Back to Top
Η ΕΝΤΑΞΗ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΑΝΟΝΑ ΣΤΗΝ ΕΝΝΟΜΗ ΤΑΞΗ ΤΗΣ ΕΕ
Κωδικός Προϊόντος:
12798
- Έκδοση: 2011
- Σελίδες: 350
- ISBN: 978-960-272-852-9
- Δείτε ένα απόσπασμα
- Black friday εκδόσεις: 30%
Τα ερωτήματα που προκύπτουν από τη σχέση του δικαίου της ΕΕ με το διεθνές δίκαιο είναι τόσο παλιά, όσο η ίδια η ίδρυση της Ένωσης ως (πρώην) Κοινότητας. Η ιστορία των σχετικών επιστημονικών θεωριών και η εξέλιξη του περίπλοκου νομολογιακού πλέγματος, που ύφανε το Δικαστήριο γύρω από τη σχέση αυτή, συνιστά ουσιαστικά και την πορεία της «αυτονόμησης» του ενωσιακού δικαίου και της κοπής του ομφάλιου λώρου που το συνέδεε με τη μήτρα του διεθνούς δικαίου.
Στο παρόν βιβλίο επιχειρείται η «επιστροφή» της σχετικής μελέτης στις νομικές της ρίζες, αφού τα ερωτήματα και οι απαντήσεις που προκύπτουν είναι πάνω απʼ όλα νομικά, και πρέπει να αντιμετωπίζονται μεν αυστηρά με όρους νομικούς αλλά και με την ευρύτητα πνεύματος που διακρίνει τη νομική επιστήμη. Για το λόγο αυτό, δεν πρόκειται για μία πραγματεία περί των εξωτερικών διεθνών σχέσεων της Ένωσης. Αντʼ αυτού, η μελέτη επικεντρώνεται στη δικαιική διαδικασία ένταξης του διεθνούς κανόνα στην ενωσιακή έννομη τάξη, και κατʼ επέκταση σε αυτές των κρατών μελών, καθώς και στα θέματα που εγείρει η εφαρμογή του, αναδεικνύοντας διʼ αυτής την κατά μία έννοια τροπή του σε κανόνα του ενωσιακού δικαίου.
Η τελευταία αυτή «ενωσιοποίηση» του διεθνούς κανόνα κατά την ένταξη και την εφαρμογή του εντός της έννομης τάξης της ΕΕ καθορίζει και το κριτήριο διαχωρισμού του βιβλίου σε δύο μέρη. Έτσι, στο πρώτο (Α΄) Μέρος μελετάται η «πλήρης ένταξη» του διεθνούς συμβατικού κανόνα στην ενωσιακή έννομη τάξη, και ειδικότερα οι γενικοί κανόνες που διέπουν τη διαδικασία αυτή, η ερμηνεία και ο έλεγχος εφαρμογής του διεθνούς κανόνα που λαμβάνει χώρα από τα ενωσιακά δικαιοδοτικά όργανα, καθώς και τα πιο περίπλοκα θέματα του διεθνούς εθίμου, των μεικτών συμφωνιών και της ιδιότητας της Ένωσης ως μέλους διεθνών οργανισμών. Στο δε δεύτερο (Β΄) Μέρος γίνεται λόγος για τις εκφάνσεις της «ατελούς ένταξης» του διεθνούς κανόνα, και η μελέτη επικεντρώνεται στις σπουδαιότερες περιπτώσεις του φαινομένου αυτού, όπως οι προενταξιακές διεθνείς συμφωνίες των κρατών μελών, το άμεσο αποτέλεσμα των κανόνων του ΠΟΕ στην ενωσιακή έννομη τάξη, η σχεδιαζόμενη προσχώρηση της Ένωσης στην ΕΣΔΑ, και οι έννομες συνέπειες του δικαίου του ΟΗΕ.
Το έργο είναι τέκνο της «μετά-Λισαβόνα» εποχής, και εμπλουτίζεται με ευρεία βιβλιογραφία, ευρετήριο δικαστικών αποφάσεων, και ευρετήριο όρων.
Στο παρόν βιβλίο επιχειρείται η «επιστροφή» της σχετικής μελέτης στις νομικές της ρίζες, αφού τα ερωτήματα και οι απαντήσεις που προκύπτουν είναι πάνω απʼ όλα νομικά, και πρέπει να αντιμετωπίζονται μεν αυστηρά με όρους νομικούς αλλά και με την ευρύτητα πνεύματος που διακρίνει τη νομική επιστήμη. Για το λόγο αυτό, δεν πρόκειται για μία πραγματεία περί των εξωτερικών διεθνών σχέσεων της Ένωσης. Αντʼ αυτού, η μελέτη επικεντρώνεται στη δικαιική διαδικασία ένταξης του διεθνούς κανόνα στην ενωσιακή έννομη τάξη, και κατʼ επέκταση σε αυτές των κρατών μελών, καθώς και στα θέματα που εγείρει η εφαρμογή του, αναδεικνύοντας διʼ αυτής την κατά μία έννοια τροπή του σε κανόνα του ενωσιακού δικαίου.
Η τελευταία αυτή «ενωσιοποίηση» του διεθνούς κανόνα κατά την ένταξη και την εφαρμογή του εντός της έννομης τάξης της ΕΕ καθορίζει και το κριτήριο διαχωρισμού του βιβλίου σε δύο μέρη. Έτσι, στο πρώτο (Α΄) Μέρος μελετάται η «πλήρης ένταξη» του διεθνούς συμβατικού κανόνα στην ενωσιακή έννομη τάξη, και ειδικότερα οι γενικοί κανόνες που διέπουν τη διαδικασία αυτή, η ερμηνεία και ο έλεγχος εφαρμογής του διεθνούς κανόνα που λαμβάνει χώρα από τα ενωσιακά δικαιοδοτικά όργανα, καθώς και τα πιο περίπλοκα θέματα του διεθνούς εθίμου, των μεικτών συμφωνιών και της ιδιότητας της Ένωσης ως μέλους διεθνών οργανισμών. Στο δε δεύτερο (Β΄) Μέρος γίνεται λόγος για τις εκφάνσεις της «ατελούς ένταξης» του διεθνούς κανόνα, και η μελέτη επικεντρώνεται στις σπουδαιότερες περιπτώσεις του φαινομένου αυτού, όπως οι προενταξιακές διεθνείς συμφωνίες των κρατών μελών, το άμεσο αποτέλεσμα των κανόνων του ΠΟΕ στην ενωσιακή έννομη τάξη, η σχεδιαζόμενη προσχώρηση της Ένωσης στην ΕΣΔΑ, και οι έννομες συνέπειες του δικαίου του ΟΗΕ.
Το έργο είναι τέκνο της «μετά-Λισαβόνα» εποχής, και εμπλουτίζεται με ευρεία βιβλιογραφία, ευρετήριο δικαστικών αποφάσεων, και ευρετήριο όρων.
| ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ | Σελ. 1 |
| 1. Η αξία μελέτης του αντικειμένου | Σελ. 1 |
| 2. Η μεθοδολογία και η δομή της μελέτης | Σελ. 4 |
| 3. Ορισμοί | Σελ. 6 |
| 4. Η θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας και οι μεταβολές που επέφερε στο υπό μελέτη αντικείμενο | Σελ. 8 |
| MEΡΟΣ Α' Πλήρης ένταξη του Διεθνούς Κανόνα στην έννομη τάξη της Ένωσης | |
| Ι. Γενικοί Κανόνες περί ένταξης και αποτελεσμάτων του Διεθνούς Κανόνα στην έννομη τάξη της Ένωσης | Σελ. 15 |
| 1. Διαπραγμάτευση και σύναψη μίας διεθνούς συμφωνίας από την Ένωση | Σελ. 15 |
| i. Γενικό πλαίσιο - άρθρο 218 ΣΛΕΕ | Σελ. 15 |
| α) Η διαπραγμάτευση της διεθνούς συμφωνίας | Σελ. 17 |
| β) Η σύναψη και η θέση σε ισχύ της διεθνούς συμφωνίας | Σελ. 19 |
| ii. Κοινή Εμπορική Πολιτική - άρθρο 207 ΣΛΕΕ | Σελ. 22 |
| iii. Διεθνείς συμφωνίες για νομισματικά ή συναλλαγματικά θέματα - άρθρο 219 ΣΛΕΕ | Σελ. 25 |
| iv. Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας - άρθρο 218 ΣΛΕΕ | Σελ. 26 |
| v. Το καθήκον συνεργασίας μεταξύ κρατών μελών και Ένωσης κατά τη διαπραγμάτευση και σύναψη της διεθνούς συμφωνίας | Σελ. 27 |
| 2. Η δεσμευτικότητα του διεθνούς κανόνα στην έννομη τάξη της Ένωσης | Σελ. 29 |
| i. Οι ρυθμίσεις της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης | Σελ. 31 |
| ii. Ειδικότερα οι ρυθμίσεις της ΣΕΕ που διέπουν την ΚΕΠΠΑ | Σελ. 33 |
| iii. Το διεθνές έθιμο | Σελ. 36 |
| iv. Ο διεθνής κανόνας ως «αναπόσπαστο τμήμα της έννομης τάξης της Ένωσης» | Σελ. 39 |
| v. Το εδαφικό πεδίο εφαρμογής των διεθνών συμφωνιών που συνάπτει η Ένωση | Σελ. 42 |
| 3. Η ιεράρχηση του διεθνούς κανόνα ως ενωσιακού στην έννομη τάξη της Ένωσης | Σελ. 44 |
| i. Εισαγωγικά - η οπτική του διεθνούς δικαίου | Σελ. 45 |
| ii. Η ιεράρχηση του διεθνούς συμβατικού κανόνα από άποψη ενωσιακού δικαίου | Σελ. 46 |
| iii. Η ιεράρχηση του διεθνούς εθιμικού κανόνα και η θέση του ius cogens | Σελ. 49 |
| α) Το διεθνές έθιμο | Σελ. 49 |
| β) Το ζήτημα του ius cogens | Σελ. 51 |
| γ) Τα «θεμέλια της έννομης τάξης της Ένωσης» | Σελ. 53 |
| 4. To άμεσο αποτέλεσμα του διεθνούς κανόνα εντός της έννομης τάξης της Ένωσης | Σελ. 57 |
| i. Αρχικές διευκρινήσεις | Σελ. 57 |
| ii. Προϋποθέσεις αμέσου αποτελέσματος του διεθνούς συμβατικού κανόνα βάσει της νομολογίας - έλεγχος δύο σταδίων | Σελ. 59 |
| iii. Ο έλεγχος παραγωγής αμέσου αποτελέσματος στην πράξη | Σελ. 62 |
| iv. Η διαφοροποίηση στην αντιμετώπιση των διεθνών συμφωνιών από το Δικαστήριο | Σελ. 65 |
| v. Παραγωγή αμέσου αποτελέσματος από διεθνές έθιμο | Σελ. 67 |
| vi. Κάθετο ή και οριζόντιο άμεσο αποτέλεσμα των διεθνών συμφωνιών; | Σελ. 68 |
| ΙΙ. Η ερμηνεία και ο έλεγχος εφαρμογής του διεθνούς κανόνα ως ενωσιακού από τα Δικαστήρια της Ένωσης | Σελ. 70 |
| 1. Η ερμηνεία του διεθνούς κανόνα από τα δικαστήρια της Ένωσης | Σελ. 70 |
| i. Η ανάγκη ερμηνείας του διεθνούς κανόνα από τα δικαστήρια της Ένωσης | Σελ. 70 |
| ii. Η αρμοδιότητα των δικαστηρίων της Ένωσης να ερμηνεύουν το διεθνή κανόνα | Σελ. 71 |
| α) Ο διεθνής συμβατικός κανόνας αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της ενωσιακής έννομης τάξης | Σελ. 71 |
| β) Η ενωσιακή πράξη σύναψης της διεθνούς συμφωνίας ανήκει στο παράγωγο δίκαιο | Σελ. 72 |
| iii. Οι προϋποθέσεις ερμηνείας του διεθνούς κανόνα από τον ενωσιακό δικαστή | Σελ. 73 |
| iv. Οι μέθοδοι ερμηνείας του διεθνούς κανόνα από τα ενωσιακά δικαστήρια | Σελ. 75 |
| v. Η ερμηνεία όρων διεθνών συμφωνιών που απαντώνται και στο ενωσιακό δίκαιο | Σελ. 77 |
| 2. Ο έλεγχος εφαρμογής από την Ένωση του διεθνούς κανόνα ως κανόνα ενωσιακού δικαίου | Σελ. 81 |
| i. Η διαδικασία γνωμοδότησης του Δικαστηρίου | Σελ. 81 |
| α) Διαδικασία και προϋποθέσεις | Σελ. 81 |
| β) Ειδικότερα το χρονικό σημείο αίτησης και έκδοσης της γνωμοδότησης | Σελ. 86 |
| ii. Ο ακυρωτικός έλεγχος ενωσιακής πράξης με κριτήριο διεθνή κανόνα | Σελ. 89 |
| α) Ακυρωτικός έλεγχος της ενωσιακής πράξης σύναψης μία διεθνούς συμφωνίας | Σελ. 90 |
| - Προϋποθέσεις και νομική βάση | Σελ. 90 |
| - Τα αποτελέσματα της απόφασης επί της προσφυγής ακύρωσης | Σελ. 93 |
| - Παρεμπίπτων έλεγχος της πράξης σύναψης μέσω προδικαστικής παραπομπής | Σελ. 95 |
| - Ειδικότερα ο τομέας της ΚΕΠΠΑ | Σελ. 95 |
| β) Ακυρωτικός έλεγχος ενωσιακής πράξης λόγω αντίθεσής της με διεθνή κανόνα που δεσμεύει την Ένωση | Σελ. 96 |
| - Προϋποθέσεις παραδεκτού της προσφυγής | Σελ. 97 |
| - Οι δύο εξαιρέσεις στην προϋπόθεση παραγωγής αμέσου αποτελέσματος από το διεθνή κανόνα | Σελ. 99 |
| - Πρόσκαιρη μεταστροφή της νομολογίας του Δικαστηρίου ως προς την προϋπόθεση του αμέσου αποτελέσματος | Σελ. 102 |
| - Ειδικότερα ο έλεγχος πράξεων που έχουν εκδοθεί στο πλαίσιο της ΚΕΠΠΑ | Σελ. 104 |
| γ) Σύνοψη | Σελ. 106 |
| iii. Η ερμηνεία του παραγώγου ενωσιακού δικαίου με κριτήριο το διεθνή κανόνα | Σελ. 107 |
| iv. Εξωσυμβατική ευθύνη της Ένωσης από παραβίαση διεθνούς κανόνα | Σελ. 110 |
| 3. Ο έλεγχος εφαρμογής από τα κράτη μέλη του διεθνούς κανόνα ως κανόνα ενωσιακού δικαίου | Σελ. 112 |
| i. Ευθύνη κράτους μέλους για παραβίαση διεθνούς κανόνα που δεσμεύει την Ένωση | Σελ. 112 |
| ii. Εξωσυμβατική ευθύνη του κράτους μέλους απέναντι σε ιδιώτη λόγω παραβίασης διεθνούς κανόνα που δεσμεύει την Ένωση | Σελ. 115 |
| III. Ένταξη και εφαρμογή των Διεθνών Κανόνων των μεικτών συμφωνιών στην έννομη τάξη της Ένωσης | Σελ. 117 |
| 1. Οι αιτίες σύναψης των διεθνών συμφωνιών ως μεικτών και η προβληματική | Σελ. 117 |
| 2. Η διαδικασία διαπραγμάτευσης και σύναψης των μεικτών συμφωνιών | Σελ. 120 |
| i. Η διαπραγμάτευση και η «δήλωση οριοθέτησης αρμοδιοτήτων» | Σελ. 120 |
| ii. Η σύναψη των μεικτών συμφωνιών | Σελ. 124 |
| iii. Η εφαρμογή του καθήκοντος συνεργασίας κατά τη διαπραγμάτευση, σύναψη και εφαρμογή των μεικτών συμφωνιών | Σελ. 127 |
| 3. Τα έννομα αποτελέσματα των μεικτών συμφωνιών στην έννομη τάξη της Ένωσης | Σελ. 130 |
| i. Νομική βάση της δεσμευτικότητας των μεικτών συμφωνιών κατά τις Συνθήκες και τη νομολογία του Δικαστηρίου | Σελ. 131 |
| ii. Το άμεσο αποτέλεσμα διατάξεων μεικτών συμφωνιών | Σελ. 135 |
| iii. Η εδαφική εφαρμογή των μεικτών συμφωνιών | Σελ. 135 |
| 4. Η ερμηνεία των μεικτών συμφωνιών | Σελ. 135 |
| i. Τα όρια της ερμηνευτικής αρμοδιότητας του Δικαστηρίου μέσα από τη νομολογία | Σελ. 136 |
| ii. Η αρμοδιότητα ερμηνείας του εάν η μεικτή συμφωνία παράγει άμεσο αποτέλεσμα στην έννομη τάξη της Ένωσης | Σελ. 139 |
| iii. Διευκρινίσεις για τη «μεταφορά» διατάξεων από την κρατική στην ενωσιακή αρμοδιότητα λόγω νομοθεσίας | Σελ. 141 |
| 5. Η διεθνής ευθύνη της Ένωσης από μη τήρηση μεικτών συμφωνιών | Σελ. 142 |
| IV. Η Ένωση ως μέρος πολύμερων συμφωνιών και μέλος Διεθνών Οργανισμών | Σελ. 146 |
| 1. Τα ζητήματα που εγείρει η συγκεκριμένη ιδιότητα της Ένωσης | Σελ. 146 |
| 2. Η ένταξη της Ένωσης στους διεθνείς οργανισμούς / πολυμερείς συμφωνίες | Σελ. 149 |
| i. Η περίπτωση κατά την οποία η ένταξη της Ένωσης στο διεθνή οργανισμό είναι εφικτή | Σελ. 149 |
| ii. Η περίπτωση κατά την οποία η ένταξη της Ένωσης στο διεθνή οργανισμό δεν είναι εφικτή | Σελ. 150 |
| 3. Η θέση της Ένωσης στο πλαίσιο λήψης αποφάσεων ενός διεθνούς οργανισμού ή πολυμερούς συμφωνίας | Σελ. 153 |
| i. Οι μέθοδοι διευθέτησης του ζητήματος των ψήφων | Σελ. 153 |
| ii. Οι σχέσεις μεταξύ Ένωσης και κρατών μελών κατά τη διαμόρφωση της ψήφου | Σελ. 155 |
| 4. Οι έννομες συνέπειες των πράξεων που εκδίδουν τα όργανα των διεθνών οργανισμών και πολυμερών συμφωνιών | Σελ. 158 |
| i. Οι πράξεις κανονιστικού περιεχομένου του διεθνούς οργανισμού ή της πολυμερούς συμφωνίας | Σελ. 158 |
| ii. Οι αποφάσεις των δικαιοδοτικών οργάνων του διεθνούς οργανισμού ή της πολυμερούς συμφωνίας | Σελ. 159 |
| MEΡΟΣ Β' Ατελής ένταξη του Διεθνούς Κανόνα στην έννομη τάξη της Ένωσης | |
| Ι. Οι διεθνείς υποχρεώσεις που αναλαμβάνουν τα κράτη μέλη πριν ή μετά την ένταξή τους στην Ένωση | Σελ. 169 |
| 1. Οι προενταξιακές συμβατικές σχέσεις των κρατών μελών με τρίτα κράτη | Σελ. 170 |
| i. Η διάταξη του άρθρου 351 ΣΛΕΕ | Σελ. 170 |
| ii. H εφαρμογή του άρθρου 351 εδ. 1 ΣΛΕΕ | Σελ. 171 |
| α) Πεδίο εφαρμογής της διάταξης | Σελ. 171 |
| β) Οι έννομες συνέπειες της διάταξης | Σελ. 174 |
| iii. Η εφαρμογή του άρθρου 351 εδ. 2 ΣΛΕΕ | Σελ. 175 |
| α) Η αντιμετώπιση της ασυμβατότητας | Σελ. 175 |
| β) Χρονικά περιθώρια διόρθωσης της ασυμβατότητας | Σελ. 176 |
| γ) 'Αμεσο αποτέλεσμα του άρθρου 351 ΣΛΕΕ | Σελ. 177 |
| δ) Η καθιέρωση από το άρθρο 351 ΣΛΕΕ ενός νέας μορφής καθήκοντος συνεργασίας | Σελ. 178 |
| iv. Αναδιαπραγμάτευση, καταγγελία ή σύμφωνη με το ενωσιακό δίκαιο ερμηνεία της προενταξιακής συμφωνίας με το τρίτο κράτος; | Σελ. 179 |
| α) Επιλογή ανάμεσα σε αναδιαπραγμάτευση και καταγγελία | Σελ. 179 |
| β) Η σύμφωνη με το δίκαιο της Ένωσης ερμηνεία της προενταξιακής διεθνούς συμφωνίας από τα εθνικά δικαστήρια | Σελ. 182 |
| v. Η ρήτρα του άρθρου 347 ΣΛΕΕ | Σελ. 184 |
| vi. Η υποκατάσταση των κρατών μελών από την Ένωση σε προενταξιακές πολυμερείς συνθήκες | Σελ. 186 |
| 2. Οι προενταξιακές συμβατικές σχέσεις των κρατών μελών μεταξύ τους | Σελ. 189 |
| 3. Η σύναψη διεθνών συμφωνιών από κράτη μέλη μετά την ένταξή τους στην Ένωση | Σελ. 190 |
| 4. Συμπεράσματα | Σελ. 191 |
| ΙΙ. Η παραγωγή άμεσου αποτελέσματος από τους κανόνες δικαίου του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου | Σελ. 193 |
| 1. Το άμεσο αποτέλεσμα των διατάξεων των Συμφωνιών ΠΟΕ | Σελ. 194 |
| i. Η νομολογία σχετικά με τους κανόνες της ΓΣΔΕ | Σελ. 194 |
| ii. Η νομολογία σχετικά με τους κανόνες των Συμφωνιών ΠΟΕ | Σελ. 197 |
| α) Η νομολογία του πρώην ΔΕΚ | Σελ. 197 |
| β) Η νομολογία του πρώην ΠΕΚ | Σελ. 200 |
| 2. Ειδικότερα το άμεσο αποτέλεσμα των αποφάσεων του Οργάνου Επίλυσης Διαφορών του ΠΟΕ | Σελ. 201 |
| i. Η εξέλιξη του ΟΕΔ | Σελ. 201 |
| ii. Η σχετική νομολογία των ενωσιακών δικαστηρίων | Σελ. 203 |
| α) Οι αποφάσεις της πρώτης δεκαετίας λειτουργίας του ΠΟΕ | Σελ. 203 |
| β) Οι αποφάσεις Biret | Σελ. 206 |
| γ) Η απόφαση Van Parys | Σελ. 210 |
| δ) Η απόφαση FIAMM | Σελ. 213 |
| 3. Εναλλακτικές οδοί επίκλησης των διεθνών κανόνων των Συμφωνιών ΠΟΕ για τον έλεγχο του κύρους ενωσιακής πράξης | Σελ. 216 |
| i. Αναζήτηση εξωσυμβατικής ευθύνης της Ένωσης από έκδοση νόμιμης κανονιστικής πράξης | Σελ. 216 |
| ii. Η σύμφωνη με το διεθνές δίκαιο ερμηνεία του ενωσιακού κανόνα | Σελ. 218 |
| 4. Συμπεράσματα | Σελ. 220 |
| III. Οι έννομες συνέπειες των διεθνών κανόνων της ΕΣΔΑ στην έννομη τάξη της Ένωσης και η σχεδιαζόμενη προσχώρηση της τελευταίας στη Σύμβαση | Σελ. 225 |
| 1. Οι έννομες συνέπειες των κανόνων της ΕΣΔΑ στην έννομη τάξη της Ένωσης | Σελ. 225 |
| i. Η νομολογία του Δικαστηρίου | Σελ. 225 |
| α) Οι αρχικές αντιδράσεις των εθνικών δικαστηρίων | Σελ. 225 |
| β) Οι πρώτες αποφάσεις του Δικαστηρίου περί προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων | Σελ. 227 |
| γ) Η συνέχεια της νομολογίας και οι παραπομπές στην ΕΣΔΑ | Σελ. 229 |
| δ) Οι σχέσεις με το ΕΔΔΑ: συμπλεύσεις και συγκρούσεις | Σελ. 232 |
| ii. Η στάση του ενωσιακού νομοθέτη απέναντι στο δίκαιο της ΕΣΔΑ | Σελ. 236 |
| α) Η πρώτη απόπειρα προσχώρησης της Ένωσης στην ΕΣΔΑ | Σελ. 236 |
| β) Η αναθεώρηση των Συνθηκών πριν τη Συνθήκη της Λισαβόνας | Σελ. 237 |
| γ) Η Συνθήκη της Λισαβόνας και ο Χάρτης | Σελ. 238 |
| δ) Οι διατάξεις του Χάρτη περί ΕΣΔΑ | Σελ. 239 |
| 2. Τα νομικά ζητήματα που εγείρει μία πιθανή προσχώρηση της Ένωσης στην ΕΣΔΑ | Σελ. 243 |
| i. Η αντίθεση της προσχώρησης με θεμελιώδεις αρχές του ενωσιακού δικαίου | Σελ. 244 |
| α) Η αρχή της αποκλειστικής δικαιοδοσίας του ΕΔΔΑ και του ΔΕΕ ως εμπόδιο | Σελ. 244 |
| β) Η παραβίαση της αρχής στην πράξη | Σελ. 246 |
| Ο έλεγχος του ενωσιακού δικαίου από το ΕΔΔΑ | Σελ. 247 |
| Η ερμηνεία των διατάξεων της ΕΣΔΑ από το ΔΕΕ | Σελ. 249 |
| ii. Προταθείσες δίοδοι αποφυγής της σύγκρουσης και κριτική | Σελ. 253 |
| α) Πρώτο επιχείρημα: Το άρθρο 52 § 3 του Χάρτη είναι επαρκές | Σελ. 253 |
| β) Δεύτερο επιχείρημα: Η καθιέρωση ενός συστήματος στενής συνεργασίας μεταξύ ΕΔΔΑ και ΔΕΕ | Σελ. 256 |
| γ) Τρίτο επιχείρημα: Η αφοσίωση του ενωσιακού νομοθέτη στην προσχώρηση | Σελ. 259 |
| 3. Συμπεράσματα | Σελ. 261 |
| IV. Οι έννομες συνέπειες του Δικαίου του ΟΗΕ στην έννομη τάξη της Ένωσης | Σελ. 265 |
| 1. Η δέσμευση της Ένωσης από τον ΚΧΟΗΕ και τα Ψηφίσματα του ΣΑ | Σελ. 266 |
| i. Με βάση το διεθνές δίκαιο | Σελ. 266 |
| ii. Με βάση το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης | Σελ. 267 |
| α) Οι Συνθήκες και οι γενικές αρχές του ενωσιακού δικαίου | Σελ. 267 |
| β) Η θεωρία περί «διαδοχής» | Σελ. 269 |
| γ) Η νομολογία του Δικαστηρίου | Σελ. 270 |
| 2. Η δυνατότητα δικαστικού ελέγχου των Ψηφισμάτων του ΣΑ και των ενωσιακών πράξεων εφαρμογής τους | Σελ. 273 |
| i. Τα Ψηφίσματα του ΣΑ | Σελ. 274 |
| ii. Οι ενωσιακές πράξεις εφαρμογής των Ψηφισμάτων του ΣΑ | Σελ. 275 |
| iii. Το «δόγμα Solange» | Σελ. 278 |
| iv. Σύνοψη | Σελ. 280 |
| 3. Συμπεράσματα - η τομή της απόφασης επί της υπόθεσης Kadi | Σελ. 280 |
| Γενικά Συμπεράσματα | Σελ. 285 |
| 1. Μπορεί να γίνει λόγος για ένα «ευρωπαϊκό διεθνές δίκαιο»; | Σελ. 285 |
| i. Η ιστορική προσέγγιση | Σελ. 285 |
| ii. Η προσέγγιση με βάση την εξέλιξη του διεθνούς δικαίου | Σελ. 286 |
| iii. Η προσέγγιση με βάση την ιδιοφυία του ενωσιακού δικαίου | Σελ. 287 |
| iv. Συμπέρασμα | Σελ. 289 |
| 2. Η «ενωσιοποίηση» του διεθνούς κανόνα | Σελ. 290 |
| i. Τα χαρακτηριστικά και τα αποτελέσματα της τροπής του διεθνούς κανόνα σε ενωσιακό | Σελ. 290 |
| ii. Η διαδικασία τροπής του διεθνούς κανόνα σε ενωσιακό | Σελ. 292 |
| iii. Η παραγωγή αμέσου αποτελέσματος ως όριο δεσμευτικότητας του ενωσιοποιημένου διεθνούς κανόνα | Σελ. 293 |
| ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΑΝΑ ΕΤΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ | Σελ. 295 |
| ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ | Σελ. 309 |
| Α) Ελληνική | Σελ. 309 |
| Β) Ξενόγλωσση | Σελ. 313 |