Εξ αποστάσεως διαµεσολάβηση

Μία λύση για την εποχή του Covid-19, και όχι µόνο

Χάρης Π. Μεϊδάνης, Δικηγόρος, ΔΝ, FCIArb

 

H διαµεσολάβηση (mediation) είναι ένας µηχανισµός επίλυσης διαφορών που επιτρέπει στα µέρη να καταλήξουν τα ίδια στην επίλυση της διαφοράς τους, χρησιµοποιώντας τη βοήθεια ενός τρίτου ανεξάρτητου προσώπου, του διαµεσολαβητή. Γι’ αυτό και χαρακτηρίζεται και ως «διευκολυνόµενη διαπραγµάτευση» (facilitated negotiation). Διεθνώς χρησιµοποιούνται και άλλοι όροι, όπως conciliation (στα ελληνικά µπορεί να αποδοθεί ως «συµβιβασµός») που ουσιαστικά αποδίδουν την ίδια διαδικασία επίλυσης διαφορών[1]. Η διαµεσολάβηση µπορεί είτε να είναι θεσµική είτε ad hoc, ακριβώς όπως συµβαίνει και µε τη διαιτησία.

Ηλεκτρονική διαµεσολάβηση και Covid-19

Η πανδηµία του Covid-19 έχει σηµαντική επίδραση διεθνώς και στη διαδικασία επίλυσης διαφορών. Ήδη οι µεγάλοι διεθνείς οργανισµοί επίλυσης διαφορών (όπως ICC, SIAC, AAA, CIArb, LCIA) που διαθέτουν σχετικές ρυθµίσεις στους οικείους κανόνες τους, προωθούν για την αντιµετώπιση του προβλήµατος, την ηλεκτρονική µέθοδο επίλυσης διαφορών, ως την πλέον πρόσφορη από τις εξ αποστάσεως επιλογές (τόσο στη διαµεσολάβηση όσο και στη διαιτησία). Παράλληλα µελετούν τις ευκαιρίες ανάπτυξης των ηλεκτρονικών µεθόδων επίλυσης διαφορών στο παρόν περιβάλλον, αλλά και γενικότερα, χωρίς φυσικά να παραγνωρίζουν τις ιδιαιτερότητες που εµφανίζονται στην ηλεκτρονική επίλυση διαφορών.

Στα καθ’ ηµάς, ο νόµος 4640/2019 στο άρθρο 5 παρ. 3 εδ. β προνοεί για τη δυνατότητα ηλεκτρονικής διαµεσολάβησης, ορίζοντας ότι: «Αν δεν είναι δυνατή η φυσική παρουσία αµφοτέρων[2] των µερών και του διαµεσολαβητή στον ίδιο τόπο και χρόνο, η διαµεσολάβηση µπορεί να πραγµατοποιηθεί µε τη διαδικασία της τηλεδιάσκεψης µέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή ή άλλου συστήµατος τηλεδιάσκεψης στο οποίο έχουν πρόσβαση τα άλλα µέρη της διαφοράς».

Ήδη η πρόσφατη νοµοθέτηση της Υποχρεωτικής Αρχικής Συνεδρίας (ΥΑΣ) θέτει νέα δεδοµένα στη διαµεσολάβηση και στη χώρα µας. Μετά τη λήξη της προσωρινής αναστολής των εργασιών των Δικαστηρίων της χώρας που έχει επιβληθεί λόγω της πανδηµίας του Covid-19 και ισχύει και σε σχέση µε την ΥΑΣ[3], είναι βέβαιο ότι το θέµα της εκτενούς εφαρµογής της διαµεσολάβησης, θα τεθεί επί τάπητος. Ήδη όµως και πριν από την επανέναρξη της λειτουργίας των Δικαστηρίων µας, η διαµεσολάβηση διατηρεί ιδιαίτερη αξία ως µέθοδος επίλυσης διαφορών, ενώ µε βάση το ισχύον νοµοθετικό πλαίσιο µπορεί κάλλιστα να διεξαχθεί εξ αποστάσεως µε ηλεκτρονικά µέσα.

Τα βασικά χαρακτηριστικά της διαµεσολάβησης

Για να γίνει αυτό πιο απτό, ας θυµηθούµε τα χαρακτηριστικά της διαµεσολάβησης όπως αναλύονται και στον Ν 4640/2019: Η διαµεσολάβηση είναι µια ταχεία διαδικασία, µε την έννοια ότι τα µέρη µπορούν γρήγορα να διευθετήσουν τη διαφορά τους, σε σύγκριση µε τη διαιτησία ή ακόµα περισσότερο µε τη διαδικασία ενώπιον των δικαστηρίων. Η διαµεσολάβηση είναι µια ευέλικτη διαδικασία, µε την έννοια ότι τα µέρη µπορούν τα ίδια να διαµορφώσουν την µέθοδο µε βάση την οποία θα διεξαχθεί η διαµεσολάβηση. Η διαµεσολάβηση είναι οικονοµική, και σε κάθε περίπτωση είναι πολύ πιο οικονοµική από όλους τους άλλους µηχανισµούς επίλυσης διαφορών. Είναι εµπιστευτική αφού (για να παραφράσουµε): «ό,τι συµβαίνει στη διαµεσολάβηση, µένει στη διαµεσολάβηση». Επιχειρήµατα ή προτάσεις που διατυπώνονται κατά τη διάρκεια της διαµεσολάβησης δεν είναι δυνατόν να χρησιµοποιηθούν αργότερα στην αίθουσα του δικαστηρίου, µε εξαίρεση τη συνδροµή λόγων δηµόσιας τάξης. Τα ίδια τα µέρη είναι η κινητήρια δύναµη της διαµεσολάβησης και εναπόκειται στα ίδια να αποφασίσουν αν θα καταφύγουν σε αυτήν για να επιλύσουν τη διαφορά τους, αλλά και εάν θα καταλήξουν σε εξωδικαστική συµφωνία µετά από διαµεσολάβηση. Πράγµατι, η διαµεσολάβηση µπορεί να καταλήξει σε εξατοµικευµένες συµφωνίες διευθέτησης που διαµορφώνονται από τα ίδια τα µέρη. Τέτοιου είδους συµφωνίες καθίστανται λειτουργικές για όλα τα εµπλεκόµενα µέρη, καθώς βασίζονται στα συµφέροντα όλων των εµπλεκοµένων. Τελευταίο αλλά εξίσου σηµαντικό, η διαµεσολάβηση διασώζει τις σχέσεις των µερών. Αυτό καθίσταται ουσιώδες και πιθανόν να αποτελεί το σηµαντικότερο χαρακτηριστικό της διαµεσολάβησης, στο µέτρο που µετά από συµφωνία κατόπιν διαµεσολάβησης, τα µέρη θα είναι µάλλον ικανοποιηµένα µε το αποτέλεσµα και θα µπορούν να συνεχίσουν να συνεργάζονται µεταξύ τους.

Λόγοι προσφυγής στη διαµεσολάβηση κατά τη διάρκεια του Covid -19

Με βάση τα παραπάνω, µπορεί κανείς να σκεφτεί ότι η διαµεσολάβηση θα µπορεί να χρησιµοποιηθεί τόσο για νέες υποθέσεις που αφορούν συµβάντα που προέκυψαν εξαιτίας του Covid-19 όσο και για προϋπάρχουσες διαφορές οι οποίες, µπορεί είτε να βρίσκονται ήδη υπό δικαστική (ή διαιτητική) διαδικασία επίλυσης, είτε όχι. Η προσφυγή στη διαµεσολάβηση θα είναι δυνατή και προτιµητέα και στις δύο περιπτώσεις, εφόσον τα µέρη επιθυµούν να βρουν τα ίδια µια φιλική λύση, εξαιτίας και της επείγουσας κατάστασης που κατά πάσα πιθανότητα έχει δηµιουργηθεί λόγω του Covid-19.

Σύµφωνα µε το ισχύον νοµοθετικό πλαίσιο (άρθρο 4 Ν 4640/2019), η διαµεσολάβηση µπορεί να λάβει χώρα στηριζόµενη σε διαφορετικές βάσεις: α) συµφωνία των µερών, είτε προϋπάρχουσα είτε µεταγενέστερη του Covid-19 (β) διαµεσολάβηση που υπαγορεύθηκε από το δικαστήριο (µάλλον απίθανο αυτή την στιγµή, µε δεδοµένη την πανδηµία του Covid-19, ωστόσο θα αποτελεί µια πιθανότητα αµέσως µετά) γ) διαµεσολάβηση εκ του νόµου (εξακολουθεί να αποτελεί πιθανή επιλογή βάσει του ισχύοντος δικαίου, υπό την επιφύλαξη της πραγµατικότητας του Covid-19 και των αναστολών που έχουν επιβληθεί νοµοθετικά και ερµηνευτικά σε σχέση µε τη διαµεσολάβηση) δ) διαµεσολάβηση που διατάχθηκε από δικαστήριο άλλου κράτους-µέλους (στις περισσότερες δικαιοδοσίες αυτό καθίσταται απίθανο τη δεδοµένη στιγµή, µε δεδοµένη την πανδηµία του Covid-19, ωστόσο θα αποτελεί σύντοµα ακόµα µια επιλογή).

Με δεδοµένο πως διανύουµε µια κατάσταση έκτακτης ανάγκης, απαιτούνται ταχείες και αξιόπιστες µέθοδοι επίλυσης διαφορών. Είναι γεγονός ότι η επίδραση του Covid-19 στις έννοµες σχέσεις εµφανίζεται κατά συµµετρικό τρόπο σχεδόν σε όλον τον κόσµο. Η διαµεσολάβηση µπορεί να αποτελέσει µία πολύ ικανοποιητική µέθοδο επίλυσης διαφορών αυτή την περίοδο και επιτρέπει µάλιστα να διαµορφωθούν λόγω της ευελιξίας της, κυριολεκτικά εξατοµικευµένες διαδικασίες. Αυτό είναι σήµερα εξαιρετικά επίκαιρο, λόγω της υποχρέωσης για τήρηση αποστάσεων µεταξύ µας και για αποφυγή συγχρωτισµού. Είναι σηµαντικό να τονιστεί ότι η διαµεσολάβηση µπορεί να αντιµετωπίσει διαφορετικά είδη νοµικών ζητηµάτων που µπορεί να προκύψουν εξαιτίας του Covid-19, όπως είναι ο Covid-19 ως γεγονός ανωτέρας βίας που οδηγεί σε ανυπαίτια αδυναµία παροχής, αλλά και ο Covid-19 ως ζήτηµα 388 ΑΚ. Άλλωστε στη χώρα µας µε τις διαρκώς εκδιδόµενες ΠΝΠ, τίθενται ερµηνευτικά ζητήµατα που καλούν σε άµεση διευθέτηση µεταξύ των εµπλεκοµένων. Καθώς η δικαστική επίλυση διαρκεί συνήθως σηµαντικό χρόνο, ο µόνος ρεαλιστικά ταχύς τρόπος διευθέτησης είναι η διαµεσολάβηση. Μάλιστα, η διαµεσολάβηση µπορεί να λάβει χώρα όταν θα έχουν αποτύχει οι διαπραγµατεύσεις για την αντιµετώπιση της κατάστασης που επέφερε ο Covid-19. Ακόµη όµως και εάν υπάρχει προηγούµενη συµφωνία προσφυγής είτε στη διαιτησία είτε ενώπιων των δικαστηρίων, µπορεί και πάλι να χρησιµοποιηθεί η διαµεσολάβηση. Αυτό µπορεί να γίνει ακόµη και ενόσω εκκρεµεί η σχετική διαφορά σε δικαστήριο ή διαιτησία, εφόσον φυσικά τα µέρη επιλέξουν να δοκιµάσουν στο ενδιάµεσο τη διαµεσολάβηση. Μάλιστα, εφόσον επιλεγεί θεσµική διαµεσολάβηση, καλό είναι να εξεταστεί η δυνατότητα που ενδεχοµένως παρέχουν οι κανόνες του οικείου οργανισµού για την παρεµβολή του στη διοργάνωση διαµεσολάβησης, ακόµη και εν απουσία ρήτρας των µερών[4]. Στην περίπτωση αυτή, το επισπεύδον µέρος θα ζητήσει τη διεξαγωγή διαµεσολάβησης µετά από παρέµβαση του οργανισµού προς το άλλο. Προφανώς, η διαµεσολάβηση θα διεξαχθεί, εφόσον το άλλο µέρος συµφωνήσει σε αυτή, ενώ εάν δεν επιτευχθεί συµφωνία των µερών στο πρόσωπο του διαµεσολαβητή, η σχετική επιλογή θα γίνει από τον οργανισµό. Καθίσταται προφανές ότι η διαµεσολάβηση καθίσταται η πλέον κατάλληλη οδός για την επίλυση προβληµάτων µε γρήγορο τρόπο που διαρκεί, µε παράλληλη διατήρηση της σχέσης των µερών.

Πέραν των παραπάνω, η διαµεσολάβηση είναι η πλέον κατάλληλη µέθοδος επίλυσης διαφορών κατά τη διάρκεια της πανδηµίας του Covid-19, επειδή όπως αναφέρουµε αµέσως παρακάτω, µπορεί να διεξαχθεί εξ αποστάσεως.

Πώς διενεργείται εξ αποστάσεως η Διαµεσολάβηση κατά τη διάρκεια του Covid-19 (και εφεξής)

Καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι εφικτό κατά τη διάρκεια της πανδηµίας του Covid-19 να διεξαχθεί δια ζώσης διαµεσολάβηση, πρέπει να εξεταστούν οι εναλλακτικές για εξ αποστάσεως διαµεσολάβηση. Μεταξύ αυτών µπορεί να είναι η βίντεο-κλήση, η τηλεφωνική επικοινωνία ακόµα και η ασύγχρονη διαµεσολάβηση, µε τη βίντεο-κλήση να έχει τις περισσότερες οµοιότητες µε τη δια ζώσης διαµεσολάβηση. Στο πλαίσιο αυτό, µπορούν να χρησιµοποιηθούν πολλές διεθνείς πλατφόρµες που υποστηρίζουν τεχνικά και τις χωριστές συνεδρίες (όπως το zoom) ενώ ήδη το ΕΒΕΑ έχει ανακοινώσει την έναρξη της ηλεκτρονικής πλατφόρµας mediatein.gr που επιτρέπει τη διαδικασία ηλεκτρονικών διαµεσολαβήσεων. Τέλος, ο ΕΟΔΙΔ, σε συνεργασία µε τη Νοµική Βιβλιοθήκη, και µε βάση την πολυετή εµπειρία της τελευταίας σε τηλεδιασκέψεις, έχει διαµορφώσει ειδική ηλεκτρονική πλατφόρµα µε παράλληλη τεχνική υποστήριξη που µπορεί να αποτελέσει εξαιρετική βάση για την διεξαγωγή µε ασφάλεια ηλεκτρονικής διαµεσολάβησης.

Η αποµακρυσµένη διαµεσολάβηση έχει κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά: Είναι πολύ οικονοµική, υπερνικά γεωγραφικά εµπόδια και είναι φιλική προς το περιβάλλον, αφού δεν περιλαµβάνει καµία µετακίνηση (ιδίως χρήσιµο σε διεθνείς διαφορές), ενώ εξοικονοµεί σηµαντικό χρόνο για τους εµπλεκόµενους. Αυτό είναι κρίσιµο καθότι κατά τη διάρκεια της πανδηµίας Covid-19, τα µέρη θα επιθυµούν να περιορίσουν το κόστος και το χρόνο που διαθέτουν για την επίλυση των διαφορών τους, ακόµα περισσότερο από ότι στο παρελθόν. Πρέπει να τονιστεί ότι η αποµακρυσµένη διαµεσολάβηση εξακολουθεί να συνιστά διαµεσολάβηση (άρθρο 5 παρ. 3 Ν 4640/2019) και εφαρµόζονται και εδώ οι ίδιες βασικές αρχές της διαµεσολάβησης (εµπιστευτικότητα, ανεξαρτησία-αµεροληψία διαµεσολαβητή, ίση µεταχείριση). Επίσης είναι εξαιρετικά ευέλικτη ως προς τη διαδικασία και µάλιστα µε ενεργό εµπλοκή των µερών και στην επιλογή της διαδικασίας. Η ευελιξία της διαµεσολάβησης αποτελεί το σηµαντικότερο ίσως προσόν της και στο πλαίσιο της εξ αποστάσεως διεξαγωγής της. Αυτό διότι τα µέρη µπορούν να χρησιµοποιήσουν συνδυασµό δυνατοτήτων, που περιλαµβάνουν την ηλεκτρονική, την τηλεφωνική και την ασύγχρονη διαµεσολάβηση, ενώ παράλληλα µπορούν να διαµορφώσουν ελεύθερα τη δοµή και το χρόνο της διαδικασίας.

Επιπλέον, η διαδικασία στην αποµακρυσµένη διαµεσολάβηση (ιδίως στη βίντεο-κλήση) προσιδιάζει στην δια ζώσης διαµεσολάβηση. Αυτό διότι στη διαµεσολάβηση µε βίντεο-κλήση, οι εκφράσεις του προσώπου οι διαφορετικές χειρονοµίες, η γλώσσα του σώµατος, η ενδυµασία, εξακολουθούν να λαµβάνονται υπόψη, περίπου όπως στη δια ζώσης διαµεσολάβηση. Από την άλλη, επισηµαίνεται ότι η εξ αποστάσεως/ηλεκτρονική διαµεσολάβηση απαιτεί συγκεκριµένη προετοιµασία, που αφορά την ανάγκη προηγούµενης εξοικείωσης µε την πλατφόρµα που θα χρησιµοποιηθεί και ιδιαίτερη προσοχή στο γεγονός ότι τα µέρη µπορεί να νιώσουν κούραση έπειτα από πολλές ώρες µπροστά από την οθόνη τους. Μπορεί για το λόγο αυτό να επιλεγεί η λύση της διενέργειας της διαµεσολάβησης σε δύο ηµέρες, µε αποτέλεσµα οι επιµέρους συνεδρίες να είναι µικρότερες. Εξάλλου, στην ηλεκτρονική διαµεσολάβηση ο ρόλος του διαµεσολαβητή καθίσταται πιο περίπλοκος, καθώς πρέπει να κατευθύνει τη διαδικασία και από τεχνικής απόψεως. Στο σηµείο αυτό και για τη διευκόλυνση της διαδικασίας, µπορεί να εξεταστεί και η περίπτωση της επιλογής χρήσης µιας πλατφόρµας η οποία θα παρέχει τεχνική υποστήριξη επί τόπου. Στην τηλεφωνική διαµεσολάβηση, πρέπει να δίνεται µεγαλύτερη προσοχή στον τόνο και την ένταση της φωνής, στις παύσεις, στις παρεµβολές και σε άλλες ιδιωµατικές φράσεις. Το πρόβληµα της διαδικτυακής ασφάλειας απασχολεί πάντοτε στο πλαίσιο της διαµεσολάβησης µέσω διαδικτύου και πρέπει επίσης να λαµβάνεται υπόψη. Στο ίδιο πλαίσιο, ανακύπτει το ζήτηµα της εµπιστευτικότητας της διαδικτυακής διαµεσολάβησης µε έναν διαφορετικό τρόπο από αυτόν της εµπιστευτικότητας της διά ζώσης διαµεσολάβησης, καθώς τα µέρη δεν βρίσκονται στο ίδιο µέρος. Έτσι είναι σκόπιµο να υπάρξει µία προσαρµοσµένη στην εξ αποστάσεως διαµεσολάβηση συµφωνία εµπιστευτικότητας που θα προνοεί για τις ιδιαιτερότητες της εξ αποστάσεως διαµεσολάβησης (ενδεικτικά µε ρητή απαγόρευση της µαγνητοφώνησης και τη δέσµευση και τυχόν τεχνικών που θα µετέχουν σε αυτή µε συµφωνητικό εµπιστευτικότητας).

Τέλος, σηµαντικό θέµα αποτελεί το ότι οι κύριες γραµµές διευθέτησης πρέπει ήδη να έχουν ληφθεί από τα µέρη και τον διαµεσολαβητή. Σε αυτό το πλαίσιο κάποιος θα µπορούσε να σκεφτεί µία εκ των προτέρων εξερεύνηση του ZOPA (Zone of possible agreement).

Ειδικά θέµατα: η ΥΑΣ και το ζήτηµα της εκτελεστότητας

Η προαναφερθείσα αναλογική εφαρµογή και στην περίπτωση του άρθρου 7 παρ. 3 του Ν 4640/2020 της αναστολής λειτουργίας όλων των Δικαστηρίων και εισαγγελιών στο σύνολο της Επικράτειας µέχρι τις 27.4.2020 (τουλάχιστον) θα πρέπει να καταστεί σαφές ότι δεν αποκλείει, και πολύ περισσότερο, δεν απαγορεύει τη διεξαγωγή της ΥΑΣ για όσο διαρκεί η αναστολή. Η έννοµη συνέπεια της αναστολής της προθεσµίας είναι απλώς ότι η διεξαγωγή της ΥΑΣ δεν είναι αναγκαίο να λάβει χώρα το αργότερο εντός είκοσι (20) ηµερών από την αποστολή στον διαµεσολαβητή του αιτήµατος προσφυγής στη διαµεσολάβηση, όπως προβλέπει το άρθρο 7 παρ. 3 του Ν 4640/2020. Κατά συνέπεια η προθεσµία των είκοσι (20) ηµερών αρχίζει εκ νέου µετά την επανέναρξη της λειτουργίας των Δικαστηρίων, ενώ κάθε ΥΑΣ που θα έχει λάβει χώρα στο προηγούµενο διάστηµα µε οποιονδήποτε πρόσφορο τρόπο (περιλαµβανοµένης της ηλεκτρονικής οδού), νοµίµως θα έχει διεξαχθεί.

Ένα τελευταίο ζήτηµα που θα πρέπει να προσεχθεί είναι ότι δεν θα είναι ευχερής πρόσδοση εκτελεστότητας στο συµφωνητικό που θα προκύψει από τη διαµεσολάβηση (άρθρο 8 παρ. 3 του Ν 4640/2019), για όσο διάστηµα θα παραµένουν κλειστές λόγω του Covid-19 οι γραµµατείες των Δικαστηρίων. Με δεδοµένο πάντως ότι µε βάση τον νόµο, θα µπορεί οποιοδήποτε από τα µέρη µονοµερώς και ανά πάσα στιγµή να εµφανίσει συµφωνητικό στο Πρωτοδικείο µε σκοπό την περιαφή του εκτελεστήριου τύπου, το ζήτηµα αυτό δεν θα πρέπει να αποτελεί πρόσκοµµα για διεξαγωγή εξ αποστάσεως διαµεσολάβησης για όσο καιρό βρισκόµαστε στον αστερισµό του Covid -19. Ουσιαστικά η περιαφή θα είναι δυνατή αµέσως µόλις επαναλειτουργήσουν οι γραµµατείες των Δικαστηρίων και σε σχέση µε διαµεσολαβήσεις που θα έχουν διεξαχθεί και στο διάστηµα της αναστολής της λειτουργίας τους.

Συµπερασµατικά, θα πρέπει να δούµε µε θετικό τρόπο την δυνατότητα εξ αποστάσεως διαµεσολάβησης, σε σχέση µε διαφορές που αναφύονται εξ αιτίας του Covid -19, αλλά και σε προϋπάρχουσες διαφορές για τις οποίες τα µέρη προκρίνουν την ταχεία, ευέλικτη, οικονοµική και συναινετική κατά το δυνατό επίλυση. Αυτή η περίοδος είναι ίσως η πλέον κατάλληλη για να δοκιµάσουµε την ηλεκτρονική επικοινωνία και στην επίλυση διαφορών, όπως άλλωστε έχει συµβεί σε πολλούς άλλους τοµείς του βίου µας.



[1]. 
Αυτό γίνεται αποδεκτό και στο πλαίσιο των συζητήσεων της UNCITRAL (της επιτροπής του ΟΗΕ για το διεθνές εµπόριο) που οδήγησαν στον πρότυπο νόµο της UNCITRAL για τη διεθνή διαµεσολάβηση του 2018 και στη σύµβαση της Σιγκαπούρης για την διεθνή εκτέλεση συµφωνιών από διαµεσολάβηση του 2019 που ήδη έχουν υπογράψει 52 κράτη και κυρώσει 3, θέτοντας τη σύµβαση σε ισχύ την 20.9.2020 (βλ. https://uncitral.un.org/en/texts/mediation/conventions/international_settlement_agreements/status (η Ελλάδα και η ΕΕ δεν έχουν για την ώρα προβεί σε σχετική µε τη σύµβαση ενέργεια. Σχετικά βλ. Haris Meidanis, Singapore Convention Series: A Plea For The Adoption Of The Singapore Mediation Convention By The EU, http://mediationblog.kluwerarbitration.com/2019/03/20/singapore-convention-series-a-plea-for-the-adoption-of-the-singapore-mediation-convention-by-the-eu/).

 

[2]. 
Ή και περισσότερων προφανώς, όταν τα µέρη είναι πάνω από δύο.

 

[3]. 
Σε σχέση µε την αναστολή της προθεσµίας του άρθρου 7 παρ. 3 του Ν 4640/2020, βλ. ανακοίνωση της Κεντρικής Επιτροπής Διαµεσολάβησης σε http://www.diamesolavisi.gov.gr/nea/analogiki-efarmogi-prothesmias-par-3-toy-ar7-n46402019

 

[4]. 
Ενδεικτικά διεθνώς, το άρθρο 3 των κανόνων διαµεσολάβησης του ICC, προβλέπει σχετική δυνατότητα, ενώ στα καθ’ ηµάς, αντίστοιχη ρύθµιση υπάρχει στο άρθρο 4 των κανόνων διαµεσολάβησης του ΕΟΔΙΔ.

 

Περιοδικό ΣΥΝήΓΟΡΟΣ  Τεύχος 138 Μάρτιος -Απρίλιος 2020

Γίνετε συνδρομητής τώρα και επωφεληθείτε από την έκπτωση 10% σε κάθε νέα συνδρομή ή σε κάθε ανανέωση συνδρομής. https://www.nb.org/greek/ekdoseis/periodika/synigoros.html

 

Αναρτήθηκε: Ιουνίου 12, 2020