Ένα από τα δυσχερέστερα νομικά προβλήματα με μεγάλη πρακτική σημασία αποτελεί η εύρεση της «χρυσής τομής» ανάμεσα στην ελευθερία του Τύπου και του δικαιώματος στην πληροφόρηση αφενός και στο απαραβίαστο της ιδιωτικότητας του ατόμου και το απόρρητο της επικοινωνίας του αφετέρου. Στην περίπτωση των διά του Τύπου προσβολής της προσωπικότητας τα δικαστήρια αναζητούν πάγια την αναλογία μεταξύ δικαιολογημένου ή μη ενδιαφέροντος και θεμιτών ή αθέμιτων προσβολών της τιμής. Ο συγγραφέας εξετάζει την αξία του Τύπου, την έννοια του εννόμου αγαθού της τιμής και τη Θεωρία του Πλαισίου  Αρχών, η οποία γεννήθηκε ακριβώς από την ανάγκη αυτή οριοθέτησης μεταξύ του δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος για την πληροφόρηση του κοινού και της διατήρησης του προστατευτικού κύκλου της προσωπικότητας του ατόμου που συχνά βρίσκονται σε «τροχιά σύγκρουσης». Όλες οι αρχές της θεωρίας του πλαισίου αρχών μπορούν να ενταχθούν στις συναλλακτικές υποχρεώσεις του δημοσιογράφου, αφού η ελευθερία έκφρασης αποτελεί μεν έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους μιας σύγχρονης δημοκρατικής κοινωνίας, όμως η άσκησή της συνεπάγεται και ορισμένες υποχρεώσεις για τον φορέα του. Ανεμπόδιστη πληροφόρηση από τα ΜΜΕ από τη μία πλευρά και προστασία της τιμής του ατόμου από την άλλη. Ο συγγραφέας καταλήγει στην τελική του άποψη ύστερα από προβληματισμένο διάλογο με τις αντίθετες θέσεις, προσεγγίζοντας το θέμα μέσα από όλο το φάσμα του δικαίου.