Η ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΣΥΝΗ
- Έκδοση: 2017
- Σχήμα: 17x24
- Βιβλιοδεσία: Εύκαμπτη
- Σελίδες: 344
- ISBN: 978-960-622-294-8
- Δείτε ένα απόσπασμα
- Black friday εκδόσεις: 30%
Το παρόν έργο «Η Πραγματογνωμοσύνη» αποτελεί μια μονογραφία για το αποδεικτικό μέσο της πραγματογνωμοσύνης.
Η πραγματογνωμοσύνη συνιστά ένα σπουδαίο αποδεικτικό μέσο της ποινικής διαδικασίας.
Ο βασικός λόγος καθιέρωσης των πραγματογνωμόνων και των τεχνικών συμβούλων ήταν και φέρεται ότι είναι η δικαστική μειονεξία, η οποία φαίνεται να οφείλεται στην πλημμελή γνώση των δικαστών επί ζητημάτων διαφόρων επαγγελμάτων ή τεχνών.
Συγκεκριμένα, η δομή της ύλης επιμερίζεται σε τρία βασικά μέρη: α) Η πραγματογνωμοσύνη γενικά (αποδεικτικά μέσα και ηθική απόδειξη, διοικητική πραγματογνωμοσύνη, ποινική πραγματογνωμοσύνη, τεχνικοί σύμβουλοι), β) Διακρίσεις της πραγματογνωμοσύνης (απόδειξη στο αστικό δικονομικό δίκαιο και αντιπαραβολή της προς την εγκληματολογική - ποινική απόδειξη, σχέση πραγματογνωμοσύνης με άλλα αποδεικτικά μέσα, έγγραφα στο αστικό δικονομικό και στο ποινικό δικονομικό δίκαιο, εμμάρτυρη πραγματογνωμοσύνη) και γ) Οι μορφές εμφάνισης της πραγματογνωμοσύνης (προκαταρκτική πραγματογνωμοσύνη, πραγματογνωμοσύνη σε γυναίκα, ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη, γραφολογική πραγματογνωμοσύνη, ιατροδικαστική πραγματογνωμοσύνη, εγκληματολογική πραγματογνωμοσύνη, ανάλυση DNA, προσωπικά δεδομένα κ.ά.).
Η έκδοση συμπληρώνεται με χρηστικό αλφαβητικό ευρετήριο.
ΠΡΟΛΟΓΟΣ | Σελ. 7 |
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ | Σελ. 9 |
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ | |
Η ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΓΕΝΙΚΑ | |
Α. Τα αποδεικτικά μέσα και η ηθική απόδειξη | Σελ. 29 |
Ι. Η παραβίαση της επαγγελματικής εχεμύθειας και το δικονομικό απόρρητο | Σελ. 39 |
ΙΙ. Η εξέλιξη της αρχής της ηθικής απόδειξης στην ποινική δίκη | Σελ. 64 |
III. Η πραγματογνωμοσύνη ως επιτρεπόμενο αποδεικτικό μέσο | Σελ. 74 |
Β. Οι πραγματογνώμονες και οι τεχνικοί σύμβουλοι κατά το Αστικό Δικονομικό Δίκαιο | Σελ. 78 |
Γ. Η διοικητική πραγματογνωμοσύνη | Σελ. 85 |
Δ. Η ποινική πραγματογνωμοσύνη | Σελ. 91 |
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ | |
ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ | |
Α. Η απόδειξη στο Αστικό Δικονομικό Δίκαιο και η αντιπαραβολή της προς την Εγκληματολογική – Ποινική Απόδειξη | Σελ. 105 |
Ι. Οι θεμελιώδεις αρχές της Πολιτικής Δίκης | Σελ. 105 |
i. Αρχή διάθεσης και συζήτησης | Σελ. 105 |
Β. Η αρχή της ανάκρισης | Σελ. 107 |
Γ. Η αυτεπάγγελτη έρευνα γεγονότων | Σελ. 107 |
Δ. Η ελεύθερη εκτίμηση των αποδείξεων στις μικροδιαφορές | Σελ. 108 |
Ε. Η ελεύθερη εκτίμηση ομολογίας κ.λπ. | Σελ. 109 |
ΣΤ. Ευχέρεια του δικαστηρίου για την απόδειξη | Σελ. 109 |
Ζ. Αποκλίσεις από την πρωτοβουλία των διαδίκων για την άσκηση διαδικαστικών πράξεων | Σελ. 110 |
Ι. Η απόδειξη στην πολιτική δίκη | Σελ. 111 |
ΙΙ. Η ομολογία | Σελ. 114 |
i. Δικαστική και εξώδικη ομολογία | Σελ. 115 |
ii. Απλή και σύνθετη ομολογία | Σελ. 115 |
iii. Ρητή και σιωπηρή ομολογία | Σελ. 115 |
iv. Απαντητική ομολογία και ομολογία με υποφορά | Σελ. 116 |
ΙΙΙ. Η αυτοψία | Σελ. 116 |
IV. Η πραγματογνωμοσύνη | |
i. H πραγματογνωμοσύνη στο Αστικό Δικονομικό Δίκαιο | |
α. Νομική φύση | Σελ. 119 |
β. Η οριοθέτηση της πραγματογνωμοσύνης από άλλα αποδεικτικά μέσα και παρεμφερείς θεσμούς | |
α) Από τα αποδεικτικά μέσα | |
1) Η διάκριση της πραγματογνωμοσύνης από τους μάρτυρες | Σελ. 121 |
2) Μάρτυρες – Πραγματογνώμονες | Σελ. 121 |
3) Η διάκριση της πραγματογνωμοσύνης από την αυτοψία | Σελ. 121 |
4) Οι τεχνικοί σύμβουλοι | Σελ. 121 |
β) Από παρεμφερείς θεσμούς | |
1) Από την διαιτητική πραγματογνωμοσύνη | Σελ. 122 |
2) Από τις εξώδικες γνωμοδοτήσεις | Σελ. 123 |
3) Από τις γνωμοδοτήσεις νομομαθών | Σελ. 123 |
γ. Οι πραγματογνώμονες | |
α) Διορισμός και αντικατάσταση πραγματογνωμόνων | Σελ. 123 |
β) Η διενέργεια της πραγματογνωμοσύνης | Σελ. 125 |
γ) Η εκτίμηση της πραγματογνωμοσύνης | Σελ. 126 |
δ) Πραγματογνώμονες και τεχνικοί σύμβουλοι κατά τον ΚΠΔ και οι διαφορές τους προς εκείνους του ΚΠολΔ | |
1) Η πραγματογνωμοσύνη | Σελ. 127 |
2) Διορισμός, απαλλαγή, αντικατάσταση και εξαίρεση των πραγματογνωμόνων | Σελ. 129 |
ε) Η διενέργεια της πραγματογνωμοσύνης | Σελ. 136 |
στ) Οι τεχνικοί σύμβουλοι | Σελ. 138 |
V. Τα έγγραφα | Σελ. 141 |
i. Τα έγγραφα στο Αστικό Δικονομικό Δίκαιο και στο Ποινικό Δίκαιο | Σελ. 141 |
α. Αποδεικτέο δικαίωμα και διάκριση των εγγράφων | Σελ. 143 |
β. Η επίδειξη των εγγράφων | Σελ. 144 |
α) Δημόσια ημεδαπά και αλλοδαπά έγγραφα | Σελ. 145 |
β) Ιδιωτικά έγγραφα | Σελ. 146 |
γ) Τα επίσημα βιβλία εμπόρων και επαγγελματιών | Σελ. 148 |
δ) Άλλες διακρίσεις των εγγράφων | Σελ. 150 |
γ. Η προσβολή των εγγράφων ως πλαστών | Σελ. 152 |
ii. Τα έγγραφα κατά τον ΚΠΔ | Σελ. 152 |
iii. Οι μάρτυρες κατά το Ποινικό Δικονομικό Δίκαιο και η εμμάρτυρη πραγματογνωμοσύνη | Σελ. 158 |
α. Οι μάρτυρες στο νομοθετικό και νομολογιακό πλαίσιο της ΕΣΔΑ – ΕΔΔΑ | Σελ. 162 |
β. Η έννοια του «μάρτυρα» και οι διακρίσεις του όρου | Σελ. 163 |
γ. Περιορισμοί κατά την άσκηση του δικαιώματος που κατοχυρώνει το άρθρο 6 παρ. 3δ΄ της ΕΣΔΑ | Σελ. 165 |
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ | |
ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΣΥΝΕΣ ΚΑΘ’ ΕΚΑΣΤΟΝ δηλ. ΚΑΤ’ ΙΔΙΑ | |
Α. Η προκαταρκτική πραγματογνωμοσύνη | Σελ. 171 |
Β. Η πραγματογνωμοσύνη σε γυναίκα | Σελ. 173 |
Γ. Η διατάραξη των πνευματικών λειτουργιών ή της συνείδησης - Η ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη | Σελ. 174 |
Ι. Η συγγνωστή νομική πλάνη | Σελ. 181 |
ΙΙ. Κωφάλαλοι εγκληματίες κ.λπ. | Σελ. 183 |
ΙΙΙ. Η ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη δι’ ολίγων | Σελ. 201 |
Δ. Η ανάλυση του DNA | |
Ι. Εισαγωγικές παρατηρήσεις | Σελ. 209 |
ΙΙ. Το ενδιαφέρον της Ανακριτικής και της Ποινικής Δικονομίας για την ανάλυση του DNA | Σελ. 217 |
ΙΙΙ. Η δομή του DNA | Σελ. 220 |
IV. Η αντιγραφή του DNA | Σελ. 221 |
i. Η μέθοδος του ανασυνδυασμένου (Recombinant) DNA | Σελ. 222 |
ii. Η τεχνολογία RFLP | Σελ. 223 |
iii. Η τεχνολογία PCR | Σελ. 223 |
iv. Η αντιγραφή μέσω των μιτοχονδρίων του DNA | Σελ. 224 |
v. Το σύστημα συνδυασμένου δείκτη DNA | Σελ. 226 |
vi. Η SWGDAM | Σελ. 227 |
vii. Τα πλεονεκτήματα της ένδειξης DNA | Σελ. 227 |
V. Οι βάσεις δεδομένων DNA | Σελ. 228 |
VΙ. Η νομοθεσία | Σελ. 232 |
i. Η Ευρωπαϊκή Νομοθεσία | Σελ. 234 |
ii. Η Ελληνική Νομοθεσία | Σελ. 238 |
VII. Συνοπτική παρουσίαση του Δικαίου Προσωπικών Δεδομένων | Σελ. 246 |
i. Η προστασία των προσωπικών δεδομένων στη γενικότητά της | Σελ. 247 |
ii. Η ποινική προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα | Σελ. 254 |
α. Η παράλειψη γνωστοποίησης (άρθρο 22 παρ. 1 Ν 2472/1997) | Σελ. 255 |
β. Η διατήρηση αρχείου ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων χωρίς άδεια (άρθρο 22 παρ. 2 Ν 2472/1997) | Σελ. 256 |
γ. Η παράνομη διασύνδεση αρχείων (άρθρο 22 παρ. 3 Ν 2472/1997) | Σελ. 257 |
δ. Η παράνομη επέμβαση σε προσωπικά δεδομένα (άρθρο 22 παρ. 4 Ν 2472/1997) | Σελ. 258 |
ε. Η μη συμμόρφωση σε απόφαση της Αρχής και σε δικαστική απόφαση προσωρινής προστασίας (άρθρο 22 παρ. 5 Ν 2472/1997) | Σελ. 259 |
στ. Η παράβαση καθήκοντος από μέλος της Αρχής (άρθρο 18 παρ. 4 Ν 2472/1997) | Σελ. 261 |
ζ. Οι ηλεκτρονικές επικοινωνίες | Σελ. 262 |
VIII. Επισκόπηση των διεθνών νομοθετικών κειμένων | Σελ. 263 |
i. Τα νομοθετικά κείμενα του Συμβουλίου της Ευρώπης | Σελ. 264 |
ii. Τα νομικά εργαλεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης | Σελ. 271 |
iii. Το νομικό πλαίσιο στα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης | Σελ. 272 |
iv. Η ανάλυση DNA στην ημεδαπή νομοθεσία | Σελ. 277 |
α. Οι προϋποθέσεις εξέτασης του DNA | Σελ. 279 |
β. Η ανάλυση και η καταστροφή του γενετικού υλικού και των γενετικών αποτυπωμάτων | Σελ. 284 |
IX. Το ισχύον άρθρο 200Α ΚΠΔ | Σελ. 286 |
Ε. Η πραγματογνωμοσύνη επί ναρκωτικών | Σελ. 293 |
ΣΤ. Η ιατροδικαστική πραγματογνωμοσύνη | Σελ. 308 |
Ζ. Η Δικαστική Γραφολογία και πραγματογνωμοσύνη | Σελ. 317 |
I. Το Τμήμα Εργαστηρίων Δικαστικής Γραφολογίας και Πλαστότητας Εντύπων και Αξιών | Σελ. 322 |
II. Η έρευνα της χειρόγραφης γραφής | Σελ. 323 |
i. Η μέθοδος της τυπικής παραβολής | Σελ. 323 |
ii. Η γραφομετρική μέθοδος | Σελ. 326 |
iii. Η συγκριτική ή αναλυτική γραφική μέθοδος | Σελ. 329 |
III. Εφαρμοσμένη Δικαστική Γραφολογία | Σελ. 331 |
Η. Η εγκληματολογική πραγματογνωμοσύνη | Σελ. 334 |
ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ | Σελ. 337 |