Η ΕΙΔΙΚΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΑΣ ΑΡΩΓΗΣ

Δωρεάν μεταφορικά σε όλη την Ελλάδα για αγορές άνω των 30€
credit-card

Πληρώστε σε έως άτοκες δόσεις των /μήνα με πιστωτική κάρτα.

Σε απόθεμα

Τιμή: 48,00 €

Βιβλίο (έντυπο)   + 48,00 €

* Απαιτούμενα πεδία

Κωδικός Προϊόντος: 15465
Ζυγούρος Λ.
Αθανασίου Λ.
ΜΕΛΕΤΕΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ - MARITIME LAW STUDIES
Αθανασίου Λ.

Η παρούσα έκδοση με τίτλο «Η ειδική αποζημίωση στο δίκαιο της θαλάσσιας αρωγής» αποτελεί το δεύτερο βιβλίο της νέας σειράς «ΜΕΛΕΤΕΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ», στην οποία παρουσιάζονται μελέτες γύρω από τα θέματα της ναυτιλίας και του δικαίου, που τη διέπει.

Η μελέτη στοχεύει στην ερμηνευτική προσέγγιση του άρθρου 14 της Διεθνούς Σύμβασης του 1989 για την επιθαλάσσια αρωγή. Η ενασχόληση με την ειδική αποζημίωση του θαλάσσιου αρωγού παρουσιάζει ιδιαίτερο θεωρητικό αλλά και αυξημένο πρακτικό ενδιαφέρον. Το περιεχόμενο και η λειτουργία της ειδικής αποζημίωσης έχει αποτελέσει την αφορμή, τα τελευταία χρόνια, για την έναρξη ενός «ζωηρού» επιστημονικού διαλόγου, σε διεθνές μάλιστα επίπεδο, τόσο σχετικά με την αποτελεσματικότητα όσο και την αναγκαιότητά της.

Ο συγγραφέας εξετάζει με πληρότητα το ισχύον διεθνές νομοθετικό πλαίσιο όπως αυτό διαμορφώνεται και εμπλουτίζεται στην πράξη με μηχανισμούς ήπιου δικαίου (ασφαλιστική σύμβαση L.O.F και ρήτρα SCOPIC), ιδίως την ερμηνεία και εφαρμογή της ειδικής αποζημίωσης του άρθρου 14 ΔΣ 1989. Στη βάση αυτή, εξετάζει τη νέα πρόταση για την καθιέρωση «περιβαλλοντικής αμοιβής» και αξιολογεί κριτικά τόσο τα επιχειρήματα που προβάλλονται σε επίρρωση αυτής, όσο και τις ενστάσεις που διατυπώνονται, λαμβάνοντας υπόψη τα εμπλεκόμενα συμφέροντα και τις συνθήκες διεξαγωγής της σύγχρονης ναυσιπλοΐας.

Το βιβλίο αποτελεί για τον μελετητή και τον εφαρμοστή του ναυτικού δικαίου μία πολύ χρήσιμη έκδοση, ολοκληρώνεται δε με πλούσια βιβλιογραφία, καθώς και αναλυτικό ευρετήριο λημμάτων.

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣελ. IX
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΚΑΘΗΓHΤΡΙΑΣ κ. Λ. ΑΘΑΝΑΣIΟΥΣελ. XI
ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣΣελ. XXI
ΕΙΣΑΓΩΓΗ 
1. Το πρόβλημαΣελ. 1
2. Αντικείμενο της μελέτηςΣελ. 6
3. Διάγραμμα της ύληςΣελ. 9
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ  
Το νομοθετικό πλαίσιο  
Κεφάλαιο Πρώτο 
Από τη Διεθνή Σύμβαση του 1910 στη Διεθνή Σύμβαση του 1989 
4. Γενικές παρατηρήσειςΣελ. 15
5. Η ανεπάρκεια της Διεθνούς Σύμβασης του 1910Σελ. 16
6. Η Διεθνής Σύμβαση του Λονδίνου 1989Σελ. 19
6.1. Οι προπαρασκευαστικές εργασίες και ο «Συμβιβασμός του Μόντρεαλ»Σελ. 19
6.2. Η καθιέρωση της ειδικής αποζημίωσηςΣελ. 20
6.3. Ο δικαιολογητικός λόγος θέσπισης της ρύθμισηςΣελ. 25
7. ΣυμπέρασμαΣελ. 26
Κεφάλαιο Δεύτερο 
«Liability Salvage» και «Environmental Salvage» 
8. Γενικές παρατηρήσειςΣελ. 29
9. Διεθνείς Συμβάσεις και προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντοςΣελ. 29
10. Η έννοια του «Liability Salvage»Σελ. 31
11. Το L.O.F. του 1980 Σελ. 34
12. Η στάση της νομολογίαςΣελ. 35
12.1. Η Βρετανική νομολογίαΣελ. 35
12.2. Η Αμερικανική νομολογίαΣελ. 36
13. Η έννοια του «Environmental Salvage»Σελ. 38
14. ΣυμπέρασμαΣελ. 39
Κεφάλαιο Τρίτο 
Η ειδική αποζημίωση ως θεσμός της θαλάσσιας αρωγής 
15. Γενικές παρατηρήσειςΣελ. 41
16. Η λειτουργική ένταξη της ειδικής αποζημίωσης στο δίκαιο της θαλάσσιας αρωγήςΣελ. 43
16.1. Η ειδική αποζημίωση ως πληρωμήΣελ. 43
16.2. Η ειδική αποζημίωση από οικονομικής σκοπιάςΣελ. 44
16.3. Η σχέση της ειδικής αποζημίωσης με την αμοιβήΣελ. 50
16.3.1. Ο κανόνας «καμία αμοιβή χωρίς ωφέλιμο αποτέλεσμα» και η επίδρασή του στην προστασία του περιβάλλοντοςΣελ. 53
16.4. Ειδική αποζημίωση και προληπτικά μέτραΣελ. 56
17. ΣυμπέρασμαΣελ. 61
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ  
Η ρύθμιση της ειδικής αποζημίωσης στη Διεθνή Σύμβαση για την επιθαλάσσια αρωγή του 1989  
Κεφάλαιο Τέταρτο 
Διεξαγωγή επιχείρησης θαλάσσιας αρωγής 
18. Γενικές παρατηρήσειςΣελ. 65
19. Κάθε πράξη ή δραστηριότητα που αποσκοπεί στην παροχή βοήθειας Σελ. 66
19.1. Διάκριση θαλάσσιας αρωγής - ρυμούλκησηςΣελ. 67
19.2. Απαραίτητη προϋπόθεση η διενέργεια θαλάσσιας αρωγήςΣελ. 68
19.3. Πράξη ή δραστηριότηταΣελ. 69
19.3.1. Τα κίνητρα του διασώστη Σελ. 71
19.3.2. Η αξία της διασωθείσας περιουσίαςΣελ. 74
20. Πλοίο ή οποιοδήποτε άλλο περιουσιακό στοιχείοΣελ. 76
20.1. Σκάφος, πλωτό ναυπήγημα ή κάθε κατασκευή ικανή για ναυσιπλοΐαΣελ. 77
20.2. Περιουσιακό στοιχείοΣελ. 80
21. ΚίνδυνοςΣελ. 83
22. Ύδατα κατάλληλα για ναυσιπλοΐα ή οποιαδήποτε άλλα ύδαταΣελ. 86
23. ΣυμπέρασμαΣελ. 88
Κεφάλαιο Πέμπτο 
Βλάβη στο περιβάλλον και μη λήψη αμοιβής 
24. Γενικές παρατηρήσειςΣελ. 89
25. Εννοιολογική οριοθέτηση της βλάβης στο περιβάλλονΣελ. 90
25.1. Ουσιώδης φυσική βλάβηΣελ. 90
25.1.1. Ουσιώδης βλάβηΣελ. 91
25.1.2. Φυσική βλάβηΣελ. 92
25.2. Γεωγραφικά όριαΣελ. 94
25.2.1. Εσωτερικά ύδατα ή παρακείμενες περιοχέςΣελ. 94
26. Απειλή πρόκλησης βλάβης από το πλοίο ή το φορτίο τουΣελ. 96
27. Αποτυχία λήψης αμοιβής ίσης προς την ειδική αποζημίωσηΣελ. 99
28. ΣυμπέρασμαΣελ. 101
Κεφάλαιο Έκτο 
Η απόφαση «The Nagasaki Spirit» και η έννοια των δαπανών 
29. Γενικές παρατηρήσειςΣελ. 103
30. Η υπόθεση «The Nagasaki Spirit»Σελ. 103
30.1. Πραγματικά περιστατικάΣελ. 103
30.2. Κρίση του διαιτητικού οργάνουΣελ. 105
30.3. Η απόφαση του ΠρωτοδικείουΣελ. 107
30.4. Η απόφαση του ΕφετείουΣελ. 108
30.5. Η απόφαση της Βουλής των Λόρδων (House of Lords)Σελ. 109
31. Δαπάνες του αρωγούΣελ. 133
31.1. Έννοια και περιεχόμενοΣελ. 133
31.2. Λογικό ποσοστό για τον εξοπλισμό και το προσωπικόΣελ. 137
31.2.1. Τα κριτήρια του άρθρου 14 § 3Σελ. 143
31.2.1.1. Το έγκαιρο των υπηρεσιών που παρασχέθηκανΣελ. 144
31.2.1.2. Η δυνατότητα διάθεσης και χρησιμοποίησης πλοίων ή άλλου εξοπλισμού που προορίζονται για επιχειρήσεις αρωγήςΣελ. 145
31.2.1.3. Ο βαθμός ετοιμότητας και επάρκειας του εξοπλισμού του αρωγού και η αξία του εξοπλισμούΣελ. 147
32. ΣυμπέρασμαΣελ. 150
Κεφάλαιο Έβδομο 
Υπολογισμός, καταβολή της ειδικής αποζημίωσης και πλημμέλεια του αρωγού 
33. Γενικές παρατηρήσειςΣελ. 153
34. Υπολογισμός της ειδικής αποζημίωσηςΣελ. 153
34.1. Πρώτο στάδιο: Να μην είναι η αμοιβή ίση με την ειδική αποζημίωσηΣελ. 153
34.2. Δεύτερο στάδιο: Επαύξηση της ειδικής αποζημίωσηςΣελ. 155
34.2.1. Αύξηση έως 30%Σελ. 157
34.2.2. Αύξηση έως 100%Σελ. 160
35. Καταβολή της ειδικής αποζημίωσηςΣελ. 163
35.1. ΥπόχρεοςΣελ. 163
35.2. Ειδική αποζημίωση και γενική αβαρίαΣελ. 164
35.3. Εξασφάλιση του αρωγούΣελ. 167
35.4. Μη περιορίσιμη απαίτησηΣελ. 171
36. Μη αποτροπή της βλάβης του περιβάλλοντοςΣελ. 173
37. ΣυμπέρασμαΣελ. 173
Κεφάλαιο Όγδοο 
Συνολική αποτίμηση του ρυθμιστικού πλαισίου της ειδικής αποζημίωσης 
38. Η αμφισβήτηση της αποτελεσματικότητας της ρύθμισηςΣελ. 177
38.1. Η πρώτη εντύπωσηΣελ. 177
38.2. Πρακτικές δυσκολίες, ασάφειες και κενάΣελ. 178
38.3. Οι αντιρρήσεις των φορέων της θαλάσσιας αρωγήςΣελ. 180
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ  
Σύγχρονες τάσεις για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση του κινδύνου της βλάβης του περιβάλλοντος κατά τη διεξαγωγή της επιχείρησης θαλάσσιας αρωγής  
Κεφάλαιο Ένατο 
Ειδική αποζημίωση και προδιατυπωμένοι όροι 
39. Γενικές παρατηρήσειςΣελ. 185
40. Η γένεση της ρήτρας SCOPICΣελ. 186
41. Η ρήτρα SCOPIC 2011Σελ. 187
41.1. Το βασικό περιεχόμενό τηςΣελ. 189
41.2. Κριτικές παρατηρήσειςΣελ. 191
41.3. Τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματαΣελ. 193
41.3.1. Τα πλεονεκτήματαΣελ. 193
41.3.2. Τα μειονεκτήματαΣελ. 193
42. ΣυμπέρασμαΣελ. 194
Κεφάλαιο Δέκατο 
Προς μια νέα Διεθνή Σύμβαση; 
43. Η μη ικανοποίηση της Διεθνούς Ένωσης Θαλάσσιας ΑρωγήςΣελ. 195
44. Οι αλλαγές που επήλθαν από την υπογραφή της Σύμβασης του 1989 έως σήμεραΣελ. 195
45. Οι προκαταρκτικές ενέργειεςΣελ. 198
45.1. Πρώτο ερωτηματολόγιο του C.M.I.Σελ. 198
45.1.1. Απαντήσεις ως προς τα ερωτήματα του άρθρου 1Σελ. 199
45.1.2. Απαντήσεις ως προς τα ερωτήματα του άρθρου 14Σελ. 201
45.2. Δεύτερο ερωτηματολόγιο του C.M.I. Σελ. 202
45.2.1. Οι θέσεις των Ενώσεων επί του δεύτερου ερωτηματολογίουΣελ. 203
45.3. Οι αναφορές της Διεθνούς Ομάδας Εργασίας για τη Σύμβαση του 1989Σελ. 204
45.3.1. Η αναφορά της συνάντησης της 18ης Σεπτεμβρίου 2009Σελ. 204
45.3.2. Η αναφορά της συνάντησης της 13ης Μαΐου 2011Σελ. 207
46. Η συνάντηση της Διεθνούς Υποεπιτροπής το Μάιο του 2010Σελ. 209
47. Το Διεθνές Συνέδριο Ναυτικού Δικαίου στην Αργεντινή τον Οκτώβριο του 2010Σελ. 211
47.1. Τα επιχειρήματα υπέρ της αναθεώρησης της Σύμβασης του 1989Σελ. 211
47.1.1. Η θέση των διασωστών Σελ. 211
47.1.1.1. Τα επιχειρήματα του Todd BuschΣελ. 211
47.1.1.2. Τα επιχειρήματα του Archie BishopΣελ. 214
47.1.2. Η θέση των ασφαλιστών της θαλάσσιας περιουσίαςΣελ. 218
47.1.2.1. Τα επιχειρήματα του Nicholas GoodingΣελ. 218
47.2. Τα επιχειρήματα κατά της αναθεώρησης της Σύμβασης του 1989Σελ. 219
47.2.1. Η θέση των πλοιοκτητώνΣελ. 219
47.2.1.1. Τα επιχειρήματα της Kiran KhoslaΣελ. 219
47.2.2. Η θέση των Αλληλασφαλιστικών ΣυνεταιρισμώνΣελ. 222
47.2.2.1. Τα επιχειρήματα του Hugh HurstΣελ. 222
48. Τελικές θέσειςΣελ. 224
48.1. Των διασωστώνΣελ. 224
48.2. Των πλοιοκτητώνΣελ. 224
49. Κριτική αξιολόγηση των θέσεωνΣελ. 225
49.1. Οικονομικής φύσεως ενστάσειςΣελ. 225
49.2. Ως προς την πιθανή την καθιέρωση του «Environmental Salvage» Σελ. 227
49.3. Δυσαρμονία της Σύμβασης του 1989 με άλλες Διεθνείς ΣυμβάσειςΣελ. 230
49.4. ΣυμπέρασμαΣελ. 232
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 
Ελληνική 
I. Εγχειρίδια / Μονογραφίες / Συλλογικά έργαΣελ. 235
ΙΙ. ΆρθραΣελ. 236
Αλλοδαπή 
Ι. Εγχειρίδια / Μονογραφίες / Συλλογικά έργαΣελ. 237
ΙΙ. Άρθρα / Έγγραφα του C.M.I. / Ενημερωτικά ΣημειώματαΣελ. 238
ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ 
Ι. ΕλληνικέςΣελ. 243
ΙΙ. ΑλλοδαπέςΣελ. 243
ΠΡΟΣΑΡΤΗΜΑΤΑ  
LOF 2011 LLOYD'S STANDARD FORM OF SALVAGE AGREEMENTΣελ. 247
LLOYD'S STANDARD SALVAGE AND ARBITRATION CLAUSESΣελ. 251
SCOPIC 2011 SCOPIC CLAUSEΣελ. 263
SCOPIC 2011 APPENDIX A (SCOPIC)Σελ. 269
SCOPIC 2011 APPENDIX B (SCOPIC)Σελ. 277
SCOPIC 2007 APPENDIX C (SCOPIC)Σελ. 281
SALVAGE GUARANTEE FORM ISU 5 (SCOPIC REMUNERATION)Σελ. 283
CODE OF PRACTICE BETWEEN INTERNATIONAL SALVAGE UNION AND INTERNATIONAL GROUP OF P&I CLUBSΣελ. 285
ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟΣελ. 287
 
Back to Top