ΟΡΙΑ ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΕΤΑΙΡΙΚΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΩΝ
- Έκδοση: 2013
- Βιβλιοδεσία: Εύκαμπτη
- Σελίδες: 464
- ISBN: 978-960-562-183-4
- Δείτε ένα απόσπασμα
- Black friday εκδόσεις: 30%
Το ζήτημα που καλείται να απαντήσει η παρούσα μελέτη με τίτλο «Όρια Δράσης και Ευθύνη των Εταιρικών Διοικητών» είναι αν ο κανόνας της επιχειρηματικής κρίσης πρέπει να περιοριστεί, ώστε ριψοκίνδυνες και ταυτόχρονα απερίσκεπτες αποφάσεις που οδήγησαν στην κρίση να μην κρίνονται με την επιείκεια του business judgment rule. Βασική προβληματική θεωρήθηκε αν το εταιρικό δίκαιο χρειάζεται νέα μέτρα πρόληψης και ενίσχυσης των θεσμών του, στα οποία, για παράδειγμα, θα μπορούσε να συμπεριλαμβάνεται το ζήτημα θεσμοθέτησης ενός αυστηρότερου συστήματος ευθύνης του ΔΣ Ανωνύμων Εταιρειών. Ωστόσο, λόγω της ιδιορρυθμίας των επιχειρηματικών αποφάσεων τίθεται σε αμφισβήτηση αν μπορεί να αποτελέσει εργαλείο πρόληψης και αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης, μια σειρά καθηκόντων εκ μέρους των μελών ΔΣ, όπως η οργάνωση και η λειτουργία ενός συστήματος έγκαιρης διάγνωσης και διαχείρισης κρίσεων (risk management), η δυνατότητα υιοθέτησης της derivative action, ως απάντηση στο ανεύθυνο της εταιρικής διοίκησης, και η αναμόρφωση των αρχών της εταιρικής διακυβέρνησης προκειμένου να εξασφαλιστεί η άσκηση υπεύθυνης διοίκησης και ο αποτελεσματικός έλεγχος αυτής.
Σημαντικό μέρος της παρούσας μελέτης αφορά τα όρια δράσης και ευθύνης των διοικητών, όταν η ίδια η εταιρεία είναι σε κρίση, σε κατάσταση, δηλαδή, οικονομικής αφερεγγυότητας. Υπό ποιες προϋποθέσεις, δηλαδή, ευθύνονται ή οφείλουν να ευθύνονται οι διοικούντες για τη λήψη ριψοκίνδυνων επιχειρηματικών αποφάσεων που μπορεί είτε να διασώσουν την εταιρεία από το οικονομικό αδιέξοδο είτε να την οδηγήσουν στην οικονομική κατάρρευση. Ακανθώδες ζήτημα που τέμνει το Εταιρικό με το Πτωχευτικό δίκαιο και που μπορεί να υποστηριχθεί ότι ανήκει στη no manʼs land, είναι αν οι διοικούντες υποχρεούνται να λάβουν υπόψη τους τα συμφέροντα των πιστωτών, όχι μόνο όταν η εταιρεία είναι σε παύση πληρωμών (άρθρο 98 ΠτΚ), αλλά και όταν η εταιρεία βρίσκεται στα πρόθυρα της πτώχευσης (in the vicinity of insolvency).
Λαμβάνοντας υπόψη η συγγραφέας τα διδάγματα της πρόσφατης οικονομικής κρίσης και ανιχνεύοντας την ανάγκη διαμόρφωσης σύγχρονων πρακτικών της εταιρικής διακυβέρνησης, καθιστά το έργο με παραπομπές σε νομολογία (ελληνική και ευρωπαϊκή) ένα χρήσιμο εργαλείο για τον νομικό, που ασχολείται με το εταιρικό δίκαιο.
Το έργο συμπληρώνεται με ελληνική και ξενόγλωσση βιβλιογραφία καθώς και με ελληνικό και ξενόγλωσσο ευρετήριο.
ΠΡΟΛΟΓΟΣ | Σελ. VII |
ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ | Σελ. XXI |
ΕΙΣΑΓΩΓΗ | Σελ. 1 |
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ | |
ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΕΥΧΕΡΕΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΗΨΗ ΚΙΝΔΥΝΩΝ - ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ | |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ | |
ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΗ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ, ΤΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΩΡΙΑ | |
Ι. Η επιχειρηματική ελευθερία μεταξύ καθήκοντος διοίκησηςκαι εταιρικής αγωγής | Σελ. 9 |
Α. Ratio του Κανόνα Επιχειρηματικής Κρίσης | Σελ. 11 |
Β. Θεωρία της agency/Προστασία του Μετόχου από την κακή διαχείριση | Σελ. 15 |
Γ. Ο Κανόνας Επιχειρηματικής Κρίσης και η σχέση του με τις υποχρεώσεις πίστης και επιμέλειας | Σελ. 18 |
ΙΙ. H επιχειρηματική ελευθερία στη δογματική, τη νομολογία και τη θεωρία | Σελ. 21 |
Α. Κανόνας Επιχειρηματικής Κρίσης v. Εταιρικό Συμφέρον στο παράδειγμα των δημοσίων προτάσεων εξαγορών | Σελ. 22 |
Β. Κανόνας επιχειρηματικής κρίσης και επιχειρηματική ελευθερία/υποχρέωση | Σελ. 26 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ | |
Ο ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΣΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ - ΕΛΛΗΝΙΚΟ, ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ, ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ | |
Ι. Ο Κανόνας Business Judgment Rule | Σελ. 28 |
Α. Έννοια και Λειτουργία | Σελ. 28 |
Β. Νομική Φύση -Safe Harbor | Σελ. 29 |
ΙΙ. Προϋποθέσεις του πραγματικού | Σελ. 32 |
Α. Υποκείμενα εφαρμογής | Σελ. 33 |
Β. Επιχειρηματική Απόφαση (Business Judgment) | Σελ. 34 |
1. Πράξη | Σελ. 34 |
2. Αδικαιολόγητες παραλείψεις - Wrongful omissions | Σελ. 35 |
α. Θεώρηση Per Se | Σελ. 36 |
β. Θεώρηση Ad Hoc | Σελ. 37 |
γ. Το υποκειμενικό σφάλμα | Σελ. 37 |
δ. Συμπέρασμα | Σελ. 38 |
3. Διακριτική ευχέρεια v. Δεσμία Αρμοδιότητα | Σελ. 39 |
4. Δράση Διοικητικού Συμβουλίου βάσει αποφάσεως της ΓΣ | Σελ. 40 |
5. Μελλοντικό και Αστάθμητο Γεγονός | Σελ. 41 |
α. Υποβολή της αίτησης για πτώχευση | Σελ. 42 |
β. Αύξηση μετοχικού κεφαλαίου | Σελ. 42 |
γ. Μη ενάσκηση αξιώσεων της εταιρείας | Σελ. 43 |
Γ. Εύλογη συμπεριφορά | Σελ. 43 |
1. Υπευθυνότητα/Ανευθυνότητα | Σελ. 45 |
2. Η παράμετρος του μη επιτρεπτού της επιχειρηματικής δράσης (Unvertretbarkeit) | Σελ. 46 |
Δ. Καλή πίστη | Σελ. 47 |
Ε. Επαρκής Πληροφόρηση | Σελ. 49 |
1. Κριτήρια προσδιορισμού της επαρκούς πληροφόρησης | Σελ. 50 |
2. Προσφυγή σε τρίτους/ειδήμονες | Σελ. 52 |
3. Εμπιστοσύνη σε οίκους αξιολόγησης | Σελ. 55 |
ΣT. Εταιρικό Συμφέρον | Σελ. 58 |
1. Το καλό της εταιρείας | Σελ. 58 |
2. Δράση χωρίς ίδιο συμφέρον και αλλότριες επιδράσεις | Σελ. 59 |
ΙΙΙ. Ειδικά Θέματα | Σελ. 64 |
Α. Βάρος απόδειξης | Σελ. 64 |
Β. Δικαστικός Έλεγχος | Σελ. 65 |
Γ. Εφαρμογή του κανόνα επιχειρηματικής κρίσης και σε άλλους εταιρικούς τύπους | Σελ. 66 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ | |
ΚΑΝΟΝΑΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΡΙΨΟΚΙΝΔΥΝΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ | |
Ι. Καθήκον επιμέλειας, BJR και οικονομική κρίση | Σελ. 68 |
Α. BJR σε περιόδους κρίσης | Σελ. 69 |
Β. Κίνδυνοι Επιβίωσης ως λόγος ευθύνης | Σελ. 69 |
1. Οι κίνδυνοι επιβίωσης (δεν) αποτελούν per se παράβαση του καθήκοντος επιμέλειας | Σελ. 69 |
2. Οι κίνδυνοι επιβίωσης δεν αποτελούν per se παράβαση του καθήκοντος επιμέλειας | Σελ. 70 |
ΙΙ. Ειδικότερα Καθήκοντα Επιμέλειας Εταιρικών Διοικητών | Σελ. 71 |
Α. Συγκεκριμενοποίηση των επιμέρους υποχρεώσεων | Σελ. 71 |
1. Δραστηριότητες Υψηλού Ρίσκου | Σελ. 71 |
α. Subprime επενδύσεις-επενδύσεις μειωμένης εξασφάλισης/ Επενδύσεις σε παράγωγα | Σελ. 71 |
β. Fristentransformation | Σελ. 74 |
2. Καθήκοντα συμπεριφοράς στη χορήγηση πιστώσεων | Σελ. 74 |
3. Καθήκοντα συμπεριφοράς στην εξαγορά επιχειρήσεων | Σελ. 75 |
4. Διάθεση εταιρικής περιουσίας | Σελ. 76 |
5. Μετάθεση αρμοδιοτήτων (out sourcing) | Σελ. 77 |
6. Υποχρέωση υιοθέτησης προγραμμάτων κανονιστικής συμμόρφωσης | Σελ. 77 |
Β. Μελέτη σχετικών άρθρων ή δημοσιευμάτων περί επικείμενων κινδύνων | Σελ. 78 |
Γ. Υποχρέωση μείωσης της υπερτιμημένης αξίας της μετοχής; | Σελ. 79 |
Δ. Νομική Αξιολόγηση | Σελ. 80 |
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ | |
ΚΑΘΗΚΟΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ, ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ | |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ | |
ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΙΝΔΥΝΟΥ | |
Ι. Διαχείριση Κινδύνου και Οικονομική Κρίση | Σελ. 87 |
Α. Η έννοια της Επιχειρηματικής Διαχείρισης Κινδύνου | Σελ. 88 |
1. Εισαγωγή στη Διαχείριση Κινδύνου | Σελ. 88 |
2. Ορισμοί της Διαχείρισης Κινδύνου | Σελ. 89 |
3. Ιστορική αναδρομή των βασικότερων ρυθμίσεων διαχείρισης κινδύνου | Σελ. 91 |
4. Κατηγοριοποίηση του Κινδύνου | Σελ. 96 |
5. Κοινωνία Κινδύνου (Risk Society) και Εταιρική Ηθική | Σελ. 98 |
Β. Επισκόπηση της αμερικανικής νομολογίας σε ζητήματα διαχείρισης κινδύνου | Σελ. 100 |
1. Απόφαση Caremark | Σελ. 100 |
2. Απόφαση Citigroup | Σελ. 102 |
3. Επιχειρηματική Διαχείριση Κινδύνου | Σελ. 105 |
α. Παντελής έλλειψη προγράμματος διαχείρισης κινδύνου | Σελ. 105 |
β. Σήμα Κινδύνου (Risk Management Red Flags) | Σελ. 106 |
4. Συμπέρασμα | Σελ. 108 |
Γ. Επισκόπηση αγγλικής νομολογίας σε ζητήματα διαχείρισης κινδύνου | Σελ. 109 |
1. Αποτυχία παρακολούθησης /αποτυχία υιοθέτησης συστημάτων διαχείρισης κινδύνου | Σελ. 110 |
2. Έλλειψη Ενημέρωσης | Σελ. 112 |
3. Υπερβολική εξάρτηση από άλλους/μη αρμόζουσα ανάθεση αρμοδιοτήτων | Σελ. 113 |
4. Αμελείς αποφάσεις | Σελ. 114 |
5. Αξιολόγηση | Σελ. 115 |
Δ. Οργανωτικά πταίσματα του ΔΣ στην ελληνική νομολογία | Σελ. 115 |
ΙΙ. Συστήματα Διαχείρισης Κινδύνου | Σελ. 116 |
Α. Η υποχρέωση του ΔΣ προς άσκηση εποπτείας και ελέγχου επί της λειτουργίας της εταιρείας | Σελ. 117 |
Β. Συστήματα Διαχείρισης Κινδύνου και Επιχειρηματική Ελευθερία | Σελ. 121 |
Γ. Νομοθετικά προβλεπόμενα Συστήματα Διαχείρισης Κινδύνου ως μέτρο σύγκρισης | Σελ. 122 |
1. Διατάξεις του τραπεζικού νόμου ( ν. 3601/2007) | Σελ. 122 |
2. Οι οργανωτικές απαιτήσεις στον τομέα της παροχής επενδυτικών υπηρεσιών (ν. 3606/2007 (MIFID) | Σελ. 126 |
3. Η διαχείριση κινδύνου του άρθρου 60 του ν. 4099/2012 περί ΟΣΕΚΑ | Σελ. 127 |
4. Η διαχείριση κινδύνου στη Solvency II | Σελ. 128 |
Δ. Η διαχείριση κινδύνου στην Εταιρική Διακυβέρνηση και Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη | Σελ. 129 |
1. Ν. 3016/2002 περί εταιρικής διακυβέρνησης | Σελ. 129 |
2. Κώδικας Εταιρικής Διακυβέρνησης του ΣΕΒ | Σελ. 130 |
3. Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη | Σελ. 131 |
Ε. Νομική Αξιολόγηση | Σελ. 132 |
ΙΙΙ. Ανάθεση Αρμοδιοτήτων σε Υποκαταστάτους | Σελ. 133 |
IV. Συσσώρευση Κινδύνων (Klumpenrisiken) και Οικονομική κρίση | Σελ. 135 |
Α. Kumpenrisiken ως ευρύτερο πρόβλημα ρύθμισης | Σελ. 136 |
Β. Οι Klumpenrisiken στην οικονομική επιστήμη | Σελ. 137 |
1. Klumpenrisiko και θεωρία χαρτοφυλακίου | Σελ. 137 |
α. Θεωρία χαρτοφυλακίου (Markowitz) | Σελ. 137 |
β. Συστηματικός και μη κίνδυνος | Σελ. 137 |
γ. Capital Asset Pricing Model (Sharpe) | Σελ. 138 |
2. Klumpenrisiko ως αποτέλεσμα μη ικανής διασποράς | Σελ. 139 |
3. Klumpenrisiko και συγκέντρωση των πιστωτικών κινδύνων | Σελ. 139 |
Γ. Επιμέρους Συμπεράσματα | Σελ. 140 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ | |
ΕΞ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΕΩΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΕΠΟΠΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΣΤΟ ΕΤΑΙΡΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ | |
Α. Συστήματα Διαχείρισης Κινδύνου | Σελ. 143 |
Β. Συσσώρευση Κινδύνων (Klumpenrisiken) | Σελ. 145 |
1. Klumpenrisiken στο δίκαιο της ανώνυμης εταιρείας | Σελ. 145 |
2. Ειδική υποχρέωση για διασπορά του κινδύνου (Risikomischung) στη νομολογία του Ελβετικού Ακυρωτικού Δικαστηρίου | Σελ. 146 |
3. Η διαχείριση κινδύνου κατά τις δραστηριότητες με Klumpenrisiko | Σελ. 147 |
4. Χορήγηση μεγάλων πιστώσεων σε τρίτους | Σελ. 148 |
5. Χορήγηση μεγάλων πιστώσεων σε μετόχους στο Cash Pooling | Σελ. 148 |
Γ. Συνδιαμόρφωση Αστικής Φύσης Υποχρεώσεων | Σελ. 149 |
Δ. Μέτρο επιμέλειας | Σελ. 151 |
Ε. Αξίωση Αποζημίωσης από παραβάσεις διατάξεων του εποπτικού δικαίου/ποινικού δικαίου | Σελ. 152 |
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ | |
ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΕΥΧΕΡΕΙΑ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΔΣ ΚΑΙ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΕΥΘΥΝΗΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ | |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ | |
ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΕΥΧΕΡΕΙΑ ΤΟΥ ΔΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ | |
Ι. Καθήκον Επιμέλειας του ΔΣ κατά την κρίση | Σελ. 157 |
Α. Επιχειρηματική Κρίση | Σελ. 157 |
Β. Καθήκον του ΔΣ για επιμελή έλεγχο των συμπτωμάτων της κρίσης | Σελ. 158 |
1. Ανίχνευση της αφερεγγυότητας | Σελ. 158 |
α. Ενδείξεις Αφερεγγυότητας | Σελ. 158 |
β. Τρόποι εκτίμησης των ορίων της αφερεγγυότητας | Σελ. 163 |
αα. Balance sheet test και cash flow test (solvency tests) | Σελ. 163 |
ββ. Balance sheet test v. Cash Flow Test | Σελ. 165 |
2. Καθήκον για συνεχή έλεγχο της φερεγγυότητας της εταιρείας και έγκαιρη αναγνώριση του κινδύνου | Σελ. 169 |
3. Καθήκον αντίδρασης στην κρίση-λήψη μέτρων εξυγίανσης | Σελ. 172 |
4. Δυνατότητα υποβολής αίτησης πτώχευσης, λόγω επαπειλούμενης αδυναμίας εκπλήρωσης υποχρεώσεων | Σελ. 174 |
5. Υποχρέωση υποβολής αίτησης πτώχευσης | Σελ. 177 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ | |
ΔΙΚΑΙΟΣΥΓΚΡΙΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ | |
Ι. Διακριτική Ευχέρεια του ΔΣ στην αφερεγγυότητα | Σελ. 178 |
Α. Γερμανικό δίκαιο | Σελ. 179 |
1. Υποχρέωση ενημέρωσης για μείωση ιδίων κεφαλαίων | Σελ. 181 |
2. Υποχρέωση υποβολής αίτησης πτώχευσης | Σελ. 182 |
3. Μη έγκαιρη υποβολή αίτησης πτώχευσης (Insolvenzverschleppung) | Σελ. 185 |
Β. Αγγλικό δίκαιο | Σελ. 189 |
1. Wrongful trading. Έννοια | Σελ. 189 |
2. Στοιχεία του πραγματικού | Σελ. 190 |
α. Κατάσταση αφερεγγυότητας | Σελ. 190 |
β. Διάγνωση Αφερεγγυότητας | Σελ. 191 |
γ. Απουσία ορθολογικού σχεδίου για την αποτροπή της πτώχευσης | Σελ. 193 |
δ. Ώρα της αλήθειας | Σελ. 194 |
3. Wrongful Trading και Καθήκον άσκησης εύλογης φροντίδας, ικανότητας και επιμέλειας (duty to exercise reasonable care, skill and diligence) | Σελ. 198 |
4. Sliding Scale | Σελ. 201 |
5. Έννομες συνέπειες | Σελ. 202 |
αα. Καταβολή Αποζημίωσης | Σελ. 202 |
ββ. Αποπομπή από Διευθυντική Θέση | Σελ. 203 |
Γ. Γαλλικό δίκαιο | Σελ. 205 |
Δ. Ιταλικό δίκαιο | Σελ. 207 |
E. Ισπανικό δίκαιο | Σελ. 208 |
Στ. Ολλανδικό δίκαιο | Σελ. 208 |
Ζ. Δίκαιο Ν. Ζηλανδίας | Σελ. 209 |
Η. ΗΠΑ | Σελ. 209 |
Θ. Αυστραλία | Σελ. 211 |
Ι. Καναδάς | Σελ. 211 |
Μερικά Συμπεράσματα | Σελ. 212 |
ΙΙ. Διακριτική Ευχέρεια του ΔΣ στα όρια της αφερεγγυότητας (in the vicinity of insolvency) | Σελ. 213 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ | |
ΑΣΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΔΙΟΙΚΗΤΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥΧΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΣΤΗΝ ΠΤΩΧΕΥΣΗ (άρθρο 98 ΠτΚ) | |
Ι. Έννοια και Λειτουργία 'Αρθρου 98 ΠτΚ | Σελ. 220 |
ΙΙ. Προϋποθέσεις Πραγματικού | Σελ. 222 |
Α. Υποκειμενικές προϋποθέσεις. Έννοια του Διοικητή | Σελ. 222 |
1. Εκτελεστικά μέλη και Μη Εκτελεστικά/ Ανεξάρτητα μέλη ΔΣ | Σελ. 223 |
2. De facto διοικητής | Σελ. 223 |
3. Shadow διοικητής (Σκιώδης/κρυφός διοικητής) | Σελ. 225 |
Β. Αντικειμενικές Προϋποθέσεις | Σελ. 228 |
1. Παρέλκυση της Πτώχευσης (άρθρο 98 παρ.1) | Σελ. 228 |
2. Πρόκληση της Πτώχευσης (άρθρο 98 παρ.2) | Σελ. 232 |
ΙΙΙ. Ειδικά Ζητήματα | Σελ. 234 |
Α. Η κατ' άρθρο 98 παρ.2 ΠτΚ ευθύνη για πρόκληση της πτώχευσης ως εσωτερική ή εξωτερική ευθύνη. | Σελ. 234 |
Β. Εφαρμογή του Κανόνα Επιχειρηματικής Κρίσης στο Πτωχευτικό Δίκαιο- Insolvency Business Judgment Rule | Σελ. 235 |
1. Κανόνας Επιχειρηματικής Κρίσης στο Πτωχευτικό Δίκαιο | Σελ. 235 |
2. Insolvency Business Judgment Rule | Σελ. 239 |
IV. Νομική Αξιολόγηση - Δογματική Βάση της Ευθύνης του ΔΣ έναντι των πιστωτών στα όρια της αφερεγγυότητας | Σελ. 241 |
ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ | |
ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΟΥ ΔΣ / ΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ | |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ | |
ΕΤΑΙΡΙΚΗ ΑΓΩΓΗ v. DERIVATIVE ACTION | |
Ι. Εταιρική Αγωγή και Derivative Action | Σελ. 249 |
Α. Εταιρική αγωγή | Σελ. 249 |
1. Έννοια | Σελ. 249 |
2. Προϋποθέσεις άσκησης της εταιρικής αγωγής | Σελ. 250 |
Β. Derivative Action | Σελ. 254 |
1. Έννοια | Σελ. 254 |
2. Βαθμός Οικονομικής Αποτελεσματικότητας της derivative action | Σελ. 256 |
ΙΙ. Δικαιοσυγκριτικές Παρατηρήσεις | Σελ. 258 |
Α. Αγγλία | Σελ. 258 |
1. Προϋποθέσεις άσκησης της αγωγής σύμφωνα με την UK Companies Act | Σελ. 258 |
2. Νομολογία για derivative action | Σελ. 261 |
3. Αξιολόγηση | Σελ. 262 |
Β. ΗΠΑ | Σελ. 264 |
Γ. Γερμανία | Σελ. 264 |
Δ. Ιταλία | Σελ. 265 |
Ε. Γαλλία | Σελ. 267 |
ΣΤ. Βέλγιο | Σελ. 268 |
Ζ. Ιαπωνία | Σελ. 269 |
Η. Κίνα | Σελ. 271 |
Θ. Ελλάδα | Σελ. 271 |
III. Ευρωπαϊκός Πρότυπος Εταιρικός Νόμος | Σελ. 273 |
IV. Συνολική Αξιολόγηση των αναφυομένων ζητημάτων | Σελ. 276 |
Α. Ελάχιστο ποσοστό | Σελ. 276 |
Β. Έξοδα-Δικηγορικές Αμοιβές | Σελ. 276 |
1. Η αρχή του ηττηθέντος διαδίκου (loser pays) | Σελ. 277 |
2. Contingency fees- Πρακτική αμερικανικών δικηγορικών γραφείων | Σελ. 278 |
3. Απαίτηση προκαταβολής των δικαστικών εξόδων | Σελ. 279 |
4. Χρηματοδότηση των εταιρικών ατομικών αγωγών | Σελ. 280 |
Γ. Πρόσβαση στην πληροφορία | Σελ. 281 |
Δ. Πολλαπλές αξιώσεις (multiple derivative claims) | Σελ. 282 |
Ε. Παθητική Νομιμοποίηση | Σελ. 283 |
ΣΤ. Προτάσεις Δικαιοπολιτικής φύσεως | Σελ. 284 |
1. De lege Ferenda | Σελ. 284 |
2. Πράγματι, χρειαζόμαστε την derivative action? | Σελ. 286 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ | |
ΠΟΙΝΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ | |
Ι. Απιστία | Σελ. 291 |
ΙΙ. Πτωχευτικά Αδικήματα | Σελ. 295 |
ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ | |
ΕΤΑΙΡΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ | |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ | |
ΕΚΔΟΧΕΣ ΕΤΑΙΡΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ: ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΣΥΝΘΕΣΗΣ, ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΑΜΟΙΒΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΔΣ | |
Ι. Ορισμός Εταιρικής Διακυβέρνησης | Σελ. 301 |
ΙΙ. Εξελίξεις σε Ευρωπαϊκό Επίπεδο για ζητήματα αφορώντα το ΔΣ | Σελ. 303 |
Α. Σύσταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής του 2004 | Σελ. 305 |
Β. Σύσταση Ευρωπαϊκής Επιτροπής του 2005 και 2009 | Σελ. 306 |
Γ. Αλλαγές στους Κώδικες Εταιρικής Διακυβέρνησης σε ευρωπαϊκό επίπεδο | Σελ. 306 |
1. Θητεία μελών ΔΣ | Σελ. 307 |
2. Επιτροπή Αμοιβών | Σελ. 308 |
3. Πολιτική Αποδοχών | Σελ. 309 |
4. Διαφάνεια για τις αμοιβές | Σελ. 310 |
5. Say on Pay | Σελ. 311 |
6. Αποζημιώσεις Μελών της Διοίκησης | Σελ. 322 |
Δ. Πράσινη Βίβλος της 5.4.2011 περί εταιρικής διακυβέρνησης | Σελ. 323 |
Ε. Ανακοίνωση της Επιτροπής για το Ευρωπαϊκό Εταιρικό Δίκαιο και την Εταιρική Διακυβέρνηση (12.12.2012) | Σελ. 324 |
ΙΙΙ. Εξελίξεις στο πλαίσιο της αμερικανικής εννόμου τάξεως | Σελ. 325 |
Α. Say on Pay (Έκφραση Γνώμης επί των αμοιβών) | Σελ. 326 |
Β. Say on Frequency (Έκφραση γνώμης επί της συχνότητας) | Σελ. 326 |
Γ. Say on Golden Parachutes (Έκφραση Γνώμης για τις «χρυσές αποζημιώσεις») | Σελ. 326 |
IV. Εξελίξεις στο πλαίσιο της ελληνικής εννόμου τάξεως | Σελ. 327 |
V. Στόχοι της ρύθμισης. Επιμέρους συμπεράσματα | Σελ. 331 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ | |
ΕΤΑΙΡΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΡΑΠΕΖΩΝ | |
Ι. Το ενδιαφέρον για την εταιρική διακυβέρνηση των τραπεζών | Σελ. 333 |
Α. Διαφορές μεταξύ τραπεζών και λοιπών εταιρειών | Σελ. 333 |
Β. Ιστορική Εξέλιξη Εταιρικής Διακυβέρνησης Τραπεζών | Σελ. 336 |
1. Από την Ασιατική κρίση του 1997 έως την πρόσφατη οικονομική κρίση | Σελ. 336 |
2. Μετά την έναρξη της οικονομικής κρίσης | Σελ. 337 |
3. Ρυθμίσεις μετά την κρίση | Σελ. 339 |
α. Σύσταση 2009/384/ΕΚ για πολιτικές αποδοχών στον χρηματοπιστωτικό τομέα | Σελ. 339 |
β. Πράσινη Βίβλος του 2010 για την εταιρική διακυβέρνηση στον χρηματοπιστωτικό τομέα | Σελ. 339 |
γ. Οδηγία 2010/76/ ΕΕ (CRD III) | Σελ. 339 |
δ. Πρόταση Οδηγίας για τα συστήματα εγγύησης καταθέσεων | Σελ. 339 |
ε. Πρόταση Οδηγίας για τη διαχείριση τραπεζικών κρίσεων και την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων | Σελ. 339 |
στ. Ανακοίνωση της Επιτροπής για το Ευρωπαϊκό Εταιρικό Δίκαιο και την Εταιρική Διακυβέρνηση (12.12.2012) | Σελ. 339 |
ζ. Οδηγία CRD IV (2013/36/ΕΕ) και Κανονισμός CRR (575/2013) -Βασιλεία ΙΙΙ | Σελ. 339 |
ΙΙ. Ειδικά Ζητήματα Εταιρικής Διακυβέρνησης Τραπεζών | Σελ. 341 |
Α. Το προφίλ της Τράπεζας | Σελ. 341 |
1. Αλλαγή στον τρόπο διοίκησης | Σελ. 341 |
2.Τράπεζες και Κοινωνία | Σελ. 342 |
3. O Διευθύνων Σύμβουλος | Σελ. 342 |
Β. Δομή και Λειτουργία της Διοίκησης | Σελ. 344 |
1. Μοντέλο Διοίκησης | Σελ. 344 |
2. Μέγεθος, αναλογία και πολυμορφία μελών ΔΣ | Σελ. 344 |
3. Προαπαιτούμενα που πρέπει να πληρούν τα μέλη του ΔΣ | Σελ. 346 |
Γ. Διαχείριση Κινδύνου (Risk Management) | Σελ. 349 |
1. Chief Risk Officer | Σελ. 349 |
2. Επιτροπή Κινδύνων (Risk Committee) | Σελ. 352 |
Δ. Market Discipline (Πειθαρχία της αγοράς) | Σελ. 356 |
1. Ίδια Κεφάλαια | Σελ. 356 |
2. Too big to fail - Universal Banking v. Commercial Banking | Σελ. 358 |
Ε. Αμοιβές ΔΣ (Compensation rules) | Σελ. 365 |
1. Πρακτική Αμοιβών πριν από την κρίση | Σελ. 367 |
2. Μεταρρύθμιση πριν και μετά τη Σύνοδο Κορυφής των G20 στο Pittsburgh | Σελ. 369 |
3. Ρυθμίσεις μετά την κρίση για τις αμοιβές των στελεχών | Σελ. 370 |
4. Δικαιοσυγκριτικές Παρατηρήσεις από τη γερμανική έννομη τάξη | Σελ. 372 |
α. Εύλογο / Καταλληλότητα της αμοιβής (Angemessenheit) | Σελ. 372 |
β. Διαμόρφωση των συστημάτων αμοιβών | Σελ. 374 |
γ. Παροχές στη λήξη της δραστηριότητας | Σελ. 375 |
δ. Δημοσίευση πληροφοριών σχετικών με τις αποδοχές | Σελ. 376 |
ε. Compensation Governance (Αμοιβές και Εταιρική Διακυβέρνηση) | Σελ. 377 |
5. Ελληνικές ρυθμίσεις- ΠΔΤΕ 2650/19.1.2012 | Σελ. 379 |
ΣΤ. Επιμέρους συμπεράσματα | Σελ. 380 |
ΙΙΙ. Ορθή-Αναμορφωμένη Εταιρική Διακυβέρνηση ως η ενδεδειγμένη λύση; | Σελ. 381 |
Α. Αξίωση από την τράπεζα να ενεργεί προς το συμφέρον των καταθετών | Σελ. 382 |
Β. Εφαρμογή επαυξημένου καθήκοντος επιμέλειας για τους διοικητές και τα στελέχη τραπεζών / Μη εφαρμογή του κανόνα επιχειρηματικής κρίσης | Σελ. 383 |
Γ. Αναθεώρηση του περιορισμού της ευθύνης και υιοθέτηση νέων κανόνων ευθύνης | Σελ. 384 |
Δ. Εναλλακτικοί τρόποι χρηματοδότησης ως μέσο ελέγχου | Σελ. 385 |
Ε. Μερικό Συμπέρασμα | Σελ. 386 |
ΤΕΛΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ | |
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ | |
Ελληνική | Σελ. 397 |
Ξενόγλωσση | Σελ. 406 |
ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ | Σελ. 429 |