ΕΙΣΑΓΩΓΗ
|
Σελ. 1 |
1. Ευρωπαϊκό δίκαιο ανταγωνισμού και διεθνής εμπορική διαιτησία |
Σελ. 1 |
1.1 Σχέση και αλληλεπίδραση |
Σελ. 1 |
1.2 Εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού και διαιτησία |
Σελ. 11 |
1.3 Επίκληση των Άρθρων 101-102 ΣυνθΛΕΕ στο πλαίσιο αστικών αξιώσεων |
Σελ. 16 |
1.4 Ο ρόλος των αστικών αξιώσεων στην Ευρώπη και τις Η.Π.Α. |
Σελ. 20 |
1.5 Απουσία κανονιστικής αναφοράς στη διαιτησία |
Σελ. 25 |
2. Εννοιολογική οριοθέτηση |
Σελ. 27 |
3. Θεματική οριοθέτηση |
Σελ. 31 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι |
|
Η δημόσια τάξη υπό το πρίσμα των Άρθρων 101-102 ΣυνθΛΕΕ |
|
1. Η δημόσια τάξη από εθνική σκοπιά |
Σελ. 39 |
1.1 Θετική λειτουργία της δημόσιας τάξης |
Σελ. 43 |
1.1.1 Κανόνες αναγκαστικού δικαίου και κανόνες αμέσου εφαρμογής |
Σελ. 44 |
1.1.2 Θετική δημόσια τάξη |
Σελ. 51 |
1.2 Αρνητική λειτουργία της δημόσιας τάξης |
Σελ. 52 |
|
|
2. Ευρωπαϊκή και διεθνής δημόσια τάξη |
Σελ. 62 |
2.1 Ευρωπαϊκή δημόσια τάξη |
Σελ. 62 |
2.2 Διεθνής δημόσια τάξη |
Σελ. 66 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ |
|
Ο δικαστικός έλεγχος του Άρθρου V(2)(β) της Σύμβασης Νέας Υόρκης επί παράβασης των Άρθρων 101-102 ΣυνθΛΕΕ |
|
1. Κανόνες αμέσου εφαρμογής και δημόσια τάξη |
Σελ. 71 |
2. Η περίπτωση των Άρθρων 101-102 ΣυνθΛΕΕ |
Σελ. 75 |
2.1 Η σκοπιά του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου |
Σελ. 75 |
2.2 Η σκοπιά του Ευρωπαϊκού δικαίου |
Σελ. 78 |
2.3 Η ρήτρα της Σ.Ν.Υ. περί δημόσιας τάξης |
Σελ. 80 |
3. Τα Άρθρα 101-102 ΣυνθΛΕΕ ως περιεχόμενο της ρήτρας δημόσιας τάξης της Σ.Ν.Υ. |
Σελ. 81 |
3.1 Θεωρητικό υπόβαθρο του προβλήματος |
Σελ. 81 |
3.2 Η νομολογία Eco Swiss |
Σελ. 83 |
3.2.1 Πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης |
Σελ. 83 |
3.2.2 Τα τεθέντα προδικαστικά ερωτήματα |
Σελ. 85 |
3.2.3 Κρίσιμα νομικά ζητήματα |
Σελ. 88 |
3.2.4 Η θέση του Γενικού Εισαγγελέα |
Σελ. 90 |
3.2.5 Η θέση του Δικαστηρίου και η κριτική της αξιολόγηση |
Σελ. 93 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ IΙΙ |
|
Δυνατότητα υπαγωγής σε διαιτησία των διαφορών ανταγωνισμού |
|
1. Η δυνατότητα διαιτητικής διευθέτησης γενικά |
Σελ. 99 |
1.1 Το πρόβλημα και τα διάφορα στάδια εντοπισμού του |
Σελ. 99 |
1.2 Εφαρμοστέο δίκαιο |
Σελ. 102 |
2. Η στάση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής απέναντι στη διαιτησία |
Σελ. 105 |
2.1 Η αρχική επιφυλακτικότητα της Επιτροπής |
Σελ. 105 |
2.2 Η μεταβολή της στάσης της Επιτροπής: Αποφάσεις έγκρισης |
Σελ. 108 |
3. Οι διαφορές ανταγωνισμού ως υποκείμενες σε διαιτητική επίλυση |
Σελ. 111 |
3.1 Όρια της υπό εξέταση δεκτικότητας διαιτησίας |
Σελ. 111 |
3.2 Η θέση του αμερικανικού δικαίου - Η νομολογία Mitsubishi |
Σελ. 113 |
3.2.1 Πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης |
Σελ. 114 |
3.2.2 Κύρια νομικά ζητήματα και η θέση του Δικαστηρίου |
Σελ. 116 |
3.2.3 Ερμηνευτικά πορίσματα |
Σελ. 118 |
3.3 Η θέση του Ευρωπαϊκού δικαίου και των δικαίων των κρατών μελών |
Σελ. 123 |
4. Δυνατότητα υπαγωγής σε διαιτησία και Άρθρα 101-102 ΣυνθΛΕΕ |
Σελ. 128 |
4.1 Είδη διαιτητικώς επιλύσιμων διαφορών επί των Άρθρων 101-102 ΣυνθΛΕΕ |
Σελ. 128 |
4.2 Το Άρθρο 101(3) ΣυνθΛΕΕ ως δεκτικό διαιτητικής επίλυσης |
Σελ. 134 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV |
|
Η εφαρμογή των Άρθρων 101-102 ΣυνθΛΕΕ στη διαιτησία |
|
1. Καθορισμός εφαρμοστέου δικαίου |
Σελ. 141 |
1.1 Επιλογή εφαρμοστέου δικαίου από τα μέρη στη διαιτησία |
Σελ. 141 |
1.2 Επιλογή εφαρμοστέου δικαίου από το διαιτητικό δικαστήριο |
Σελ. 143 |
1.2.1 Εξουσίες και ιδιάζουσα θέση των διεθνών διαιτητικών δικαστηρίων |
Σελ. 143 |
1.2.2 Περιορισμοί της αυτονομίας των διαιτητών και υποχρέωση διασφάλισης του κύρους της διαιτητικής απόφασης |
Σελ. 145 |
2. Βάσεις εφαρμογής των Άρθρων 101-102 ΣυνθΛΕΕ από τους διαιτητές |
Σελ. 148 |
2.1 Επίκληση των Άρθρων 101-102 ΣυνθΛΕΕ από τα μέρη στη διαιτησία |
Σελ. 148 |
2.1.1 Τα Άρθρα 101 και 102 ΣυνθΛΕΕ ως τμήμα της lex contractus |
Σελ. 149 |
2.1.2 Τα Άρθρα 101 και 102 ΣυνθΛΕΕ ως τμήμα της lex loci arbitri |
Σελ. 152 |
2.1.3 Τα Άρθρα 101 και 102 ΣυνθΛΕΕ ως τμήμα της lex loci executionis |
Σελ. 156 |
2.1.4 Η σημασία της αρχής της εξωεδαφικότητας |
Σελ. 159 |
2.1.5 Αναλογική εφαρμογή του Άρθρου 6(3) Ρώμη ΙΙ στη διαιτησία |
Σελ. 162 |
2.1.5.1 Ο κανόνας σύγκρουσης του Άρθρου 6(3) Ρώμη ΙΙ |
Σελ. 162 |
2.1.5.2 Περιορισμένη επίδραση στη διεθνή διαιτησία |
Σελ. 165 |
2.2 Αυτεπάγγελτη εφαρμογή των Άρθρων 101-102 ΣυνθΛΕΕ από τους διαιτητές |
Σελ. 169 |
2.2.1 Οι επιταγές της νομολογίας του Δικαστηρίου της Ένωσης |
Σελ. 169 |
2.2.2 Προϋποθέσεις αυτεπάγγελτης εφαρμογής |
Σελ. 173 |
2.2.3 Όρια της δικαιοδοτικής επέμβασης των διαιτητών κατά την αυτεπάγγελτη εφαρμογή των Άρθρων 101-102 ΣυνθΛΕΕ |
Σελ. 179 |
2.3 Επιδίωξη αποφυγής ή καταστρατήγησης των Άρθρων 101-102 ΣυνθΛΕΕ |
Σελ. 183 |
2.3.1 Η διαιτητική συμφωνία και απόφαση κατά τα Άρθρα 101-102 ΣυνθΛΕΕ |
Σελ. 183 |
2.3.2 Ευθύνη και ενδεδειγμένη αντίδραση των διαιτητών |
Σελ. 187 |
3. Άρθρα 101-102 ΣυνθΛΕΕ και διαιτητική διαδικασία περί απόδειξης |
Σελ. 191 |
3.1 Οργάνωση της διαδικασίας επί διαφορών ανταγωνισμού |
Σελ. 191 |
3.1.1 Διαδικαστική ευελιξία και ιδιαίτερη φύση των υποθέσεων ανταγωνισμού |
Σελ. 191 |
3.1.2 Το βάρος απόδειξης |
Σελ. 193 |
3.1.3 Το μέτρο απόδειξης |
Σελ. 196 |
3.2 Ενδεδειγμένα αποδεικτικά μέσα επί διαφορών ανταγωνισμού |
Σελ. 197 |
3.2.1 Καταθέσεις μαρτύρων |
Σελ. 198 |
3.2.2 Διορισμός πραγματογνώμονα ή άλλου ειδικού επιστήμονα |
Σελ. 198 |
3.2.3 Επίδειξη εγγράφων |
Σελ. 201 |
4. Συμμόρφωση των μερών προς τις διατάξεις των διαιτητών περί απόδειξης |
Σελ. 204 |
4.1 Συναγόμενες επιβαρυντικές συνέπειες από τη συμπεριφορά των μερών |
Σελ. 205 |
4.2 Δικαστική συνδρομή στη διαιτησία κατά τη διεξαγωγή αποδείξεων |
Σελ. 207 |
5. Αυξημένη υποχρέωση αιτιολογίας των διαιτητικών αποφάσεων επί διαφορών ανταγωνισμού |
Σελ. 208 |
5.1 Η υποχρέωση θεμελίωσης των διαιτητικών αποφάσεων γενικά |
Σελ. 208 |
5.2 Η σημασία παροχής αιτιολογίας στις διαφορές ανταγωνισμού |
Σελ. 209 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ V |
|
Επικοινωνία με το Δικαστήριο της Ένωσης |
|
1. Η έννοια του όρου ‘δικαστήριοΑ |
Σελ. 213 |
2. Τα διαιτητικά δικαστήρια ως συνομιλητές του Δικαστηρίου της Ένωσης |
Σελ. 217 |
2.1 Η νομολογία Nordsee - Οργανικό κριτήριο επικοινωνίας |
Σελ. 217 |
2.2 Η εναλλακτική του λειτουργικού κριτηρίου επικοινωνίας |
Σελ. 223 |
3. De lege lata λύσεις στο πρόβλημα της επικοινωνίας με το Δικαστήριο της Ένωσης |
Σελ. 225 |
3.1 Έμμεσα προδικαστικά ερωτήματα στο Δικαστήριο της Ένωσης |
Σελ. 226 |
3.1.1 Ο εποπτικός και υποστηρικτικός ρόλος των εθνικών δικαστηρίων |
Σελ. 226 |
3.1.2 Έμμεσα προδικαστικά ερωτήματα κατά τα εθνικά δίκαια των κρατών μελών |
Σελ. 227 |
3.1.3 Έμμεσα προδικαστικά ερωτήματα κατά το Ευρωπαϊκό δίκαιο |
Σελ. 230 |
3.1.4 Τα έμμεσα προδικαστικά ερωτήματα από τη σκοπιά του θεσμού της διαιτησίας |
Σελ. 232 |
3.2 Η ανατροπή της νομολογίας Nordsee - άμεσα προδικαστικά ερωτήματα στο Δικαστήριο της Ένωσης |
Σελ. 233 |
3.2.1 Η σκοπιά του Ευρωπαϊκού δικαίου |
Σελ. 233 |
3.2.2 Η σκοπιά του θεσμού της διαιτησίας |
Σελ. 236 |
3.2.3 Σύνοψη |
Σελ. 239 |
4. Η de lege ferenda υποστηριζόμενη λύση |
Σελ. 240 |
4.1 Το Γενικό Δικαστήριο ως συνομιλητής των διαιτητών επί ζητημάτων ανταγωνισμού |
Σελ. 240 |
4.2 Συγκριτική επισκόπηση |
Σελ. 245 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ VΙ |
|
Διεθνή διαιτητικά δικαστήρια και Ευρωπαϊκή Επιτροπή |
|
1. Συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή |
Σελ. 249 |
1.1 Βάσεις και προϋποθέσεις |
Σελ. 249 |
1.2 Μορφές και περιεχόμενο |
Σελ. 256 |
1.2.1 Διαβίβαση πληροφοριακών στοιχείων |
Σελ. 256 |
1.2.2 Παροχή γνωμοδότησης της Επιτροπής |
Σελ. 260 |
1.2.3 Συμμετοχή της Επιτροπής στη διαιτησία υπό τύπον amicus curiae |
Σελ. 263 |
1.2.4 Διαβίβαση διαιτητικών αποφάσεων στην Επιτροπή |
Σελ. 270 |
1.3 Η στάση της Επιτροπής |
Σελ. 272 |
1.4 Συνεργασία με εδρεύοντα εκτός Ένωσης διαιτητικά δικαστήρια |
Σελ. 273 |
2. Παράλληλη εφαρμογή των Άρθρων 101-102 ΣυνθΛΕΕ από την Επιτροπή και τα διαιτητικά δικαστήρια |
Σελ. 275 |
2.1 Αναστολή της διαδικασίας ενώπιον της Επιτροπής |
Σελ. 276 |
2.2 Αναστολή της διαιτητικής διαδικασίας |
Σελ. 277 |
2.2.1 Διαδικαστική ευελιξία των διαιτητών |
Σελ. 277 |
2.2.2 Η σημασία της βούλησης των μερών |
Σελ. 281 |
2.3 Σχετικά παραδείγματα |
Σελ. 282 |
2.3.1 Υπόθεση Lauritzencool AB / Lady Navigation Inc. |
Σελ. 282 |
2.3.2 Υπόθεση Marathon |
Σελ. 284 |
2.3.3 Υπόθεση Repsol / Arco |
Σελ. 285 |
3. Διαδοχική εφαρμογή των Άρθρων 101-102 ΣυνθΛΕΕ από την Επιτροπή και τα διαιτητικά δικαστήρια |
Σελ. 286 |
3.1 Η ισχύς των αποφάσεων της Επιτροπής στη διαιτησία |
Σελ. 287 |
3.1.1 De facto αποδεικτική αξία των αποφάσεων της Επιτροπής |
Σελ. 287 |
3.1.2 Απόκλιση διαιτητικής απόφασης από προηγούμενη απόφαση της Επιτροπής |
Σελ. 291 |
3.2 Δεσμευτικότητα των αποφάσεων των ΕΑΑ |
Σελ. 294 |
3.2.1 Ευρωπαϊκό, ελληνικό και συγκριτικό δίκαιο |
Σελ. 295 |
3.2.2 Δεσμευτική ισχύς έναντι των διαιτητών |
Σελ. 298 |
4. Έλλειψη δέσμευσης της Επιτροπής από προηγούμενη διαιτητική απόφαση |
Σελ. 299 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ VII |
|
Έλεγχος των διαιτητικών αποφάσεων επί διαφορών ανταγωνισμού |
|
1. Κρίσιμη στάθμιση αντιτιθέμενων συμφερόντων |
Σελ. 305 |
2. Ειδικός έλεγχος των υπό την αιγίδα του ΔΕΕ (ICC) εκδοθέντων διαιτητικών αποφάσεων |
Σελ. 307 |
3. Πολιτειακός έλεγχος των διαιτητικών αποφάσεων βάσει αντίθεσης σε κανόνες ανταγωνισμού |
Σελ. 310 |
3.1 Φύση και εφαρμοστέα διαδικασία κατά το ελληνικό δίκαιο |
Σελ. 310 |
3.2 Οι κανόνες ανταγωνισμού ως συστατικό της δημόσιας τάξης των κρατών μελών |
Σελ. 315 |
3.3 Η αρχή της ‘δεύτερης ματιάςΑ |
Σελ. 322 |
3.3.1 Η νομολογία του Δικαστηρίου της Ένωσης |
Σελ. 322 |
3.3.1.1 Κατευθύνσεις της νομολογίας Nordsee προς τους εθνικούς δικαστές |
Σελ. 322 |
3.3.1.2 Επιταγές της νομολογίας Eco Swiss |
Σελ. 323 |
3.3.1.3 Η υπόθεση Mostaza Claro |
Σελ. 332 |
3.3.1.4 Χρήσιμες αναλογίες της νομολογίας Renault |
Σελ. 333 |
3.3.2 Η αμερικανική νομολογία |
Σελ. 334 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ VIII |
|
Ενδεδειγμένη έκταση και ένταση της εξουσίας κρίσης διαιτητικών αποφάσεων επί διαφορών ανταγωνισμού |
|
1. Προτεινόμενο κριτήριο ελέγχου |
Σελ. 339 |
2. Παράμετροι του προτεινόμενου κριτηρίου ελέγχου |
Σελ. 342 |
2.1 Περιορισμένος ουσιαστικός έλεγχος των διαιτητικών αποφάσεων επί διαφορών ανταγωνισμού |
Σελ. 342 |
2.2 Αντίθεση προκύπτουσα και από το αιτιολογικό της ελεγχόμενης διαιτητικής απόφασης |
Σελ. 344 |
2.3 Ευρύτερη έκταση ελέγχου διαιτητικών αποφάσεων επί διαφορών ανταγωνισμού |
Σελ. 347 |
2.4 Ένταση ελέγχου διαιτητικών αποφάσεων επί διαφορών ανταγωνισμού |
Σελ. 348 |
2.4.1 Έλλειψη δέσμευσης από τις νομικές και πραγματικές παραδοχές των διαιτητών |
Σελ. 348 |
2.4.2 Περιπτώσεις αντίθεσης στη δημόσια τάξη λόγω ασυμβατότητας προς τα Άρθρα 101-102 ΣυνθΛΕΕ |
Σελ. 354 |
2.4.2.1 Έγερση ζητημάτων ανταγωνισμού κατά τη διαιτητική διαδικασία |
Σελ. 356 |
2.4.2.2 Έγερση ζητημάτων ανταγωνισμού για πρώτη φορά κατά τον έλεγχο της διαιτητικής απόφασης |
Σελ. 358 |
2.4.2.3 Ο χαρακτήρας της παράβασης των Άρθρων 101-102 ΣυνθΛΕΕ |
Σελ. 363 |
2.4.3 Η αντίθεση στη δημόσια τάξη ως προτεινόμενο μέτρο ελέγχου |
Σελ. 365 |
2.4.3.1 Το προτεινόμενο μέτρο ελέγχου κατά την ελληνική νομολογία |
Σελ. 372 |
2.4.3.2 Το προτεινόμενο μέτρο ελέγχου κατά τη νομολογία λοιπών κρατών μελών |
Σελ. 379 |
2.4.4 Η κατάφωρη αντίθεση στη δημόσια τάξη ως μη ενδεδειγμένο μέτρο ελέγχου |
Σελ. 389 |
3. Η ανάγκη ενιαίου κριτηρίου - το παράδειγμα της υπόθεσης SNF v. CYTEC |
Σελ. 401 |
3.1 Η γαλλική νομολογία SNF v. CYTEC |
Σελ. 402 |
3.2 Η βελγική νομολογία SNF v. CYTEC |
Σελ. 405 |
3.3 Συγκριτικές παρατηρήσεις στην υπόθεση SNF v. CYTEC |
Σελ. 408 |
4. Διορθωτική και αποτρεπτική λειτουργία της ‘αρχής της δεύτερης ματιάςΑ |
Σελ. 411 |
|
|
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ |
Σελ. 415 |
|
|
Βιβλιογραφία / Αρθρογραφία / Συμμετοχές σε μονογραφίες |
Σελ. 427 |
Πίνακας αποφάσεων |
Σελ. 483 |
Αλφαβητικό ευρετήριο |
Σελ. 495 |