ΚΕΙΜΕΝΑ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ (ΤΣΕΠΗΣ)
- Εκδοση: 2η 2024
- Σχήμα: 12x17
- Βιβλιοδεσία: Εύκαμπτη
- Σελίδες: 880
- ISBN: 978-618-08-0380-8
Το συλλογικό έργο «Κείμενα Διεθνούς Δικαίου» περιλαμβάνει τα βασικά διεθνή κείμενα που είναι απαραίτητα για την τεκμηρίωση και την πρακτική εμπέδωση του Διεθνούς Δικαίου έτσι ώστε ο αναγνώστης να συμμετάσχει ενεργά με άμεση πρόσβαση στις πηγές τεκμηρίωσης των θεωρητικών ενοτήτων του διεθνούς δικαίου.
Το βιβλίο αποτελεί ένα πολύτιμο βοήθημα τόσο για τους φοιτητές των Νομικών Σχολών αλλά και άλλων πανεπιστημιακών Τμημάτων Διεθνών Σπουδών, με έμφαση στο Διεθνές Δίκαιο ή στις Διεθνείς Σχέσεις, όσο και για τον ερευνητή, εφαρμοστή και απλό αναγνώστη που ασχολείται με θέματα διεθνούς δικαίου παρέχοντάς τους το ισχύον διεθνές κανονιστικό πλαίσιο συστηματοποιημένο σε αναλυτικές θεματικές ενότητες.
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ V
ΜΕΡΟΣ Ι
ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ ΚΕΙΜΕΝΑ
Α. Συνταγματικές διατάξεις
Σύνταγμα της Ελλάδος 1975/1986/2001/2008/2019 1
Β. Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών 5
Αναγκαστικός Νόμος 585 της 27/29 Σεπτεμβρίου 1945 5
ΜΕΡΟΣ ΙΙ
ΠΗΓΕΣ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ
Α. Διεθνείς Συνθήκες
1. Σύμβαση της Βιέννης περί Δικαίου των Συνθηκών, 1969
Νομοθετικό Διάταγμα 402 της 2/23 Μαΐου 1974 47
2. Ενδιάμεση συμφωνία (Ελλάς - Π.Γ.Δ.Μ.) 91
3. Συμφωνία Πρεσπών
Νόμος 4588 της 25ης Ιανουαρίου 2019 103
Β. Διεθνές έθιμο
1. ΔΔΧ, Υφαλοκρηπίδα της Βόρειας Θάλασσας, 1969 162
2. ΔΔΧ, Στρατιωτικές και παραστρατιωτικές δραστηριότητες
στη Νικαράγουα και κατ’ αυτής, 1986 163
Γ. Γενικές αρχές του Διεθνούς Δικαίου
1. Υπόθεση Στενού της Κέρκυρας, 1949 164
Δ. Μονομερείς πράξεις των Κρατών
1. ΔΔΧ, Πυρηνικές δοκιμές, 1974 165
2. ΕΔΔ, Κατευθυντήριες αρχές περί των μονομερών
διακηρύξεων των Κρατών που δημιουργούν νομικές
υποχρεώσεις, 2006 166
Ε. Ιεραρχία των κανόνων δικαίου
1. ΔΔΧ, Barcelona Traction, Light and Power Company,
Limited, 1970 169
2. ΔΔΧ, Ένοπλες δραστηριότητες
στο έδαφος του Κογκό, 2005 170
3. ΔΔΧ, Εφαρμογή της Σύμβασης για την Πρόληψη και
την Τιμωρία του Εγκλήματος της Γενοκτονίας, 1996 172
ΜΕΡΟΣ ΙΙΙ
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ
Α. Το Κράτος στη διεθνή κοινότητα
1. Σύμβαση του Μοντεβιδέο για τα δικαιώματα
και τις υποχρεώσεις των Κρατών, 1933 175
2. Γνωμοδότηση 1 της Διαιτητικής Επιτροπής της Διάσκεψης
για την Ειρήνη στη Γιουγκοσλαβία [1991] 181
3. Διακήρυξη για την απόδοση ανεξαρτησίας στις αποικιακές
χώρες και λαούς, Ψήφισμα ΓΣ ΟΗΕ 1514 (XV) [1960] 185
4. Διακήρυξη περί των αρχών του Διεθνούς Δικαίου
για τις φιλικές σχέσεις και τη συνεργασία μεταξύ Κρατών
σύμφωνα με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, Ψήφισμα
ΓΣ ΟΗΕ 2625 (XXV) [1970] 188
5. Συνδιάσκεψη για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία
στην Ευρώπη, Τελική Πράξη, Ελσίνκι, 1975 203
6. ΔΔΧ, Συνοριακή διαφορά, 1986 215
Β. Αναγνώριση Κράτους
1. Ευρωπαϊκή Κοινότητα, Κατευθυντήριες γραμμές για
την αναγνώριση νέων Κρατών στην Ανατολική Ευρώπη
και στη Σοβιετική Ένωση, 1991 219
Γ. Διαδοχή Κρατών
1. Σύμβαση της Βιέννης για τη Διαδοχή Κρατών
ως προς τις Συμβάσεις, 1978 221
2. Σύμβαση της Βιέννης για τη Διαδοχή Κρατών ως προς
την Κρατική Περιουσία, τα Αρχεία και τα Χρέη, 1983 253
3. Κοινοπολιτεία Ανεξαρτήτων Κρατών,
Διακήρυξη της Άλμα-Άτα, 1991 275
4. Γνωμοδότηση 9 της Διαιτητικής Επιτροπής της Διάσκεψης
για την Ειρήνη στη Γιουγκοσλαβία [1992] 278
Δ. Διπλωματικές και προξενικές σχέσεις
1. Σύμβαση της Βιέννης για τις Διπλωματικές Σχέσεις, 1961 281
2. Σύμβαση της Βιέννης για τις Προξενικές Σχέσεις, 1963 306
Ε. Ετεροδικία Κράτους και κρατικών αξιωματούχων
1. Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τις δικαιοδοτικές
ασυλίες των Κρατών και της περιουσίας τους, 2004 353
2. ΑΠ 11/2000, Νομαρχία Βοιωτίας κατά του Γερμανικού
Δημοσίου 374
3. ΑΕΔ 6/2002, Μαργέλλος και άλλοι κατά του Γερμανικού
Δημοσίου 381
4. ΕΔΔΑ, Al-Adsani κατά Ηνωμένου Βασιλείου, 2001 388
5. ΕΔΔΑ, McElhinney κατά Ιρλανδίας, 2001 396
6. ΕΔΔΑ, Καλογεροπούλου κατά Ελλάδος
και Γερμανίας, 2002 400
7. ΔΔΧ, Δικαιοδοτικές ασυλίες του Κράτους, 2012 403
Στ. Διεθνής ευθύνη του Κράτους
1. ΕΔΔ, Άρθρα για την ευθύνη των Κρατών από διεθνώς
άδικες ενέργειες, 2001 412
Ζ. Διπλωματική προστασία
1. ΔΔΔΔ, Οι παραχωρήσεις Μαυρομμάτη
στην Παλαιστίνη, 1924 432
2. ΔΔΧ, Barcelona Traction, Light and Power Company,
Limited, 1970 434
3. ΕΔΔ, Άρθρα για τη διπλωματική προστασία, 2006 438
4. ΔΔΧ, Ahmadou Sadio Diallo,
προκαταρκτικές ενστάσεις, 2007 445
ΜΕΡΟΣ IV
ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ
Α. Ενωμένοι για την ειρήνη, Ψήφισμα ΓΣ ΟΗΕ
377 (V) [1950]
Uniting For Peace United Nations General Assembly
Resolution 377 (V) 453
Β. Ορισμός της επίθεσης, Ψήφισμα ΓΣ ΟΗΕ 3314
(XXIX) [1974]
United Nations General Assembly Resolution
3314 (XXIX). Definition of Aggression 461
Γ. Νόμιμη άμυνα
1. ΔΔΧ, Στρατιωτικές και παραστρατιωτικές
δραστηριότητες στη Νικαράγουα και κατ’ αυτής, 1986 467
2. ΔΔΧ, Γνωμοδότηση για τη χρήση ή την απειλή χρήσης
των πυρηνικών όπλων, 1996 470
Δ. Αρμοδιότητες του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ
1. Οικονομικές κυρώσεις 471
i. Απόφαση ΣΑ ΟΗΕ 661 (1990) 471
ii. Απόφαση ΣΑ ΟΗΕ 757 (1992) 474
2. Εξουσιοδότηση χρήσης βίας 484
i. Απόφαση ΣΑ ΟΗΕ 678 (1990) 484
3. Ειρηνευτικές επιχειρήσεις 486
i. Απόφαση ΣΑ ΟΗΕ 186 (1964) 486
ii. Απόφαση ΣΑ ΟΗΕ 814 (1993) 488
4. Διοίκηση εδαφών 497
i. Απόφαση ΣΑ ΟΗΕ 1244 (1999) 497
5. Ίδρυση ad hoc διεθνών ποινικών δικαστηρίων 507
i. Απόφαση ΣΑ ΟΗΕ 827 (1993) 507
6. Δικαιοπαραγωγική λειτουργία του Συμβουλίου
Ασφαλείας 511
i. Απόφαση ΣΑ ΟΗΕ 1373 (2001) 511
ii. Απόφαση ΣΑ ΟΗΕ 1540 (2004) 516
7. Αντιμετώπιση της πειρατείας 523
i. Απόφαση ΣΑ ΟΗΕ 1816 (2008) 523
ΜΕΡΟΣ V
ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Α. Διακήρυξη της Μανίλα: Ειρηνική επίλυση των διαφορών
μεταξύ Κρατών, Ψήφισμα ΓΣ ΟΗΕ 37/10 [1982]
A/RES/37/10, Manila Declaration on the Peaceful Settlement of International Disputes, November 15th, 1982 529
Β. Καταστατικό ΔΔΧ
Καταστατικό του Διεθνούς Δικαστηρίου του ΟΗΕ 541
Γ. ΔΔΧ, Aegean Sea Continental Shelf, 1978
ICJ, Aegean Sea Continental Shelf, Judgment,
I.C.J. Reports 1978, p. 3 563
ΔΔΧ, Application of the Interim Accord
of 13 September 1995, 2011 567
ICJ, Application of the Interim Accord of 13 September 1995
(the former Yugoslav Republic of Macedonia v. Greece),
Judgment of 5 December 2011, I.C.J. Reports 2011, p. 644 567
Δ. Ελληνικές Δηλώσεις
Ελληνική δήλωση ως προς την αποδοχή της αρμοδιότητας
του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης της 10ης Ιανουαρίου 1994 577
Ελληνική δήλωση ως προς την αποδοχή της αρμοδιότητας
του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης της 14ης Ιανουαρίου 2015 578
Ερμηνευτική δήλωση της Ελλάδας κατά την υπογραφή της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (10.12.1982) –
Επιβεβαίωση της δήλωσης κατά την επικύρωση της σύμβασης (23.6.1995) – Δήλωση της 16ης Ιανουαρίου 2015 580
ΜΕΡΟΣ VI
ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ
Α. Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο
της Θάλασσας, 1982
Νόμος 2321 της 23 Ιουλίου 1995 583
Β. Συμφωνία σχετική με την εφαρμογή του Μέρους XI
της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο
της Θάλασσας της 10ης Δεκεμβρίου 1982, 1994 807
Γ. Εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης στο Ιόνιο
Nόμος 4767 της 21 Ιανουαρίου 2021 841
Δ. Περί κλεισίματος κόλπων και χάραξης
ευθειών γραμμών βάσης στο Ιόνιο 843
Προεδρικό Διάταγμα 107 της 27 Δεκεμβρίου 2020 843
Ε. Συμφωνία Ελλάδας-Ιταλίας για οριοθέτηση
θαλασσίων ζωνών
Νόμος 4716 της 28 Αυγούστου 2020 851
ΣΤ. Συμφωνία Ελλάδας-Αγύπτου για οριοθέτηση ΑΟΖ
Νόμος 4717 της 28 Αυγούστου 2020 855
Σελ. 1
ΜΕΡΟΣ Ι
ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ ΚΕΙΜΕΝΑ
Α. Συνταγματικές διατάξεις
Σύνταγμα της Ελλάδος
1975/1986/2001/2008/2019
ΦΕΚ A’ 85
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
ΤΜΗΜΑ Α
ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ
[...]
Άρθ. 2 1. O σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας.
2. H Ελλάδα, ακολουθώντας τους γενικά αναγνωρισμένους κανόνες του διεθνούς δικαίου, επιδιώκει την εμπέδωση της ειρήνης, της δικαιοσύνης, καθώς και την ανάπτυξη των φιλικών σχέσεων μεταξύ των λαών και των κρατών.
[...]
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΑΤΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
Άρθ. 5 1. Καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη.
Σελ. 2
2. Όλοι όσοι βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους, χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας και θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων. Εξαιρέσεις επιτρέπονται στις περιπτώσεις που προβλέπει το διεθνές δίκαιο.
Απαγορεύεται η έκδοση αλλοδαπού που διώκεται για τη δράση του υπέρ της ελευθερίας.
3. H προσωπική ελευθερία είναι απαραβίαστη. Κανένας δεν καταδιώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο περιορίζεται, παρά μόνο όταν και όπως ορίζει ο νόμος.
4. Απαγορεύονται ατομικά διοικητικά μέτρα που περιορίζουν σε οποιονδήποτε Έλληνα την ελεύθερη κίνηση ή εγκατάσταση στη Χώρα, καθώς και την ελεύθερη έξοδο και είσοδο σ’ αυτήν. Τέτοιου περιεχομένου περιοριστικά μέτρα είναι δυνατόν να επιβληθούν μόνο ως παρεπόμενη ποινή με απόφαση ποινικού δικαστηρίου, σε εξαιρετικές περιπτώσεις ανάγκης και μόνο για την πρόληψη αξιόποινων πράξεων, όπως νόμος ορίζει.
5. Καθένας έχει δικαίωμα στην προστασία της υγείας και της γενετικής του ταυτότητας. Νόμος ορίζει τα σχετικά με την προστασία κάθε προσώπου έναντι των βιοϊατρικών παρεμβάσεων.
Ερμηνευτική δήλωση: Στην απαγόρευση της παραγράφου 4 δεν περιλαμβάνεται η απαγόρευση της εξόδου με πράξη του εισαγγελέα, εξαιτίας ποινικής δίωξης, ούτε η λήψη μέτρων που επιβάλλονται για την προστασία της δημόσιας υγείας ή της υγείας ασθενών, όπως νόμος ορίζει.
[...]
Σελ. 3
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ Α
ΣΥΝΤΑΞΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ
Άρθ. 28 1. Οι γενικά παραδεγμένοι κανόνες του διεθνούς δικαίου, καθώς και οι διεθνείς συμβάσεις, από την επικύρωσή τους με νόμο και τη θέση τους σε ισχύ σύμφωνα με τους όρους καθεμιάς, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού ελληνικού δικαίου και υπερισχύουν από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμου. H εφαρμογή των κανόνων του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συμβάσεων στους αλλοδαπούς τελεί πάντοτε υπό τον όρο της αμοιβαιότητας.
2. Για να εξυπηρετηθεί σπουδαίο εθνικό συμφέρον και να προαχθεί η συνεργασία με άλλα κράτη, μπορεί να αναγνωρισθούν, με συνθήκη ή συμφωνία, σε όργανα διεθνών οργανισμών αρμοδιότητες που προβλέπονται από το Σύνταγμα. Για την ψήφιση νόμου που κυρώνει αυτή τη συνθήκη ή συμφωνία απαιτείται πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των βουλευτών.
3. H Ελλάδα προβαίνει ελεύθερα, με νόμο που ψηφίζεται από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, σε περιορισμούς ως προς την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας της, εφόσον αυτό υπαγορεύεται από σπουδαίο εθνικό συμφέρον, δεν θίγει τα δικαιώματα του ανθρώπου και τις βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος και γίνεται με βάση τις αρχές της ισότητας και με τον όρο της αμοιβαιότητας.
Ερμηνευτική δήλωση: Το άρθρο 28 αποτελεί θεμέλιο για τη συμμετοχή της Χώρας στις διαδικασίες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
[...]
Σελ. 4
ΤΜΗΜΑ Β
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ
Άρθ. 36 1. O Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με τήρηση οπωσδήποτε των ορισμών του άρθρου 35 παράγραφος 1, εκπροσωπεί διεθνώς το Κράτος, κηρύσσει πόλεμο, συνομολογεί συνθήκες ειρήνης, συμμαχίας, οικονομικής συνεργασίας και συμμετοχής σε διεθνείς οργανισμούς ή ενώσεις και τις ανακοινώνει στη Βουλή, με τις αναγκαίες διασαφήσεις, όταν το συμφέρον και η ασφάλεια του Κράτους το επιτρέπουν.
2. Οι συνθήκες για εμπόριο, φορολογία, οικονομική συνεργασία και συμμετοχή σε διεθνείς οργανισμούς ή ενώσεις, και όσες άλλες περιέχουν παραχωρήσεις για τις οποίες, σύμφωνα με άλλες διατάξεις του Συντάγματος, τίποτε δεν μπορεί να οριστεί χωρίς νόμο, ή οι οποίες επιβαρύνουν ατομικά τους Έλληνες, δεν ισχύουν χωρίς τυπικό νόμο που τις κυρώνει.
3. Μυστικά άρθρα συνθήκης δεν μπορούν ποτέ να ανατρέψουν τα φανερά.
4. H κύρωση διεθνών συνθηκών δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο νομοθετικής εξουσιοδότησης κατά το άρθρο 43 παράγραφοι 2 και 4.
Σελ. 5
Β. Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών
Αναγκαστικός Νόμος 585
της 27/29 Σεπτεμβρίου 1945
Διόρθωση Ημαρτημάτων εν ΦΕΚ Α’ 286/1945
Περί κυρώσεως του εν Αγίω Φραγκίσκω υπογραφέντος
Χάρτου των Ηνωμένων Εθνών
ΦΕΚ Α’ 242
Άρθ. μόνον Κυρούται ο εν Αγίω Φραγκίσκω τη 6η Ιουνίου 1945 υπογραφείς Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών, περιλαμβάνων και το Καταστατικόν του Διεθνούς Δικαστηρίου ως και ο υπογραφείς υπό την αυτήν ημερομηνίαν Προσωρινός Διακανονισμός, ων το κείμενον έπεται εν αγγλικώ και γαλλικώ πρωτοτύποις και ελληνική μεταφράσει.
ΧΑΡΤΗΣ ΤΩΝ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΕΘΝΩΝ
Ημείς οι λαοί των Ηνωμένων Εθνών αποφασισμένοι
Όπως σώσωμεν τας επερχομένας γενεάς από την μάστιγα του πολέμου, ήτις δις εις το διάστημα μιας γενεάς επεσσώρευσεν άφατον θλίψιν εις την ανθρωπότητα.
Όπως διακηρύξωμεν εκ νέου πίστιν εις τα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου, εις την αξιοπρέπειαν και την αξία του ανθρώπου, εις την ισότητα των δικαιωμάτων ανδρών και γυναικών και Εθνών μεγάλων και μικρών.
Όπως καθιερώσωμεν όρους υφ’ ους η Δικαιοσύνη και ο σεβασμός προς τας υποχρεώσεις αίτινες πηγάζουσιν εκ των συνθη-
Σελ. 6
κών και άλλων πηγών του διεθνούς δικαίου, δύνανται να τηρηθώσι και,
Όπως ευνοήσωμεν την κοινωνικήν πρόοδον και καλλίτερα επίπεδα ζωής εντός μεγαλυτέρας ελευθερίας.
Και προς τούτο
Να είμεθα ανεκτικοί και να ζώμεν εν ειρήνη μετ’ αλλήλων ως καλοί γείτονες.
Να ενώνωμεν τας δυνάμεις μας προς διατήρησιν της διεθνούς ειρήνης και ασφαλείας.
Να εξασφαλίζωμεν διά της παραδοχής αρχών και της καθιερώσεως μεθόδων, όπως η ένοπλος βία μη χρησιμοποιήται ειμή εν τω κοινώ συμφέροντι και
Να χρησιμοποιώμεν τον διεθνή μηχανισμόν διά την προαγωγήν της οικονομικής και κοινωνικής προόδου απάντων των λαών,
Απεφασίσαμεν να ενώσωμεν τας προσπαθείας ημών διά την επίτευξιν των σκοπών τούτων.
Επομένως αι οικείαι Κυβερνήσεις ημών δι’ αντιπροσώπων συνελθόντων εν τη πόλει του Αγίου Φραγκίσκου, επιδειξάντων τα πληρεξούσια αυτών ευρεθέντα εν απολύτω τάξει, συνεφώνησαν επί του κάτωθι Χάρτου των Ηνωμένων Εθνών και διά του παρόντος ιδρύουσιν Διεθνή Οργανισμών όστις θέλει επονομασθή «Ηνωμένα Έθνη».
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ι
ΣΚΟΠΟΙ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙ
Άρθ. 1 Σκοποί των Ηνωμένων Εθνών είναι οι εξής:
1. Να διατηρώσι την διεθνή ειρήνην και ασφάλειαν και προς τούτο να λαμβάνωσι τελεσφόρα συλλογικά μέτρα διά την πρόληψιν
Σελ. 7
και αποτροπήν των απειλών κατά της ειρήνης και διά την καταστολήν επιθετικών ενεργειών ή άλλων διαταράξεων της Ειρήνης, και να επιτυγχάνωσι, δι’ ειρηνικών μέσων και συμφώνως προς τας αρχάς της δικαιοσύνης και του διεθνούς δικαίου την διευθέτησιν ή διακανονισμόν διεθνών διαφορών η καταστάσεων αίτινες θα ηδύναντο να οδηγήσωσι εις την διατάραξιν της ειρήνης.
2. Να αναπτύσει φιλικάς σχέσεις μεταξύ των Εθνών, βασιζομένας εις τον σεβασμόν προς αρχήν της ισότητος των δικαιωμάτων και της αυτοδιαθέσεως των λαών και να λαμβάνωσι άλλα κατάλληλα μέτρα προς ενίσχυσιν της παγκοσμίου ειρήνης.
3. Να επιτυγχάνωσι διεθνή συνεργασίαν επιλύοντες τα διεθνή προβλήματα οικονομικής, κοινωνικής, εκπολιτιστικής και ανθρωπιστικής φύσεως και προάγοντες και ενθαρρύνοντες τον σεβασμόν προς τα δικαιώματα του ανθρώπου και τας θεμελιώδεις ελευθερίας διά πάντα άνευ διακρίσεως φυλής, φύλου, γλώσσης ή θρησκείας, και
4. Να ώσι κέντρον διά την εναρμόνισιν της δράσεως των Εθνών προς επίτευξιν των κοινών τούτων σκοπών.
Άρθ. 2 Ο Οργανισμός και τα μέλη του, εν τη επιδιώξει των σκοπών των εν άρθρω 1 εκτιθεμένων, θα ενεργώσι συμφώνως προς τας ακολούθως αρχάς:
1. Ο Οργανισμός βασίζεται επί της αρχής της κυριάρχου ισότητος όλων των Μελών του.
2. Πάντα τα μέλη, επί σκοπώ όπως εξασφαλισθώσιν εις άπαντα εξ αυτών τα δικαιώματα και τα πλεονεκτήματα τα απορρέοντα εκ της ιδιότητος αυτών ως Μελών οφείλουσι να εκπληρώσι καλή τη πίστει τας υποχρεώσεις τας αναλαμβανομένας υπ’αυτών κατά τον παρόντα Χάρτην.
Σελ. 8
3. Πάντα τα Μέλη οφείλουσι να διακανονίζωσι τας διεθνείς των διαφοράς δι’ ειρηνικών μέσων, κατά τοιούτον τρόπον, ώστε η διεθνής ειρήνη, ασφάλεια και δικαιοσύνη να μη τίθενται εν κινδύνω.
4. Πάντα τα Μέλη θα απέχωσι εις τας διεθνείς αυτών σχέσεις της απειλής ή χρήσεως βίας κατά της εδαφικής ακεραιότητος ή της πολιτικής ανεξαρτησίας οιουδήποτε Κράτους ή καθ’οιονδήποτε άλλον τρόπον ασυμβίβαστον προς τους σκοπούς των Ηνωμένων Εθνών.
5. Πάντα τα Μέλη θα δίδωσιν εις τον Οργανισμόν των Ηνωμένων Εθνών πάσαν συνδρομήν εις οιανδήποτε ενέργειαν, εις την οποία ήθελεν ούτος προβή συμφώνως προς τον παρόντα Χάρτην, και θα αποφεύγωσι την παροχήν συνδρομής εις οιονδήποτε Κράτος, εναντίον του οποίου τα Ηνωμένα Έθνη λαμβάνουσι προληπτικά ή εξαναγκαστικά μερα.
6. Ο Οργανισμός θα εξασφαλίζη ώστε τα Κράτη άτινα δεν είναι Μέλη των Ηνωμένων Εθνών να ενεργώσι συμφώνως προς τας αρχάς ταύτας εφ’όσον τούτο είναι αναγκαίον διά την τήρησιν της Διεθνούς ειρήνης και ασφαλείας.
7. Ουδεμία διάταξις εκ των διαλαμβανομένων εις τον παρόντα Χάρτην θα παρέχη το δικαίωμα εις τα Ηνωμένα Έθνη να επεμβαίνωσιν εις ζητήματα ανήκοντα ουσιαστικώς εις την εσωτερικήν δικαιοδοσίαν οιουδήποτε Κράτους ή θα υποχρεοί τα Μέλη να υποβάλλωσιν παρόμοια ζητήματα προς διακανονισμόν κατά τον παρόντα Χάρτην. Η αρχή αύτη εν τούτοις δεν θα παρεμποδίζη την εφαρμογήν εξαναγκαστικών μέτρων κατά το κεφάλαιον VII.
Σελ. 9
KEΦΑΛΑΙΟΝ ΙI
ΜΕΛΗ
Άρθ. 3 Αρχικά Μέλη των Ηνωμένων Εθνών θα είναι τα Κράτη, άτινα μετασχόντα εις την εν Αγίω Φραγκίσκω Συνδιάσκεψιν των Ηνωμένων Εθνών επί της Διεθνούς Οργανώσεως ή υπογράψαντα προγενεστέρως την δήλωσιν των Ηνωμένων Εθνών της 1ης Ιανουαρίου 1942, θα υπογράψωσι τον παρόντα Χάρτην και θα επικυρώσωσιν αυτόν συμφώνως τω άρθρω 110.
Άρθ. 4 1. Μέλη των Ηνωμένων Εθνών δύνανται να γίνουν πάντα τα Κράτη τα επιθυμούντα την Ειρήνην, άτινα αποδέχονται τας υποχρεώσεις τας διαλαμβανομένας εις τον παρόντα Χάρτην και άτινα κατά την κρίσιν του Οργανισμού είναι ικανά και έχωσι την διάθεσιν να εκπλήρωσιν τας υποχρεώσεις ταύτας.
2. Η αποδοχή ως Μέλους οιουδήποτε Κράτους εις τα Ηνωμένα Έθνη θα γίνεται δι’ αποφάσεως της Γενικής Συνελεύσεως τη προτάσει του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Άρθ. 5 Μέλος των Ηνωμένων Εθνών εναντίον του οποίου έχει αναληφθή υπό του Συμβουλίου Ασφαλείας ενέργεια προληπτική ή εξαναγκαστική δύναται να στερηθή προσωρινώς υπό της Γενικής Συνελεύσεως των δικαιωμάτων και προνομίων του Μέλους τη προτάσει του Συμβουλίου Ασφαλείας. Η άσκησις των δικαιωμάτων και προνομίων τούτων δύναται να αποκατασταθή πάλιν υπό του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Άρθ. 6 Μέλος των Ηνωμένων Εθνών, όπερ επανειλημμένως παρεβίασε τας αρχάς τας περιλαμβανομένας εις τον παρόντα Χάρτην, δύναται να αποβληθή του Οργανισμού υπό της Γενικής Συνελεύσεως τη προτάσει του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Σελ. 10
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΙΙ
ΟΡΓΑΝΑ
Άρθ. 7 1. Ως κύρια όργανα των Ηνωμένων Εθνών συνιστώνται τα ακόλουθα: η Γενική Συνέλευσις, το Συμβούλιον Ασφαλείας, το Οικονομικόν και Κοινωνικόν Συμβούλιον, το Συμβούλιον Κηδεμονίας, το Διεθνές Δικαστήριον και η Γραμματεία.
2. Άλλα επικουρικά όργανα δύνανται να συστηθώσιν εάν θεωρηθώσιν αναγκαία, συμφώνως προς τον παρόντα Χάρτην.
Άρθ. 8 Τα Ηνωμένα Έθνη δεν θα θέσωσι ουδένα περιορισμόν εις την εκλογιμότητα ανδρών και γυναικών ίνα μετέχωσι υπό οιανδήποτε ιδιότητα και επί ίσοις όροις εις τα κύρια η επικουρικά όργανα.
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ IV
Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ
Άρθ. 9 Σύνθεσις. 1. Η Γενική Συνέλευσις θα αποτελήται εκ πάντων των Μελών των Ηνωμένων Εθνών.
2. Εκαστον Μέλος δεν θα έχη πλείονας των πέντε αντιπροσώπων εις την Γενικήν Συνελεύσιν.
Άρθ. 10 Καθήκοντα και Εξουσίαι. Η Γενική Συνέλευσις δύναται να συζητήση οιαδήποτε ζητήματα ή θέματα εντός του πλαισίου του παρόντος Χάρτου ή σχετιζόμενα με τας εξουσίας και καθήκοντα οιουδήποτε εκ των οργάνων των προβλεπομένων εις τον παρόντα Χάρτην και, εκτός της περιπτώσεις του άρθρου 12, δύναται να κάμνη προτάσεις εις τα Μέλη των Ηνωμένων Εθνών ή εις το Συμβούλιον Ασφαλείας ή εις αμφότερα επί οιουδήποτε παρομοίου ζητήματος ή θέματος.
Σελ. 11
Άρθ. 11 1. Η Γενική Συνέλευσις δύναται να εξετάζη τας γενικάς αρχάς συνεργασίας προς διατήρησιν της διεθνούς ειρήνης και ασφαλείας, περιλαμβανομένων και των αρχών των διεπουσών τον αφοπλισμόν και την ρύθμισιν των εξοπλισμών, και δύναται να κάμνη προτάσεις, όσον αφορά τας αρχάς ταύτας, προς τα Μέλη ή το Συμβούλιον Ασφαλείας ή και εις αμφότερα.
2. Η Γενική Συνέλευσις δύναται να συζητή παν ζήτημα αναφερόμενον εις την διατήρησιν της διεθνούς ειρήνης και ασφαλείας όπερ ήθελεν αχθή ενώπιον αυτής υπό οιουδήποτε Μέλους των Ηνωμένων Εθνών, ή υπό του Συμβουλίου Ασφαλείας ή υπό Κράτους τινός όπερ δεν είναι Μέλος των Ηνωμένων Εθνών, συμφώνως τω άρθρω 35, παράγραφος 2, και, εξαιρέσει των προβλεπομένων υπό του άρθρου 12, δύναται να κάμνη προτάσεις περί παντός τοιούτου ζητήματος προς το ενδιαφερόμενον κράτος, ή τα ενδιαφερόμενα κράτη ή προς το Συμβούλιον Ασφαλείας ή και προς αμφότερα. Οιονδήποτε τοιούτον ζήτημα, όπερ απαιτεί ενέργεια, θα παραπέμπτηται εις το Συμβούλιον Ασφαλείας υπό της Γενικής Συνελεύσεως προ ή κατόπιν συζητήσεως.
3. Η Γενική Συνέλευσις δύναται να επισύρη την προσοχήν του Συμβουλίου Ασφαλείας επί καταστάσεων, άτινες θα ηδύναντο να θέσωσιν εν κινδύνω την διεθνή ειρήνην και ασφάλειαν.
4. Αι εξουσίαι της Γενικής Συνελεύσεως και καθοριζόμεναι εις τον παρόν άρθρον δεν περιορίζουν την γενικήν έκτασιν του άρθρου 10.
Άρθ. 12 1. Εφ’όσον το Συμβούλιον Ασφαλείας ασκή εν σχέσει προς οιανδήποτε διαφοράν ή κατάστασιν, τα καθήκοντα τα προβλεπόμενα υπό του παρόντος Χάρτου, η Γενική Συνέλευσις δεν θα υποβάλλη προτάσεις, αναφορικώς με την εν λόγω διαφοράν ή κατάστασιν, εκτός εάν ζητήση τούτο το Συμβούλιον Ασφαλείας.
Σελ. 12
2. Ο Γενικός Γραμματεύς, τη συναινέσει του Συμβουλίου Ασφαλείας, θα ανακοινή εις την Γενικήν Συνέλευσιν καθ’εκάστην σύνοδον πάντα τα ζητήματα τα σχετικά προς την διατήρησιν της διεθνούς ειρήνης και ασφαλείας άτινα συζητούνται υπό του Συμβουλίου Ασφαλείας και ομοίως θα ειδοποιή την Γενικήν Συνέλευσιν ή τα Μέλη των Ηνωμένων Εθνών, εάν η Γενική Συνέλευσις δεν ευρίσκεται εν συνόδω, ευθύς ως το Συμβούλιον Ασφαλείας παύση να ασχολήται με τα ζητήματα ταύτα.
Άρθ. 13 1. Η Γενική Συνέλευσις θα εγκαινιάση μελέτας και θα κάμνη προτάσεις προς τον σκοπόν όπως:
α. Προαγάγη την διεθνή συνεργασίαν επί του πολιτικού πεδίου και ενθαρρύνη την προοδευτικήν ανάπτυξιν του διεθνούς δικαίου και την κωδικοποίησιν αυτού.
β. Προαγάγη την διεθνή συνεργασίαν εις το οικονομικόν, κοινωνικόν, εκπολιτιστικόν, εκπαιδευτικόν και υγειονομικόν πεδίον και υποβοηθήση την πραγμάτωσιν των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών διά πάντας άνευ διακρίσεως φυλής, φύλλου, γλώσσης ή θρησκείας.
2. Αι περαιτέρω ευθύναι, καθήκοντα και εξουσίαι της Γενικής Συνελεύσεως, όσον αφορά τα ζητήματα τα αναφερόμενα εις την ανωτέρω παρ. 1 (β) εκτίθενται εις τα Κεφάλαια ΙΧ και Χ.
Άρθ. 14 Υπό την επιφύλαξιν των διατάξεων του άρθρου 12 η Γενική Συνέλευσις δύναται να προτείνη μέτρα, διά την ειρηνικήν διευθέτησιν πάσης καταστάσεως, ανεξαρτήτως του πως προεκλήθη αύτη, ην αύτη θεωρή ως δυναμένην να βλάψη την γενικήν ευημερίαν ή τας φιλικάς σχέσεις μεταξύ των εθνών, συμπεριλαμβανομένων των καταστάσεων των προερχομένων εκ παραβιάσεως τινός των εν τω παρόντι Χάρτη εκτιθεμένων Σκοπών και Αρχών των Ηνωμένων Εθνών.
Σελ. 13
Άρθ. 15 1. Η Γενική Συνέλευσις θα λαμβάνη και θα εξετάζη ετησίας και ειδικάς εκθέσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας. Αι εκθέσεις αύται δέον να περιλαμβάνωσι απολογισμόν των αποφασισθέντων ή ληφθέντων μέτρων παρά του Συμβουλίου Ασφαλείας προς διατήρησιν της διεθνούς ειρήνης και ασφαλείας.
2. Η Γενική Συνέλευσις θα λαμβάνη και θα εξετάζη εκθέσεις των άλλων οργάνων των Ηνωμένων Εθνών.
Άρθ. 16 Η Γενική Συνέλευσις θα εκτελή εν σχέσει με το διεθνές σύστημα Κηδεμονίας, τα καθήκοντα τα καθοριζόμενα δι’ αυτό υπό των Κεφαλαίων ΧΙΙ και ΧΙΙΙ συμπεριλαμβανομένης και της εγκρίσεως των συμφωνιών Κηδεμονίας διά περιοχάς μη χαρακτηριζομένας ως στρατηγικάς.
Άρθ. 17 1. Η Γενική Συνέλευσις θα εξετάζη και θα εγκρίνη τον προϋπολογισμόν του Οργανισμού.
2. Αι δαπάναι του Οργανισμού θα βαρύνωσι τα Μέλη κατά την γινομένην υπό της Γενικής Συνελεύσεως κατανομήν.
3. Η Γενική Συνέλευσις θα εξετάζη και θα εγκρίνη πάντα διακανονισμόν οικονομικόν ή προϋπολογισμού μετά των ειδικευμένων οργανώσεων των αναφερομένων εν άρθρ. 57 και θα εξετάζη τους διοικητικούς προϋπολογισμούς των τοιούτων ειδικευμένων οργανώσεων προς τον σκοπόν του να προβαίνη εις προτάσεις προς τας ενδιαφερομένας οργανώσεις.
Άρθ. 18 Ψηφοφορία. 1. Έκαστον μέλος της Γενικής Συνελεύσεως θα έχη μιαν ψήφον.
2. Αι αποφάσεις της Γενικής Συνελεύσεως επί σοβαρών ζητημάτων θα λαμβάνωνται κατά πλειοψηφίαν των δυο τρίτων των παρόντων και ψηφιζόντων Μελών. Μεταξύ των ζητημάτων τούτων συγκαταλέγονται: Προτάσεις αφορώσαι τη διατήρησιν της διε-
Σελ. 14
θνούς ειρήνης και ασφαλείας, την εκλογήν των μη μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, την εκλογήν των μελών του Οικονομικού και Κοινωνικού Συμβουλίου, την εκλογήν των μελών του Συμβολίου Κηδεμονίας συμφώνως τη παραγράφω 1 (γ) του άρθρου 86, την αποδοχήν νέων Μελών μεταξύ των Ηνωμένων Εθνών, την αναστολήν των δικαιωμάτων και προνομίων της ιδιότητας του Μέλους, την αποβολήν Μελών, ζητήματα αναφερόμενα εις την λειτουργίαν του συστήματος Κηδεμονίας και ζητήματα προϋπολογισμού.
3. Αποφάσεις επί άλλων ζητημάτων, συμπεριλαμβανομένου και του καθορισμού προσθέτων κατηγοριών ζητημάτων, εφ’ων θα λαμβάνεται απόφασις διά πλειοψηφίας των δυο τρίτων, θα λαμβάνωνται υπό της πλειοψηφίας των παρόντων και ψηφιζόντων Μελών.
Άρθ. 19 Μέλος των Ηνωμένων Εθνών, όπερ ήθελε καθυστερήσει την καταβολήν των συνδρομών του προς τον Οργανισμόν δε θα έχη ψήφον εν τη Γενική Συνελεύσει εάν το καθυστερούμενον υπ’αυτού ποσόν είναι ίσον ή υπερβαίνη τας οφειλόμενας υπ’αυτού συνδρομάς των προηγουμένων δυο πληρών ετών. Η Γενική Συνέλευσις δύναται, ουχ ήττον, να επιτρέψη εις τοιούτο Μέλος να ψηφίση, εάν βεβαιωθή ότι η μη πληρωμή οφείλεται εις συνθήκας ανεξαρτήτους της θελήσεώς του.
Άρθ. 20 Συνεδρίαι. Η Γενική Συνέλευσις θα συνέρχεται εις τακτικήν ετησίαν σύνοδον και οσάκις ήθελον απαιτήσει τούτο αι περιστάσεις, εις εκτάκτους τοιαύτας. Αι έκτακτοι σύνοδοι θα συγκαλούνται υπό του Γενικού Γραμματεώς τη αιτήσει του Συμβουλίου Ασφαλείας ή της πλειοψηφίας των Μελών του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών.
Σελ. 15
Άρθ. 21 Η Γενική Συνέλευσις θα καταρτίση τον εσωτερικόν αυτής Κανονισμόν, θα εκλέγη τον Πρόεδρον αυτής δι’εκάστην σύνοδον.
Άρθ. 22 Η Γενική Συνέλευσις θα συγκροτή όσα κρίνη αναγκαίον βοηθητικά όργανα διά την εκτέλεσιν των καθηκόντων της.
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ V
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
Άρθ. 23 Σύνθεσις. 1. Το Συμβούλιον Ασφαλείας θα συκροτείται εκ δεκαπέντε Μελών των Ηνωμένων Εθνών. Η Δημοκρατία της Κίνας, η Γαλλία, η Ένωσις των Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών, το Ηνωμένον Βασίλειον Μεγάλης Βρεττανίας και Βορείου Ιρλανδίας και αι Ηνωμέναι Πολιτείαι της Αμερικής θα είναι μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας. Η Γενική Συνέλευσις θα εκλέγη δέκα έτερα Μέλη εκ των Ηνωμένων Εθνών ως μη μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, λαμβανομένης δεόντως υπ’όψει εν πρώτοις της συμβολής των διαφόρων Μελών των Ηνωμένων Εθνών εις την διατήρησιν της διεθνούς ειρήνης και ασφαλείας και εις τους άλλους σκοπούς του Οργανισμού, ως επίσης και της δικαίας κατανομής από απόψεως γεωγραφικής θέσεως.
2. Τα μη μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας θα εκλέγωνται διά περίοδον δύο ετών. Κατά την πρώτην εκλογήν των μη μονίμων μελών, μετά την αύξησιν των μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας από ένδεκα εις δεκαπέντε δυο εκ των τεσσάρων (επιπροσθέτων) νέων μελών θα εκλεγούν διά θητείαν ενός έτους. Εξερχόμενον δεν θα είναι αμέσως επανεκλέξιμον.
3. Εκαστον μέλος του Συμβουλίου θα έχη έναν αντιπρόσωπον.
Άρθ. 24 Καθηκόντα και εξουσίαι. 1. Ίνα εξασφαλισθή ταχεία και αποτελεσματική δράσις των Ηνωμένων Εθνών, τα μέλη αυ-
Σελ. 16
τών αναθέτωσι εις το Συμβούλιον Ασφαλείας την κυρίαν ευθύνην διά την διατήρησιν της διεθνούς ειρήνης και ασφαλείας και συμφωνούσιν ότι εν τη εκτελέσει των εκ της ευθύνης ταύτης καθηκόντων του το Συμβούλιον Ασφαλείας ενεργεί εξ ονόματός των.
2. Το Συμβούλιον Ασφαλείας εν τη εκτελέσει των καθηκόντων του τούτων θα ενεργή συμφώνως προς τους σκοπούς και τας αρχάς των Ηνωμένων Εθνών. Αι ειδικαί εξουσίαι, αι απονεμόμεναι εις το Συμβούλιον Ασφαλείας προς εκπλήρωσιν των καθηκόντων του τούτων καθορίζονται εις τα Κεφάλαια VI,VII,VIII και ΧΙΙ.
3. Το Συμβούλιον Ασφαλείας θα υποβάλλη εις την Γενικήν Συνέλευσιν ετησίας και οσάκις είναι αναγκαίον ειδικάς εκθέσεις προς εξέτασιν υπ’αυτής.
Άρθ. 25 Τα Μέλη των Ηνωμένων Εθνών συμφωνούσιν όπως αποδέχωνται και εκτελώσι τας αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας συμφώνως προς τον παρόντα Χάρτην.
Άρθ. 26 Το Συμβούλιον Ασφαλείαν, όπως προαγάγη την εγκαθίδρυσιν και διατήρησιν διεθνούς ειρήνης και ασφαλείας με την ελαχίστην χρησιμοποίησιν των οικονομικών και ανθρωπίνων πόρων του κόσμου δι’εξοπλισμούς, θα είναι επιφορτισμένον βοηθούμενον και υπό της Επιτροπής του Στρατιωτικού Επιτελείου, της αναφερομένης εις το άρθρον 47, να καταρτίζη σχέδια υποβλητέα εις τα Μέλη των Ηνωμένων Εθνών διά την εγκαθίδρυσιν συστήματος ρυθμίσεως των εξοπλισμών.
Άρθ. 27 Ψηφοφορία. 1. Έκαστον μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας θα έχη μιαν ψήφον.
2. Αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας επί ζητημάτων διαδικασίας θα λαμβάνωνται διά την συμφώνου ψήφου εννέα μελών.
Σελ. 17
3. Αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας εφ’όλων των άλλων ζητημάτων θα λαμβάνωνται διά της συμφώνου ψήφου εννέα μελών, συμπεριλαμβανομένων των συμφώνων ψήφων των μονίμων μελών, υπό τον όρον ότι, επί αποφάσεων, περί ων το Κεφάλαιον VI και η παράγραφος 3 του άρθρου 52, ο διάδικος εις την διένεξιν θα απέχη της ψηφοφορίας.
Άρθ. 28 Διαδικασία. 1. Το Συμβούλιον Ασφαλείας θα οργανωθή κατά τοιούτον τρόπον ώστε να λειτουργή συνεχώς. Προς τον σκοπόν τούτον έκαστον μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας θα αντιπροσωπεύεται πάντοτε εις την έδραν του Οργανισμού.
2. Το Συμβούλιον Ασφαλείας θα συνεδριάζη, περιοδικώς οπότε έκαστον των μελών του θα δύναται, εάν ούτω επιθυμή, να εκπροσωπήται δι’ενός μέλους της Κυβερνήσεως ή δι’ετέρου αντιπροσώπου ειδικώς διοριζομένου.
3. Το Συμβούλιον Ασφαλείας θα δύναται να συνεδριάζη εις μέρη άλλα πλην του τόπου της έδρας του Οργανισμού, οσάκις τούτο κατά την κρίσιν του θα διευκολύνη καλλίτερον το έργον του.
Άρθ. 29 Το Συμβούλιον Ασφαλείας θα δύναται να συστήση τα βοηθητικά όργανα, άτινα ήθελε κρίνει αναγκαία διά την εκπλήρωσιν των καθηκόντων του.
Άρθ. 30 Το Συμβούλιον Ασφαλείας θα καταρτίση τον εσωτερικόν κανονισμόν αυτού, συμπεριλαμβανομένου και του τρόπου της εκλογής του Προέδρου του.
Άρθ. 31 Παν Μέλος των Ηνωμένων Εθνών, όπερ δεν τυγχάνει Μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας, δύναται να μετέχη άνευ ψήφου, εις την συζήτησιν οιουδήποτε ζητήματος παραπεμφθέντος ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας, και οσάκις το Συμβούλιον κρίνει ότι τα συμφέροντα του Μέλους εκείνου ειδικώς θίγονται.
Σελ. 18
Άρθ. 32 Παν μέλος των Ηνωμένων Εθνών, όπερ δεν τυγχάνει Μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας ή οιονδήποτε Κράτος, όπερ δεν τυγχάνει Μέλος των Ηνωμένων Εθνών, εάν είναι διάδικον μέρος εις διαφοράν τινά συζητουμένην υπό του Συμβουλίου Ασφαλείας, θέλει προσκαλήται να συμμετέχη άνευ ψήφου εις την συζήτησιν επί της εν λόγω διαφοράς. Το Συμβούλιον Ασφαλείας θα καθορίζη τους όρους, ως ήθελε κρίνη δίκαιον, διά την τοιαύτην συμμετοχήν Κράτους τινός μη Μέλους των Ηνωμένων Εθνών.
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ VI
ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΙΣ ΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Άρθ. 33 1. Τα ενδιαφερόμενα μέρη εις πάσαν διαφοράν ήτις διά της παρατάσεως της δύναται να θέση εν κινδύνω την διατήρησιν της διεθνούς ειρήνης και ασφαλείας, θα επιζητούν πρωτίστως την λύσιν της διαφοράς διά διαπραγματεύσεων, ερεύνης, μεσολάβησεως, συνδιαλλαγής, διαιτησίας, δικαστικού διακανονισμού, προσφυγής εις τοπικάς οργανώσεις ή διευθετήσεις ή άλλων ειρηνικών μέσων της εκλογής των.
2. Το Συμβούλιον Ασφαλείας, θα καλή τα διαφωνούντα μέρη, οπόταν κρίνη τούτο αναγκαίον, να λύωσι τας διαφοράς των διά τοιούτων μέσων.
Άρθ. 34 Το Συμβούλιον Ασφαλείας θα δύναται να εξετάζη πάσαν διαφοράν, ή πάσαν κατάστασιν, ήτις θα ηδύνατο να οδηγήση εις διεθνή προστριβήν ή να εγείρη διενέξεις, προς τον σκοπόν όπως αποφανθή εάν η εξακολούθησις της διαφοράς ή καταστάσεως θα ηδύνατο να επαπειλήση την διατήρησιν της διεθνούς ειρήνης και ασφαλείας.
Άρθ. 35 1. Οιονδήποτε Μέλος των Ηνωμένων Εθνών θα δύναται να φέρη οιανδήποτε διαφοράν ή οιανδήποτε κατάστασιν φύσε-
Σελ. 19
ως τοιαύτης ως εν άρθρω 34 αναφέρεται, ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας ή της Γενικής Συνελεύσεως.
2. Κράτος το οποίον δεν είναι Μέλος των Ηνωμένων Εθνών, δύναται να φέρη ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας ή της Γενικής Συνελεύσεως οιανδήποτε διαφοράν, εις την οποίαν αυτό είναι εν των διαφερομένων μερών, εάν αποδέχηται εκ των προτέρων, εις ό,τι αφορά εις την διαφοράν τας υποχρεώσεις ειρηνικού διακανονισμού, ας προβλέπει ο παρών Χάρτης.
3. Αι εργασίαι της Γενικής Συνελεύσεως εν σχέσει με ζητήματα φερόμενα ενώπιον αυτής κατά το παρόν άρθρον θα υπόκεινται εις τας διατάξεις των άρθρων 11 και 12.
Άρθ. 36 1. Το Συμβούλιον Ασφαλείας δύναται, εις οιονδήποτε στάδιον διαφοράς τινός, φύσεως ως η αναφερομένη εν άρθρω 33, ή καταστάσεως ομοίας φύσεως, να συστήση κατάλληλα μέτρα ή μεθόδους διευθετήσεως.
2. Το Συμβούλιον Ασφαλείας δέον να εξετάζη διά τον διακανονισμόν της διαφοράς, οιανδήποτε διαδικασία ήτις ήδη έχει υιοθετηθή υπό των ενδιαφερομένων μερών.
3. Το Συμβούλιον Ασφαλείας, υποβάλλον προτάσεις κατά το παρόν άρθρον, δέον επίσης να λαμβάνη υπ’όψιν ότι νομικαί διαφοραί πρέπει κατά κανόνα να φέρωνται υπό των ενδιαφερομένων μερών ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου συμφώνως προς τας διατάξεις του καταστατικού του Δικαστηρίου.
Άρθ. 37 1. Εάν τα διάδικα εις τινα διαφορά της εν άρθρω 33 αναφερομένης φύσεως, δεν επιτύχει να διακονίσει ταύτην διά των εν τω άρθρω τούτω προβλεπομένων μέσων πρέπει να φέρωσιν ταύτην ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Σελ. 20
2. Εάν το Συμβούλιον Ασφαλείας κρίνη ότι η συνέχισις τας διαφοράς τείνει πράγματι να επαπειλήση την διατήρησιν της διεθνούς ειρήνης και ασφαλείας θα αποφασίζη ή να προβαίνη εις ενεργείας κατά το άρθρον 36 ή να εισηγήται οίους ήθελε θεωρήσει καταλλήλους όρους διακανονισμού.
Άρθ. 38 Χωρίς να θίγωνται αι διατάξεις των άρθρων 33-37 το Συμβούλιον Ασφαλείας δύναται, εάν όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη εις διαφοράν τινά το ζητήσωσι, να κάμνη συστάσεις εις τα διαμαχόμενα μέρη προς ειρηνικόν διακανονισμόν της διαφοράς.
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ VII
ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΕΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙ ΑΠΕΙΛΗΣ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ,
ΔΙΑΤΑΡΑΞΕΩΣ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ
Άρθ. 39 Το Συμβούλιον Ασφαλείας θα αποφαίνεται περί της υπάρξεως απειλής κατά της ειρήνης, διαταράξεως της ειρήνης ή επιθετικής πράξεως και θα προβαίνη εις συστάσεις ή θα αποφασίζη επί των ληπτέων μέτρων συμφώνως προς τα άρθρα 41 και 42 προς διατήρησιν ή αποκατάστασιν της διεθνούς ειρήνης και ασφαλείας.
Άρθ. 40 Το Συμβούλιον Ασφαλείας, ίνα παρεμποδίση την επιδείνωσιν καταστάσεως τινός δύναται, πριν εισηγηθή ή αποφασίση επί των μέτρων των προβλεπομένων εν άρθρω 39, να προσκαλέση τα ενδιαφερόμενα μέρη να συμμορφωθώσι προς οία ήθελον κρίνει αναγκαία ή ευκταία προσωρινά μέτρα. Τα προσωρινά ταύτα μερα δεν θα παραβλάπτωσι τα δικαιώματα ή τας αξιώσεις ή την θέσιν των εν διαφερομένων μερών. Το Συμβούλιον Ασφαλείας θα σημειώνη δεόντως την παράλειψιν συμμορφώσεως μέρους τινός προς τα εν λόγω προσωρινά μέτρα.