|
Η ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ ΩΣ ΜΕΣΟ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗΣ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Κωδικός Προϊόντος :
15413
Κατʼ άρθρο ανάλυση και ερμηνεία του Ν 3898/2010
Συγγραφέας: Δ. Θεοχάρης
Πρόλογος: Α. Καραμπατζός ISBN: 978-960-562-457-6 Εύδοξος: 59370908 Σχήμα: 17 x 24 Σελίδες: 456 Έκδοση: 2015 |
Πολιτική των cookies
Χρησιμοποιούμε cookies δικά μας και τρίτων για να βελτιώσουμε την εμπειρία σας & να προσφέρουμε το μέγιστο των υπηρεσιών μας.
- Αρχική
- Η ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ ΩΣ ΜΕΣΟ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗΣ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Περιγραφή
Περιεχόμενα
Το έργο Η Διαμεσολάβηση ως μέσο εναλλακτικής επίλυσης διαφορών αποτελεί κατʼ άρθρο ερμηνεία του N 3898/2010 για τη διαμεσολάβηση σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζει αναλυτικά τον θεσμό της διαμεσολάβησης, όπως αυτός ισχύει στην Ελλάδα και διεθνώς.
Η διαμεσολάβηση ως μέσο εναλλακτικής επίλυσης διαφορών αστικής και εμπορικής φύσεως εισήχθη επισήμως στην ελληνική έννομη τάξη με τον ως άνω νόμο, σε συμμόρφωση προς την ευρωπαϊκή Οδηγία 2008/52/ΕΚ, απόρροια της προσπάθειας βελτίωσης της απονομής δικαιοσύνης σε επίπεδο ΕΕ, μέσω της προώθησης διαδικασιών εναλλακτικής επίλυσης διαφορών (ADR – Alternative Dispute Resolution). Στο παρόν έργο παρουσιάζεται η ιστορική διαδρομή του θεσμού της διαμεσολάβησης, από την εμφάνισή του στον αγγλοσαξονικό κόσμο έως την εισαγωγή του στην ελληνική έννομη τάξη. Επιπλέον, αναλύονται θεσμοί εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών οι οποίοι χρησιμοποιούνται διεθνώς και μοιάζουν μεν, διαχωρίζονται δε, από τον θεσμό της διαμεσολάβησης.
Η συστηματοποιημένη παρουσίαση του κόσμου των ADR δεν σταματά, όμως, εδώ. Στο πλαίσιο του παρόντος έργου, ο αναγνώστης έχει την ευκαιρία να γνωρίσει άλλες διαδικασίες εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών που προβλέπονταν ή προβλέπονται στην ελληνική έννομη τάξη και να κατανοήσει ως προς τι διαφοροποιείται η διαμεσολάβηση σε σχέση με αυτές. Περαιτέρω, εξετάζονται ενδελεχώς τα χαρακτηριστικά του θεσμού, έτσι ώστε ο αναγνώστης να εξοικειωθεί με τη διαμεσολάβηση προτού προχωρήσει στην κατανόηση των πιο εξειδικευμένων, νομικά, πτυχών της, οι οποίες και αναλύονται στο πλαίσιο της κατʼ άρθρο ερμηνείας του Ν 3898/2010. Για την ανάλυση έχουν ληφθεί υπόψη και οι διατάξεις του πρόσφατου Ν 4335/2015, οι οποίοι εισάγουν στον ΚΠολΔ τροποποιήσεις που αφορούν, μεταξύ άλλων, τον θεσμό της διαμεσολάβησης.
Το βιβλίο αυτό φιλοδοξεί να αποτελέσει χρήσιμο εργαλείο στα χέρια διαμεσολαβητών, δικηγόρων, συμβολαιογράφων, δικαστών και ακαδημαϊκών, οι οποίοι ασχολούνται με την επίλυση ιδιωτικών διαφορών. Απευθύνεται, επίσης, σε υποψήφιους διαμεσολαβητές οι οποίοι επιζητούν ένα εγχειρίδιο αναφοράς για την εφαρμογή της διαμεσολάβησης στην Ελλάδα, αλλά και σε φοιτητές νομικών σχολών που επιθυμούν να ενημερωθούν για τον θεσμό της διαμεσολάβησης.
Το έργο συμπληρώνουν καταληκτικό κεφάλαιο με προτάσεις για την περαιτέρω εδραίωση του θεσμού, πλούσια ελληνική και ξενόγλωσση βιβλιογραφία και αρθρογραφία, καθώς και λημματικό ευρετήριο. Τη μελέτη του κ. Θεοχάρη προλογίζει ο Επίκουρος Καθηγητής Αστικού Δικαίου της Νομικής Σχολής Αθηνών, κ. Αντώνιος Καραμπατζός.
| Πρόλογος Αντώνιου Καραμπατζού | Σελ. VII |
| Χαιρετισμοί | Σελ. XVII |
| Kεφάλαιο Α΄ | |
| Γενική Εισαγωγή στα Μέσα Εναλλακτικής Επίλυσης Διαφορών | |
| I. Εισαγωγικές παρατηρήσεις | Σελ. 1 |
| II. Γένεση και εξέλιξη των μέσων εναλλακτικής επίλυσης διαφορών | |
| 1. Οι πρώτες εναλλακτικές μορφές επίλυσης διαφορών | Σελ. 2 |
| 2. Η σύγχρονη παρουσία των μέσων εναλλακτικής επίλυσης διαφορών | |
| α. Η γένεσή τους στις αγγλοσαξονικές χώρες | Σελ. 10 |
| β. Η καθιέρωση των μέσων εναλλακτικής επίλυσης διαφορών σε υπερεθνικό επίπεδο | Σελ. 13 |
| III. Τα βασικότερα Μέσα Εναλλακτικής Επίλυσης Διαφορών πλην της διαμεσολάβησης | Σελ. 16 |
| 1. Διαιτησία (arbitration) | Σελ. 18 |
| 2. Διαπραγματεύσεις (negotiations) | Σελ. 23 |
| 3. Συμφιλίωση (conciliation) | Σελ. 27 |
| 4. Διευκόλυνση (facilitation) | Σελ. 30 |
| 5. Πρώιμη ουδέτερη αξιολόγηση (early neutral evaluation-ENE ή fact finding) | Σελ. 31 |
| 6. Απευθείας ηλεκτρονική επίλυση διαφοράς (online dispute resolution-ODR) | Σελ. 33 |
| 7. Συνήγορος του πολίτη (ombudsman) | Σελ. 36 |
| IV. Πλεονεκτήματα των ΜΕΕΔ | Σελ. 37 |
| V. Μορφές εναλλακτικής επίλυσης διαφορών στο ελληνικό δίκαιο πριν την ψήφιση του Ν 3898/2010 | Σελ. 42 |
| 1. Διαιτησία (Άρθρα 867-903 ΚΠολΔ) | Σελ. 43 |
| 2. Ο συμβιβασμός | Σελ. 49 |
| α. Δικαστικός και εξώδικος συμβιβασμός | Σελ. 49 |
| β. Απόπειρα εξώδικης επίλυσης διαφοράς | Σελ. 56 |
| 3. Εναλλακτική επίλυση διαφορών στις εργατικές διαφορές | |
| α. Συλλογικές διαφορές | Σελ. 60 |
| β. Ατομικές εργατικές διαφορές | Σελ. 61 |
| 4. Ο θεσμός του Συνηγόρου του Πολίτη στην Ελλάδα | Σελ. 62 |
| 5. Οι Επιτροπές Φιλικού Διακανονισμού (ΕΦΔ) | Σελ. 65 |
| 6. Ο εξώδικος συμβιβασμός του Ν 3869/2010 | Σελ. 66 |
| 7. Εναλλακτική επίλυση διαφορών ποινικού δικαίου | |
| α. Ποινική διαμεσολάβηση | Σελ. 68 |
| β. Ποινική συνδιαλλαγή | Σελ. 70 |
| Κεφάλαιο Β΄ | |
| Η Διαμεσολάβηση | |
| Ι. Εισαγωγή | |
| 1. Γενική περιγραφή του θεσμού | Σελ. 73 |
| 2. Η εξέλιξη της διαμεσολάβησης διεθνώς | Σελ. 75 |
| 3. Η Οδηγία 2008/52/ΕΚ | Σελ. 80 |
| II. Βασικά χαρακτηριστικά της διαμεσολάβησης | |
| 1. Εμπιστευτικότητα | Σελ. 85 |
| 2. Ιδιωτική αυτονομία - Εθελοντικός χαρακτήρας | Σελ. 95 |
| 3. Ουδετερότητα και αμεροληψία του διαμεσολαβητή | Σελ. 98 |
| III. Διαδικασία της διαμεσολάβησης | Σελ. 107 |
| IV. Εκτελεστότητα της διαμεσολαβητικής απόφασης | Σελ. 110 |
| V. Τρόποι ενεργοποίησης της διαμεσολάβησης | Σελ. 113 |
| 1. Υπαγωγή σε διαμεσολάβηση με συμφωνία των μερών | Σελ. 114 |
| 2. Υπαγωγή σε διαμεσολάβηση κατόπιν σύστασης-παραπομπής δικαστηρίου | Σελ. 117 |
| 3. Διαμεσολάβηση υποχρεωτική εκ του νόμου | Σελ. 122 |
| VI. Κώδικες δεοντολογίας διαμεσολαβητών | Σελ. 127 |
| VII. Πλεονεκτήματα της διαμεσολάβησης | Σελ. 129 |
| Κεφάλαιο Γ΄ | |
| Ερμηνεία των άρθρων του Ν 3898/2010 | |
| Εισαγωγή | Σελ. 137 |
| Ι. Άρθρο 2- Προϋποθέσεις υπαγωγής διαφορών στη διαμεσολάβηση | |
| 1. Ύπαρξη διαφοράς | Σελ. 140 |
| 2. Χαρακτήρας διαφοράς ως ιδιωτικού δικαίου | Σελ. 143 |
| 3. Η συμφωνία υπαγωγής της διαφοράς σε διαμεσολάβηση | Σελ. 150 |
| α. Γενικά | Σελ. 150 |
| β. Τύπος της συμφωνίας και ρήτρα διαμεσολάβησης | Σελ. 151 |
| γ. Νομική φύση της συμφωνίας υπαγωγής σε διαμεσολάβηση | Σελ. 160 |
| δ. Άκυρη ή ακυρώσιμη συμφωνία υπαγωγής σε διαμεσολάβηση | Σελ. 171 |
| ε. Ανατροπή της συμφωνίας διαμεσολάβησης | Σελ. 175 |
| 4. Ύπαρξη εξουσίας διαθέσεως | Σελ. 179 |
| α. Γενικά- Το δικονομικό περιεχόμενο του όρου | Σελ. 179 |
| β. Η διάγνωση της ύπαρξης εξουσίας διαθέσεως | Σελ. 183 |
| γ. Η έλλειψη εξουσίας διαθέσεως | Σελ. 187 |
| δ. Γαμικές διαφορές | Σελ. 190 |
| ε. Εργατικές διαφορές | Σελ. 195 |
| ΙΙ. Άρθρο 3- Η προσφυγή στη διαμεσολάβηση | |
| 1. Τρόποι προσφυγής στη διαμεσολάβηση | Σελ. 199 |
| α. Εκούσια προσφυγή | Σελ. 200 |
| i. Με συμφωνία των μερών | Σελ. 200 |
| ii. Δικαστική διαμεσολάβηση | Σελ. 203 |
| β. Ακούσια προσφυγή | Σελ. 208 |
| i. Προσφυγή στη διαμεσολάβηση δυνάμει απόφασης αλλοδαπού δικαστηρίου | Σελ. 209 |
| ii. Υποχρεωτική δια νόμου διαμεσολάβηση | Σελ. 210 |
| 2. Η δικαστική μεσολάβηση κατά το αρ. 214 Β΄ ΚΠολΔ | Σελ. 218 |
| IΙΙ. Άρθρο 4- Ορισμοί | Σελ. 222 |
| 1. Ο ορισμός της «διασυνοριακής διαφοράς» | Σελ. 223 |
| 2. Ο ορισμός της «διαμεσολάβησης» | Σελ. 227 |
| α. Διαρθρωμένη διαδικασία | Σελ. 228 |
| β. Εκούσιος χαρακτήρας διαμεσολάβησης | Σελ. 230 |
| γ. Η προσπάθεια επίτευξης συμφωνίας | Σελ. 231 |
| 3. Ο ορισμός του «διαμεσολαβητή» | |
| α. Διαμεσολαβητής | Σελ. 236 |
| β. Νομική φύση της σύμβασης διορισμού διαμεσολαβητή | Σελ. 238 |
| γ. Καθήκοντα διαμεσολαβητή | Σελ. 244 |
| IV. Άρθρο 8- Διαδικασία διαμεσολάβησης και υποκείμενα της διαμεσολαβητικής διαδικασίας | Σελ. 253 |
| 1. Παράσταση των μερών με πληρεξούσιο δικηγόρο | Σελ. 253 |
| 2. Διορισμός και ευθύνη του διαμεσολαβητή | |
| α. Ο διορισμός του διαμεσολαβητή | Σελ. 257 |
| β. Η ευθύνη του διαμεσολαβητή | Σελ. 265 |
| 3. Η διαδικασία της διαμεσολάβησης | Σελ. 272 |
| V. Άρθρο 9- Το πρακτικό διαμεσολάβησης και η εκτελεστότητα των συμφωνιών από τη διαμεσολάβηση | Σελ. 277 |
| 1. Το πρακτικό διαμεσολάβησης | Σελ. 278 |
| α. Σύνταξη του πρακτικού διαμεσολάβησης | Σελ. 278 |
| β. Το περιεχόμενο του πρακτικού διαμεσολάβησης | Σελ. 283 |
| γ. Τύπος του πρακτικού | Σελ. 290 |
| δ. Νομική φύση του πρακτικού διαμεσολάβησης | Σελ. 292 |
| ε. Ανατροπή των αποτελεσμάτων του πρακτικού διαμεσολάβησης | Σελ. 298 |
| 2. Κατάθεση του πρακτικού διαμεσολάβησης | Σελ. 306 |
| VI. Άρθρο 10- Το απόρρητο της διαμεσολάβησης | Σελ. 317 |
| 1. Η αρχή του απορρήτου στις διάφορες μορφές επίλυσης διαφορών | Σελ. 318 |
| 2. Η συμφωνία τήρησης του απορρήτου | Σελ. 320 |
| 3. Υποκειμενική ισχύς του απορρήτου | Σελ. 323 |
| 4. Αντικείμενο του απορρήτου | Σελ. 327 |
| 5. Οι δικονομικές συνέπειες του απορρήτου | Σελ. 332 |
| 6. Η παραβίαση του απορρήτου | Σελ. 340 |
| 7. Οι εξαιρέσεις από την αρχή του απορρήτου | Σελ. 341 |
| VII. Άρθρο 11- Η παραγραφή και οι αποσβεστικές προθεσμίες στη διαμεσολάβηση | Σελ. 347 |
| 1. Γενικά - Η επιλογή της διακοπής των προθεσμιών | Σελ. 349 |
| 2. Έκταση εφαρμογής της διακοπής των προθεσμιών | Σελ. 354 |
| 3. Τα αποτελέσματα της διακοπής των προθεσμιών του Νόμου | Σελ. 360 |
| 4. Τα αποτελέσματα της διακοπής στις δικονομικές προθεσμίες | Σελ. 363 |
| Κεφάλαιο Δ΄ | |
| Συμπεράσματα | |
| I. Προτεινόμενες νομοθετικές παρεμβάσεις για τη βελτίωση του ισχύοντος νομικού πλαισίου | Σελ. 365 |
| 1. Η διαμεσολάβηση και φορείς δημοσίου δικαίου | Σελ. 367 |
| 2. Το απόρρητο της διαμεσολάβησης | Σελ. 368 |
| 3. Η επίδραση του απορρήτου σε λοιπές νομοθετικές διατάξεις | Σελ. 371 |
| 4. Η δικαστική μεσολάβηση κατʼ αρ. 214 Β΄ ΚΠολΔ | Σελ. 373 |
| II. Προτεινόμενη λήψη μέτρων για την προώθηση του θεσμού | Σελ. 375 |
| Ε΄ Βιβλιογραφία - Αρθρογραφία | Σελ. 391 |
| Λημματικό Ευρετήριο | Σελ. 433 |
