|
|
Πολιτική των cookies
Χρησιμοποιούμε cookies δικά μας και τρίτων για να βελτιώσουμε την εμπειρία σας & να προσφέρουμε το μέγιστο των υπηρεσιών μας.
Βιβλίο
Έντυπη μορφή- Φυσικά Πρόσωπα
40,00 € - Νομικά Πρόσωπα
50,00 €
e-Book
Ηλεκτρονική μορφή- Φυσικά Πρόσωπα
40,00 € - Νομικά Πρόσωπα
50,00 €
Βιβλίο & e-Book
Έντυπη & Ηλεκτρονική Μορφή- Φυσικά Πρόσωπα
44,00 € - Νομικά Πρόσωπα
55,00 €
Περιγραφή
Περιεχόμενα
Η μονογραφία «Οίκοι αξιολόγησης εμπόρων & χρηματοπιστωτικών μέσων» εστιάζει στα εξαιρετικώς επίκαιρα και αδιερεύνητα εν πολλοίς νομικά ζητήματα της αποστολής, της ρύθμισης και της αστικής ευθύνης των οίκων αξιολόγησης.
Η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση των ετών 2007-2008 εξοικείωσε το ευρύτερο κοινό, περισσότερο σε δημοσιογραφική βάση, με το άγνωστο μέχρι τότε δεδομένο ότι υφίστανται και λειτουργούν οίκοι αξιολόγησης, φορείς δηλαδή επιφορτισμένοι με την εκτίμηση του αξιόχρεου των εμπόρων και των εκδοτών χρηματοπιστωτικών μέσων.
Οι οίκοι αξιολόγησης είναι δημιούργημα της αμερικανικής κεφαλαιαγοράς, έστω και αν οι κρίσεις τους «εξάγονται» και σε άλλες δικαιοδοσίες, όπως την ενωσιακή. Οι σημαντικότεροι σε εμβέλεια οίκοι αξιολόγησης διατηρούν τουλάχιστον την κύρια εγκατάστασή τους στις ΗΠΑ, έτσι η ρύθμισή τους εκεί είναι πληρέστερη και αρχαιότερη. Το ίδιο συμβαίνει και με την πρόβλεψη της αστικής τους ευθύνης που στις ΗΠΑ γνώρισε αλλεπάλληλα στάδια εξέλιξης, αρχής γενομένης από τη δεκαετία του 1960. Ο ενωσιακός νομοθέτης ακολούθησε με υστέρηση, και μάλλον αμυντικά, ώστε να αναχαιτίσει την αθρόα χρήση στο ενωσιακό έδαφος αμερικανικής προέλευσης αξιολογήσεων εμπόρων και χρεών, ιδιωτικών και δημοσίων. Έτσι, η διερεύνηση της αμερικανικής θεωρίας και νομολογίας γύρω από την υπόσταση και τη δραστηριότητα των οίκων αξιολόγησης καθίσταται επιβεβλημένη.
Η μονογραφία «Οίκοι αξιολόγησης εμπόρων & χρηματοπιστωτικών μέσων» διαρθρώνεται σε πέντε κεφάλαια: α) Η αξιολόγηση εμπόρων και εκδοτών χρηματοπιστωτικών μέσων: οικονομική λειτουργία, συντεταγμένες, φορείς, β) οίκοι αξιολόγησης και ρύθμιση στις έννομες τάξεις της ΕΕ και των ΗΠΑ, γ) οι οίκοι αξιολόγησης ενώπιον των δικαστηρίων, δ) οίκοι αξιολόγησης και άλλοι «πυλωροί» (ελεγκτές, οικονομικοί αναλυτές), και ε) η αστική ευθύνη των οίκων αξιολόγησης στην ενωσιακή και στην ελληνική έννομη τάξη. To έργο εμπλουτίζεται με παράρτημα νομοθεσίας των ΗΠΑ για τους οίκους αξιολόγησης, βιβλιογραφία και αλφαβητικό ευρετήριο.
| ΕΙΣΑΓΩΓΗ | |
| ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ | |
| 1 | |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ | |
| Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΕΜΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΚΔΟΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ: ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ, ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΕΣ, ΦΟΡΕΙΣ | |
| Α. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ: ΓΕΝΙΚΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ | Σελ. 11 |
| Β. Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΚΑΙ ΓΕΝΕΣΙΟΥΡΓΕΣ ΤΗΣ ΑΙΤΙΕΣ | Σελ. 14 |
| Ι. Το πληροφοριακό έλλειμμα και η «απο-διαμεσολάβηση» | Σελ. 14 |
| 1. Χαλάρωση του νομικού και οικονομικού δεσμού χρηματοδότη-χρηματοδοτούμενου | Σελ. 14 |
| 2. Απουσία διαπραγματεύσεων | Σελ. 15 |
| 3. Κλιμάκωση και διακύμανση των επιπέδων πιστωτικού κινδύνου | Σελ. 16 |
| 4. Συμμετοχή τρίτων διαμεσολαβητών | Σελ. 16 |
| ΙΙ. Η τιτλοποίηση απαιτήσεων | Σελ. 17 |
| 1. Γενικά | Σελ. 17 |
| 2. «Κλιμακωτή ροή πληρωμών» και «οικοδόμηση σειρών τίτλων» διαφορετικής εξοφλητικής προτεραιότητας | Σελ. 18 |
| ΙΙΙ. Εναλλακτικοί μηχανισμοί ενημέρωσης | Σελ. 20 |
| Γ. ΟΙ ΟΙΚΟΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΩΣ ΦΟΡΕΙΣ ΠΑΡΟΧΗΣ ΤΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ | Σελ. 21 |
| Ι. Χαρακτηριστικά των οίκων αξιολόγησης και οικονομική στάθμιση της λειτουργίας τους | Σελ. 21 |
| 1. Τεχνογνωσία, εμπειρία και αναλυτικές δεξιότητες | Σελ. 23 |
| 2. Συνοχή των κριτηρίων αξιολόγησης και τυποποίηση μεθοδολογίας | Σελ. 24 |
| 3. Ανεξαρτησία της κρίσης και «καλή φήμη» των ΟΑ | Σελ. 24 |
| ΙΙ. Η σύγκρουση συμφερόντων | Σελ. 26 |
| Δ. ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ: ΣΤΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΠΙΣΤΩΤΙΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ | Σελ. 30 |
| Ι. Ορολογικές διακρίσεις σχετικά με τον πιστωτικό κίνδυνο και οι συνισταμένες αυτού: «αθέτηση» και «ζημία» | Σελ. 30 |
| ΙΙ. Αθέτηση συμβατικής υποχρέωσης | Σελ. 31 |
| ΙΙΙ. Επέλευση οικονομικής ζημίας λόγω αθέτησης συμβατικής υποχρέωσης | Σελ. 34 |
| Ε. Η ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ: ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ, «ΔΕΟΝ» ΚΑΙ «ΕΙΝΑΙ» | Σελ. 40 |
| Ι. Θετική και αρνητική οριοθέτηση της υπηρεσίας αξιολόγησης | Σελ. 40 |
| 1. Πρόβλεψη και δυνητικός χαρακτήρας | Σελ. 42 |
| 2. Σύνδεση με χρονικό διάστημα αναφοράς | Σελ. 42 |
| 3. Θεμελίωση σε στατιστικά στοιχεία του παρελθόντος | Σελ. 43 |
| 4. Επαλήθευση εκ των υστέρων | Σελ. 43 |
| 5. Θεματικός περιορισμός κρίσης | Σελ. 44 |
| 6. Χρήση συστήματος κατάταξης σε αξιολογικές κατηγορίες | Σελ. 44 |
| 7. Σχετικότητα κρίσης | Σελ. 46 |
| 8. Αυτοτελές πληροφοριακό περιεχόμενο | Σελ. 47 |
| 9. Κρίση χωρίς υποχρεωτική διεξαγωγή νομικού και οικονομικού ελέγχου | Σελ. 47 |
| 10. Εφαρμογή μεθοδολογιών και χρήση ποσοτικών δεδομένων | Σελ. 48 |
| 11. Υποκειμενική διάσταση της κρίσης περί πιστωτικού κινδύνου | Σελ. 48 |
| 12. Η αξιολόγηση ως παράγοντας διαμόρφωσης επενδυτικών αποφάσεων | Σελ. 49 |
| ΙΙ. Το «δέον» και το «είναι» | Σελ. 50 |
| ΣΤ. Η ΑΝΟΔΟΣ ΚΑΙ Η ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΚΙΝΗΤΡΟΥ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΦΗΜΗΣ ΤΩΝ ΟΑ (ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ "REPUTATIONAL DAMAGE") | Σελ. 53 |
| Ι. Η θέση της θεωρίας: κίνητρο διατήρησης της φήμης των ΟΑ | Σελ. 53 |
| ΙΙ. Η αντίρρηση: οικονομική στάθμιση κόστους και οφέλους των ΟΑ (συνθήκες προσφοράς των υπηρεσιών αξιολόγησης) | Σελ. 55 |
| III. Συμβολή στην περαιτέρω αποδυνάμωση της θεωρίας: νέες συνθήκες ζήτησης των υπηρεσιών αξιολόγησης | Σελ. 57 |
| IV. Η αναίρεση της θεωρίας περί διατήρησης της φήμης των ΟΑ στην πράξη: ελαττωματικές αξιολογήσεις πριν και μετά την χρηματοπιστωτική κρίση 2007-2008 | Σελ. 61 |
| Z. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ | Σελ. 63 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ | |
| ΟΙΚΟΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΚΑΙ ΡΥΘΜΙΣΗ ΣΤΙΣ ΕΝΝΟΜΕΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ Η.Π.Α. | |
| Α. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΟΑ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΚΑΙ Η ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΗΣ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ | Σελ. 65 |
| Ι. Ο ρόλος των ΟΑ και το αίτημα ρύθμισης της δομής και της λειτουργίας τους | Σελ. 65 |
| ΙΙ. Εναλλακτικά ρυθμιστικά σχήματα : πλεονεκτήματα και περιορισμοί | Σελ. 68 |
| IΙΙ. Ειδικότερα: η ρύθμιση της σύγκρουσης συμφερόντων | Σελ. 72 |
| IV. Η ρύθμιση εν όψει της υποχρεωτικής εκ του νόμου χρήσης των αξιολογήσεων | Σελ. 74 |
| Β. Η ΗΠΙΑ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΟΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΚΩΔΙΚΑ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ IOSCO | Σελ. 75 |
| Γ. Η ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΟΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ | Σελ. 78 |
| Ι. Νομοθετική ιστορία: η έκθεση τεχνικής συνδρομής και η δεύτερη μελέτη της CESR προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή | Σελ. 78 |
| II. H Ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής του 2006 ως προάγγελος των νομοθετικών εξελίξεων | Σελ. 81 |
| ΙΙΙ. Η θέσπιση αυστηρών κανόνων θετικού δικαίου από τους Κανονισμούς 1060/2009, 513/2011 και CRA III | Σελ. 83 |
| 1. Προαπαιτούμενα για την ανάπτυξη δράσης των ΟΑ: εγγραφή στο Μητρώο ΟΑ, η «προσυπογραφή» αξιολογήσεων και η «πιστοποίηση βάσει ισοδυναμίας» ΟΑ | Σελ. 88 |
| 2. Οι παράμετροι της λειτουργίας των ΟΑ | Σελ. 90 |
| 2.1. Μεθοδολογία και δεδομένα | Σελ. 90 |
| 2.2. Συγκρούσεις συμφερόντων | Σελ. 92 |
| 2.3. Εταιρική διακυβέρνηση | Σελ. 95 |
| 3. Τα ελλείμματα και οι αναμενόμενες συνέπειες θέσης σε εφαρμογή του καθεστώτος που εισήγαγε ο Κανονισμός | Σελ. 96 |
| 4. Οι καινοτομίες του πρώτου τροποποιητικού Κανονισμού (513/2011, "CRA II") | Σελ. 99 |
| 5. Οι «δομικές» καινοτομίες του δεύτερου τροποποιητικού Κανονισμού ("CRA III") | Σελ. 101 |
| 5.1. Κανονιστική απαγκίστρωση από τις αξιολογήσεις | Σελ. 102 |
| 5.2. Ενδυνάμωση του ανταγωνισμού ανάμεσα στους ΟΑ | Σελ. 103 |
| Δ. Η χρήση των διαβαθμίσεων στην προληπτική τραπεζική εποπτεία ως αντιπροσωπευτικό παράδειγμα ενωσιακής «ρυθμιστικής άδειας» προς τους ΟΑ | Σελ. 105 |
| Ι. Στάθμιση κινδύνων που συνδέονται με στοιχεία του ενεργητικού και κεφαλαιακή επάρκεια | Σελ. 105 |
| ΙΙ. Στάθμιση κινδύνων από θέσεις τιτλοποίησης (απλής και σύνθετης) και κεφαλαιακή επάρκεια | Σελ. 109 |
| Ε. ΟΑ ΚΑΙ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΙΣ Η.Π.Α. | Σελ. 112 |
| Ι. Τα υποκείμενα της ρύθμισης: από τους ΟΑΠΙ στους ΕΑΟΣΑΠΙ | Σελ. 112 |
| ΙΙ. Η Credit Rating Agency Reform Act 2006: πρώτη απόπειρα ρύθμισης | Σελ. 113 |
| III. Η ρύθμιση μετά την χρηματοπιστωτική κρίση 2007-2008 από την Dodd-Frank Act 2010 | Σελ. 115 |
| 1. Συμβολή στη χάραξη της έννοιας και των ορίων των δραστηριοτήτων αξιολόγησης | Σελ. 116 |
| 2. Τομή όσον αφορά τη ρύθμιση του ζητήματος της αστικής ευθύνης των ΕΑΟΣΑΠΙ | Σελ. 117 |
| 3. Καινοτομίες όσον αφορά τη μείωση της κανονιστικής εξάρτησης από τις αξιολογήσεις | Σελ. 120 |
| 4. Συνεισφορά στην επέκταση της εποπτείας και διαφάνειας κατά την παροχή των υπηρεσιών αξιολόγησης | Σελ. 122 |
| ΣΤ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ | Σελ. 124 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ | |
| ΟΙ ΟΙΚΟΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ | |
| Α. ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΝΟΜΙΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ | Σελ. 127 |
| Ι. Εισαγωγικές παρατηρήσεις | Σελ. 127 |
| ΙΙ. Η ταυτότητα των διαδίκων | Σελ. 128 |
| ΙΙΙ. Οι προτεινόμενες νομικές βάσεις: κανόνες ομοσπονδιακού και πολιτειακού δικαίου των Η.Π.Α. | Σελ. 129 |
| 1. Προλεγόμενα | Σελ. 129 |
| 2. Οι αξιολογήσεις ως παράμετρος «ουσιώδους» ανακρίβειας ή παράλειψης ανακοίνωσης σύμφωνα με το ομοσπονδιακό δίκαιο κεφαλαιαγοράς των Η.Π.Α. | Σελ. 131 |
| 3. Οι συντεταγμένες των αξιολογήσεων και η σημασία τους για τη συνδρομή «ουσιώδους» ελαττώματος ή έλλειψης | Σελ. 136 |
| 3.1. Το «ειδικό αντικείμενο» της αξιολόγησης | Σελ. 136 |
| 3.2. Η χρονική αναφορά του πληροφοριακού υποβάθρου της αξιολόγησης | Σελ. 137 |
| 3.3. Η πληροφοριακή σημασία της αξιολόγησης | Σελ. 137 |
| 3.4. Η διαδικασία και οι παραδοχές | Σελ. 138 |
| 3.5. Η σύγκρουση συμφερόντων | Σελ. 138 |
| 3.6. Οι απαλλακτικές ρήτρες ("disclaimers") | Σελ. 139 |
| Β. ΟΙ ΚΑΤ' ΙΔΙΑΝ ΝΟΜΙΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΑΓΟΡΑΣ | Σελ. 140 |
| Ι. 'Αρθρα 11 και 12 (a) 2 της Securities Act 1933 | Σελ. 140 |
| 1. Η ενεργητική νομιμοποίηση | Σελ. 140 |
| 2. Η παθητική νομιμοποίηση | Σελ. 141 |
| 3. Ο ΟΑ ως οιονεί ανάδοχος | Σελ. 142 |
| ΙΙ. Εναλλακτική βάση ευθύνης: το άρθρο 15 της Securities Act 1933 | Σελ. 146 |
| III. Η ελαττωματική αξιολόγηση κινητών αξιών ως χειραγώγηση αγοράς | Σελ. 148 |
| 1. Η γνώση του (ανακριβώς) δηλούντος ή παραλείποντος την ανακοίνωση ("scienter") | Σελ. 150 |
| 2. Η επιρροή της πράξης ή παράλειψης του εναγομένου στην απόφαση του ενάγοντος ("reliance") (= αιτιώδης συνάφεια) | Σελ. 152 |
| 3. Το καθήκον ανακοίνωσης στοιχείων και πληροφοριών από τον εναγόμενο ("duty to disclose") | Σελ. 153 |
| ΙV. Οι ΟΑ ως αναγκαίοι ομόδικοι: πρόσφορη δικονομική διέξοδος; | Σελ. 154 |
| Γ. Η ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΩΣ ΙΔΙΑΖΟΥΣΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΔΙΚΟΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΝΟΜΙΚΗΣ ΒΑΣΗΣ ("NEGLIGENT MISREPRESENTATION") | Σελ. 156 |
| 1. Παροχή πληροφοριών προς καθοδήγηση και όφελος τρίτων, στα πλαίσια άσκησης επιχείρησης ή επαγγέλματος ή συναλλαγής που συνεπάγεται οικονομικό όφελος για τον παρέχοντα τις πληροφορίες | Σελ. 159 |
| 2. Η γνώση του παρέχοντος τις πληροφορίες όσον αφορά τον κύκλο προσώπων προς καθοδήγηση και όφελος των οποίων αυτές παρέχονται | Σελ. 159 |
| 3. H έλλειψη ακρίβειας της πληροφορίας και η παράλειψη ανακοίνωσης πληροφοριών | Σελ. 162 |
| 4. H ενδιάθετη κατάσταση του παρέχοντος τις πληροφορίες | Σελ. 162 |
| 5. Η δικαιολογημένη, και αναμενόμενη από τον παρέχοντα τις πληροφορίες και την καθοδήγηση, επιρροή στους αποδέκτες των πληροφοριών | Σελ. 163 |
| 6. Η αιτιώδης πρόκληση ζημίας λόγω της έλλειψης ακρίβειας της πληροφορίας ή της παράλειψης πληροφορίας | Σελ. 164 |
| Δ. Η «ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ» ΑΝΑΜΙΞΗ ΣΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ: ΣΥΝΑΥΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΗΝ ΑΔΙΚΟΠΡΑΞΙΑ ΚΑΙ ΣΥΜΒΑΣΗ ΜΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΥΠΕΡ ΤΡΙΤΟΥ | Σελ. 164 |
| Ε. Ο ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ ΩΣ ΕΝΑΓΩΝ | Σελ. 167 |
| ΣΤ. Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΩΣ ΚΡΙΣΗ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗ, ΚΥΜΑΙΝΟΜΕΝΗΣ ΒΑΡΥΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΕΝΔΥΤΗ ΣΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΣ | Σελ. 176 |
| Ζ. ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΩΝ ΟΑ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ; | Σελ. 180 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ | |
| ΟΙΚΟΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ «ΠΥΛΩΡΟΙ» (ΕΛΕΓΚΤΕΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΑΝΑΛΥΤΕΣ) | |
| Α. ΓΕΝΙΚΑ: Η ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΙΣΗΣ | Σελ. 181 |
| Β. Η ΕΛΕΓΚΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΑΥΤΗΣ | Σελ. 183 |
| Ι. Καταβολές και εξέλιξη της ελεγκτικής και κοινές συνισταμένες με την υπηρεσία αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας | Σελ. 183 |
| ΙΙ. Το αντικείμενο του ελέγχου, οι περιορισμοί του και η διάσταση της παραμετροποίησης | Σελ. 188 |
| 1. Το αντικείμενο του ελέγχου | Σελ. 188 |
| 2. Οι περιορισμοί του ελέγχου | Σελ. 189 |
| 3. Η παραμετροποίηση του ελέγχου | Σελ. 192 |
| 4. Η επιμέλεια του ελεγκτή | Σελ. 193 |
| Γ. ΑΣΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΕΛΕΓΚΤΩΝ: ΔΙΚΑΙΟΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΩΝ ΚΑΘΕΣΤΩΤΩΝ | Σελ. 194 |
| Ι. Η δημόσια λειτουργία του ελεγκτή: δικαιοπολιτική αναγκαιότητα της τριτενέργειας και όρια αυτής | Σελ. 194 |
| ΙΙ. Παράμετροι περιορισμού της ελεγκτικής ευθύνης στο δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης | Σελ. 198 |
| ΙΙΙ. Η συνύπαρξη παράλληλων καθεστώτων ευθύνης στο παράδειγμα του ελληνικού δικαίου | Σελ. 200 |
| IV. Νομικές βάσεις από το ομοσπονδιακό δίκαιο κεφαλαιαγοράς των Η.Π.Α.: ο ελεγκτής ως αυτουργός και ως συναυτουργός/συνεργός | Σελ. 202 |
| 1. O ελεγκτής ως αυτουργός | Σελ. 202 |
| 2. Ο ελεγκτής ως συναυτουργός ή συνεργός | Σελ. 204 |
| V. Νομικές βάσεις από το πολιτειακό δίκαιο των Η.Π.Α.: τομή στο ζήτημα της ειδικής επαγγελματικής ευθύνης των ελεγκτών έναντι τρίτων | Σελ. 206 |
| 1. Γενικά: η συνεισφορά της αμερικανικής νομολογίας | Σελ. 206 |
| 2. Πρώτη ομάδα αποφάσεων: θεμελίωση ευθύνης σε σύμβαση με αντισυμβαλλόμενο τον ενάγοντα («χρήστη» των ελεγκτικών πορισμάτων) ή σε σύμβαση που αναπτύσσει προστατευτική ενέργεια υπέρ αυτού | Σελ. 208 |
| 3. Δεύτερη ομάδα αποφάσεων: θεμελίωση ευθύνης με βάση την «πραγματική και αντικειμενική» πρόβλεψη του ελεγκτή αναφορικά με τον κύκλο των επωφελουμένων από την κρίση του προσώπων | Σελ. 210 |
| 4. Τρίτη ομάδα αποφάσεων: θεμελίωση ευθύνης με βάση την «εύλογη» πρόβλεψη του ελεγκτή αναφορικά με τον κύκλο των επωφελουμένων από την κρίση του προσώπων | Σελ. 213 |
| VI. Οι ελεγκτικές υποχρεώσεις και η ενοποίηση της ελεγκτικής ευθύνης κατά το παράδειγμα του γαλλικού δικαίου | Σελ. 214 |
| 1. Ενοποιημένη προσέγγιση για τον ελεγχόμενο και για τρίτους | Σελ. 214 |
| 2. H συνεισφορά της γαλλικής σχολής στο ζήτημα της ελεγκτικής ευθύνης | Σελ. 215 |
| 3. Η υποχρέωση «συμπεριφοράς» του ελεγκτή | Σελ. 215 |
| 4. Ο προσωπικός χαρακτήρας της ελεγκτικής ευθύνης | Σελ. 217 |
| Δ. ΚΟΙΝΕΣ ΣΥΝΙΣΤΑΜΕΝΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΠΙΣΤΟΛΗΠΤΙΚΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ | Σελ. 218 |
| 1. Αντικείμενο και συναλλακτική δομή των υπηρεσιών | Σελ. 219 |
| 2. Αποτελεσματικότητα πληροφόρησης | Σελ. 220 |
| 3. Αντικειμενικότητα οικονομικής ανάλυσης | Σελ. 220 |
| Ε. Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΩΣ «ΠΑΡΕΠΟΜΕΝΗ» ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΚΑΙ ΩΣ ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΗΣ ΣΥΣΤΑΣΗΣ | Σελ. 221 |
| 1. Επενδυτική υπηρεσία | Σελ. 222 |
| 2. Επενδυτική σύσταση | Σελ. 224 |
| ΣΤ. ΑΣΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΑΝΑΛΥΤΩΝ | Σελ. 225 |
| 1. Ενδοσυμβατική ευθύνη | Σελ. 225 |
| 2. Αδικοπρακτική ευθύνη | Σελ. 226 |
| Ζ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ; | Σελ. 227 |
| ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ | |
| Η ΑΣΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΟΙΚΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΝΩΣΙΑΚΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΝΝΟΜΗ ΤΑΞΗ | |
| Α. ΤΟ ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: ΡΥΘΜΙΣΗ Ή/ΚΑΙ ΑΣΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΟΑ; | Σελ. 231 |
| Ι. Η αναγκαιότητα του καθεστώτος της αστικής ευθύνης | Σελ. 231 |
| ΙΙ. Μορφή αστικής ευθύνης; | Σελ. 236 |
| Β. Η ΠΑΡΕΚΒΑΣΗ: ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΩΣ ΟΡΙΟ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΟΑ | Σελ. 238 |
| Ι. Γενικές επισημάνσεις και η ελευθερία του λόγου στο δίκαιο των Η.Π.Α. | Σελ. 238 |
| ΙΙ. Το πεδίο και ο περιορισμός της συνταγματικής προστασίας της ελεύθερης γνώμης στο ελληνικό δίκαιο | Σελ. 240 |
| ΙΙΙ. Η αξιολόγηση ως γνώμη άξια νομοθετικής ρύθμισης | Σελ. 242 |
| Γ. Η ΤΥΠΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΩΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ | Σελ. 245 |
| Δ. ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΟΑ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΥ | Σελ. 248 |
| Ι. Δικαιοπρακτική βάση: ο ΟΑ ως παρέχων υπηρεσίες προς τον αξιολογούμενο («με εντολή») | Σελ. 249 |
| ΙΙ. Αξιολόγηση «χωρίς εντολή»: ο ΟΑ ως διοικητής αλλοτρίων | Σελ. 253 |
| ΙΙΙ. Αξιολόγηση «χωρίς εντολή»: ο ΟΑ αδικοπρακτών | Σελ. 255 |
| Ε. ΕΥΘΥΝΗ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΕΠΕΝΔΥΤΩΝ | Σελ. 257 |
| Ι. Η δικαιοπρακτική βάση : ΟΑ ως υποσχόμενος υπέρ τρίτων επενδυτών | Σελ. 257 |
| ΙΙ. Η ειδική ex lege ευθύνη των ΟΑ σύμφωνα με τον CRA III | Σελ. 261 |
| 1. Η συμβολή της διάταξης του άρθρου 35α στην καθιέρωση συστήματος ευθύνης έναντι του επενδυτή | Σελ. 261 |
| 2. Οι συνισταμένες της ex lege ευθύνης των ΟΑ | Σελ. 263 |
| 2.1. Tο παράνομο | Σελ. 263 |
| 2.2. Η υπαιτιότητα | Σελ. 265 |
| 2.3. Οι λοιπές συνισταμένες: αιτιώδης συνάφεια και λοιπές συνισταμένες ρυθμιζόμενες δια παραπομπής στο εκάστοτε εφαρμοστέο δίκαιο | Σελ. 266 |
| ΙΙΙ. O OA ως συμπράττων στην κατάρτιση ενημερωτικού δελτίου | Σελ. 267 |
| 1. Η ratio της ευθύνης | Σελ. 267 |
| 2. Η αξιολόγηση ως περιεχόμενο του ενημερωτικού δελτίου | Σελ. 268 |
| 3. Η μορφή ένταξης της αξιολόγησης στο ενημερωτικό δελτίο | Σελ. 270 |
| 4. Ευθύνη ΟΑ από το ενημερωτικό δελτίο: χαρακτηριστικά και συνισταμένες | Σελ. 272 |
| 4.1. Χαρακτηριστικά | Σελ. 272 |
| 4.2. Παράνομο και υπαιτιότητα | Σελ. 273 |
| 4.3. Αιτιώδης συνάφεια | Σελ. 276 |
| 4.4. 'Αρθρο 35α CRA III vs. άρθρο 25 Ν 3401/2005: συγκριτική αποτίμηση | Σελ. 278 |
| IV. Ο ΟΑ «οιονεί ανάδοχος» στη δημόσια διάθεση χρηματοπιστωτικών μέσων; | Σελ. 279 |
| 1. Γενικά | Σελ. 279 |
| 2. Κοινές ιδιότητες και δογματική βάση ευθύνης έναντι τρίτων | Σελ. 280 |
| 3. Η διάκριση: εύρος λειτουργίας «πυλωρού» και θέση στην κεφαλαιαγορά | Σελ. 281 |
| V. Ο ΟΑ αδικοπρακτών στην πρωτογενή και δευτερογενή αγορά χρηματοπιστωτικών μέσων | Σελ. 283 |
| 1. Το παράνομο | Σελ. 284 |
| 2. Η υπαιτιότητα | Σελ. 290 |
| 3. Η αιτιώδης συνάφεια | Σελ. 291 |
| 4. Οι απαλλακτικές ρήτρες | Σελ. 295 |
| 5. Ευθύνη περισσοτέρων | Σελ. 298 |
| 6. Εφαρμοστέο δίκαιο, δωσιδικία | Σελ. 301 |
| VI. Ο ΟΑ ως παρέχων υπηρεσίες σε «καταναλωτές» επενδυτές | Σελ. 302 |
| 1. Συρροή με τις λοιπές μορφές ευθύνης των ΟΑ | Σελ. 302 |
| 2. Ο επενδυτής σε αξιολογηθέντα χρηματοπιστωτικά μέσα ως καταναλωτής | Σελ. 303 |
| 3. Παράνομο και υπαιτιότητα | Σελ. 305 |
| 4. Τα οφέλη της επίκλησης του άρθρου 8 Ν 2251/1994 | Σελ. 306 |
| ΣΤ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ | Σελ. 306 |
| ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ - ΕΠΙΜΕΤΡΟ | |
| 309 | |
| ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ | |
| I. CREDIT RATING AGENCY REFORM ACT OF 2006 (CRARA) | Σελ. 315 |
| II. TITLE IX, SUBTITLE C OF THE DODD-FRANK WALL STREET REFORM AND CONSUMER PROTECTION ACT | Σελ. 329 |
| III. SECTION 15E OF THE SECURITIES EXCHANGE ACT OF 1934 (ΟΠΩΣ ΙΣΧΥΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ CRARA ΚΑΙ ΤΗΝ DODD-FRANK ACT 2010) | Σελ. 349 |
| IV. SECURITIES EXCHANGE ACT OF 1934, RULES 17g-1 - 17g-7 | Σελ. 369 |
| ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ | Σελ. 383 |
| ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ | Σελ. 415 |
