ΠΡΟΛΟΓΟΣ | Σελ. VII |
ΑΝΤΙ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ | Σελ. 1 |
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
| |
ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: ΚΑΤΑΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΡΝΗΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗ
| |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ | |
ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ | |
1. Επιστημονικός προσδιορισμός | Σελ. 9 |
1.1. Έγκλημα: οι διαφορετικοί «άλλοι» ή κάποιοι από εμάς; | Σελ. 10 |
1.2. Τα όρια του εγκλήματος: Δίκαιο, κανόνας και νόμος | Σελ. 12 |
1.2.1. Νομικό έγκλημα - Πραγματικό έγκλημα | Σελ. 14 |
2. Η ιστορικότητα της Εγκληματολογίας | Σελ. 17 |
2.1. Το πρόβλημα | Σελ. 17 |
2.2. Θεωρία και πραγματικότητα | Σελ. 19 |
2.3. Η διάδοση της θεωρίας | Σελ. 21 |
2.4. Η ελληνική περίπτωση: εγκληματολογική θεωρία και αντεγκληματική πολιτική | Σελ. 21 |
2.4.1. Η εξέλιξη έως το 1974 | Σελ. 22 |
2.4.2. Από τη Μεταπολίτευση...προς τον 21ο αιώνα | Σελ. 26 |
3. Η γνώση μας για το έγκλημα | Σελ. 32 |
3.1. Η μέτρηση του εγκλήματος | Σελ. 32 |
3.2. Η αξία των μετρήσεων | Σελ. 36 |
3.3. Για μία κοινωνιολογία των καταγραφομένων εγκλημάτων | Σελ. 37 |
3.4. Ο σκοπός των μετρήσεων και αντεγκληματική πολιτική | Σελ. 41 |
3.5. Η παραγωγή στατιστικών δεδομένων στην Ελλάδα | Σελ. 46 |
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
| |
ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ «ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ» ΓΙΑ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ: ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΝΕΩΤΕΡΙΚΟΤΗΤΑ
| |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ | |
ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ | |
1. Ωφελισμός, Διαφωτισμός, Κλασικισμός | Σελ. 53 |
1.1. Κοινωνικό συμβόλαιο, πολιτική κοινωνία και το κοινό καλό | Σελ. 53 |
1.2. Τα έγκλημα ως ορθολογική πράξη | Σελ. 59 |
1.3. Κριτική | Σελ. 65 |
2. Η κρίση του κλασικισμού | Σελ. 67 |
2.1. Η επίδραση των θετικών επιστημών: κοινωνική μηχανή και η γέννηση του «μέσου ανθρώπου» | Σελ. 68 |
2.2. Η επίδραση της Ιατρικής | Σελ. 72 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ | |
Ο ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ | |
1. Θετικισμός Ι | Σελ. 75 |
1.1. Εισαγωγή | Σελ. 76 |
78 | |
2. Η Ιταλική Θετική Σχολή: Εγκληματίας γεννιέσαι δεν γίνεσαι | Σελ. 80 |
2.1. Ο εγκληματίας άνθρωπος | Σελ. 81 |
2.1.1. Το τέλος της ελεύθερης βούλησης | Σελ. 83 |
2.1.2. Φυσικό έγκλημα και η ικανότητα του εγκληματείν | Σελ. 86 |
2.2. Το πλαίσιο ανάπτυξης και η επίδραση της Ιταλικής Θετικής Σχολής | Σελ. 87 |
2.2.1.Οι συνθήκες διαβίωσης των εργατικών στρωμάτων | Σελ. 88 |
2.2.2. Η δημιουργία μεγάλων αστικών κέντρων | Σελ. 88 |
2.2.3. Αστική συγκρότηση και επικινδυνότητα | Σελ. 90 |
3. Ο πρώιμος κοινωνιολογικός Θετικισμός: Η γαλλική παράμετρος | Σελ. 91 |
3.1. Η «μετανάστευση» της Ευρωπαϊκής θεωρίας για το έγκλημα | Σελ. 94 |
4. Βιολογικός Θετικισμός | Σελ. 95 |
4.1. Κληρονομικότητα στα μοσχομπίζελα: πειράματα για τον υβριδισμό των φυτών | Σελ. 95 |
4.1.2. Το εγκληματικό οικογενειακό δένδρο των εγκλείστων | Σελ. 96 |
4.1.3. Εγκληματική συμφωνία | Σελ. 98 |
4.1.4. Υιοθετημένα παιδιά | Σελ. 100 |
4.2. Νοημοσύνη | Σελ. 100 |
4.3. Η γενετική δομή | Σελ. 101 |
4.4. Εγκληματικό σώμα: ανώτερα και κατώτερα είδη | Σελ. 103 |
4.5. Επίδραση του Βιολογικού Θετικισμού - Κριτική | Σελ. 105 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ | |
ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ | |
1. Θετικισμός ΙΙ | Σελ. 107 |
1.1. Κοινωνιολογικός Θετικισμός: Η Σχολή του Σικάγου | Σελ. 107 |
1.1.1. Το πλαίσιο ανάπτυξης και έρευνας της Σχολής του Σικάγου | Σελ. 108 |
1.1.2. Η πόλη ως εργαστήριο δημιουργίας ενός νέου τύπου ανθρώπου | Σελ. 110 |
1.1.2.1. Η Μητρόπολη | Σελ. 110 |
1.1.3. Οργάνωση και αποδιοργάνωση του αστικού χώρου 1925 | Σελ. 114 |
1.1.4. Αστική ανάπτυξη και κοινωνική αποδιοργάνωση | Σελ. 117 |
1.1.5. Πολιτισμική μεταβίβαση | Σελ. 118 |
1.1.6. Η σιωπηλή επανάσταση του Ε. Sutherland: διαφορικές | |
συναναστροφές | Σελ. 119 |
1.2. Επίδραση και Κριτική | Σελ. 123 |
2. Ψυχολογικός θετικισμός και κοινωνική μάθηση | Σελ. 124 |
2.1. Η ψυχαναλυτική προσέγγιση | Σελ. 124 |
2.2. Μητρική αποστέρηση | Σελ. 126 |
2.3. Θεωρίες της Μάθησης | Σελ. 127 |
2.3.1. Πρόδρομοι: το πεπτικό σύστημα των σκύλων και η κλασσική εξάρτηση | Σελ. 127 |
2.3.2. Οι φυλές του δρόμου: «πολιτισμικό σύστημα της χαμηλής τάξης» | Σελ. 129 |
2.3.3. Για λόγους τιμής: υποπολιτισμοί βίας | Σελ. 131 |
2.3.4. Ο Κώδικας του δρόμου: το ghetto | Σελ. 134 |
2.4. Εκπαιδεύοντας τον εγκληματία | Σελ. 136 |
2.4.1. Λειτουργική μάθηση | Σελ. 136 |
2.4.2. Διαφορική ενίσχυση: οι συνέπειες της συμπεριφοράς | Σελ. 137 |
2.4.3. Παρατηρώντας τους άλλους | Σελ. 139 |
2.4.4. Τα λάθη της εγκληματικής σκέψης | Σελ. 140 |
2.4.5. Ηθική ανάπτυξη και ανωριμότητα | Σελ. 140 |
2.4.6. Η εγκληματική προσωπικότητα | Σελ. 141 |
142 | |
3. Δομο-λειτουργικές θεωρίες και θεωρίες της έντασης | Σελ. 143 |
3.1 Ανομία και ο μετασχηματισμός της καπιταλιστικής κοινωνίας | Σελ. 143 |
3.1.1. Καινοτομία | Σελ. 147 |
3.1.2. Τυπολατρία | Σελ. 147 |
3.1.3. Αναχωρητισμός | Σελ. 147 |
3.1.4. Η εξέγερση/επανάσταση | Σελ. 148 |
3.2. Κριτική και επικρίσεις της θεωρίας της ανομίας | Σελ. 148 |
4. Η κληρονομιά και η επίδραση της σχολής του Σικάγου και του R.K. Merton | Σελ. 150 |
4.1. Η Γενική θεωρία της έντασης και οι τύποι έντασης | Σελ. 150 |
4.2. Η θεσμική ανομία και το Αμερικανικό όνειρο | Σελ. 150 |
4.3. Εγκληματικοί υπο-πολιτισμοί | Σελ. 151 |
4.4. Υπόγειες αξίες και τεχνικές ουδετεροποίησης | Σελ. 153 |
4.5. Θεωρίες ελέγχου | Σελ. 156 |
4.6. Κριτικές επισημάνσεις | Σελ. 158 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ | |
Η ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΟΥ ΘΕΤΙΚΙΣΜΟΥ | |
1. Κοινωνική αλληλεπίδραση και έγκλημα | Σελ. 159 |
1.1. Η θεωρία της ετικέττας ή του χαρακτηρισμού (labelling theory) | Σελ. 163 |
1.1.1. Η δραματοποίηση του κακού | Σελ. 163 |
1.1.2. Ο εξορθολογισμός της απόκλισης | Σελ. 164 |
1.1.3. Η διαδικασία δημιουργίας κανόνα: οι περιθωριοποιημένοι | Σελ. 164 |
1.1.4. Η εγκληματοποίηση του κανονικού | Σελ. 166 |
1.1.5. Η παραβατικότητα ως δραστηριότητα διατήρησης των ορίων | Σελ. 167 |
1.1.6. Ομοιογενής και ετερογενής κοινωνία και κοινωνική σύγκρουση | Σελ. 167 |
1.1.7. Εξω-νομικοί παράγοντες που επιδρούν στο χαρακτηρισμό | Σελ. 167 |
1.2. Κριτική και επίδραση της θεωρίας της ετικέττας | Σελ. 168 |
2. Ριζοσπαστικές θεωρίες: Η συγκρουσιακή κοινωνία | Σελ. 169 |
2.1. Αντιθετικισμός: η ρωγμή στη συναινετική κοινωνία | Σελ. 169 |
2.1.1. Πολιτισμική σύγκρουση και έγκλημα | Σελ. 169 |
2.2. Οι θεωρίες της σύγκρουσης ανάμεσα στον Ψυχρό Πόλεμο και τα κινήματα του '60 και '70 | Σελ. 170 |
2.2.1. Η σύγκρουση ως συμβολή στην κοινωνική συνοχή | Σελ. 171 |
2.2.2. Σχέσεις εξουσίας και εγκληματοποίηση | Σελ. 172 |
2.2.3. Μια θεωρία για την εγκληματοποίηση | Σελ. 173 |
2.2.4. Η κοινωνική πραγματικότητα του εγκλήματος | Σελ. 174 |
2.3. Επίδραση και κριτική των θεωριών της σύγκρουσης | Σελ. 176 |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ | |
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ | |
1. Μαρξισμός και Μαρξιστική Εγκληματολογία | Σελ. 177 |
1.1. Εισαγωγή: το έγκλημα ως κοινωνικό και πολιτικό ζήτημα | Σελ. 177 |
1.2. Η πρώιμη Μαρξιστική εγκληματολογική θεωρία | Σελ. 182 |
1.2.1. Έγκλημα και οικονομικές ανισότητες | Σελ. 182 |
1.3. Μαρξιστική Εγκληματολογία: η αμερικανική εκδοχή | Σελ. 183 |
1.3.1. Το έγκλημα ως λύση επιβίωσης | Σελ. 183 |
1.3.2. Η συμβίωση νομιμότητας και παρανομίας | Σελ. 184 |
1.3.3. Τα οικονομικά του καπιταλισμού και το νόημα του εγκλήματος | Σελ. 184 |
2. Μαρξισμός, κριτική θεωρία και κριτική Εγκληματολογία | Σελ. 185 |
2.1. Ένα νέο επιστημονικό «παράδειγμα»: Κριτική Εγκληματολογία | Σελ. 185 |
2.1.1. Μια πλήρως κοινωνική θεωρία | Σελ. 185 |
2.1.1.1. Δυνατότητες | Σελ. 186 |
2.1.1.2. Τυπικές προϋποθέσεις | Σελ. 186 |
2.1.1.3. Ενστάσεις | Σελ. 189 |
2.2. Κριτική του ποινικού δικαίου μέσα από την κοινωνιολογική έρευνα | Σελ. 190 |
2.2.1. Ιδεολογία της Κοινωνικής 'Αμυνας, ψευδής συνείδηση και ποινικό δίκαιο | Σελ. 192 |
2.2.2. Ιδεολογία της Κοινωνικής 'Αμυνας: Αρχές | Σελ. 193 |
2.2.3. Η πολιτική οικονομία της ποινής και κριτική στο ποινικό δίκαιο | Σελ. 195 |
2.2.3.1. Η άρνηση της αρχής της νομιμότητας | Σελ. 196 |
2.2.3.2. Η άρνηση της αρχής του καλού και του κακού | Σελ. 198 |
2.2.3.3. Η άρνηση της αρχής της ενοχής | Σελ. 199 |
2.2.3.4. 'Αρνηση της αρχής της πρόληψης και του σκοπού | Σελ. 200 |
2.2.3.5. Η άρνηση της αρχής της ισότητας | Σελ. 200 |
2.2.3.6. Η άρνηση της αρχής του κοινωνικού συμφέροντος | Σελ. 201 |
2.3. Κριτική Εγκληματολογία: συνοπτική επισκόπηση | Σελ. 202 |
2.3.1. Η πολιτική οικονομία του εγκλήματος | Σελ. 202 |
2.3.2. Η αξία της μαρξιστικής ανάλυσης | Σελ. 202 |
2.3.3. Καθοδηγητικοί άξονες ανάλυσης | Σελ. 203 |
2.3.4. Το πεδίο έρευνας | Σελ. 206 |
2.3.5. Εξουσία και γνώση | Σελ. 206 |
2.3.6. Τα ανθρώπινα δικαιώματα | Σελ. 207 |
2.4. Κριτική και επίδραση | Σελ. 207 |
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ
| |
ΟΙ «ΜΙΚΡΕΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ» ΓΙΑ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ: ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΗ ΝΕΩΤΕΡΙΚΟΤΗΤΑ
| |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ | |
Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΡΕΑΛΙΣΜΩΝ | |
1. Οι επίγονοι των μεγάλων αφηγήσεων | Σελ. 211 |
2. Βιοχημικές και βιοκοινωνικές θεωρίες | Σελ. 214 |
2.1. Το νευρικό σύστημα και εγκέφαλος | Σελ. 214 |
2.1.1. Οι ανιχνευτές ψεύδους και το άγχος της τιμωρίας | Σελ. 217 |
2.1.2. Νευροδιαβιβαστές | Σελ. 218 |
2.1.3. Ψυχώσεις και εγκεφαλικές βλάβες. | Σελ. 220 |
2.2. Ορμόνες και επιθετική συμπεριφορά | Σελ. 221 |
2.3. Βιοκοινωνικοί παράγοντες | Σελ. 221 |
2.3.1. Εξελικτικές θεωρίες - η ροπή στο έγκλημα | Σελ. 221 |
3. Ο νεοσυντηρητισμός και η διαχείριση του Εγκλήματος | Σελ. 225 |
3.1. Η περιβαλλοντική προσέγγιση | Σελ. 225 |
3.2. Η προσέγγιση της δραστηριότητας ρουτίνας | Σελ. 226 |
3.3. Η προσέγγιση της ορθολογικής επιλογής | Σελ. 228 |
3.4. Η επιστροφή στο παρελθόν και η εγκληματοποίηση της φτώχειας | Σελ. 229 |
3.4.1. Τα «σπασμένα παράθυρα» | Σελ. 231 |
233 | |
4. Η εξέλιξη της Κριτικής Εγκληματολογίας | Σελ. 235 |
4.1. Αριστερός ρεαλισμός: το τετράγωνο το εγκλήματος | Σελ. 235 |
4.2. Η ριζοσπαστική (ιδεαλιστική) προσέγγιση | Σελ. 240 |
4.3. Η εγκληματολογία της κοινωνικής βλάβης | Σελ. 240 |
4.4. Η αναρχική προσέγγιση | Σελ. 241 |
4.5. Η πολιτισμική προσέγγιση | Σελ. 241 |
4.5.1. Το καρναβάλι του εγκλήματος | Σελ. 246 |
4.5.2. Η σχιζοφρένεια του εγκλήματος | Σελ. 246 |
5. Η «ανεξάρτητη σκηνή» της Εγκληματολογίας | Σελ. 251 |
5.1. Η φεμινιστική προσέγγιση | Σελ. 251 |
5.2. Η ολοκλήρωση ως διακύβευμα της σύγχρονης Εγκληματολογίας | Σελ. 256 |
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ: Η ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ | Σελ. 257 |
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ | Σελ. 261 |
ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ | Σελ. 279 |