| ΕΙΣΑΓΩΓΗ
| |
| Α. Αντικείμενο μελέτης | Σελ. 1
|
| Β. Μεθοδολογικές διευκρινίσεις | Σελ. 3
|
| Γ. Δομή | Σελ. 5
|
| ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ
| |
| ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΩΝ ΔΙΚΤΥΟΥ
| |
| Κεφάλαιο 1 Δημόσια παρέμβαση σε βιομηχανίες δικτύου
| |
| Α. Βιομηχανίες δικτύου | Σελ. 9
|
| 1. Ορισμός | Σελ. 9
|
| 2. Κοινά χαρακτηριστικά | Σελ. 11
|
| (α) Υποδομές φυσικού μονοπωλίου | Σελ. 11
|
| (β) Κοινά τεχνικά και οικονομικά χαρακτηριστικά | Σελ. 14
|
| (γ) Σημασία κοινής ωφέλειας | Σελ. 15
|
| Β. Αναγκαιότητα δημόσιας παρέμβασης | Σελ. 17
|
| 1. Εξυπηρέτηση γενικού συμφέροντος | Σελ. 17
|
| 2. Στρατηγικοί στόχοι | Σελ. 18
|
| 3. Εξωτερικότητες | Σελ. 20
|
| Κεφάλαιο 2 Μοντέλα οργάνωσης βιομηχανιών δικτύου
| |
| Α. Δημόσιο μονοπώλιο | Σελ. 24
|
| 1. Γενική περιγραφή | Σελ. 24
|
| 2. Βασικά χαρακτηριστικά | Σελ. 26
|
| (α) Καθετοποιημένη, μονοπωλιακή, δημόσια επιχείρηση | Σελ. 26
|
| (β) Περιορισμοί δράσης | Σελ. 28
|
| 3. Πρακτική εφαρμογή | Σελ. 31
|
| Β. Ελεύθερη αγορά | Σελ. 32
|
| 1. Επιδιωκόμενοι στόχοι | Σελ. 32
|
| 2. Απελευθέρωση αγορών | Σελ. 34
|
| (α) Έννοια | Σελ. 34
|
| (β) Διάκριση από άλλες έννοιες | Σελ. 34
|
| (1) Ιδιωτικοποίηση | Σελ. 34
|
| (2) Παραχώρηση | Σελ. 36
|
| (3) Συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα | Σελ. 37
|
| 3. Βασική δομή οργάνωσης αγορών δικτύου | Σελ. 38
|
| Κεφάλαιο 3 Συνταγματικά όρια ως προς την επιλογή του μοντέλου οργάνωσης
| |
| Α. Κρίσιμες συνταγματικές διατάξεις και ερμηνεία | Σελ. 41
|
| Β. Πεδίο νομοθετικής σκοπιμότητας | Σελ. 44
|
| 1. Ευχέρεια επιλογής πολιτικής | Σελ. 44
|
| 2. Οριοθέτηση | Σελ. 47
|
| 3. Ενδεχόμενο αλλαγής πολιτικής | Σελ. 50
|
| ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ
| |
| ΚΑΝΟΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΑΓΟΡΩΝ ΔΙΚΤΥΟΥ
| |
| Κεφάλαιο 4 Ευρωπαϊκή και εθνική έννομη τάξη
| |
| Α. Ευρωπαϊκό δίκαιο | Σελ. 53
|
| 1. Πρωτογενές ευρωπαϊκό δίκαιο | Σελ. 53
|
| 2. Παράγωγο ευρωπαϊκό δίκαιο | Σελ. 56
|
| (α) Νομική βάση θεμελίωσης αρμοδιότητας | Σελ. 56
|
| (β) Περιγραφή | Σελ. 57
|
| (γ) Χαρακτηριστικά | Σελ. 59
|
| (1) Ανομοιόμορφη πορεία εξέλιξης | Σελ. 59
|
| (2) Τομεακή προσέγγιση | Σελ. 60
|
| (3) Εγγύηση ελάχιστου κανονιστικού πλαισίου απελευθέρωσης | Σελ. 60
|
| (4) Δυναμική εξέλιξη | Σελ. 61
|
| Β. Εθνικό δίκαιο | Σελ. 62
|
| 1. Περιγραφή | Σελ. 62
|
| 2. Χαρακτηριστικά | Σελ. 63
|
| (α) Σύνδεση με ευρωπαϊκό δίκαιο | Σελ. 63
|
| (β) Τομεακή προσέγγιση | Σελ. 64
|
| Κεφάλαιο 5 Βασικές αρχές οργάνωσης αγορών δικτύου
| |
| Α. Πρόσβαση τρίτων στα φυσικά μονοπώλια | Σελ. 65
|
| 1. Δικαίωμα πρόσβασης τρίτων | Σελ. 65
|
| 2. Θεωρητικό θεμέλιο | Σελ. 66
|
| 3. Φορείς | Σελ. 68
|
| 4. Τρόπος άσκησης δικαιώματος πρόσβασης | Σελ. 68
|
| 5. Συστήματα οργάνωσης δικαιώματος πρόσβασης | Σελ. 69
|
| (α) Περιγραφή συστημάτων | Σελ. 69
|
| (β) Αξιολόγηση | Σελ. 70
|
| Β. Υποχρεώσεις διαχωρισμού καθετοποιημένων επιχειρήσεων | Σελ. 71
|
| 1. Σκοπός | Σελ. 71
|
| 2. Κατηγορίες | Σελ. 72
|
| (α) Λογιστικός διαχωρισμός | Σελ. 72
|
| (β) Λειτουργικός διαχωρισμός | Σελ. 73
|
| (γ) Νομικός διαχωρισμός | Σελ. 74
|
| (δ) Ιδιοκτησιακός διαχωρισμός | Σελ. 77
|
| Γ. Εξυπηρέτηση κοινής ωφέλειας | Σελ. 78
|
| 1. Μέθοδοι εξυπηρέτησης κοινής ωφέλειας | Σελ. 78
|
| 2. Υποχρεώσεις παροχής υπηρεσιών κοινής ωφέλειας (ΥΚΩ) | Σελ. 79
|
| (α) Έννοια | Σελ. 79
|
| (β) Συνδυασμός «ΥΚΩ» και «ΥΓΟΣ» | Σελ. 80
|
| (γ) Παράγωγο ευρωπαϊκό δίκαιο | Σελ. 83
|
| (1) Αρμοδιότητα και ευχέρεια κρατών μελών για την επιβολή υποχρεώσεων ΥΚΩ | Σελ. 83
|
| (2) Οριοθέτηση | Σελ. 83
|
| (i) Γενικά κριτήρια | Σελ. 83
|
| (ii) Ειδικά κριτήρια | Σελ. 84
|
| (3) Διαδικαστικοί περιορισμοί | Σελ. 85
|
| (4) Παροχή αντισταθμίσματος | Σελ. 88
|
| 3. Καθολική υπηρεσία | Σελ. 90
|
| (α) Έννοια | Σελ. 90
|
| (β) Κανονιστικό πλαίσιο | Σελ. 91
|
| (γ) Σύγκριση με ΥΚΩ | Σελ. 93
|
| Δ. Ομαλή μετάβαση στον ανταγωνισμό | Σελ. 95
|
| 1. Σταδιακό άνοιγμα αγοράς | Σελ. 95
|
| 2. Λανθάνον κόστος | Σελ. 96
|
| 3. Εταιρική αναδιοργάνωση δημοσίων επιχειρήσεων | Σελ. 98
|
| 4. Παρεκκλίσεις και εξαιρέσεις | Σελ. 99
|
| ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ
| |
| ΡΥΘΜΙΣΗ ΑΓΟΡΩΝ ΔΙΚΤΥΟΥ
| |
| Κεφάλαιο 6 Η ρύθμιση ως αρμοδιότητα φορέων δημόσιας εξουσίας
| |
| Α. Γενική έννοια όρου «ρύθμιση» | Σελ. 103
|
| 1. Όρος «ρύθμιση» | Σελ. 103
|
| 2. Ερμηνευτικές εκδοχές | Σελ. 106
|
| 3. Επιλογή ερμηνευτικής προσέγγισης | Σελ. 107
|
| (α) Αναγκαιότητα και αιτιολόγηση επιλογής | Σελ. 107
|
| (β) Επιμέρους στοιχεία έννοιας | Σελ. 108
|
| (γ) Συνέπειες επιλογής ερμηνείας | Σελ. 109
|
| Β. Κατηγορίες ρύθμισης | Σελ. 110
|
| 1. Οικονομική ρύθμιση | Σελ. 110
|
| (α) Ευρεία έννοια | Σελ. 110
|
| (β) Στενή έννοια | Σελ. 111
|
| 2. Κοινωνική ρύθμιση | Σελ. 112
|
| 3. Τεχνική ρύθμιση | Σελ. 112
|
| Κεφάλαιο 7 Πεδία αναφοράς, στόχοι και μέσα ρύθμισης αγορών δικτύου
| |
| Α. Οικονομική ρύθμιση κοινής υποδομής δικτύου | Σελ. 113
|
| 1. Στόχοι | Σελ. 113
|
| 2. Μέσα | Σελ. 115
|
| Β. Οικονομική ρύθμιση σε σχέση με τα ανταγωνιστικά τμήματα της αγοράς | Σελ. 116
|
| 1. Προληπτική ρύθμιση | Σελ. 116
|
| (α) Γενική ρύθμιση | Σελ. 116
|
| (1) Στόχοι | Σελ. 116
|
| (2) Μέσα | Σελ. 117
|
| (β) Πρώην μονοπωλιακές επιχειρήσεις | Σελ. 118
|
| (1) Στόχοι | Σελ. 118
|
| (2) Μέσα | Σελ. 119
|
| 2. Κατασταλτική ρύθμιση | Σελ. 121
|
| 3. Σύγκριση προληπτικής και κατασταλτικής ρύθμισης | Σελ. 122
|
| Γ. Κοινωνική ρύθμιση για την κοινή ωφέλεια | Σελ. 123
|
| 1. Προστασία καταναλωτών | Σελ. 123
|
| 2. Διασφάλιση εφοδιασμού | Σελ. 125
|
| Δ. Η αρχή της αναλογικότητας στο πλαίσιο της ρύθμισης αγορών δικτύου | Σελ. 127
|
| Κεφάλαιο 8 Εργαλεία ρύθμισης αγορών δικτύου
| |
| Α. Κανονιστικό πλαίσιο | Σελ. 129
|
| 1. Ιδιαιτερότητες αγορών δικτύου | Σελ. 129
|
| 2. Δομή οργάνωσης | Σελ. 130
|
| 3. Σημασία ασφάλειας δικαίου | Σελ. 131
|
| Β. Διοικητικές άδειες | Σελ. 135
|
| 1. Σημασία | Σελ. 135
|
| 2. Συστηματική ταξινόμηση | Σελ. 135
|
| 3. Διοικητικός έλεγχος | Σελ. 135
|
| 4. Κατηγορίες | Σελ. 136
|
| (α) Ανταγωνιστικές δραστηριότητες | Σελ. 137
|
| (β) Φυσικά μονοπώλια | Σελ. 141
|
| Γ. Κανόνες «ήπιου δικαίου» | Σελ. 143
|
| Δ. Δικαστικός έλεγχος | Σελ. 145
|
| 1. Διεύρυνση πεδίου δικαστικού ελέγχου | Σελ. 145
|
| 2. Εύρος εξουσιοδοτικών διατάξεων | Σελ. 148
|
| ΤΕΤΑΡΤΟ ΜΕΡΟΣ
| |
| ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ
| |
| Κεφάλαιο 9 Θεσμική ιδιαιτερότητα ρυθμιστικών αρχών
| |
| Α. Ανεξάρτητες ρυθμιστικές αρχές | Σελ. 153
|
| 1. Βασικά χαρακτηριστικά | Σελ. 153
|
| 2. Λόγοι σύστασης ανεξάρτητων ρυθμιστικών αρχών | Σελ. 154
|
| 3. Αναμενόμενο όφελος | Σελ. 156
|
| Β. Ρυθμιστικές αρχές κατά το ευρωπαϊκό δίκαιο | Σελ. 157
|
| 1. Κανόνες ευρωπαϊκού δικαίου | Σελ. 157
|
| 2. Θεσμική ιδιαιτερότητα | Σελ. 158
|
| 3. Αρμοδιότητες | Σελ. 161
|
| 4. Επέκταση ευρωπαϊκού κεκτημένου | Σελ. 163
|
| Γ. Ρυθμιστικές αρχές στην ελληνική έννομη τάξη | Σελ. 164
|
| 1. Περιπτώσεις | Σελ. 164
|
| 2. Θεσμικά χαρακτηριστικά | Σελ. 166
|
| (α) Δημόσιες αρχές | Σελ. 166
|
| (β) Εγγυήσεις ανεξαρτησίας | Σελ. 167
|
| 3. Οι ρυθμιστικές αρχές και ανεξάρτητες αρχές | Σελ. 170
|
| (α) Ανεξάρτητες (διοικητικές) αρχές | Σελ. 171
|
| (β) Ομοιότητα και διαφορές | Σελ. 173
|
| 4. Ρυθμιστικές αρχές και Επιτροπή Ανταγωνισμού | Σελ. 176
|
| 5. Νομική προσωπικότητα | Σελ. 176
|
| Κεφάλαιο 10 Λειτουργική ιδιαιτερότητα ρυθμιστικών αρχών
| |
| Α. Κατανομή αρμοδιοτήτων μεταξύ παραδοσιακών διοικητικών δομών και ρυθμιστικών αρχών | Σελ. 183
|
| Β. Οριοθέτηση αρμοδιοτήτων | Σελ. 187
|
| Γ. Διαφάνεια | Σελ. 187
|
| 1. Πληροφόρηση | Σελ. 188
|
| 2. Συμμετοχή ενδιαφερομένων | Σελ. 189
|
| Κεφάλαιο 11 Κριτική μοντέλου ρυθμιστικών αρχών
| |
| Α. Το πρόβλημα της νομιμοποίησης | Σελ. 191
|
| Β. Το πρόβλημα της ρυθμιστικής «σύλληψης» | Σελ. 193
|
| 1. Περιγραφή προβλήματος | Σελ. 193
|
| 2. Αντιμετώπιση | Σελ. 194
|
| 3. Το πρόβλημα των εθνικών πρωταθλητών | Σελ. 195
|
| ΕΠΙΛΟΓΟΣ | Σελ. 197
|
| Α. Σύνοψη θέσεων | Σελ. 199
|
| Β. Συμπεράσματα | Σελ. 203
|
| ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ | Σελ. 209
|
| ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ | Σελ. 225 |
