ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ
Διάγραμμα Γενικού Μέρους - ΙΙ. Ειδικές Εμφανίσεις του Εγκλήματος (Απόπειρα - Συμμετοχή - Συρροή)
- Έκδοση: 2017
- Σχήμα: 17x24
- Σελίδες: 176 + XXIV
- ISBN: 978-960-562-922-9
- Δείτε ένα απόσπασμα
Με τον παρόντα δεύτερο τόμο του Κυπριακού Ποινικού Δικαίου ολοκληρώνεται το Εγχειρίδιο του Γενικού Μέρους του Κυπριακού Ουσιαστικού Ποινικού Δικαίου. Σε συνέχεια του πρώτου τόμου που περιείχε τη γενική θεωρία και τη γενική εμφάνιση του εγκλήματος, παρουσιάζονται πλέον στο παρόν βιβλίο οι ειδικές εμφανίσεις του εγκλήματος και δη η απόπειρα, η συμμετοχή και η συρροή.
Η αναφορά της κυπριακής και κοινοδικαιικής νομολογίας επιδιώχθηκε να είναι η ευρύτερη δυνατή. Ιδιαίτερη σημασία δόθηκε, πέραν της επιδίωξης συστηματικής και μεθοδολογικής πληρότητας, σε πεδία ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για τον νομικό της παράδοσης του common law. Εδώ εντάσσεται η πραγμάτευση της μορφής ποινικής ευθύνης της συνωμοσίας, η σύγκρισή της με το οργανωμένο έγκλημα, η εποπτεία των δογματικών μορφών της συμμετοχής υπό την τεχνική του όρου έννοια του βρετανικού κοινοδικαίου, η παρουσίαση της προβληματικής της κόλουρης εγκληματικότητας, η εξέταση των ιδιομορφιών της κοινοδικαιικής δογματικής της συρροής σε συγκριτική αντιπαράθεση και αξιολόγηση προς την πιο εξελιγμένη δογματική της συρροής της παράδοσης του civil law, τέλος, η εξέταση ειδικών πεδίων συρροής, όπως η διδασκαλία του βορειοαμερικανικού δικαίου και η ειδικότερη προβληματική της «εκ κακουργήματος φονικής ευθύνης» (‘felony murder’).
Ιδιαίτερη έκταση δόθηκε, επίσης, στην πραγμάτευση (και από δικονομικής άποψης, όπου και όσο χρειάζεται) θεμάτων ειδικού ενδιαφέροντος, όπως η παγίδευση (ως σχετικά αυτοτελές πεδίο στο ευρύτερο πλαίσιο του συμμετοχικού αδίκου) ή ο χειρισμός της πολλαπλότητας των κατηγοριών στο κυπριακό δίκαιο (ως ειδική εκδοχή της γενικότερης αρχής της απαγόρευσης «διπλής αξιολόγησης» [‘double jeopardy’]).
Το έργο αποτελεί πολύτιμο οδηγό τόσο για τον σπουδαστή και εφαρμοστή του κυπριακού ποινικού δικαίου, όσο και για όποιον νομικό θέλει να κατανοήσει το ποινικό Κοινοδίκαιο ή να εμβαθύνει στην προβληματική των ποινικών φαινομένων. Συμπληρώνεται με αναλυτικότατη εργογραφία, κατάλογο δικαστικών αποφάσεων, καθώς και ευρετήριο, τα οποία διευκολύνουν σημαντικά τον αναγνώστη στην έρευνά του.
ΠΡΟΛΟΓΟΣ | Σελ. VII |
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ | Σελ. IX |
ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ | |
Κυπριακές | Σελ. XV |
ΕΔΔΑ & Αλλοδαπές | Σελ. XVII |
ΙΒ. ΟΙ ΕΙΔΙΚΕΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ | Σελ. 1 |
ΙΓ. Η ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ | |
ΙΓ. 1. Η έννοια της απόπειρας | Σελ. 2 |
ΙΓ. 2. Τα στοιχεία της απόπειρας | Σελ. 7 |
ΙΓ. 2. 1. Η απόφαση τέλεσης του εγκλήματος | Σελ. 7 |
ΙΓ. 2. 2. Η απόπειρα ως πλημμέλημα και ως κακούργημα | Σελ. 9 |
ΙΓ. 2. 3. Απόπειρα στα τυπικά εγκλήματα | Σελ. 10 |
ΙΓ. 2. 4. Απόπειρα στα εγκλήματα παράλειψης | Σελ. 10 |
ΙΓ. 2. 5. Απόπειρα σε εγκλήματα με εξωτερικό όρο αξιοποίνου | Σελ. 11 |
ΙΓ. 2. 6. Απόπειρα στα εκ του αποτελέσματος χαρακτηριζόμενα εγκλήματα | Σελ. 12 |
ΙΓ. 2. 7. Απόπειρα στα σύνθετα εγκλήματα | Σελ. 13 |
ΙΓ. 2. 8. Απόπειρα σε πράξεις ελεύθερες στην αιτία τους | Σελ. 13 |
ΙΓ. 2. 9. Απόπειρα απόπειρας; | Σελ. 14 |
ΙΓ. 2. 10. Απόπειρα σε εγκλήματα φρονηματικού αδίκου | Σελ. 15 |
ΙΓ. 2. 11. Απόπειρα σε εγκλήματα με υποκειμενικά στοιχεία αδίκου | Σελ. 15 |
ΙΓ. 2. 12. Απόπειρα σε εγκλήματα σχέσης | Σελ. 15 |
ΙΓ. 2. 13. Απόπειρα σε εγκλήματα υποκατάστατης ευθύνης | Σελ. 17 |
ΙΓ. 3. Πρόσφορη και απρόσφορη απόπειρα | Σελ. 17 |
ΙΓ. 4. Ο λόγος τιμώρησης της απόπειρας | Σελ. 21 |
ΙΓ. 4. 1. Υποκειμενικές θεωρίες | Σελ. 21 |
ΙΓ. 4. 2. Αντικειμενικές θεωρίες | Σελ. 22 |
ΙΓ. 4. 2. 1. Ουσιαστική-αντικειμενική θεωρία | Σελ. 23 |
ΙΓ. 4. 2. 2. Τυπική-αντικειμενική θεωρία | Σελ. 23 |
ΙΓ. 4. 2. 3. Βελτιωμένες αντικειμενικές θεωρίες | Σελ. 25 |
ΙΓ. 4. 2. 3. α. Τύπος του Frank | Σελ. 25 |
ΙΓ. 4. 2. 3. β. Θεωρία της εντύπωσης | Σελ. 26 |
ΙΓ. 4. 2. 3. γ. Θεωρία του φυσικού εγκλήματος | Σελ. 28 |
ΙΓ. 4. 2. 3. δ. Η αντικειμενική αξιολόγηση του σχεδίου του δράστη | Σελ. 28 |
ΙΓ. 4. 2. 3. ε. Η θεωρία του νομοτυπικού ελλείμματος | Σελ. 29 |
ΙΓ. 5. Η υπαναχώρηση από την απόπειρα | Σελ. 32 |
ΙΓ. 5. 1. Το στοιχείο του «εκουσίου» | Σελ. 36 |
ΙΓ. 5. 2. Η αποτυχημένη υπαναχώρηση | Σελ. 39 |
ΙΓ. 5. 3. Αποτυχημένο έγκλημα και αδύνατη υπαναχώρηση | Σελ. 40 |
ΙΔ. Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ Η ΣΥΝΩΜΟΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ | |
ΙΔ. 1. Η έννοια της συμμετοχής | Σελ. 44 |
ΙΔ. 2. Η διάκριση αυτουργού και συμμετόχου - Τα κριτήρια | Σελ. 44 |
ΙΔ. 2. 1. Οι υποκειμενικές θεωρίες | Σελ. 44 |
ΙΔ. 2. 2. Οι αντικειμενικές θεωρίες | Σελ. 45 |
ΙΔ. 2. 3. Η θεωρία της «κυριαρχίας επί της πράξεως» | Σελ. 45 |
ΙΔ. 2. 4. Η σχετικοποιημένη τυπική-αντικειμενική θεωρία | Σελ. 46 |
ΙΔ. 3. Η κύρια πράξη και η εξάρτηση της συμμετοχής από αυτή | Σελ. 46 |
ΙΔ. 3. 1. Τα είδη της εξάρτησης | Σελ. 47 |
ΙΔ. 3. 2. Απαιτείται δόλος στην κύρια πράξη; | Σελ. 49 |
ΙΔ. 3. 3. Παρακολουθηματικότητα και εξωτερικοί όροι του αξιοποίνου | Σελ. 51 |
ΙΔ. 3. 4. Παρακολουθηματικότητα και αντικειμενικός καταλογισμός | Σελ. 52 |
ΙΔ. 4. Οι μορφές τεχνικής συμμετοχής και η μεταξύ τους σχέση | Σελ. 52 |
ΙΔ. 4. 1. Ο φυσικός αυτουργός - Άμεση και έμμεση φυσική αυτουργία | Σελ. 53 |
ΙΔ. 4. 2. Οι μορφές έμμεσης αυτουργίας | Σελ. 55 |
ΙΔ. 4. 2. 1. Η «εμβαλωματική» έμμεση αυτουργία | Σελ. 55 |
ΙΔ. 4. 2. 2. Η πρωτογενής έμμεση αυτουργία | Σελ. 57 |
ΙΔ. 4. 2. 3. Οι «οργανωμένοι μηχανισμοί εξουσίασης» | Σελ. 60 |
ΙΔ. 4. 2. 4. Πρόνοιες εμμεσοαυτουργικής δομής | Σελ. 63 |
ΙΔ. 4. 3. Έμμεση αυτουργία με παράλειψη - Απόπειρα έμμεσης αυτουργίας | Σελ. 63 |
ΙΔ. 5. Ο λόγος τιμώρησης της συμμετοχής | Σελ. 64 |
ΙΔ. 5. 1. Η αποτροπή «διαφθοράς» του φυσικού αυτουργού | Σελ. 64 |
ΙΔ. 5. 2. Η προστασία της κοινωνικής ειρήνης | Σελ. 65 |
ΙΔ. 5. 3. Η καθαρή θεωρία της πρόκλησης | Σελ. 65 |
ΙΔ. 5. 4. Η θεωρία της εξαρτημένης πρόκλησης | Σελ. 66 |
ΙΔ. 5. 5. Μικτές θεωρίες | Σελ. 66 |
ΙΔ. 5. 6. Το σχετικό πλεονέκτημα της θεωρίας της εξαρτημένης πρόκλησης | Σελ. 66 |
ΙΔ. 6. Απόπειρα συμμετοχής και κόλουρη συμμετοχή | Σελ. 68 |
ΙΔ. 7. Αναγκαία συμμετοχή | Σελ. 70 |
ΙΔ. 7. 1. Συγκλίνουσα δράση | Σελ. 70 |
ΙΔ. 7. 2. Συναντώμενη δράση | Σελ. 70 |
ΙΔ. 7. 3. Προστασία θυμάτων στην αναγκαία συμμετοχή | Σελ. 71 |
ΙΔ. 7. 4. «Συναρτώμενες» και «αναφερόμενες» (συμ)πράξεις | Σελ. 72 |
ΙΔ. 8. Οι μορφές συμμετοχής κατ’ ιδίαν | Σελ. 72 |
ΙΔ. 8. 1. Συναυτουργία stricto sensu και συναφείς μορφές ευθύνης | Σελ. 72 |
ΙΔ. 8. 1. 1. Συναυτουργία: Η συνεκτέλεση | Σελ. 73 |
ΙΔ. 8. 1. 2. Συναυτουργία: Η συναπόφαση,το «επίκοινο» της ευθύνης και η απόπειρα συναυτουργίας | Σελ. 74 |
ΙΔ. 8. 1. 3. Ηθική συναυτουργία και έμμεση συμμετοχή | Σελ. 78 |
ΙΔ. 8. 1. 4. Παραυτουργία | Σελ. 78 |
ΙΔ. 8. 1. 5. «Από κοινού» εγκληματικές επιχειρήσεις (‘Joint Criminal Enterpises’ και ‘Joint Ventures’) | Σελ. 79 |
ΙΔ. 8. 1. 6. Η συνωμοσία | Σελ. 83 |
ΙΔ. 8. 1. 6. α. Στοιχεία | Σελ. 84 |
ΙΔ. 8. 1. 6. β. Είδη | Σελ. 86 |
ΙΔ. 8. 1. 7. Οι εγκληματικές οργανώσεις | Σελ. 89 |
ΙΔ. 8. 1. 8. Ζητήματα θετέου δικαίου | Σελ. 94 |
ΙΔ. 8. 2. Ηθική αυτουργία | Σελ. 95 |
ΙΔ. 8. 2. 1. Αποκλίσεις μεταξύ του περιεχομένου της ηθικής αυτουργίας και αυτού της κύριας πράξης | Σελ. 100 |
ΙΔ. 8. 2. 2. Ο δόλος του ηθικού αυτουργού | Σελ. 102 |
ΙΔ. 8. 2. 3. Ο προβοκάτορας ηθικός αυτουργός και η προβληματική της παγίδευσης | Σελ. 103 |
ΙΔ. 8. 2. 3. α. Η παγίδευση στο χώρο του κοινοδικαίου | Σελ. 104 |
ΙΔ. 8. 2. 3. β. Η νομολογία του ΑΔ στην Κύπρο | Σελ. 106 |
ΙΔ. 8. 2. 3. γ. Παγίδευση και «δοκιμασίες αρετής» | Σελ. 108 |
ΙΔ. 8. 2. 3. δ. Συνέπειες της παγίδευσης και η απαίτηση «μη εξαιρετικότητάς» της | Σελ. 109 |
ΙΔ. 8. 2. 3. ε. Απαγόρευση παγίδευσης και ανταπόδοση ως σκοπός της ποινής στο κοινοδίκαιο | Σελ. 112 |
ΙΔ. 8. 3. Συνέργεια | Σελ. 113 |
ΙΔ. 8. 3. 1. Το αιτιώδες της συνέργειας και η γνώση του φυσικού αυτουργού | Σελ. 115 |
ΙΔ. 8. 3. 2. Οι μορφές της συνέργειας | Σελ. 116 |
ΙΔ. 8. 3. 3. Αποθετική συνέργεια | Σελ. 118 |
ΙΔ. 8. 3. 4. Χρόνος συνέργειας. Η συνέργεια μετά τη διάπραξη | Σελ. 120 |
ΙΔ. 9. Οι μορφές συμμετοχής στο κοινοδίκαιο | Σελ. 122 |
ΙΔ. 10. Ουδέτερες ενέργειες και συμμετοχικό άδικο | Σελ. 126 |
ΙΔ. 11. Ειδικά ζητήματα συμμετοχής | Σελ. 128 |
ΙΔ. 11. 1. Πλάνη του συμμετόχου | Σελ. 128 |
ΙΔ. 11. 2. Συμμετοχή σε εκ του αποτελέσματος χαρακτηριζόμενο έγκλημα | Σελ. 129 |
ΙΔ. 11. 3. Προσωπικά στοιχεία συμπράξαντος | Σελ. 129 |
ΙΕ. Η ΣΥΡΡΟΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ | |
ΙΕ. 1. Είδη συρροής | Σελ. 130 |
ΙΕ. 2. Πλειάδα πράξεων και αποκλεισμός συρροής | Σελ. 131 |
ΙΕ. 3. Κριτήρια πλειονότητας πράξεων | Σελ. 133 |
ΙΕ. 4. Η λύση της φαινομένης συρροής | Σελ. 134 |
ΙΕ. 4. 1. Κατ’ ιδέαν φαινομένη συρροή | Σελ. 135 |
ΙΕ. 4. 2. Πραγματική φαινομένη συρροή | Σελ. 135 |
ΙΕ. 4. 2. 1. Συντιμωρητή πρότερη πράξη | Σελ. 135 |
ΙΕ. 4. 2. 2. Συντιμωρητή ύστερη πράξη | Σελ. 136 |
ΙΕ. 4. 2. 3. Αναβίωση πρόνοιας που υποχώρησε | Σελ. 136 |
ΙΕ. 5. Πολλαπλότητα κατηγοριών | Σελ. 137 |
ΙΕ. 6. Συρροή ειδικών εμφανίσεων εγκλήματος και τέλεσης στο κοινοδίκαιο | Σελ. 142 |
ΙΕ. 7. Ο «εκ κακουργήματος φόνος» (‘felony murder’) στο δίκαιο των ΗΠΑ | Σελ. 142 |
ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ | |
Διεθνής | Σελ. 147 |
Ελληνόγλωσση | Σελ. 154 |
ΛΗΜΜΑΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ | Σελ. 167 |