Back to Top
Η ΔΙΕΙΣΔΥΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΣΤΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΑΓΟΡΩΝ ΔΙΚΤΥΟΥ
Κωδικός Προϊόντος:
12591
- Έκδοση: 2010
- Σελίδες: 248
- ISBN: 978-960-272-734-8
- Black friday εκδόσεις: 30%
Αντικείμενο της παρούσας Μελέτης είναι η διείσδυση του δημοσίου δικαίου στο ρυθμιστικό πλαίσιο που αφορά στις αγορές δικτύου, το οποίο αναδεικνύεται εξαιτίας της εφαρμογής μιας πολιτικής απελευθέρωσης στους τομείς αυτούς. Στο πλαίσιο αυτό, παράλληλα με τους κανόνες ανταγωνισμού, ο ρόλος του Κράτους μετατρέπεται σταδιακά από κατεξοχήν φορέα της σχετικής οικονομικής δραστηριότητας σε ρυθμιστή αναφορικά με τις αγορές δικτύου. Οι βιομηχανίες και συνάμα αγορές δικτύου, όπως είναι οι τομείς των ηλεκτρονικών επικοινωνιών, της ενέργειας, των ταχυδρομείων, των μεταφορών κ.λπ. διαφοροποιούνται σε σύγκριση με άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες, καθώς παρουσιάζουν ιδιαίτερα κοινά οικονομικά και τεχνικά χαρακτηριστικά, όπως π.χ. εξάρτηση από δικτυακές υποδομές που έχουν χαρακτηριστικά φυσικού μονοπωλίου, εξωτερικά κόστη ή ωφέλειες κ.λπ.
Το ενδιαφέρον στην παρούσα Μελέτη επικεντρώνεται στις αγορές δικτύου σε αναφορά κυρίως με τα θέματα κανονιστικής ρύθμισής τους υπό το πρίσμα της απελευθέρωσης των αγορών. Τα ερωτήματα που τίθενται ειδικότερα είναι με ποια μέσα και εργαλεία γίνεται η ρύθμιση των αγορών και ποιες είναι οι συνέπειες της ανάγκης προσαρμογής προς το νέο «ρυθμιστικό» Κράτος. Περαιτέρω, ποια όργανα του Κράτους φέρουν τις αρμοδιότητες ρύθμισης σχετικά με τις αγορές δικτύου, πως κατανέμονται οι αρμοδιότητες αυτές και ποια είναι η ιδιαίτερη θέση των ανεξάρτητων ρυθμιστικών αρχών, λαμβάνοντας υπόψη τη θεσμική και λειτουργική ιδιαιτερότητά τους.
Πιο συγκεκριμένα, σε τέσσερα αυτοτελή μέρη η ανά χείρας Μελέτη πραγματεύεται ζητήματα υπό το φως των κανόνων του δημοσίου δικαίου που αφορούν στις βιομηχανίες δικτύου και την οργάνωσή τους με ανάπτυξη θεμάτων σχετικών με τη δημόσια παρέμβαση στις βιομηχανίες δικτύου, τα μοντέλα οργάνωσης που αφορούν στις βιομηχανίες δικτύου και τα συνταγματικά όρια ως προς την επιλογή του μοντέλου οργάνωσης. Περαιτέρω, εξετάζεται το ρυθμιστικό πλαίσιο υπό τον τίτλο «Κανόνες δικαίου οργάνωσης αγορών δικτύου» με ιδιαίτερη έμφαση στο Ευρωπαϊκό και Εθνικό δίκαιο, ενώ αναλύονται οι βασικές αρχές οργάνωσης που αφορούν στις αγορές δικτύου. Στη συνέχεια παρατίθεται η ρύθμιση των αγορών δικτύου υπό την έννοια της ρύθμισης ως αρμοδιότητα φορέων δημόσιας εξουσίας, τα πεδία αναφοράς, οι στόχοι και τα μέσα της ρύθμισης για τις αγορές δικτύου, όπως επίσης και τα εργαλεία της ρύθμισης αυτής. Τέλος, παρουσιάζονται οι ρυθμιστικές αρχές όπως είναι χαρακτηριστικά η ΕΕΤΤ (Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείου) και η ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας).
Εξάλλου, την έκδοση πλαισιώνουν πλούσια Ελληνική και Ξενόγλωσση Βιβλιογραφία καθώς και αλφαβητικό ευρετήριο με τους βασικότερους όρους προς διευκόλυνση του αναγνώστη.
Το ενδιαφέρον στην παρούσα Μελέτη επικεντρώνεται στις αγορές δικτύου σε αναφορά κυρίως με τα θέματα κανονιστικής ρύθμισής τους υπό το πρίσμα της απελευθέρωσης των αγορών. Τα ερωτήματα που τίθενται ειδικότερα είναι με ποια μέσα και εργαλεία γίνεται η ρύθμιση των αγορών και ποιες είναι οι συνέπειες της ανάγκης προσαρμογής προς το νέο «ρυθμιστικό» Κράτος. Περαιτέρω, ποια όργανα του Κράτους φέρουν τις αρμοδιότητες ρύθμισης σχετικά με τις αγορές δικτύου, πως κατανέμονται οι αρμοδιότητες αυτές και ποια είναι η ιδιαίτερη θέση των ανεξάρτητων ρυθμιστικών αρχών, λαμβάνοντας υπόψη τη θεσμική και λειτουργική ιδιαιτερότητά τους.
Πιο συγκεκριμένα, σε τέσσερα αυτοτελή μέρη η ανά χείρας Μελέτη πραγματεύεται ζητήματα υπό το φως των κανόνων του δημοσίου δικαίου που αφορούν στις βιομηχανίες δικτύου και την οργάνωσή τους με ανάπτυξη θεμάτων σχετικών με τη δημόσια παρέμβαση στις βιομηχανίες δικτύου, τα μοντέλα οργάνωσης που αφορούν στις βιομηχανίες δικτύου και τα συνταγματικά όρια ως προς την επιλογή του μοντέλου οργάνωσης. Περαιτέρω, εξετάζεται το ρυθμιστικό πλαίσιο υπό τον τίτλο «Κανόνες δικαίου οργάνωσης αγορών δικτύου» με ιδιαίτερη έμφαση στο Ευρωπαϊκό και Εθνικό δίκαιο, ενώ αναλύονται οι βασικές αρχές οργάνωσης που αφορούν στις αγορές δικτύου. Στη συνέχεια παρατίθεται η ρύθμιση των αγορών δικτύου υπό την έννοια της ρύθμισης ως αρμοδιότητα φορέων δημόσιας εξουσίας, τα πεδία αναφοράς, οι στόχοι και τα μέσα της ρύθμισης για τις αγορές δικτύου, όπως επίσης και τα εργαλεία της ρύθμισης αυτής. Τέλος, παρουσιάζονται οι ρυθμιστικές αρχές όπως είναι χαρακτηριστικά η ΕΕΤΤ (Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείου) και η ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας).
Εξάλλου, την έκδοση πλαισιώνουν πλούσια Ελληνική και Ξενόγλωσση Βιβλιογραφία καθώς και αλφαβητικό ευρετήριο με τους βασικότερους όρους προς διευκόλυνση του αναγνώστη.
| ΕΙΣΑΓΩΓΗ | |
| Α. Αντικείμενο μελέτης | Σελ. 1 |
| Β. Μεθοδολογικές διευκρινίσεις | Σελ. 3 |
| Γ. Δομή | Σελ. 5 |
| ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ | |
| ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΩΝ ΔΙΚΤΥΟΥ | |
| Κεφάλαιο 1 Δημόσια παρέμβαση σε βιομηχανίες δικτύου | |
| Α. Βιομηχανίες δικτύου | Σελ. 9 |
| 1. Ορισμός | Σελ. 9 |
| 2. Κοινά χαρακτηριστικά | Σελ. 11 |
| (α) Υποδομές φυσικού μονοπωλίου | Σελ. 11 |
| (β) Κοινά τεχνικά και οικονομικά χαρακτηριστικά | Σελ. 14 |
| (γ) Σημασία κοινής ωφέλειας | Σελ. 15 |
| Β. Αναγκαιότητα δημόσιας παρέμβασης | Σελ. 17 |
| 1. Εξυπηρέτηση γενικού συμφέροντος | Σελ. 17 |
| 2. Στρατηγικοί στόχοι | Σελ. 18 |
| 3. Εξωτερικότητες | Σελ. 20 |
| Κεφάλαιο 2 Μοντέλα οργάνωσης βιομηχανιών δικτύου | |
| Α. Δημόσιο μονοπώλιο | Σελ. 24 |
| 1. Γενική περιγραφή | Σελ. 24 |
| 2. Βασικά χαρακτηριστικά | Σελ. 26 |
| (α) Καθετοποιημένη, μονοπωλιακή, δημόσια επιχείρηση | Σελ. 26 |
| (β) Περιορισμοί δράσης | Σελ. 28 |
| 3. Πρακτική εφαρμογή | Σελ. 31 |
| Β. Ελεύθερη αγορά | Σελ. 32 |
| 1. Επιδιωκόμενοι στόχοι | Σελ. 32 |
| 2. Απελευθέρωση αγορών | Σελ. 34 |
| (α) Έννοια | Σελ. 34 |
| (β) Διάκριση από άλλες έννοιες | Σελ. 34 |
| (1) Ιδιωτικοποίηση | Σελ. 34 |
| (2) Παραχώρηση | Σελ. 36 |
| (3) Συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα | Σελ. 37 |
| 3. Βασική δομή οργάνωσης αγορών δικτύου | Σελ. 38 |
| Κεφάλαιο 3 Συνταγματικά όρια ως προς την επιλογή του μοντέλου οργάνωσης | |
| Α. Κρίσιμες συνταγματικές διατάξεις και ερμηνεία | Σελ. 41 |
| Β. Πεδίο νομοθετικής σκοπιμότητας | Σελ. 44 |
| 1. Ευχέρεια επιλογής πολιτικής | Σελ. 44 |
| 2. Οριοθέτηση | Σελ. 47 |
| 3. Ενδεχόμενο αλλαγής πολιτικής | Σελ. 50 |
| ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ | |
| ΚΑΝΟΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΑΓΟΡΩΝ ΔΙΚΤΥΟΥ | |
| Κεφάλαιο 4 Ευρωπαϊκή και εθνική έννομη τάξη | |
| Α. Ευρωπαϊκό δίκαιο | Σελ. 53 |
| 1. Πρωτογενές ευρωπαϊκό δίκαιο | Σελ. 53 |
| 2. Παράγωγο ευρωπαϊκό δίκαιο | Σελ. 56 |
| (α) Νομική βάση θεμελίωσης αρμοδιότητας | Σελ. 56 |
| (β) Περιγραφή | Σελ. 57 |
| (γ) Χαρακτηριστικά | Σελ. 59 |
| (1) Ανομοιόμορφη πορεία εξέλιξης | Σελ. 59 |
| (2) Τομεακή προσέγγιση | Σελ. 60 |
| (3) Εγγύηση ελάχιστου κανονιστικού πλαισίου απελευθέρωσης | Σελ. 60 |
| (4) Δυναμική εξέλιξη | Σελ. 61 |
| Β. Εθνικό δίκαιο | Σελ. 62 |
| 1. Περιγραφή | Σελ. 62 |
| 2. Χαρακτηριστικά | Σελ. 63 |
| (α) Σύνδεση με ευρωπαϊκό δίκαιο | Σελ. 63 |
| (β) Τομεακή προσέγγιση | Σελ. 64 |
| Κεφάλαιο 5 Βασικές αρχές οργάνωσης αγορών δικτύου | |
| Α. Πρόσβαση τρίτων στα φυσικά μονοπώλια | Σελ. 65 |
| 1. Δικαίωμα πρόσβασης τρίτων | Σελ. 65 |
| 2. Θεωρητικό θεμέλιο | Σελ. 66 |
| 3. Φορείς | Σελ. 68 |
| 4. Τρόπος άσκησης δικαιώματος πρόσβασης | Σελ. 68 |
| 5. Συστήματα οργάνωσης δικαιώματος πρόσβασης | Σελ. 69 |
| (α) Περιγραφή συστημάτων | Σελ. 69 |
| (β) Αξιολόγηση | Σελ. 70 |
| Β. Υποχρεώσεις διαχωρισμού καθετοποιημένων επιχειρήσεων | Σελ. 71 |
| 1. Σκοπός | Σελ. 71 |
| 2. Κατηγορίες | Σελ. 72 |
| (α) Λογιστικός διαχωρισμός | Σελ. 72 |
| (β) Λειτουργικός διαχωρισμός | Σελ. 73 |
| (γ) Νομικός διαχωρισμός | Σελ. 74 |
| (δ) Ιδιοκτησιακός διαχωρισμός | Σελ. 77 |
| Γ. Εξυπηρέτηση κοινής ωφέλειας | Σελ. 78 |
| 1. Μέθοδοι εξυπηρέτησης κοινής ωφέλειας | Σελ. 78 |
| 2. Υποχρεώσεις παροχής υπηρεσιών κοινής ωφέλειας (ΥΚΩ) | Σελ. 79 |
| (α) Έννοια | Σελ. 79 |
| (β) Συνδυασμός «ΥΚΩ» και «ΥΓΟΣ» | Σελ. 80 |
| (γ) Παράγωγο ευρωπαϊκό δίκαιο | Σελ. 83 |
| (1) Αρμοδιότητα και ευχέρεια κρατών μελών για την επιβολή υποχρεώσεων ΥΚΩ | Σελ. 83 |
| (2) Οριοθέτηση | Σελ. 83 |
| (i) Γενικά κριτήρια | Σελ. 83 |
| (ii) Ειδικά κριτήρια | Σελ. 84 |
| (3) Διαδικαστικοί περιορισμοί | Σελ. 85 |
| (4) Παροχή αντισταθμίσματος | Σελ. 88 |
| 3. Καθολική υπηρεσία | Σελ. 90 |
| (α) Έννοια | Σελ. 90 |
| (β) Κανονιστικό πλαίσιο | Σελ. 91 |
| (γ) Σύγκριση με ΥΚΩ | Σελ. 93 |
| Δ. Ομαλή μετάβαση στον ανταγωνισμό | Σελ. 95 |
| 1. Σταδιακό άνοιγμα αγοράς | Σελ. 95 |
| 2. Λανθάνον κόστος | Σελ. 96 |
| 3. Εταιρική αναδιοργάνωση δημοσίων επιχειρήσεων | Σελ. 98 |
| 4. Παρεκκλίσεις και εξαιρέσεις | Σελ. 99 |
| ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ | |
| ΡΥΘΜΙΣΗ ΑΓΟΡΩΝ ΔΙΚΤΥΟΥ | |
| Κεφάλαιο 6 Η ρύθμιση ως αρμοδιότητα φορέων δημόσιας εξουσίας | |
| Α. Γενική έννοια όρου «ρύθμιση» | Σελ. 103 |
| 1. Όρος «ρύθμιση» | Σελ. 103 |
| 2. Ερμηνευτικές εκδοχές | Σελ. 106 |
| 3. Επιλογή ερμηνευτικής προσέγγισης | Σελ. 107 |
| (α) Αναγκαιότητα και αιτιολόγηση επιλογής | Σελ. 107 |
| (β) Επιμέρους στοιχεία έννοιας | Σελ. 108 |
| (γ) Συνέπειες επιλογής ερμηνείας | Σελ. 109 |
| Β. Κατηγορίες ρύθμισης | Σελ. 110 |
| 1. Οικονομική ρύθμιση | Σελ. 110 |
| (α) Ευρεία έννοια | Σελ. 110 |
| (β) Στενή έννοια | Σελ. 111 |
| 2. Κοινωνική ρύθμιση | Σελ. 112 |
| 3. Τεχνική ρύθμιση | Σελ. 112 |
| Κεφάλαιο 7 Πεδία αναφοράς, στόχοι και μέσα ρύθμισης αγορών δικτύου | |
| Α. Οικονομική ρύθμιση κοινής υποδομής δικτύου | Σελ. 113 |
| 1. Στόχοι | Σελ. 113 |
| 2. Μέσα | Σελ. 115 |
| Β. Οικονομική ρύθμιση σε σχέση με τα ανταγωνιστικά τμήματα της αγοράς | Σελ. 116 |
| 1. Προληπτική ρύθμιση | Σελ. 116 |
| (α) Γενική ρύθμιση | Σελ. 116 |
| (1) Στόχοι | Σελ. 116 |
| (2) Μέσα | Σελ. 117 |
| (β) Πρώην μονοπωλιακές επιχειρήσεις | Σελ. 118 |
| (1) Στόχοι | Σελ. 118 |
| (2) Μέσα | Σελ. 119 |
| 2. Κατασταλτική ρύθμιση | Σελ. 121 |
| 3. Σύγκριση προληπτικής και κατασταλτικής ρύθμισης | Σελ. 122 |
| Γ. Κοινωνική ρύθμιση για την κοινή ωφέλεια | Σελ. 123 |
| 1. Προστασία καταναλωτών | Σελ. 123 |
| 2. Διασφάλιση εφοδιασμού | Σελ. 125 |
| Δ. Η αρχή της αναλογικότητας στο πλαίσιο της ρύθμισης αγορών δικτύου | Σελ. 127 |
| Κεφάλαιο 8 Εργαλεία ρύθμισης αγορών δικτύου | |
| Α. Κανονιστικό πλαίσιο | Σελ. 129 |
| 1. Ιδιαιτερότητες αγορών δικτύου | Σελ. 129 |
| 2. Δομή οργάνωσης | Σελ. 130 |
| 3. Σημασία ασφάλειας δικαίου | Σελ. 131 |
| Β. Διοικητικές άδειες | Σελ. 135 |
| 1. Σημασία | Σελ. 135 |
| 2. Συστηματική ταξινόμηση | Σελ. 135 |
| 3. Διοικητικός έλεγχος | Σελ. 135 |
| 4. Κατηγορίες | Σελ. 136 |
| (α) Ανταγωνιστικές δραστηριότητες | Σελ. 137 |
| (β) Φυσικά μονοπώλια | Σελ. 141 |
| Γ. Κανόνες «ήπιου δικαίου» | Σελ. 143 |
| Δ. Δικαστικός έλεγχος | Σελ. 145 |
| 1. Διεύρυνση πεδίου δικαστικού ελέγχου | Σελ. 145 |
| 2. Εύρος εξουσιοδοτικών διατάξεων | Σελ. 148 |
| ΤΕΤΑΡΤΟ ΜΕΡΟΣ | |
| ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ | |
| Κεφάλαιο 9 Θεσμική ιδιαιτερότητα ρυθμιστικών αρχών | |
| Α. Ανεξάρτητες ρυθμιστικές αρχές | Σελ. 153 |
| 1. Βασικά χαρακτηριστικά | Σελ. 153 |
| 2. Λόγοι σύστασης ανεξάρτητων ρυθμιστικών αρχών | Σελ. 154 |
| 3. Αναμενόμενο όφελος | Σελ. 156 |
| Β. Ρυθμιστικές αρχές κατά το ευρωπαϊκό δίκαιο | Σελ. 157 |
| 1. Κανόνες ευρωπαϊκού δικαίου | Σελ. 157 |
| 2. Θεσμική ιδιαιτερότητα | Σελ. 158 |
| 3. Αρμοδιότητες | Σελ. 161 |
| 4. Επέκταση ευρωπαϊκού κεκτημένου | Σελ. 163 |
| Γ. Ρυθμιστικές αρχές στην ελληνική έννομη τάξη | Σελ. 164 |
| 1. Περιπτώσεις | Σελ. 164 |
| 2. Θεσμικά χαρακτηριστικά | Σελ. 166 |
| (α) Δημόσιες αρχές | Σελ. 166 |
| (β) Εγγυήσεις ανεξαρτησίας | Σελ. 167 |
| 3. Οι ρυθμιστικές αρχές και ανεξάρτητες αρχές | Σελ. 170 |
| (α) Ανεξάρτητες (διοικητικές) αρχές | Σελ. 171 |
| (β) Ομοιότητα και διαφορές | Σελ. 173 |
| 4. Ρυθμιστικές αρχές και Επιτροπή Ανταγωνισμού | Σελ. 176 |
| 5. Νομική προσωπικότητα | Σελ. 176 |
| Κεφάλαιο 10 Λειτουργική ιδιαιτερότητα ρυθμιστικών αρχών | |
| Α. Κατανομή αρμοδιοτήτων μεταξύ παραδοσιακών διοικητικών δομών και ρυθμιστικών αρχών | Σελ. 183 |
| Β. Οριοθέτηση αρμοδιοτήτων | Σελ. 187 |
| Γ. Διαφάνεια | Σελ. 187 |
| 1. Πληροφόρηση | Σελ. 188 |
| 2. Συμμετοχή ενδιαφερομένων | Σελ. 189 |
| Κεφάλαιο 11 Κριτική μοντέλου ρυθμιστικών αρχών | |
| Α. Το πρόβλημα της νομιμοποίησης | Σελ. 191 |
| Β. Το πρόβλημα της ρυθμιστικής «σύλληψης» | Σελ. 193 |
| 1. Περιγραφή προβλήματος | Σελ. 193 |
| 2. Αντιμετώπιση | Σελ. 194 |
| 3. Το πρόβλημα των εθνικών πρωταθλητών | Σελ. 195 |
| ΕΠΙΛΟΓΟΣ | Σελ. 197 |
| Α. Σύνοψη θέσεων | Σελ. 199 |
| Β. Συμπεράσματα | Σελ. 203 |
| ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ | Σελ. 209 |
| ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ | Σελ. 225 |