ΠΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ | Σελ. IX |
ΕΙΣΑΓΩΓΗ | |
ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΛΟΓΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΑΝΤΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | Σελ. 1 |
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ | |
ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΚΑΙ ΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΝΤΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
| |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 | |
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΝΤΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
| |
1. Γενικά ιδεολογικά πρότυπα της αντεγκληματικής πολιτικής | Σελ. 7 |
1.1. Άμυνα της κοινωνίας από το έγκλημα | Σελ. 9 |
1.2. Καταργητισμός και ποινικός εγγυητισμός | Σελ. 13 |
1.3. Κοινωνική δικαιοσύνη | Σελ. 16 |
1.4. Αποκαταστατική δικαιοσύνη | Σελ. 17 |
1.5. Ποινικό και εγκληματικό φαινόμενο | Σελ. 18 |
2. Αντεγκληματική Πολιτική και Πολιτική: Διαχρονικές σχέσεις | Σελ. 22 |
2.1. Η θέση της Αντεγκληματικής Πολιτικής στο σύστημα διακυβέρνησης | Σελ. 22 |
2.2. Ιδεολογία της άμυνας της κοινωνίας από το έγκλημα και νεωτερικότητα | Σελ. 23 |
2.2.1. Η Νέα Κοινωνική Άμυνα | Σελ. 28 |
2.3. Παράγοντες κρίσης της ιδεολογίας της Άμυνας της Κοινωνίας από το έγκλημα | Σελ. 29 |
2.4. Ποινικός εγγυητισμός | Σελ. 30 |
2.5. Ύστερη νεωτερικότητα: Νέο-συντηρητισμός, ανταποδοτικές ποινές και η άμυνα της κοινωνίας από το έγκλημα | Σελ. 32 |
2.6. Άμυνα της κοινωνίας και «πόλεμοι» κατά του εγκλήματος | Σελ. 34 |
2.7. Αναλογιστική Δικαιοσύνη και Νέα Ποινολογία | Σελ. 36 |
2.8. Το νέο πρότυπο Ασφάλειας και παγκοσμιοποίηση του εγκλήματος | Σελ. 39 |
3. Η παγκοσμιοποίηση του εγκλήματος: οργανωμένο έγκλημα | Σελ. 39 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 | |
ΑΝΙΣΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ Ή Η ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΠΟΙΝΙΚΟΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
| |
1. Εισαγωγή | Σελ. 43 |
2. Κοινωνικός Έλεγχος, διακρίσεις και ανισότητες | Σελ. 46 |
3. Εγκληματολογία, κοινωνική πολιτική και ανισότητα | Σελ. 49 |
4. Φτώχεια, έγκλημα, ανισότητες | Σελ. 50 |
4.1. Eγκληματολογική θεωρία και ανισότητες | Σελ. 51 |
5. Έγκλημα και κοινωνική μεταβολή | Σελ. 54 |
5.1. Εγκληματικότητα και ανεργία | Σελ. 54 |
5.2. Το πρόβλημα των μεταναστών | Σελ. 57 |
5.3. Εξάρτηση και οικονομία των ναρκωτικών | Σελ. 58 |
5.4. Εγκλήματα των ισχυρών | Σελ. 59 |
6. Ανισότητες και επιβολή του νόμου | Σελ. 61 |
6.1. Αστυνομία | Σελ. 62 |
6.2. Τα Δικαστήρια | Σελ. 67 |
6.3. Φυλακή | Σελ. 68 |
7. Ανισότητα και ο κόσμος της παρανομίας | Σελ. 69 |
8. Διακρίσεις, ανισότητες και ανθρώπινα δικαιώματα | Σελ. 71 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 | |
Η ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ
| |
1. Τυπολογίες και χαρακτήρας της πρόληψης του εγκλήματος | Σελ. 73 |
2. Η Πρόληψη στο ποινικό σύστημα | Σελ. 77 |
3. Τάσεις στον ακαδημαϊκό λόγο | Σελ. 78 |
4. Η πρόληψη του εγκλήματος στην Ελλάδα | Σελ. 81 |
5. Εγκληματικότητα και πρόληψη του εγκλήματος | Σελ. 83 |
6. Τάσεις αντεγκληματικής πολιτικής | Σελ. 88 |
6.1. Η εμπλοκή της κοινότητας στην πρόληψη του εγκλήματος | Σελ. 89 |
6.2. Η τροπή προς το πρότυπο ασφάλειας | Σελ. 90 |
7. H κοινωνική πρόληψη του εγκλήματος | Σελ. 92 |
7.1. Κοινωνική πρόληψη του εγκλήματος και κοινωνία της αγοράς | Σελ. 93 |
7.2. Το άτυπο σύστημα κοινωνικής προστασίας και η κοινωνία της αγοράς στην Ελλάδα | Σελ. 96 |
8. Κοινωνική πρόληψη του εγκλήματος και κοινωνική πολιτική | Σελ. 98 |
9. Kοινωνική πρόληψη του εγκλήματος: επαναοριοθετήσεις | Σελ. 103 |
9.1. Τα κοινωνικά υποκείμενα της πρόληψης του εγκλήματος | Σελ. 103 |
9.2. Κοινωνική πρόληψη του εγκλήματος και κοινότητα | Σελ. 105 |
9.3. Οικονομική κρίση και πρόληψη | Σελ. 106 |
9.4. Το εύρος εφαρμογής της κοινωνικής πρόληψης του εγκλήματος | Σελ. 107 |
10. Συμπεράσματα | Σελ. 108 |
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ | |
ΕΓΚΛΗΜΑ, ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
| |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 | |
ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΟΒΑΡΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑΣ
| |
1. Εισαγωγή | Σελ. 111 |
2. Τυπολογίες παρανομίας και σοβαρή εγκληματικότητα | Σελ. 112 |
2.1. Οικονομικά εγκλήματα, εγκλήματα του λευκού περιλαίμιου και οργανωμένο έγκλημα | Σελ. 115 |
2.2. Κρατικο-εταιρικό έγκλημα | Σελ. 120 |
3. Εγκληματική οργάνωση και οργανωμένο έγκλημα | Σελ. 122 |
3.1. Βία, διαφθορά και πελατειακές σχέσεις | Σελ. 125 |
3.2. Η κοινωνική οργάνωση και επιχειρησιακή ανάπτυξη του οργανωμένου εγκλήματος | Σελ. 127 |
4. Θεωρίες για το οργανωμένο έγκλημα και τάσεις της αντεγκληματικής πολιτικής | Σελ. 130 |
4.1. Η θεωρία της συνομωσίας: D. Cressey | Σελ. 130 |
4.2. «O εχθρός είμαστε εμείς»: W. Chambliss | Σελ. 134 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5 | |
ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΟΥ ΛΕΥΚΟΥ ΠΕΡΙΛΑΙΜΙΟΥ ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΟ-ΕΤΑΙΡΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: «ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΙΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ»
| |
Εισαγωγή | Σελ. 137 |
1. Το οικονομικό και κοινωνικοπολιτικό τοπίο στην Ελλάδα | Σελ. 139 |
1.1. Εξωθεσμικές συναινέσεις και εγκληματικές σχέσεις | Σελ. 140 |
1.2. Η πολιτική οικονομία των εγκληματικών πτυχών της κρίσης | Σελ. 142 |
2. Χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός και δημόσιο χρέος: υπόθεση Goldman Sachs | Σελ. 145 |
2.1. «Οικονομικός πανικός» και κατασκευή κινδύνου | Σελ. 147 |
3. Μία νέα μαζική αγορά: άνοδος και πτώση του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών | Σελ. 148 |
4. Η αέναη αναθεώρηση του χρέους και του ελλείμματος: υπόθεση ΕΛΣΤΑΤ | Σελ. 152 |
4.1. Η πολιτική οικονομία των δημοσιονομικών στατιστικών | Σελ. 155 |
4.2. H απροθυμία των διοικητικών/ρυθμιστικών αρχών | Σελ. 159 |
5. Υπόθεση Siemens | Σελ. 161 |
5.1. Το σύστημα Siemens | Σελ. 162 |
5.2. Η ψηφιοποίηση του ΟΤΕ | Σελ. 164 |
5.3. Το C4I | Σελ. 165 |
5.4. Το πόρισμα της Βουλής των Ελλήνων | Σελ. 165 |
5.4.1. Ο ρόλος της Δικαιοσύνης | Σελ. 166 |
5.4.2. Ευθύνες και αιτήματα παραπομπής | Σελ. 167 |
6. Η υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου | Σελ. 167 |
7. Υπόθεση των Ομολόγων και η υπεξαίρεση των Ταμείων Κοινωνικής Ασφάλισης | Σελ. 169 |
8. Προς μία τυπολογία των κρατικών-εταιρικών εγκλημάτων | Σελ. 172 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6 | |
ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΕΓΚΛΗΜΑ: ΜΙΑ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ
| |
1. Η «απουσία» του οργανωμένου εγκλήματος από την Ελληνική πραγματικότητα | Σελ. 177 |
2. Η υπόθεση των Ζωνιανών | Σελ. 179 |
2.1. Υπανάπτυξη και παρανομία | Σελ. 180 |
2.2. Η εξέλιξη της εγκληματικότητας - Από το χασίς στην κοκαΐνη | Σελ. 182 |
3. Οι παραγωγοί | Σελ. 183 |
3.1. Κοινωνικός αποκλεισμός, παραδοσιακές σχέσεις και παρανομία | Σελ. 184 |
3.2. Σχέση με το νόμο και τοπική εξουσία | Σελ. 186 |
3.3. Η πολιτισμική διάσταση | Σελ. 189 |
4. Η παραγωγή | Σελ. 191 |
4.1. Κέρδη, εκκαθαρίσεις, χρηματοδοτήσεις: «καλές πρακτικές» | Σελ. 193 |
4.2. Το τέλος | Σελ. 194 |
5. Πέρα από το ζήτημα της οργάνωσης: υπανάπτυξη και κοινωνική πρόληψη του εγκλήματος | Σελ. 195 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7 | |
ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΕΓΚΛΗΜΑ, ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
| |
1. Πολιτικές και μέτρα | Σελ. 197 |
2. Η αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος: η εγκληματική οργάνωση | Σελ. 199 |
2.1. Η εγκληματική οργάνωση και η ελληνική νομοθεσία | Σελ. 202 |
Το άρθρο 187 ΠΚ | Σελ. 203 |
2.2. Το οικονομικό όφελος και η «εξαφάνιση» του οργανωμένου εγκλήματος | Σελ. 205 |
2.3. Θεσμική αμηχανία ή λογική της διεύρυνσης της ποινικής καταστολής | Σελ. 208 |
2.4. Ο.Η.Ε., Ε.Ε. και πολιτικές για τα ναρκωτικά | Σελ. 211 |
2.5. Η Νέα Εθνική Στρατηγική για τα ναρκωτικά και το οργανωμένο έγκλημα | Σελ. 212 |
3. Η αντιμετώπιση της διαφθοράς και της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες | Σελ. 213 |
3.1. Η Σύμβαση του ΟΗΕ κατά της διαφθοράς | Σελ. 213 |
3.2. Η Ελληνική πολιτική | Σελ. 214 |
3.2.1. Το Εθνικό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα κατά της Διαφθοράς | Σελ. 216 |
3.2.2. Η καταπολέμηση της νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες : Η Αρχή | Σελ. 218 |
3.2.3. Εισαγγελέας Οικονομικού Εγκλήματος | Σελ. 219 |
3.2.4. Εισαγγελέας Διαφθοράς | Σελ. 220 |
3.2.5. O Εθνικός Συντονιστής | Σελ. 221 |
3.2.6. Η ευθύνη Υπουργών | Σελ. 221 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8 | |
ΕΠΙΛΟΓΟΣ «ΑΛΛΑΞΕ ΤΑ ΟΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΙΠΟΤΑ»; | Σελ. 223 |
ΕΛΛΗΝΟΓΛΩΣΣΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ | Σελ. 227 |
ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ | Σελ. 234 |
ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ | Σελ. 244 |
| |