Back to Top
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΕ
Κωδικός Προϊόντος:
12667
- Έκδοση: 2011
- Βιβλιοδεσία: Εύκαμπτη
- Σελίδες: 326
- ISBN: 978-960-272-792-8
- Δείτε ένα απόσπασμα
- Black friday εκδόσεις: 30%
Η παρούσα μονογραφία «Εισαγωγή στο δίκαιο ανταγωνισμού της ΕΕ» , αποτελεί μία σύγχρονη επισκόπηση, κριτική προσέγγιση και ανάλυση της δυναμικής εξέλιξης του πρώην κοινοτικού και νυν ενωσιακού/ευρωπαϊκού δικαίου του ανταγωνισμού, ιδιαίτερα μετά τις σημαντικές τροποποιήσεις που επέφερε ο πρόσφατος εκσυγχρονισμός του και η Συνθήκη της Λισαβόνας.
Η δομή του έργου ακολουθεί τη λογική των διατάξεων του βασικού ευρωπαϊκού νομοθετήματος για το δίκαιο του ανταγωνισμού, δηλαδή τη Συνθήκη για τη λειτουργία της ΕΕ. Μετά την κατατοπιστική εισαγωγή του κεφαλαίου 1, στο κεφάλαιο 2 γίνεται λόγος για το στρατηγικό χαρακτήρα του δικαίου του ανταγωνισμού, το κεφάλαιο 3 αναφέρεται στο ουσιαστικό δίκαιο του ανταγωνισμού και συγκεκριμένα στους αντιμονοπωλιακούς κανόνες (αντιτράστ) των συμπράξεων (καρτέλ), το κεφάλαιο 4 συνεχίζει με τους αντιμονοπωλιακούς κανόνες (αντιτράστ) του ελέγχου της κατάχρησης δεσπόζουσας θέσης από μία επιχείρηση, το κεφάλαιο 5 κάνει λόγο για το παράγωγο δίκαιο του ανταγωνισμού, ειδικότερα ρυθμίζει ουσιαστικά και δικονομικά θέματα που σχετίζονται με τους αντιμονοπωλιακούς κανόνες των άρθρων 101 και 102 ΣυνθΛΕΕ. Το κεφάλαιο 6 κάνει αναφορά στο ειδικό καθεστώς των επιχειρήσεων που νομιμοποιούνται στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού δικαίου να επιφορτίζονται από το κράτος με στόχους γενικού οικονομικού συμφέροντος, αναλύοντας τις σχετικές διατάξεις της Συνθήκης και την πλούσια νομολογία των ευρωπαϊκών δικαστηρίων. Το κεφάλαιο 7 επικεντρώνεται στο παράγωγο ευρωπαϊκό δίκαιο και στο νέο καθεστώς που έχει επιφέρει ο Κανονισμός 1/2003. Ξεκινώντας από τις βασικές τροποποιήσεις που επέφερε στη δομή της εφαρμογής του δικαίου του ανταγωνισμού και στον έλεγχο τήρησης των κανόνων από την Επιτροπή, συνεχίζει με τη νομική προστασία απέναντι στον παραπάνω έλεγχο και τις νέες λειτουργίες και αρμοδιότητες του Ευρωπαϊκού Δικτύου Ανταγωνισμού (ΕΔΑ). Με το κεφάλαιο 8 επιχειρείται μία ανασκόπηση του παραγώγου κυρίως δικαίου περί ελέγχου συγκεντρώσεων και της νομικής προστασίας έναντι των αποφάσεων της Επιτροπής. Ιδιαίτερη σημασία έχουν οι διατάξεις για τον προληπτικό έλεγχο των σχεδίων συγκεντρώσεων που παρουσιάζουν ευρωπαϊκή διάσταση, έτσι ώστε να εξετασθεί εάν περιορίζουν τον ανταγωνισμό. Στο κεφάλαιο 9 αναδεικνύεται το θέμα της εξέτασης και του ελέγχου των κρατικών ενισχύσεων και το κεφάλαιο 10 πραγματοποιεί μία σύντομη ανασκόπηση στη δυνατότητα εφαρμογής των ευρωπαϊκών κανόνων ανταγωνισμού εκτός της ΕΕ, καθώς και στη στρατηγική της ΕΕ για διεθνή συνεργασία με ξένα κράτη και αρχές ανταγωνισμού.
O συγγραφέας στο ίδιο το κείμενο, για λόγους διευκόλυνσης της κατανόησης της θεωρίας αλλά και της έρευνας, παραθέτει αυτούσια αποσπάσματα από τα σημαντικότερα νομοθετικά κείμενα και αποφάσεις των ευρωπαϊκών δικαστηρίων, έτσι ώστε να μην είναι αναγκαία η αναζήτηση παραπομπών σε άλλες πηγές ή παραρτήματα. Επειδή σε πολλές δικαστικές αποφάσεις και κανονιστικά κείμενα έχουν διατηρηθεί οι παλαιότερες παραπομπές σε διατάξεις της Συνθήκης, ακόμη και αυτές που αντιστοιχούν στην ιδρυτική Συνθήκη της ΕΟΚ του 1957, για τη διευκόλυνση του αναγνώστη καταγράφονται σε πίνακα οι σχετικές αντιστοιχίσεις.
Η μονογραφία «Εισαγωγή στο δίκαιο ανταγωνισμού της ΕΕ» είναι περισσότερο από μία απλή εισαγωγή. Περιέχει όλες τις ουσιώδεις πληροφορίες για κάποιον ειδικό ή μη ειδικό νομικό που ασχολείται με το ευρωπαϊκό δίκαιο του ανταγωνισμού. Καλύπτει το σύνολο του πεδίου εφαρμογής του αυτοτελούς αυτού κλάδου της ΕΕ- του ενωσιακού/ευρωπαϊκού δικαίου του ανταγωνισμού- από τους αντιμονοπωλιακούς κανόνες και τις συγχωνεύσεις έως τις κρατικές ενισχύσεις, γεμίζει ένα σημαντικό κενό που υπήρχε στην ιδιαίτερη κατηγορία των «Εισαγωγών» και συμπληρώνει τα συγγράμματα του κλάδου.
Η δομή του έργου ακολουθεί τη λογική των διατάξεων του βασικού ευρωπαϊκού νομοθετήματος για το δίκαιο του ανταγωνισμού, δηλαδή τη Συνθήκη για τη λειτουργία της ΕΕ. Μετά την κατατοπιστική εισαγωγή του κεφαλαίου 1, στο κεφάλαιο 2 γίνεται λόγος για το στρατηγικό χαρακτήρα του δικαίου του ανταγωνισμού, το κεφάλαιο 3 αναφέρεται στο ουσιαστικό δίκαιο του ανταγωνισμού και συγκεκριμένα στους αντιμονοπωλιακούς κανόνες (αντιτράστ) των συμπράξεων (καρτέλ), το κεφάλαιο 4 συνεχίζει με τους αντιμονοπωλιακούς κανόνες (αντιτράστ) του ελέγχου της κατάχρησης δεσπόζουσας θέσης από μία επιχείρηση, το κεφάλαιο 5 κάνει λόγο για το παράγωγο δίκαιο του ανταγωνισμού, ειδικότερα ρυθμίζει ουσιαστικά και δικονομικά θέματα που σχετίζονται με τους αντιμονοπωλιακούς κανόνες των άρθρων 101 και 102 ΣυνθΛΕΕ. Το κεφάλαιο 6 κάνει αναφορά στο ειδικό καθεστώς των επιχειρήσεων που νομιμοποιούνται στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού δικαίου να επιφορτίζονται από το κράτος με στόχους γενικού οικονομικού συμφέροντος, αναλύοντας τις σχετικές διατάξεις της Συνθήκης και την πλούσια νομολογία των ευρωπαϊκών δικαστηρίων. Το κεφάλαιο 7 επικεντρώνεται στο παράγωγο ευρωπαϊκό δίκαιο και στο νέο καθεστώς που έχει επιφέρει ο Κανονισμός 1/2003. Ξεκινώντας από τις βασικές τροποποιήσεις που επέφερε στη δομή της εφαρμογής του δικαίου του ανταγωνισμού και στον έλεγχο τήρησης των κανόνων από την Επιτροπή, συνεχίζει με τη νομική προστασία απέναντι στον παραπάνω έλεγχο και τις νέες λειτουργίες και αρμοδιότητες του Ευρωπαϊκού Δικτύου Ανταγωνισμού (ΕΔΑ). Με το κεφάλαιο 8 επιχειρείται μία ανασκόπηση του παραγώγου κυρίως δικαίου περί ελέγχου συγκεντρώσεων και της νομικής προστασίας έναντι των αποφάσεων της Επιτροπής. Ιδιαίτερη σημασία έχουν οι διατάξεις για τον προληπτικό έλεγχο των σχεδίων συγκεντρώσεων που παρουσιάζουν ευρωπαϊκή διάσταση, έτσι ώστε να εξετασθεί εάν περιορίζουν τον ανταγωνισμό. Στο κεφάλαιο 9 αναδεικνύεται το θέμα της εξέτασης και του ελέγχου των κρατικών ενισχύσεων και το κεφάλαιο 10 πραγματοποιεί μία σύντομη ανασκόπηση στη δυνατότητα εφαρμογής των ευρωπαϊκών κανόνων ανταγωνισμού εκτός της ΕΕ, καθώς και στη στρατηγική της ΕΕ για διεθνή συνεργασία με ξένα κράτη και αρχές ανταγωνισμού.
O συγγραφέας στο ίδιο το κείμενο, για λόγους διευκόλυνσης της κατανόησης της θεωρίας αλλά και της έρευνας, παραθέτει αυτούσια αποσπάσματα από τα σημαντικότερα νομοθετικά κείμενα και αποφάσεις των ευρωπαϊκών δικαστηρίων, έτσι ώστε να μην είναι αναγκαία η αναζήτηση παραπομπών σε άλλες πηγές ή παραρτήματα. Επειδή σε πολλές δικαστικές αποφάσεις και κανονιστικά κείμενα έχουν διατηρηθεί οι παλαιότερες παραπομπές σε διατάξεις της Συνθήκης, ακόμη και αυτές που αντιστοιχούν στην ιδρυτική Συνθήκη της ΕΟΚ του 1957, για τη διευκόλυνση του αναγνώστη καταγράφονται σε πίνακα οι σχετικές αντιστοιχίσεις.
Η μονογραφία «Εισαγωγή στο δίκαιο ανταγωνισμού της ΕΕ» είναι περισσότερο από μία απλή εισαγωγή. Περιέχει όλες τις ουσιώδεις πληροφορίες για κάποιον ειδικό ή μη ειδικό νομικό που ασχολείται με το ευρωπαϊκό δίκαιο του ανταγωνισμού. Καλύπτει το σύνολο του πεδίου εφαρμογής του αυτοτελούς αυτού κλάδου της ΕΕ- του ενωσιακού/ευρωπαϊκού δικαίου του ανταγωνισμού- από τους αντιμονοπωλιακούς κανόνες και τις συγχωνεύσεις έως τις κρατικές ενισχύσεις, γεμίζει ένα σημαντικό κενό που υπήρχε στην ιδιαίτερη κατηγορία των «Εισαγωγών» και συμπληρώνει τα συγγράμματα του κλάδου.
ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΑΣ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΣΥΝΘΗΚΗΣ | Σελ. XIII |
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΣ | Σελ. XV |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 | |
ΕΙΣΑΓΩΓΗ | |
Ι. Θεμελιώδη στοιχεία και στόχοι του δικαίου ανταγωνισμού της ΕΕ | Σελ. 1 |
ΙΙ. Ο εκσυγχρονισμός του δικαίου ανταγωνισμού της ΕΕ | Σελ. 3 |
ΙΙΙ. Η σχέση του ανταγωνισμού με άλλες πολιτικές της ΕΕ | Σελ. 4 |
ΙV. Ο ρόλος της «νέας οικονομίας» | Σελ. 8 |
V. Ανταγωνισμός και οικονομική κρίση | Σελ. 11 |
VΙ. Η δομή του βιβλίου | Σελ. 14 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 | |
Ο ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΩΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΕΕ | |
Ι. Εισαγωγικά | Σελ. 17 |
ΙΙ. Οι διατάξεις της Συνθήκης | Σελ. 17 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 | |
ΑΝΤΙΜΟΝΟΠΩΛΙΑΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ (ΑΝΤΙΤΡΑΣΤ) : ΣΥΜΠΡΑΞΕΙΣ (ΚΑΡΤΕΛ) | |
I. Εισαγωγικά | Σελ. 23 |
ΙΙ. 'Αρθρο 101 ΣυνθΛΕΕ | Σελ. 24 |
Α. Η απαγόρευση | Σελ. 29 |
Β. Η ακυρότητα | Σελ. 31 |
Γ. Οι εξαιρέσεις | Σελ. 31 |
Δ. Αρμοδιότητα, παραβιάσεις και κυρώσεις | Σελ. 38 |
Ε. Βασικές έννοιες | Σελ. 43 |
1. Η έννοια της «επιχείρησης» και της «οικονομικής δραστηριότητας» | Σελ. 43 |
2. Η έννοια της «συμφωνίας» | Σελ. 55 |
3. Η έννοια της «εναρμονισμένης πρακτικής» | Σελ. 61 |
4. Η έννοια της «ένωσης επιχειρήσεων» | Σελ. 67 |
5. Σύνθετη ή ενιαία παράβαση | Σελ. 68 |
6. Ο επηρεασμός του εμπορίου και του ανταγωνισμού μεταξύ των κρατών μελών | Σελ. 72 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 | |
ΑΝΤΙΜΟΝΟΠΩΛΙΑΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ (ΑΝΤΙΤΡΑΣΤ) : ΔΕΣΠΟΖΟΥΣΑ ΘΕΣΗ | |
Ι. Εισαγωγικά | Σελ. 79 |
ΙΙ. 'Αρθρο 102 ΣυνθΛΕΕ | Σελ. 79 |
Α. Η απαγόρευση | Σελ. 79 |
Β. Οι εξαιρέσεις | Σελ. 82 |
Γ. Βασικές έννοιες | Σελ. 85 |
1. Η έννοια της «εσωτερικής αγοράς ή σημαντικού τμήματός της» | Σελ. 85 |
2. Η έννοια της «δεσπόζουσας θέσης» | Σελ. 90 |
3. Μία ή περισσότερες επιχειρήσεις | Σελ. 95 |
4. Η έννοια της «καταχρηστικής εκμετάλλευσης δεσπόζουσας θέσης» | Σελ. 98 |
5. Ο επηρεασμός του εμπορίου μεταξύ των κρατών μελών | Σελ. 104 |
ΙΙΙ. Η μεταρρύθμιση του άρθρου 102 ΣυνθΛΕΕ | Σελ. 105 |
Α. Το έγγραφο διαβούλευσης (discussion paper) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 82 (τώρα άρθρου 102) | Σελ. 106 |
Β. Οι κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις εκτελεστικές προτεραιότητες κατά την εφαρμογή του άρθρου 82 στις καταχρηστικές πρακτικές αποκλεισμού των ανταγωνιστών (abusive exclusionary conduct) επιχειρήσεων που κατέχουν δεσπόζουσα θέση | Σελ. 107 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5 | |
ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΚΑΝΟΝΩΝ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΑΠΑΛΛΑΓΗΣ | |
Ι. Εισαγωγικά | Σελ. 109 |
ΙΙ. 'Αρθρο 103 ΣυνθΛΕΕ | Σελ. 109 |
ΙΙΙ. Οι κανόνες απαλλαγής | Σελ. 110 |
Α. Κανονισμοί ομαδικών απαλλαγών και κλαδικοί Κανονισμοί | Σελ. 111 |
1. Γεωργικά προϊόντα | Σελ. 112 |
2. Χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες | Σελ. 114 |
3. Μεταφορές | Σελ. 116 |
4. Αυτοκινητοβιομηχανία | Σελ. 118 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6 | |
ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΓΕΝΙΚΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ | |
Ι. Εισαγωγικά | Σελ. 123 |
ΙΙ. 'Αρθρο 106 ΣυνθΛΕΕ | Σελ. 124 |
Α. Ο κανόνας | Σελ. 124 |
Β. Βασικές έννοιες | Σελ. 127 |
1. Η έννοια της «δημόσιας επιχείρησης» | Σελ. 127 |
2. Χορήγηση και άσκηση «ειδικών» και «αποκλειστικών» δικαιωμάτων | Σελ. 127 |
3. Η συνδυαστική ερμηνεία των άρθρων 102 και 106 ΣυνθΛΕΕ | Σελ. 128 |
4. Η έννοια των «υπηρεσιών γενικού οικονομικού συμφέροντος» (ΥΓΟΣ) | Σελ. 130 |
5. Αρμοδιότητα της Επιτροπής | Σελ. 131 |
ΙΙΙ. 'Αρθρο 14 ΣυνθΛΕΕ και άρθρο 36 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων | Σελ. 132 |
Α. 'Αρθρο 14 ΣυνθΛΕΕ | Σελ. 132 |
Β. 'Αρθρο 36 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων | Σελ. 133 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7 | |
ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ | |
Ι. Εισαγωγικά | Σελ. 135 |
ΙΙ. O Κανονισμός 1/2003 | Σελ. 135 |
Α. Το προϊσχύον δίκαιο και η ανάγκη μεταρρύθμισης | Σελ. 135 |
Β. Οι σημαντικότερες τροποποιήσεις | Σελ. 137 |
1. Η «αποκέντρωση» της εφαρμογής του ευρωπαϊκού δικαίου ανταγωνισμού | Σελ. 137 |
2. Βελτίωση της συνεκτικότητας | Σελ. 140 |
3. Επαναπροσδιορισμός της κίνησης της διαδικασίας εν όψει της έκδοσης απόφασης της Επιτροπής | Σελ. 141 |
4. Εισαγωγή νέων ερευνητικών-ελεγκτικών εξουσιών της Επιτροπής | Σελ. 145 |
5. Επαναπροσδιορισμός των ειδών των αποφάσεων που εκδίδει η Επιτροπή | Σελ. 155 |
i. Αποφάσεις για τη διαπίστωση και παύση μιας παράβασης | Σελ. 155 |
ii. Αποφάσεις για τη λήψη προσωρινών (ασφαλιστικών) μέτρων | Σελ. 157 |
iii. Αποφάσεις για την αποδοχή ανάληψης δεσμεύσεων εκ μέρους των επιχειρήσεων | Σελ. 158 |
iv. Αποφάσεις για την επιβολή προστίμου και χρηματικής ποινής | Σελ. 163 |
v. Αποφάσεις για τη διαπίστωση του ανεφάρμοστου των άρθρων 101 και 102 ΣυνθΛΕΕ | Σελ. 178 |
Γ. Αξιολόγηση του Κανονισμού 1/2003 | Σελ. 179 |
III. Νομική προστασία | Σελ. 180 |
A. Στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) | Σελ. 180 |
B. Στα εθνικά δικαστήρια | Σελ. 183 |
1. Η Λευκή Βίβλος για τις αγωγές αποζημίωσης για παραβίαση της αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας της ΕE | Σελ. 186 |
2. Συνεργασία της Επιτροπής με τα εθνικά δικαστήρια | Σελ. 187 |
IV. Οργανωτικές αλλαγές - το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Ανταγωνισμού (ΕΔΑ) | Σελ. 189 |
A. Κατανομή των αρμοδιοτήτων | Σελ. 191 |
B. Μηχανισμοί συνεργασίας | Σελ. 193 |
Γ. Κίνηση της διαδικασίας | Σελ. 195 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8 | |
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ | |
Ι. Νομοθεσία ελέγχου συγκεντρώσεων: από το πρωτογενές στο παράγωγο δίκαιο | Σελ. 201 |
ΙΙ. Ο Κανονισμός 139/2004 | Σελ. 203 |
Α. Περιεχόμενο και σκοπός | Σελ. 203 |
Β. Εφαρμογή | Σελ. 205 |
Γ. Αρμοδιότητα | Σελ. 206 |
Δ. Διαδικασία | Σελ. 208 |
Ε. Συμβατότητα | Σελ. 209 |
ΙΙΙ. Ο Κανονισμός 802/2004 | Σελ. 210 |
ΙV. Νομική προστασία | Σελ. 211 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9 | |
ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙΣ | |
Ι. Εισαγωγικά | Σελ. 213 |
ΙΙ. 'Αρθρο 107 ΣυνθΛΕΕ | Σελ. 213 |
Α. Η απαγόρευση | Σελ. 214 |
Β. Οι εξαιρέσεις | Σελ. 226 |
1. Αυτοδίκαιες εξαιρέσεις | Σελ. 226 |
2. Δυνητικές εξαιρέσεις | Σελ. 229 |
3. Εξαιρέσεις από το παράγωγο δίκαιο της ΕΕ | Σελ. 231 |
i. Ο Κανονισμός 1998/2006 περί ενισχύσεων ήσσονος σημασίας (de minimis) | Σελ. 231 |
ii. O Κανονισμός 800/2008 (Γενικός Κανονισμός απαλλαγής κατά κατηγορία) | Σελ. 233 |
iii. Το ήπιο δίκαιο (soft law) της Επιτροπής | Σελ. 234 |
Γ. Η έννοια της κρατικής ενίσχυσης | Σελ. 238 |
1. Έννοια | Σελ. 238 |
2. Παραδείγματα | Σελ. 240 |
ΙΙΙ. 'Αρθρο 108 | Σελ. 246 |
Α. Εξέταση και έλεγχος των κρατικών ενισχύσεων | Σελ. 246 |
Β. Αρμοδιότητα ελέγχου | Σελ. 247 |
Γ. Διαδικασία ελέγχου | Σελ. 248 |
ΙV. 'Αρθρο 109 | Σελ. 263 |
A. Ο διαδικαστικός Κανονισμός 659/1999 | Σελ. 263 |
Β. Ο εκτελεστικός Κανονισμός 794/2004 | Σελ. 270 |
V. Χρηματοπιστωτική κρίση και κρατικές ενισχύσεις | Σελ. 270 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10 | |
Η ΕΚΤΟΣ-ΕΕ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΓΙΑ ΔΙΕΘΝΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ | |
Ι. Εισαγωγικά | Σελ. 275 |
ΙΙ. Η εκτός-ΕΕ εφαρμογή | Σελ. 276 |
ΙΙΙ. Διμερείς συμφωνίες και πολυμερής συνεργασία | Σελ. 278 |
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ | Σελ. 281 |
ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ | Σελ. 291 |