ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ
- Έκδοση: 2014
- Σχήμα: 17x24
- Βιβλιοδεσία: Εύκαμπτη
- Σελίδες: 286
- ISBN: 978-960-562-307-4
- Δείτε ένα απόσπασμα
- Black friday εκδόσεις: 30%
Το έργο «Διεθνείς Διαπραγματεύσεις: Θεωρία και Τεχνική Οικοδόμησης Διεθνούς Κοινού Συμφέροντος» αναλύει τη διεθνή διαπραγματευτική διαδικασία, προσεγγίζοντάς την διεπιστημονικά, ολοκληρωμένα και στο ειδικό πεδίο αναφοράς της. Η διεθνής διαπραγμάτευση εξετάζεται ως μία «δομημένη» διαδικασία οικοδόμησης σχέσεων διεθνούς κοινού συμφέροντος και ως αναπόσπαστη διάσταση της δημιουργικής προετοιμασίας, σύστασης και αναθεώρησης διεθνών συνθηκών, μέσα από τις οποίες οργανώνεται και ασκείται διακυβέρνηση διεθνούς κοινού συμφέροντος με όρους ταυτόχρονης ύπαρξης βεβαιότητας-αβεβαιότητας, αποτελεσματικότητας-αναποτελεσματικότητας. Συνδέοντας δίκαιο και πολιτική με φιλοσοφία, γλωσσολογία, και ως ένα βαθμό ψυχολογία, και εισάγοντας μια κβαντική αντίληψη της γνώσης της πραγματικότητας και της διαχείρισης σχέσεων, το βιβλίο «Διεθνείς Διαπραγματεύσεις: Θεωρία και Τεχνική Οικοδόμησης Διεθνούς Κοινού Συμφέροντος» διατρέχει κριτικά τις υπάρχουσες γενικές θεωρίες της διαπραγμάτευσης, εισηγείται την ολιστική σχεσιακή προσέγγιση της δημιουργικής διεθνούς διαπραγμάτευσης, και προχωρεί στην ανάλυση της δομής, των διαδικασιών και των τεχνικών που συνδέονται με τις τρεις εξελικτικές της φάσεις (Προδιαπραγμάτευση, Συστατική Διαπραγμάτευση, Αναθεωρητική Διαπραγμάτευση), προσφέροντας διεπιστημονική θέαση στον αναγνώστη.
ΠΡΟΛΟΓΟΣ | Σελ. XV |
ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ | Σελ. XIX |
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ | |
ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΟΙΝΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ | |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ | |
Η «ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ» ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ: ΑΥΤΟΝΟΜΑ ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΙΚΑ-ΚΑΝΟΝΙΣΤΙΚΑ ΜΟΝΤΕΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΕΣ ΤΟΥΣ | |
1. Μία Πανοραμική Θέαση | Σελ. 3 |
2. Καταστάσεις Συνολικά-Μηδενικές και Διανεμητική Διαπραγμάτευση ή Διαπραγμάτευση Θέσεων | Σελ. 6 |
3. Καταστάσεις Συνολικά Μη-Μηδενικές και Ολοκληρωτική Διαπραγμάτευση | Σελ. 10 |
3.1 Το Μεθοδολογικό Μοντέλο της «Διαπραγμάτευσης Αρχών του Harvard» | Σελ. 15 |
3.2 Το Καθοδηγητικό-Κανονιστικό Μετατρεπτικό Μοντέλο: Το Θεωρητικό Μήνυμα από τη Θεωρία των Παιγνίων | Σελ. 20 |
3.2.1 Δομικά Χαρακτηριστικά και Αναφορικότητα | Σελ. 23 |
3.2.2 Χαρακτηριστικά Καταστάσεων και Αναφορικότητα | Σελ. 29 |
3.2.3 Επιλογή Στρατηγικής και Αναφορικότητα | Σελ. 36 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ | |
ΔΙΕΘΝΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ: ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΚΑΙ ΔΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ | |
1. Η Διεθνής Διαπραγμάτευση ως Ολιστική Θεωρητική Προσέγγιση: Η Διεθνής Δημιουργική Διαπραγμάτευση ως Διακυβέρνηση Διεθνούς Κοινού Συμφέροντος | |
1.1 «Χορεύοντας» σε Σχέση: Εργασιακές και Διεθνείς Διαπραγματεύσεις | Σελ. 41 |
1.2 H Φύση του Πεδίου Αναφοράς ή της Αναφορικότητας της Διεθνούς Διαπραγμάτευσης | Σελ. 45 |
1.3 Κειμενική Διαπραγμάτευση: Κείμενο και Γλώσσα της Διεθνούς Διαπραγμάτευσης | Σελ. 50 |
1.4 Οι Φάσεις της Διαπραγματευτικής Διαδικασίας: Προδιαπραγμάτευση, Συστατική Διαπραγμάτευση και Επαναδιαπραγμάτευση | Σελ. 56 |
2. Συγκρότηση και Λειτουργία της Διαπραγματευτικής Ομάδας | |
2.1 Σύσταση | Σελ. 60 |
2.2 Η Διαδικασία Διαπραγματευτικής Οργάνωσης και Απόφασης | Σελ. 64 |
2.3 Η Λογοδοτική Υποχρέωση | Σελ. 69 |
2.4 Ο Ex Post Facto Συμβουλευτικός Ρόλος | Σελ. 71 |
2.5 Το Μήνυμα της Εκπροσώπησης | Σελ. 73 |
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ | |
ΟΙ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΙΚΕΣ ΦΑΣΕΙΣ ΣΤΗ ΣΥΜΒΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΟΙΝΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ | |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ | |
Η ΦΑΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ ΩΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ | |
1. Προσδιοριστικά Στοιχεία | Σελ. 77 |
2. Το Διαγνωστικό Επίπεδο | |
2.1 Η Παραγωγή του Πεδίου της Διαπραγματευτικής Εστίασης | Σελ. 78 |
2.2 Ο Ρόλος του Εκκινητή-Ηγέτη της Προδιαπραγμάτευσης | Σελ. 79 |
2.3 Ο Προσδιορισμός των Διαπραγματεύσιμων Θεμάτων | Σελ. 81 |
2.3.1 Η Διαγνωστική Θεματική Προσέγγιση | Σελ. 81 |
2.3.2 Η Διαχείριση της Επιστημονικής Γνώσης ως Μηχανικής Διεθνούς Κοινού Συμφέροντος | Σελ. 82 |
2.3.3 Η Διαχείριση των «Υποκειμενικών Πλαισιώσεων» | Σελ. 88 |
2.3.4 Η Διαχείριση της Αναφορικότητας του Προδιαπραγματευτικού Μετασχηματισμού | Σελ. 92 |
2.3.5 Η Διαχείριση των Εναλλακτικών Λύσεων Έναντι της Προδιαπραγμάτευσης | Σελ. 94 |
3. Το Επίπεδο Πολυμερούς Διακυβέρνησης | |
3.1 Θεσμική Οργάνωση και Διαχείριση της Προδιαπραγματευτικής Διαδικασίας | Σελ. 96 |
3.1.1 Δομή και Λειτουργία της Ad Hoc Πολυμερούς Συνδιάσκεψης | Σελ. 97 |
3.1.2 Οι Τεχνικές Διαχείρισης της Ad Hoc Πολυμερούς Συνδιάσκεψης | Σελ. 100 |
3.2 Υποδειγματοποίηση του Περιεχομένου της Διακήρυξης | Σελ. 106 |
4. Η Εκβαση της Προδιαπραγμάτευσης | Σελ. 110 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ | |
Η ΦΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ ΩΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΥΜΒΑΤΙΚΩΝ ΚΑΘΕΣΤΩΤΩΝ | |
1. Έναρξη και Θεσμική Οργάνωση της Συστατικής Διαπραγμάτευσης | |
1.1 Η Πολιτική Πρωτοβουλία | Σελ. 113 |
1.2 Η Δημιουργική Απόφαση | Σελ. 114 |
1.3 Το Ειδικό Σώμα της Συνδιασκεπτικής Διαπραγμάτευσης | Σελ. 115 |
1.4 Ο πολυδιάστατος Ρόλος της Γραμματείας | Σελ. 115 |
2. Η Διαδικασία Consensus ως Τεχνική Οικοδόμησης Κοινού Συμφέροντος | |
2.1 Η Σημασία της Διαδικασίας Consensus | Σελ. 119 |
2.2 Διαδικασία Consensus, Package Deal και Τεχνικές Συνδυαστικής Εφαρμογής | Σελ. 121 |
2.2.1 Στρατηγική Διαχείριση | Σελ. 121 |
2.2.2 Οργανωτική Διαχείριση | Σελ. 123 |
2.2.3 Διαδικαστική Έκβαση | Σελ. 126 |
3. Οι Κανόνες Διαδικασίας (Rules of Procedure) και Πρακτικές | Σελ. 127 |
3.1 Σκοπός και Ορισμοί | Σελ. 128 |
3.2 Τόπος και Χρόνος των Συνόδων (Meetings) | Σελ. 129 |
3.3 Πρόσκληση Παρατηρητών (Observers) | Σελ. 129 |
3.4 Δημόσιες και Κλειστές Σύνοδοι | Σελ. 129 |
3.5 Ημερήσια Διάταξη (Αgenda) | Σελ. 130 |
3.6 Εκπροσώπηση (Representation) | Σελ. 131 |
3.7 Το Γραφείο (the Bureau) της Διαπραγματευτικής Συνόδου ή Συνδιάσκεψης | Σελ. 132 |
3.8 Η Οργάνωση της Διαπραγματευτικής Συνόδου | Σελ. 133 |
3.9 Η Διεύθυνση των Διαπραγματεύσεων (Conduct of Business) | Σελ. 135 |
3.10 Οι Γλώσσες της Διαπραγματευτικής Συνόδου | Σελ. 138 |
3.11 Τροποποιήσεις - Σχέση με το Διεθνές Συμβατικό Καθεστώς | Σελ. 140 |
4. Η Διαπραγμάτευση του Κειμενικού Υποδείγματος της Διεθνούς Συμφωνίας | Σελ. 141 |
4.1 Υποδειγματοποίηση σε Επίπεδο Πεδίου Αναφοράς (Αναφορική Υποδειγματοποίηση) | Σελ. 142 |
4.1.1 Προσδιορισιμότητα του πεδίου αναφοράς (Context Identification) | Σελ. 143 |
4.1.2 Συμβατότητα με το Πεδίο Αναφοράς (Contextual Consistency) | Σελ. 144 |
4.1.3 Πεδίο «Προστιθέμενης Αξίας» ("An Added Value" Field) ή Ευρετικότητας | Σελ. 146 |
4.2 Μορφολογική Υποδειγματοποίηση | Σελ. 147 |
4.2.1 Η Προσέγγιση «Συμφωνία-Πλαίσιο - Εκτελεστικά Πρωτόκολλα in processu» | Σελ. 147 |
4.2.2 Η Προσέγγιση «Συμφωνία-Πλαίσιο - Εκτελεστικά Παραρτήματα in processu» | Σελ. 150 |
4.3 Υποδειγματοποίηση Περιεχομένου (Κανονιστική Υποδειγματοποίηση) | Σελ. 151 |
4.3.1 Το Προοίμιο | Σελ. 152 |
4.3.2 H Νομοθετική Χρήση των Όρων (Use of Terms) ή Νομοθετικοί Ορισμοί (Definitions) | Σελ. 153 |
4.3.3 Ο Σκοπός και το Πεδίο Εφαρμογής | Σελ. 158 |
4.3.4 Γενικά Καθήκοντα-Υποχρεώσεις | Σελ. 165 |
4.3.5 Το Σύστημα Πολυμερούς Διακυβέρνησης Διεθνούς Κοινού Συμφέροντος | Σελ. 166 |
4.3.5.1 Θεματικότητα | Σελ. 167 |
4.3.5.2 Οργανικότητα | Σελ. 178 |
4.3.5.3 Ελεγκτικότητα | Σελ. 184 |
4.3.5.4 Μετασχηματιστικότητα (Transformability) | Σελ. 195 |
4.3.5.5 Υποκειμενικότητα | Σελ. 201 |
5. Ειδικές Τεχνικές και «Καλές Πρακτικές» Συστατικής Κειμενικής Διαπραγμάτευσης | Σελ. 210 |
5.1 Η Τεχνική των Εναρκτήριων Δηλώσεων (Opening Statements) | Σελ. 211 |
5.2 Δια-Συνοδικές Εργαστηριακές Ομάδες (Inter-sessional Workshops) | Σελ. 213 |
5.3 Σύνοδος «Καταιγισμού Ιδεών» (Brainstorming Session) | Σελ. 214 |
5.4 Κείμενο Μη-Διαπραγμάτευσης (Νon-Negotiation Text) (Non-Paper) | Σελ. 217 |
6. Η Έκβαση της Συστατικής Διαπραγμάτευσης | Σελ. 219 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ | |
Η ΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ ΩΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ | |
1. Διαπραγματευτικός Μετασχηματισμός Mutatis Mutandis | Σελ. 221 |
2. Έναρξη και Θεσμική Οργάνωση της Επαναδιαπραγμάτευσης | |
2.1 Η Εκκίνηση της Επαναδιαπραγμάτευσης | Σελ. 224 |
2.2 Ο Κεντρικός Ρόλος της Γραμματείας στη Μηχανική της Επαναδιαπραγμάτευσης | Σελ. 225 |
3. Η Επαναδιαπραγμάτευση του Κειμενικού Υποδείγματος της Διεθνούς Συμφωνίας | |
3.1 Η Αναφορικότητα της Επαναδιαπραγμάτευσης | Σελ. 230 |
3.2 Μορφολογική Υποδειγματοποίηση της Τροποποίησης | Σελ. 233 |
3.3 Τροποποίηση ή Αντικατάσταση; Η Δυναμική της Επαναδιαπραγματευτικής Διαδικασίας | Σελ. 235 |
3.4 Εναλλακτικές Επιλογές Έναντι της Επαναδιαπραγμάτευσης; | Σελ. 238 |
4. Η Έκβαση της Επαναδιαπραγμάτευσης | Σελ. 239 |
ΠΙΝΑΚΑΣ ΔΙΕΘΝΩΝ ΝΟΜΙΚΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ | |
1. Συνθήκες | Σελ. 241 |
2. Κανόνες Διαδικασίας | Σελ. 247 |
3. Διακηρυκτικά Κείμενα | Σελ. 248 |
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ | |
Βιβλία | Σελ. 249 |
Άρθρα - Κεφάλαια σε Βιβλία - Εκθέσεις | Σελ. 251 |
ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ | Σελ. 257 |