Η νέα έκδοση «Ποινικό Δίκαιο Σήμερα - Μέσο προστασίας ή μέτρο ελευθερίας;» παρουσιάζει τις εισηγήσεις έγκριτων νομικών στο πλαίσιο της ομώνυμης επιμορφωτικής συνάντησης που διοργανώθηκε από την Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών.

Ειδικότερα, ο Ι. Μανωλεδάκης (Διαρκείς επιρροές και διατήρηση του χαρακτήρα του), αναφέρεται στις συνεχείς επιρροές που δέχεται το Ποινικό Δίκαιο και στις προσπάθειες που πρέπει να καταβληθούν προκειμένου να διατηρηθεί ο χαρακτήρας του, ο Α. Παπαδαμάκης (Ποινική δίκη: Η ανάγκη εξασφάλισης αποτελεσματικής και δίκαιης δίκης),  εξετάζει θέματα που αφορούν στη δομή και το περιεχόμενο της ποινικής δίκης, στα θεμελιώδη αιτήματα της ποινικής δίκης και στο νόημα της ποινικής δίκης, ο Θ. Δαλακούρας (Η αιτιολόγηση των ποινικών αποφάσεων: Δικονομικό θέσφατο ή θεσμική εγγύηση ορθής απονομής της Δικαιοσύνης;) αναλύει την αιτιολογία στις ποινικές αποφάσεις, στους αυτοτελείς ισχυρισμούς και στην επιμέτρηση της ποινής καθώς και το επιτρεπτό ή μη «αλληλοσυμπλήρωσης διατακτικού και αιτιολογικού», ενώ η Μ. Καϊάφα-Γκμπάντι (Οικονομικά συμφέροντα Ε.Ε. και κρατών μελών: Προβάδισμα ενωσιακού δικαίου ή εθνικής νομοθεσίας) επιχειρεί να απαντήσει στο ερώτημα του μέχρι πού μπορεί να φτάσει η παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο ποινικό δίκαιο των κρατών μελών, εξετάζοντας και αναλύοντας τη Σύμβαση PIF, την Πράσινη Βίβλο σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Κοινότητας και την Πρόταση Οδηγίας για την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Κοινότητας.

Στη συνέχεια ο Λ. Μαργαρίτης (Δημόσια περιουσία και ποινική της προστασία: Από το παρελθόν στο παρόν), αφού προβεί σε μια ιστορική αναδρομή στη θεσμοθέτηση του Ν 1608/1950 για τους καταχραστές του Δημοσίου, παρουσιάζει τις τροποποιήσεις που επήλθαν στο Ν 1608/1950 καθώς και τις ερμηνευτικές δυσχέρειες ως προς την εφαρμογή του, ενώ θέτει τον προβληματισμό του αν ο Ν 1608/1950 για τους καταχραστές του Δημοσίου πρέπει να τροποποιηθεί ή να καταργηθεί.

Για τη νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες ή ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος και την έννοια της περιουσίας, κάνει λόγο ο Στ. Παύλου στην εισήγησή του με θέμα «Νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες: αντεγκληματική σκοπιμότητα και νομοτεχνική κατάστρωση του νόμου», ενώ ο Στ. Δασκαλόπουλος (Νομισματική ενοποίηση και νομισματικές πλαστοποιήσεις: Αύξηση των προσβολών και ένταση της καταστολής), αναλύει τα εγκλήματα σχετικά με το νόμισμα (κιβδηλεία - παραχάραξη) και την ανάγκη εναρμόνισης των ευρωπαϊκών νομοθεσιών για την πάταξη του εγκλήματος μετά τη νομισματική ενοποίηση.

Το φαινόμενο του trafficking, δηλαδή η εμπορία ανθρώπων, ο τρόπος αντιμετώπισής του και τα προβλήματα εφαρμογής του Ν 3064/2002 εξετάζονται από την Ε. Συμεωνίδου-Καστανίδου στην εισήγησή της με θέμα «Η ποινική αντιμετώπιση της εμπορίας ανθρώπων», ενώ η γενετήσια εκμετάλλευση παιδιών και η ποινική της αντιμετώπιση αναλύεται από τον Α. Τσαλαπόρτα (Εμπορία ανθρώπων: Η γενετήσια εκμετάλλευση παιδιών). Οι νέες ρυθμίσεις του Ν 3500/2006 για την ενδοοικογενειακή βία και ο θεσμός της ποινικής διαμεσολάβησης παρουσιάζονται από τους Σ. Γκρόζο (Ενδοοικογενειακή βία: Από την παραδοσιακή καταστολή στην ποινική διαμεσολάβηση) και Α. Χαραλαμπάκη (Ενδοοικογενειακή βία: Οι νέες ρυθμίσεις στο πεδίο της ενδοοικογενειακής βίας και της σεξουαλικής εκμετάλλευσης).

Η παράνομη διακίνηση οργάνων σώματος και οι νομοθετικές προβλέψεις αντιμετώπισης σε υπερεθνικό και εθνικό επίπεδο αποτελεί αντικείμενο της εισήγησης του Β. Πλιώτα (Παράνομη διακίνηση οργάνων σώματος), ο οποίος εστιάζει στην ανάδειξη του θεσμού των μεταμοσχεύσεων και στη συλλογική συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών, ως παράγοντες ανασταλτικούς της παράνομης διακίνησης οργάνων.

Το έργο ολοκληρώνεται με τις εισηγήσεις των Κ. Καρούτσου (Ποινική συνεργασία: Από την κλασσική έκδοση στην αμοιβαία δικαστική συνδρομή), όπου ο εισηγητής αναλύει το θεσμό της δικαστικής συνδρομής  και Λ. Πατσαβέλλα (Κοινές Ομάδες Έρευνας: Ένα νέο εργαλείο για την αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος στην Ευρωπαϊκή Ένωση), όπου μετά από κάποιες εισαγωγικές παρατηρήσεις σχετικά με τις Κοινές Ομάδες Έρευνας παρουσιάζεται η συνεργασία τους με τη Europol, τη Εurojust και την OLAF.