![]() |
ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΟΜΟΣ 2016
Κωδικός Προϊόντος :
14661
Περιοδική έκδοση της Ελληνικής Εταιρείας Τραπεζικού Δικαίου & Δικαίου της Κεφαλαιαγοράς
ISBN: 1791-0366
Έκδοση: 2017 |
Χρησιμοποιούμε cookies δικά μας και τρίτων για να βελτιώσουμε την εμπειρία σας & να προσφέρουμε το μέγιστο των υπηρεσιών μας.
![]() |
ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΟΜΟΣ 2016
Κωδικός Προϊόντος :
14661
Περιοδική έκδοση της Ελληνικής Εταιρείας Τραπεζικού Δικαίου & Δικαίου της Κεφαλαιαγοράς
ISBN: 1791-0366
Έκδοση: 2017
|
Το «Χρηματοπιστωτικό Δίκαιο» αποτελεί τη νέα περιοδική έκδοση της Ελληνικής Εταιρείας Τραπεζικού Δικαίου & Δικαίου της Κεφαλαιαγοράς. Φιλοδοξία του περιοδικού είναι να αναδεικνύει ουσιώδη ζητήματα που ανακύπτουν σε ολόκληρο το φάσμα του χρηματοπιστωτικού δικαίου, δημόσιου και ιδιωτικού, σε διεθνές, κοινοτικό και εθνικό επίπεδο, να συμβάλλει κατά το δυνατόν περισσότερο στην επιστημονική τους επεξεργασία, να παρουσιάζει τη σχετική νομολογία και, ταυτόχρονα, να παρέχει την αναγκαία ενημέρωση για τις εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα στον εν λόγω τομέα. Δημοσιεύονται επιστημονικά άρθρα, γνωμοδοτήσεις και δικαστικές αποφάσεις που άπτονται του χρηματοπιστωτικού δικαίου. Περιλαμβάνεται επίσης μια τακτική στήλη, στην οποία παρουσιάζονται συνοπτικά οι σημαντικές διεθνείς, κοινοτικές και εθνικές εξελίξεις του χρηματοπιστωτικού δικαίου, καθώς και κατάλογος επίκαιρων νομοθετημάτων. Πρόκειται για ένα χρήσιμο εργαλείο επιστημονικού αλλά και πρακτικού ενδιαφέροντος για όσους δραστηριοποιούνται στον χρηματοπιστωτικό τομέα.
Ευρετήρια έτους 2016 | |
1. Αλφαβητικό ευρετήριο | Σελ. III |
2. Ευρετήριο αποφάσεων | Σελ. VII |
3. Ευρετήριο μελετών - γνωμοδοτήσεων | Σελ. VIII |
Η προσθήκη αναβλητικής αίρεσης στην καταπιστευτική σύμβαση εκχώρησης μεταξύ της αναιρεσείουσας και της τράπεζας, με αντικείμενο τις (μελλοντικές) απαιτήσεις της κατά της εργολήπτριας εταιρίας προς εξασφάλιση ομολογιακού δανείου, η οποία θα ενεργοποιούνταν μόνο μετά την επίδοση σε αυτή «ειδοποίησης εκτέλεσης» και εφόσον είχε περιέλθει σε υπερημερία ως προς τις ασφαλιζόμενες υποχρεώσεις της, είναι επιτρεπτή στο πλαίσιο της ελευθερίας των συμβάσεων. ΑΠ 208/2016 Α2΄ Τμ., σελ. 88 | |
Με τη σύμβαση ανοικτού λογαριασμού, η οποία αποτελεί ειδικότερη μορφή του αλληλόχρεου λογαριασμού, η τράπεζα ανοίγει πίστωση υπέρ του πελάτη της, την οποία αυτός αναλαμβάνει σταδιακά, καταβάλλοντας ακολούθως τμηματικά ορισμένες δόσεις, οι αμοιβαίες καταβολές δε – πιστοδοτικές και εξοφλητικές – αποβάλλουν την αυτοτέλειά τους και καθίστανται κονδύλια του λογαριασμού, ώστε απαιτητό είναι μόνο το μετά το οριστικό κλείσιμο του λογαριασμού τυχόν κατάλοιπο. ΤρΕφΛάρισας 16/2016, σελ. 92 | |
Η εγγύηση στη σύμβαση αλληλόχρεου λογαριασμού δεν αποτελεί υποχρέωση καταβολής του ποσού για το οποίο δίνεται σε οποιοδήποτε χρονικό σημείο κατά τη διάρκεια λειτουργίας του αλληλόχρεου λογαριασμού, αλλά, εγγύηση για το κατάλοιπο που προκύπτει κατά το κλείσιμο του λογαριασμού. ΤρΕφΛαρ 15/2016, σελ. 330 | |
Έννοια, απαραίτητα στοιχεία και τρόπος κατάρτισης του αλληλόχρεου λογαριασμού. Δεν υφίσταται αλληλόχρεος λογαριασμός όταν, από τη φύση της σύμβασης, ο ένας συμβαλλόμενος γίνεται μόνο πιστωτής και ποτέ οφειλέτης και ο άλλος μόνο οφειλέτης και ποτέ πιστωτής, δικαιούμενος απλώς να εξοφλήσει το χρέος του με τμηματικές καταβολές, που γίνονται προς αντίστοιχη απαλλαγή από το χρέος. ΜΠρΘεσ 1610/2016, σελ. 269 | |
Ασφαλιστική τοποθέτηση - Τράπεζες (γνωμ.). Μελέτη Γεώργιος Δ. Καλλιμόπουλος, σελ. 5 | |
Σε περίπτωση που το ποσό της ασφαλιστικής τοποθέτησης μειωθεί, εξαιτίας αναγκαστικής εκτέλεσης, υποτίμησης, απαλλοτρίωσης ή σύστασης εμπραγμάτου βάρους σε ένα από τα περιουσιακά στοιχεία που την απαρτίζουν, η ασφαλιστική επιχείρηση υποχρεούται να τα συμπληρώσει εντός καθορισμένης προθεσμίας. Ασφαλιστική εκκαθάριση. ΠΠρΑθ 896/2016, σελ. 169 | |
Περίπτωση ομαδικής ασφάλισης. Η ασφαλιστική αποζημίωση καθίσταται ληξιπρόθεσμη και απαιτητή, όταν πραγματοποιηθεί ο ασφαλιστικός κίνδυνος, δηλαδή όταν επέλθει η ζημία προς κάλυψη της οποίας έχει συνομολογηθεί η ασφαλιστική σύμβαση, οπότε ο ασφαλιστής υποχρεούται να καταβάλει το ασφάλισμα χωρίς υπαίτια καθυστέρηση. ΠΠρΑθ 1217/2016, σελ. 175 | |
Κήρυξη ρήτρας που περιέχεται σε σύμβαση μεταξύ επαγγελματία και καταναλωτή ως καταχρηστικής (υπό την έννοια του άρθρου 3, παρ. 1 της Οδηγίας 93/13/ΕΟΚ). ΔΕΕ υπόθ. C-154/15, C-307/15, C-308/15, απόφ. της 21.12.2016, σελ. 255 | |
Τα δάνεια σε συνάλλαγμα δεν αποτελούν σύνθετα επενδυτικά προϊόντα. Η ακυρότητα ενός γ.ο.σ. δεν επιδρά στο κύρος όλης της σύμβασης, αλλά είναι μερική, υπό την έννοια ότι άκυρος θεωρείται μόνο ο συγκεκριμένος καταχρηστικός, σύμφωνα με το νόμο, όρος, εκτός αν συνάγεται ότι η σύμβαση δεν θα είχε επιχειρηθεί χωρίς το άκυρο μέρος (181 ΑΚ), δηλαδή συνάγεται ότι τα μέρη δε θα επιχειρούσαν τη δικαιοπραξία χωρίς το άκυρο μέρος, αλλά απέβλεπαν σ’ αυτή ως ενιαίο αδιάσπαστο σύνολο. ΠΠρΑθηνών 763/2016, σελ. 111 | |
Ζητήματα από την εφαρμογή του Ν 4354/15, όπως ισχύει μετά τους Ν 4389/16 ως 4393/16 για τις εταιρίες διαχείρισης ή απόκτησης απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις. Μελέτη Σπήλιος Αντ. Μούζουλας, σελ. 28 | |
Η προσθήκη αναβλητικής αίρεσης στην καταπιστευτική σύμβαση εκχώρησης μεταξύ της αναιρεσείουσας και της τράπεζας, με αντικείμενο τις (μελλοντικές) απαιτήσεις της κατά της εργολήπτριας εταιρίας προς εξασφάλιση ομολογιακού δανείου, η οποία θα ενεργοποιούνταν μόνο μετά την επίδοση σε αυτή «ειδοποίησης εκτέλεσης» και εφόσον είχε περιέλθει σε υπερημερία ως προς τις ασφαλιζόμενες υποχρεώσεις της, είναι επιτρεπτή στο πλαίσιο της ελευθερίας των συμβάσεων. ΑΠ 208/2016 Α2΄ Τμ., σελ. 88 | |
Η προσθήκη αναβλητικής αίρεσης στην καταπιστευτική σύμβαση εκχώρησης μεταξύ της αναιρεσείουσας και της τράπεζας, με αντικείμενο τις (μελλοντικές) απαιτήσεις της κατά της εργολήπτριας εταιρίας προς εξασφάλιση ομολογιακού δανείου, η οποία θα ενεργοποιούνταν μόνο μετά την επίδοση σε αυτή «ειδοποίησης εκτέλεσης» και εφόσον είχε περιέλθει σε υπερημερία ως προς τις ασφαλιζόμενες υποχρεώσεις της, είναι επιτρεπτή στο πλαίσιο της ελευθερίας των συμβάσεων. ΑΠ 208/2016 Α2΄ Τμ., σελ. 88 | |
Ο όρος της σύμβασης που ορίζει ότι η εξόφληση του δανείου θα γίνει με το σε ευρώ ισάξιο του συναλλάγματος ελβετικών φράγκων, υπολογιζόμενο την ημερομηνία πληρωμής της δόσης, βάσει της ισοτιμίας που θα προκύψει από τη διατραπεζική αγορά συναλλάγματος, δεν είναι καταχρηστικός, προεχόντως διότι, δεν διαταράσσεται η ισορροπία των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των μερών, αφού σε κάθε περίπτωση επαφίεται στην κρίση των καταναλωτών αν θα συνάψουν δάνειο σε ξένο νόμισμα, λαμβανομένων υπόψη του χαμηλού επιτοκίου αυτού, της ευνοϊκής υπέρ του ευρώ ισοτιμίας κατά το χρόνο σύναψης της σύμβασης και πιθανότητας μεταβολής της. ΠΠρΑθ 1390/2016, σελ. 98 | |
Ο όρος της σύμβασης που ορίζει ότι η εξόφληση του δανείου θα γίνει με το σε ευρώ ισάξιο του συναλλάγματος ελβετικών φράγκων, υπολογιζόμενο την ημερομηνία πληρωμής της δόσης, βάσει της ισοτιμίας που θα προκύψει από τη διατραπεζική αγορά συναλλάγματος, δεν είναι καταχρηστικός, προεχόντως διότι, δεν διαταράσσεται η ισορροπία των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των μερών, αφού σε κάθε περίπτωση επαφίεται στην κρίση των καταναλωτών αν θα συνάψουν δάνειο σε ξένο νόμισμα, λαμβανομένων υπόψη του χαμηλού επιτοκίου αυτού, της ευνοϊκής υπέρ του ευρώ ισοτιμίας κατά το χρόνο σύναψης της σύμβασης και πιθανότητας μεταβολής της. ΠΠρΑθ 1390/2016, σελ. 98 | |
Ο ενάγων ενημερώθηκε επαρκώς προσυμβατικά, τόσο προφορικά όσο και εγγράφως, για τον κίνδυνο που μπορούσε να προκύψει από ενδεχόμενη διακύμανση της συναλλαγματικής ισοτιμίας· στη συνέχεια επέλεξε τον δανεισμό σε ελβετικά φράγκα και όχι απευθείας σε ευρώ, αντιλαμβανόμενος αφενός μεν ότι παίρνει δάνειο σε συνάλλαγμα και αφετέρου αποδεχόμενος τον συναλλαγματικό κίνδυνο, προκειμένου να επωφεληθεί από το μικρότερο επιτόκιο και από την πολύ ευνοϊκή ισοτιμία. ΠΠρΑθ 376/2016, σελ. 105 | |
Τα δάνεια σε συνάλλαγμα δεν αποτελούν σύνθετα επενδυτικά προϊόντα. Η ακυρότητα ενός γ.ο.σ. δεν επιδρά στο κύρος όλης της σύμβασης, αλλά είναι μερική, υπό την έννοια ότι άκυρος θεωρείται μόνο ο συγκεκριμένος καταχρηστικός, σύμφωνα με το νόμο, όρος, εκτός αν συνάγεται ότι η σύμβαση δεν θα είχε επιχειρηθεί χωρίς το άκυρο μέρος (181 ΑΚ), δηλαδή συνάγεται ότι τα μέρη δε θα επιχειρούσαν τη δικαιοπραξία χωρίς το άκυρο μέρος, αλλά απέβλεπαν σ’ αυτή ως ενιαίο αδιάσπαστο σύνολο. ΠΠρΑθηνών 763/2016, σελ. 111 | |
Η χορήγηση του δανείου σε ξένο νόμισμα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως επενδυτική υπηρεσία, αφού σκοπός της ένδικης σύμβασης ήταν η λήψη δανείου σε ξένο νόμισμα με ευνοϊκούς όρους, και όχι η βέλτιστη απόδοση ορισμένου κεφαλαίου, όπως απαιτείται για τη στοιχειοθέτηση της έννοιας της επενδυτικής υπηρεσίας. ΠΠρΘεσ 1101/2016, σελ. 126 | |
Το στεγαστικό δάνειο σε ελβετικό φράγκο δεν αποτελεί επενδυτικό προϊόν, δεδομένου ότι η χορήγησή του αποσκοπεί αποκλειστικά στη χρηματοδότηση του ενάγοντος για την απόκτηση περιουσιακού στοιχείου και δεν αφορά σε επένδυση κεφαλαίου, το οποίο να διατέθηκε υπό συνθήκες διακινδύνευσης προς απόδοση προσδοκώμενου κέρδους. ΠΠρΚαβάλας 22/2016, σελ. 295 | |
Η σύμβαση δανείου σε ξένο νόμισμα δεν συνιστά επενδυτικό προϊόν με κεφαλαιοκτητικό σκοπό, καθώς η χρηματική ροή είναι από την τράπεζα προς τον πελάτη και ως εκ τούτου δεν απαιτείται η ενημέρωση των συναλλασσόμενων να περιλαμβάνει ειδικές πληροφορίες, προκειμένου να διευκολύνεται η κατανόηση της αναμενόμενης απόδοσης και πιθανών κινδύνων. ΠΠρΘεσ 353/2016, σελ. 308 | |
Η σύμβαση παροχής επενδυτικών υπηρεσιών μπορεί να συναφθεί και σιωπηρά, χωρίς την τήρηση τύπου. ΜΕφΛαρ 113/2016, σελ. 286 | |
Πτυχές της εταιρικής διακυβέρνησης στους ομίλους επιχειρήσεων, Άρθρο Χριστίνα Κ. Λιβαδά, σελ. 198 | |
“The effects of the revision of the EC Shareholder Rights Directive, proposed in April 20141, on corporate actions processing in the intermediated chain”, Άρθρο Elsa Tastsidou, σελ. 215 | |
Πτυχές της εταιρικής διακυβέρνησης στους ομίλους επιχειρήσεων, Άρθρο Χριστίνα Κ. Λιβαδά, σελ. 198 | |
Η απαγόρευση της χειραγώγησης αγοράς μέσω της αγοράς ιδίων μετοχών από Α.Ε. εισηγμένη στο Χρηματιστήριο, και μάλιστα όχι μόνον από κυρίους μετόχους της ή μέλη του ΔΣ, αλλά και μέσω παρένθετων προσώπων ή θυγατρικών της εταιριών ή εταιριών που είναι συνδεδεμένες με αυτήν, όπως περιγράφεται στο άρθρο 7 του Ν 3340/2005, είναι αυτοτελής και ανεξάρτητη από την προβλεπόμενη στο άρθρο 16 ΚΝ 2190/1920 δυνατότητα της ΑΕ που είναι εισηγμένη στο Χρηματιστήριο να προβαίνει σε απόκτηση ιδίων μετοχών μέχρι ποσοστού 10% του συνόλου τους με σκοπό τη στήριξη της χρηματιστηριακής τιμής τους. ΣτΕ 2400/2016 Τμ. Δ΄, σελ. 271 | |
Η παράλειψη του τρίτου να δηλώσει αν υπάρχει η απαίτηση ή αν έχει στα χέρια του το πράγμα που κατασχέθηκε, ή η εκπρόθεσμη ή παράτυπη δήλωση, δημιουργεί αμάχητο τεκμήριο ότι ο τρίτος είναι οφειλέτης της ποσότητας που κατασχέθηκε στα χέρια του, κατά του οποίου δεν χωρεί ανταπόδειξη, σε αντίθεση με τα ισχύοντα στον ΚΠολΔ, κατά τον οποίο η παράλειψη του τρίτου να προβεί σε δήλωση εξομοιώνεται με αρνητική δήλωση. ΑΠ 95/2016 Α2΄ Τμ., σελ. 165 | |
Άκυρη η επιβολή μεταγενέστερης κατάσχεσης σε ήδη κατασχεθέντα κινητά σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 958 παρ. 2 ΚΠολΔ. ΜΕφΚαλαμάτας 20/2015, σελ. 167 | |
Η απαγόρευση της χειραγώγησης αγοράς μέσω της αγοράς ιδίων μετοχών από Α.Ε. εισηγμένη στο Χρηματιστήριο, και μάλιστα όχι μόνον από κυρίους μετόχους της ή μέλη του ΔΣ, αλλά και μέσω παρένθετων προσώπων ή θυγατρικών της εταιριών ή εταιριών που είναι συνδεδεμένες με αυτήν, όπως περιγράφεται στο άρθρο 7 του Ν 3340/2005, είναι αυτοτελής και ανεξάρτητη από την προβλεπόμενη στο άρθρο 16 ΚΝ 2190/1920 δυνατότητα της ΑΕ που είναι εισηγμένη στο Χρηματιστήριο να προβαίνει σε απόκτηση ιδίων μετοχών μέχρι ποσοστού 10% του συνόλου τους με σκοπό τη στήριξη της χρηματιστηριακής τιμής τους. ΣτΕ 2400/2016 Τμ. Δ΄, σελ. 271 | |
Η Απόφαση του ΔΣ της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς με την οποία εγκρίθηκε το περιεχόμενο του πληροφοριακού δελτίου για την υποχρεωτική δημόσια πρόταση της αιτούσας εταιρείας και η σχετική απόφαση του αρμόδιου Υπουργού με την οποία εγκρίθηκε η σύμβαση συγχώνευσης των ανωτέρω εταιρειών, είναι μεν πράξεις συναφείς μεταξύ τους, δεν συγκροτούν όμως σύνθετη διοικητική ενέργεια. ΣτΕ 2388/2016 Τμ. Δ΄, σελ. 277 | |
Η Απόφαση του ΔΣ της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς με την οποία εγκρίθηκε το περιεχόμενο του πληροφοριακού δελτίου για την υποχρεωτική δημόσια πρόταση της αιτούσας εταιρείας και η σχετική απόφαση του αρμόδιου Υπουργού με την οποία εγκρίθηκε η σύμβαση συγχώνευσης των ανωτέρω εταιρειών, είναι μεν πράξεις συναφείς μεταξύ τους, δεν συγκροτούν όμως σύνθετη διοικητική ενέργεια. ΣτΕ 2388/2016 Τμ. Δ΄, σελ. 277 | |
Ομόλογα ατελεύτητης διάρκειας (perpetual bonds). Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης επένδυσης. Οι τίτλοι αυτοί χαρακτηρίζονται ως υβριδικοί, καθώς παρουσιάζουν ομοιότητες τόσο με τα ομόλογα των ομολογιακών δανείων όσο και με τις προνομιούχες μετοχές χωρίς δικαίωμα ψήφου, χωρίς ωστόσο να ταυτίζονται με κανένα εκ των δύο. ΕφΛαρ 5/2016, σελ. 280 | |
Η διαδικασία του κατ’ άρθρο 1021 ΚΠολΔ εκούσιου πλειστηριασμού, επομένως και του πλειστηριασμού που διατάσσεται με δικαστική απόφαση λόγω του ανέφικτου ή ασύμφορου της αυτούσιας διανομής, ρυθμίζεται πρωτίστως από το άρθρο 484 παρ. 2 ΚΠολΔ και περαιτέρω από τις διατάξεις για τον αναγκαστικό πλειστηριασμό του ΚΠολΔ, όπου παραπέμπει το άρθρο 1021 ΚΠολΔ ή απαιτείται για τη συμπλήρωση των εμφανιζόμενων κενών. ΑΠ Ολ 1/2016, σελ. 162 | |
Ο αγοραστής τραπεζικών προϊόντων ή ο αποδέκτης τραπεζικών υπηρεσιών, δεν μπορεί να θεωρηθεί εκ των προτέρων καταναλωτής, αποκλειστικώς λόγω του γεγονότος ότι είναι αντισυμβαλλόμενος τράπεζας. Κατά συνέπεια, μόνον οι συμβάσεις που συνάπτονται για την κάλυψη ιδίων καταναλωτικών αναγκών ενός ατόμου σε ιδιωτικό επίπεδο, εμπίπτουν στις διατάξεις που προστατεύουν τον καταναλωτή, ως θεωρούμενο οικονομικώς ασθενέστερο μέρος. Τέλος, ο εγγυητής του οφειλέτη, ο οποίος δεν είναι καταναλωτής κατά την προαναφερόμενη έννοια του Ν 2251/1994, δεν θεωρείται και αυτός καταναλωτής. ΜΠρΘεσ 429/2016, σελ. 131 | |
Κήρυξη ρήτρας που περιέχεται σε σύμβαση μεταξύ επαγγελματία και καταναλωτή ως καταχρηστικής (υπό την έννοια του άρθρου 3, παρ. 1 της Οδηγίας 93/13/ΕΟΚ). ΔΕΕ υπόθ. C-154/15, C-307/15, C-308/15, απόφ. της 21.12.2016, σελ. 255 | |
Τα δάνεια σε συνάλλαγμα δεν αποτελούν σύνθετα επενδυτικά προϊόντα. Η ακυρότητα ενός γ.ο.σ. δεν επιδρά στο κύρος όλης της σύμβασης, αλλά είναι μερική, υπό την έννοια ότι άκυρος θεωρείται μόνο ο συγκεκριμένος καταχρηστικός, σύμφωνα με το νόμο, όρος, εκτός αν συνάγεται ότι η σύμβαση δεν θα είχε επιχειρηθεί χωρίς το άκυρο μέρος (181 ΑΚ), δηλαδή συνάγεται ότι τα μέρη δε θα επιχειρούσαν τη δικαιοπραξία χωρίς το άκυρο μέρος, αλλά απέβλεπαν σ’ αυτή ως ενιαίο αδιάσπαστο σύνολο. ΠΠρΑθηνών 763/2016, σελ. 111 | |
Δεν μπορεί να επικυρωθεί η συμφωνία εξυγίανσης εφόσον δεν πιθανολογείται ότι με την επικύρωση της συμφωνίας η αιτούσα επιχείρηση θα καταστεί βιώσιμη. ΠΠρΔράμας 15/2016, σελ. 330 | |
Η σύμβαση παραγγελίας χρηματιστηριακής συναλλαγής αποτελεί σύμβαση εμπορικής παραγγελίας επί της οποίας έχουν ευθεία εφαρμογή οι περί εντολής διατάξεις, της οποίας αποτελεί ειδικότερη μορφή. ΑΠ 112/2016 Α1΄ Τμ., σελ. 157 | |
Ασφαλιστική τοποθέτηση - Τράπεζες (γνωμ.). Μελέτη Γ.Δ. Καλλιμόπουλος, σελ. 5 | |
The “Comitology procedure” under the European Parliament and Council Regulation (EU) No 182/2011 and its importance for EU banking law. Μελέτη Christos V. Gortsos, σελ. 15 | |
Το άρθρο 49 ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε ρύθμιση κράτους μέλους με την οποία επιβάλλεται στα πιστωτικά ιδρύματα που έχουν την έδρα τους στο κράτος μέλος αυτό η υποχρέωση να αναγγέλλουν στις εθνικές φορολογικές αρχές τα περιουσιακά στοιχεία που είναι κατατεθειμένα στα εγκατεστημένα σε άλλο κράτος μέλος υποκαταστήματά τους. ΔΕΕ υπόθ. C-522/14, απόφ. της 14.4.2016, σελ. 262 | |
Δεν επιβάλλεται από το νόμο ο διορισμός επιτρόπου ή η λήψη άλλων μέτρων ως διαδικαστική προϋπόθεση για την ανάκληση άδειας λειτουργίας πιστωτικού ιδρύματος. ΣτΕ 2469/2016 Τμ. Δ΄, σελ. 323 | |
Με τη σύμβαση ανοικτού λογαριασμού, η οποία αποτελεί ειδικότερη μορφή του αλληλόχρεου λογαριασμού, η τράπεζα ανοίγει πίστωση υπέρ του πελάτη της, την οποία αυτός αναλαμβάνει σταδιακά, καταβάλλοντας ακολούθως τμηματικά ορισμένες δόσεις, οι αμοιβαίες καταβολές δε – πιστοδοτικές και εξοφλητικές – αποβάλλουν την αυτοτέλειά τους και καθίστανται κονδύλια του λογαριασμού, ώστε απαιτητό είναι μόνο το μετά το οριστικό κλείσιμο του λογαριασμού τυχόν κατάλοιπο. ΤρΕφΛάρισας 16/2016, σελ. 92 | |
Ο όρος της σύμβασης που ορίζει ότι η εξόφληση του δανείου θα γίνει με το σε ευρώ ισάξιο του συναλλάγματος ελβετικών φράγκων, υπολογιζόμενο την ημερομηνία πληρωμής της δόσης, βάσει της ισοτιμίας που θα προκύψει από τη διατραπεζική αγορά συναλλάγματος, δεν είναι καταχρηστικός, προεχόντως διότι, δεν διαταράσσεται η ισορροπία των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των μερών, αφού σε κάθε περίπτωση επαφίεται στην κρίση των καταναλωτών αν θα συνάψουν δάνειο σε ξένο νόμισμα, λαμβανομένων υπόψη του χαμηλού επιτοκίου αυτού, της ευνοϊκής υπέρ του ευρώ ισοτιμίας κατά το χρόνο σύναψης της σύμβασης και πιθανότητας μεταβολής της. ΠΠρΑθ 1390/2016, σελ. 98 | |
Ο ενάγων ενημερώθηκε επαρκώς προσυμβατικά, τόσο προφορικά όσο και εγγράφως, για τον κίνδυνο που μπορούσε να προκύψει από ενδεχόμενη διακύμανση της συναλλαγματικής ισοτιμίας· στη συνέχεια επέλεξε τον δανεισμό σε ελβετικά φράγκα και όχι απευθείας σε ευρώ, αντιλαμβανόμενος αφενός μεν ότι παίρνει δάνειο σε συνάλλαγμα και αφετέρου αποδεχόμενος τον συναλλαγματικό κίνδυνο, προκειμένου να επωφεληθεί από το μικρότερο επιτόκιο και από την πολύ ευνοϊκή ισοτιμία. ΠΠρΑθ 376/2016, σελ. 105 | |
Τα δάνεια σε συνάλλαγμα δεν αποτελούν σύνθετα επενδυτικά προϊόντα. Η ακυρότητα ενός γ.ο.σ. δεν επιδρά στο κύρος όλης της σύμβασης, αλλά είναι μερική, υπό την έννοια ότι άκυρος θεωρείται μόνο ο συγκεκριμένος καταχρηστικός, σύμφωνα με το νόμο, όρος, εκτός αν συνάγεται ότι η σύμβαση δεν θα είχε επιχειρηθεί χωρίς το άκυρο μέρος (181 ΑΚ), δηλαδή συνάγεται ότι τα μέρη δε θα επιχειρούσαν τη δικαιοπραξία χωρίς το άκυρο μέρος, αλλά απέβλεπαν σ’ αυτή ως ενιαίο αδιάσπαστο σύνολο. ΠΠρΑθηνών 763/2016, σελ. 111 | |
Η χορήγηση του δανείου σε ξένο νόμισμα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως επενδυτική υπηρεσία, αφού σκοπός της ένδικης σύμβασης ήταν η λήψη δανείου σε ξένο νόμισμα με ευνοϊκούς όρους, και όχι η βέλτιστη απόδοση ορισμένου κεφαλαίου, όπως απαιτείται για τη στοιχειοθέτηση της έννοιας της επενδυτικής υπηρεσίας. ΠΠρΘεσ 1101/2016, σελ. 126 | |
Το στεγαστικό δάνειο σε ελβετικό φράγκο δεν αποτελεί επενδυτικό προϊόν, δεδομένου ότι η χορήγησή του αποσκοπεί αποκλειστικά στη χρηματοδότηση του ενάγοντος για την απόκτηση περιουσιακού στοιχείου και δεν αφορά σε επένδυση κεφαλαίου, το οποίο να διατέθηκε υπό συνθήκες διακινδύνευσης προς απόδοση προσδοκώμενου κέρδους. ΠΠρΚαβάλας 22/2016, σελ. 295 | |
Η σύμβαση δανείου σε ξένο νόμισμα δεν συνιστά επενδυτικό προϊόν με κεφαλαιοκτητικό σκοπό, καθώς η χρηματική ροή είναι από την τράπεζα προς τον πελάτη και ως εκ τούτου δεν απαιτείται η ενημέρωση των συναλλασσόμενων να περιλαμβάνει ειδικές πληροφορίες, προκειμένου να διευκολύνεται η κατανόηση της αναμενόμενης απόδοσης και πιθανών κινδύνων. ΠΠρΘεσ 353/2016, σελ. 308 | |
Ο αιτών για να υπαχθεί στις διατάξεις του Ν 3869/2010 θα πρέπει να μην περιήλθε σε κατάσταση μόνιμης αδυναμίας πληρωμής των χρηματικών οφειλών του με δόλιο τρόπο, η δε ύπαρξη του δόλου αποδεικνύεται από τον πιστωτή. ΑΠ 1299/2015 Δ΄ Τμ., σελ. 141 | |
Ρύθμιση χρεών βάσει των διατάξεων του Ν 3869/2010. Ισχυρισμός πιστώτριας τράπεζας ότι η απαίτησή της έχει εκχωρηθεί κατ’ άρθρο 10 Ν 3156/2003 σε εταιρία ειδικού σκοπού και ότι η ίδια τυγχάνει διαχειρίστρια της απαίτησης. ΕιρΚορίνθου 102/2016, σελ. 142 | |
Υπαγωγή μικροεμπόρου στις διατάξεις του Ν 3869/2010. Ρύθμιση χρεών με την εκποίηση της ψιλής κυριότητας τεσσάρων ακινήτων του αιτούντος. Διορισμός εκκαθαριστή. ΕιρΣικυώνος 11/2016, σελ. 149 | |
Αίτημα για εξαίρεση από την εκποίηση ακινήτου του οφειλέτη που του ανήκει κατά ψιλή κυριότητα και αποτελεί εν δυνάμει την κύρια κατοικία του αιτούντος. Ρύθμιση χρεών του αιτούντος με μηνιαίες καταβολές στις πιστώτριες τράπεζες. Οι απαιτήσεις των πιστωτριών τραπεζών θα ικανοποιηθούν συμμέτρως, δεδομένου ότι καμία εξ αυτών δεν εξασφαλίζεται εμπραγμάτως. ΕιρΑθ 180/2016, σελ. 313 | |
Προϋποθέσεις υπαγωγής στον Ν 3869/2010. Δόλια περιέλευση σε αδυναμία πληρωμών. ΕιρΝεάπολης 9/2016, σελ. 316 | |
The powers of the ESMA in case of breach of European Union law: the particular case of breaching the “non bis in idem” principle, Άρθρο Christos V. Gortsos, σελ. 189 | |
PSI: A minor detail that would have made the whole difference, Άρθρο Ioanna Stefanaki, σελ. 212 |