Back to Top
ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
Κωδικός Προϊόντος:
14734
- Έκδοση: 2014
- Βιβλιοδεσία: Εύκαμπτη
- Σελίδες: 472
- ISBN: 978-960-562-254-1
- Δείτε ένα απόσπασμα
- Black friday εκδόσεις: 30%
Το παρόν έργο «Γενικές Αρχές Δημοσίου Δικαίου» αποτελεί τον πρώτο τόμο της νέας σειράς της Νομικής Βιβλιοθήκης «Εγχειρίδια Δημοσίου και Ευρωπαϊκού Δημοσίου Δικαίου», η οποία φιλοδοξεί να μεταδώσει σύγχρονες απόψεις, θέσεις και μεθοδολογία για τους κλάδους του Δημοσίου και του Ευρωπαϊκού Δημοσίου Δικαίου. Η νέα σειρά στόχο έχει να συστηματοποιήσει και να καλύψει με επιμέρους μελέτες όλη την ύλη του Δημοσίου και του Ευρωπαϊκού Δημοσίου Δικαίου και κυρίως να εμβαθύνει σε αυτή ξεκινώντας από τις αρχές με τον παρόντα τόμο, περνώντας στα δικαιώματα και καταλήγοντας σε άλλα οργανωτικής και διαδικαστικής φύσεως θέματα που αφορούν το κράτος και τον οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συντάκτες του παρόντος τόμου που αφορά τις Γενικές Αρχές Δημοσίου Δικαίου αποτελούν Ακαδημαϊκοί, Ανώτατοι Δικαστές και καταξιωμένοι δικηγόροι. Το έργο έχει προλογίσει με τη βαθειά επιστημονική γνώση και εμπειρία που τον διακρίνουν ο Καθηγητής Γ. Κασιμάτης.
Ειδικότερα, στο πρώτο κεφάλαιο εξετάζεται η κορυφαία θεμελιώδης αρχή της πολιτικής κοινωνίας, η Δημοκρατική Αρχή. Μεταξύ άλλων αναλύεται η έννοια της αντιπροσώπευσης και της δημοκρατικής νομιμοποίησης, ενώ σε ξεχωριστή ενότητα προσεγγίζεται η δημοκρατική αρχή έξω από το πλαίσιο του Κράτους και σε περίοδο δημοσιονομικής κρίσης. Το δεύτερο κεφάλαιο αφορά τη διάκριση των εξουσιών. Ερευνάται ειδικότερα από τη συγγραφέα η αρχή της οργανικής διάκρισης των λειτουργιών στο ισχύον Σύνταγμα, οι «τρεις εξουσίες» στα ελληνικά Συντάγματα καθώς και η αντιμετώπιση της αρχής από τη νομολογία. Στο τρίτο κεφάλαιο ακολουθεί η ανάλυση της κοινοβουλευτικής αρχής και εξετάζονται θεσμοί όπως ο κοινοβουλευτισμός και η αρχή της δεδηλωμένης, ενώ παρουσιάζονται αναλυτικά οι επιμέρους εκφάνσεις της κοινοβουλευτικής αρχής. Αντικείμενο του τέταρτου κεφαλαίου είναι η σχέση του κυρίαρχου εθνικού κράτους και κατά συνέπεια του Συντάγματός του με τη διεθνή και υπερεθνική έννομη τάξη, όπου η τελευταία αποκτά ιδιαίτερη πρακτική σημασία με το παγκόσμιας σημασίας εγχείρημα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και ενοποίησης. Στο πέμπτο κεφάλαιο αναλύεται διεξοδικά η αρχή της νομιμότητας στο πλαίσιο της ελληνικής έννομης τάξης. Εξετάζονται διαδοχικά στις επιμέρους ενότητες οι πηγές του δικαίου που συγκροτούν το «πλέγμα της νομιμότητας», το περιεχόμενο της αρχής και ο έλεγχος της τήρησής της. Το έκτο κεφάλαιο αναφέρεται στην αρχή της αναλογικότητας η οποία αναλύεται σε επιμέρους κεφάλαια που αφορούν μεταξύ άλλων τη σύνδεση της αρχής με τον ορθολογισμό, την εξέτασή της ως τεχνική άρσης συγκρούσεων, την έκταση και τα όρια της εφαρμογής της καθώς και την έννοια της δίκαιης ισορροπίας στη νομολογία του ΕΔΔΑ. Στο έβδομο κεφάλαιο εξετάζεται η έννοια του οικολογικού κράτους και οι συνταγματικές αρχές που αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος, ενώ στο όγδοο κεφάλαιο ακολουθεί μία αναλυτική παρουσίαση των αρχών της διοικητικής αποκέντρωσης και της τοπικής αυτοδιοίκησης η οποία επιχειρείται σε δύο ενότητες που αναφέρονται στη συνταγματική κατοχύρωση του αποκεντρωτικού διοικητικού συστήματος του Κράτους και την συνταγματική διευθέτηση του θεσμού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αντιστοίχως. Το ένατο κεφάλαιο αφορά το Δημοσιονομικό και το Οικονομικό Σύνταγμα και αποτελείται από δύο επιμέρους κεφάλαια. Στο πρώτο αναλύεται το Δημοσιονομικό Σύνταγμα, όπου γίνεται αρχικά η διάκριση των δημοσιονομικών αρχών συνταγματικού επιπέδου, μεταξύ αυτών που διέπουν την κατάρτιση, ψήφιση και εκτέλεση του νόμου του Κρατικού Προϋπολογισμού και των Προϋπολογισμών των ΟΤΑ και στη συνέχεια εκείνων που διέπουν τη θέσπιση και εκτέλεση των λοιπών δημοσιονομικών νομοθετημάτων, Τέλος, γίνεται ικανή αναφορά στη συνταγματική αρχή – ρήτρα του δημοσιονομικού συμφέροντος του Κράτους, ως την πλέον επίκαιρη και «κορυφαία» σήμερα συνταγματική αρχή που έχει δραματικά «προαχθεί» από τη νομολογία σε θέση γενικού δημοσίου συμφέροντος, χάριν της οποίας υποχωρούν, βάσει της νομολογίας, τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα, λόγω της εθνικής δημοσιονομικής -οικονομικής κρίσης. Το δεύτερο μέρος του ένατου κεφαλαίου αφορά το Οικονομικό Σύνταγμα και εξετάζει σε δύο κεντρικές ενότητες αφενός τα οικονομικά δικαιώματα, η έκταση και το είδος των οποίων καθορίζουν τα βασικά χαρακτηριστικά του οικονομικού Συντάγματος, αφετέρου το ζήτημα του κρατικού παρεμβατισμού στην οικονομία και τη διάκριση των διαφόρων μορφών παρεμβατικής δράσης που το κράτος επιλέγει για να διεισδύσει στην οικονομική ζωή. Στο δέκατο κεφάλαιο το οποίο αφορά τη δίκαιη δίκη ως όχημα της ευρωπαϊκής δικαιοκρατίας ακολουθεί ευσύνοπτη ανάπτυξη της λειτουργίας του άρθρου 6 παρ. 1. Προηγείται ο προσδιορισμός του πεδίου εφαρμογής της διάταξης, ενώ το δεύτερο μέρος αφορά την έκταση της παρεχόμενης προστασίας, η οποία στο πλαίσιο της ανάλυσης κωδικοποιείται στις απαιτήσεις πραγματικής, ουσιαστικής και αποτελεσματικής δικαιοσύνης. Τα δικαιώματα δικαστικής προστασίας και δικαστικής ακροάσεως ερευνώνται στο ενδέκατο κεφάλαιο, όπου αναλύεται το περιεχόμενο και τα υποκείμενα του δικαιώματος δικαστικής προστασίας, ενώ σε επιμέρους ενότητα γίνεται ανάλυση της επίδρασης του δικαιώματος δικαστικής προστασίας κατά τη διαμόρφωση των επιμέρους σταδίων της πολιτικής δίκης.
Ο τόμος προσφέρεται στους αναγνώστες με τη φιλοδοξία να συνδράμει στη γονιμότερη ερμηνευτική επεξεργασία και εφαρμογή του δημοσίου δικαίου. Συμπληρώνεται από επιμέρους και ενιαίο αλφαβητικό ευρετήριο, προς διευκόλυνση των αναγνωστών.
| ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΝΕΑΣ ΣΕΙΡΑΣ | Σελ. V |
| ΠΡΟΛΟΓΟΣ | Σελ. VII |
| ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΥΛΗΣ | Σελ. XI |
| I. Εισαγωγή | Σελ. 4 |
| II. Η δημοκρατία ουσία ή διαδικασία; | Σελ. 5 |
| III. Η έννοια της αντιπροσώπευσης | Σελ. 10 |
| IV. Δημοκρατία έξω από το πλαίσιο του κράτους | Σελ. 13 |
| 1. Δημοκρατία και Ευρωπαϊκή Ένωση | Σελ. 14 |
| 2. Δημοκρατία και παγκοσμιοποίηση | Σελ. 19 |
| V. Το δημοκρατικό πολίτευμα στο ελληνικό Σύνταγμα | Σελ. 20 |
| 1. Η έννοια της δημοκρατικής νομιμοποιήσεως | Σελ. 23 |
| 2. To Δημοψήφισμα | Σελ. 28 |
| 3. Το δικαίωμα στην αντίσταση (άρθρο 120 παρ. 4 Σ) | Σελ. 30 |
| 4. Η δημοκρατική αρχή σε περίοδο δημοσιονομικής κρίσης | Σελ. 32 |
| I. Εισαγωγή | Σελ. 36 |
| ΙΙ. Η αρχή της οργανικής διάκρισης των λειτουργιών στο ισχύον Σύνταγμα | Σελ. 39 |
| ΙΙΙ. Οι τρεις «εξουσίες» στα ελληνικά Συντάγματα | Σελ. 45 |
| ΙV. Η αντιμετώπιση της αρχής από τη νομολογία | Σελ. 52 |
| V. Η αναπροσαρμογή της αρχής | Σελ. 61 |
| Ι. Περιεχόμενο και λειτουργία | Σελ. 68 |
| Α. Περιεχόμενο | Σελ. 68 |
| 1. Έννοια και κατοχύρωση | Σελ. 68 |
| 2. Αρχή της δεδηλωμένης | Σελ. 70 |
| 3. Κοινοβουλευτισμός | Σελ. 70 |
| 4. Κρίση κοινοβουλευτισμού | Σελ. 71 |
| Β. Λειτουργία | Σελ. 72 |
| 1. Καθορισμός συστήματος κυβέρνησης | Σελ. 72 |
| i. Διακρίσεις συστημάτων κυβέρνησης | Σελ. 72 |
| ii. Κατηγορίες κοινοβουλευτικών συστημάτων | Σελ. 73 |
| 2. Οδηγός ερμηνείας | Σελ. 74 |
| ΙΙ. Ιστορική εξέλιξη | Σελ. 75 |
| Α. Προέλευση | Σελ. 75 |
| Β. Ελληνικό Συνταγματικό Δίκαιο | Σελ. 75 |
| 1. Ατελής καθιέρωση | Σελ. 76 |
| 2. Ρητή κατοχύρωση | Σελ. 77 |
| i. Σ 1927 και 1952 | Σελ. 77 |
| ii. Σ 1975 | Σελ. 78 |
| iii. Αναθεώρηση 1986 | Σελ. 78 |
| Γ. Ευρωπαϊκό Δίκαιο | Σελ. 80 |
| ΙΙΙ. Επιμέρους εκφάνσεις | Σελ. 80 |
| Α. Διορισμός Κυβέρνησης και ψήφος εμπιστοσύνης | Σελ. 80 |
| 1. Διορισμός Κυβέρνησης | Σελ. 81 |
| i. Διαδικασία | Σελ. 81 |
| ii Πλειοψηφική εκδοχή | Σελ. 82 |
| iii. Μειοψηφική εκδοχή | Σελ. 83 |
| 2. Ψήφος εμπιστοσύνης | Σελ. 85 |
| Β. Απαλλαγή Κυβέρνησης από τα καθήκοντά της | Σελ. 88 |
| 1. Παραίτηση της κυβέρνησης | Σελ. 88 |
| 2. Άρση εμπιστοσύνης βουλής | Σελ. 89 |
| 3. Λήξη θητείας πρωθυπουργού ατομικά | Σελ. 90 |
| Γ. Διάλυση Βουλής | Σελ. 91 |
| 1. Διάλυση της Βουλής με πρωτοβουλία του Προέδρου της Δημοκρατίας | Σελ. 91 |
| 2. Διάλυση της Βουλής με πρωτοβουλία της Κυβέρνησης | Σελ. 92 |
| 3. Αδυναμία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας | Σελ. 93 |
| Δ. Ευθύνη Υπουργών | Σελ. 93 |
| 1. Πολιτική ευθύνη | Σελ. 93 |
| i. Ήπιος κοινοβουλευτικός έλεγχος | Σελ. 93 |
| ii. Πρόταση δυσπιστίας | Σελ. 97 |
| 2. Ποινική ευθύνη | Σελ. 98 |
| Ι. Η έννοια του κυρίαρχου συνταγματικού Κράτους | Σελ. 103 |
| 1. Η έννοια του Κράτους κατά το Συνταγματικό Δίκαιο | Σελ. 103 |
| 2. Το συνταγματικό Κράτος κατά το Συνταγματικό Δίκαιο | Σελ. 105 |
| 3. Το κυρίαρχο Κράτος κατά το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο | Σελ. 107 |
| 4. Η έννοια του κυρίαρχου συνταγματικού Κράτους στο Σύνταγμα του 75, όπως ισχύει | Σελ. 110 |
| ΙΙ. Η επιλογή του συνταγματικού νομοθέτη για το άνοιγμα της ελληνικής έννομης τάξης στην διεθνή και υπερεθνική έννομη τάξη | Σελ. 112 |
| ΙΙΙ. Σύνταγμα και συμμετοχή της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση | Σελ. 118 |
| 1. Το νομικοπολιτικό φαινόμενο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης | Σελ. 118 |
| 2. Η ένταξη της Ελλάδας στις τότε Ευρωπαϊκές Κοινότητες | Σελ. 120 |
| 3. Η συμμετοχή της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Ιδιαίτερα μετά την Μεταρρυθμιστική Συνθήκη της Λισαβώνας | Σελ. 122 |
| IV. Το σύγχρονο συνταγματικό κράτος ενώπιον των μεγάλων (ψευτο;)διλημμάτων: Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση αντί της εθνικής κυριαρχίας ή υπερεθνικό κράτος αντί του κυρίαρχου κράτους; | Σελ. 126 |
| V. Επίλογος - Συμπεράσματα | Σελ. 130 |
| Εισαγωγή | Σελ. 136 |
| Ι. Το πλέγμα της νομιμότητας | Σελ. 137 |
| Α. Οι ενδοκρατικές πηγές | Σελ. 139 |
| 1. Το Σύνταγμα | Σελ. 139 |
| 2. Ο νόμος | Σελ. 142 |
| 3. Oι κανονιστικές πράξεις της Διοίκησης | Σελ. 147 |
| α. Κανονιστική αρμοδιότητα εκ του Συντάγματος | Σελ. 147 |
| β. Νομοθετική εξουσιοδότηση | Σελ. 148 |
| 4. Οι γενικές αρχές του δικαίου | Σελ. 157 |
| 5. Το έθιμο | Σελ. 161 |
| 6. Η νομολογία | Σελ. 162 |
| Β. Οι διακρατικές πηγές | Σελ. 164 |
| 1. Το διεθνές δίκαιο | Σελ. 164 |
| α. Οι γενικά παραδεδεγμένοι κανόνες του διεθνούς δικαίου | Σελ. 164 |
| β. Οι διεθνείς συμβάσεις | Σελ. 165 |
| 2. Το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης | Σελ. 167 |
| α. Πρωτογενές και δευτερογενές ενωσιακό δίκαιο | Σελ. 167 |
| β. Σχέση συνταγματικού και ενωσιακού δικαίου | Σελ. 171 |
| γ. Η συνάρθρωση του ελέγχου συνταγματικότητας και συμβατότητας προς το δίκαιο της Ένωσης | Σελ. 176 |
| ΙΙ. Το περιεχόμενο της αρχής της νομιμότητας | Σελ. 179 |
| Α. Η έννοια της υποχρέωσης συμμόρφωσης | Σελ. 179 |
| 1. H δέσμια αρμοδιότητα | Σελ. 179 |
| 2. Η διακριτική ευχέρεια | Σελ. 181 |
| Β. Η άμβλυνση της νομιμότητας | Σελ. 187 |
| 1. Η σύγκρουση της αρχής της νομιμότητας με τις αρχές της ασφάλειας δικαίου και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης | Σελ. 188 |
| 2. Η θεωρία των κυβερνητικών πράξεων | Σελ. 190 |
| ΙΙΙ. Ο έλεγχος τήρησης της αρχής της νομιμότητας | Σελ. 193 |
| Α. Είδη ελέγχου | Σελ. 193 |
| 1. Ο διοικητικός έλεγχος | Σελ. 193 |
| 2. Ο δικαστικός έλεγχος | Σελ. 194 |
| Β. Το περιεχόμενο του ελέγχου νομιμότητας (οι διάφορες μορφές παρανομίας) | Σελ. 195 |
| 1. Η εξωτερική νομιμότητα | Σελ. 196 |
| α. Η αναρμοδιότητα | Σελ. 196 |
| β. Η παράβαση ουσιώδους τύπου | Σελ. 197 |
| 2. Η εσωτερική νομιμότητα | Σελ. 200 |
| α. Η παράβαση κατʼουσία διατάξεων νόμου | Σελ. 200 |
| β. Κατάχρηση εξουσίας | Σελ. 203 |
| Γ. Οι συνέπειες της παρανομίας για την ισχύ της πράξης | Σελ. 204 |
| 1. Ακυρώσιμες ή ακυρωτέες πράξεις | Σελ. 205 |
| 2. Ανυπόστατες πράξεις | Σελ. 206 |
| 3. Άκυρες πράξεις | Σελ. 208 |
| Ι. Αναλογικότητα και ορθολογισμός | Σελ. 212 |
| ΙΙ. Συνάρτηση στόχων και μέσων στο δημοκρατικό Κράτος | Σελ. 215 |
| ΙΙΙ. Η αρχή της αναλογικότητας ως τεχνική άρσεως συγκρούσεων | Σελ. 218 |
| ΙV. Η δίκαιη ισορροπία στη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου | Σελ. 223 |
| V. Έκταση και όρια εφαρμογής της αρχής της αναλογικότητας | Σελ. 227 |
| VI. Αρχή της αναλογικότητας και δικαιοσύνη | Σελ. 232 |
| VII. Η σημασία της αποκεντρωμένης εφαρμογής της αρχής της αναλογικότητας | Σελ. 235 |
| VIΙΙ. Υπεροχή της δημοκρατικής μεθόδου κατά την αναζήτηση της δίκαιης αναλογίας | Σελ. 238 |
| IX. Το άρθρο 25, παράγραφος 1 του ισχύοντος ελληνικού Συντάγματος για την αρχή της αναλογικότητας | Σελ. 240 |
| I. Εισαγωγή: Το φυσικό περιβάλλον ως αυτοτελώς προστατευόμενο έννομο αγαθό | Σελ. 244 |
| II. Το οικολογικό κράτος: Ο προσανατολισμός της κρατικής εξουσίας στην προστασία του περιβάλλοντος - το περιβαλλοντικό κεκτημένο | Σελ. 245 |
| III. Το επιθυμητό επίπεδο περιβαλλοντικής προστασίας: Η αρχή της αειφόρου ή βιώσιμης ανάπτυξης | Σελ. 249 |
| IV. Συνταγματικές αρχές που διέπουν την προστασία του περιβάλλοντος | Σελ. 251 |
| 1. Η αρχή της πρόληψης | Σελ. 251 |
| 2. Η αρχή της προφύλαξης | Σελ. 252 |
| 3. Η αρχή της οικονομικής επιβάρυνσης του ρυπαντή | Σελ. 253 |
| V. Το πρόβλημα της σύγκρουσης μεταξύ προστασίας του περιβάλλοντος και της οικονομικής ανάπτυξης στο επίπεδο του συνταγματικού δικαίου | Σελ. 255 |
| VI. Η ειδική προστασία των δασών και των φυσικών οικοτόπων | Σελ. 258 |
| Ι. Εισαγωγή | Σελ. 264 |
| ΙΙ. Η συνταγματική κατοχύρωση του αποκεντρωτικού διοικητικού συστήματος του Κράτους | Σελ. 267 |
| Α. Η έννοια της Διοικητικής Αποκέντρωσης του Κράτους | Σελ. 267 |
| Β. Η οργάνωση του αποκεντρωτικού διοικητικού συστήματος του Κράτους | Σελ. 269 |
| Γ. Η κατανομή των αρμοδιοτήτων μεταξύ των περιφερειακών και των κεντρικών κρατικών οργάνων | Σελ. 277 |
| ΙΙΙ. Η συνταγματική διευθέτηση του θεσμού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης | Σελ. 282 |
| Α. Η πρόβλεψη ιδιαιτέρων Νομικών Προσώπων (ΟΤΑ) αρμοδίων επί ειδικής κατηγορίας υποθέσεων (τοπικές υποθέσεις) | Σελ. 283 |
| 1. Η θεσμοθέτηση ιδιαιτέρων Νομικών Προσώπων (ΟΤΑ) στην Τοπική Αυτοδιοίκηση | Σελ. 283 |
| 2. Οι ΟΤΑ αρμόδιοι επί ειδικής κατηγορίας υποθέσεων (τοπικές υποθέσεις) | Σελ. 295 |
| Β. Το αιρετό των οργάνων των ΟΤΑ | Σελ. 302 |
| Γ. Η διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των ΟΤΑ | Σελ. 312 |
| Δ. Η εποπτεία του Κράτους επί των ΟΤΑ | Σελ. 315 |
| IV. Συμπεράσματα | Σελ. 319 |
| Α. Συνταγματικές αρχές του νόμου του Κρατικού Προϋπολογισμού και των Προϋπολογισμών των ΟΤΑ | Σελ. 329 |
| 1. Συνταγματικές αρχές του νόμου του Κρατικού Προϋπολογισμού | Σελ. 329 |
| i. Η αρχή της εθνικής δημοσιονομικής κυριαρχίας | Σελ. 330 |
| ii. Ο προέχων ρόλος της εκτελεστικής εξουσίας και η συνεργασία αυτής με τη Βουλή (άρθρο 79 παρ. 1 και 3 και 72 παρ. 1 του Συντάγματος) | Σελ. 331 |
| iii. Η αρχή του κοινοβουλευτικού ελέγχου των εσόδων και των δαπανών σε προληπτικό και κατασταλτικό επίπεδο | Σελ. 333 |
| α. Οι κοινοβουλευτικοί θεσμοί του Κρατικού Προϋπολογισμού και του Απολογισμού (άρθρο 79 του Συντάγματος) | Σελ. 333 |
| β. Η αρχή της διαφάνειας και οι συνιστώσες αυτής αρχές της ενότητας, της καθολικότητας και του ετήσιου του Κρατικού Προϋπολογισμού και η σύγχρονη αρχή της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης (άρθρο 79 του Συντάγματος) | Σελ. 334 |
| 2. Συνταγματικές αρχές των προϋπολογισμών των ΟΤΑ | Σελ. 335 |
| i. Η αρχή κατάρτισης αυτοτελούς προϋπολογισμού | Σελ. 336 |
| ii. Η αρχή της αναλογίας και της αυτόματης συσχέτισης πόρων και αρμοδιοτήτων | Σελ. 336 |
| iii. H διενέργεια των δαπανών των ΟΤΑ και ο έλεγχος αυτών κατά τρόπο ανεξάρτητο από τα κρατικά όργανα | Σελ. 337 |
| 3. Ο δικαστικός έλεγχος εκτέλεσης των δημοσίων δαπανών από το Ελεγκτικό Συνέδριο (άρθρο 98 του Συντάγματος) | Σελ. 337 |
| i. Το Ελεγκτικό Συνέδριο ως Ανώτατο Δημοσιονομικό Δικαστήριο | Σελ. 338 |
| ii. Ο προληπτικός και κατασταλτικός έλεγχος νομιμότητας των δαπανών | Σελ. 339 |
| Β. Συνταγματικές αρχές κατά τη θέσπιση και εκτέλεση των λοιπών δημοσιονομικών νομοθετημάτων | Σελ. 341 |
| 1. Η αρχή της νομιμότητας (άρθρα 78, 80, 73 παρ. 2 του Συντάγματος) | Σελ. 341 |
| i. Η αρχή της τυπικής νομιμότητας του φόρου και της απονομής συντάξεων (άρθρο 78 παρ. 1 και 4) | Σελ. 341 |
| ii. Η αρχή της νομιμότητας των εν γένει δαπανών του Κράτους (άρθρο 80) | Σελ. 343 |
| iii. Η αρχή της ειδικότητας των συνταξιοδοτικών νομοσχεδίων (άρθρο 73 παρ. 2 εδ. β) | Σελ. 343 |
| 2. H αρχή της δημοσιονομικής ισότητας (άρθρο 4 παρ. 1 και 5 του Συντάγματος) | Σελ. 344 |
| i. Η αρχή της ισότητας κατά τη διάθεση του δημοσίου χρήματος | Σελ. 344 |
| ii. Η αρχή της ισότητας ενώπιον των δημοσίων βαρών | Σελ. 345 |
| α. Η αρχή της ίσης θυσίας και οι αρχές της αναλογικής φορολογικής ισότητας και καθολικότητας του φόρου | Σελ. 346 |
| β. Η αρχή της ίσης θυσίας και ο κανόνας της αστικής ευθύνης του Κράτους από νόμιμες ενέργειες των οργάνων του | Σελ. 347 |
| 3. Συνταγματικοί χρονικοί περιορισμοί στη διάθεση του δημοσίου χρήματος και στην επιβολή των οικονομικών βαρών των πολιτών | Σελ. 348 |
| i. Συνταγματικοί χρονικοί περιορισμοί στη διάθεση του δημοσίου χρήματος | Σελ. 348 |
| ii. Χρονικοί περιορισμοί στην επιβολή οικονομικών βαρών (78 παρ. 2 του Συντάγματος) | Σελ. 350 |
| 4. Η αρχή ή το δικαίωμα της προηγούμενης ακρόασης του διοικουμένου στη δημοσιονομική - δημοσιολογιστική και φορολογική διαδικασία (άρθρο 20 παρ. 2 του Συντάγματος) | Σελ. 353 |
| i. Η αρχή της προηγούμενης ακρόασης στον καταλογισμό δημοσιονομικών ελλειμμάτων | Σελ. 353 |
| ii. Η αρχή της προηγούμενης ακρόασης στις πράξεις επιβολής φόρου | Σελ. 354 |
| iii. Η αρχή της προηγούμενης ακρόασης στις πράξεις επιβολής προστίμου | Σελ. 355 |
| Γ. Η συνταγματική αρχή του δημοσιονομικού συμφέροντος | Σελ. 356 |
| 1. Εννοιολογικά στοιχεία του δημοσιονομικού συμφέροντος του Κράτους - Πηγές - Διάκριση από άλλες έννοιες | Σελ. 357 |
| i. Βασικά εννοιολογικά στοιχεία | Σελ. 357 |
| ii. Πηγές | Σελ. 358 |
| iii. Διάκριση από άλλες έννοιες | Σελ. 358 |
| 2. Σύγχρονο περιεχόμενο - Ορολογία - Λειτουργίες | Σελ. 359 |
| i. Σύγχρονο περιεχόμενο της έννοιας - Ορολογία | Σελ. 359 |
| ii. Λειτουργίες | Σελ. 360 |
| 3. Δικαστικός έλεγχος του δημοσιονομικού συμφέροντος του Κράτους | Σελ. 360 |
| Α. Οικονομικά δικαιώματα | Σελ. 365 |
| 1. Οικονομική ελευθερία (άρθρο 5 παρ. 1 Συντ.) | Σελ. 366 |
| i. Έννοια | Σελ. 367 |
| ii. Μορφές | Σελ. 367 |
| α. Ελευθερία των συμβάσεων | Σελ. 367 |
| β. Επαγγελματική ελευθερία | Σελ. 368 |
| γ. Ελευθερία του ανταγωνισμού | Σελ. 368 |
| iii. Περιορισμοί | Σελ. 369 |
| α. Τα δικαιώματα των άλλων | Σελ. 369 |
| β. Το Σύνταγμα | Σελ. 370 |
| γ. Τα χρηστά ήθη | Σελ. 370 |
| 2. Ιδιωτική οικονομική πρωτοβουλία (άρθρο 106 παρ. 2 Συντ.) | Σελ. 371 |
| i. Έννοια | Σελ. 371 |
| ii. Μορφές | Σελ. 372 |
| α. Ελευθερία του εμπορίου και της βιομηχανίας | Σελ. 372 |
| β. Ελευθερία ίδρυσης κερδοσκοπικών ενώσεων | Σελ. 372 |
| γ. Ελευθερία του ανταγωνισμού | Σελ. 373 |
| iii. Περιορισμοί | Σελ. 373 |
| α. Η ελευθερία | Σελ. 374 |
| β. Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια | Σελ. 374 |
| γ. Η εθνική οικονομία | Σελ. 374 |
| δ. Η κοινωνική ειρήνη και το γενικό συμφέρον | Σελ. 375 |
| 3. Προστασία της ατομικής ιδιοκτησίας (άρθρο 17 Συντ.) | Σελ. 376 |
| i. Έννοια και αντικείμενο προστασίας | Σελ. 376 |
| α. Η φύση της προστασίας | Σελ. 376 |
| β. Το αντικείμενο προστασίας | Σελ. 377 |
| ii. Περιορισμοί | Σελ. 378 |
| α. Γενικοί περιορισμοί | Σελ. 378 |
| β. Ειδικοί περιορισμοί | Σελ. 379 |
| Β. Κρατικός παρεμβατισμός στην οικονομία | Σελ. 379 |
| 1. Κρατική ρύθμιση και συμμετοχή στην οικονομία | Σελ. 380 |
| 2. Κοινωνικό κράτος δικαίου (άρθρο 25 παρ. 1 Συντ.) | Σελ. 380 |
| 3. Οικονομικό σύστημα και οικονομικό Σύνταγμα | Σελ. 381 |
| Εισαγωγή | Σελ. 387 |
| 1. Πεδίο εφαρμογής | Σελ. 389 |
| 1.1 Ratione materiae | Σελ. 389 |
| 1.2 Ratione personae | Σελ. 390 |
| 1.3 Ratione temporis | Σελ. 392 |
| 1.4 Ratione loci | Σελ. 393 |
| 2. Η έκταση της παρεχόμενης προστασίας | Σελ. 393 |
| 2.1 Απαίτηση πραγματικής δικαιοσύνης | Σελ. 393 |
| 2.2 Απαίτηση ουσιαστικής δικαιοσύνης | Σελ. 394 |
| 2.3 Απαίτηση αποτελεσματικής δικαιοσύνης | Σελ. 396 |
| Αντί επιλόγου | Σελ. 400 |
| Ι. Εισαγωγικές παρατηρήσεις | Σελ. 402 |
| ΙΙ. Το δικαίωμα δικαστικής προστασίας | Σελ. 405 |
| 1. Περιεχόμενο του δικαιώματος | Σελ. 405 |
| 2. Υποκείμενα του δικαιώματος | Σελ. 414 |
| 3. Η επίδραση του δικαιώματος δικαστικής προστασίας κατά τη διαμόρφωση των επιμέρους σταδίων της πολιτικής δίκης | Σελ. 416 |
| ΙΙΙ. Το δικαίωμα δικαστικής ακροάσεως | Σελ. 433 |
| ΕΝΙΑΙΟ ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ | Σελ. 441 |