Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΠΑΡΟΧΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΣΤΟ INTERNET

Η ανατροπή της ασυλίας τους από τη νομοθεσία για:
  • Ηλεκτρονικές επικοινωνίες (μετά τον Ν 4070/2012)
  • Προστασία των προσωπικών δεδομένων
  • Απόρρητο των επικοινωνιών
  • Πνευματική ιδιοκτησία

Συνδυάστε Βιβλίο (έντυπο) + e-book και κερδίστε 16€
Δωρεάν μεταφορικά σε όλη την Ελλάδα για αγορές άνω των 30€

Πληρώστε σε έως άτοκες δόσεις των /μήνα με πιστωτική κάρτα.

Σε απόθεμα

Τιμή: 42,00 €

* Απαιτούμενα πεδία

Κωδικός Προϊόντος: 14293
Γιαννόπουλος Γ.
Δυσφήμηση και εξύβριση σε blogs, πλαστά προφίλ και εκβιαστικές αναρτήσεις σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, μεταφόρτωση παρανόμων αντιγράφων κινηματογραφικών ταινιών και μουσικών έργων, απάτες τύπου «phising» και οι επιθέσεις «denial of service», διαδικτυακή παρενόχληση (cyberbullying), διακίνηση υλικού παιδικής πορνογραφίας, διάπραξη αδικημάτων στον ιδεατό κόσμο των διαδικτυακών παιχνιδιών: Παραγωγός πληροφοριών στο συμμετοχικό διαδίκτυο (Web 2.0) μπορεί να είναι οποιοσδήποτε.

Απειράριθμοι «ενδιάμεσοι» μεσολαβούν στη διακίνηση των πληροφοριών: Κλασικοί πάροχοι πρόσβασης (ISP) και φιλοξενίας (host provider), μηχανισμοί έρευνας (Google, Yahoo), κοινωνικά δίκτυα (Facebook, Myspace), ηλεκτρονικές εγκυκλοπαίδειες (Wikipedia), ιστοσελίδες ψηφιακών ταινιών (YouTube), ιστολόγια (blogs), διαδικτυακά παιχνίδια (Second Life, World of Warcraft), ιστοσελίδες συντόμων μηνυμάτων (Twitter) κ.ά. Ευθύνονται;

Το 2000 η Οδηγία για το Ηλεκτρονικό Εμπόριο είχε θεσπίσει καθεστώς ασυλίας για το πα-ράνομο και επιζήμιο περιεχόμενο. Νεότερη νομοθεσία (ηλεκτρονικές επικοινωνίες, προσωπικά δεδομένα, απόρρητο επικοινωνιών, πνευματική ιδιοκτησία) επαυξάνει τις υποχρεώσεις των ενδιαμέσων και επιτείνει την ευθύνη τους. Ποιος ο ρόλος των νέων παραγόντων ισχύος στον διαδικτυακό ψηφιακό κόσμο; Θα αποτελέσουν τους οιονεί δικαστές του μέλλοντος, ελέγχοντας κάθε δραστηριότητα στο Internet; Ο νομοθέτης πρέπει να λάβει σοβαρά υπʼ όψιν τη διάθεση συμμόρφωσης που καλούνται να επιδείξουν οι νέοι κλειδοκράτορες του κυβερνοχώρου.
ΠΡΟΛΟΓΟΣΣελ. IX
ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣΣελ. XI
0. Η ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΩΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΩΝ  
0.1. ΤΟ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟ ΕΝΑΥΣΜΑΣελ. 1
0.2. ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣΣελ. 3
0.3. DRAMATIS PERSONAE: ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΑΡΟΧΟΙ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΣΤΟ INTERNET;Σελ. 6
0.3.1. Πάροχοι Πρόσβασης (Access Providers)Σελ. 8
0.3.2. Πάροχοι ασύρματης πρόσβασης - Wi-Fi / WLanΣελ. 11
0.3.3. Πάροχοι Υπηρεσιών Φιλοξενίας (Host Service Providers)Σελ. 12
0.3.4. Πάροχοι Περιεχομένου (Content Providers) - Web 2.0Σελ. 13
0.3.5. Υπερκείμενο - ΥπερσύνδεσμοιΣελ. 14
0.3.6. Μηχανισμοί έρευναςΣελ. 16
0.3.7. Usenet - Web ForumΣελ. 17
0.3.8. Διαχειριστές Ιστολογίων (BLOG)Σελ. 18
0.3.9. Πάροχοι Κοινωνικής ΔικτύωσηςΣελ. 19
0.3.10. Διαμοιρασμός αρχείων - Ομότιμα δίκτυα (peer to peer - p2p)Σελ. 21
0.3.11. Διευκόλυνση της μεταφόρτωσηςΣελ. 24
0.3.12. Ιστοσελίδες με χρήση αθροιστώνΣελ. 24
0.3.13. «Πλατφόρμες» διεξαγωγής ηλεκτρονικών δημοπρασιώνΣελ. 24
0.4. ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΤΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ: ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΚΑΙ ΕΠΙΒΛΑΒΕΣΣελ. 25
0.5. ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣΣελ. 30
0.5.1. Σε αναζήτηση εφαρμοστέου κανόνα δικαίουΣελ. 31
0.5.2. Σε αναζήτηση δικαστηρίουΣελ. 37
0.5.3. Η συμβατική ευθύνη από την παροχή των υπηρεσιών πρόσβασης και φιλοξενίαςΣελ. 43
0.5.4. Η ευθύνη με βάση το δίκαιο του καταναλωτήΣελ. 48
0.5.5. Απαλλακτικές ρήτρεςΣελ. 48
0.5.6. Η ευθύνη για περιεχόμενο τρίτωνΣελ. 52
0.5.7. Ειδικά για το ζήτημα της ευθύνης «διαταράσσοντος»Σελ. 57
0.5.8. Συστήματα απαλλαγής από την ευθύνηΣελ. 59
0.5.9. Η έννοια της ασφαλείας και της ακεραιότητας των δικτύωνΣελ. 60
1. ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΕΣ ΑΦΕΤΗΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΩΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΩΝ  
1.1. ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣΣελ. 63
1.1.1. Η υπόθεση Playboy Enterprises v FrenaΣελ. 65
1.1.2. Η υπόθεση Religious Technology Center v Netcom οn-Line Communications Σελ. 66
1.1.3. Η υπόθεση A & M Records v NapsterΣελ. 68
1.1.4. Η υπόθεση GroksterΣελ. 69
1.2. Η ΛΥΣΗ ΤΗΣ DMCA: ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΥΡΣΗΣελ. 71
1.2.1. Οι Διερχόμενες Επικοινωνίες (512a)Σελ. 73
1.2.2. Η Κρυφή Μνήμη (Caching - 512(b)) Σελ. 73
1.2.3. Οι Υπηρεσίες Φιλοξενίας (512(c)) Σελ. 74
1.2.4. Οι Μηχανισμοί αναζήτησης (512d)Σελ. 74
1.2.5. H διαδικασία Ειδοποίησης και ΑπόσυρσηςΣελ. 75
1.2.6. Η νομολογία από την εφαρμογή της DMCAΣελ. 77
1.2.7. Κριτική για την DMCAΣελ. 80
1.3. Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ CADA ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣελ. 82
1.4. ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΜΕ ΔΥΣΦΗΜΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΒΟΛΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣΣελ. 82
1.4.1. Η δυσφήμηση στο Αγγλικό δίκαιοΣελ. 83
1.4.2. Η υπόθεση Godfrey v. DemonΣελ. 84
1.4.3. Η υπόθεση Venables και Thomson v Newsgroup NewspapersΣελ. 86
1.4.4. Η υπόθεση Bunt V. Tilley et al.Σελ. 87
1.4.5. Η υπόθεση YahooΣελ. 88
1.4.6. Η υπόθεση Licra et autres κατά AFAΣελ. 89
1.4.7. Η υπόθεση Estelle Hallyday κατά Altern.orgΣελ. 89
1.4.8. Η υπόθεση SA P?re No?l κατά Monsieur F. M, Mademoiselle E. C et Sarl Deviant NetworkΣελ. 90
1.5. H ΛΥΣΗ ΣΤΙΣ ΗΠΑ: CΟMMUNICATIONS DECENCY ACT 230Σελ. 91
1.5.1. Η υπόθεση Cubby v Compuserve Inc.Σελ. 91
1.5.2. Ο νόμος CDA 230Σελ. 91
1.5.3. Η υπόθεση Zeran v AOLΣελ. 93
1.5.4. Η υπόθεση Barret v RosenthalΣελ. 95
1.5.5. Κριτική για την CDA 230 - Η υπόθεση WikipediaΣελ. 96
1.6. ΑΣΕΜΝΟ ΚΑΙ ΠΟΡΝΟΓΡΑΦΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ Σελ. 97
1.6.1. Η υπόθεση ThomasΣελ. 97
1.6.2. Η υπόθεση Felix SommΣελ. 98
1.6.3. Η απαλλαγή από την ευθύνη για πορνογραφικό περιεχόμενο πριν την ΟΔΗΛΕΣελ. 98
2. ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2000/31 ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΤΩΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ  
2.1. TA ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΔΗΓΙΑ 2000/31Σελ. 103
2.1.1. Η Ανακοίνωση CΟΜ (1997)157Σελ. 104
2.1.2. Η Πρόταση Οδηγίας COM(1998)586Σελ. 106
2.2. H ΕΝΝΟΙΑ «ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ»Σελ. 109
2.3. Η ΙΔΙΟΤΥΠΗ ΑΣΥΛΙΑ ΤΟΥ 4ΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΟΔΗΛΕΣελ. 112
2.4. ΤΟ ΑΡΘΡΟ 12 (11 ΠΔ 131/2003): ΑΠΛΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗΣελ. 114
2.4.1. Οι επιμέρους προϋποθέσεις του άρθρου 12Σελ. 115
α) Αφετηρία της μετάδοσης των πληροφοριώνΣελ. 115
β) Επιλογή του αποδέκτη της μετάδοσηςΣελ. 115
γ) Επιλογή και τροποποίηση των μεταδιδομένων πληροφοριώνΣελ. 116
δ) Αυτόματη, ενδιάμεση και προσωρινή αποθήκευση των πληροφοριώνΣελ. 117
2.4.2. Η νομολογιακή αντιμετώπιση της Απλής Μετάδοσης (mere conduit)Σελ. 118
2.5. ΤΟ ΑΡΘΡΟ 13 (12 ΠΔ 131/2003): ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ ΣΕ ΚΡΥΦΗ ΜΝΗΜΗ (CACHING)Σελ. 120
2.5.1. Caching: Η τεχνική διάσταση της «αποτελεσματικότερης μεταγενέστερης μετάδοσης»Σελ. 120
2.5.2. Η οικονομική διάσταση του CachingΣελ. 122
2.5.3. Οι επιμέρους προϋποθέσεις του άρθρου 13 για την Κρυφή Μνήμη (Caching)Σελ. 124
α) Μη τροποποίηση των πληροφοριώνΣελ. 124
β) Τήρηση των όρων πρόσβασης στις πληροφορίεςΣελ. 125
γ) Τήρηση των κανόνων που αφορούν την ενημέρωση των πληροφοριών, οι οποίοι καθορίζονται κατά ευρέως αναγνωρισμένο τρόπο και χρησιμοποιούνται από τον κλάδοΣελ. 125
δ) Μη παρεμπόδιση της νόμιμης χρήσης της τεχνολογίας για την απόκτηση δεδομένων, η οποία αναγνωρίζεται ευρέως και χρησιμοποιείται από τον κλάδο, προκειμένου να αποκτήσει δεδομένα σχετικά με τη χρησιμοποίηση των πληροφοριώνΣελ. 126
ε) 'Αμεση απόσυρση των πληροφοριών ή παρεμπόδιση της πρόσβασης. Συμμόρφωση με διοικητικές ή δικαστικές ΑρχέςΣελ. 127
2.5.4. Η νομολογιακή αντιμετώπιση του CachingΣελ. 129
2.6. ΤΟ ΑΡΘΡΟ 14 (13 ΠΔ 131/2003): ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣελ. 130
2.6.1. Οι επιμέρους προϋποθέσεις του άρθρου 14 για την ΦιλοξενίαΣελ. 132
α1) Ο ενδιάμεσος δεν γνωρίζει πραγματικά ότι πρόκειται για παράνομη δραστηριότητα ή πληροφορίαΣελ. 132
α2) Σε ό,τι αφορά αξιώσεις αποζημιώσεως, δεν γνωρίζει τα γεγονότα ή τις περιστάσεις από τις οποίες προκύπτει η παράνομη δραστηριότητα ή πληροφορίαΣελ. 135
β) Ο ενδιάμεσος αποσύρει ή καθιστά την πρόσβαση αδύνατη στις πληροφορίες, μόλις αντιληφθείΣελ. 136
γ) Προστηθέντες και βοηθοί εκπλήρωσηςΣελ. 138
2.6.2. Η νομολογιακή αντιμετώπιση της ΦιλοξενίαςΣελ. 139
2.6.3. Το βάρος απόδειξηςΣελ. 141
2.7. Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΛΗΨΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΑΠΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ Ή ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΑΡΧΗΣελ. 142
2.7.1. Οι προαπαιτούμενες δικαστικές ενέργειεςΣελ. 144
2.7.2. Ασφαλιστικά μέτρα και απαγόρευση γενικής υποχρέωσης παρακολούθησης (15 παρ. 1 ΟΔΗΛΕ)Σελ. 145
2.7.3. Ασφαλιστικά Μέτρα και Πάροχοι ΦιλοξενίαςΣελ. 148
2.7.4. Διοικητικά μέτραΣελ. 150
2.8. ΤΟ ΑΡΘΡΟ 14 ΠΑΡ. 3: ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΥΡΣΗΣελ. 152
2.9. ΤΟ ΑΡΘΡΟ 15 ΠΑΡ. 1 (14 ΠΑΡ. 1 ΠΔ 131/03): Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗΣ ΕΛΕΓΧΟΥΣελ. 156
2.10. ΤΟ ΑΡΘΡΟ 15 ΠΑΡ. 2 (14 ΠΑΡ. 2 ΠΔ 131/03): Η ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣΣελ. 159
2.11. ΤΟ ΦΙΛΤΡΑΡΙΣΜΑ ΩΣ ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣΣελ. 161
2.12. ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣΣελ. 165
2.12.1. Οι υπερσύνδεσμοιΣελ. 166
2.12.2. Οι μηχανισμοί έρευνας (μέσα εντοπισμού πληροφοριών)Σελ. 175
2.12.3. Η φιλοξενία ηλεκτρονικών δημοπρασιώνΣελ. 181
2.12.4. Οι αθροιστές περιεχομένου και το Web 2.0Σελ. 183
2.12.5. Οι πάροχοι υπηρεσιών ονοματοδοσίας (Domain Name services)Σελ. 184
2.13. ΕΠΙΜΕΤΡΟ ΣΤΟ 2ο ΚΕΦΑΛΑΙΟΣελ. 185
3. DE JURE ΕΠΙΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΩΝ ΠΑΡΟΧΩΝ  
3.1. Η ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ Σελ. 187
3.1.1. Η πρόβλεψη παρέμβασης δικαστικής Αρχής για την διακοπή της πρόσβασης στα δίκτυα Σελ. 188
3.1.2. Η υποχρέωση αδειοδότησης - παροχής πληροφοριώνΣελ. 191
3.1.3. Η αντικειμενική ευθύνη στο Ν 3431/2006Σελ. 194
3.1.4. Η ασφάλεια και η ακεραιότητα των δικτύων και των υπηρεσιώνΣελ. 195
3.2. Η NΟΜΟΘΕΣΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝΣελ. 198
3.2.1. Η επιτρεπόμενη επεξεργασίαΣελ. 202
3.2.2. Η προστασία των εξωτερικών στοιχείων της επικοινωνίαςΣελ. 204
3.2.3. Η διεύθυνση IPΣελ. 206
3.2.4. Η ασφάλεια του δικτύουΣελ. 209
3.2.5. Η υποχρέωση ενημέρωσης Σελ. 210
3.2.6. Αντικειμενική ευθύνη για παραβιάσεις της νομοθεσίας προσωπικών δεδομένωνΣελ. 212
3.2.7. Η διατήρηση των δεδομένων ηλεκτρονικών επικοινωνιώνΣελ. 214
3.2.8. Μηχανισμοί έρευνας και προσωπικά δεδομέναΣελ. 222
3.2.9. Πάροχοι κοινωνικής δικτύωσης Σελ. 225
3.3. H ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥΣελ. 229
3.3.1. Η ενίσχυση του θεσμικού πλαισίου του απορρήτουΣελ. 232
3.3.2 Οι κανονισμοί της ΑΔΑΕΣελ. 235
3.4. Η ΝΟΜΟΘΕΣIΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙKH ΙΔΙΟΚΤΗΣIΑΣελ. 238
3.4.1. Η Oδηγία 2001/29Σελ. 240
3.4.2. Τα ασφαλιστικά μέτρα του άρθρου 64Α του Ν 2121/1993Σελ. 242
3.4.3. Η Οδηγία 2004/48Σελ. 243
3.4.4. Η διαπίστωση της ταυτότητας των προσώπων που προσβάλλουν δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίαςΣελ. 245
3.4.5. Η νομοθεσία HADOPIΣελ. 248
3.4.6. Η συμφωνία ACTAΣελ. 249
3.4.7. 'Αλλες νομοθεσίες επιβολής υποχρεώσεων με αιτία την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίαςΣελ. 251
3.5. ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΤΥΧΕΡΑ ΠΑΙΓΝΙΑΣελ. 252
3.6. Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ Σελ. 257
3.7. ΕΙΔΙΚΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΝΟΓΡΑΦΙΑ ΑΝΗΛΙΚΩΝΣελ. 258
3.8. ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣΣελ. 260
3.8.1. Οι εμπλεκόμενες ΑρχέςΣελ. 260
3.8.2. Η αποκάλυψη των εξωτερικών στοιχείων της επικοινωνίας Σελ. 263
3.8.3. Ιστολόγια και νομοθεσία περί ΤύπουΣελ. 270
α) Η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ροδόπης 44/2008Σελ. 274
β) Η απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά 4980/2009Σελ. 275
γ) Η απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης 25552/2010Σελ. 276
δ) Η απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης 22228/2011Σελ. 277
ε) Η απόφαση του Εφετείου Αθήνας 164/2011Σελ. 277
3.8.4. Το δικαίωμα στην ανωνυμίαΣελ. 278
4. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΡΣΗ ΤΩΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ - ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑΣελ. 283
4.1. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΕΣ - ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΚΕΣΣελ. 284
4.1.1. Η επίκληση του δικαιώματος δικαστικής προστασίας του άρθρου 20 παρ. 1 ΣΣελ. 284
4.1.2. Η τροποποίηση του N 2225/94 και του ΠΚΣελ. 284
4.1.3. Η ερμηνευτική αμφισημία της υπόθεσης PromusicaeΣελ. 286
4.1.4. Η υπόθεση LSG κατά TELE2Σελ. 288
4.1.5. Η υπόθεση Scarlet κατά SABAMΣελ. 289
4.2. ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΥΡΣΗΣελ. 290
4.3. ΣΥΜΒΑΤΙΚΕΣ ΡΗΤΡΕΣΣελ. 292
4.4. ΑΥΤΟΡΡΥΘΜΙΣΗΣελ. 293
4.5. ΤΕΧΝΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣΣελ. 295
4.5.1. Ομάδα άμεσης αντίδρασης - CERTΣελ. 296
4.5.2. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός ENISA Σελ. 297
4.5.3. Η Ανοικτή Γραμμή επικοινωνίας SafelineΣελ. 297
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑΣελ. 298
Μεταξύ ασυλίας και ευθύνης των παρόχων στη νέα ψηφιακή εποχήΣελ. 298
Πρέπει οι πάροχοι να παρεμποδίζουν ή να αφαιρούν το παράνομο περιεχόμενο;Σελ. 300
Οι πάροχοι οιονεί δικαστές ή αμέτοχοι τρίτοι;Σελ. 301
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ  
Ι. ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΜΟΝΟΓΡΑΦΙΕΣΣελ. 305
ΙΙ. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑΣελ. 310
ΙΙΙ. ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΕΣ ΜΟΝΟΓΡΑΦΙΕΣΣελ. 321
IV. ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑΣελ. 324
V. ΕΓΓΡΑΦΑ ΤΗΣ ΕΕ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝΣελ. 341
ΕΓΓΡΑΦΑ ΤΗΣ ΕΕΣελ. 341
ΕΓΓΡΑΦΑ TOY ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣΣελ. 343
ΕΓΓΡΑΦΑ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣΣελ. 344
ΕΓΓΡΑΦΑ ΤΟΥ ΟΟΣΑΣελ. 344
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ  
Δείγμα επιστολής εξαπάτησης (phishing) που είχε σταλεί στους πελάτες αρκετών ελληνικών τραπεζών τον Μάρτιο 2006Σελ. 345
Δείγμα επιστολής εξαπάτησης (phishing) - Μάιος 2012Σελ. 346
Σχέδιο απαντητικής επιστολής προς πάροχο πρόσβασης (στην Ελλάδα)Σελ. 347
Σχέδιο επιστολής προς τον ISP που φιλοξενεί τις πλαστές ιστοσελίδεςΣελ. 348
Σχέδιο Επιστολής προς τον κάτοχο της ιστοσελίδαςΣελ. 348
ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΕΩΝΣελ. 349
ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟΣελ. 361
Back to Top