Η ΣΧΕΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΤΟΥ ΣΤΕ

Κωδικός Προϊόντος : 17391

Συμβολή στην ερμηνεία του άρθρου 40 ΠΔ 18/1989

Σειρά: ΜΕΛΕΤΕΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
Διεύθυνση Σειράς: Π. Λαζαράτος, Ε. Πρεβεδούρου
Πρόλογος: Π. Λαζαράτος
Συγγραφέας: Ι. Καστανάς
ISBN: 978-960-622-925-1
Σχήμα: 17x24
Σελίδες: 407
Έκδοση: 2019

Προσθήκη στα Επιθυμητά
SHARE IT

Τιμή:

Βιβλίο (έντυπο)
Βιβλίο (έντυπο)
e Book
e Book
Βιβλίο (έντυπο) + e Book
Βιβλίο (έντυπο) + e Book

Ποσότητα444444444444

Δωρεάν Μεταφορικά σε όλη την Ελλάδα για παραγγελίες
άνω των 30€

Aποκτήστε άμεση πρόσβαση στο ebook, πληρώνοντας με πιστωτική/χρεωστική κάρτα

Περιγραφή
Περιεχόμενα

Περιγραφή Περιεχόμενα

Πρόλογος	Σελ. VII
Ευχαριστίες	Σελ. IΧ
Συντομογραφίες	Σελ. ΧΧV
Προλεγόμενα
§1. Προδιάθεση: Σημασία ενασχολήσεως με τη δικονομία και το δικονομικό δίκαιο	Σελ. 1
Κεφάλαιο 1
Οριοθέτηση μελέτης και μέθοδος έρευνας και συγγραφής
§2. Λογικό και νομικό προαπαιτούμενο: Η αρχή του δυαδισμού της Δικαιοσύνης
Ι. Έννοια	Σελ. 7
ΙΙ. Περιεχόμενο της αρχής στο Σύνταγμα 1975/86/01/08	Σελ. 10
§3. Τα συσχετιζόμενα ζητήματα
Ι. Η πολιτική δικονομία	Σελ. 14
ΙΙ. Το πολυδαίδαλο της διοικητικής δικονομίας lato sensu	Σελ. 18
1. Ορισμός της διοικητικής δικονομίας lato sensu	Σελ. 18
2. Δικονομία Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου	Σελ. 19
3. Δικονομία Ελεγκτικού Συνεδρίου	Σελ. 21
4. Δικονομία Τακτικών Διοικητικών Δικαστηρίων	Σελ. 22
5. Δικονομία Ειδικών Δικαστηρίων τα οποία προβλέπει το Σύνταγμα	Σελ. 23
6. Το ΠΔ 18/1989 ως ιδανικό αντικείμενο μελέτης της διαπλοκής διοικητικής και πολιτικής δικονομίας	Σελ. 26
§4. Πιθανά κριτήρια συσχετισμού και λόγοι απόρριψής τους ως θεμελίου συσχετίσεως	Σελ. 27
§5. Το άρθρο 40 ΠΔ 18/1989 ως βάση συσχετισμού	Σελ. 29
§6. Προαπαιτούμενες Παραδοχές	Σελ. 30
Ι. Κοινό Δικονομικό Δίκαιο	Σελ. 30
ΙΙ. Αποκρυστάλλωση δικαιοδοσίας και αρμοδιότητας	Σελ. 31
§7. Μέθοδος έρευνας	Σελ. 32
§8. Μέθοδος παρουσιάσεως	Σελ. 33
Κεφάλαιο 2
Το νομοθετικό περίγραμμα της διαχύσεως της πολιτικής δικονομίας στη δικονομία του Συμβουλίου της Επικρατείας
§9. Νομοθετικό πλαίσιο - Η διαχρονικά ατελής δικονομία του ΣτΕ και οι μέθοδοι πληρώσεώς της	Σελ. 35
Ι. Χρήση νομοθετικών παραπομπών
1. Ν 3713/1928	Σελ. 36
2. ΝΔ 170/1973 και ΠΔ 18/1989
α. Γενικά	Σελ. 40
β. Χρησιμοποίηση ίδιων τεχνικών όρων	Σελ. 42
ΙΙ. Νομολογιακή διάπλαση δικονομικών κανόνων	Σελ. 44
§10. Φύση κανόνων δικαίου του άρθρου 40 ΠΔ 18/1989
Ι. Χαρακτήρας των κανόνων δικαίου του άρθρου 40	Σελ. 47
ΙΙ. Εξουσία του δικαστή κατά την ενσωμάτωση της πολιτικής δικονομίας στο ΠΔ 18/1989	Σελ. 49
§11. Πεδίο ισχύος άρθρου 40
Ι. Ως προς τις διαφορές στις οποίες εφαρμόζεται	Σελ. 50
1. Διαφορές υφιστάμενες κατά την έναρξη ισχύος του ΠΔ 18/1989	Σελ. 50
2. Διαφορές επιγενόμενες της ισχύος του ΠΔ 18/1989	Σελ. 52
ΙΙ. Διατάξεις στις οποίες παραπέμπει το άρθρο 40	Σελ. 53
1. Γενικά	Σελ. 53
2. Παραπομπή σε συγκεκριμένες διατάξεις της πολιτικής δικονομίας ή στις εκάστοτε ισχύουσες;	Σελ. 54
3. Διατάξεις του Οργανισμού Δικαστηρίων που εφαρμόζονται ενώπιον του Αρείου Πάγου	Σελ. 55
α. Γενικά	Σελ. 55
β. Περιπτωσιολογία	Σελ. 56
4. Διατάξεις του ΚΠολΔ που εφαρμόζονται στον Άρειο Πάγο	Σελ. 58
α. Άρθρο 573 ΚΠολΔ	Σελ. 58
β. Άλλες διατάξεις του ΚΠολΔ	Σελ. 59
i. Το κρίσιμο ερώτημα	Σελ. 59
ii. Α’ άποψη	Σελ. 59
iii. Β’ άποψη	Σελ. 60
ΙΙΙ. Κριτική στη νομοθετική επιλογή πρόβλεψης «φίλτρου» στις διατάξεις που παραπέμπει το άρθρο 40	Σελ. 61
IV. Το θεωρητικό και νομολογιακό φίλτρο στις διατάξεις που παραπέμπει το άρθρο 40. Η υποχρέωση να συνάδουν με τη δικονομία του Συμβουλίου της Επικρατείας	Σελ. 62
1. Γενική θέση: οι αναλόγως εφαρμοζόμενες διατάξεις πρέπει να είναι συμβατές με τη νομολογία του ΣτΕ	Σελ. 62
2. Κριτήρια συμβατότητας	Σελ. 63
3. Περιπτωσιολογία	Σελ. 64
α. Αδυναμία υιοθετήσεως ενιαίου νομολογιακού κριτηρίου	Σελ. 64
β. Ασυμβατότητα λόγω ρητής προβλέψεως στο ΠΔ 18/1989	Σελ. 64
4. Νομολογία απορριπτική της ανάλογης εφαρμογής η οποία μεταστράφηκε	Σελ. 66
5. Πορίσματα της νομολογίας περί ασυμβατότητας διατάξεων του ΚΠολΔ με τη δίκη του ΣτΕ	Σελ. 67
α. Κοινοπραξία	Σελ. 67
β. Επαναφορά των πραγμάτων στη προτέρα κατάσταση	Σελ. 67
γ. Άρθρα 215 και 227 ΚΠολΔ	Σελ. 68
δ. Ανακοπή ερημοδικίας	Σελ. 69
ε. Διατάξεις για την έφεση	Σελ. 70
στ. Διατάξεις για την αναίρεση	Σελ. 70
Κεφάλαιο 3
Η ελαστική ενσωμάτωση της πολιτικής δικονομίας στο ΠΔ 18/1989
§12. Περιεχόμενο του όρου «κατά τα λοιπά»
Ι. Η θεμελιώδης διάκριση	Σελ. 73
Μέρος Α: Όσα αγνοεί το ΠΔ 18/1989
Ι. Διατάξεις του ΚΠολΔ για δικαιοδοσία και αρμοδιότητα	Σελ. 75
ΙΙ. Διάδικοι	Σελ. 76
1. Περιπτωσιολογία	Σελ. 76
α. Γενικός νομολογιακός κανόνας	Σελ. 76
β. Εταιρεία σε εκκαθάριση	Σελ. 76
γ. Προσκόμιση πληρεξουσιότητας άνευ προσκομίσεως καταστατικού εταιρείας ή σωματείο	Σελ. 77
δ. Άσκηση ενδίκου μέσου από ανηλίκους - ακούντες γονική μέριμνα - επιτρόπους	Σελ. 77
ε. Διατάξεις περί διαδίκων και χαρακτήρας της δίκης του ΣτΕ	Σελ. 79
ΙΙΙ. Στοιχεία εκθέσεων - Στοιχεία δικογράφων	Σελ. 83
1. Νομολογιακές παραδοχές	Σελ. 83
2. Διόρθωση - συμπλήρωση παραδρομών και παραλείψεων - υποχρέωση αναγραφής ΑΦΜ	Σελ. 86
IV. Ακυρότητες	Σελ. 87
1. Παραδοχές της νομολογίας του ΣτΕ	Σελ. 87
2. Διάκριση από συναφείς έννοιες	Σελ. 89
3. Διακρίσεις	Σελ. 89
α. Μη αυτοδίκαιη ακυρότητα	Σελ. 89
β. Αυτοδίκαιη ακυρότητα	Σελ. 90
γ. Ανυπόστατη και άκυρη διαδικαστική πράξη	Σελ. 91
δ. Απαράδεκτη διαδικαστική πράξη και έκπτωση από το δικαίωμα	Σελ. 92
ε. Δικονομική ακυρότητα και ακυρωσία ένεκα ελαττωμάτων της βουλήσεως	Σελ. 93
4. Προϋποθέσεις δικονομικής ακυρότητας	Σελ. 94
α. Γενικές Παρατηρήσεις	Σελ. 94
β. Ρητή επιβολή ακυρότητας	Σελ. 95
i. Στον ΚΠολΔ	Σελ. 95
ii. Στο ΠΔ 18/1989	Σελ. 95
γ. Δικονομική ακυρότητα κατά άρθρο 159 αρ. 2 ΚΠολΔ	Σελ. 96
δ. Δικονομική ακυρότητα ένεκα προκλήσεως βλάβης	Σελ. 97
i. Έννοια της βλάβης στο πεδίο των δικονομικών ακυροτήτων	Σελ. 99
ii. Περιπτώσεις προκλήσεως δικονομικής βλάβης	Σελ. 99
iii. Μη ύπαρξη βλάβης	Σελ. 101
5. Πρόταση της ακυρότητας	Σελ. 102
6. Πρόσωπα τα οποία νομιμοποιούνται να προβάλουν την δικονομική ακυρότητα	Σελ. 103
7. Διαδικασία μετά την κήρυξη της ακυρότητας	Σελ. 105
8. Δικονομική ακυρότητα στον ΚΠολΔ και στον ΚΔΔ (συγκριτική επισκόπηση)	Σελ. 105
V. Ποινές	Σελ. 107
1. Άρθρο 205 ΚΠολΔ	Σελ. 107
α. Νομολογιακός κανόνας	Σελ. 107
β. Περιπτωσιολογία	Σελ. 108
2. Άρθρο 206 ΚΠολΔ	Σελ. 108
Μέρος Β: Όσα ρυθμίζει ελλειπτικά το ΠΔ 18/1989
Ι. Έννομο Συμφέρον	Σελ. 109
1. Γενικές παρατηρήσεις	Σελ. 109
2. Το novum της Β΄ ΣτΕ 1896/2016	Σελ. 110
3. Κριτική της αυστηρής νομολογίας για το έννομο συμφέρον (νεοπαγούς και παλαιότερης)	Σελ. 112
4. Η παλαιότερη ελαστική νομολογία για το έννομο συμφέρον και η επίδρασή της στη φύση και τον χαρακτήρα της δίκης του ΣτΕ	Σελ. 114
5. Ο αντίκτυπος της νεοπαγούς νομολογίας στη φύση της αιτήσεως ακυρώσεως και γενικότερα στη δίκη ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας	Σελ. 117
6. Επιγενόμενες νομολογιακές εξελίξεις	Σελ. 118
ΙΙ. Ομοδικία	Σελ. 119
1. Γενικά	Σελ. 119
2. Ομοδικία επί αιτήσεως αναιρέσεως	Σελ. 120
3. Ομοδικία επί αιτήσεως ακυρώσεως	Σελ. 120
ΙΙΙ. Πληρεξουσιότητα και αντίκλητος	Σελ. 121
1. Πληρεξουσιότητα	Σελ. 121
α. Η παραπομπή σε ρητή διάταξη του ΚΠολΔ	Σελ. 121
β. Άρθρο 96 ΚΠολΔ	Σελ. 122
γ. Άρθρο 97 ΚΠολΔ	Σελ. 122
δ. Άρθρο 98 ΚΠολΔ	Σελ. 123
ε. Άρθρο 100 ΚΠολΔ	Σελ. 123
στ. Κριτική της νομολογιακής ενσωματώσεως των άρθρων 97 και 100 ΚΠολΔ	Σελ. 124
ζ. Άρθρο 104 ΚΠολΔ	Σελ. 125
η. Άρθρα 101 και 287 ΚΠολΔ	Σελ. 126
2. Αντίκλητος	Σελ. 128
IV. Προθεσμίες	Σελ. 129
1. Γενικός κανόνας	Σελ. 129
2. Εφαρμογή του ΑΚ αντί του ΚΠολΔ	Σελ. 129
V. Δικαστική απόφαση	Σελ. 130
1. Αδυναμία εκδόσεως αποφάσεως-επανάληψη συζητήσεως	Σελ. 131
α. Νομολογιακές παραδοχές	Σελ. 131
β. Λόγοι επαναλήψεως της συζητήσεως	Σελ. 132
γ. Χαρακτήρας της κατά άρθρο 307 ΚΠολΔ συζητήσεως	Σελ. 133
2. Ανάκληση δικαστικής αποφάσεως	Σελ. 134
α. Νομολογιακές παραδοχές των πολιτικών δικαστηρίων	Σελ. 134
β. Η ενσωμάτωση της διατάξεως από τη νομολογία του ΣτΕ	Σελ. 135
γ. Οίκοθεν και κατόπιν προτάσεως ανάκληση της δικαστικής αποφάσεως	Σελ. 136
3. Αποδεικτική ισχύς δικαστικών αποφάσεων	Σελ. 137
α. Παραδοχές της νομολογίας των πολιτικών δικαστηρίων	Σελ. 137
β. Η νομολογία του ΣτΕ	Σελ. 137
4. Άλλα άρθρα του κεφαλαίου τα οποία θα μπορούσαν να εφαρμοσθούν αναλόγως	Σελ. 138
α. Άρθρα 305-306 ΚΠολΔ	Σελ. 138
i. Άρθρο 305 ΚΠολΔ	Σελ. 138
ii. Άρθρο 306 ΚΠολΔ	Σελ. 140
β. Άρθρο 313 ΚΠολΔ	Σελ. 140
i. Προϋποθέσεις ενεργοποιήσεως της διατάξεως	Σελ. 140
ii. Ερμηνευτική επέκταση των λόγων ανυπαρξίας	Σελ. 143
iii. Διάγνωση του ανυπόστατου ή ανίσχυρου της αποφάσεως.	Σελ. 144
VI. Δεδικασμένο	Σελ. 145
1. Απαραίτητη διάκριση: Διασταύρωση δικαιοδοσιών και ενσωμάτωση των περί δεδικασμένου διατάξεων στο ΠΔ 18/1989	Σελ. 145
2. Ανάλογη εφαρμογή των περί δεδικασμένου διατάξεων του ΚΠολΔ στο ΠΔ 18/1989	Σελ. 146
VII. Ευεργέτημα πενίας	Σελ. 149
1. Ρύθμιση του ζητήματος στο καθόλου Δικονομικό Δίκαιο	Σελ. 149
2. Η γενέθλιος απόφαση εισαγωγής του ευεργετήματος πενίας στο ΠΔ 18/1989 και οι συνέπειές της	Σελ. 149
3. Προϋποθέσεις χορηγήσεως του ευεργετήματος πενίας	Σελ. 151
α. Τυπικές προϋποθέσεις	Σελ. 151
β. Ουσιαστικές προϋποθέσεις χορηγήσεως του ευεργετήματος πενίας	Σελ. 152
i. Ένδεια του αιτούντος	Σελ. 153
ii. Δίκη μη φανερά άδικη ή ασύμφορη	Σελ. 153
iii. Επισυναπτέα έγγραφα	Σελ. 155
4. Συνέπειες χορηγήσεως του ευεργετήματος πενίας	Σελ. 156
α. Απαλλαγή από την υποχρέωση καταβολής παραβόλου - δικαστικών εξόδων	Σελ. 156
β. Διορισμός δικηγόρου	Σελ. 157
5. Ευεργέτημα πενίας στη δίκη του ΣτΕ και στη δίκη ουσίας ενώπιον των τδδ (συγκριτική επισκόπηση)	Σελ. 158
α. Ουσιαστικές προϋποθέσεις παροχής ευεργετήματος πενίας κατά τον ΚΔΔ	Σελ. 159
β. Διαπλαστική νομολογία του ΣτΕ και των ΤΔΔ	Σελ. 161
γ. Παράβολο	Σελ. 161
δ. Διορισμός δικηγόρου [πριν την προσθήκη του άρθρου 276Α ΚΔΔ]	Σελ. 163
ε. 276Α ΚΔΔ	Σελ. 164
VIII. Διατάξεις του ΚΠολΔ που αφορούν την αναίρεση	Σελ. 165
1. Άρθρο 558 ΚΠολΔ	Σελ. 165
α. Παραδοχές της πολιτικής δικονομίας	Σελ. 166
β. Νομολογιακές παραδοχές του ΣτΕ	Σελ. 167
2. Άρθρο 568 ΚΠολΔ	Σελ. 167
α. Παραδοχές της πολιτικής δικονομίας	Σελ. 167
β. Νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας	Σελ. 167
Μέρος Γ: Το ζήτημα της εφαρμογής των γενικών αρχών του ΚΠολΔ στη δίκη του ΣτΕ
Ι. Γενικές παρατηρήσεις για τις θεμελιώδεις δικονομικές αρχές	Σελ. 169
1. Μέθοδος εισροής των θεμελιωδών δικονομικών αρχών στο ΠΔ 18/1989	Σελ. 169
2. Κατάλογος θεμελιωδών δικονομικών αρχών ΚΔΔ και ΠΔ 18/1989	Σελ. 169
3. Οι θεμελιώδεις δικονομικές αρχές ως μέρος του κοινού δικονομικού δικαίου	Σελ. 170
4. Ιδίως η αρχή της εκατέρωθεν ακροάσεως ως κοινό δικονομικό δίκαιο	Σελ. 173
5. Η θεωρία και η νομολογία ως πηγές δημιουργίας γενικών δικονομικών αρχών	Σελ. 174
6. Σύνδεση γενικών δικονομικών αρχών με το άρθρο 40	Σελ. 175
ΙΙ. Η αρχή της (μη) αυτεπάγγελτης κινήσεως της δίκης	Σελ. 176
1. Αρχή της μη αυτεπάγγελτης κινήσεως της δίκης	Σελ. 176
2. Αρχή της αυτεπάγγελτης κινήσεως της δίκης	Σελ. 177
3. Η αρχή της διαθέσεως στη δίκη του ΣτΕ	Σελ. 178
4. Διαθετική αρχή και δικαστικά έξοδα στο ΠΔ 18/1989	Σελ. 179
ΙΙΙ. Αρχή της πρωτοβουλίας του διαδίκου ή του δικαστή για την προώθηση της διαδικασίας	Σελ. 180
1. Βασική θέση	Σελ. 180
2. Πολιτική Δικονομία	Σελ. 180
3. Δικονομία του Συμβουλίου της Επικρατείας	Σελ. 182
IV. Η αρχή της υποχρεωτικής προδικασίας	Σελ. 184
V. Αρχή της έγγραφης ή προφορικής (κύριας) διαδικασίας	Σελ. 185
1. Θεωρητικό θεμέλιο	Σελ. 185
2. Προϊσχύων ΚΠολΔ	Σελ. 185
3. Ισχύων ΚΠολΔ	Σελ. 187
4. Η εφαρμογή της αρχής στη δίκη του ΣτΕ	Σελ. 188
VI. Αρχή της καλόπιστης και ειλικρινούς διεξαγωγής της δίκης	Σελ. 190
VII. Αρχή του άνευ επικουρίας δικάζεσθαι (= αρχή της συγκεντρώσεως)	Σελ. 191
1. Ratio legis της αρχής	Σελ. 191
2. Αρχή της συγκεντρώσεως στην πολιτική δικονομία	Σελ. 192
3. Εφαρμογή της αρχής στο ΠΔ 18/1989	Σελ. 194
VIII. Το «ανακριτικό» σύστημα της διοικητικής δίκης του ΣτΕ, υπό το φως των ιδεοτύπων των δικονομικών συστημάτων	Σελ. 195
1. Δικονομικό σύστημα της ποινικής δίκης	Σελ. 196
2. Δικονομικό σύστημα του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας	Σελ. 197
α. Η αρχική σύλληψη της συζητητικής αρχής στην πολιτική δικονομία	Σελ. 199
β. Ο σύγχρονος χαρακτήρας της συζητητικής αρχής	Σελ. 200
γ. Συνοπτικός ορισμός της συζητητικής αρχής σύμφωνα με τον ΚΠολΔ	Σελ. 203
δ. Συζητητικό σύστημα και άρθρο 107 ΚΠολΔ	Σελ. 204
3. Κύρια χαρακτηριστικά της ανακριτικής αρχής (επισκόπηση)	Σελ. 207
4. Αποκλίσεις υπέρ της ανακριτικής αρχής στον ΚΠολΔ	Σελ. 208
α. Η ανακριτική αρχή στην εκουσία δικαιοδοσία ως δυνατότητα αξιοποιήσεως από το ΣτΕ	Σελ. 209
i. Σύνδεση με το άρθρο 40	Σελ. 209
ii. Ο sui generis χαρακτήρας της εκουσίας δικαιοδοσίας	Σελ. 209
iii. Η ανακριτική αρχή στη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων ως αφετηρία παραπομπής	Σελ. 215
5. Το «ανακριτικό» σύστημα της δικονομίας του ΣτΕ και η ώσμωσή του με την πολιτική δικονομία	Σελ. 217
α. Η αρχή iura novit curia	Σελ. 217
β. Η σιωπή του ΠΔ 18/1989 ως προς το εφαρμοζόμενο σε αυτό δικονομικό σύστημα	Σελ. 217
i. Πρώτη άποψη: Το δικονομικό σύστημα της δίκης του ΣτΕ είναι ανακριτικό	Σελ. 218
ii. Δεύτερη άποψη: Το δικονομικό σύστημα του ΠΔ 18/1989 είναι μεικτό	Σελ. 220
γ. Διαθετική και ανακριτική αρχή στην εν γένει διοικητική δίκη	Σελ. 221
δ. Ειδικώς ο αυτεπάγγελτος έλεγχος της νομικής πλημμέλειας	Σελ. 223
ε. Η ιδιαιτερότητα της εφαρμογής της ανακριτικής αρχής στη δίκη του ΣτΕ	Σελ. 224
στ. Αληθής χαρακτήρας του ανακριτικού συστήματος της δίκης του ΣτΕ	Σελ. 226
ζ. Η αλήθεια στη δίκη του ΣτΕ	Σελ. 226
η. Η αλήθεια στη πολιτική δικονομία	Σελ. 227
θ. Η αλήθεια στη διοικητική δικονομία και ειδικότερα στη δίκη του ΣτΕ	Σελ. 227
Κεφάλαιο 4
Η αυστηρή εφαρμογή της πολιτικής δικονομίας στη δικονομία του ΣτΕ. Οι ρητές περιπτώσεις του άρθρου 40 ΠΔ 18/1989
§13. Έννοια του όρου «ιδίως»
Ι. Γενικές παρατηρήσεις	Σελ. 229
ΙΙ. Τυποποίηση των συνηθέστερων περιπτώσεων	Σελ. 230
ΙΙΙ. Υποχρέωση παραπομπής-απαγόρευση διαπλάσεως γενικής δικονομικής αρχής	Σελ. 231
§14. Οι ρητές περιπτώσεις του άρθρου 40
Ι. Κοινοποιήσεις	Σελ. 233
1. Γενικές Παρατηρήσεις	Σελ. 233
2. Εύρος της παραπομπής των περί κοινοποιήσεων διατάξεων του ΚΠολΔ	Σελ. 233
3. Περιπτωσιολογία	Σελ. 234
α. Γενική αναφορά κοινοποιήσεων κατά τον ΚΠολΔ	Σελ. 234
β. Μη εφαρμογή του ΚΔΔ και του ΚΔιοικΔιαδ	Σελ. 234
γ. Άρθρα 122 και 123 ΚΠολΔ	Σελ. 234
δ. Επίδοση σε Νομικά Πρόσωπα	Σελ. 235
ε. Σύνοικοι	Σελ. 235
στ. Επιδόσεις σε εταιρείες	Σελ. 235
ζ. Επίδοση σε χώρο εργασίας	Σελ. 237
η. Επιδόσεις σε πρόσωπα αγνώστου διαμονής	Σελ. 238
θ. Επιδόσεις σε πρόσωπα αγνώστου διαμονής ειδικώς επί αναιρέσεως	Σελ. 239
ι. Επιδόσεις σε πρόσωπα αγνώστου διαμονής ειδικώς επί εφέσεως	Σελ. 241
ια. Συνέπειες παραλείψεως αναγνώσεως εκθέσεως επιδόσεως	Σελ. 242
ιβ. Θυροκόλληση	Σελ. 243
ιγ. Επιδόσεις κατά ΚΠολΔ και σύμφωνα με Διεθνείς Συμβάσεις	Σελ. 244
4. Κριτική της νομολογίας περί επιδόσεων υπό το πρίσμα του κοινού δικονομικού δικαίου	Σελ. 245
5. Διαπιστώσεις από την επισκόπηση του συνόλου της νομολογίας του ΣτΕ για τις κοινοποιήσεις	Σελ. 246
6. Επιδόσεις σε ΚΠολΔ και ΚΔΔ (συγκριτική επισκόπηση)	Σελ. 247
α. Γενικά	Σελ. 247
β. Παρατηρήσεις	Σελ. 248
ΙΙ. Λόγοι και διαδικασία εξαιρέσεως	Σελ. 251
1. Γενικές παρατηρήσεις	Σελ. 251
2. Διαδικασία της εξαιρέσεως	Σελ. 251
α. Προθεσμία υποβολής αιτήματος εξαιρέσεως	Σελ. 252
β. Αίτηση εξαιρέσεως του συνόλου των μελών του Δικαστηρίου	Σελ. 253
γ. Τρόπος ασκήσεως της αιτήσεως εξαιρέσεως	Σελ. 253
3. Βασιμότητα των λόγων εξαιρέσεως	Σελ. 254
α. Άρθρο 52 παρ. εδ. α’ ΚΠολΔ	Σελ. 254
β. Άρθρο 52 παρ. 1 δ’	Σελ. 255
γ. Άρθρο 52 παρ. 1 περ. ε΄ ΚΠολΔ	Σελ. 255
δ. Άρθρο 52 παρ. 1 στ’ ΚΠολΔ	Σελ. 257
ε. Ειδικές περιπτώσεις	Σελ. 258
4. Εξαίρεση δικαστών και δικαστικών υπαλλήλων στον ΚΠολΔ και στον ΚΔΔ (συγκριτική επισκόπηση)	Σελ. 259
α. Γενικά	Σελ. 259
β. Διαδικασία	Σελ. 260
ΙΙΙ. Διεξαγωγή συζητήσεων	Σελ. 261
1. Προσδιορισμός των διατάξεων του ΚΠολΔ που εφαρμόζονται	Σελ. 261
2. Αναβολή [ορθότερα αναστολή της δίκης] για προκριματικά ζητήματα	Σελ. 262
3. Επανάληψη συζητήσεως για συμπλήρωση ελλείψεων	Σελ. 263
IV. Περιπτώσεις ήσσονος σημασίας (ευταξία του ακροατηρίου, συγγνώμη συγγένειας)	Σελ. 265
α. Γενικά	Σελ. 265
β. Ευταξία ακροατηρίου	Σελ. 265
γ. Συγγνώμη συγγενείας	Σελ. 266
V. Ενέργεια αποδείξεων που τυχόν διατάσσονται	Σελ. 268
1. Ακριβές κανονιστικό πεδίο του όρου «ενέργεια αποδείξεων»	Σελ. 268
α. Γενικές παρατηρήσεις	Σελ. 268
β. Η ενέργεια αποδείξεων ενώπιον του Αρείου Πάγου	Σελ. 268
γ. Πρώτη εκδοχή: παραπομπή στα διαδικαστικά ζητήματα	Σελ. 269
δ. Η δεύτερη εκδοχή: ενσωμάτωση του συνόλου των περί αποδείξεως κανόνων του ΚΠολΔ στη δικονομία του ΣτΕ	Σελ. 273
ε. Συγκερασμός απόψεων	Σελ. 274
2. Το βάρος αποδείξεως στη δικονομία του ΣτΕ	Σελ. 275
α. Υποκειμενικό και αντικειμενικό βάρος	Σελ. 275
β. Θεωρητικές κατασκευές για το βάρος αποδείξεως	Σελ. 276
i. Ρωμαϊκό Δίκαιο	Σελ. 276
ii. Θεωρία του Rosenberg	Σελ. 277
iii. Άλλες θεωρίες για το βάρος αποδείξεως	Σελ. 278
στ. Νομοθετική κατοχύρωση της θεωρίας του Rosenberg	Σελ. 278
ζ. Θεωρία του Rosenberg για το βάρος αποδείξεως και Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο	Σελ. 279
η. Το βάρος αποδείξεως στον ΚΔΔ	Σελ. 282
i. Γενικά	Σελ. 282
ii. Αντικειμενικό και υποκειμενικό βάρος αποδείξεως στη διοικητική δίκη ουσίας	Σελ. 282
iii. Κατανομή του βάρους αποδείξεως	Σελ. 283
iv. Τεκμήρια	Σελ. 284
v. Δικαίωμα ανταποδείξεως	Σελ. 285
θ. Το βάρος αποδείξεως στο ΠΔ 18/1989	Σελ. 285
i. Οι απόψεις της θεωρίας	Σελ. 285
ii. Το βάρος αποδείξεως στη νομολογία του ΣτΕ	Σελ. 287
ι. Κριτήρια για την κατανομή του βάρους αποδείξεως	Σελ. 289
i. Εξαίρεση κανονιστικών πράξεων	Σελ. 290
ii. Ατομικές διοικητικές πράξεις με αρνητικό χαρακτήρα	Σελ. 290
iii. Θετικές διοικητικές πράξεις με δυσμενή χαρακτήρα	Σελ. 290
iv. Θετικές διοικητικές πράξεις με ευμενή χαρακτήρα	Σελ. 291
VI. Πορίσματα της νομολογίας του ΣτΕ	Σελ. 291
1. Γενικές διατάξεις περί αποδείξεως και επιτρεπτό του εμμάρτυρου μέσου	Σελ. 291
2. Άρθρο 337 ΚΠολΔ	Σελ. 292
3. Απόδειξη διοικητικών πράξεων	Σελ. 293
α. Αυτοψία - πραγματογνωμοσύνη - μάρτυρες	Σελ. 294
β. Τεχνικές παρακάμψεως της εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως η οποία διατάσσει αποδείξεις	Σελ. 294
4. Έγγραφα	Σελ. 295
α. Γενικές Παρατηρήσεις	Σελ. 295
β. Άρθρο 438 ΚΠολΔ	Σελ. 296
γ. Άρθρο 449 ΚΠολΔ	Σελ. 298
δ. Άρθρο 454 ΚΠολΔ	Σελ. 299
ε. Προσβολή εγγράφου ως πλαστού	Σελ. 300
στ. Κριτικές παρατηρήσεις στην περί εγγράφων νομολογία του ΣτΕ	Σελ. 301
ζ. Τα έγγραφα ως αποδεικτικό μέσο στον ΚΠολΔ και τον ΚΔΔ (συγκριτική επισκόπηση)	Σελ. 302
η. Κρίσιμος χρόνος παραδεκτού	Σελ. 302
θ. Συνέπειες καταστρώσεως των περί εγγράφων διατάξεων του ΚΔΔ με συνεκτίμηση των ομολόγων διατάξεων του ΚΠολΔ	Σελ. 303
ι. Αποδεικτική ισχύς εγγράφων	Σελ. 304
i. Δημόσια έγγραφα	Σελ. 304
ii. Ιδιωτικά έγγραφα	Σελ. 304
iii. Ξενόγλωσσα έγγραφα	Σελ. 305
ια. Αντίγραφα	Σελ. 305
ιβ. Επίδειξη εγγράφων	Σελ. 306
i. Διατηρούμενες διατάξεις	Σελ. 307
ii. Εκτέλεση αποφάσεως που διατάσσει την επίδειξη	Σελ. 307
ιγ. Γνησιότητα εγγράφου	Σελ. 308
ιδ. Πλαστότητα εγγράφων	Σελ. 309
ιε. Τρόπος προσβολής εγγράφου ως πλαστού	Σελ. 311
i. Στον ΚΠολΔ	Σελ. 311
ii. Στον ΚΔΔ	Σελ. 311
ιστ. Ανάλογη ή ευθεία εφαρμογή του ΚΠολΔ	Σελ. 312
Κεφάλαιο 5
Μία de lege ferenda πρόταση συμπληρώσεως της δικονομίας του ΣτΕ
§15. Γενικές Παρατηρήσεις
I. Νομική Παράδοση	Σελ. 315
II. Οι σκοποί της πολιτικής δίκης	Σελ. 317
III. Οι σκοποί της διοικητικής δίκης με έμφαση στη δίκη του Συμβουλίου της Επικρατείας	Σελ. 318
IV. Συγκριτική θεώρηση του ακυρωτικού ελέγχου και της δικαστικής προστασίας η οποία παρέχεται δια της αγωγής του ΚΠολΔ	Σελ. 320
1. Η αγωγή και η αίτηση ακυρώσεως ως επόψεις του δικαιώματος δικαστικής προστασίας	Σελ. 320
2. Συγκλίσεις και αποκλίσεις αγωγής και αιτήσεως ακυρώσεως ως προς την παρεχόμενη δικαστική προστασία	Σελ. 322
V. Νέος μεθοδολογικός κανόνας: προς μία εναρμονισμένη με τον ΚΠολΔ/ΚΔΔ ερμηνεία ειδικών νομοθετημάτων διοικητικού δικονομικού δικαίου	Σελ. 326
1. Δομή-λειτουργία του μεθοδολογικού κανόνα	Σελ. 326
2. Εφαρμογή στο Δικονομικό Δίκαιο - Επίδραση στην ερμηνεία του άρθρου 40 ΠΔ 18/1989	Σελ. 327
§16. De lege ferenda προτάσεις	Σελ. 328
I. Τροποποίηση ή αντικατάσταση του άρθρου 40 ΠΔ 18/1989	Σελ. 330
1. Τροποποίηση του άρθρου 40 ΠΔ 18/1989	Σελ. 330
2. Λυσιτέλεια της παραπομπής στις διατάξεις που εφαρμόζονται ενώπιον του Αρείου Πάγου	Σελ. 331
3. Αντικατάσταση του άρθρου 40 ΠΔ 18/1989	Σελ. 333
II. Το παράδειγμα του Code de Justice Administrative - Ενοποίηση ΠΔ 18/1989 και Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας	Σελ. 336
1. Προαπαιτούμενοι άξονες λυσιτέλειας του εγχειρήματος αναμορφώσεως της Διοικητικής Δικονομίας	Σελ. 338
2. Η πρόταση της Γενικής Επιτροπείας των ΤΔΔ ως αφετηρία ενοποιήσεως της Διοικητικής Δικονομίας	Σελ. 338
3. Η ενοποίηση των διαδικαστικών κανόνων και τα πλεονεκτήματά της	Σελ. 339
III. Επίμετρο: Ενοποίηση πολιτικής δικονομίας και διοικητικής δικονομίας εν ευρεία εννοία;	Σελ. 340

Συμπεράσματα	Σελ. 343
Βιβλιογραφία	Σελ. 347
Παράρτημα: Κατάλογος δικαστικών αποφάσεων	Σελ. 365
Αλφαβητικό Ευρετήριο	Σελ. 375