Back to Top
ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΑΙΟ
Κωδικός Προϊόντος:
15789
- Εκδοση: 5η 2016
- Σχήμα: 17x24
- Βιβλιοδεσία: Εύκαμπτη
- Σελίδες: 704
- ISBN: 978-960-562-592-4
- Δείτε ένα απόσπασμα
- Black friday εκδόσεις: 30%
Το έργο «Ευρωπαϊκό Δίκαιο» αποτελεί ένα πολύτιμο εργαλείο, που κατά τρόπο εύληπτο και συστηματικό διατρέχει το σύνολο του ευρωπαϊκού-ενωσιακού δικαίου, παρακολουθώντας τη συνολική εξέλιξή του τόσο από πλευράς νομοθεσίας και νομολογίας όσο και θεωρίας, είναι δε ενημερωμένο μέχρι τις αρχές του τρέχοντος έτους.
Το βιβλίο, αποτελούμενο από 19 κεφάλαια, διατηρεί τη βασική δομή του και πραγματεύεται τις βασικές αρχές και έννοιες που διέπουν την κοινοτική - ενωσιακή έννομη τάξη, καθώς και τις θεμελιώδεις ελευθερίες.Διατρέχει αρχικά την ιστορική διαδρομή της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης αναδεικνύοντας τα βασικά χαρακτηριστικά της πολιτειακής αρχιτεκτονικής και του πολιτικού συστήματος της Ένωσης. Στη συνέχεια παρουσιάζει τα ενωσιακά θεσμικά όργανα, την ενωσιακή έννομη τάξη και το σύστημα δικαστικής προστασίας. Τέλος, αναλύει τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και του δίκαιου του ανταγωνισμού, χωρίς να παραλείπει την αναφορά και στις εν γένει πολιτικές δράσεις, εσωτερικής και εξωτερικής φύσης, της Ένωσης.
Η πέμπτη έκδοση βρίσκει την ΕΕ σε μια δύσκολη ιστορική καμπή. Στη δημοσιονομική κρίση προστέθηκε και η προσφυγική, που δοκιμάζει έντονα τις αντοχές της. Ενόψει αυτών των προβλημάτων, εάν δεν υπήρχε η Ένωση, θα έπρεπε επειγόντως να την ανακαλύψουμε.
|
ΠΡΟΛΟΓΟΣ |
Σελ. 9 |
| 1 ΕΙΣΑΓΩΓΗ | |
| 1.1. Εισαγωγικές διασαφήσεις | Σελ. 33 |
| 1.2. Οι επίσημες εκδόσεις της ΕΕ | Σελ. 35 |
| 1.3. Βιβλιογραφία | Σελ. 36 |
| 1.4. Διευθύνσεις στο διαδίκτυο | Σελ. 39 |
| 2 Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗΣ | Σελ. 41 |
| 2.1. Εισαγωγή | Σελ. 41 |
| 2.2. Οι προσπάθειες για την ένωση της Ευρώπης μέχρι τον α΄ παγκόσμιο πόλεμο | Σελ. 42 |
| 2.3. Οι προσπάθειες για την ένωση της Ευρώπης μετά τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο | Σελ. 44 |
| 2.3.1. Κλασσικοί ευρωπαϊκοί διεθνείς οργανισμοί | Σελ. 46 |
| 2.3.2. Υπερεθνικοί ευρωπαϊκοί διεθνείς οργανισμοί | Σελ. 47 |
| 2.3.2.1. Η ίδρυση των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων | Σελ. 48 |
| 2.3.2.2. Η εξέλιξη των Κοινοτήτων (διεύρυνση και εμβάθυνση) | Σελ. 51 |
| 2.3.2.2.1. Η διεύρυνση - από τους 6 στους 28 | Σελ. 52 |
| Α. Η Ευρώπη των 9 | Σελ. 52 |
| Β. Η Ευρώπη των 10, 12 | Σελ. 52 |
| Γ. Η Ευρώπη των 15 | Σελ. 53 |
| Δ. Η Ευρώπη των 25, 27, 28 | Σελ. 54 |
| Ε. Μια ιδιόμορφη διεύρυνση και μια σμίκρυνση | Σελ. 55 |
| ΣΤ. Οι προοπτικές | Σελ. 55 |
| 2.3.2.2.2. Η εμβάθυνση, από τις Κοινότητες στην Ένωση | Σελ. 56 |
| Α. Οι πρώτες τροποποιήσεις του θεσμικού συστήματος | Σελ. 57 |
| Β. Η Ευρωπαϊκή Πολιτική Συνεργασία | Σελ. 57 |
| Γ. Η Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη | Σελ. 58 |
| Δ. Η Οικονομική και Νομισματική Ένωση | Σελ. 59 |
| Ε. Η Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση (Συνθήκη του Μάαστριχτ) | Σελ. 59 |
| ΣΤ. Η Συνθήκη του Άμστερνταμ | Σελ. 60 |
| Η. Η συνθήκη της Νίκαιας | Σελ. 61 |
| Θ. Η συνθήκη για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα | Σελ. 62 |
| Ι. Η Συνθήκη της Λισαβόνας | Σελ. 64 |
| Κ. Η αντιμετώπιση της δημοσιονομικής και προσφυγικής κρίσης | Σελ. 65 |
| Λ. Οι προοπτικές | Σελ. 66 |
| 3 ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ | Σελ. 69 |
| 3.1. Ο ΟΟΣΑ, ΤΟ ΝΑΤΟ, Ο ΟΑΣΕ | Σελ. 69 |
| 3.2. Το Συμβούλιο της Ευρώπης | Σελ. 71 |
| 3.2.1. Η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) | Σελ. 73 |
| 3.2.2. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) | Σελ. 74 |
| 4 Η ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ | Σελ. 78 |
| 4.1. Η ενιαία αρχιτεκτονική της Ένωσης | Σελ. 79 |
| 4.2. Η νομική προσωπικότητα της Ένωσης | Σελ. 80 |
| 4.3. Η πολιτειακή φύση της Ένωσης | Σελ. 82 |
| 4.4. Σύνταγμα ή Συνθήκη ως βάση της Ένωσης; | Σελ. 85 |
| 4.5. Η φύση του δικαίου της Ένωσης | Σελ. 87 |
| 4.6. Οι πολιτευματικές αρχές της Ένωσης - το αξιακό σύστημα | Σελ. 89 |
| 4.6.1. Ο σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της ελευθερίας | Σελ. 92 |
| 4.6.2. Η αρχή της ισότητας | Σελ. 93 |
| 4.6.3. Η δημοκρατική αρχή | Σελ. 94 |
| 4.6.3.1. Η αρχή της αντιπροσωπευτικής, συμμετοχικής δημοκρατίας | Σελ. 97 |
| 4.6.3.2. Η συμμετοχή των εθνικών κοινοβουλίων | Σελ. 98 |
| 4.6.4. Η αρχή του κράτους δικαίου | Σελ. 98 |
| 4.6.5. Η κοινωνική αρχή | Σελ. 100 |
| 4.6.6. Τα ατομικά δικαιώματα | Σελ. 101 |
| 4.6.6.1. Η κατοχύρωση των ατομικών δικαιωμάτων στην Ένωση | Σελ. 102 |
| 4.6.6.2. Ειδικά κατοχυρωμένα ατομικά δικαιώματα | Σελ. 104 |
| 4.6.6.3. Ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ | Σελ. 106 |
| Α. Οι φορείς των δικαιωμάτων | Σελ. 107 |
| Β. Οι περιορισμοί των ατομικών δικαιωμάτων | Σελ. 109 |
| Γ. Η προσχώρηση στην ΕΣΔΑ | Σελ. 110 |
| Δ. Τα επιμέρους ατομικά δικαιώματα | Σελ. 111 |
| 4.6.7. Η απαγόρευση των διακρίσεων λόγω ιθαγενείας | Σελ. 114 |
| 4.6.7.1. Πεδία εφαρμογής | Σελ. 116 |
| 4.6.7.2. Διακρίσεις | Σελ. 116 |
| 4.6.8. Το «οικονομικό σύνταγμα» της Ένωσης - Οι στόχοι της Ένωσης | Σελ. 117 |
| 4.7. Οι βάσεις του συστήματος: τα κράτη και οι πολίτες - η διττή νομιμοποίηση | Σελ. 120 |
| 4.7.1. Τα κράτη μέλη ως θεμέλιο του συστήματος | Σελ. 121 |
| 4.7.1.1. Η οριοθέτηση των αρμοδιοτήτων | Σελ. 123 |
| 4.7.1.2. Η ρήτρα συμπλήρωσης των κενών | Σελ. 128 |
| 4.7.1.3. Η αρχή της επικουρικότητας | Σελ. 129 |
| Α. Η έννοια | Σελ. 130 |
| Β. Η εφαρμογή της αρχής της επικουρικότητας - η εμπλοκή των εθνικών κοινοβουλίων | Σελ. 131 |
| 4.7.1.4. Η αρχή της αναλογικότητας | Σελ. 133 |
| 4.7.1.5. Οι συνταγματικές εξουσιοδοτήσεις των κρατών μελών - το ελληνικό Σύνταγμα | Σελ. 134 |
| 4.7.2. Οι πολίτες ως θεμέλιο του συστήματος | Σελ. 136 |
| 4.7.2.1. Η ευρωπαϊκή ιθαγένεια | Σελ. 137 |
| 4.7.2.2. Έννοια και κτήση της ευρωπαϊκής ιθαγένειας | Σελ. 138 |
| 4.7.2.3. Δικαιώματα που προκύπτουν από την Ευρωπαϊκή Ιθαγένεια | Σελ. 141 |
| 5 ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΝΩΣΗΣ, ΚΡΑΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ | Σελ. 147 |
| 5.1. Η προσχώρηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση | Σελ. 147 |
| 5.2. Η αποχώρηση και η αποπομπή κράτους μέλους | Σελ. 149 |
| 5.3. Η αναστολή δικαιωμάτων συμμετοχής | Σελ. 151 |
| 5.4. Οι υποχρεώσεις των κρατών μελών και της Ένωσης | Σελ. 155 |
| 5.4.1. Οι υποχρεώσεις της Ένωσης έναντι των κρατών μελών | Σελ. 155 |
| 5.4.2. Οι υποχρεώσεις των κρατών μελών έναντι της Ένωσης | Σελ. 157 |
| 5.5. Οι προστατευτικές ρήτρες και οι ρήτρες εθνικής ασφάλειας | Σελ. 159 |
| 5.6. Η ενισχυμένη συνεργασία | Σελ. 162 |
| 5.7. Η αναθεώρηση και η κατάργηση των Συνθηκών | Σελ. 165 |
| 5.7.1. Η συνήθης διαδικασία αναθεώρησης | Σελ. 167 |
| 5.7.2. Η απλοποιημένη διαδικασία αναθεώρησης | Σελ. 168 |
| 5.7.2.1. Η απλοποιημένη διαδικασία αναθεώρησης του τρίτου μέρους της ΣΛΕΕ | Σελ. 168 |
| 5.7.2.2. Η απλοποιημένη διαδικασία αναθεώρησης του τρόπου λήψης των αποφάσεων | Σελ. 168 |
| 5.8. Η Ένωση στον διεθνή χώρο | Σελ. 170 |
| 5.8.1. Το δικαίωμα πρεσβεύσεως | Σελ. 170 |
| 5.8.2. Η σύναψη των διεθνών συνθηκών | Σελ. 171 |
| 5.8.2.1. Η έκταση της αρμοδιότητας | Σελ. 171 |
| 5.8.2.2. Κατηγορίες διεθνών συνθηκών | Σελ. 173 |
| 5.8.2.3. Τα αποτελέσματα των διεθνών συνθηκών | Σελ. 174 |
| 5.8.3. Η συμμετοχή της Ένωσης σε διεθνείς οργανισμούς | Σελ. 175 |
| 6 ΟΙ ΠΟΡΟΙ ΚΑΙ Ο ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ | Σελ. 177 |
| 6.1. Το σύστημα των ιδίων πόρων | Σελ. 177 |
| 6.2. Η προβληματική των ιδίων πόρων | Σελ. 180 |
| 6.3. Τα έξοδα | Σελ. 182 |
| 6.4. Ο ενωσιακός προϋπολογισμός | Σελ. 183 |
| 6.4.1. Η κατάρτιση και οι αρχές του προϋπολογισμού | Σελ. 183 |
| 6.4.2. Η εφαρμογή του προϋπολογισμού | Σελ. 184 |
| 6.4.3. Ο έλεγχος του προϋπολογισμού | Σελ. 184 |
| 6.5. Η καταπολέμηση της απάτης | Σελ. 186 |
| 7 ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ | Σελ. 188 |
| 7.1. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο | Σελ. 192 |
| 7.1.1. Σύνθεση και οργάνωση | Σελ. 192 |
| 7.1.2. Καθήκοντα, εξουσίες | Σελ. 193 |
| 7.1.3. Τρόπος λειτουργίας | Σελ. 195 |
| 7.2. Το Συμβούλιο | Σελ. 197 |
| 7.2.1. Σύνθεση | Σελ. 197 |
| 7.2.2. Καθήκοντα, αρμοδιότητες | Σελ. 199 |
| 7.2.3. Τρόπος λειτουργίας | Σελ. 201 |
| 7.2.3.1. Αναβίωση του συμβιβασμού του Λουξεμβούργου; | Σελ. 204 |
| 7.2.3.2. Η Επιτροπή των Μονίμων Αντιπροσώπων (COREPER) | Σελ. 206 |
| 7.2.3.3. Η Γενική Γραμματεία | Σελ. 207 |
| 7.2.4. Οι εκπρόσωποι των κρατών μελών συνερχόμενοι στα πλαίσια του Συμβουλίου | Σελ. 207 |
| 7.3. Η Επιτροπή | Σελ. 208 |
| 7.3.1. Σύνθεση | Σελ. 209 |
| 7.3.2. Καθήκοντα, αρμοδιότητες | Σελ. 213 |
| 7.3.3. Τρόπος λειτουργίας | Σελ. 215 |
| 7.3.4. Ο Ύπατος Εκπρόσωπος της Ένωσης για την ΚΕΠΠΑ (ΥπΕΚΕΠΠΑ) | Σελ. 218 |
| 7.4. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (ΕΚ) | Σελ. 220 |
| 7.4.1. Σύνθεση | Σελ. 220 |
| 7.4.2. Καθήκοντα, Αρμοδιότητες | Σελ. 222 |
| 7.4.3. Τρόπος λειτουργίας | Σελ. 225 |
| 7.4.4. Πολιτικά κόμματα | Σελ. 226 |
| 7.4.5. Σχέσεις του ΕΚ με τα εθνικά κοινοβούλια | Σελ. 227 |
| 7.4.6. Ο διαμεσολαβητής, o επόπτης προστασίας δεδομένων | Σελ. 229 |
| 7.5. Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) | Σελ. 231 |
| 7.5.1. Σύνθεση ΔΕΕ | Σελ. 232 |
| 7.5.1.1. Το Δικαστήριο (ΔΕΕ) | Σελ. 233 |
| 7.5.1.2. Το Γενικό Δικαστήριο (ΓεΔ) | Σελ. 234 |
| 7.5.1.3. Τα Ειδικευμένα Δικαστήρια (ΕΔ) | Σελ. 234 |
| 7.5.2. Αρμοδιότητες ΔΕΕ | Σελ. 235 |
| 7.5.3. Τρόπος λειτουργίας | Σελ. 240 |
| 7.6. Το Ελεγκτικό Συνέδριο (ΕλΣ) | Σελ. 241 |
| 7.6.1. Σύνθεση | Σελ. 242 |
| 7.6.2. Αρμοδιότητες, τρόπος λειτουργίας | Σελ. 242 |
| 7.7. Τα όργανα της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ) | Σελ. 243 |
| 7.7.1. Το Ευρωπαϊκό Σύστημα Κεντρικών Τραπεζών (ΕΣΚΤ) | Σελ. 244 |
| 7.7.2. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) | Σελ. 244 |
| 7.8. Τα επικουρικά όργανα | Σελ. 247 |
| 7.8.1. Η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΟΚΕ) | Σελ. 248 |
| 7.8.2. Η Επιτροπή των Περιφερειών (ΕτΠ) | Σελ. 250 |
| 7.8.3. Επιτροπές, Γραφεία, Οργανισμοί | Σελ. 251 |
| 7.9. Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕ) | Σελ. 253 |
| 7.10. Οργανωτικά | Σελ. 254 |
| 7.10.1. Η έδρα των Οργάνων | Σελ. 254 |
| 7.10.2. Γλώσσες | Σελ. 255 |
| 7.10.3. Προνόμια | Σελ. 256 |
| 7.10.4. Υπαλληλικό προσωπικό | Σελ. 256 |
| 7.11. Μια συνολική θεώρηση του θεσμικού συστήματος | Σελ. 257 |
| 8 Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΤΩΝ ΕΝΩΣΙΑΚΩΝ ΠΡΑΞΩΝ | Σελ. 263 |
| 8.1. Η συνήθης νομοθετικής διαδικασία | Σελ. 265 |
| 8.2. H Ειδική νομοθετική διαδικασία | Σελ. 268 |
| 8.2.1. Η διαδικασία της διαβούλευσης | Σελ. 268 |
| 8.2.2. Η διαδικασία της σύμφωνης γνώμης | Σελ. 270 |
| 8.3. Οι εκτελεστικές πράξεις - επιτροπολογία (comitologie) | Σελ. 271 |
| 8.4. Ειδικές διαδικασίες | Σελ. 273 |
| 8.4.1. Η διαδικασία κατάρτισης του προϋπολογισμού | Σελ. 274 |
| 8.4.2. Η διαδικασία κατάρτισης διεθνών συνθηκών | Σελ. 275 |
| 8.5. Η διαδικασία στα πλαίσια της ΚΕΠΠΑ | Σελ. 276 |
| 9 Η ΕΝΩΣΙΑΚΗ ΕΝΝΟΜΗ ΤΑΞΗ | Σελ. 277 |
| 9.1. Η αυτονομία της έννομης τάξης | Σελ. 277 |
| 9.2. Πεδία εφαρμογής του ενωσιακού δικαίου | Σελ. 279 |
| 9.2.1. Χρονικά πεδία εφαρμογής | Σελ. 280 |
| 9.2.2. Τοπικά πεδία εφαρμογής | Σελ. 280 |
| 9.2.3. Το προσωπικό πεδίο εφαρμογής | Σελ. 282 |
| 9.2.4. Το ουσιαστικό πεδίο εφαρμογής | Σελ. 284 |
| 9.3. Οι πηγές του Ευρωπαϊκού Δικαίου | Σελ. 285 |
| 9.3.1. Το πρωτογενές δίκαιο | Σελ. 285 |
| 9.3.2. Το παράγωγο (δευτερογενές) δίκαιο | Σελ. 287 |
| 9.3.2.1. Οι διακρίσεις των πράξεων σε νομοθετικές και μη νομοθετικές | Σελ. 287 |
| 9.3.2.2. Ο Κανονισμός | Σελ. 288 |
| 9.3.2.3. Η Οδηγία | Σελ. 291 |
| Α. Υποχρέωση μεταφοράς της Οδηγίας | Σελ. 293 |
| Β. Συνέπειες μη ή πλημμελούς μεταφοράς της Οδηγίας | Σελ. 294 |
| 9.3.2.4. Η Απόφαση | Σελ. 298 |
| 9.3.2.5. Σύσταση και Γνώμη | Σελ. 300 |
| 9.3.2.6. Το τριτογενές δίκαιο | Σελ. 301 |
| 9.3.2.7. Άτυπες πράξεις, Soft law | Σελ. 303 |
| 9.3.2.8. Η έκδοση και δημοσίευση των πράξεων - η ποιότητα της νομοθεσίας | Σελ. 304 |
| 9.3.3. Το έθιμο | Σελ. 308 |
| 9.3.4. Οι γενικές αρχές | Σελ. 309 |
| 9.3.5. Το Διεθνές Δίκαιο | Σελ. 312 |
| 9.3.6. Η νομολογία | Σελ. 314 |
| 9.3.7. Οι πράξεις των Μονίμων Αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών στο πλαίσιο του Συμβουλίου | Σελ. 315 |
| 9.3.8. Ιδιαίτερο Δίκαιο | Σελ. 316 |
| 9.3.9. Η μεταξύ των κανόνων δικαίου ιεράρχηση | Σελ. 317 |
| 9.4. Η εφαρμογή των κανόνων του ενωσιακού δικαίου - Ευρωπαϊκό Διοικητικό Δίκαιο | Σελ. 319 |
| 9.4.1. Άμεση εφαρμογή από τα ενωσιακά όργανα | Σελ. 319 |
| 9.4.2. Η εφαρμογή από τα κράτη μέλη | Σελ. 322 |
| 9.5. Η σχέση της ενωσιακής με την εθνική έννομη τάξη | Σελ. 326 |
| 9.5.1. Η αμεσότητα του ενωσιακού δικαίου | Σελ. 326 |
| 9.5.1.1. Η έννοια, η θεμελίωση, τα κριτήρια της αμεσότητας | Σελ. 327 |
| 9.5.1.2. Η αμεσότητα επιμέρους διατάξεων | Σελ. 330 |
| 9.5.2. Η υπεροχή του ενωσιακού δικαίου | Σελ. 338 |
| 9.5.2.1. Η υπεροχή από τη σκοπιά του ενωσιακού δικαίου | Σελ. 339 |
| 9.5.2.2. Η υπεροχή από τη σκοπιά του εθνικού δικαίου | Σελ. 342 |
| 9.5.2.3. Η θεωρητική προσέγγιση | Σελ. 345 |
| 9.6. Η ενωσιακή και η διεθνής έννομη τάξη | Σελ. 349 |
| 10 ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ | Σελ. 353 |
| 10.1. Εισαγωγή | Σελ. 353 |
| 10.2. Προσφυγή κατά κράτους μέλους | Σελ. 356 |
| 10.2.1. Η Προσφυγή της Επιτροπής κατά κράτους μέλους | Σελ. 356 |
| 10.2.1.1. Νομιμοποιούμενοι, αντικείμενο προσφυγής | Σελ. 356 |
| 10.2.1.2. Προδικασία | Σελ. 357 |
| 10.2.1.3. Κύρια διαδικασία | Σελ. 359 |
| 10.2.1.4. Περιεχόμενο και ενέργεια της απόφασης | Σελ. 359 |
| 10.2.2. Προσφυγή κράτους μέλους κατά κράτους μέλους | Σελ. 361 |
| 10.3. Η προσφυγή ακυρώσεως | Σελ. 363 |
| 10.3.1. Νομιμοποιούμενοι και αντικείμενο της προσφυγής | Σελ. 363 |
| 10.3.1.1. Ενωσιακά όργανα - κράτη μέλη | Σελ. 363 |
| 10.3.1.2. Ιδιώτες | Σελ. 364 |
| 10.3.1.3. Αντικείμενο | Σελ. 367 |
| 10.3.2. Λόγοι ακυρώσεως και προθεσμία | Σελ. 368 |
| 10.3.3. Η απόφαση του ΔΕΕ | Σελ. 369 |
| 10.4. Προσφυγή κατά παραλείψεως | Σελ. 371 |
| 10.4.1. Νομιμοποιούμενοι, αντικείμενο προσφυγής | Σελ. 371 |
| 10.4.2. Προδικασία | Σελ. 372 |
| 10.4.3. Περιεχόμενο και ενέργεια της απόφασης | Σελ. 372 |
| 10.5. Η ένσταση της παρανομίας | Σελ. 374 |
| 10.6. Η αστική ευθύνη της Ένωσης και η αγωγή αποζημίωσης | Σελ. 375 |
| 10.6.1. Προϋποθέσεις της εξωσυμβατικής ευθύνης | Σελ. 376 |
| 10.6.2. Η αγωγή αποζημιώσεως | Σελ. 379 |
| 10.7. Η προσωρινή δικαστική προστασία | Σελ. 381 |
| 10.8. Η προδικαστική παραπομπή | Σελ. 383 |
| 10.8.1. Εισαγωγή | Σελ. 383 |
| 10.8.2. Το στάδιο ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου | Σελ. 384 |
| 10.8.2.1. Νομιμοποιούμενοι προς άσκηση παραπομπής | Σελ. 384 |
| 10.8.2.2. Υποχρέωση και ευχέρεια παραπομπής | Σελ. 385 |
| 10.8.2.3. Το αντικείμενο της παραπομπής | Σελ. 388 |
| 10.8.2.4. Ασάφεια και αμφισβήτηση | Σελ. 390 |
| 10.8.2.5. Η θέση των διαδίκων | Σελ. 391 |
| 10.8.3. Το στάδιο ενώπιον του ΔΕΕ | Σελ. 392 |
| 10.8.4. Επείγουσα προδικαστική παραπομπή | Σελ. 394 |
| 10.9. Ειδικές διαδικασίες | Σελ. 394 |
| 10.10. Ένδικα μέσα | Σελ. 395 |
| 10.11. Η αναγκαστική εκτέλεση | Σελ. 396 |
| 10.12. Ειδικοί περιορισμοί στη δικαστική προστασία | Σελ. 398 |
| 10.13. Έννομη προστασία ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων - Η ευθύνη του κράτους μέλους λόγω εσφαλμένης εφαρμογής του ενωσιακού δικαίου | Σελ. 399 |
| 10.13.1. Η δικονομική αυτονομία | Σελ. 400 |
| 10.13.2. Η ευθύνη του κράτους μέλους | Σελ. 401 |
| 10.13.2.1. Νομική βάση | Σελ. 402 |
| 10.13.2.2. Οι προϋποθέσεις της ευθύνης | Σελ. 403 |
| 10.13.2.3. Υπεύθυνα κρατικά όργανα | Σελ. 404 |
| 10.13.2.4. Η έκταση της ευθύνης | Σελ. 406 |
| 11 Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΓΟΡΑ | Σελ. 407 |
| 11.1. Η έννοια της εσωτερικής αγοράς | Σελ. 407 |
| 11.2. Οι γενικές αρχές που διέπουν τη λειτουργία των θεμελιωδών ελευθεριών | Σελ. 409 |
| 11.2.1. Οι εγγυήσεις που παρέχουν οι θεμελιώδεις ελευθερίες | Σελ. 410 |
| 11.2.1.1. Η απαγόρευση των διακρίσεων | Σελ. 410 |
| 11.2.1.2. Η απαγόρευση των περιορισμών | Σελ. 411 |
| 11.2.1.3. Η αντίστροφη διάκριση | Σελ. 413 |
| 11.2.2. Οι αποδέκτες των υποχρεώσεων | Σελ. 415 |
| 11.2.3. Οι αποδέκτες των δικαιωμάτων | Σελ. 418 |
| 11.2.4. Το τοπικό πεδίο εφαρμογής | Σελ. 419 |
| 11.2.5. Οι εξαιρέσεις | Σελ. 420 |
| 11.2.5.1. Οι ρητά προβλεπόμενες εξαιρέσεις | Σελ. 420 |
| 11.2.5.2. Οι νομολογιακές εξαιρέσεις | Σελ. 426 |
| 11.2.6. Εξαιρούμενοι τομείς | Σελ. 429 |
| 11.3. Η ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων | Σελ. 432 |
| 11.3.1. Η έννοια του εμπορεύματος | Σελ. 435 |
| 11.3.2. Η Τελωνειακή Ένωση | Σελ. 437 |
| 11.3.2.1. Απαγόρευση εισαγωγικών και εξαγωγικών δασμών | Σελ. 438 |
| 11.3.2.2. Απαγορεύσεις μέτρων ισοδυνάμου αποτελέσματος | Σελ. 439 |
| 11.3.2.3. Εξαιρέσεις | Σελ. 440 |
| 11.3.2.4. Κοινό δασμολόγιο | Σελ. 443 |
| 11.3.3. Οι ποσοτικοί περιορισμοί | Σελ. 445 |
| 11.3.3.1. Η απαγόρευση των ποσοτικών περιορισμών | Σελ. 446 |
| 11.3.3.2. Η απαγόρευση των μέτρων ισοδυνάμου αποτελέσματος | Σελ. 446 |
| 11.3.4. Τα κρατικά εμπορικά μονοπώλια | Σελ. 454 |
| 11.3.4.1. Η έννοια του κρατικού εμπορικού μονοπωλίου | Σελ. 454 |
| 11.3.4.2. Η διαρρύθμιση των μονοπωλίων | Σελ. 456 |
| 11.4. Η ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων | Σελ. 458 |
| 11.4.1. Η ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων (μισθωτών) | Σελ. 459 |
| 11.4.1.1. Το ιδιαίτερο περιεχόμενο της ελευθερίας | Σελ. 461 |
| 11.4.1.2. Η αμοιβαία αναγνώριση των διπλωμάτων | Σελ. 468 |
| 11.4.1.3. Η κοινωνική ασφάλιση | Σελ. 470 |
| 11.4.2. Το δικαίωμα εγκατάστασης | Σελ. 473 |
| 11.4.2.1. Έννοια | Σελ. 473 |
| 11.4.2.2. Περιεχόμενο | Σελ. 474 |
| 11.4.2.3. Οι εταιρίες | Σελ. 475 |
| Α. Μορφές εγκατάστασης των εταιριών | Σελ. 478 |
| Β. Το νομικό πλαίσιο των εταιριών | Σελ. 480 |
| 11.5. Η ελεύθερη παροχή υπηρεσιών | Σελ. 482 |
| 11.5.1. Έννοια, διακρίσεις | Σελ. 483 |
| 11.5.2. Τρόποι παροχής υπηρεσιών | Σελ. 485 |
| 11.5.3. Το περιεχόμενο της ελευθερίας | Σελ. 486 |
| 11.5.4. Η αρχή της χώρας προέλευσης | Σελ. 490 |
| 11.5.5. Μέτρα εναρμόνισης οικονομικών δραστηριοτήτων | Σελ. 491 |
| 11.6. Η ελεύθερη κίνηση των κεφαλαίων | Σελ. 494 |
| 11.6.1. Έννοια, περιεχόμενο | Σελ. 494 |
| 11.6.2. Εξαιρέσεις | Σελ. 497 |
| 11.7. Μια σχηματοποιημένη παρουσίαση των θεμελιωδών ελευθεριών | Σελ. 499 |
| 11.8. Οι προοπτικές της εσωτερικής αγοράς | Σελ. 500 |
| 12 Ο ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ | Σελ. 503 |
| 12.1. Εισαγωγή | Σελ. 503 |
| 12.2. Η απαγόρευση των συμφωνιών | Σελ. 506 |
| 12.2.1. Οι αποδέκτες της απαγόρευσης | Σελ. 507 |
| 12.2.2. Το αντικείμενο της απαγόρευσης | Σελ. 508 |
| 12.2.3. Οι προϋποθέσεις εφαρμογής του αρθ. 101 ΣΛΕΕ | Σελ. 511 |
| 12.2.3.1. Επηρεασμός του ενδοενωσιακού εμπορίου | Σελ. 511 |
| 12.2.3.2. Νόθευση του ανταγωνισμού στην εσωτερική αγορά | Σελ. 512 |
| 12.2.4. Οι συνέπειες της απαγόρευσης | Σελ. 514 |
| 12.2.5. Απαλλαγές περιοριστικών συμπράξεων | Σελ. 515 |
| 12.3. Απαγόρευση καταχρηστικής εκμετάλλευσης δεσπόζουσας θέσης | Σελ. 517 |
| 12.3.1. Δεσπόζουσα θέση και καταχρηστική της εκμετάλλευση | Σελ. 517 |
| 12.3.2. Επηρεασμός του ενδοενωσιακού εμπορίου | Σελ. 520 |
| 12.4. Η εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού | Σελ. 521 |
| 12.5. Η σχέση ενωσιακού και εθνικού δικαίου ανταγωνισμού | Σελ. 523 |
| 12.6. Ο έλεγχος των συγκεντρώσεων | Σελ. 526 |
| 12.7. Οι δημόσιες επιχειρήσεις | Σελ. 530 |
| 12.7.1. Η έννοια των δημοσίων επιχειρήσεων | Σελ. 530 |
| 12.7.2. Η επιταγή της § 1 αρθ. 106 ΣΛΕΕ | Σελ. 531 |
| 12.7.3. Η εξαίρεση και οι προϋποθέσεις εφαρμογής | Σελ. 532 |
| 12.7.4. Οι αρμοδιότητες της Επιτροπής | Σελ. 535 |
| 12.8. Οι κρατικές ενισχύσεις | Σελ. 536 |
| 12.8.1. Έννοια και προϋποθέσεις απαγόρευσης | Σελ. 537 |
| 12.8.2. Οι εξαιρέσεις | Σελ. 540 |
| 12.8.3. Η διαδικασία ελέγχου | Σελ. 543 |
| 12.8.4. Η επιστροφή των παρανόμων κρατικών ενισχύσεων | Σελ. 545 |
| 12.9. Οι δημόσιες συμβάσεις | Σελ. 547 |
| 13 Ο ΧΩΡΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ | Σελ. 552 |
| 13.1. Η έννοια του Χώρου | Σελ. 553 |
| 13.2. Η διέλευση των συνόρων (οι Συμφωνίες Schengen) | Σελ. 554 |
| 13.3. Οι θεωρήσεις εισόδου | Σελ. 557 |
| 13.4. Το άσυλο | Σελ. 558 |
| 13.5. Η μετανάστευση | Σελ. 560 |
| 13.6. Η δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις | Σελ. 562 |
| 13.7. Η δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις | Σελ. 564 |
| 13.8. Η αστυνομική συνεργασία | Σελ. 567 |
| 14 Η ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ (ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗ) ΤΩΝ ΝΟΜΟΘΕΣΙΩΝ | Σελ. 570 |
| 14.1. Ο στόχος της προσέγγισης των νομοθεσιών | Σελ. 571 |
| 14.2. Η προσέγγιση με βάση το αρθ. 114 ΣΛΕΕ | Σελ. 571 |
| 14.3. Η προσέγγιση με βάση το αρθ. 115 ΣΛΕΕ | Σελ. 573 |
| 14.4. Η ανοιχτή εναρμόνιση | Σελ. 575 |
| 15 ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | Σελ. 578 |
| 15.1. Η οικονομική πολιτική | Σελ. 579 |
| 15.1.1. Ο συντονισμός της οικονομικής πολιτικής | Σελ. 580 |
| 15.1.2. Η δημοσιονομική πειθαρχία | Σελ. 582 |
| 15.1.3. Η νέα διακυβέρνηση σχετικά με τη δημοσιονομική πειθαρχία | Σελ. 584 |
| 15.2. Η νομισματική πολιτική και η ΟΝΕ | Σελ. 587 |
| 15.2.1. Η άσκηση της νομισματικής πολιτικής | Σελ. 589 |
| 15.2.2. Η ένταξη νέων κρατών μελών στην ευρωζώνη και η αποχώρηση | Σελ. 591 |
| 16 Η ΓΕΩΡΓΙΑ, ΑΛΙΕΙΑ | Σελ. 594 |
| 16.1. Η γεωργία | Σελ. 594 |
| 16.1.1. Οι στόχοι της κοινής αγροτικής πολιτικής | Σελ. 595 |
| 16.1.2. Το κεκτημένο της κοινής αγροτικής πολιτικής | Σελ. 596 |
| 16.1.2.1. Η κοινή οργάνωση των γεωργικών αγορών | Σελ. 597 |
| 16.1.2.2. Ο μηχανισμός στήριξης του γεωργικού εισοδήματος | Σελ. 599 |
| 16.1.2.3. Η γεωργική διαρθρωτική πολιτική | Σελ. 600 |
| 16.1.2.4. Η μεταρρύθμιση του 2013 | Σελ. 602 |
| 16.1.3. Η χρηματοδότηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής | Σελ. 603 |
| 16.1.4. Ο έλεγχος του ανταγωνισμού | Σελ. 604 |
| 16.1.5. Η ενωσιακή αγροτική νομοθεσία | Σελ. 604 |
| 16.1.6. Η εξέλιξη της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής | Σελ. 605 |
| 16.2. Η αλιεία | Σελ. 607 |
| 17 ΑΛΛΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ | |
| 17.1. Κοινωνική πολιτική | Σελ. 611 |
| 17.1.1. Ο κοινωνικός χάρτης | Σελ. 612 |
| 17.1.2. Η κοινωνική πολιτική στο πρωτογενές δίκαιο | Σελ. 613 |
| 17.1.3. Μέτρα κοινωνικής πολιτικής | Σελ. 615 |
| 17.1.4. Ισότητα ανδρών και γυναικών, καταπολέμηση των διακρίσεων | Σελ. 617 |
| 17.2. Η προστασία των καταναλωτών | Σελ. 619 |
| 17.3. Η πολιτική προστασία | Σελ. 624 |
| 17.4. Παιδεία και επαγγελματική εκπαίδευση | Σελ. 624 |
| 17.5. Ο πολιτισμός | Σελ. 628 |
| 17.6. Η δημόσια υγεία | Σελ. 630 |
| 17.7. Το περιβάλλον | Σελ. 633 |
| 17.7.1. Το πρωτογενές δίκαιο για το περιβάλλον | Σελ. 634 |
| 17.7.2. Μέτρα πολιτικής | Σελ. 637 |
| Α. Γενικά μέτρα | Σελ. 637 |
| Β. Ειδικά μέτρα | Σελ. 638 |
| 17.8. Οι μεταφορές | Σελ. 640 |
| 17.9. Τα διευρωπαϊκά δίκτυα | Σελ. 645 |
| 17.10. Η βιομηχανία | Σελ. 646 |
| 17.11. Έρευνα και τεχνολογία | Σελ. 648 |
| 17.12. Τίτλοι διανοητικής ιδιοκτησίας | Σελ. 649 |
| 17.13. Ενέργεια | Σελ. 650 |
| 17.14. Τουρισμός | Σελ. 652 |
| 17.15. Οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή | Σελ. 652 |
| 17.16. Η πολιτική απασχόλησης | Σελ. 655 |
| 17.17. Φορολογική πολιτική | Σελ. 656 |
| 18 ΟΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ | Σελ. 660 |
| 18.1. Η Κοινή εμπορική πολιτική | Σελ. 661 |
| 18.1.1. Αυτόνομη εμπορική πολιτική | Σελ. 663 |
| 18.1.2. Συμβατική εμπορική πολιτική | Σελ. 665 |
| 18.2. Μέτρα εμπορικού αποκλεισμού-περιοριστικά μέτρα | Σελ. 666 |
| 18.3. Η αναπτυξιακή πολιτική | Σελ. 667 |
| 18.4. Η σύνδεση τρίτων κρατών με την Ευρωπαϊκή Ένωση | Σελ. 668 |
| 18.5. Ανθρωπιστική βοήθεια | Σελ. 670 |
| 18.6. Η πολιτική γειτονίας | Σελ. 671 |
| 19 ΚΟΙΝΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ (ΚΕΠΠΑ) | Σελ. 672 |
| 19.1. Η ΚΕΠΠΑ | Σελ. 673 |
| 19.1.1. Οι αρχές και οι στόχοι της ΚΕΠΠΑ | Σελ. 673 |
| 19.1.2. Οι αρμοδιότητες των οργάνων | Σελ. 675 |
| 19.1.3. Οι πράξεις στην ΚΕΠΠΑ | Σελ. 677 |
| 19.1.4. Η διαδικασία λήψης των αποφάσεων | Σελ. 679 |
| 19.1.5. Η χρηματοδότηση της ΚΕΠΠΑ | Σελ. 680 |
| 19.2. Η ΚΠΑΑ | Σελ. 681 |
| 19.2.1. Οι στόχοι των αποστολών | Σελ. 682 |
| 19.2.2. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Άμυνας | Σελ. 683 |
| 19.2.3. Διαρθρωμένη συνεργασία | Σελ. 684 |
| 19.3. Η μέχρι σήμερα ασκηθείσα πολική | Σελ. 684 |
| ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ | Σελ. 687 |