Back to Top
Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΠΛΟΙΩΝ
Κωδικός Προϊόντος:
17789
- Έκδοση: 2020
- Σχήμα: 17x24
- Βιβλιοδεσία: Εύκαμπτη
- Σελίδες: 840
- ISBN: 978-960-654-132-2
- Δείτε ένα απόσπασμα
- Black friday εκδόσεις: 10%
Η μελέτη «Η Σύγκρουση Πλοίων» πραγματεύεται μία κεντρική θεματική του ναυτικού δικαίου, η οποία δεν είχε αποτελέσει μέχρι σήμερα αντικείμενο μονογραφίας. Αναπτύσσει το ειδικό θεσμικό πλαίσιο της σύγκρουσης, την εννοιολογική της οριοθέτηση, τις αιτίες, τον νόμιμο λόγο και τις προϋποθέσεις της ειδικής αστικής ευθύνης. Επανεξετάζει βασικούς θεσμούς του ναυτικού, διεθνούς δικονομικού και ιδιωτικού διεθνούς δικαίου υπό το πρίσμα των ζητημάτων που γεννά η εμπλοκή περισσοτέρων πλοίων, υπευθύνων και ζημιωθέντων, σε μία σύγκρουση και αναλύει την επίδραση της σύγκρουσης στην ομαλή εκτέλεση διαφόρων ειδών συμβάσεων.
Το έργο απευθύνεται σε ερευνητές, δικαστικούς λειτουργούς, δικηγόρους και φορείς της αγοράς που ασχολούνται με το ναυτικό δίκαιο.
| ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ | |
| ΠΡΟΛΟΓΟΣ | Σελ. ΙΧ |
| ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ | Σελ. ΧΙΙΙ |
| ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ | Σελ. ΧΧV |
| ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ | |
| Α. Το ενδιαφέρον της επιστημονικής επανεξέτασης | Σελ. 1 |
| α. Η επικαιρότητα του θέματος | Σελ. 2 |
| β. Η σύγκρουση πλοίων στον πυρήνα του διεθνούς ομοιόμορφου ναυτικού δικαίου | Σελ. 7 |
| Β. Το πλαίσιο της έρευνας, η ακολουθούμενη επιστημονική προσέγγιση και η διάρθρωση της ύλης | Σελ. 9 |
| α. Το πλαίσιο της έρευνας και η ακολουθούμενη επιστημονική προσέγγιση | Σελ. 9 |
| α.1. Η ολιστική προσέγγιση της θεματικής | Σελ. 9 |
| α.2. Οι ακολουθούμενες ερμηνευτικές μέθοδοι | Σελ. 13 |
| α.3. Η βαρύτητα των ιδιωτικοδιεθνολογικών πτυχών της αστικής ευθύνης από σύγκρουση πλοίων | Σελ. 17 |
| α.4. Αξιοποίηση της συγκριτικής μεθόδου | Σελ. 20 |
| β. Η διάρθρωση της ύλης | Σελ. 22 |
| γ. Το ζήτημα της ορολογίας | Σελ. 23 |
| ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ | |
| ΕΝΝΟΙΟΛΟΓΙΚΗ ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΥΘΥΝΗΣ | |
| I. Η εννοιολογική οριοθέτηση της νομικής έννοιας της σύγκρουσης πλοίων | |
| §1 Νομοθετικός πλουραλισμός | Σελ. 28 |
| Α. Ουσιαστικού δικαίου διατάξεις | Σελ. 30 |
| α. Η ΔΣ των Βρυξελλών του 1910 | Σελ. 30 |
| α.1. Ιστορική αναδρομή | Σελ. 30 |
| α.2. Η θέση σε ισχύ της ΔΣ του 1910 | Σελ. 33 |
| β. Εθνικές ρυθμίσεις | Σελ. 37 |
| β.1. Η ρύθμιση του ΚΙΝΔ | Σελ. 37 |
| β.2. Δικαιοσυγκριτική επισκόπηση | Σελ. 42 |
| γ. Ιδιωτικές πρωτοβουλίες: Κανόνες της Λισαβόνας | Σελ. 43 |
| B. Λοιπά κείμενα | Σελ. 47 |
| α. Η ΔΣ του Λονδίνου του 1972 περί Διεθνών Κανονισμών προς Αποφυγή Συγκρούσεων στη Θάλασσα | Σελ. 47 |
| β. Οι ΔΣ του 1952 για την αστική και ποινική διεθνή δικαιοδοσία | Σελ. 50 |
| §2 Προϋποθέσεις ύπαρξης του ναυτικού ατυχήματος της σύγκρουσης πλοίων | Σελ. 55 |
| Α. Οι προϋποθέσεις ως προς τα υποκείμενα της σύγκρουσης | Σελ. 57 |
| α. Εμπλοκή δύο τουλάχιστον πλοίων | Σελ. 58 |
| α.1. Η έννοια του πλοίου στη ΔΣ 1910 | Σελ. 58 |
| i. Υιοθέτηση της επιστημονικής έννοιας του πλοίου | Σελ. 58 |
| ii. Περιορισμοί στην επιστημονική έννοια του πλοίου | Σελ. 64 |
| α.2. Η έννοια του πλοίου στο δωδέκατο κεφάλαιο του ΚΙΝΔ | Σελ. 66 |
| i. Νομοθετική έννοια του πλοίου και του πλωτού ναυπηγήματος | Σελ. 66 |
| ii. Ειδικότερα, τα ναυπηγήματα που χρησιμοποιούνται για ναυταθλητισμό και αναψυχή | Σελ. 71 |
| β. Ο απαιτούμενος βαθμός αλληλεπίδρασης μεταξύ των συγκρουσθέντων πλοίων | Σελ. 75 |
| β.1. Υλική επαφή μεταξύ των πλοίων | Σελ. 75 |
| β.2. Πρόκληση ζημίας λόγω αρνητικής επενέργειας του ενός πλοίου στο άλλο | Σελ. 77 |
| i. Η έννοια της έμμεσης σύγκρουσης | Σελ. 77 |
| ii. Ειδικές περιπτώσεις έμμεσης σύγκρουσης | Σελ. 80 |
| β.3. Το ενδεχόμενο της συρροής άμεσης και έμμεσης σύγκρουσης | Σελ. 82 |
| β.4. Η πρακτική σημασία της διάκρισης μεταξύ άμεσης και έμμεσης σύγκρουσης | Σελ. 84 |
| γ. Ενδιάμεσο συμπέρασμα: η διασταλτική ερμηνεία των προϋποθέσεων σύγκρουσης και η ratio αυτής | Σελ. 86 |
| Β. Τα αίτια της σύγκρουσης | Σελ. 87 |
| α. Αίτια υποκειμενικά | Σελ. 88 |
| α.1. Η παράβαση κανόνων ασφαλούς ναυσιπλοΐας | Σελ. 89 |
| i. Κανόνες καθολικής εφαρμογής | Σελ. 89 |
| (1) Γενικοί κανόνες διαγωγής πλοίων | Σελ. 91 |
| 1.1. Η υποχρέωση επιτήρησης του περιβάλλοντος το πλοίο χώρου | Σελ. 91 |
| 1.2. Η υποχρέωση τήρησης ασφαλούς ταχύτητας | Σελ. 96 |
| 1.3. Η συντηρητική εφαρμογή των γενικών κανόνων | Σελ. 98 |
| (2) Κανόνες διαγωγής των πλοίων ενόψει αλλήλων | Σελ. 99 |
| 2.1. Η περίπτωση της προσπέρασης | Σελ. 99 |
| 2.2. Η περίπτωση των αντίθετων πορειών | Σελ. 100 |
| 2.3. Η περίπτωση της διασταύρωσης πορειών | Σελ. 101 |
| 2.4. Οι κατευθυντήριες γραμμές υλοποίησης των κανόνων | Σελ. 103 |
| (3) Η τήρηση των ηχητικών και οπτικών προειδοποιήσεων και ενημέρωσης περί της θέσης του πλοίου | Σελ. 104 |
| (4) Το γενικό καθήκον ασφαλούς ναυσιπλοΐας και ναυτικής επιμέλειας | Σελ. 106 |
| ii. Ειδικοί κανόνες | Σελ. 112 |
| (1) Ειδικοί κανόνες σε συνθήκες περιορισμένης ορατότητας | Σελ. 112 |
| (2) Ειδικοί κανόνες σε περίπτωση πλοήγησης σε στενούς διαύλους ή κατά την τήρηση συστήματος διαχωρισμού της κυκλοφορίας | Σελ. 112 |
| (3) Ειδικοί κανόνες σε περίπτωση πλοήγησης εντός λιμένος | Σελ. 116 |
| (4) Οι Διεθνείς Κανονισμοί Ιστιοδρομιών της Διεθνούς Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας | Σελ. 117 |
| α.2. Η αναξιοπλοΐα του πλοίου | Σελ. 119 |
| i. Οι επιμέρους μορφές αξιοπλοΐας του πλοίου | Σελ. 120 |
| ii. Το ρυθμιστικό πλαίσιο που διέπει τη ναυτική καταλληλότητα ενός πλοίου | Σελ. 122 |
| (1) Η ΔΣ STCW 1978 | Σελ. 123 |
| (2) Ο Κώδικας ISM | Σελ. 127 |
| β. Αίτια αντικειμενικά | Σελ. 130 |
| II. Η ρύθμιση της αστικής ευθύνης από σύγκρουση πλοίων | |
| §1 Η οριοθέτηση του πεδίου εφαρμογής της ειδικής ρύθμισης | Σελ. 132 |
| Α. Ratione materiae οριοθέτηση | Σελ. 132 |
| α. Εξαίρεση των ζημιών προσώπων που «συνδέονται» με προϋπάρχουσα της σύγκρουσης σχέση με συγκρουσθέν πλοίο | Σελ. 133 |
| α.1. Εξαίρεση των ζημιών των ίδιων ενδιαφερόμενων | Σελ. 134 |
| i. Οι αξιώσεις των συγγενών των θυμάτων των επιβατών | Σελ. 135 |
| ii. Οι αξιώσεις προσώπων που κατά τη στιγμή της σύγκρουσης ευρίσκονταν στο πλοίο χωρίς να έχουν συνάψει κάποια σύμβαση με «αυτό» | Σελ. 136 |
| iii. Η αξίωση αποζημίωσης που εγείρεται κατά του πραγματικού μεταφορέα | Σελ. 139 |
| α.2. Εξαίρεση των ζημιών των πλοίων που «συνδέονται» με προϋπάρχουσα της σύγκρουσης συμβατική σχέση | Σελ. 145 |
| i. Το είδος των εξαιρούμενων ζημιών | Σελ. 145 |
| ii. Το είδος των συμβατικών σχέσεων | Σελ. 146 |
| iii. Η κατανομή της αστικής ευθύνης με βάση τις ρήτρες Knock-for-Knock | Σελ. 149 |
| iv. Η περίπτωση της σύγκρουσης εντός συμβατικού πλαισίου που δεν έχει καταρτιστεί μεταξύ των συγκρουσθέντων πλοίων | Σελ. 155 |
| (1) Το πρόβλημα | Σελ. 155 |
| (2) Η νομολογία των νορβηγικών δικαστηρίων | Σελ. 156 |
| (3) Προσέγγιση υπό την έποψη του ελληνικού δικαίου | Σελ. 158 |
| v. Η σύγκρουση πλοίων στο πλαίσιο ρεγκάτας | Σελ. 160 |
| β. Εξαίρεση των ζημιών τρίτων προσώπων | Σελ. 161 |
| β.1. Γενικό πλαίσιο | Σελ. 161 |
| β.2. Ειδικότερα η περίπτωση των ζημιών των τρίτων ανυπαίτιων πλοίων | Σελ. 165 |
| i. Αδυναμία υπαγωγής στην ειδική ρύθμιση | Σελ. 165 |
| ii. Ρύθμιση με βάση το συμπληρωματικώς εφαρμοστέο εθνικό δίκαιο | Σελ. 168 |
| Β. Ratione personae οριοθέτηση | Σελ. 171 |
| α. Προσδιορισμός του υποκειμένου της αστικής ευθύνης από σύγκρουση πλοίων | Σελ. 172 |
| α.1. Το ασαφές περιεχόμενο της έννοιας της «ευθύνης του πλοίου» | Σελ. 172 |
| α.2. Η σύνδεση της ευθύνης με το πρόσωπο του εκμεταλλευόμενου το πλοίο | Σελ. 173 |
| α.3. Ο προσδιορισμός του προσώπου που εκμεταλλεύεται το πλοίο | Σελ. 177 |
| i. Όταν ο οικονομικός προορισμός του πλοίου είναι κερδοσκοπικός | Σελ. 177 |
| (1) Ναύλωση γυμνού σκάφους | Σελ. 179 |
| (2) Χρηματοδότηση της ναυτιλιακής επιχείρησης | Σελ. 182 |
| ii. Η ιδιαίτερη περίπτωση των σκαφών αναψυχής | Σελ. 185 |
| α.4. Ο φορέας της επιχείρησης που εκμεταλλεύεται το πλοίο | Σελ. 189 |
| β. Ο αποκλειστικός χαρακτήρας της ρύθμισης | Σελ. 193 |
| β.1. Ευθύνη ρυθμιζόμενη αποκλειστικά από το δίκαιο της σύγκρουσης πλοίων | Σελ. 193 |
| β.2. Ευθύνη παράλληλη με αυτήν των υπαίτιων και υπεύθυνων για τη σύγκρουση προσώπων | Σελ. 197 |
| β.3. Η ρύθμιση της ευθύνης των υπαίτιων προσώπων με βάση τις γενικές διατάξεις | Σελ. 203 |
| Γ. Διαχείριση των στοιχείων αλλοδαπότητας | Σελ. 208 |
| α. Το πεδίο εφαρμογής της ΔΣ του 1910 | Σελ. 209 |
| α.1. Το επιλεχθέν κριτήριο: η σημαία των εμπλεκόμενων στη σύγκρουση πλοίων | Σελ. 209 |
| α.2. Τα απορριφθέντα κριτήρια | Σελ. 215 |
| β. Κανόνες προσδιορισμού του εφαρμοστέου δικαίου | Σελ. 219 |
| β.1. Σε περίπτωση σύγκρουσης μεταξύ πλοίων που «συνδέονται» συμβατικά | Σελ. 222 |
| β.2. Σε περίπτωση σύγκρουσης πλοίων σε εθνικά ύδατα | Σελ. 223 |
| i. Στο προ του ΚανΡώμη ΙΙ δίκαιο | Σελ. 224 |
| ii. Στο μετά τον ΚανΡώμη ΙΙ δίκαιο | Σελ. 226 |
| β.3. Σε περίπτωση σύγκρουσης πλοίων σε διεθνή ύδατα | Σελ. 233 |
| i. Η επικράτηση της lex fori στο προ του ΚανΡώμη ΙΙ δίκαιο | Σελ. 234 |
| (1) Στο ελληνικό δίκαιο | Σελ. 234 |
| (2) Δικαιοσυγκριτική επισκόπηση | Σελ. 235 |
| ii. Ο προσδιορισμός του εφαρμοστέου δικαίου στο πλαίσιο του ΚανΡώμη ΙΙ | Σελ. 237 |
| (1) Αξιοποίηση των διατάξεων της ΔΣ για το Δίκαιο της Θάλασσας | Σελ. 238 |
| (2) Η ένταξη της σύγκρουσης πλοίων σε διεθνή ύδατα στο πεδίο εφαρμογής του ΚανΡώμη ΙΙ | Σελ. 239 |
| 2.1. Η άποψη υπέρ της υπαγωγής στο πεδίο εφαρμογή του ΚανΡώμη ΙΙ | Σελ. 239 |
| 2.2. Η άποψη υπέρ της επιστροφής στους εθνικούς κανόνες ιδ.δ.δ.. | Σελ. 244 |
| γ. Η σύγκρουση και ο συντονισμός της ΔΣ του 1910 με τους Κανονισμούς Ρώμη Ι και ΙΙ | Σελ. 247 |
| §2 Το περιεχόμενο της ρύθμισης | Σελ. 252 |
| Α. Η νομική βάση της ειδικής αστικής ευθύνης από σύγκρουση πλοίων | Σελ. 252 |
| α. Το «πταίσμα» του «πλοίου» ως νόμιμος λόγος της αστικής ευθύνης από σύγκρουση πλοίων | Σελ. 253 |
| α.1. Το περιεχόμενο του όρου «πλοίο» και του όρου «πταίσμα» κατά την κατάστρωση του νόμιμου λόγου ευθύνης | Σελ. 254 |
| i. Το περιεχόμενο του όρου «πλοίο» | Σελ. 254 |
| ii. Το περιεχόμενο της έννοιας του «προσώπου που ίσταται στο ζημιογόνο πλοίο» | Σελ. 256 |
| (1) Οι προστηθέντες | Σελ. 259 |
| (2) Τα πρόσωπα που ευρίσκονται σε ενεργητική εγγύτητα με το πλοίο | Σελ. 266 |
| iii. Η περίπτωση της αδυναμίας προσδιορισμού του υπαίτιου προσώπου που ίσταται στο ζημιογόνο πλοίο | Σελ. 272 |
| iv. Το περιεχόμενο του όρου «πταίσμα» | Σελ. 275 |
| α.2. Η εξειδίκευση του λευκού κανόνα δικαίου των άρθρων 3 της ΔΣ 1910 και 236 εδ. α΄ ΚΙΝΔ | Σελ. 284 |
| i. Η παρανομία | Σελ. 284 |
| ii. Το πταίσμα | Σελ. 288 |
| β. Ο αιτιώδης σύνδεσμος ανάμεσα στον νόμιμο λόγο ευθύνης και την επέλευση του ναυτικού ατυχήματος | Σελ. 293 |
| γ. Η κατανομή του βάρους και τα μέσα απόδειξης | Σελ. 296 |
| γ.1. Η κατανομή του βάρους απόδειξης | Σελ. 296 |
| i. Το βάρος απόδειξης στον ζημιωθέντα | Σελ. 296 |
| ii. Η απαγόρευση νομίμων τεκμηρίων | Σελ. 297 |
| iii. Η ειδικότερη περίπτωση της σύγκρουσης κατά το στάδιο της ρυμούλκησης | Σελ. 298 |
| iv. Το επιτρεπτό των δικαστικών τεκμηρίων | Σελ. 300 |
| v. Το διαφορετικό παράδειγμα του αμερικανικού δικαίου | Σελ. 302 |
| γ.2. Τα διαθέσιμα αποδεικτικά μέσα | Σελ. 305 |
| Β. Η απαλλαγή από την ευθύνη | Σελ. 311 |
| α. Η απαλλαγή από την ευθύνη στο προ της ΔΣ του 1910 δίκαιο | Σελ. 311 |
| α.1. Ο κανόνας του συντρέχοντος πταίσματος | Σελ. 311 |
| α.2. Ο κανόνας της ισότιμης κατανομής της ζημίας | Σελ. 312 |
| α.3. Ο κανόνας της κατανομής της ζημίας με βάση τη βαρύτητα της επίμεμπτης συμπεριφοράς | Σελ. 318 |
| β. Η συνυπαίτια σύγκρουση και η κατανομή της ευθύνης μεταξύ των συγκρουσθέντων πλοίων | Σελ. 320 |
| β.1. Μερική απαλλαγή λόγω συντρέχοντος πταίσματος | Σελ. 320 |
| i. Ο προσδιορισμός των κριτηρίων για το επιμερισμό της ευθύνης | Σελ. 323 |
| (1) Η ρύθμιση της ΔΣ του 1910 | Σελ. 323 |
| (2) Η νομολογία των ελληνικών δικαστηρίων | Σελ. 326 |
| ii. Η περίπτωση της αδυναμίας καθορισμού της αναλογίας της υπαίτιας αιτιώδους συμβολής των πλοίων στην επέλευση της σύγκρουσης | Σελ. 330 |
| β.2. Μερική απαλλαγή λόγω πταίσματος του μεταφέροντος πλοίου | Σελ. 332 |
| i. Η επίκληση του πταίσματος του μεταφέροντος πλοίου έναντι του αλλότριου ενδιαφερόμενου | Σελ. 333 |
| (1) Η λειτουργία του κανόνα της διαιρετής ευθύνης | Σελ. 333 |
| (2) Το δικαιοπολιτικό θεμέλιο του κανόνα της διαιρετής ευθύνης | Σελ. 338 |
| (3) Οι τάσεις αμφισβήτησής του κανόνα της διαιρετής ευθύνης | Σελ. 340 |
| 3.1. Η εξάλειψη του δικαιοπολιτικού θεμελίου της διαιρετής ευθύνης | Σελ. 340 |
| 3.2. Η έλλειψη επαρκούς θεμελίωσης της διαιρετής ευθύνης για τις υλικές ζημίες των επιβατών | Σελ. 343 |
| 3.3. Η αμφισβήτηση της διαιρετής ευθύνης στο δίκαιο των ΗΠΑ | Σελ. 344 |
| ii. Το πταίσμα ως νομική βάση του δικαιώματος αναγωγής | Σελ. 347 |
| (1) Η λειτουργία του κανόνα της εις ολόκληρον ευθύνης και του αναγωγικού δικαιώματος | Σελ. 347 |
| (2) Το περιεχόμενο της εις ολόκληρον ευθύνης και του αναγωγικού δικαιώματος: ζητήματα εφαρμοστέου δικαίου | Σελ. 352 |
| γ. Η ανυπαίτια σύγκρουση και η απαλλαγή των εμπλεκόμενων πλοίων από την ευθύνη τους | Σελ. 354 |
| γ.1. Η περίπτωση της αδυναμίας προσδιορισμού των αιτιών | Σελ. 357 |
| γ.2. Η ανωτέρα βία | Σελ. 360 |
| γ.3. Το τυχερό γεγονός | Σελ. 365 |
| ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ | |
| Η ΝΟΜΙΚΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣ ΑΠΟ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΠΛΟΙΩΝ | |
| I. Ναυτικές απαιτήσεις που υπάγονται στο δίκαιο της σύγκρουσης πλοίων | |
| §1 Προσδιορισμός της προς αποκατάσταση ζημίας και οι εξασφαλίσεις της ναυτικής απαίτησης | Σελ. 370 |
| Α. Το περιεχόμενο της προς αποκατάσταση ζημίας | Σελ. 370 |
| α. Σε περίπτωση ολικής καταστροφής (απώλειας) του πλοίου | Σελ. 377 |
| β. Σε περίπτωση πρόκλησης βλαβών στο πλοίο | Σελ. 380 |
| β.1. Το οικονομικό κόστος της διάσωσης του πλοίου | Σελ. 381 |
| β.2. Το οικονομικό κόστος της προσωρινής απώλειας της χρήσης του πλοίου | Σελ. 387 |
| i. Δαπάνες κάλυψης | Σελ. 387 |
| (1) Η χρησιμοποίηση εφεδρικού πλοίου | Σελ. 389 |
| (2) Η χρησιμοποίηση αδελφού πλοίου | Σελ. 391 |
| (3) Η επιλογή της ναύλωσης μικρής διάρκειας | Σελ. 393 |
| ii. Διαφυγόντα κέρδη | Σελ. 393 |
| iii. Άσκοπες δαπάνες χρήσης | Σελ. 398 |
| γ. Σε κάθε περίπτωση | Σελ. 399 |
| Β. Οι εξασφαλίσεις της ναυτικής απαίτησης | Σελ. 401 |
| α. Η εξασφάλιση της αξίωσης δια της εκ του νόμου διεύρυνσης των παθητικώς ενεχόμενων προσώπων | Σελ. 402 |
| α.1. Η ευθύνη του κυρίου του πλοίου για τις απαιτήσεις από τον εφοπλισμό | Σελ. 402 |
| α.2. Η ευθύνη του αποκτώντος την κυριότητα του πλοίου | Σελ. 407 |
| β. Η εμπράγματη εξασφάλιση της αξίωσης: αξίωση εξοπλισμένη με ναυτικό προνόμιο επί του υπαίτιου πλοίου | Σελ. 411 |
| β.1. Οι κανόνες προσδιορισμού του εφαρμοστέου δικαίου | Σελ. 411 |
| β.2. Το περιεχόμενο και η έκταση του προνομίου με βάση το ελληνικό δίκαιο | Σελ. 414 |
| β.3. Η επίδραση της αφερεγγυότητας | Σελ. 421 |
| i. Σε περίπτωση σύγκρουσης προγενέστερης της πτώχευσης | Σελ. 421 |
| ii. Σε περίπτωση σύγκρουσης μεταγενέστερης της πτώχευσης | Σελ. 423 |
| γ. Η εξασφάλιση της αξίωσης δια της αναγνώρισης δυνατότητας συντηρητικής κατάσχεσης του ζημιώσαντος πλοίου | Σελ. 424 |
| γ.1. Η ναυτική απαίτηση του ζημιωθέντος ως θαλάσσια απαίτηση επιτρέπουσα τη συντηρητική κατάσχεση | Σελ. 425 |
| γ.2. Η κατάσχεση πλοίου μη ανήκοντος στον υπεύθυνο εκμεταλλευόμενο το ζημιώσαν πλοίο | Σελ. 428 |
| i. Κατάσχεση μεταβιβασθέντος πλοίου | Σελ. 430 |
| ii. Κατάσχεση ναυλωμένου πλοίου | Σελ. 431 |
| (1) Πριν τη λήξη ισχύος της σύμβασης ναύλωσης | Σελ. 432 |
| (2) Μετά τη λήξη ισχύος της σύμβασης ναύλωσης | Σελ. 434 |
| δ. Η ασφαλιστική κάλυψη της ναυτικής απαίτησης: Η υποχρεωτική ασφάλιση της αστικής ευθύνης και η δυνατότητα έγερσης ευθείας αξίωσης αποζημίωσης κατά του ασφαλιστή | Σελ. 435 |
| δ.1. Το θεσμικό πλαίσιο της υποχρεωτικής ασφάλισης αστικής ευθύνης | Σελ. 440 |
| δ.2. Η υποχρεωτική κάλυψη της ασφαλιστικής ευθύνης στην πράξη | Σελ. 446 |
| δ.3. Τρόποι ικανοποίησης της ναυτικής απαίτησης από την περιουσία του ασφαλιστή αστικής ευθύνης | Σελ. 451 |
| i. Η ευθεία αξίωση αποζημίωσης κατά του ασφαλιστή αστικής ευθύνης | Σελ. 451 |
| (1) Οι κανόνες προσδιορισμού του εφαρμοστέου δικαίου | Σελ. 451 |
| (2) Η ευθεία αξίωση στο ελληνικό δίκαιο | Σελ. 455 |
| 2.1. Το αποδεκτό της ευθείας αξίωσης | Σελ. 455 |
| 2.2. Το περιεχόμενο της ευθείας αξίωσης | Σελ. 459 |
| ii. Συμβατική σωρευτική αναδοχή χρέους και αξίωση ελευθέρωσης | Σελ. 463 |
| iii. Πλαγιαστική αγωγή κατά του ασφαλιστή | Σελ. 465 |
| iv. Προσεπίκληση του ασφαλιστή από τον ασφαλισμένο ζημιώσαντα | Σελ. 467 |
| §2 Τα ουσιαστικά και δικονομικά όρια της προστασίας | Σελ. 470 |
| Α. Όρια χρονικά | Σελ. 470 |
| α. Σύμφωνα με τη ρύθμιση της ΔΣ του 1910 | Σελ. 471 |
| β. Σύμφωνα με τη ρύθμιση του άρθρου 289 περ. 6 ΚΙΝΔ | Σελ. 474 |
| β.1. Η ερμηνεία της διάταξης | Σελ. 474 |
| β.2. Οι λόγοι αναστολής και διακοπής της παραγραφής | Σελ. 479 |
| Β. Όρια ποσοτικά | Σελ. 482 |
| α. Ο περιορίσιμος χαρακτήρας των ναυτικών απαιτήσεων | Σελ. 483 |
| β. Η εσωτερική ενότητα των ρυθμίσεων της αστικής ευθύνης και του περιορισμού αυτής | Σελ. 488 |
| β.1. Η έννοια του πλοίου στη ΔΣ LLMC 1976/1996 | Σελ. 491 |
| i. Ο γενικός κανόνας | Σελ. 491 |
| ii. Οι επιμέρους διαφοροποιήσεις | Σελ. 493 |
| (1) Ρητές εξαιρέσεις | Σελ. 493 |
| (2) Ειδικότερα, η περίπτωση των πλοίων που δεν έχουν οικονομικό προορισμό | Σελ. 494 |
| β.2. Η εξατομίκευση του ναυτικού ατυχήματος ως παράμετρος υπολογισμού των ορίων ευθύνης | Σελ. 499 |
| i. Το ζήτημα | Σελ. 499 |
| ii. Η απάντηση των αυστραλιανών δικαστηρίων | Σελ. 501 |
| iii. Ίδια θέση | Σελ. 503 |
| γ. Τα μέσα επίτευξης της πλήρους αποκατάστασης της ζημίας | Σελ. 509 |
| γ.1. Η μετατροπή της ευθύνης του εκμεταλλευόμενου το πλοίο σε απεριόριστη | Σελ. 509 |
| i. Η επίδειξη αδιαφορίας | Σελ. 510 |
| ii. Η επίγνωση της πιθανότητας επέλευσης της ζημίας | Σελ. 511 |
| iii. Οι υπόλοιπες προϋποθέσεις έκπτωσης από το δικαίωμα περιορισμού | Σελ. 515 |
| γ.2. Ο περιορισμός του ύψους της ναυτικής απαίτησης δια του συμψηφισμού | Σελ. 521 |
| Γ. Η διεθνής δικαιοδοσία επί της αξίωσης αποζημίωσης | Σελ. 524 |
| α. Οι βάσεις διεθνούς δικαιοδοσίας | Σελ. 525 |
| α.1. Τα καλούμενα σε εφαρμογή κείμενα | Σελ. 525 |
| α.2. Ο συντονισμός των ΔΣ του ναυτικού δικαίου με το δικονομικό ιδ.δ.δ. της Ε.Ε. | Σελ. 526 |
| i. Το άρθρο 71 του ΚανΒρυξ Ι (bis) | Σελ. 526 |
| ii. Η νομολογία του ΔικΕΕ | Σελ. 529 |
| iii. Η διαμόρφωση της σχέσης των ΔΣ με το ιδ.δ.δ. της Ε.Ε., με βάση τα σύγχρονα νομοθετικά δεδομένα | Σελ. 535 |
| iv. Η συμπληρωματική εφαρμογή των κανόνων απονομής διεθνούς δικαιοδοσίας επί ζητημάτων που δεν ρυθμίζονται από ΔΣ | Σελ. 539 |
| α.3. Η οριοθέτηση του πεδίου εφαρμογής των ΔΣ και του ΚανΒρυξ Ι (bis) | Σελ. 542 |
| α.4. Οι υποδεικνυόμενοι κανόνες απονομής διεθνούς δικαιοδοσίας | Σελ. 547 |
| i. Ο κανόνας της ιδιωτικής αυτονομίας | Σελ. 547 |
| (1) Ρήτρες παρέκτασης διεθνούς δικαιοδοσίας | Σελ. 548 |
| (2) Ρήτρες διαιτησίας | Σελ. 550 |
| (3) Ρήτρες προβλεπόμενες σε συμβάσεις ασφάλισης αστικής ευθύνης | Σελ. 557 |
| 3.1. Ρήτρες παρέκτασης διεθνούς δικαιοδοσίας | Σελ. 557 |
| 3.2. Ρήτρες διαιτησίας | Σελ. 561 |
| ii. Το forum της έδρας του εναγομένου | Σελ. 567 |
| iii. Το forum actoris | Σελ. 568 |
| iv. Το forum arresti | Σελ. 571 |
| v. Τα δικαστήρια του κράτους της σημαίας του πλοίου | Σελ. 574 |
| vi. Το forum delicti | Σελ. 575 |
| (1) Το forum delicti με βάση τα εφαρμοζόμενα κείμενα | Σελ. 575 |
| (2) Η επιλογή του forum delicti ως forum conveniens | Σελ. 582 |
| vii. Δυνατότητες επέκτασης της διεθνούς δικαιοδοσίας του πρώτου χρονικά επιληφθέντος δικαστηρίου | Σελ. 587 |
| β. Η επίδραση της σύστασης κεφαλαίου περιορισμού στον προσδιορισμό της διεθνούς δικαιοδοσίας | Σελ. 588 |
| β.1. Η απουσία ρύθμισης εντός της ΔΣ LLMC 1976/1996 | Σελ. 589 |
| β.2. Η προϋπόθεση της άσκησης προηγούμενης αγωγής | Σελ. 590 |
| β.3. Οι κανόνες προσδιορισμού των βάσεων διεθνούς δικαιοδοσίας | Σελ. 596 |
| β.4. Το εύρος της δικαιοδοτικής εξουσίας του επιλαμβανόμενου της αίτησης σύστασης κεφαλαίου περιορισμού δικαστηρίου | Σελ. 601 |
| β.5. Ο συντονισμός των δύο παράλληλων διαδικασιών αίτησης σύστασης κεφαλαίου περιορισμού και κύριας αγωγής | Σελ. 608 |
| i. Απουσία εκκρεμοδικίας μεταξύ της κύριας δίκης και της διαδικασίας της σύστασης κεφαλαίου περιορισμού | Σελ. 609 |
| ii. Οι ουσιαστικού δικαίου συνέπειες της σύστασης κεφαλαίου περιορισμού | Σελ. 615 |
| (1) Με βάση τους κανόνες της ΔΣ LLMC 1976/1996 | Σελ. 615 |
| (2) Η δυνητική επιρροή των κανόνων του ιδ.δ.δ. της Ε.Ε.. | Σελ. 621 |
| II. Ναυτικές απαιτήσεις που εκφεύγουν από το δίκαιο της σύγκρουσης πλοίων | |
| §1 Ζημίες προκαλούμενες σε ίδιους ενδιαφερόμενους | Σελ. 628 |
| Α. Η επίδραση στην ομαλή εκτέλεση της σύμβασης ναύλωσης | Σελ. 629 |
| Β. Ζημίες προκαλούμενες σε ίδιους ενδιαφερόμενους, δικαιούχους φορτίου και επιβάτες | Σελ. 636 |
| α. Ζημίες σε δικαιούχους φορτίων | Σελ. 636 |
| α.1. Το ρυθμιστικό πλαίσιο της ευθύνης του θαλάσσιου μεταφορά εμπορευμάτων | Σελ. 636 |
| α.2. Τα χαρακτηριστικά της ευθύνης του θαλάσσιου μεταφορέα και η απαλλαγή από αυτήν | Σελ. 643 |
| i. Ο νόμιμος λόγος και η νομική φύση της ευθύνης του θαλάσσιου μεταφορέα | Σελ. 643 |
| ii. Περιπτώσεις απαλλαγής από την ευθύνη | Σελ. 649 |
| (1) Η σύγκρουση πλοίων ως λόγος απαλλαγής από την ευθύνη | Σελ. 649 |
| (2) Περιπτώσεις μερικής απαλλαγής από την ευθύνη | Σελ. 657 |
| 2.1. Η θεωρία της overriding obligation | Σελ. 658 |
| 2.2. Η θεωρία της απαλλαγής λόγω συντρέχοντος πταίσματος | Σελ. 660 |
| 2.3. Η κατανομή της ευθύνης ειδικά στην περίπτωση της σύγκρουσης πλοίων | Σελ. 663 |
| α.3. Οι καλυπτόμενες ζημίες | Σελ. 667 |
| α.4. Εξασφαλίσεις της ναυτικής απαίτησης | Σελ. 673 |
| α.5. Όρια χρονικά | Σελ. 674 |
| α.6. Όρια ποσοτικά | Σελ. 679 |
| α.7. Ζητήματα διεθνούς δικαιοδοσίας | Σελ. 683 |
| β. Ζημίες σε επιβάτες και στις αποσκευές τους | Σελ. 686 |
| β.1. Κατά την εκτέλεση σύμβασης θαλάσσιας μεταφοράς | Σελ. 686 |
| i. Το ρυθμιστικό πλαίσιο και το πεδίο εφαρμογής του | Σελ. 686 |
| ii. Οι καλυπτόμενες ζημίες | Σελ. 691 |
| iii. Το περίγραμμα της ευθύνης του θαλάσσιου μεταφορέα επιβατών | Σελ. 695 |
| β.2. Κατά την εκτέλεση σύμβασης θαλάσσιας περιήγησης | Σελ. 705 |
| i. Το θεσμικό πλαίσιο της σύμβασης θαλάσσιας περιήγησης | Σελ. 705 |
| ii. Η ρύθμιση της ευθύνης του διοργανωτή θαλάσσιας περιήγησης | Σελ. 708 |
| Γ. Η σύγκρουση πλοίων ως ναυτεργατικό ατύχημα | Σελ. 715 |
| α. Ο προσδιορισμός του εφαρμοστέου δικαίου | Σελ. 716 |
| β. Η αστική ευθύνη για την επέλευση ναυτεργατικού ατυχήματος | Σελ. 717 |
| §2 Ζημίες σε τρίτα μη εμπλεκόμενα στην ναυτική αποστολή πρόσωπα. Ειδικά οι ζημίες από θαλάσσια ρύπανση | Σελ. 722 |
| Α. Από διαρροή πετρελαίου κίνησης | Σελ. 723 |
| α. Η ευθύνη του πλοιοκτήτη για ζημίες από θαλάσσια ρύπανση λόγω διαρροής πετρελαίου κίνησης | Σελ. 723 |
| β. Ειδικά η ευθύνη στην περίπτωση της διαρροής πετρελαίου κίνησης λόγω σύγκρουσης πλοίων | Σελ. 731 |
| Β. Από διαρροή πετρελαίου από δεξαμενόπλοιο | Σελ. 733 |
| α. Οι βασικές πτυχές της ευθύνης | Σελ. 733 |
| β. Ειδικά η ευθύνη σε περίπτωση σύγκρουσης | Σελ. 736 |
| β.1. Σε περίπτωση σύγκρουσης δεξαμενόπλοιων | Σελ. 736 |
| β.2. Σε περίπτωση σύγκρουσης δεξαμενόπλοιου και πλοίου μη καλυπτόμενου από το πεδίο εφαρμογής της ΔΣ CLC 1992/2000 | Σελ. 738 |
| i. H υπαγωγή στο κοινό δίκαιο ii. Ειδικότερα ζητήματα γύρω από την ευθύνη του άλλου «πλοίου» | Σελ. 739 |
| γ. Οι περιπτώσεις μικτής θαλάσσιας ρύπανσης | Σελ. 744 |
| ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ - ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ | Σελ. 747 |
| ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ | Σελ. 799 |