Η ΟΔΗΓΙΑ 2014/59 ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ ΚΑΙ ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ ΠΙΣΤΩΤΙΚΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ

  • Ζητήματα προσαρμογής της ελληνικής νομοθεσίας, ιδίως υπό το πρίσμα του Αστικού Δικαίου
  • Ειδική αναφορά στο παράδειγμα των τραπεζών της Κύπρου

Συνδυάστε Βιβλίο (έντυπο) + e-book και κερδίστε 12€
Δωρεάν μεταφορικά σε όλη την Ελλάδα για αγορές άνω των 30€
credit-card

Πληρώστε σε έως άτοκες δόσεις των /μήνα με πιστωτική κάρτα.

Σε απόθεμα

Τιμή: 32,00 €

* Απαιτούμενα πεδία

Κωδικός Προϊόντος: 14964
Αλούπη Ό.
Μέντης Γ.

Το παρόν έργο επιχειρεί μια πρώτη προσέγγιση της νέας Οδηγίας 2014/59 για την εκκαθάριση και εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων. Η ιδέα της τραπεζικής εξυγίανσης για την αντιμετώπιση καταστάσεων τραπεζικής «αφερεγγυότητας» συνέπεσε με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, ή -μάλλον ορθότερα- προέκυψε από αυτήν. Ο ευρωπαίος νομοθέτης διαμορφώνει τα τελευταία έτη ένα ρυθμιστικό οχυρό γύρω από τα πιστωτικά ιδρύματα, μια Ευρωπαϊκή Τραπεζική Ένωση. Μέρος των πυλώνων που την συναπαρτίζουν είναι και η Οδηγία για την τραπεζική εκκαθάριση και εξυγίανση. Η Οδηγία αυτή εισάγει μία σειρά μέτρων, εν μέρει νέων και εν μέρει όχι, για την εξυγίανση (resolution) πιστωτικών ιδρυμάτων υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις.

Αρχικά περιγράφεται η θεσμική πορεία προς την κατεύθυνση της συγκρότησης της Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Ένωσης. Εν συνεχεία παρουσιάζονται τα στάδια πρόληψης και αντιμετώπισης μιας «τραπεζικής πτώχευσης», οι προϋποθέσεις και τα μέτρα εξυγίανσης: πώληση δραστηριοτήτων, μεταβατικό ίδρυμα, διαχωρισμός περιουσιακών στοιχείων και διάσωση με ίδια μέσα (το γνωστότερο ως bail-in, δηλαδή η απομείωση ή μετατροπή απαιτήσεων έναντι της τράπεζας, μετοχών και καταθέσεων). Δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στη λειτουργία και τα αποτελέσματα του bail-in ιδιαίτερα σε σχέση με την υπόθεση των κυπριακών τραπεζών, η οποία και αποτέλεσε το έναυσμα της μελέτης αυτής ως ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των νομικών ζητημάτων τα οποία ενδέχεται να προκύψουν κατά την εφαρμογή των ενωσιακών κανόνων περί εξυγίανσης. Η παρούσα μελέτη εξετάζει τα νομικά ζητήματα που προκύπτουν από την ενσωμάτωση της Οδηγίας 2014/59 κυρίως υπό την έποψη του ιδιωτικού και δη του αστικού δικαίου. Δίνεται έμφαση στη δικαστική προστασία μετόχων, πιστωτών και καταθετών που θίγονται από τυχόν εσφαλμένη εφαρμογή των διατάξεων του κανονιστικού πλαισίου της εξυγίανσης και στα δικαιώματα που τυχόν παραβιάζονται (π.χ. δικαίωμα στην ιδιοκτησία). Τέλος επιχειρείται μια εξέταση των μέτρων εξυγίανσης υπό το φως της αρχής της αναλογικότητας προκειμένου να εξισορροπείται ο περιορισμός ατομικών δικαιωμάτων με την εξασφάλιση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και του δημοσίου συμφέροντος.

Το έργο συμπληρώνεται με βιβλιογραφία και αρθρογραφία (ελληνική και ξενόγλωσση) και αλφαβητικό ευρετήριο.

Ο στόχος που τίθεται με την παρούσα έκδοση είναι να κερδίσουν οι αναγνώστες του βιβλίου αιτίες προβληματισμού και ιδέες λύσεων.

ΠΡΟΛΟΓΟΣ Γ. ΜΕΝΤΗΣελ. IX
ΠΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣΣελ. XV
 
Α. ΕΙΣΑΓΩΓΗ  
Ι. Η οικονομική κρίση ως καταλύτης για τη νέα ενιαία ευρωπαϊκή ρύθμιση της τραπεζικής αφερεγγυότηταςΣελ. 1
IΙ. Η πορεία προς την «Ευρωπαϊκή Τραπεζική Ένωση»Σελ. 2
III. Το πολιτικό και θεσμικό πλαίσιο της Οδηγίας 2014/59 
για την εκκαθάριση και εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτωνΣελ. 9
1. Σε Διεθνές ΕπίπεδοΣελ. 10
2. Σε Ευρωπαϊκό ΕπίπεδοΣελ. 12
IV. Όροι, Ορισμοί και ΔιακρίσειςΣελ. 14
Resolution: μια νέα έννοια στο τραπεζικό δίκαιοΣελ. 14
V. Διάκριση από την Οδηγία 2001/24Σελ. 20
VI. Ανάγκη ύπαρξης ενός ειδικού νομοθετικού πλαισίου αντιμετώπισης 
της αφερεγγυότητας πιστωτικών ιδρυμάτωνΣελ. 21
1. Γιατί ήταν αναγκαία η θέσπιση ειδικής νομοθεσίαςΣελ. 21
2. Ορισμός της τραπεζικής αφερεγγυότηταςΣελ. 26
VII. Το ισχύον ελληνικό νομοθετικό πλαίσιοΣελ. 27
Ο ν. 4261/2014 (προϊσχύσας ν. 3601/2007)Σελ. 27
B. Η ΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2014/59  
I. Πεδίο ΕφαρμογήςΣελ. 35
II. Γενική επισκόπηση των επιμέρους ρυθμίσεωνΣελ. 35
III. Προϋποθέσεις εξυγίανσηςΣελ. 38
IV. Οι στόχοι και οι αρχές της εξυγίανσηςΣελ. 40
V. Η Αρχή ΕξυγίανσηςΣελ. 43
Γ. ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΕΞΥΓΙΑΝΣΗΣ  
Ι. Πώληση δραστηριοτήτωνΣελ. 45
ΙΙ. Μεταβατικό ίδρυμαΣελ. 48
III. Διαδικασία και ενέργεια μεταβίβασηςΣελ. 51
ΙV. Διαχωρισμός περιουσιακών στοιχείωνΣελ. 52
V. Διάσωση με ίδια μέσαΣελ. 55
1. Από το Bail-out στο Bail-inΣελ. 55
2. Έννοια της διάσωσης με ίδια μέσα (bail-in)Σελ. 60
3. Πεδίο εφαρμογήςΣελ. 61
4. Διαδικαστικές ειδικές προϋποθέσειςΣελ. 62
5. Η ιεράρχηση των απαιτήσεωνΣελ. 63
6. Η αρχή της ίσης μεταχείρισης των πιστωτών ίδιας κατηγορίας 
Το παράδειγμα της ΚύπρουΣελ. 65
α. Γενικά για την αρχή της ίσης μεταχείρισηςΣελ. 65
β. Το παράδειγμα της ΚύπρουΣελ. 68
γ. ΚριτικήΣελ. 74
7. Τα αποτελέσματα της εφαρμογής της διάσωσης με ίδια μέσαΣελ. 75
Δ. ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΑΣΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΕΞΥΓΙΑΝΣΗΣ  
Ι. Το τραπεζικό πτωχευτικό δίκαιο υπό το πρίσμα του αστικού δικαίουΣελ. 79
II. Αποκλεισμός της «συγκατάθεσης» τρίτου προσώπου και 
των «διατυπώσεων κοινοποίησης» σε τρίτο πρόσωπο στο εργαλείο 
πώλησης δραστηριοτήτων και μεταβατικού ιδρύματοςΣελ. 79
1. Η έννοια της «συγκατάθεσης» 
(άρθρα 38 παρ. 1, 40 παρ. 1 και 63 παρ. 2 της Οδηγίας 2014/59)Σελ. 81
2. Η σύμβαση αναδοχής χρέους χωρίς «σύμπραξη» του δανειστήΣελ. 83
3. Η σύμβαση εκχώρησης χωρίς αναγγελία προς τον οφειλέτηΣελ. 86
III. Η ΑΚ 458Σελ. 89
IV. Μεταβίβαση συμβατικής σχέσης ως σύνολοΣελ. 90
V. Περιουσιακά στοιχεία απαλλαγμένα από βάρος ή υποχρέωσηΣελ. 91
Η μεταβίβαση ομάδας περιουσίας ή επιχείρησης (AK 479)Σελ. 91
VI. Καταδολίευση δανειστώνΣελ. 96
VII. Ζητήματα συμψηφισμούΣελ. 98
VIII. Εξουσία παρέμβασης σε συμβατικές ρήτρες και σχέσειςΣελ. 104
1. Απαγόρευση εφαρμογής συμβατικών ρητρών που 
ενεργοποιούνται σε περίπτωση «πιστωτικού γεγονότος»Σελ. 105
2. Περιορισμοί συμβατικών δικαιωμάτωνΣελ. 107
3. Ο περιορισμός της ελευθερίας των συμβάσεων στην περίπτωση 
της διάσωσης με ίδια μέσα - Η αλλοίωση της ενοχήςΣελ. 108
E. ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΛΟΓΗΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣΣελ. 111
I. Η αρχή της νομιμότηταςΣελ. 113
II. Το δημόσιο συμφέρονΣελ. 114
III. Δίκαιη Εξισορρόπηση - Η αρχή της αναλογικότηταςΣελ. 116
ΣΤ. Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑΣ ΙΕΡΑΡΧΗΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΛΕΙΩΝ ΕΞΥΓΙΑΝΣΗΣ;Σελ. 121
Ζ. Η ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΘΙΓΟΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ  
Ι. Το άρθρο 85 της ΟδηγίαςΣελ. 123
II. Οι περιορισμοί της δικαστικής προστασίας στην ΟδηγίαΣελ. 124
III. Η προστασία των καλόπιστων τρίτωνΣελ. 127
IV. Λοιπές νόμιμες βάσεις αξιώσεων κατά το Ιδιωτικό και Δημόσιο ΔίκαιοΣελ. 130
1. Αστική Ευθύνη της Αρχής ΕξυγίανσηςΣελ. 131
2. Αδικοπρακτική ευθύνηΣελ. 132
α. Ζητήματα ως προς το παράνομο και το δημόσιο συμφέρονΣελ. 132
β. Ειδικά η αρχή της διαφάνειας της διαδικασίαςΣελ. 134
γ. Ειδικά η μη χειροτέρευση της θέσης πιστωτών και μετόχων 
εν συγκρίσει με την θέση τους σε περίπτωση κανονικών 
διαδικασιών αφερεγγυότηταςΣελ. 137
δ. Ο αιτιώδης σύνδεσμοςΣελ. 139
ε. ΑΚ 919Σελ. 140
3. Ενδοσυμβατική ευθύνη του πιστωτικού ιδρύματος;Σελ. 140
4. Η αντίθεση της διαδικασίας εξυγίανσης στα χρηστά ήθηΣελ. 141
ΑΚ 178-179Σελ. 141
V. Η αντίθεση μιας διαδικασίας εξυγίανσης στην δημόσια τάξη 
του κράτους μέλους υποδοχής (ΑΚ 33)Σελ. 143
VI. Συμπέρασμα ως προς την δικαστική προστασία 
των θιγομένων προσώπωνΣελ. 144
Η. ΕΠΙΛΟΓΟΣΣελ. 145
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ - ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ 
ΕλληνικήΣελ. 149
ΞενόγλωσσηΣελ. 152
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟΣελ. 157
 
 
Back to Top