|
ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΤΕΥΧΟΣ 1/2015
Κωδικός Προϊόντος :
12997
ISBN: 1106-0549
Σελίδες: 120 Έκδοση: 2015 |
Πολιτική των cookies
Χρησιμοποιούμε cookies δικά μας και τρίτων για να βελτιώσουμε την εμπειρία σας & να προσφέρουμε το μέγιστο των υπηρεσιών μας.
- Αρχική
- ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΤΕΥΧΟΣ 1/2015
Περιεχόμενα
| ΑΚΙΝΗΤΑ | |
| Αναβάλλεται η έκδοση οριστικής απόφασης για έξι μήνες, με σκοπό τη συλλογή αντικειμενικών στοιχείων από τη Διοίκηση. Θεωρείται παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας η μη αναπροσαρμογή από το Δημόσιο των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων εντός της διετούς προθεσμίας του άρ. 41 παρ. 1 Ν 1249/1982, ώστε η φορολογία να γίνεται με βάση την προσαρμογή του 2007. Η υποχρέωση αυτή είναι ανεξάρτητη από το δικαίωμα του φορολογουμένου να αμφισβητήσει δικαστικώς την αντικειμενική αξία συγκεκριμένου ακινήτου, καθώς το αντίθετο θα μετακύλιε στους φορολογουμένους το βάρος της διαρκούς δικαστικής αμφισβήτησης της φορολογίας. Η καθυστέρηση της αναπροσαρμογής λόγω δυσκολίας συλλογής αντικειμενικών στοιχείων δε δύναται να αποβαίνει σε βάρος των φορολογουμένων. (μειοψ.). ΣτΕ 4003/2014 (Ολ, 14.11.2014), σελ. 88. | |
| Παραπέμπεται προς κρίση στο ΔΠρΑθ το ζήτημα της αμφισβήτησης αντικειμενικής αξίας ακινήτου, αφού κρίθηκε ότι, εφόσον ο φορολογούμενος ο υποκείμενος σε φόρο ακίνητης περιουσίας έχει τη δυνατότητα, κατά τις διατάξεις των άρ. 32 και 34 Ν 3842/2010, ερμηνευόμενες σε συνδυασμό με εκείνες του άρ. 4 της ΠΟΛ 1225/24.12.2012 αποφάσεως του Υφυπ. Οικονομικών (όπως τροποποιήθηκε με την ΠΟΛ 1188/30.7.2013 όμοια), να αμφισβητήσει με προσφυγή του στο διοικητικό δικαστήριο το ύψος της αντικειμενικής αξίας του βαρυνόμενου με τον ως άνω φόρο ακινήτου του, η ως άνω ρύθμιση δεν αντίκειται στο Σύνταγμα. ΣτΕ 86/2015 (Τμήμα Β΄, επταμ., 15.1.2015), σελ. 91. | |
| ΑΣΥΛΟ | |
| Η επιστροφή μιας πολυμελούς οικογένειας προσφύγων από την Ελβετία στην Ιταλία υπό το κράτος της Συνθήκης του Δουβλίνου, συνιστά παραβίαση του άρ. 3 ΕΣΔΑ, εφόσον οι Ελβετικές αρχές δεν έχουν λάβει πρώτα εγγυήσεις ότι οι προσφεύγοντες δε θα τεθούν υπό απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης στους δημιουργηθέντες καταυλισμούς, ενώ θα έχουν ιδιαίτερη μεταχείριση δεδομένης και της ανηλικότητας των παιδιών. Ωστόσο, απορρίφθηκε η προσφυγή κατά το μέρος που επικαλείται παραβίαση του άρ. 13 ΕΣΔΑ σε συνδυασμό με το άρ. 3 , γιατί οι προσφεύγοντες είχαν πρόσβαση στην αποτελεσματική θεραπεία της παραβίασης των δικαιωμάτων τους. Κρίθηκε ότι η μετάβαση των προσφευγόντων στην Ιταλία δεν αποτελεί κίνδυνο που θα επιφέρει ως βέβαιο αποτέλεσμα τη διαβίωση σε απάνθρωπες και εξευτελιστικές συνθήκες, ως παραβίαση του άρ. 3 ΕΣΔΑ (διαφ. γν.). ΕΔΔΑ Tarakhel κατά Ελβετίας (4.11.2014), σελ. 42. | |
| ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ | |
| Σύγχρονες εξελίξεις στην οργάνωση της διοίκησης, Μιχάλης Ν. Πικραμένος, σελ. 3. | |
| ΔΙΚΑΣΤΕΣ - ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ [ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ - ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ] | |
| Οι διατάξεις των περιπτώσεων 13 και 14 υποπαρ. Γ1 παρ. Γ άρ. 1 N 4093/2012, με τις οποίες κατʼ εφαρμογή του άρ. 9 ΠΔ 169/2007 μειώθηκαν οι συντάξεις των συνταξιούχων δικαστικών λειτουργών αντίκεινται στα άρ. 4 παρ. 5 και 25 παρ. 4 Σ, καθώς και στο άρ. 1 του ΠΠΠ ΕΣΔΑ. Η επίκληση του δημοσίου συμφέροντος και η αποτελεσματικότητα των σχετικών μέτρων δεν αρκούν προκειμένου να καταστήσουν συνταγματικά ανεκτές τις περικοπές αυτές, οι οποίες επιβαρύνουν δυσανάλογα τους δικαστικούς λειτουργούς, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη άλλα κριτήρια, όπως η ιδιαιτερότητα του λειτουργήματός τους. Η σχετική διαφορά υπάγεται στη δικαιοδοσία του ΕλΣυν και όχι του Ειδικού Δικαστηρίου του άρ. 88 Σ, καθώς τα ζητήματα που προκύπτουν αφορούν και σε άλλες κατηγορίες υπαλλήλων ή συνταξιούχων του Δημοσίου. ΕλΣυν 4327/2014 (Ολ, 17.12.2014), σελ. 92. | |
| Σχόλιο στην απόφαση 4327/2014 της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου, Όλγα Αγγελοπούλου, σελ. 101. | |
| ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ | |
| Σχόλιο στην απόφαση 4327/2014 της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου, Όλγα Αγγελοπούλου, σελ. 101. | |
| ΚΡΑΤΗΣΗ | |
| Απορρίπτεται ως απαράδεκτη η προσφυγή κατά το μέρος που αναφέρεται στις συνθήκες κράτησης στις φυλακές Κορυδαλλού λόγω παρόδου έξι μηνών από την προθεσμία που διατάσσεται, κατʼ άρ. 35 παρ.1 και 4 ΕΣΔΑ. Το δικαστήριο, αφού αποφαίνεται επί της αρμοδιότητας του ακόμα κι αν ο αιτών δεν έχει εξαντλήσει τα εθνικά ένδικα μέσα που προβλέπονται στα άρ. 572 ΚΠΔ και 6, 86 του Ν 2776/1999 λόγω της εξαιρετικής επίδρασης των συνθηκών κράτησης στο πρόσωπό του, καταγιγνώσκει την παραβίαση του αρ. 3 ΕΣΔΑ, εφόσον οι συνθήκες κράτησης του αιτούντος στις φυλακές της Πάτρας διαπιστώνονται απάνθρωπες και υποβαθμιστικές. Τέλος, η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη κατά το μέρος που ο αιτών θεωρεί ότι παραβιάζεται το κατʼ άρ. 8 ΕΣΔΑ δικαίωμά του στην οικογενειακή ζωή, καθώς δεν έχει εξαντλήσει τα εσωτερικά ένδικα βοηθήματα, κατʼ άρ. 35 παρ. 1 και 4 ΕΣΔΑ. ΕΔΔΑ Παπακωνσταντίνου κατά Ελλάδος (13.11.2014), σελ. 50. | |
| ΠΑΤΡΟΤΗΤΑ | |
| Η απόρριψη από τα Εθνικά Δικαστήρια αίτησης Έλληνα υπηκόου για αναγνώριση της πατρότητας, βασιζόμενη στο άρ. 1469 ΑΚ για το λόγο ότι ο προσφεύγων δεν συγκαταλέγεται, στα πρόσωπα, τα οποία αναφέρονται περιοριστικά στο εν λόγω άρθρο δεν συνιστά παραβίαση του άρ. 8 ΕΣΔΑ. Η αναγνώριση της πατρότητας σε κάποιο πρόσωπο άπτεται της ιδιωτικής και της οικογενειακής ζωής και δεν συγχωρείται ουδεμία ανάμειξη εκτός εάν αυτή προβλέπεται από το νόμο και τον νομοθέτη, του οποίου η πρόθεση είναι να δώσει προβάδισμα στην προστασία του παιδιού και του νόμιμου πατέρα αλλά και της οικογένειας εν γένει (διαφ. γν.). ΕΔΔΑ Μαρίνης κατά Ελλάδος (9.10.2014), σελ. 31 - ΕΔΔΑ «Μαρίνης κατά Ελλάδος» 9/10/2014: Το δικαίωμα του βιολογικού πατέρα να προσβάλει το τεκμήριο καταγωγής από γάμο: θεμελίωση και περιορισμοί, Γεώργιος Κ. Λέκκας, σελ. 38 | |
| ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ | |
| Η μεταβίβαση του φυσικού οικοτόπου της Λιμνοθάλασσας Κορισσίων Κέρκυρας από το Δημόσιο στην Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ. Α.Ε. ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ επί της εκδικαζομένης την 11-02-2014 ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) υπʼ αριθμ. 3036/25-06-2003 αίτησης ακυρώσεως, Αλίκη Γιωτοπούλου - Μαραγκοπούλου, σελ. 11. | |
| Απορριπτέα ως απαράδεκτη αίτηση ακυρώσεως στρεφόμενη κατά των τεκμαιρόμενων, ρητών ή σιωπηρών πράξεων του Υπ. Οικονομικών, του Τ.Α.Ι.Π.Ε.Δ., καθώς και κάθε άλλου αρμοδίου διοικητικού οργάνου, της συμβάσεως μεταξύ, αφενός, του Τ.Α.Ι.Π.Ε.Δ. και του Ελληνικού Δημοσίου και, αφετέρου, του Ο.Π.Α.Π. Α.Ε. και κάθε άλλη σχετική πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως. Το Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ. Α.Ε. είναι ν.π.ι.δ., το οποίο δεν εκδίδει εκτελεστές διοικητικές πράξεις, διότι συνεστήθη, με τις διατάξεις του Κεφαλαίου Α΄ Ν 3986/2011 για την αξιοποίηση στοιχείων της ιδιωτικής περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου, με τη σύναψη, συμβάσεων ιδιωτικού δικαίου με τρίτους. (μειοψ). ΣτΕ 3873/2014 (Ολ, 7.11.2014), σελ. 86. | |
| ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΑ | |
| Δεν στοιχειοθετεί παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας, κατά την έννοια του άρ. 45 παρ. 5 του ΠΔ 18/1989, η επί τρίμηνο σιωπή της Διοικήσεως, συνιστάμενη σε παράλειψη αποφάνσεως επί των αιτήσεων χορήγησης άδειας ασκήσεως στην Ελλάδα δραστηριότητας αναγόμενης στη διοργάνωση τυχερών παιγνίων, τις οποίες υπέβαλαν οι αιτούσες, αλλοδαπές εταιρίες στοιχημάτων. Το μονοπώλιο της ΟΠΑΠ ΑΕ, μετά τις τροποποιήσεις που επέφεραν οι Ν 4002/2011, 4038/2012 και 4141/2013 στο σχετικό καθεστώς, συνοδεύεται από κανονιστικό πλαίσιο που το καθιστά συμβατό με τις επιταγές του ενωσιακού δικαίου, στο μέτρο που παρέχει επαρκείς εγγυήσεις για την επίτευξη, με τρόπο συνεπή και συστηματικό, των θεμιτών σκοπών της καταπολέμησης του παράνομου στοιχηματισμού και της συναφούς εγκληματικής δραστηριότητας καθώς και της προστασίας των καταναλωτών στον τομέα των τυχερών παιγνίων. Ως εκ τούτου, ο περιορισμός της ελευθερίας εγκαταστάσεως και τις ελεύθερης παροχής υπηρεσιών, όπως κατοχυρώνονται στα άρ. 49 και 56 ΣΛΕΕ, δικαιολογείται εν προκειμένω από επιτακτικούς λόγους γενικού συμφέροντος, επομένως οι αιτούσες δεν χαίρουν των σχετικών δικαιωμάτων. Κατά συνέπεια, οι υπό κρίση αιτήσεις είναι απορριπτέες ως αλυσιτελείς, καθώς τυχόν ακύρωση των προσβαλλόμενων παραλείψεων ουδόλως θα ωφελούσε τις αιτούσες, εφόσον οι αιτήσεις τους, οι οποίες θα καθίσταντο εκ νέου εκκρεμείς ενώπιον της Διοικήσεως, δεν θα ηδύναντο να ικανοποιηθούν, μετά την εισαγωγή των ως άνω νεότερων, συμβατών με το ενωσιακό δίκαιο, νομοθετικών ρυθμίσεων (μειοψ.). ΣτΕ 3167/2014 (Ολ, 26.9.2014), σελ. 118. | |
| ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ | |
| Εν μέρει απορριπτέα η αίτηση ακυρώσεως κατά της υπ αριθμ. 6/2012 ΠΥΣ με την οποία ρυθμίζονται ζητήματα εργασιακών σχέσεων σύμφωνα με τις δεσμεύσεις των Μνημονίων Συνεννόησης. Η μείωση των κατώτατων ορίων των μισθών και των ημερομισθίων, καθώς και η ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων με την προσβαλλόμενη ΠΥΣ είναι σύμφωνη με το άρ. 43 παρ. 2 Σ, καθώς οι διατάξεις του Μνημονίου έχουν ενσωματωθεί σε διατάξεις τυπικού νόμου με τις οποίες εξουσιοδοτείται συμφώνως με το ως άνω άρθρο το Υπουργικό Συμβούλιο. Είναι σύμφωνη με το Σ η αποκλειστική ρύθμιση με νόμο των εργασιακών θεμάτων κατά παρέκκλιση από την αρχή της συλλογικής αυτονομίας, εφόσον αυτό δικαιολογείται από λόγους δημοσίου και γενικότερου κοινωνικού συμφέροντος, οι οποίοι συνδέονται και με τη γενικότερη λειτουργία της εθνικής οικονομίας (μειοψ.). Οι ρυθμίσεις στις εργασιακές σχέσεις, οι οποίες επιφέρουν περιορισμό της συλλογικής αυτονομίας και της διάρκειας των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, καθώς και εν μέρει κατάργηση της μετενέργειας δεν αντίκεινται στο άρ.. 22 Σ (μειοψ.). Οι τροποποιήσεις ως προς τη δυνατότητα προσφυγής των μερών στη διαιτησία είναι αντίθετες στο άρ.22 Σ και ως προς αυτές οι διατάξεις της προσβαλλόμενης ΠΥΣ κρίνονται ακυρωτέες (μειοψ.). ΣτΕ 2307/2014 (Ολ, 24.6.2014), σελ. 115. | |
| ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ | |
| Δεκτή αίτηση ακυρώσεως κατά πράξεως Πρύτανη, με την οποία διαπιστώθηκε η αυτοδίκαιη θέση σε προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα υπαλλήλου. Η πράξη ερείδεται σε ΚΥΑ, η οποία εκδόθηκε κατʼ εφαρμογή διατάξεων νόμου που έχουν κριθεί από την Ολ ΣτΕ ως αντισυνταγματικές. ΣτΕ 4744/2014 (Ολ, 29.12.2014), σελ. 121. | |
| Απορριπτέα αίτηση ακυρώσεως στρεφόμενη κατά των ΥΑ που σχετίζονται με την θέση σε διαθεσιμότητα των δημοτικών αστυνομικών και την κινητικότητά τους με ένταξή τους στην ΕΛ.ΑΣ. και σε άλλες συναφείς υπηρεσίες. Το άρ. 81 Ν 4172/2013 κρίνεται συνταγματικό, καθώς η τήρηση του άρ. 74 παρ. 5 εδ. 2 Σ ελέγχεται από τη Βουλή και όχι από δικαστήριο. Ο σκοπός της νομοθέτησης είναι αδιάφορος, καθώς δε νοείται κατάχρηση της νομοθετικής εξουσίας, ενώ η μεταρρύθμιση εκφράζει τη μεταβολή της αντίληψης του νομοθέτη περί της αποτελεσματικότητας της Δημοτικής Αστυνομίας, και δε συνιστά παραβίαση των άρ. 26, 91, 101 και 103 Σ. Παράλληλα, καθώς η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων προϋποθέτει την ύπαρξη της θέσης τους, το άρ. 103 παρ. 4 Σ δεν παραβιάζεται με τη θέση τους σε διαθεσιμότητα, αλλά ούτε και με τη μετάταξή τους. Το άρ. 102 παρ. 1 Σ δεν παραβιάζεται, αφού οι ΟΤΑ δεν είναι αυτόνομοι, αλλά υπάγονται στην εξουσία του νομοθέτη, ενώ το ζήτημα της διαθεσιμότητας των Δημοτικών Αστυνομικών δεν αποτελεί τοπική υπόθεση. Οι θέσεις στις οποίες θα μετακινηθούν οι διαθέσιμοι υπάλληλοι μπορούν να συστηθούν με ΚΥΑ. Το γεγονός ότι θεσπίζεται ανώτατο όριο ηλικίας για την κινητικότητα και η προνομιακή θέση όσων δημοτικών αστυνομικών προσελήφθησαν το έτος 2010 έναντι των υπολοίπων δεν μπορούν να προβληθούν ως λόγοι ακύρωσης, αφού στοχεύουν στην ικανοποίηση συμφερόντων ορισμένων μόνο ενδιαφερομένων σε βάρος άλλων. ΣτΕ 15/2015 (Ολ, 9.1.2015), σελ. 121. | |
| Απορριπτέα αίτηση ακυρώσεως, στρεφόμενη κατά των υπʼ αριθμ. 164721/23.9.2013 και 164727/23.9.2013 αποφάσεων της Αντιδημάρχου Ηρακλείου Κρήτης, καθώς δεν υφίσταται παραβίαση του Συντάγματος, του άρ. 1 ΠΠΠ ΕΣΔΑ και της αρχής της προστατευόμενης εμπιστοσύνης. Ειδικότερα, η κατάργηση της Δημοτικής Αστυνομίας δεν αντίκειται στο άρ. 102 παρ. 2 Σ, καθώς δεν κατοχυρώνεται η εξουσία των ΟΤΑ πρώτου βαθμού να αποφασίζουν με δικά τους όργανα για θέματα υπηρεσιακής καταστάσεως των υπαλλήλων τους, τα οποία δεν συνιστούν τοπική υπόθεση. Ακόμα, η προαναφερθείσα κατάργηση δεν αντίκειται ούτε στο άρ. 103 Σ, ούτε στην προστατευόμενη εμπιστοσύνη, καθώς είναι αποτέλεσμα της μεταβολής των αντιλήψεων του νομοθέτη ως προς τον τρόπο οργανώσεως δημοσίας υπηρεσίας, ενόψει και επιτακτικών δημοσιονομικών λόγων. Συναφώς, η εγγύηση της μονιμότητας προϋποθέτει την ύπαρξη νομοθετημένης θέσεως. Σημειωτέον ότι το άρ. 5 παρ. 1 Σ και οι αρχές της ισότητας και της αξιοκρατίας δεν παραβιάζονται, καθώς δεν διασφαλίζουν την εις το διηνεκές παροχή υπηρεσιών από τον δημόσιο υπάλληλο, ενώ προβλέπεται η απορρόφηση, των υπηρετούντων στη Δημοτική Αστυνομία, από άλλες υπηρεσίες, όσον αφορά στο άρ. 2 παρ. 1 Σ. Τέλος, το άρ. 22 παρ. 1 Σ εφαρμόζεται μόνο επί απασχολουμένων με σχέση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου, ενώ η έννομη σχέση δημοσίου δικαίου που συνδέει τον υπάλληλο με την υπηρεσία δεν αποτελεί περιουσιακής φύσεως αξίωση, κατά το άρ. 1 ΠΠΠ ΕΣΔΑ (μειοψ.). ΣτΕ 16/2015 (Ολ, 9.1.2015), σελ. 121. | |
| ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ | |
| Η είσοδος οργάνων της Φορολογικής Διοικήσεως στην κατοικία φορολογουμένου (αμιγή ή μικτή), για τη διενέργεια φορολογικών ελέγχων, βάσει των διατάξεων του άρ. 25, και για τη διενέργεια ερευνών, βάσει των διατάξεων του άρ. 40 του ΚΦΔ (Ν 4174/2013), όπως ισχύουν, είναι επιτρεπτή, μετά τήρηση των όρων, των προϋποθέσεων και της διαδικασίας που προβλέπουν οι ίδιες διατάξεις, με μόνη την εντολή του αρμοδίου εισαγγελέα, τουτέστιν χωρίς την παρουσία εκπροσώπου της δικαστικής εξουσίας κατά τη διάρκεια του ελέγχου και των ερευνών ? η υποχρέωση παρουσίας του τελευταίου, κατά το άρ. 9 Σ, δεν επιβάλλεται προκειμένου περί διοικητικών ερευνών. Η συνεπεία του φορολογικού ελέγχου διαπίστωση διοικητικών φορολογικών παραβάσεων, οι οποίες ενδέχεται να αποτελούν και ποινικά αδικήματα, χωρίς την παρουσία εκπροσώπου της δικαστικής εξουσίας κατά τη διενέργεια του ελέγχου, δεν μετάγει την κατʼ οίκον έρευνα σε συνταγματικώς ανεπίτρεπτη ενέργεια, διότι η διαπίστωση των ποινικών παραβάσεων αποτελεί απλώς δευτερεύουσα συνέπεια της διαπιστώσεως φορολογικών παραβάσεων, μη δυνάμενη να αναιρέσει τον διοικητικό χαρακτήρα του ελέγχου (μειοψ.). Γνωμοδότηση ΝΣΚ 256/2014 (Α΄ Τακτική Ολ, 30.6.2014), σελ. 106. | |
| Σχόλιο - Η υπʼ αριθμ. 256/2014 Γνωμοδότηση ΝΣΚ υπό το Φως της Προστασίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου - Κατʼ οίκον φορολογικές έρευνες στα χρόνια της κρίσης;, Dr Αριστείδης Τσάτσος, σελ. 110. | |
