Back to Top
ΜΟΝΤΕΛΑ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗΣ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΗ ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΗ
Κωδικός Προϊόντος:
12599
- Έκδοση: 2010
- Βιβλιοδεσία: Εύκαμπτη
- Σελίδες: 112
- ISBN: 978-960-272-743-0
- Black friday εκδόσεις: 30%
Στο έργο αυτό εξετάζονται τα μοντέλα επιτήρησης των πολιτών που χρησιμοποιεί το σύγχρονο κράτος για την πρόληψη και καταστολή του εγκλήματος και η επίδρασή τους στην ποινική δίκη. Οι απεριόριστες τεχνολογικές δυνατότητες επιτήρησης των πολιτών έχουν γίνει το κύριο εργαλείο με το οποίο τα κράτη υπόσχονται να παρέχουν ασφάλεια στους πολίτες τους, διευρύνοντας ολοένα και περισσότερο την ποινική καταστολή με την επίκληση κυρίως της καταπολέμησης του οργανωμένου εγκλήματος και της τρομοκρατίας. Η ευρύτατη εφαρμογή της επιτήρησης για την αντιμετώπιση του εγκλήματος ήταν αναμενόμενο να οδηγήσει εξάλλου σε ανάθεσή της και σε ιδιώτες (παρόχους τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών, χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, επαγγελματίες συγκεκριμένων κλάδων κ.λπ.), αφού στο έργο αυτό δεν μπορούν να ανταποκριθούν μόνες τους οι δημόσιες αρχές.
Η ευρύτατη χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας και η ευκολία της αποτύπωσης με αυτήν μιας αξιόποινης πράξης –από οποιονδήποτε– φέρνουν στο προσκήνιο το ζήτημα της συχνά παράνομης απόκτησης αποδεικτικών μέσων και της τυχόν δυνατότητας χρήσης τους στην ποινική δίκη. Στην τελευταία είναι φανερό ότι πρέπει να διαφυλαχθούν με νέες ρυθμίσεις παραδοσιακά αναγνωρισμένα δικαιώματα μαρτύρων και κατηγορουμένων, που συνδέονται άρρηκτα με το δίκαιο χαρακτήρα της ποινικής δίκης και το σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων.
Ωστόσο τα πιο έντονα προβλήματα φαίνεται να γεννά η επιτήρηση των πολιτών που διαχειρίζεται η ίδια η κρατική εξουσία είτε με κάμερες σε δημόσιους χώρους για την πρόληψη και καταστολή εγκλημάτων είτε πολύ περισσότερο με την ένταξη μυστικών ανακριτικών πράξεων στην ίδια την ποινική δίκη για την καταστολή του οργανωμένου εγκλήματος ή της τρομοκρατίας και όχι μόνο.
Η άνευ θεσμοθετημένων ορίων κρατική δράση, που δε σέβεται ούτε την αρχή της νομιμότητας ούτε της αναλογικότητας, διεκδικεί στην πρώτη περίπτωση να υπερβεί κάθε όριο χρήσης (παράνομων) αποδεικτικών μέσων, για την καταπολέμηση του εγκλήματος, ενώ στη δεύτερη εντάσσει στο σώμα της ίδιας της ποινικής δίκης ως ανακριτικές πράξεις μυστικές δράσεις που δεν υπόκεινται με επάρκεια στις πιο πάνω αρχές. Το δρόμο που πρέπει να ακολουθηθεί, για να διαφυλάξει η σύγχρονη ποινική δίκη το δίκαιο χαρακτήρα της, προσπαθεί να ανιχνεύσει η παρούσα μελέτη, η οποία φιλοδοξεί να συμβάλει με τις προτάσεις της στη διασφάλιση του κράτους δικαίου κάτω από τις δύσκολες γιʼ αυτό σύγχρονες διεθνείς συνθήκες.
Η ευρύτατη χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας και η ευκολία της αποτύπωσης με αυτήν μιας αξιόποινης πράξης –από οποιονδήποτε– φέρνουν στο προσκήνιο το ζήτημα της συχνά παράνομης απόκτησης αποδεικτικών μέσων και της τυχόν δυνατότητας χρήσης τους στην ποινική δίκη. Στην τελευταία είναι φανερό ότι πρέπει να διαφυλαχθούν με νέες ρυθμίσεις παραδοσιακά αναγνωρισμένα δικαιώματα μαρτύρων και κατηγορουμένων, που συνδέονται άρρηκτα με το δίκαιο χαρακτήρα της ποινικής δίκης και το σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων.
Ωστόσο τα πιο έντονα προβλήματα φαίνεται να γεννά η επιτήρηση των πολιτών που διαχειρίζεται η ίδια η κρατική εξουσία είτε με κάμερες σε δημόσιους χώρους για την πρόληψη και καταστολή εγκλημάτων είτε πολύ περισσότερο με την ένταξη μυστικών ανακριτικών πράξεων στην ίδια την ποινική δίκη για την καταστολή του οργανωμένου εγκλήματος ή της τρομοκρατίας και όχι μόνο.
Η άνευ θεσμοθετημένων ορίων κρατική δράση, που δε σέβεται ούτε την αρχή της νομιμότητας ούτε της αναλογικότητας, διεκδικεί στην πρώτη περίπτωση να υπερβεί κάθε όριο χρήσης (παράνομων) αποδεικτικών μέσων, για την καταπολέμηση του εγκλήματος, ενώ στη δεύτερη εντάσσει στο σώμα της ίδιας της ποινικής δίκης ως ανακριτικές πράξεις μυστικές δράσεις που δεν υπόκεινται με επάρκεια στις πιο πάνω αρχές. Το δρόμο που πρέπει να ακολουθηθεί, για να διαφυλάξει η σύγχρονη ποινική δίκη το δίκαιο χαρακτήρα της, προσπαθεί να ανιχνεύσει η παρούσα μελέτη, η οποία φιλοδοξεί να συμβάλει με τις προτάσεις της στη διασφάλιση του κράτους δικαίου κάτω από τις δύσκολες γιʼ αυτό σύγχρονες διεθνείς συνθήκες.
| 1. ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ | Σελ. 1 |
| 2. Η ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΜΟΝΤΕΛΩΝ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗΣ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟΥ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΚΑΙ Η ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΕΡΩΤΗΜΑΤΩΝ | Σελ. 4 |
| 3. ΤΑ ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΜΟΝΤΕΛΑ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗΣ: ΟΡΙΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΗ | Σελ. 5 |
| 3.1. Η ανεκτή από το κράτος ιδιωτική επιτήρηση σε προστάδια ποινικών ερευνών | Σελ. 5 |
| 3.1.1. Ιδιωτική επιτήρηση του κοινού | Σελ. 6 |
| 3.1.1.1. Προϋποθέσεις και όρια της ιδιωτικής επιτήρησης του κοινού | Σελ. 7 |
| 3.1.1.2. Η χρήση του προϊόντος της παράνομης ιδιωτικής επιτήρησης του κοινού στην ποινική δίκη και η αποδεικτική απαγόρευση του άρθρου 19 § 3 Συντ. | Σελ. 13 |
| 3.1.1.3. Αναγκαίες νομοθετικές επεμβάσεις | Σελ. 25 |
| 3.1.2. Επιτήρηση των εργαζόμενων | Σελ. 26 |
| 3.2. Η επιβαλλόμενη από το κράτος σε ιδιώτες επιτήρηση των πολιτών για πρόληψη ή καταστολή του εγκλήματος | Σελ. 34 |
| 3.2.1. Ιδιωτική επιτήρηση με παθητικό ρόλο καταγραφής και αποθήκευσης προσωπικών δεδομένων των πολιτών | Σελ. 35 |
| 3.2.2. Ιδιωτική επιτήρηση για την εξιχνίαση του εγκλήματος - Το συνεργατικό μοντέλο ανακριτικών πράξεων ανάμεσα σε ιδιώτες και διωκτικές αρχές για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστη- ριότητες και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας | Σελ. 51 |
| 3.3. Κρατική επιτήρηση για την πρόληψη και καταστολή του εγκλήματος και ποινική δίκη | Σελ. 65 |
| 3.3.1. Το πεδίο προβληματισμού | Σελ. 65 |
| 3.3.2. Η βιντεοεπιτήρηση σε δημόσιους χώρους σε προστάδια ποινικών ερευνών | Σελ. 66 |
| 3.3.3. Η μυστική παρακολούθηση στην ποινική διαδικασία: συγκαλυμμένες ανακριτικές πράξεις και η επίδραση στην ταυτότητα της ποινικής δίκης | Σελ. 76 |
| 4. ΕΠΙΛΟΓΟΣ - DE LEGE FERENDA ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ | Σελ. 91 |
| ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ | |
| Ι. ΕΛΛΗΝΙΚΗ | Σελ. 95 |
| ΙΙ. ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ | Σελ. 100 |
| ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ | Σελ. 103 |