |
| Α. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ | Σελ. 489 |
| α) ΑΕΔ - ΕιδΔικ 88Σ - ΕλΣυν | Σελ. 489 |
| β) Πολιτικά Δικαστήρια | Σελ. 489 |
| γ) Διοικητικά Δικαστήρια | Σελ. 492 |
| Β. ΞΕΝΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ | Σελ. 498 |
| α) Νομολογία common law | Σελ. 498 |
| β) Γαλλική Νομολογία | Σελ. 500 |
| γ) Γερμανική Νομολογία | Σελ. 500 |
| δ) Ιταλική Νομολογία | Σελ. 501 |
| Γ. Νομολογία ΔΕΚ και Διεθνών Δικαστηρίων | Σελ. 502 |
| ΠΙΝΑΚΕΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ | Σελ. 506 |
| Α. ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ | Σελ. 506 |
| α) Νόμοι - π.δ. - ν.δ. | Σελ. 506 |
| β) Υπουργικές κ.ά αποφάσεις | Σελ. 506 |
| Β. ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ | Σελ. 507 |
| ΘΕΜΑΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ | Σελ. 511 |