Η ΔΙΑΣΥΝΟΡΙΑΚΗ ΠΤΩΧΕΥΣΗ ΤΗΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ
Σύγκρουση κανόνων ναυτικού δικαίου και δικαίου της αφερεγγυότητας
- Έκδοση: 2015
- Βιβλιοδεσία: Εύκαμπτη
- Σελίδες: 456
- ISBN: 978-960-562-395-1
- Δείτε ένα απόσπασμα
- Black friday εκδόσεις: 30%
Η παρούσα έκδοση με τίτλο «Η διασυνοριακή πτώχευση της ναυτιλιακής επιχείρησης - Σύγκρουση κανόνων ναυτικού δικαίου και δικαίου της αφερεγγυότητας» εγκαινιάζει τη νέα σειρά «ΜΕΛΕΤΕΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ», στην οποία παρουσιάζονται μελέτες γύρω από τα θέματα της ναυτιλίας και του δικαίου, που τη διέπει.
Η μονογραφία αυτή έχει στο επίκεντρό της τα θέματα της διασυνοριακής πτώχευσης της ναυτιλιακής επιχείρησης.
Η διασυνοριακή διαδικασία αφερεγγυότητας της ναυτιλιακής επιχείρησης έχει έρθει, τα τελευταία χρόνια, στο προσκήνιο του διεθνούς νομικού προβληματισμού, εγείροντας μία σειρά από νομικά ζητήματα και εμπλουτίζοντας με σύγχρονες θεματικές ενότητες την παραδοσιακή ύλη του ναυτικού δικαίου.
Στο παρόν έργο ερευνάται η συστημική σύγκρουση κανόνων αφερεγγυότητας και ναυτικού δικαίου καθώς και τα επιμέρους ζητήματα της σύγκρουσης του δικαίου αφερεγγυότητας και του ναυτικού δικαίου, ειδικότερα: η έναρξη και οι συνέπειες της διασυνοριακής διαδικασίας αφερεγγυότητας της ναυτιλιακής επιχείρησης, η τύχη των ναυτικών εμπραγμάτων ασφαλειών, η αφερεγγυότητα και περιορισμός της ευθύνης για ναυτικές απαιτήσεις.
Το βιβλίο αποτελεί για τον μελετητή και τον εφαρμοστή του δικαίου της πτώχευσης και του ναυτικού δικαίου μία πολύ χρήσιμη έκδοση, ολοκληρώνεται δε με πλούσια βιβλιογραφία, καθώς και αναλυτικό ευρετήριο λημμάτων.
ΠΡΟΛΟΓΟΣ | Σελ. IX |
ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ | Σελ. XXI |
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ | |
Α. Η όψιμη ανάδειξη του θέματος | Σελ. 1 |
α. Οι εσφαλμένες παραδοχές | Σελ. 1 |
β. Η διάψευση και τα νέα δεδομένα | Σελ. 1 |
β.1. Η σχετικοποίηση των παραδοχών από την πλευρά της ναυτιλιακής οργάνωσης | Σελ. 2 |
β.2. Η αξιοποίηση της «κοινής αβαρίας» στην πτωχευτική διαδικασία | Σελ. 4 |
β.3. Η έμφαση στη διάσωση της επιχείρησης του οφειλέτη | Σελ. 7 |
i. Στις - εκτός μελέτης - προπτωχευτικές διαδικασίες | Σελ. 7 |
ii. Στις - εντός μελέτης- πτωχευτικές διαδικασίες | Σελ. 8 |
B. Αντικείμενο, μεθοδολογία και διάρθρωση | Σελ. 11 |
α. Αντικείμενο | Σελ. 11 |
β. Μεθοδολογία | Σελ. 12 |
γ. Διάρθρωση της ύλης | Σελ. 14 |
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ | |
ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΚΑΝΟΝΩΝ ΑΦΕΡΕΓΓΥΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ | |
Ι. Μηχανισμός αφερεγγυότητας και λειτουργία της ναυτιλιακής επιχείρησης: Χρηματοοικονομική προσέγγιση | |
§ 1. Η εξάρτηση της ναυτιλίας από τον τραπεζικό δανεισμό | Σελ. 19 |
Α. Εξέλιξη των πρακτικών τραπεζικού δανεισμού | Σελ. 19 |
α. Χαρακτηριστικά | Σελ. 19 |
α.1. Μακροσκοπικά χαρακτηριστικά της προσφεύγουσας σε δανεισμό βιομηχανίας | Σελ. 19 |
i. Ένταση κεφαλαίου | Σελ. 19 |
ii. Οικονομική Κυκλικότητα | Σελ. 21 |
α.2. Μικροσκοπικά χαρακτηριστικά της δανειζόμενης επιχείρησης | Σελ. 23 |
α.3. Χαρακτηριστικά του δανειστή: ιδίως το κοινοπρακτικό δάνειο | Σελ. 25 |
α.4. Χαρακτηριστικά της δανειακής σχέσης | Σελ. 28 |
β. Το πλοίο ως κύριο μέσο πίστης για τη χρηματοδότηση | Σελ. 30 |
β.1. Ο πυρήνας των εμπράγματων εξασφαλίσεων επί του πλοίου | Σελ. 31 |
i. Εξασφάλιση με βάση την υποθήκη | Σελ. 31 |
(1) Λειτουργία | Σελ. 31 |
(2) Αδυναμίες | Σελ. 34 |
ii. Εξασφάλιση με βάση το δικαίωμα κυριότητας | Σελ. 35 |
(1) Ο εξασφαλιστικός χαρακτήρας της κυριότητας στη ναυτιλιακή χρηματοδότηση | Σελ. 35 |
(2) H πιστωτική μεταβίβαση κυριότητας | Σελ. 37 |
2.1. Η ρύθμιση του ΚΙΝΔ | Σελ. 37 |
2.2. Lease-back | Σελ. 38 |
(3) Χρηματοδοτική μίσθωση με παραχώρηση πλοίου γυμνού | Σελ. 39 |
3.1. Η νομική θέση των μερών σε σχέση με το πλοίο | Σελ. 39 |
3.2. Η επιφύλαξη του ελληνικού δικαίου | Σελ. 42 |
β.2. Οι δορυφορούσες εξασφαλίσεις | Σελ. 43 |
i. Λοιπές εμπράγματες εξασφαλίσεις | Σελ. 43 |
ii. Ενοχικές εξασφαλίσεις | Σελ. 44 |
Β. Περιορισμένη προσφυγή σε άλλες μορφές χρηματοδότησης | Σελ. 47 |
α. Προσφυγή σε οργανωμένη αγορά | Σελ. 47 |
α.1. Συγκρατημένη έφεση προς τις διεθνείς κεφαλαιαγορές | Σελ. 47 |
α.2. Η αποχή της ναυτιλίας από την ελληνική κεφαλαιαγορά | Σελ. 49 |
β. Μείωση οικονομικού κινδύνου μέσω παράγωγων ναυτιλιακών προϊόντων | Σελ. 51 |
β.1. Η οικονομική σημασία των ναυτιλιακών παραγώγων | Σελ. 51 |
β.2. Ναυτιλιακές προθεσμιακές συμβάσεις | Σελ. 53 |
β.3. Ναυτιλιακές συμβάσεις προαίρεσης | Σελ. 55 |
§ 2. Η σχέση χρηματοδότησης και ναυτιλιακής αφερεγγυότητας | Σελ. 56 |
Α. H χρηματοδότηση ως αιτία πρόκλησης αφερεγγυότητας | Σελ. 56 |
α. Η στρέβλωση στη χρηματοδότηση νέας χωρητικότητας | Σελ. 56 |
β. Η στρέβλωση στους όρους τραπεζικού δανεισμού | Σελ. 59 |
B. Ο πτωχευτικός μηχανισμός στην υπηρεσία της χρηματοδότησης | Σελ. 64 |
α. Στην υπηρεσία της χρηματοδότησης γενικά | Σελ. 64 |
β. Ειδικότερα στην υπηρεσία της ναυτιλιακής χρηματοδότησης | Σελ. 67 |
β.1. Μηχανισμοί πρόληψης | Σελ. 67 |
i. Κριτήρια πιστοληπτικής αξιολόγησης | Σελ. 68 |
ii. Ρήτρες ελέγχου φερεγγυότητας ή «αρνητικές εγγυήσεις» | Σελ. 70 |
β.2. Πρόσβαση στη χρηματοδότηση | Σελ. 73 |
i. Αυστηροποίηση όρων δανεισμού και τιτλοποιήσεις | Σελ. 73 |
ii. H ιδιωτική τοποθέτηση ως εναλλακτικός τρόπος χρηματοδότησης | Σελ. 74 |
iii. Εκχώρηση ναυτιλιακών δανείων | Σελ. 77 |
ΙΙ. Δίκαιο αφερεγγυότητας και ρύθμιση της ναυτιλιακής επιχείρησης: Νομική τριβή | |
§ 1. Η όψιμη διεθνικότητα του πτωχευτικού δικαίου ως αφορμή νομικής τριβής | Σελ. 79 |
A. «Εδαφικότητα» vs. «Καθολικότητα» | Σελ. 79 |
α. Η θεωρία της εδαφικότητας και της πολλαπλότητας | Σελ. 80 |
β. Η θεωρία της καθολικότητας και της ενότητας | Σελ. 82 |
γ. Η σχετικοποιημένη καθολικότητα ως νομοθετική επιλογή | Σελ. 84 |
Β. Πρότυπος νόμος UNCITRAL για τη διασυνοριακή αφερεγγυότητα (Ν. 3858/2010) | Σελ. 85 |
α. Δομικά χαρακτηριστικά | Σελ. 85 |
β. Δικαίωμα πρόσβασης | Σελ. 87 |
β.1. Του αλλοδαπού συνδίκου | Σελ. 87 |
β.2. Των αλλοδαπών δανειστών | Σελ. 90 |
γ. Αναγνώριση αλλοδαπών διαδικασιών | Σελ. 91 |
γ.1. Προϋποθέσεις αναγνώρισης | Σελ. 92 |
i. Το δίπολο «κύριας» και «μη κύριας» διαδικασίας | Σελ. 92 |
ii. Η επιφύλαξη της δημόσιας τάξης | Σελ. 95 |
γ.2. Συνέπειες αναγνώρισης | Σελ. 95 |
i. Δυνητική προσωρινή προστασία πριν την αναγνώριση | Σελ. 96 |
ii. Αυτόματες συνέπειες αναγνώρισης κύριας διαδικασίας | Σελ. 97 |
iii. Δυνητικές συνέπειες αναγνώρισης | Σελ. 98 |
iv. Ασφαλιστικές δικλείδες προστασίας | Σελ. 100 |
δ. Συντονισμός διαδικασιών | Σελ. 101 |
δ.1. Συνεργασία ημεδαπών και αλλοδαπών οργάνων | Σελ. 101 |
δ.2. Συντονισμός αποτελεσμάτων συντρεχουσών διαδικασιών | Σελ. 102 |
ε. Το αμερικανικό παράδειγμα ενσωμάτωσης: US Chapter 15 | Σελ. 105 |
Γ. Κανονισμός 1346/2000 για τις ενωσιακές διαδικασίες αφερεγγυότητας | Σελ. 108 |
α. Βασικές διαφορές διεθνούς και ενωσιακής πτώχευσης | Σελ. 109 |
α.1. Ως προς το γεωγραφικό πεδίο εφαρμογής | Σελ. 109 |
α.2. Ως προς τη ρυθμιστική διείσδυση | Σελ. 111 |
β. Βάσεις άμεσης διεθνούς δικαιοδοσίας: Αυτόνομα ενωσιακά κριτήρια | Σελ. 112 |
γ. Συνέπειες | Σελ. 115 |
γ.1. Άνευ ετέρου αναγνώριση | Σελ. 115 |
i. Η εξαγωγή των συνεπειών της κύριας διαδικασίας | Σελ. 115 |
ii. Διάσπαση της καθολικότητας μέσω τοπικών διαδικασιών | Σελ. 117 |
iii. Συντονισμός | Σελ. 119 |
γ.2. Ενιαίος κανόνας σύγκρουσης | Σελ. 120 |
§ 2. Συστημικές αποκλίσεις και προσπάθειες συντονισμού | Σελ. 121 |
Α. Η ιεράρχηση των πηγών δικαίου ως ανεπαρκές εργαλείο επίλυσης της σύγκρουσης | Σελ. 122 |
α. Διεθνής προσανατολισμός διαφοροποιημένης ωρίμανσης | Σελ. 122 |
α.1. Ο μεταβατικός χαρακτήρας του διεθνούς πτωχευτικού δικαίου | Σελ. 122 |
α.2. Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του διεθνώς ομοιόμορφου ναυτικού δικαίου | Σελ. 125 |
i. Ουσιαστική ενοποίηση και ρυθμιστική στεγανότητα | Σελ. 125 |
ii. Υψηλός βαθμός ωρίμανσης | Σελ. 128 |
iii. Η εν δυνάμει εμπλοκή πλειόνων καθεστώτων | Σελ. 130 |
β. Συνύπαρξη ενωσιακού πτωχευτικού δικαίου και διεθνών ναυτιλιακών συμβάσεων | Σελ. 131 |
β.1. Η αρχή της υπεροχής του ενωσιακού δικαίου | Σελ. 131 |
β.2. Η ρυθμιστική στεγανότητα των ναυτιλιακών συμβάσεων στη νομολογία του ΔΕΕ | Σελ. 137 |
Β. Το αίτημα άμβλυνσης των ουσιαστικών αποκλίσεων: Κατευθυντήριες γραμμές | Σελ. 141 |
α. Ναυτική απαίτηση vs. Πτωχευτική απαίτηση | Σελ. 141 |
α.1. Η δυσχερής οριοθέτηση της ναυτικής απαίτησης | Σελ. 142 |
i. Ελάχιστα κοινά χαρακτηριστικά | Σελ. 142 |
ii. Η πολυμορφία των ναυτικών απαιτήσεων | Σελ. 145 |
iii. Πρώτη κατευθυντήρια γραμμή | Σελ. 147 |
α.2. Η ουσιαστική θωράκιση ναυτικών απαιτήσεων | Σελ. 148 |
i. Η δομή της ναυτικής πίστης | Σελ. 148 |
ii. Η ουσιαστική πρόσδεση της απαίτησης στο πλοίο: ναυτικά προνόμια | Σελ. 151 |
(1) Υπό το πρίσμα του ηπειρωτικού δικαίου | Σελ. 151 |
(2) Υπό το πρίσμα του αγγλοσαξονικού δικαίου | Σελ. 154 |
iii. Η διάσωση της ναυτικής πίστης εντός της πτωχευτικής διαδικασίας | Σελ. 155 |
iv. Δεύτερη κατευθυντήρια γραμμή | Σελ. 157 |
β. Καθολικότητα πτωχευτικής περιουσίας νs. ειδικότητα ναυτικής περιουσίας | Σελ. 157 |
β.1. Δικονομικοί μηχανισμοί σύνδεσης πλοίου και ναυτικής απαίτησης | Σελ. 158 |
i. Συντηρητική κατάσχεση | Σελ. 158 |
ii.Action in rem & προσωποποίηση του πλοίου | Σελ. 161 |
(1) Στην αγγλική εκδοχή | Σελ. 161 |
(2) Στην αμερικανική εκδοχή | Σελ. 164 |
iii. Η τύχη των δικονομικών μηχανισμών σύνδεσης εντός της πτωχευτικής διαδικασίας | Σελ. 166 |
iv. Τρίτη κατευθυντήρια γραμμή | Σελ. 170 |
β.2. Σύσταση περιουσίας ειδικού σκοπού για ναυτικές απαιτήσεις | Σελ. 170 |
i. Αποκλειστικός προορισμός του κεφαλαίου περιορισμού | Σελ. 170 |
(1) Κατακερματισμός της διεθνούς ρύθμισης | Σελ. 170 |
(2) Κοινά ειδοποιά στοιχεία | Σελ. 172 |
2.1. Νομική φύση: περιουσία ανήκουσα στον οφειλέτη | Σελ. 172 |
2.2. Περιουσία υπέγγυα σε συγκεκριμένους ναυτικούς δανειστές | Σελ. 175 |
ii.To αίτημα της ασυλίας του κεφαλαίου περιορισμού | Σελ. 178 |
(1) Η ασυλία ως προϊόν ερμηνείας | Σελ. 178 |
(2) Η ασυλία ως de lege ferenda επιταγή | Σελ. 181 |
iii. Τέταρτη Κατευθυντήρια γραμμή | Σελ. 182 |
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ | |
ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ | |
Ι. Έναρξη διασυνοριακής διαδικασίας αφερεγγυότητας | |
§ 1. Ο εντοπισμός του κέντρου των κυρίων συμφερόντων ναυτιλιακής επιχείρησης | Σελ. 185 |
A. Η μείζων πρόταση | Σελ. 185 |
α. Το κέντρο κυρίων συμφερόντων νομικού προσώπου | Σελ. 185 |
α.1. Η αόριστη νομική έννοια | Σελ. 185 |
i. Ένταξη στο οικείο καθεστώς | Σελ. 185 |
ii. Κύρια συμφέροντα | Σελ. 187 |
iii. Συνήθης διοίκηση | Σελ. 188 |
iv. Αντικειμενική αντίληψη τρίτων | Σελ. 189 |
α.2. Το τεκμήριο της καταστατικής έδρας | Σελ. 191 |
i. Η λειτουργία του τεκμηρίου | Σελ. 191 |
ii. Η ανατροπή του τεκμηρίου | Σελ. 193 |
iii. H εφαρμογή του τεκμηρίου σε (αμερικανικό) καθεστώς Uncitral | Σελ. 196 |
β. Ο προσδιορισμός του «ομιλικού» κέντρου συμφερόντων | Σελ. 199 |
β.1. H aρχή της ανεξαρτησίας των πτωχεύσεων | Σελ. 199 |
β.2. Ταυτόσημο κέντρο για τους ομίλους συγκεντρωμένης δομής | Σελ. 204 |
β.3. Διαδικαστικός συντονισμός ανεξαρτήτων διαδικασιών | Σελ. 205 |
β.5. Το δικαιοδοτικό εργαλείο της «εγκατάστασης» | Σελ. 207 |
B. Η Υπαγωγή | Σελ. 209 |
α. Προϋπόθεση: Επιλογή πτωχευτικού καθεστώτος | Σελ. 209 |
α.1 Κριτήρια επιλογής: Στοιχεία αλλοδαπότητας και γεωγραφικός εντοπισμός | Σελ. 209 |
α.2. H υπαγωγή επενδυτικών ναυτιλιακών εταιρειών στο καθʼύλη πεδίο του Κανονισμού | Σελ. 212 |
β. Το πτωχευτικό καθεστώς των αλλοδαπών ναυτιλιακών επιχειρήσεων | Σελ. 214 |
β.1. Ενωσιακές ναυτιλιακές εταιρείες με πρόσβαση στο ελληνικό νηολόγιο | Σελ. 214 |
β.2. Αλλοδαπές πλοιοκτήτριες/διαχειρίστριες με πλοία υπό ελληνική σημαία ως κεφάλαια «εξωτερικού» | Σελ. 217 |
β.3. Αλλοδαπές πλοιοκτήτριες/διαχειρίστριες με πλοία υπό ξένη σημαία | Σελ. 220 |
β.4. Το ΚΚΣ των αλλοδαπών ναυτιλιακών εταιρειών | Σελ. 221 |
i. Η επίδραση του ν. 791/78 στον εντοπισμό του ΚΚΣ | Σελ. 221 |
ii. Κρίσιμοι σύνδεσμοι εντοπισμού ΚΚΣ | Σελ. 224 |
γ. Γεωγραφικός εντοπισμός του ΚΚΣ ναυτιλιακών ομίλων | Σελ. 227 |
γ.1. Η στρατηγική ανάπτυξης και διασποράς των ναυτιλιακών ομίλων | Σελ. 227 |
γ.2. Η διαδικασία αφερεγγυότητας σε επίπεδο ομίλου | Σελ. 229 |
i. «Συνδεδεμένες» πτωχεύσεις συνδεδεμένων εταιρειών | Σελ. 229 |
ii. Διάχυση της διαδικασίας αφερεγγυότητας εντός του ομίλου | Σελ. 231 |
§ 2. Οι συνέπειες της έναρξης διαδικασίας αφερεγγυότητας για τη ναυτιλιακή επιχείρηση | Σελ. 234 |
Α. Στο καθεστώς Uncitral | Σελ. 234 |
α. Η έκταση των συνεπειών ως ζήτημα κατανομής δικαιοδοσίας: Το αμερικανικό παράδειγμα | Σελ. 234 |
α.1. Το θεσμικό πλαίσιο κατανομής δικαιοδοσίας μεταξύ πτωχευτικών και ναυτικών δικαστηρίων | Σελ. 235 |
α.2. Η διάκριση των ναυτικών διαφορών σε core, non core, unrelated | Σελ. 239 |
α.3. H «κενή περίοδος» του Chapter 15 | Σελ. 245 |
β. Το ζήτημα του εφαρμοστέου δικαίου | Σελ. 247 |
β.1. Ο κανόνας | Σελ. 247 |
β.2. Επιλογή και διάσπαση εφαρμοστέου δικαίου | Σελ. 248 |
i. Όρια άμεσης και έμμεσης επιλογής | Σελ. 248 |
ii. Εργαλεία διεμβόλισης του αλλοδαπού εφαρμοστέου δικαίου | Σελ. 251 |
Β. Στο ενωσιακό καθεστώς | Σελ. 254 |
α. Συγκέντρωση δικαιοδοσίας: Αγωγές συνδεόμενες με τη διαδικασία αφερεγγυότητας | Σελ. 254 |
β. Η επίδραση της διαδικασίας αφερεγγυότητας στις ναυτικές διαιτησίες | Σελ. 261 |
γ. Εξαιρέσεις στο πεδίο εφαρμογής της lex fori concursus | Σελ. 264 |
γ.1. Ρητές εξαιρέσεις κρίσιμες για τη ναυτιλιακή επιχείρηση | Σελ. 265 |
γ.2. Εξυπακουόμενες εξαιρέσεις | Σελ. 267 |
ΙΙ. Η τύχη των ναυτικών εμπράγματων ασφαλειών | |
§ 1. Οι συμβατικές εμπράγματες ασφάλειες | Σελ. 271 |
A. Η μεταχείριση της προτιμώμενης υποθήκης εντός διαδικασίας αφερεγγυότητας | Σελ. 271 |
α. Προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθ. 5 Κ. 1346/2000 | Σελ. 272 |
α.1. Η έννοια της εξαίρεσης του άρθρου 5 | Σελ. 272 |
i. H φύση της διάταξης | Σελ. 272 |
ii. O in rem χαρακτήρας της ναυτικής υποθήκης | Σελ. 274 |
α.2. Εντοπισμός του situs του πλοίου | Σελ. 275 |
i. Ο σύνδεσμος της νηολόγησης | Σελ. 276 |
ii. O σύνδεσμος της πραγματικής τοποθεσίας του πλοίου | Σελ. 278 |
β. Συνέπειες - πιθανά σενάρια | Σελ. 279 |
β.1. Υπαγωγή στην εξαίρεση | Σελ. 280 |
β.2. Μη υπαγωγή στην εξαίρεση | Σελ. 280 |
i. Ενωσιακός οφειλέτης - ενωσιακή διαδικασία - σημαία τρίτης χώρας | Σελ. 280 |
ii. Ενωσιακός οφειλέτης- ενωσιακή διαδικασία - σημαία και διαδικασία στο ίδιο ΚΜ | Σελ. 281 |
β.3. Μη υπαγωγή στον Κανονισμό | Σελ. 282 |
i. De facto | Σελ. 282 |
ii. De jure: ένταξη στο καθεστώς Uncitral | Σελ. 283 |
β.4. Οι ουσιαστικές λύσεις στο παράδειγμα του ελληνικού πτωχευτικού δικαίου ως lex fori concursus | Σελ. 286 |
i. Η θέση του ενυπόθηκου ναυτικού δανειστή γενικά | Σελ. 286 |
ii. Το δικαίωμα ιδιωτικής εκποίησης | Σελ. 288 |
iii. Το δικαίωμα ανάληψης της διαχείρισης του πλοίου | Σελ. 292 |
iv. Λοιπές εμπράγματες εξασφαλίσεις | Σελ. 294 |
Β. Το εξασφαλιστικό δικαίωμα κυριότητας εντός διαδικασίας αφερεγγυότητας | Σελ. 297 |
α. Το πλεονέκτημα: Εξαίρεση από την πτωχευτική περιουσία | Σελ. 297 |
α.1. Η περιορισμένη σημασία του άρθ. 7 Κ. 1346/2000: Επιφύλαξη κυριότητας | Σελ. 297 |
α.2. Το δικαίωμα αποχωρισμού του «νομικού» κυρίου του πλοίου | Σελ. 299 |
β. Τα μειονεκτήματα | Σελ. 303 |
β.1. Ο κίνδυνος του νομικού επαναχαρακτηρισμού | Σελ. 303 |
β.2. Κίνδυνοι συνδεόμενοι με τη θαλάσσια αποστολή | Σελ. 305 |
§ 2. Οι εκ του νόμου εμπράγματες ασφάλειες | Σελ. 306 |
Α. Το πρόκριμα της ύπαρξης ναυτικού προνομίου | Σελ. 307 |
α. Η σημασία του προκρίματος: εννοιολογική και ρυθμιστική πολυμορφία | Σελ. 307 |
β. Οι προτεινόμενοι κανόνες σύγκρουσης | Σελ. 312 |
β.1. Η lex causae | Σελ. 313 |
i. Στην αμιγή της μορφή | Σελ. 313 |
ii. Διορθωτικές παρεμβάσεις: Το αρμόζον στο ναυτικό προνόμιο δίκαιο | Σελ. 316 |
β.2. Η lex fori | Σελ. 318 |
β.3. H lex navis | Σελ. 322 |
Β. Η ικανοποίηση των ναυτικών προνομίων εντός της πτωχευτικής διαδικασίας | Σελ. 325 |
α. Το εφαρμοστέο δίκαιο στην κατάταξη: Επιστροφή στη lex fori | Σελ. 326 |
α.1. Ο κανόνας | Σελ. 326 |
α.2. Εφαρμογές | Σελ. 328 |
β. Ουσιαστικά ζητήματα κατάταξης | Σελ. 330 |
β.1. Διατήρηση της θέσης των ναυτικών προνομίων εντός πτώχευσης | Σελ. 330 |
β.2. Η δυσχέρεια διάκρισης πτωχευτικής και ομαδικής απαίτησης | Σελ. 336 |
γ. Οι λύσεις του ελληνικού πτωχευτικού δικαίου | Σελ. 338 |
γ.1. Πριν την ένωση των πιστωτών | Σελ. 338 |
γ.2. Μετά την ένωση των πιστωτών | Σελ. 341 |
i. Κατάταξη ναυτικών και λοιπών ειδικών προνομίων (155 ΠτΚ) | Σελ. 341 |
ii. Η θέση των ομαδικών πιστωτών | Σελ. 345 |
iii. Απαντήσεις στα παραδείγματα εργασίας | Σελ. 347 |
Γ. Το δικαίωμα συντηρητικής κατάσχεσης πλοίου | Σελ. 349 |
α. Μερική τρώση της ειδικής ασφαλιστικής λειτουργίας | Σελ. 349 |
α.1. Η Δ.Σ. 1952 δεν εγκαθιδρύει δικαίωμα in rem | Σελ. 349 |
α.2. Αποδέσμευση και εγγυοδοσία στο πλαίσιο διαδικασίας αφερεγγυότητας | Σελ. 352 |
α.3. Η τύχη της κύριας αγωγής υπό το πρίσμα του άρθ. 15 Καν. 1346/2000 | Σελ. 357 |
β. Εμπράγματη αγωγή (in rem claim) και αφερεγγυότητα: Ο κρίσιμος παράγοντας του «χρόνου» | Σελ. 359 |
β.1. Προγενέστερη άσκηση εμπράγματης αγωγής (in rem) | Σελ. 360 |
i. Η μεταχείρισή της στο πλαίσιο του Κανονισμού 1346/2000 | Σελ. 360 |
ii. H μεταχείρισή της στο καθεστώς Uncitral | Σελ. 363 |
β.2. Μεταγενέστερη άσκηση εμπράγματης αγωγής (in rem) | Σελ. 365 |
β.3. Η αυτοτελής αξιολόγηση των νομογενών εξασφαλίσεων (statutory claims in rem) | Σελ. 367 |
i. Η νομική φύση ως κριτήριο επιλογής εφαρμοστέου δικαίου | Σελ. 367 |
ii. Οι λύσεις κατά το ελληνικό δίκαιο | Σελ. 369 |
III. Αφερεγγυότητα και περιορισμός της ευθύνης για ναυτικές απαιτήσεις | |
§ 1. Άσκηση του δικαιώματος περιορισμού | Σελ. 372 |
Α. Το εφαρμοστέο δίκαιο | Σελ. 372 |
Β. Ουσιαστικές λύσεις | Σελ. 373 |
α. Πριν από τη διαδικασία αφερεγγυότητας: Περιορισμός ευθύνης χωρίς σύσταση κεφαλαίου | Σελ. 373 |
β. Μετά την έναρξη της διαδικασίας αφερεγγυότητας | Σελ. 375 |
§ 2. Σύσταση του κεφαλαίου περιορισμού | Σελ. 376 |
Α. Πριν από τη διαδικασία αφερεγγυότητας | Σελ. 376 |
α. Σύσταση του κεφαλαίου από τον οφειλέτη-κύριο του πλοίου | Σελ. 376 |
α.1. Παράλληλη εφαρμογή ΔΣ περιορισμού (ΔΣ1976/96) και Καν. 1346/2000 | Σελ. 376 |
i. Το ζήτημα από τη σκοπιά της διεθνούς σύμβασης | Σελ. 376 |
ii. Παράλληλη εφαρμογή CLC 1992 και Καν. 1346/2000 | Σελ. 381 |
α.2. Παράλληλη εφαρμογή ΔΣ περιορισμού και ΠΝ Uncitral | Σελ. 383 |
β. Σύσταση του κεφαλαίου από τον ασφαλιστή | Σελ. 385 |
Β. Ανατροπή της ίδρυσης του κεφαλαίου | Σελ. 386 |
α. Σύσταση κεφαλαίου κατά την ύποπτη περίοδο | Σελ. 387 |
α.1. Ο κανόνας σύγκρουσης | Σελ. 387 |
α.2. Η ουσιαστική λύση | Σελ. 388 |
β. Έκπτωση από το δικαίωμα περιορισμού | Σελ. 391 |
Γ. Μετά την έναρξη της διαδικασίας αφερεγγυότητας | Σελ. 394 |
ΕΠΙΜΕΤΡΟ | Σελ. 397 |
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ | Σελ. 401 |
ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ | Σελ. 421 |