ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ & ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ

Η νομική επιστήμη, ως εφηρμοσμένη επιστήμη, αποτελεί κενό γράμμα, χωρίς τη μόνιμη και ζωντανή σύνδεσή της με τη νομολογία, που δίνει την εικόνα της πραγμάτωσης της νομικής θεωρίας μέσα από τη ζώσα δικανική πραγματικότητα. Τα ανωτέρω ισχύουν πολλώ μάλλον για το ποινικό δίκαιο, που αποτελεί έναν από τους πιο «ζωντανούς» και άμεσα συνυφασμένους με την καθημερινή πράξη κλάδους του δικαίου. Το παρόν έργο σκοπό έχει να σταχυολογήσει μία σειρά σημαντικών αποφάσεων της νομολογίας, που σηματοδότησαν την εξέλιξη αυτής, συνδέοντάς τις και με τις αντίστοιχες θέσεις στη θεωρία, έτσι ώστε να μπορέσουν να αναλυθούν και να αξιολογηθούν στον μέγιστο δυνατό βαθμό. Η ζεύξη αυτή υπηρετεί τόσο τη θεωρία όσο και τη νομολογία επʼ ωφελεία της νομικής επιστήμης στο σύνολό της. Συγκεκριμένα, στην αρχή κάθε επιλεγμένου θέματος (85 συνολικά) παρατίθεται το κείμενο της απόφασης, συνοδευόμενο από περίληψη και στη συνέχεια ακολουθούν κάποιες θεωρητικές παρατηρήσεις αναφορικά με το υπό εξέταση ζήτημα.

Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, οι αποφάσεις της νομολογίας που έχουν σπουδαιότητα και ενδιαφέρον είναι πάμπολλες, με αποτέλεσμα τυχόν εξαντλητική αναφορά σε αυτές να καθίσταται αδύνατη. Έτσι, η αναγκαία επιλογή έπρεπε να γίνει με βάση κάποια κριτήρια, τα βασικά εξ αυτών ήταν, αφενός ο συσχετισμός τους με ένα ή περισσότερα θεωρητικά και πρακτικά ζητήματα του ποινικού δικαίου, αφετέρου το εάν μια συγκεκριμένη απόφαση αποτέλεσε είτε κορύφωση της σχετικής νομολογίας είτε σταθμό στην εξέλιξη αυτής πάνω στο συγκεκριμένο δογματικό ζήτημα. Σημειωτέον ότι λήφθηκε μέριμνα προκειμένου να υπάρξει μια σχετική «διασπορά» της θεματικής, σε ένα όσο το δυνατόν μεγαλύτερο εύρος του ουσιαστικού ποινικού δικαίου, τόσο στο Γενικό όσο και στο Ειδικό Μέρος αυτού. Επίσης, λήφθηκε μέριμνα για παράθεση αρκετών αποφάσεων από τον εν ευρεία έννοια χώρο του λεγόμενου «οικονομικού ποινικού δικαίου», το οποίο λόγω των γνωστών κοινωνικών συγκυριών έχει τον τελευταίο καιρό τοποθετηθεί στο απόλυτο επίκεντρο της ποινικής πράξης.

Τέλος, η ανάγκη αναθεωρημένης έκδοσης του παρόντος υπαγορεύθηκε και από την πρόσφατη ψήφιση και θέση σε ισχύ των νέων Ποινικών Κωδίκων, δηλαδή του Ποινικού Κώδικα (Ν 4619/2019) και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (Ν 4620/2019). Οι τροποποιήσεις που επήλθαν στα ζητήματα που αναλύονται στο παρόν λήφθηκαν στο σύνολό τους υπόψιν.