Προσθήκη στη Λίστα Επιθυμιών

ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Έννοιες και Θεσμοί του Γενικού Μέρους

Συνδυάστε Βιβλίο (έντυπο) + e-book και κερδίστε 23.8€

Δωρεάν μεταφορικά σε όλη την Ελλάδα για αγορές άνω των 30€

Πληρώστε σε έως άτοκες δόσεις των /μήνα με πιστωτική κάρτα.

Σε απόθεμα

Τιμή: 51,80 €

Επιλογές

Βιβλίο (έντυπο) + 74,00 €

e-book + 51,80 €

* Απαιτούμενα πεδία

Ποσότητα

Κωδικός Προϊόντος: 17455

Συγγραφέας: Κωστάρας Α.

Εκδοση: 3η 2019
Σχήμα: 17x24
Βιβλιοδεσία: Εύκαμπτη
Σελίδες: 608
ISBN: 978-960-622-846-9
ISBN: 978-960-622-846-9
Δείτε ένα απόσπασμα
Black friday εκδόσεις: 30%

Περιγραφή
Περιεχόμενα

Το έργο «Ποινικό Δίκαιο - Έννοιες και Θεσμοί του Γενικού Μέρους» πραγματεύεται το Γενικό Μέρος του νέου ΠΚ (Ν 4619/2019) που τέθηκε σε ισχύ από 1.7.2019 και είναι ενημερωμένη μέχρι και τον Ν 4637/2019. Αποτελεί μια ευσύνοπτη και τεκμηριωμένη παρουσίαση του Γενικού Μέρους του Ουσιαστικού Ποινικού Δικαίου, η θεωρητική ανάλυση του οποίου συνδυάζεται και με πολλά πρακτικά παραδείγματα, τα οποία βοηθούν στην καλύτερη κατανόηση του κειμένου. Η μέθοδος επεξεργασίας της ύλης του βιβλίου στηρίζεται στην αρίθμηση όλων των παραγράφων του, με αριθμούς περιθωρίου αλλά και στον συσχετισμό των αριθμών αυτών μεταξύ τους. Με τον τρόπο αυτό γίνεται ευχερέστερη η μελέτη του βιβλίου, αφού συνδέονται τα συζητούμενα θέματα μεταξύ τους, έτσι ώστε ο αναγνώστης να έχει άμεση και γρήγορη πρόσβαση σε προηγούμενες ή μεταγενέστερες έννοιες. Η έκδοση συμπληρώνεται με αλφαβητικό ευρετήριο. Πρόκειται για ένα εύχρηστο θεωρητικό και πρακτικό βοήθημα για δικηγόρους, δικαστές και σπουδαστές του ποινικού δικαίου.


Πρόλογος	Σελ. VII
Βασική βιβλιογραφία του Γενικού Μέρους	Σελ. XXXI
Ερμηνευτικά έργα του Ποινικού Κώδικα & Συλλεκτικά βοηθήματα νομολογίας	Σελ. XXXII
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
Το ποινικό φαινόμενο ως αντικείμενο έρευνας του Ποινικού Δικαίου και οι κανόνες που ρυθμίζουν την εφαρμογή του
ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ Α΄
Το Ποινικό Δίκαιο και οι κανόνες του
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
Ποινικό Δίκαιο, Ποινικές Επιστήμες και Σχολές του Ποινικού Δικαίου
Ι. Το Ποινικό Δίκαιο - Έννοια και διακρίσεις αυτού	Σελ. 3
1. Η βασική διάκριση του Ποινικού Δικαίου σε Ουσιαστικό και Δικονομικό Ποινικό Δίκαιο	Σελ. 3
Α. Το Ουσιαστικό Ποινικό Δίκαιο	Σελ. 3
α) Το Γενικό Ποινικό Δίκαιο	Σελ. 4
β) Το Ειδικό Ποινικό Δίκαιο	Σελ. 5
γ) Το Δίκαιο των Ειδικών Ποινικών Νόμων	Σελ. 5
δ) Το Κοινό Ποινικό Δίκαιο	Σελ. 6
ε) Το Ιδιαίτερο Ποινικό Δίκαιο	Σελ. 6
Β. Το Δικονομικό Ποινικό Δίκαιο ή Ποινική Δικονομία	Σελ. 6
Γ. Πρακτική σημασία της διακρίσεως του Ουσιαστικού από το Δικονομικό Ποινικό Δίκαιο	Σελ. 7
α) Στην εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου ως λόγου αναιρέσεως της αποφάσεως	Σελ. 7
β) Στην εφαρμογή της αρχής «κανένα έγκλημα, καμιά ποινή χωρίς νόμο» («nullum crimen, nulla poena sine lege»)	Σελ. 7
γ) Στο είδος της εκδιδομένης αποφάσεως	Σελ. 8
2. Άλλες περαιτέρω διακρίσεις του εν ευρεία εννοία Ποινικού Δικαίου	Σελ. 8
Α. Το Αστυνομικό Δίκαιο ή Αστυνομική	Σελ. 8
Β. Το Δίκαιο Εκτέλεσης των Ποινών	Σελ. 8
Γ. Το Σωφρονιστικό Δίκαιο ή Σωφρονιστική	Σελ. 9
ΙΙ. Οι ποινικές, εγκληματολογικές και βοηθητικές επιστήμες	Σελ. 9
1. Οι ποινικές επιστήμες	Σελ. 9
2. Οι εγκληματολογικές επιστήμες	Σελ. 10
3. Βοηθητικές επιστήμες	Σελ. 10
ΙΙΙ. Οι ιδιορρυθμίες του Ποινικού Δικαίου	Σελ. 10
1. Ο ανθρωποκεντρικός χαρακτήρας του Ποινικού Δικαίου	Σελ. 11
2. Η φύση των κυρώσεων του Ποινικού Δικαίου	Σελ. 12
3. Η επικινδυνότητα του μηχανισμού καταστολής	Σελ. 12
4. Η στιγματική λειτουργία του Ποινικού Δικαίου	Σελ. 13
5. Η λειτουργία της αρχής της νομιμότητας των εγκλημάτων και των ποινών («κανένα έγκλημα, καμιά ποινή χωρίς νόμο»)	Σελ. 15
6. Η περιοριστική ερμηνεία των κυρωτικών ποινικών κανόνων	Σελ. 15
IV. Σχέση ανάμεσα στο ποινικό, στο αστικό και στο πειθαρχικό αδίκημα	Σελ. 15
V. Αποστολή ή κοινωνική λειτουργία του Ποινικού Δικαίου	Σελ. 18
1. Η προστατευτική των εννόμων αγαθών λειτουργία του Ποινικού Δικαίου	Σελ. 18
2. Η εγγυητική ή εξασφαλιστική του ατόμου λειτουργία του Ποινικού Δικαίου	Σελ. 20
VΙ. Οι «Σχολές» του Ποινικού Δικαίου	Σελ. 21
1. Η «κλασική σχολή»	Σελ. 22
2. Η «ανθρωπολογική θετική σχολή»	Σελ. 23
3. «Η κοινωνιολογική θετική σχολή»	Σελ. 23
4. Η «σχολή της ανθρωπιστικής κοινωνικής άμυνας»	Σελ. 24
5. Η «σχολή της κοινωνικής άμυνας»	Σελ. 24
VII. Η ιστορική εξέλιξη του Ελληνικού Ποινικού Δικαίου	Σελ. 24

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ
Οι κανόνες του Ποινικού Δικαίου
Ι. Είδη και διακρίσεις των κανόνων του Ποινικού Δικαίου	Σελ. 29
1. Οι πρωτεύοντες ή πρωταρχικοί ποινικοί κανόνες	Σελ. 29
Α. Αξιολογικοί κανόνες	Σελ. 30
Β. Προστακτικοί κανόνες	Σελ. 30
2. Οι δευτερεύοντες ή κυρωτικοί ποινικοί κανόνες	Σελ. 32
3. Οι γενικοί ρυθμιστικοί ποινικοί κανόνες	Σελ. 33
ΙΙ. Περιεχόμενο των δευτερευόντων ή κυρωτικών ποινικών κανόνων	Σελ. 33
1. Το περιγραφικό τμήμα του δευτερεύοντος ποινικού κανόνα	Σελ. 34
Α. Η αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος	Σελ. 34
α) Το ενεργητικό υποκείμενο ή δράστη του εγκλήματος	Σελ. 34
β) Το (υλικό ή ιδεατό) αντικείμενο της προσβολής	Σελ. 35
γ) Την πράξη της προσβολής	Σελ. 36
δ) Τις συνθήκες τέλεσης (τρόπο, χρόνο, τόπο) του εγκλήματος	Σελ. 36
ε) Τα αξιολογικά στοιχεία	Σελ. 36
στ) Το αποτέλεσμα της πράξης με τη σχετική αιτιώδη συνάφεια (στα εγκλήματα αποτελέσματος)	Σελ. 38
ζ) Η αντικειμενική προσφορότητα της πράξης προς επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού (σε ορισμένα εγκλήματα)	Σελ. 38
η) Η υλική αντιστοιχία μεταξύ ζημίας και οφέλους (στα σχετικά εγκλήματα)	Σελ. 38
Β. Η υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος	Σελ. 38
Γ. Οι εξωτερικοί όροι του αξιοποίνου	Σελ. 40
2. Το κυρωτικό τμήμα	Σελ. 42
ΙΙΙ. Η ιδιαιτερότητα των «λευκών ποινικών νόμων» και η διάκρισή τους από τους λεγομένους «χωλούς ποινικούς νόμους»	Σελ. 44
IV. Η ερμηνεία των κανόνων του Ποινικού Δικαίου	Σελ. 47
1. Η γραμματική ερμηνεία	Σελ. 47
2. Η λογική - συστηματική ερμηνεία	Σελ. 48
Α. Η συσταλτική και διασταλτική ερμηνεία	Σελ. 49
Β. Η αναλογική ερμηνεία ή εφαρμογή	Σελ. 50
3. Η τελεολογική ερμηνεία	Σελ. 51
4. Η αυθεντική ερμηνεία - Έννοια των όρων του Ποινικού Κώδικα (άρ. 13 ΠΚ)	Σελ. 52
Α. Η έννοια του υπαλλήλου	Σελ. 52
Β. Η έννοια του οικείου	Σελ. 52
Γ. Η έννοια του εγγράφου	Σελ. 53
Δ. Η (διευρυμένη) έννοια της σωματικής βίας	Σελ. 53
Ε. Η έννοια του κατ’ επάγγελμα εγκλήματος	Σελ. 54
ΣΤ. Η έννοια του πληροφοριακού συστήματος	Σελ. 55
Ζ. Η έννοια των ψηφιακών δεδομένων	Σελ. 55
ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ Β΄
Το «ποινικό φαινόμενο» και η τυποποίησή του
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
Έννοια, χαρακτηριστικά γνωρίσματα και στοιχεία του «ποινικού φαινομένου»
Ι. Η βασική έννοια του «ποινικού φαινομένου»	Σελ. 56
ΙΙ. Τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του «ποινικού φαινομένου»	Σελ. 57
1. Η παθογένεια του ποινικού φαινομένου	Σελ. 57
2. Η θεραπευσιμότητα του ποινικού φαινομένου	Σελ. 58
3. Η σχετικότητα του ποινικού φαινομένου	Σελ. 58
ΙΙΙ. Το «ποινικό φαινόμενο» στη νομική του μορφή και τα στοιχεία, που το συνθέτουν	Σελ. 59
1. Το έννομο αγαθό	Σελ. 59
2. Το έγκλημα	Σελ. 62
3. Η ποινή	Σελ. 63
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ
Η τυποποίηση του «ποινικού φαινομένου» και η συνταγματική της κατοχύρωση
Ι. Έννοια και σημασία της τυποποίησης του «ποινικού φαινομένου»	Σελ. 65
1. Έννοια της τυποποίησης	Σελ. 65
2. Σημασία της τυποποίησης	Σελ. 66
ΙΙ. Η συνταγματική κατοχύρωση της τυποποίησης του «ποινικού φαινομένου»	Σελ. 66
ΙΙΙ. Η αρχή «κανένα έγκλημα, καμιά ποινή χωρίς νόμο («nullum crimen, nulla poena sine lege») και οι μερικότερες αρχές, που απορρέουν από αυτήν	Σελ. 67
1. «Καμία ποινή... χωρίς νόμο» («nulla poena... sine lege»)	Σελ. 68
2. «Καμία ποινή... χωρίς γραπτό νόμο» («poena... sine lege scripta»)	Σελ. 69
3. «Καμία ποινή... χωρίς προηγούμενο νόμο» («nulla poena... sine praevia lege»)	Σελ. 71
4. «Καμία ποινή... χωρίς αυστηρό νόμο» («nulla poena... sine lege stricta»)	Σελ. 72
5. «Καμία ποινή... χωρίς ορισμένο νόμο» («nulla poena... sine lege certa»)	Σελ. 73
V. Πρακτικά θέματα	Σελ. 73
ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ Γ΄
Η εφαρμογή του ποινικού νόμου
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
Τόπος και χρόνος τελέσεως του εγκλήματος
Ι. Ο τόπος τελέσεως του εγκλήματος (άρ. 16 ΠΚ) και η σημασία της γνώσεώς του	Σελ. 79
1. Προσδιορισμός του τόπου τελέσεως	Σελ. 79
Α. Η εγκληματική συμπεριφορά του δράστη ως τόπος τέλεσης	Σελ. 80
Β. Το αποτέλεσμα της πράξης ως τόπος τέλεσης	Σελ. 80
Γ. Η σχεδιαζόμενη επέλευση του αποτελέσματος ως τόπος τέλεσης	Σελ. 80
2. Σημασία του προσδιορισμού του τόπου τελέσεως	Σελ. 87
ΙΙ. Ο χρόνος τελέσεως του εγκλήματος (άρ. 17 ΠΚ) και η σημασία της γνώσεώς του	Σελ. 87
1. Προσδιορισμός του χρόνου τελέσεως	Σελ. 87
2. Σημασία του προσδιορισμού του χρόνου τελέσεως	Σελ. 91
ΙΙΙ. Πρακτικά θέματα	Σελ. 92
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ
Τα χρονικά όρια ισχύος των ποινικών νόμων
Ι. Η υποχρεωτική αναδρομική ισχύς του ευμενέστερου ποινικού νόμου (άρ. 2 ΠΚ)	Σελ. 102
1. Χρονικά πλαίσια επιλογής του ευμενέστερου νόμου	Σελ. 103
2. Ποιός νόμος θεωρείται ευμενέστερος κατ’ άρ. 2 παρ. 1 ΠΚ	Σελ. 105
3. Πότε χαρακτηρίζεται η πράξη ως μη αξιόποινη κατ’ άρ. 2 παρ. 2 ΠΚ	Σελ. 110
4. Ευμενέστερος νόμος μετά την αμετάκλητη καταδίκη του δράστη	Σελ. 111
ΙΙ. Το πρόβλημα των προσωρινής ισχύος ποινικών νόμων (άρ. 3 ΠΚ)	Σελ. 113
ΙΙΙ. Πρακτικά θέματα	Σελ. 113
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ
Τα τοπικά όρια ισχύος των ποινικών νόμων
Ι. Εγκλήματα με στοιχείο αλλοδαπότητας - Διατοπικό ή Ποινικό Διεθνές Δίκαιο	Σελ. 123
1. Οι αρχές που διέπουν την λειτουργία του Ποινικού Διεθνούς Δικαίου	Σελ. 124
Α. Η αρχή της εδαφικότητας (άρ. 5 ΠΚ)	Σελ. 124
Β. Η αρχή της ενεργητικής υπηκοότητας (άρ. 6 ΠΚ)	Σελ. 126
Γ. Η αρχή της παθητικής υπηκοότητας (άρ. 7 ΠΚ)	Σελ. 130
Δ. Η αρχή της προστασίας της Ελληνικής Πολιτείας (άρ. 8, στοιχ. α-ε ΠΚ)	Σελ. 132
Ε. Η αρχή της παγκόσμιας δικαιοσύνης ή του παγκοσμίου ενδιαφέροντος (άρ. 8, στοιχ. στ-ια ΠΚ)	Σελ. 136
2. Η διευθέτηση της σύγκρουσης ενδιαφερόντων μεταξύ της ελληνικής και της αλλοδαπής ποινικής δικαιοσύνης	Σελ. 139
Α. Πότε δεν διώκονται στην ημεδαπή τα εγκλήματα, που τελέσθηκαν στην αλλοδαπή (άρ. 9 ΠΚ)	Σελ. 139
Β. Τύχη ποινών, που εκτίθηκαν στην αλλοδαπή σε περίπτωση νέας καταδίκης για την ίδια πράξη στην ημεδαπή (άρ. 10 ΠΚ)	Σελ. 142
Γ. Παρεπόμενες ποινές και μέτρα ασφαλείας για πράξη τελεσθείσα στην αλλοδαπή (άρ. 11 ΠΚ)	Σελ. 143
ΙΙ. Πρακτικά θέματα	Σελ. 144
ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ Δ΄
Η θεωρία της ποινής
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
Το σύστημα των κυρώσεων του Ποινικού Κώδικα
Ι. Ποινές και μέτρα ασφαλείας	Σελ. 151
1. Έννοια και χαρακτηριστικά γνωρίσματα της ποινής	Σελ. 152
2. Έννοια και χαρακτηριστικά γνωρίσματα του μέτρου ασφαλείας	Σελ. 152
3. Ομοιότητες και διαφορές μεταξύ ποινής και μέτρου ασφαλείας	Σελ. 153
ΙΙ. Θεωρίες για τους σκοπούς της ποινής	Σελ. 154
1. Οι απόλυτες ή ανταποδοτικές θεωρίες της ποινής	Σελ. 154
2. Οι σχετικές ή προληπτικές θεωρίες της ποινής	Σελ. 155
3. Οι ενωτικές ή μικτές θεωρίες της ποινής	Σελ. 156
ΙΙΙ. Οι προβλεπόμενες στον Ποινικό Κώδικα ποινές	Σελ. 157
1. Οι κύριες ποινές	Σελ. 157
Α. Οι στερητικές της ελευθερίας ποινές	Σελ. 158
α) Οι συνήθεις ποινές	Σελ. 158
αα) Η κάθειρξη (άρ. 52 ΠΚ)	Σελ. 158
ββ) Η φυλάκιση (άρ. 53 ΠΚ)	Σελ. 158
β) Οι ιδιάζουσες ποινές	Σελ. 158
Β. Η χρηματική ποινή	Σελ. 160
Γ. Η παροχή κοινωφελούς εργασίας	Σελ. 161
2. Οι παρεπόμενες ποινές	Σελ. 161
Α. Η αποστέρηση θέσεων και αξιωμάτων (άρ. 60 ΠΚ)	Σελ. 161
Β. Η απαγόρευση άσκησης επαγγέλματος (άρ. 65 ΠΚ)	Σελ. 161
Γ. Η αφαίρεση άδειας οδήγησης ή εκμετάλλευσης μεταφορικού μέσου (άρ. 66 ΠΚ)	Σελ. 162
Δ. Η δημοσίευση της καταδικαστικής απόφασης (άρ. 67 ΠΚ)	Σελ. 162
Ε. Η δήμευση του άρ. 68 ΠΚ	Σελ. 162
IV. Τα προβλεπόμενα στον Ποινικό Κώδικα μέτρα ασφαλείας	Σελ. 163
α) Μέτρα θεραπείας ατόμων που απαλλάσσονται από την ποινή λόγω ψυχικής ή διανοητικής διαταραχής (άρ. 69Α ΠΚ)	Σελ. 163
β) Η δήμευση του άρ. 76 ΠΚ	Σελ. 164
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ
Η επιμέτρηση της ποινής
Ι. Έννοια της επιμέτρησης της ποινής	Σελ. 165
ΙΙ. Κριτήρια επιμέτρησης των στερητικών της ελευθερίας ποινών (άρ. 79 ΠΚ)	Σελ. 166
1. Η βαρύτητα του τελεσθέντος εγκλήματος	Σελ. 167
2. Ο βαθμός της ενοχής του υπαιτίου	Σελ. 169
ΙΙΙ. Κριτήρια επιμέτρησης των λοιπών ποινών (άρ. 80, 81 ΠΚ)	Σελ. 171
Α. Επιμέτρηση και απότιση της χρηματικής ποινής (άρ. 80 ΠΚ)	Σελ. 171
Β. Επιμέτρηση της ποινής της παροχής κοινωφελούς εργασίας (άρ. 81 ΠΚ)	Σελ. 172
IV. H επιβολή μειωμένης ποινής	Σελ. 172
1. Οι ειδικά προβλεπόμενοι στο νόμο λόγοι μείωσης της ποινής	Σελ. 173
Α. Οι υποχρεωτικοί λόγοι μείωσης της ποινής	Σελ. 173
Β. Οι δυνητικοί λόγοι μείωσης της ποινής	Σελ. 173
Γ. Οι ιδιόρρυθμοι λόγοι μείωσης της ποινής	Σελ. 173
2. Οι ελαφρυντικές περιστάσεις (άρ. 84 ΠΚ)	Σελ. 174
3. Το μέτρο μείωσης της ποινής (άρ. 83 ΠΚ)	Σελ. 178
4. Συρροή λόγων μείωσης της ποινής (άρ. 85 ΠΚ)	Σελ. 179
V. Η επιμέτρηση της ποινής σε περίπτωση αληθινής συρροής εγκλημάτων - Συστήματα επιμέτρησης	Σελ. 181
1. Το σύστημα της αριθμητικής σώρευσης των ποινών	Σελ. 181
2. Το σύστημα της συγχώνευσης των ποινών	Σελ. 181
3. Το σύστημα της ενιαίας ποινής	Σελ. 182
4. Το σύστημα της συνολικής ποινής	Σελ. 182
5. Το ακολουθούμενο από τον Ποινικό Κώδικα σύστημα	Σελ. 182
Α. Συνολική ποινή στις στερητικές της ελευθερίας ποινές (άρ. 94 ΠΚ)	Σελ. 183
Β. Συνολική ποινή σε περίπτωση συρροής χρηματικών ποινών (άρ. 96 ΠΚ)	Σελ. 186
Γ. Συνολική ποινή σε περίπτωση συρροής ποινών παροχής κοινωφελούς εργασίας (άρ. 96Α ΠΚ)	Σελ. 187
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ
Αναστολή, μετατροπή και υφ’ όρον απόλυση
Ι. Η αναστολή εκτελέσως της ποινής με όρους (άρ. 99 επ.)	Σελ. 189
1. Έννοια της αναστολής εκτελέσεως της ποινής	Σελ. 189
2. Προϋποθέσεις της αναστολής εκτελέσεως της ποινής	Σελ. 189
3. Γενικές ρυθμίσεις ισχύουσες επί αναστολής	Σελ. 190
4. Ανάκληση της αναστολής εκτελέσεως της ποινής (άρ. 101 ΠΚ)	Σελ. 191
5. Άρση της αναστολής εκτελέσεως της ποινής (άρ. 102 παρ. 1 ΠΚ)	Σελ. 192
6. Αποτελέσματα της αναστολής εκτελέσεως της ποινής (άρ. 102 παρ. 2 ΠΚ)	Σελ. 192
ΙΙ. Η μετατροπή της ποινής (άρ. 104Α ΠΚ)	Σελ. 193
1. Έννοια της μετατροπής της ποινής	Σελ. 193
2. Μορφές μετατροπής της ποινής σε παροχή κοινωφελούς εργασίας	Σελ. 193
Α. Η μετατροπή της ποινής κατ’ άρ. 104Α ΠΚ	Σελ. 193
Β. Η μετατροπή της ποινής κατ’ άρ. 105Β ΠΚ	Σελ. 194
3. Γενικές ρυθμίσεις ισχύουσες επί μετατροπής	Σελ. 194
4. Αποτελέσματα της μετατροπής της ποινής	Σελ. 195
ΙΙΙ. Ο κατ’ οίκον περιορισμός του καταδίκου ως υποκατάστατη μορφή έκτισης της στερητικής της ελευθερίας ποινής (άρ. 105 ΠΚ)	Σελ. 196
ΙV. Η απόλυση του καταδίκου με όρους (άρ. 105Β επ., 129, 129Α ΠΚ)	Σελ. 197
1. Η κανονική απόλυση με όρους για ενηλίκους καταδίκους	Σελ. 197
Α. Δικαιούμενοι να απολυθούν και προϋποθέσεις απολύσεως με όρους (άρ. 105Β, 106 ΠΚ)	Σελ. 197
Β. Ανάκληση της απόλυσης με όρους (άρ. 107 ΠΚ)	Σελ. 199
Γ. Άρση της απόλυσης με όρους (άρ. 108 ΠΚ)	Σελ. 200
Δ. Διαδικασία χορήγησης και ανάκλησης της απόλυσης με όρους (άρ. 110 ΠΚ)	Σελ. 200
Ε. Αποτελέσματα της απόλυσης με όρους (άρ. 109 ΠΚ)	Σελ. 201
ΣΤ. Χρόνος δοκιμασίας του υφ’ όρον απολυθέντος (άρ. 109 ΠΚ)	Σελ. 201
2. Kατ’ οίκον περιορισμός με ηλεκτρονική επιτήρηση ως «προθάλαμος» της υφ’ όρον απόλυσης (άρ. 129Α ΠΚ)	Σελ. 202
3. Η απόλυση με όρους για ανηλίκους καταδίκους (άρ. 129, 129Α ΠΚ)	Σελ. 203
Α. Η κανονική υφ’ όρον απόλυση των ανηλίκων (άρ. 129 ΠΚ)	Σελ. 203
Β. Kατ’ οίκον περιορισμός με ηλεκτρονική επιτήρηση ως «προθάλαμος» της υφ’ όρον απόλυσης του ανηλίκου (άρ. 129Α ΠΚ)	Σελ. 204

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
Η διδασκαλία του εγκλήματος και οι μορφές εμφανίσεως αυτού
ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ Α΄
Προλεγόμενα στην διδασκαλία του εγκλήματος
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
Περί του εγκλήματος εν γένει
Ι. Η φύση του εγκλήματος	Σελ. 209
ΙΙ. Το «φυσικό έγκλημα» - Μια έννοια άχρηστη για το Ποινικό Δίκαιο;	Σελ. 210
ΙΙΙ. Η ουσιαστική έννοια του εγκλήματος	Σελ. 211
ΙV. Η τυπική έννοια του εγκλήματος	Σελ. 215
V. Η νομική - δογματική έννοια του εγκλήματος (άρ. 14 ΠΚ)	Σελ. 216
VI. Ο βασικός χαρακτήρας του Ποινικού Δικαίου ως δικαίου της εγκληματικής πράξεως	Σελ. 218
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ
Οι διακρίσεις των εγκλημάτων
Ι. Γενικές παρατηρήσεις επί της διακρίσεως των εγκλημάτων	Σελ. 220
ΙΙ. Οι κατ’ ιδίαν διακρίσεις των εγκλημάτων και η σχετική τυπολογία τους	Σελ. 220
1. Κακουργήματα και πλημμελήματα	Σελ. 220
Α. Τα κακουργήματα	Σελ. 220
Β. Τα πλημμελήματα	Σελ. 221
Γ. Κριτήριο της σχετικής διακρίσεως	Σελ. 221
Δ. Πρακτική σημασία της διακρίσεως	Σελ. 223
α) Στο Ουσιαστικό Ποινικό Δίκαιο	Σελ. 223
β) Στο Δικονομικό Ποινικό Δίκαιο	Σελ. 224
2. Βασικά εγκλήματα, εγκληματικές παραλλαγές και ιδιώνυμα εγκλήματα	Σελ. 224
Α. Βασικά εγκλήματα	Σελ. 224
Β. Εγκληματικές παραλλαγές	Σελ. 224
α) Διακεκριμένες εγκληματικές παραλλαγές ή διακεκριμένα εγκλήματα	Σελ. 225
β) Προνομιούχες εγκληματικές παραλλαγές ή προνομιούχα εγκλήματα	Σελ. 226
Γ. Ιδιώνυμα εγκλήματα (delicta sui generis)	Σελ. 227
Δ. Πρακτική σημασία της διάκρισης μεταξύ εγκληματικής παραλλαγής και ιδιωνύμου εγκλήματος	Σελ. 229
3. Εγκλήματα απλής συμπεριφοράς ή τυπικά εγκλήματα και εγκλήματα αποτελέσματος ή ουσιαστικά εγκλήματα	Σελ. 230
Α. Εγκλήματα απλής συμπεριφοράς ή τυπικά εγκλήματα	Σελ. 230
Β. Εγκλήματα αποτελέσματος ή ουσιαστικά εγκλήματα	Σελ. 231
Γ. Πρακτική σημασία της διακρίσεως	Σελ. 232
4. Εγκλήματα εκ του αποτελέσματος χαρακτηριζόμενα	Σελ. 233
5. Εγκλήματα κοινά και εγκλήματα ιδιαίτερα	Σελ. 238
Α. Κοινά εγκλήματα (delicta communia)	Σελ. 238
Β. Ιδιαίτερα εγκλήματα (delicta propria)	Σελ. 238
α) Γνήσια ιδιαίτερα εγκλήματα	Σελ. 239
β) Μη γνήσια ιδιαίτερα εγκλήματα	Σελ. 239
Γ. Πρακτική σημασία της διακρίσεως	Σελ. 240
6. Εγκλήματα στιγμιαία και εγκλήματα διαρκή	Σελ. 240
Α. Στιγμιαία εγκλήματα	Σελ. 241
Β. Διαρκή εγκλήματα	Σελ. 242
Γ. Πρακτική σημασία της διακρίσεως	Σελ. 242
7. Εγκλήματα ενέργειας και εγκλήματα παράλειψης	Σελ. 244
Α. Εγκλήματα ενέργειας	Σελ. 244
α) Γνήσια εγκλήματα ενέργειας	Σελ. 245
β) Μη γνήσια εγκλήματα ενέργειας	Σελ. 245
Β. Εγκλήματα παράλειψης	Σελ. 246
α) Εγκλήματα γνήσιας παράλειψης	Σελ. 247
β) Εγκλήματα μη γνήσιας παράλειψης (άρ. 15 ΠΚ)	Σελ. 247
αα) Ο νόμος	Σελ. 251
ββ) Η συμβατική δέσμευση του υποχρέου	Σελ. 252
γγ) Η προηγούμενη επικίνδυνη ενέργεια του υποχρέου	Σελ. 253
Γ. Πρακτική σημασία της διακρίσεως	Σελ. 256
8. Εγκλήματα βλάβης και εγκλήματα διακινδυνεύσεως	Σελ. 256
Α. Εγκλήματα βλάβης	Σελ. 257
Β. Εγκλήματα διακινδύνευσης	Σελ. 257
α) Εγκλήματα συγκεκριμένης διακινδύνευσης	Σελ. 257
β) Εγκλήματα αφηρημένης διακινδύνευσης	Σελ. 258
γ) Εγκλήματα δυνητικής ή δυνατής διακινδύνευσης	Σελ. 259
Γ. Πρακτική σημασία της διακρίσεως	Σελ. 261
9. Εγκλήματα απλά και εγκλήματα σύνθετα	Σελ. 261
Α. Εγκλήματα απλά	Σελ. 261
Β. Εγκλήματα σύνθετα	Σελ. 262
α) Σύνθετα με την ευρεία έννοια ή πολύπρακτα εγκλήματα	Σελ. 262
β) Σύνθετα με τη στενή έννοια του όρου εγκλήματα	Σελ. 262
Γ. Πρακτική σημασία της διακρίσεως	Σελ. 262
10. Εγκλήματα απλότροπα και εγκλήματα πολύτροπα ή μικτά	Σελ. 263
Α. Απλότροπα εγκλήματα	Σελ. 263
Β. Πολύτροπα ή μικτά εγκλήματα	Σελ. 264
α) Γνήσια πολύτροπα ή διαζευκτικώς ή υπαλακτικώς μικτά εγκλήματα	Σελ. 265
β) Μη γνήσια πολύτροπα ή σωρευτικώς μικτά εγκλήματα	Σελ. 265
Γ. Πρακτική σημασία της διακρίσεως	Σελ. 266
11. Εγκλήματα ιδιόχειρα ή σωματοπαγή	Σελ. 267
12. Εγκλήματα με κανονική και εγκλήματα με διαφοροποιημένη υποκειμενική υπόσταση	Σελ. 268
Α. Εγκλήματα με κανονική υποκειμενική υπόσταση	Σελ. 268
Β. Εγκλήματα με διαφοροποιημένη υποκειμενική υπόσταση	Σελ. 268
α) Εγκλήματα ειδικής υποκειμενικής υπόστασης	Σελ. 268
β) Εγκλήματα υπερχειλούς υποκειμενικής υπόστασης	Σελ. 269
γ) Εγκλήματα σύνθετης ή μικτής υποκειμενικής υπόστασης	Σελ. 270
Γ. Πρακτική σημασία της διακρίσεως	Σελ. 270
13. Εγκλήματα του κοινού Ποινικού Δικαίου και εγκλήματα πολιτικά	Σελ. 271
Α. Εγκλήματα του κοινού Ποινικού Δικαίου	Σελ. 271
Β. Εγκλήματα πολιτικά	Σελ. 271
α) Αμιγή πολιτικά εγκλήματα	Σελ. 272
β) Σύνθετα πολιτικά εγκλήματα	Σελ. 273
Γ. Πρακτική σημασία της διακρίσεως	Σελ. 273
14. Εγκλήματα επιχειρήσεως	Σελ. 273
Α. Έννοια και κριτήριο της διάκρισης	Σελ. 273
Β. Πρακτική σημασία της διάκρισης	Σελ. 274
15. Εγκλήματα συναντώμενης & συγκλίνουσας δράσης	Σελ. 274
16. Εγκλήματα σχέσης	Σελ. 274
17. Εξαρτημένα ή συναρτώμενα εγκλήματα	Σελ. 274
Α. Έννοια και κριτήριο της διάκρισης	Σελ. 274
Β. Πρακτική σημασία της διάκρισης	Σελ. 275
18. Αθροιστικά εγκλήματα	Σελ. 275
Α. Έννοια και κριτήριο της διάκρισης	Σελ. 275
Β. Πρακτική σημασία της διάκρισης	Σελ. 276
19. Κατ’ εξακολούθηση έγκλημα (άρ. 98 ΠΚ)	Σελ. 276
Α. Έννοια και κριτήριο της διάκρισης	Σελ. 276
Β. Πρακτική σημασία της διάκρισης	Σελ. 278
α) Στο Ουσιαστικό Ποινικό Δίκαιο.	Σελ. 278
β) Στο Δικονομικό Ποινικό Δίκαιο.	Σελ. 278
ΙΙΙ. Πρακτικά θέματα	Σελ. 279
ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ Β΄
Το έγκλημα ως νομική κατασκευή - Τα δομικά στοιχεία του εγκλήματος
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
Η πράξη ως θεμελιώδες στοιχείο του εγκλήματος
Ι. Η έννοια της πράξεως στο Ποινικό Δίκαιο - Βουλητικά κυρίαρχη ή βουλητικά σκόπιμη πράξη;	Σελ. 284
Α. Η έννοια της βουλητικά κυρίαρχης πράξης	Σελ. 284
Β. Η έννοια της βουλητικά σκόπιμης πράξης	Σελ. 285
ΙΙ. Τα στοιχεία της βουλητικά κυρίαρχης πράξης	Σελ. 286
Α. Η πράξη ως ανθρώπινη συμπεριφορά	Σελ. 287
Β. Η πράξη ως εξωτερικευμένη συμπεριφορά	Σελ. 289
Γ. Η πράξη ως αυτοελεγχόμενη συμπεριφορά	Σελ. 289
Δ. Η πράξη ως «δράση προς έτερον»	Σελ. 291
ΙΙΙ. Η αιτιώδης συνάφεια ή ο αντικειμενικός αιτιώδης σύνδεσμος	Σελ. 292
1. Έννοια, σημασία και βασική προβληματική της αιτιώδους συναφείας	Σελ. 292
2. Θεωρίες αιτιώδους συναφείας	Σελ. 293
Α. Η θεωρία του ισοδυνάμου των όρων (conditio sine qua non)	Σελ. 294
Β. Η θεωρία της πρόσφορης αιτίας (causa adaequata)	Σελ. 296
Γ. Άλλες ενδιάμεσες θεωρίες αιτιώδους συναφείας	Σελ. 297
3. Ειδικά προβλήματα αιτιώδους συναφείας	Σελ. 299
Α. Η σωρευτική αιτιότητα	Σελ. 299
Β. Η πολλαπλή αιτιότητα	Σελ. 300
Γ. Η υποθετική αιτιότητα	Σελ. 301
Δ. Η νόμιμη εναλλακτική συμπεριφορά	Σελ. 302
Ε. Η αιτιότητα στην περίπτωση του λεγομένου «γενικού δόλου»	Σελ. 302
IV. Πρακτικά θέματα	Σελ. 303
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ
Ο άδικος χαρακτήρας της πράξεως
I. H έννοια της άδικης πράξης - Αντικειμενικά ή υποκειμενικά άδικη πράξη;	Σελ. 312
ΙΙ. Ουσιαστικά και τυπικά άδικη πράξη	Σελ. 315
ΙΙΙ. Αρχικά και τελικά άδικη πράξη	Σελ. 316
IV. Oι κατ’ ιδίαν λόγοι, που αποκλείουν τον άδικο χαρακτήρα της πράξεως	Σελ. 319
1. Η άσκηση δικαιώματος ή καθήκοντος (άρ. 20 ΠΚ)	Σελ. 319
Α. Η άσκηση δικαιώματος	Σελ. 320
α) Ποιές περιπτώσεις καλύπτει το άρ. 20 ΠΚ	Σελ. 320
β) Η άσκηση δικαιώματος στο πλαίσιο της θεμιτής αυτοδικίας (άρ. 282 ΑΚ)	Σελ. 321
Β. Η εκπλήρωση καθήκοντος	Σελ. 321
2. H προσταγή (άρ. 21 ΠΚ)	Σελ. 322
Α. Νομική φύση και έννοια της προσταγής	Σελ. 322
Β. Οι προϋποθέσεις της προσταγής	Σελ. 323
α) Επιτακτικά διατυπωμένη βούληση μιας δημοσιο-υπαλληλικής ή στρατιωτικο-αστυνομικής υπηρεσίας	Σελ. 323
β) Προσταγή από ιεραρχικώς προϊσταμένη αρχή	Σελ. 324
γ) Αρμοδιότητα προστάσσοντος και προστασσομένου	Σελ. 324
δ) Νόμιμος τύπος της προσταγής	Σελ. 325
ε) Δεσμευτικότητα της προσταγής	Σελ. 325
3. Η άμυνα (άρ. 22 ΠΚ)	Σελ. 329
Α. Έννοια και δικαιολογητικός λόγος της άμυνας	Σελ. 329
Β. Προϋποθέσεις της άμυνας - Αμυντική πράξη	Σελ. 330
α) Οι προϋποθέσεις της άμυνας	Σελ. 330
αα) Επίθεση	Σελ. 330
ββ) Παρούσα επίθεση	Σελ. 333
γγ) Άδικη επίθεση	Σελ. 336

β) Η αμυντική πράξη	Σελ. 337
αα) Υποκείμενο του αμυντικού δικαιώματος - Άμυνα υπέρ τρίτου	Σελ. 338
ββ) Χρειάζεται γνώση της επίθεσης; - Αγνοούμενη και νομιζόμενη άμυνα	Σελ. 339
γγ) Περιεχόμενο της αμυντικής πράξεως	Σελ. 341
Γ. Τα όρια της άμυνας	Σελ. 344
α) Ο βαθμός επικινδυνότητας της επίθεσης	Σελ. 345
β) Το είδος της απειλούμενης βλάβης	Σελ. 345
γ) Ο τρόπος και η ένταση της επίθεσης	Σελ. 346
δ) Οι λοιπές περιστάσεις	Σελ. 347
Δ. Η υπέρβαση των ορίων της άμυνας (άρ. 23 ΠΚ)	Σελ. 348
Ε. Η υπαίτια κατάσταση άμυνας	Σελ. 349
4. Η κατάσταση ανάγκης (άρ. 25 ΠΚ)	Σελ. 351
A. Έννοια και δικαιολογητικός λόγος της κατάστασης ανάγκης	Σελ. 351
Β. Προϋποθέσεις και πράξη κατάστασης ανάγκης	Σελ. 352
α) Οι προϋποθέσεις της κατάστασης ανάγκης	Σελ. 352
αα) Κίνδυνος κατά εννόμων αγαθών	Σελ. 352
ββ) Κίνδυνος κατά εννόμων αγαθών του προσώπου ή της περιουσίας	Σελ. 353
γγ) Παρών κίνδυνος	Σελ. 354
δδ) Αναπότρεπτος με άλλα μέσα κίνδυνος	Σελ. 354
εε) Μη υπαίτια πρόκληση του κινδύνου	Σελ. 355
στστ) Μη υποχρέωση έκθεσης στον απειλούμενο κίνδυνο	Σελ. 357
β) Η πράξη ανάγκης	Σελ. 358
αα) Υποκείμενο του σχετικού δικαιώματος - Κατάσταση ανάγκης υπέρ τρίτου	Σελ. 358
ββ) Απαιτείται γνώση του κινδύνου από τον δράστη; - Αγνοούμενη και νομιζόμενη κατάσταση ανάγκης	Σελ. 359
γγ) Περιεχόμενο της πράξης ανάγκης	Σελ. 360
Γ. Τα όρια της κατάστασης ανάγκης και η υπέρβασή τους	Σελ. 364
Δ. Διαφορές μεταξύ άμυνας και κατάστασης ανάγκης	Σελ. 364
5. Η τεχνητή διακοπή της εγκυμοσύνης (άμβλωση) (άρ. 304 παρ. 4 ΠΚ)	Σελ. 365
Α. Η «γενικά ενδεδειγμένη άμβλωση» (άρ. 304 παρ. 4 στοιχ. α΄ ΠΚ)	Σελ. 366
Β. Η «ευγονικά ενδεδειγμένη άμβλωση» (άρ. 304 παρ. 4 στοιχ. β΄ ΠΚ)	Σελ. 366
Γ. «Η ιατρικά ενδεδειγμένη άμβλωση» (άρ. 304 παρ. 4 στοιχ. γ΄ ΠΚ)	Σελ. 366
Δ. «Η ηθικά ενδεδειγμένη άμβλωση» (άρ. 304 παρ. 4 στοιχ. δ΄ ΠΚ)	Σελ. 366
6. Η συναίνεση του παθόντος (άρ. 308 παρ. 3 ΠΚ)	Σελ. 367
Α. Έννοια και δικαιολογητικός λόγος της συναίνεσης του παθόντος	Σελ. 367
Β. «Συναίνεση» και «συγκατάθεση»	Σελ. 368
Γ. Εγκλήματα, στα οποία αποκλείεται η συναίνεση του παθόντος	Σελ. 369
Δ. Προϋποθέσεις της συναίνεσης του παθόντος	Σελ. 370
Ε. Η εικαζόμενη συναίνεση του παθόντος	Σελ. 373
7. Οι θεμιτές προσβολές της τιμής (άρ. 367 ΠΚ)	Σελ. 375
8. Η θεμιτή παραβίαση της επαγγελματικής εχεμυθείας (άρ. 371 παρ. 4 ΠΚ)	Σελ. 378
9. Ο σωφρονισμός ανηλίκων	Σελ. 379
Α. Έννοια και δικαιολογητικός λόγος του σωφρονισμού	Σελ. 379
Β. Οι προϋποθέσεις του σωφρονισμού	Σελ. 379
10. Η σύγκρουση καθηκόντων	Σελ. 380
11. Η κοινωνική προσφορότητα της πράξεως	Σελ. 383
12. Η επιτρεπτή διακινδύνευση των εννόμων αγαθών	Σελ. 384
V. Πρακτικά θέματα	Σελ. 386
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ
Ο καταλογισμός της πράξεως στον δράστη
Ι. Η έννοια του καταλογισμού	Σελ. 398
ΙΙ. Η αρχή του καταλογισμού ή της ενοχής ως θεμελιώδης αρχή του Ποινικού Δικαίου - «Nullum crimen, nulla poena sine culpa»	Σελ. 398
ΙΙΙ. Η φύση του καταλογισμού	Σελ. 399
1. Η ψυχολογική θεωρία του καταλογισμού	Σελ. 399
2. Η αξιολογική θεωρία του καταλογισμού	Σελ. 400
IV. Γιατί αποδοκιμάζει τον δράστη η έννομη τάξη;	Σελ. 401
1. Το ουσιαστικό περιεχόμενο του καταλογισμού	Σελ. 401
2. Το τυπικό περιεχόμενο του καταλογισμού	Σελ. 402
V. Πόσο ελεύθερος είναι ο δράστης στις επιλογές του; - To πρόβλημα της ελευθερίας της βουλήσεως στο πλαίσιο του Ποινικού Δικαίου	Σελ. 402
VI. Τα στοιχεία του καταλογισμού	Σελ. 404
1. Ανικανότητα για καταλογισμό (άρ. 34 ΠΚ)	Σελ. 405
Α. Από τον κανόνα στην εξαίρεση	Σελ. 405
Β. Τα κριτήρια διάγνωσης της ανικανότητας για καταλογισμό	Σελ. 406
α) Το βιολογικό ή περιγραφικό κριτήριο	Σελ. 407
αα) Η ψυχική ή διανοητική διαταραχή του δράστη	Σελ. 407
ββ) Η διατάραξη της συνείδησης	Σελ. 408
β) Το αξιολογικό ή ψυχολογικό κριτήριο	Σελ. 410
Γ. Η ελαττωμένη ικανότητα για καταλογισμό (άρ. 36 ΠΚ)	Σελ. 411
Δ. Η επίδραση της ηλικίας του δράστη στην ικανότητα για καταλογισμό (άρ. 121 επ. ΠΚ)	Σελ. 412
Ε. Χρόνος υπάρξεως της ικανότητας για καταλογισμό	Σελ. 413
ΣΤ. Η υπαίτια διατάραξη της συνειδήσεως (actio libera in causa, άρ. 35 ΠΚ)	Σελ. 414
α) Η εκ προθέσεως διατάραξη της συνειδήσεως (άρ. 35 παρ. 1 ΠΚ)	Σελ. 415
β) Η διατάραξη της συνειδήσεως από αμέλεια (άρ. 35 παρ. 3 ΠΚ)	Σελ. 416
2. Η υπαιτιότητα (άρ. 26 επ. ΠΚ)	Σελ. 418
Α. Έννοια της υπαιτιότητας	Σελ. 418
Β. Είδη ή μορφές της υπαιτιότητας	Σελ. 418
α) Ο δόλος ή πρόθεση (άρ. 27 ΠΚ)	Σελ. 419
αα) Έννοια του δόλου	Σελ. 419
ββ) Στοιχεία του δόλου	Σελ. 420
γγ) Τα είδη του δόλου	Σελ. 420
δδ) Πώς βρίσκουμε στο νόμο το είδος του απαιτούμενου δόλου	Σελ. 423
εε) Ποια στοιχεία πρέπει να καλύπτει ο δόλος του δράστη;	Σελ. 424
στστ) Ειδικά προβλήματα δόλου	Σελ. 425
β) Η αμέλεια (άρ. 28 ΠΚ)	Σελ. 426
αα) Έννοια της αμέλειας	Σελ. 426
ββ) Στοιχεία της αμέλειας	Σελ. 427
γγ) Τα είδη της αμέλειας	Σελ. 432
3. Η συνείδηση του άδικου χαρακτήρα της πράξεως ή η αδικαιολόγητη άγνοιά του	Σελ. 434
Α. Έννοια και σημασία της συνείδησης του αδίκου	Σελ. 434
Β. Περιεχόμενο της συνείδησης του αδίκου	Σελ. 435
4. Η ανθρώπινη δυνατότητα για συμμόρφωση	Σελ. 437
Α. Έννοια και περιεχόμενο της ανθρώπινης δυνατότητας για συμμόρφωση	Σελ. 437
Β. Οι λόγοι, που αποκλείουν την ανθρώπινη δυνατότητα για συμμόρφωση ή οι λόγοι άρσης του καταλογισμού	Σελ. 438
α) Η κατάσταση ανάγκης του άρ. 32 ΠΚ	Σελ. 438
β) Η υπέρβαση των ορίων της άμυνας ή της κατάστασης ανάγκης από φόβο ή ταραχή (άρ. 23, 25 παρ. 3 ΠΚ)	Σελ. 439
γ) Η εσφαλμένη λύση μιας σύγκρουσης καθηκόντων από φόβο ή ταραχή	Σελ. 440
δ) Το ηθικό αδιέξοδο στη σύγκρουση των καθηκόντων	Σελ. 441
ε) Η ηθική-ψυχική αδυναμία καταβολής της προσήκουσας προσοχής στην αμέλεια	Σελ. 442


Επίμετρο - Η σημασία της πλάνης του δράστη στο Ποινικό Δίκαιο	Σελ. 443
Ι. Οι νομικώς ενδιαφέρουσες πλάνες του δράστη	Σελ. 443
1. Η πραγματική πλάνη (άρ. 30 ΠΚ)	Σελ. 443
Α. Έννοια της πραγματικής πλάνης	Σελ. 443
Β. Είδη ή μορφές της πραγματικής πλάνης	Σελ. 444
α) Η πραγματική πλάνη, που αφορά συστατικό στοιχείο της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος και η σημασία αυτής (αρ. 30 παρ. 1 ΠΚ)	Σελ. 444
β) Η πραγματική πλάνη, που αφορά στοιχείο αυξητικό της βαρύτητας του εγκλήματος και η σημασία αυτής (άρ. 30 παρ. 2 ΠΚ)	Σελ. 445
2. Η νομική πλάνη (άρ. 31 ΠΚ)	Σελ. 448
Α. Έννοια της νομικής πλάνης	Σελ. 448
Β. Είδη ή μορφές της νομικής πλάνης	Σελ. 449
α) Η νομική πλάνη σε σχέση με τον αξιόποινο χαρακτήρα της πράξης και η σημασία αυτής (άρ. 31 παρ. 1 ΠΚ)	Σελ. 449
β) Η νομική πλάνη σε σχέση με τον άδικο χαρακτήρα της πράξης και η σημασία αυτής (άρ. 31 παρ. 2 ΠΚ)	Σελ. 449
3. Η πλάνη σε σχέση με λόγους, που αίρουν τον άδικο χαρακτήρα της πράξης	Σελ. 451
Α. Η πλάνη του δράστη σε σχέση με τις πραγματικές προϋποθέσεις ενός λόγου άρσης του αδίκου - Ανάλογης μορφής πραγματική πλάνη	Σελ. 451
Β. Η πλάνη του δράστη σε σχέση με τις νομικές προϋποθέσεις ενός λόγου άρσης του αδίκου - Ανάλογης μορφής νομική πλάνη	Σελ. 452
4. Η πλάνη του δράστη σε σχέση με λόγους, που αίρουν τον καταλογισμό	Σελ. 453
ΙΙ. Οι νομικώς αδιάφορες πλάνες	Σελ. 453
1. Η πλάνη περί το πρόσωπο (error in personam)	Σελ. 454
2. Η πλάνη περί το αντικείμενο (error in objecto)	Σελ. 455
3. To αστόχημα βολής (aberration ictus)	Σελ. 455
4. Ο γενικός δόλος (dolus generalis)	Σελ. 456
5. Η πλάνη περί την υπαγωγή	Σελ. 457
ΙII. Πρακτικά θέματα	Σελ. 457
ΚEΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ
Ο αξιόποινος ή τιμωρητός χαρακτήρας της πράξεως
Ι. Έννοια του αξιοποίνου	Σελ. 462
ΙΙ. Αρχικά και τελικά αξιόποινη πράξη	Σελ. 462
ΙΙΙ. Οι λόγοι, που αποκλείουν τον αξιόποινο χαρακτήρα της πράξεως	Σελ. 463
1. Οι προσωπικοί λόγοι απαλλαγής από την ποινή	Σελ. 464
Α. Οι υποχρεωτικοί προσωπικοί λόγοι απαλλαγής από την ποινή	Σελ. 464
α) Η εκούσια υπαναχώρηση από μη πεπερασμένη απόπειρα (άρ. 44 παρ. 1 ΠΚ)	Σελ. 464
β) Η έμπρακτη μετάνοια	Σελ. 465
γ) Η υπόθαλψη εγκληματία και η παρασιώπηση εγκλήματος από οικείο του δράστη (άρ. 231 παρ. 2, 232 παρ. 2 ΠΚ)	Σελ. 466
δ) Το ακαταδίωκτο του Προέδρου της Δημοκρατίας (άρ. 49 Συν)	Σελ. 467
ε) Το ακαταδίωκτο των Βουλευτών (άρ. 61 Συν)	Σελ. 467
Β. Οι δυνητικοί προσωπικοί λόγοι απαλλαγής από την ποινή	Σελ. 467
2. Οι λόγοι δικαστικής άφεσης του αξιοποίνου	Σελ. 468
3. Οι λόγοι εξάλειψης του αξιοποίνου	Σελ. 469
Α. Η παραγραφή του εγκλήματος (άρ. 111 επ. ΠΚ)	Σελ. 469
α) Η αναστολή έναρξης ή εξακολούθησης της παραγραφής (άρ. 113 παρ. 1 ΠΚ)	Σελ. 470
β) Η αναστολή της παραγραφής κατά την επιδικία της υποθέσεως (άρ. 113 παρ. 2, 3 ΠΚ)	Σελ. 470
Β. Η παραίτηση από την έγκληση ή η ανάκληση υποβληθείσης εγκλήσεως (άρ. 114, 117 ΠΚ)	Σελ. 472
Γ. Η αμνηστία (άρ. 47 παρ. 3, 4 Συν)	Σελ. 473
ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ Γ΄
Οι ειδικές μορφές εμφανίσεως του εγκλήματος
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
Η απόπειρα του εγκλήματος
Ι. Μια πρώτη επαφή με τα βασικά προβλήματα της απόπειρας	Σελ. 475
ΙΙ. Γιατί τιμωρείται η απόπειρα;	Σελ. 476
1. Οι υποκειμενικές θεωρίες	Σελ. 476
2. Οι αντικειμενικές θεωρίες	Σελ. 477
3. Οι μικτές θεωρίες - Η θεωρία της εντυπώσεως	Σελ. 478
ΙΙΙ. Τα στοιχεία της απόπειρας (άρ. 42 παρ. 1 ΠΚ)	Σελ. 479
1. Η απόφαση διάπραξης εγκλήματος	Σελ. 479
2. Η αρχή εκτελέσεως του εγκλήματος και η οριοθέτησή της από τις προπαρασκευαστικές πράξεις	Σελ. 481
Α. Οι υποκειμενικές θεωρίες	Σελ. 483
Β. Οι αντικειμενικές θεωρίες	Σελ. 484
α) Η τυπική αντικειμενική θεωρία	Σελ. 484
β) Η ουσιαστική αντικείμενη θεωρία - Ο «τύπος του Frank»	Σελ. 485
γ) Η θεωρία της φυσικής κάλυψης	Σελ. 485
Γ. Οι μικτές θεωρίες	Σελ. 486
α) Η θεωρία του «σχεδίου» του δράστη	Σελ. 486
β) Η ακολουθούμενη από την ελληνική νομολογία θεωρία	Σελ. 487
γ) Η θεωρία της εντυπώσεως	Σελ. 488
3. Η μη ολοκλήρωση του κακουργήματος ή πλημμελήματος	Σελ. 489
IV. Είδη της απόπειρας	Σελ. 489
1. Πρόσφορη και απρόσφορη απόπειρα - Σημασία της διακρίσεως	Σελ. 489
2. Η αποτυχημένη απόπειρα	Σελ. 490
3. Πεπερασμένη και μη πεπερασμένη απόπειρα	Σελ. 492
Α. Πεπερασμένη απόπειρα	Σελ. 492
Β. Μη πεπερασμένη απόπειρα	Σελ. 492
Γ. Πώς κρίνεται η ολοκλήρωση ή μη των απαραιτήτων ενεργειών του δράστη;	Σελ. 492
Δ. Πρακτική σημασία της διάκρισης σε πεπερασμένη και μη πεπερασμένη απόπειρα	Σελ. 493
Ε. Πότε είναι τελικά εκούσια η υπαναχώρηση;	Σελ. 494
4. Ειδικά προβλήματα της απόπειρας	Σελ. 495
V. Πρακτικά θέματα	Σελ. 496
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ
Η συμμετοχή στο έγκλημα
Ι. Έννοια και βασικά προβλήματα της συμμετοχής	Σελ. 500
ΙΙ. Είδη ή μορφές της συμμετοχής με την ευρεία έννοια	Σελ. 503
1. Αυτοτελείς μορφές συμμετοχής	Σελ. 503
Α. Η αυτουργία	Σελ. 503
α) Η άμεση ή φυσική αυτουργία	Σελ. 503
β) Η έμμεση αυτουργία	Σελ. 503
αα) Εξαναγκασμός άλλου σε αυτοκαταστροφική ενέργεια	Σελ. 504
ββ) Παραπλάνηση άλλου σε τέλεση αυτοκαταστροφικής ενέργειας	Σελ. 504
γγ) Εξώθηση σε αυτοκτονία ακαταλόγιστου προσώπου	Σελ. 505
δδ) Μη τελικά άδικη πράξη του παρεμβαλλόμενου προσώπου	Σελ. 505
εε) Αντιστροφή ρόλων στην τέλεση ενός γνησίου ιδιαιτέρου εγκλήματος (άρ. 49 παρ. 1 εδ. β΄ ΠΚ)	Σελ. 506
Β. Η συναυτουργία (άρ. 45 ΠΚ)	Σελ. 508
α) Έννοια και στοιχεία της συναυτουργίας	Σελ. 508
αα) Η συνεκτέλεση ή αντικειμενική σύμπραξη	Σελ. 508
ββ) Η συναπόφαση ή ο κοινός δόλος των συμπραττόντων	Σελ. 511
β) Πότε αποκλείεται η συναυτουργία	Σελ. 513
γ) Η ποινική μεταχείριση των συναυτουργών	Σελ. 515
2. Οι εξαρτημένες μορφές συμμετοχής - Συμμετοχή με τη στενή έννοια	Σελ. 516
Α. Η ηθική αυτουργία (άρ. 46 παρ. 1 στοιχ. α) ΠΚ)	Σελ. 516
α) Ο λόγος της τιμωρίας του ηθικού αυτουργού	Σελ. 516
β) Έννοια και στοιχεία της ηθικής αυτουργίας	Σελ. 517
αα) Η αντικειμενική πλευρά της ηθικής αυτουργίας	Σελ. 517
ββ) Η υποκειμενική πλευρά της ηθικής αυτουργίας	Σελ. 523
γ) Η ποινική ευθύνη του ηθικού αυτουργού	Σελ. 524
δ) Η αλυσιδωτή ηθική αυτουργία	Σελ. 524
ε) Σχέση της «ηθικής αυτουργίας» με την «πρόκληση» του άρ. 186 ΠΚ	Σελ. 524
στ) Διαφορές ανάμεσα στην ηθική και την έμμεση αυτουργία	Σελ. 526
ζ) Η προβοκατόρικη ηθική αυτουργία (άρ. 46 παρ. 2 ΠΚ)	Σελ. 526
Β. Η συνέργεια και τα είδη αυτής	Σελ. 528
α) Η άμεση ή αναγκαία συνέργεια (άρ. 47 εδ. β΄ ΠΚ )	Σελ. 528
αα) Έννοια και στοιχεία της άμεσης συνέργειας	Σελ. 528
ββ) Η ποινική μεταχείριση του άμεσου συνεργού	Σελ. 532
γγ) Διαφορές ανάμεσα στην άμεση συνέργεια και στην συναυτουργία	Σελ. 532
β) Η απλή συνέργεια (άρ. 47 ΠΚ)	Σελ. 533
αα) Έννοια και στοιχεία της απλής συνέργειας	Σελ. 533
ββ) Η ποινική μεταχείριση του απλού συνεργού	Σελ. 535
ΙΙΙ. Ειδικά προβλήματα συμμετοχής	Σελ. 535
1. Η αναγκαία συμμετοχή	Σελ. 535
2. Πολλαπλή εν ευρεία εννοία συμμετοχή στο έγκλημα	Σελ. 537
3. Ιδιαίτερες ιδιότητες ή σχέσεις (άρ. 49 ΠΚ)	Σελ. 538
IV. Πρακτικά θέματα	Σελ. 541
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ
Η συρροή εγκλημάτων
I. Έννοια και βασικά προβλήματα της συρροής	Σελ. 549
ΙΙ. Πότε υπάρχει τέλεση ενός και πότε περισσοτέρων εγκλημάτων;	Σελ. 550
1. Η προσβολή μιας μονάδας εννόμου αγαθού	Σελ. 550
2. Η εκ του νόμου ενότητα της πράξεως	Σελ. 551
3. Η συνδρομή «ενιαίου αποτελέσματος»	Σελ. 552
ΙΙΙ. Ο χώρος της συρροής και τα είδη αυτής	Σελ. 553
1. Η αληθινή συρροή εγκλημάτων	Σελ. 553
Α. Κατ’ ιδέαν αληθινή συρροή	Σελ. 553
Β. Πραγματική αληθινή συρροή	Σελ. 553
Γ. Πότε τα πολλά εγκλήματα τελούνται με την ίδια και πότε με διαφορετικές πράξεις;	Σελ. 554
Δ. Πρακτική σημασία της διάκρισης της αληθινής συρροής σε πραγματική και κατ’ ιδέαν συρροή	Σελ. 555
Ε. Το κατ’ εξακολούθηση έγκλημα	Σελ. 555
2. Η φαινομενική συρροή εγκλημάτων ή συρροή νόμων	Σελ. 555
Α. Κατ’ ιδέαν φαινομενική συρροή	Σελ. 555
α) Η αρχή της ειδικότητας	Σελ. 556
β) Η αρχή της επικουρικότητας	Σελ. 557
γ) Η αρχή της απορρόφησης	Σελ. 557
Β. Πραγματική φαινομενική συρροή	Σελ. 558
α) Η αρχή της απορρόφησης	Σελ. 558
β) Η αρχή της επικουρικότητας	Σελ. 559
ΙV. Ειδικά προβλήματα συρροής	Σελ. 560
1. Πότε διαπράττονται αληθινά και πότε φαινομενικά περισσότερα εγκλήματα	Σελ. 560
2. Μπορεί να αναβιώσει ο νόμος που εκτοπίσθηκε στη φαινομενική συρροή;	Σελ. 561

Αλφαβητικό Ευρετήριο	Σελ. 563